Iuris ecclesiastici praelectiones a Vincentio Lupoli in vsum auditorum suorum concinna, novaque methodo, quatuor tomis comprehensae, notisque illustratae .. Liber 2. De rebus

발행: 1787년

분량: 348페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

41쪽

trimonio oe erant duo in carne una. noramenνη-

boc maynum est , autem dies, in CHisto, in Eeclesia. II. infinivit quidem Tradentinum, ut iam dictum est M. Christum fuisse sacramentorum institutorem. Verum , licet particulam immediate non adposuerit, ne Theologorum in diversa abeuntium sententiam damnaret, satis tamen illius mens aliunde elucet. Poenitentiam enim inquit a Domino institutam c , Huma: monis excitatus, insufflavit in Disimus Dos , dieres r; aceipite. Spiritum sanctum &α-in ultima Coeisna Q, nmi Testamenti sacerdotes constitutos; institutam Extremam Unctionem νθ, tamquam vere, Dromissacramentum που Testamemti, a Chrisio Domino nostro et apud Marcum quidem insinuatum, per Iacobum autem Apostolum , ae Domini fratrem, Fidelibus commendatum , ac promulgatum. Si igitur vulgaris loquendi usus attendatur, nonne eo haec redeunt, Christum .per se ἀμι ι immediate , sub creta rei materia . : dc verborum senis , sacramenta instituisseZ III. Ita ipsum Tridentinum praeterea declarat , hanc potesatem perpetuo in Gelegia fuisse, ut in sacramentarum dispensa ne , salva Moram subflantia, ea statueret, .mes mutaret , quae suscipientium utilitati , seu ipsorum sacramentorum venerationi , pro re-mm, temporum , . iocomum maristare , magis expedire iudicaret. Certum autem est ex eodem Tridentino su santiam . seu essentiam sacramenti, in materia , & fomma constitui. Quare, ubi adsignat discrimina inter Paenitentiam, & Baptismum, ita loquitur la): n.m, praeterquamquod materia , forma , quibus sacramenti es

sentia firmitur, ungissme di et dic. Quum possit it

42쪽

que Ecclesia ritus unium sacramentorum, non eorum - dini vero subsuauiam , qualibet in occasione MWare . - Tecte deducitur, materiam . formam illorum a tu e divino speciatim descetulere,. IV. Ac dit consensus, u- sus, ct praxis utriusque Ecclesiae. Graec., Latinae, quae in omnibus sacra-ntis, maserias, in scripturis designatas, semper adhibere consuevit. ut pressius loco. 6so constabit. Atque haec dis materia. Sod tamen δεν-- mas spectat, verotimilius videriir. eas a Christo non a

deo praecis , Η Istriciis. ιub αρο verborum et usula de-

te minatas suisse,. hene vero ipsarum sensum praescriptum modo stilices essecius sacramentorum sim cien- ter exprimeretur Unde constat, Graecos, aliis verbis, , quam Latinos, minime tamen quoad sententiam discrepantibus L valide Confirmationem. & Ordinationem

conferreis .

b. XII. Irram eongruentiae ex s. Thoma adfertur, ων nec plura septem, nee paneiora a Chriso instituta fini sacramenta. υM haec ita snt; nulla omnino ratio requirebat,

ut nec pauciora, nec plura septem , a Christo instituerentur sacramenta. Divinae enim id voluntatis consilium fuit, adorandum mortalibus, non explorandum. Sed quoniam non potenter solum, sed sapienter etiam Deus operatur, hinc illud congruenter adfirmare licebit, quod S. Thomas in hanc rem, ducta comparatione a vi. ra corporali ad spiritualem, potissimum docuit. Homo

sa Cur Mas Hia a christo potissimum praeser pia . non autem .certus verborum et rcuitus λ Nimirum res non adeo ab inminum pendent voluntate, ut propterea sicile mntari non posi- , quemadmossimi verba isnt, quae uius, ac imparis mutationi maxime subjiciuntur. b I. Part. quaest. arr. a. ιa corpia

43쪽

spectari potest. Priore modo aliquam vitae persectionem adquirit, quum I. nascitur, II. crescit, III. nutritur; removet vero vitae ipsius impedimenta , quum IU. aegrotus sanatur, & V. pristinae restituitur valetudini, modihi reliquiis omnino depulsis. Posteriore pacto in ordine ad societatem perficitur, quum VI. ab aliquo potestatem habente regitur, vel VII. per matrimonium propagatur . Non absimili ratione , septem etiam sunt novae Legis sacramenta, Baptismus, Confirmatio , Euch ristia , Poenitentia, Extrema Unctio, ordo, & Matrimonium , de quibus ita Eugenius IV. a): horum quinque prima ad Diritualem uniuscujusque hominis in hipso perfestionem: duo ultima, ad totius Eccusiae regimen , multiplicationemque ordinata sunt. Per Baptismum enim spiritualiter renasicimur, per Confirmationem augemur ingratia, oe roboramur in Mer renati autem, σ robora. ii , nutrimur disina Euebaristiae alimonia. suis se peν peccatum aegritudinem incurrimus animae, per Paenitentiam spiritualiter sanamur: spiritualiter etiam, o corporaliter, prout animae expedit , per Extremam Unctionem, per ordinem vero Ecclesia gubernatur, multiplicatur hiaritualiter . per Matrimonium corporaliter augetur. f. XIII. Plura, quibus certa quaeque sacramenta inter se inυicem disserunt, expediuntur. QUONIAM potissimum congruebat, ut septem essent sacramenta , quibus Ecclesiam suam Christus formaret, regeret, firmaretque: moneret hic locus, ut septem re tamen vera, nec ullum praeterea minuS, aut amplius ab eodem instituta suisse ostenderemus . Sed hanc rem quam superius etiam attigimus , ubi de singulis agemus sacramentis, potissimum prosequemur . Sunt tamen quaedam, quae hic breviter memoremus, quaeque

unum

o In sum. eis. Decreto, suu Instructione Armen.

44쪽

imum prae altero sacramento distinguunt, commendan, que . I., Tria tantum sacramenta, quemadmodum loco

suo demonstrabitur , Baptismus scilicet, Confirmatio,& Ordo; imprimunt naracterem, fgnum P indelebile, animae quo homo ab aliis disinguitur ,

atque idoneus. σcitur ad nonnulla, quae sunt cultus divini; h.. e. ith paptismo ad suscipienda deinde alia sacramensa, in Confirmatione ad fidem publice profitendam, & in Ordine ad Ecelesiasticas functiones rite ineundas. Quare Tridentinum b : si quis dixerit, in triabus sacramentis, Banismo si icet Confirmatione, o Ordine , non imprimi cbara Ierem in anima, b. e. Anum quoddam Dixi uase . . . indelebiti, unde ea iterari non possunt, auathema D. II. Baptismus pro omnibus hominibus, & Poenitentia pro . iis, qui post Baptismum lapsi sunt, sunt ambo, ex divina inititutione, necessimae medii sacranstenta , sine quibus nimirum aeterna salus nullo pacto potest comparari. De priore enim inquit Christus se)r .nse quis renatus fuerit ex aqua, oe Diarisu ancto, non potes introire in regnum . Dei ... Sic 'Verode posteriore, d)r nis Poenitentiam habueritis, omnes δε-

mul peribitis. III. Non omnia sacramenta parilis inter se sunt dignitatis, Iu Baptismo quippe non peccati culpa tantum, sed poena etiam remittitur. Confirmatio ad profitendam coram Persequutoribus fidem, gratiam donat specialem . In Eucharistia ipse sanctitatis auctor con-

a) s. Thomas 3. Parti quis., XIIL mi. inquaIt , uinretim Haracter saeramentalis se Maracter Christi. Ita autem iurem. totus aatem ritus , Christianae Religionis derivatur a Deor. Milo Chνsi ; ο Ideo manifestAm es, quod Maracter sacramen. s.lis o Haliter est character Christi, euiui facerdotio eo giarauisatir Fideles, secundum sac mentales Aa serer , avii nisu aliud funt, quam quaedam participationes sacerdotii GHyi, ab ipso Christo derivatae.

45쪽

tinetur. Poeniteretia peccata, etiam peshmplifinum m. trata, delendi habet facultatem. Ab Extrema Unctione peccatorum reliquiae absterguntur. ordo a solis epist pis conserri potest. Matrimonium Christi eum Ecelata unionem significat. Praeclare Tridentinum ta): se quis dixeris , haec septem sacramento ita esse inter se paris , ut nulla νανione aliud set alio dignius, anathema A.

CAPUT ILDe Baptismo.

nmensis , de peccato originali, .do

Baptismo, deliramenta . .

hac tenipestate in medium erupit Ioannes Iacobus Russolus, qui Philosophica libertate, tamquam univerasae hominum gentis praeeeptor, & societatis censor, inius omne sacrum, ac civile exeandescens, uventuti prae.

tholicae Ecclesiae misere descivit, ut Calvino, Geneυensi P pie, quem tum praedicabant, adhaereret. Hodiernis moribus, nee vel prima rani dogmata apud ipsam conseruntur. Ita in Exirali do P ouisage inrituιό : Nouυωux Mem res, ou Observa rions sin P Italis, fust os Daliens, paν Μ. Gναιών de e Mead se Rutile ins Beliss-Ditrer pag. DF. Videte Mologos da Littενarum, est Himire, is Philosophie Tom.f. pag. ωρ. . seq. la uo in 'de Camin no P est pas rense se a Genise danatovio D iserieitε. V Arminiani me ea heaaeoup aeriueis . . . UInstrictiso parrietiliere permet, sur ia νμHarion, δεν is μαε originet, Drolis peiora, ira νω enses is P aureo 'ie cemlaines ιibertis, que e instructisu ροωψtie ne combat, sti no M.truis ροint. Nimirum id lingenium en salsitatis . . ut, tamquam in aera advolans sumus, multiplices ea passim induat formas, prout ventus spirat . is contra character est veritatis, ut tamquam

46쪽

terea studuit. edito eam in rem omnium perluciosissimo libello a , ad libere vivendum viam munire . Multae sunt monstrosi systematis falsitates, & impietates b άSed quae ad peccatum originale , & Baptismum spectant,

circa haec versantur. I. Naturam in primis usque suti motionibus rectam esse, nihilque perversi alis originaririae in hominum cordibus reperiri H. II., iniurinam de peccato originis non adeo clarius, aut durius in Scrisipturis continerx, quemadmodum Augustinus, aliique asseruerunt di. III. Eam vero esse hujusmodi, ac u Deus innocentes animus creet, & noxiis corporibus insuadat ,l

quam. rupes solidissima, immota semper, atque eadem resistat, quod de fide in una Romana.catholica liaclesia conservata dis

47쪽

ni ita corruptione infectos aeternis deputet suppliciisi ex selo crimine unionis, cuius ipse est caussa a). IV. Hi

minem in Baptismo primam innocentiam acquirere . sanctumque inde exire, quo modo pater. Adam ex Dei manibus efformatus. Cur autem populi in vitia praecipites ruanti Christianos. omnes. Angelos, infideles Die mones sere oportere h) . V. Universam gentem hominum a primo parente peccatum derivare. Sed eccue ille peccavit Z nonne ita Deum iniustum videri e 84 UI Inobedientiam Adami inutili, atque arbitrariae prohibitioni, naturalem animi motum fuisse . non vitiosum, sed conformem rerum ordini, rectaeque hominis constitutioni, ab amore scilicet sui, suorumque jurium-co servandorum prosectum VII. Non propterea intem ' ' dictio ' '

48쪽

dimonem, sed monitionem paternam illam suisse, ut a fructu mortifero sibi scilicet Adamus temperaret. Quae quidem interpretatio rum divinae bonitati, tum emphasi ipsi morte moνieris, , quae nonnisi Hebraismus quidam est. consormior videtur a . VIII. Ob serpentis mali . tiam, & mulieris seductionem, levissimum videri priami hominis delictum. Talem verumtamen esse ipsius poenam, qua major, etiam si gravissimum illud fuerit. tingi non possit, eum scilicet cum omni sua posterita. re, & morte in hac vita, igne in altera esse plecten

49쪽

f. II. Eadem deridemur. SED mira ars serpentis, qui Hevam male suadendo decepit' Vasea etiam Russoli oratio, qui male ratiocinando a , primorum patrum peccatum sive reiecit, sive excusaviti Facit contra Rutatum , quod in P

a) Contra Arrest δε ia Gur is Parisment, & maxime Manisment Archiepiscopi Parisiensis, de quibus paullo anta,

mense Novembri die 18. eodem an. I75M in lucem edidit Ruia solus Ditis ὰ -nse neur de Braumant, qua in Emile errores denuo propugnavit. Prostat apud cit. cmυres Disisses in calce Tomi III. Videte, quaeso, quo pacto ratiocinetur, atque

vertentem, mortalium genus omne, philosophi eae libertatis praetextu, ad effrenem vitae liberiatem temere excitantem, variam vario caelo, tempori, . ac g ti, Religionem subjieientem, inυ-bilem Divinitatis ignorantiam . arbitrarium Numinis culintum praefracte adserentem, ceteros arae iuventutis educatores, rationalis naturae ignarus, deridentem, orbis universi

50쪽

lagium intorquebat Augustinus γ): videte, quaeso, quo

vis nesciens nisatur evertere medicinalium eloquiorum

voces saluberrimas ego dixi, Domine, miserere mei, sana animam meam , quia peccavi tibi. suid sanatur. se nihiι. vi vulneratum, nibit Iauciatum nihil debilitarum, atqtu vitiatum Z Insunt iraque nobis innati quidam ad bonum stimuli, & certa virtutum semina. Sed natura ad malum propensiores sumus. Pueri rationis adhuc, & eruditionis incapaces, bonum aversandi, amam di malum capaces tamen sunt. Ubi vero cum aetate ratio elaxi t, adolevitque, virtutis excellentiam sentimus, ipsa autem invita, in vitia rapimur, & illicimur. Plessi omnes libri, plenae Sapientum voces, plena est experientiae auctoritas b o Rutajus unus nullam per ω-

magisterium adsectantem, humaru denique, divinaque iura perontiscentem, hominem, inquam, qui ea amentia debacchatur, qui qua nihilominus se iniuria natum conqueritur, audiendumne vos, ceu justum sui patronum, ac bene ratiocinantem, Putetis a) Lib. de nar. Ο grat. cap. I p. Legesis eumdem lib. XXII. de Ciυit. Dei cap. aa. ubi ex laboribus, & calamitatibus vitae ,.vitiatam in sua origine suisse naturam argumenta. tur ; & s. Thomam I. a. quaest. LXXXV. an. in cωρ. ubi quatuor inflicti esse vulnera humanae naturae adfirmat, ignorantiam in intellectu, malitiam in voluntate , infirmitatem in

adpetitu irascibili, & concupiscentiam in concupiscibili. b Genevensis hic Philosophus vel P si nimirum delectatur. Extat inter illius opera Gm. I. Intermede h. e. Leμυλ δε Vilia ε; & Gmiale , licet haec prorsa oraaione seriapta sit , Narcisse, ou ι' Amam de ut m e. Non abς ra hine est, si pauca poetarum testimonia, quibus salsi convincitur, ei

.... trahit sua quemque voluptas . Horatis Sem. lib. Sar. 3. i. . . . denique te sum . . Concute, num qua tibi vitiorum inseυerit olim

Natura, aut etiam consuetudo mala a a a .... - .

Tum deinde: γ

SEARCH

MENU NAVIGATION