장음표시 사용
21쪽
ita divinitus comparatae sunt, ut earum ministerio graistia conferatur, atque haec sunt sacramenta. II. Vel cultum quemdam religiosust requirunt, ut reliquiae, imagines saerae m. Ill. Vel Religionis exercitiis specialius addictae sunt, qualia sunt templa, altaria, IV. vel sevendis pietatis operibus maxime inserviunt, atque huiusmodi sunt monasteria, ac loca pia . V. Vel Ecclesiasticorum ministroruin sustentationi destinantur, & in hunc censum veniunt bona omnia Ecclesiae, quχ propterea immunitatibus . Haec quum ita sint, satis liquet, cui ordini. Rerum tiaelationem prosequentes, insistamus . A sacramentis itaque, quae prae Rebus omnibus diviniora, ac digniora sunt, Deo dante, exordiemur .
f. II. Error G ini de is ra sacramenti notione.
SOLENT helli duces, certas urbes, aut arces expugnaturi, leviora ante miscere praeliota incursiones passim facere, hostem utcumque lacessere . Ecce nunc tibi maleferiata Protestantium manus in idem plane videtur descendisse consilium . Quum enim singula quaeque sacramenta omni mox impetu adgressura sit, eorumdem interim veritatem, dignitatemque, minoribus veluti a mis proludens, primum omnium indiscriminatim oppugnat. A nomine interea ipso sacramenti bellandi tui. tium faciens, nihil illa esse deblaterat, nisi rina , pia gnora, f/mbola, ac testimonia quaedam , quibus non adeonserendam re ipsa gratiam, ted ad obsignandas conscientiis nostris promissiones sitas, utatur Deus. Quod
idem est. ac dicere, sacramenta non esse signa continentia, & causantia grariam, quemadmodum Catholici docent: sed tantum rem moratiυa divinarum promisesionum, quas nempe Fidelibus in memoriam revocant, confirmantque. Juvabit ipsum impietatis antesignanum Calvinum audire a e principio animadvertere convenit, quid
o Instit. Christ. Relig. lib. I v. xlv. num. I. Nutu tibi,
22쪽
quia si sacramentum . Videtur autem mihi fare simplex, propria fore desnitio , se dixerimus externum esse θm-holum, quo benevolentiae e a nos luae' promissones con . scientiis nostris Dominus obsignat, ad sustinendam Mei nostrae imbecillitatem . Et post pauca o licet etiam majore compendio aliter definire, ut vocetur di inae iunos gratiae tesimonium, externo 'no confrmatum, cum mutua noctrae erga ipsum pietatis testifcatione. Tum inferius b d magno enim consensu Sophisicae Sebolae tradiderunt, sacramenta novae Letis, h. e. quae nunc in
usu Iuni Chrsianae Ecclesiae, jussificare, o conferre gra
tiam , modo non ponamus obicem peccati mortalis. duae
sententia dici non potes, quam si exitialis . oe pessiens Plane certe diabolica es.f. III. confutatur. sED magna hominis audacia. maior pertinaciat Ut enim falsum aliud dogma, Christianos scilicet re solam fidem justificari , tueretur o, impietatem impietate s
libi. quam in eis. ωρ. XIV. & quinque aliis seqq. Calvinus
tontra sacramenta furere magis videtur. Inde illius asseele, qua antiquiores, qua recentiores, virus hauserunt, & propinarunt. Nos propterea, de sacramentis acturos, non piqebit cum athleta hujusmodi saepius, quam cum caeteris, colluctati. aὶ Ibidom eis. num. Ia Fὶ Ibidem num. I4ι
e) Unam fidem esse ad iust si eationem necessariam iactant Novatores, qua quis nimirum certo credat se esse praedEstinatum, sibique promissiones divinas adplicari; adeo ut Lutherus lib. de Captiυ. BAFlan. quemadmodum Tom. I. pag. 56. innuimus , sola infidelitate Christianum damnari posse adfirmarit. Falso huie principio errores alii superextruuntur, nemiis ni scilicet peecata etiam gravissima attribui, quamdiu fidem retineat; iustitiasta sola diffidentia amitti ; quodlibet pece tum, quod alicui impii e tur, secum infidelitatem h.abere conia iunctam ; hominem, qui fide huiusmodi insignitur, nec Ecclesiae legibus subjici, nec sacramentis, quae eumdem gratia do
23쪽
tate, aut potius mittitiam a stultitia cumulavit. Satic autem constat, ita Christum signis quibusdam misibilia hus inυimilem suam gratiam attexuisse, ut ea, ubi mhicem non inveniant, sanctitatem, ac justitiam per se ipsa operentur, seu, ut Scholae inquiunt, ex opere op ara o Q producant. Quid enim. sibi velint verba Chrix stinent, indigere. Iam talem doctrinam proscripsit Tridentinum SQ. VI. de iustifiear. IX. XII. & XIII. gravissimique
Theologi , ubi de Gratia agunt, salsitatis eam evidenter redaris guunt, ostenduntque per solam caritatem hominem iusti Marii, aut, si quando in Scripturis ipsi etiam fidei justificatio tribuitur, de ea tum fide illas esse intelligendas, quae per caritatem. Operatur. Nos nebulonibus ictis unum hie Apostolum opponimus, tum I. ad Corinth. XIlI.. a. s s habuere omnem fidem .
ita ut montes Aransferam, caritatem autem non habuero, nihιι sum; tum ad Griat. V. 6. nam in Christo Iesu neque cis mcisio aliquid valet , neque praeputium ; sed fider, qua per ca-
a Plane nonnisi cum risu stulta stultissimi Haeresiarchae
adsertio accipienda est, qua eo virturem sacramentorum restringit, qnibus benevolentiae rega nos' suae promissones eonscientiis nostris Dominus Obsig ar , ad sustinendam fidei nostrae imi eiu ratem. Quomodo enim in parvulis, recens nati&, per Bapii iamum actualis eorum fides excitatur, & sustentatur, quum ii omnis prorsus sint cognitionis expertes , & aliquando etiam insulam aquam abhorreant, indoleantque b) Ex Scholastico hoc loquendi modo, occasionem calumniandi Ecclosiam nacti sunt Hererodoxi, ac si illa, contra Grammaticae regulas, novam quamdam , ac barbaram diis ionem usu consecravit. Sed non sentiunt hi boni Grammatici, non vocum, sed doctrinae depositum Ecclesiae a Christo commissum fuisse, ut sanetam scilicet, atque intemeratum omnino illud conservaret. Non itaque ei curae ruit puram phrasim , sed . sanam fidem tueri, nec eleganter, sed evidenter eam docere. Quare, ubi opu& fuit, minime illa dubitavit, novis vocabulis novos errores configere, ut, omni aequivocatione sublata , antiqua fidei dogmata nova luce paterent. Quod quum identidem, ut Tom. I. pag. I 8. & Tom. II. pag. et s. edocuimus, tum hac praecipue occasione factum est, ut virtus scilicet sacramenti a fide ministri secerneretur. Ceterum non res verbis,
24쪽
sti io: nisi quis renatus fuerit ex aqua, oe Spiritu ancto, non potes introire in regnum Dei & illa Apostoli b d famos nos fecit per lavacrum regenerationis, nisi quod in Baptismo ipsi aquae ablutioni Spiritus sancti col- .
latio accedat Z Quonam ea respiciant sc)r tune impone-hant manus buper illos, m accipiebant Spiritum anctum , nisi quod in Confirmatione per manuum impositionem gratia Spiritus. sancti conseratur ' Et, ut de ceteris sa- , cramentis sileamus, de quibus inserius sigillati m. quid, quaeso, Servator designavit, quum dixit d): qui manducat meam carnem, bibit meum sanguinem habet vitam aeternam . . . , qui manducat me, ipsa υ et
propter meς nisi quod in Eucharistia, ipsa Dominicae dapis manducatione vitam quis vivat gratiae ' Adposite Cyrillus Hierosolymitanus e): qui itaque in aquam descensurus es, ne ad simplicitatem aquae attenὰito, sed Spiritus.sancti virtute salutem suscipe : nam sine utrisque ad perfectionem deduci non poteris. Et Tertullianus σ):
sed γ earo abluitur, ut anima emaculetur. Caro ungi tur , ut anima consecretur. Caro signatur , ut m anima
sed verba rebus servire debent . Nec enim quae recens in me dium prodiere, nullum ideo sortientur vocabulum, eo quod aurea Augusti aetate minime floruerunt. Certe Lutheranice υiυere, h.
e. molliter, & Calυinstea bilis, h. e. immanis, Latina non sunt. quum hi insaniae Duumviri, Lutherus, & Calvinus lare. XVI. in Germaniis ille, iste in Galliis eruperint. Num re prehendendus, qui Lutheranum, more ministri sui, abdomini Indulgentem ; qui Calvinistam , exemplo antesignani sui. iris
supra modum tumentem designaturus , isthao loquendi sorma. usu probatissimorum virorum recepta, utetur Non requireniada aurea, vel argentea clavis, quae aperiendo impar: desideranda serrea, vel etiam lignea, modo aperiendo, claudend que par videatur. ε
25쪽
mvir urtur. Caro manus impositione adumbratur, ut anima spiritu illum netur. Caro corpore, o sanguine Chrisi vescitur ut o anima de Deo saginetur. Quare merito Tridentinum a d si quis dixerit, sacramenta noυae Legis non continere gratiam, quam signiscant et aut gratiam ipsam non ponentibus obicem non conferre 'quis sequa tantum externa sint rcceptae per sdem gratiae ,-I iussitia, o notae quaedam Cbrisianae profusonis . quibus apud homines discernuntur Fideles ab In elibus anathema sit. Tum b)r se quis aexerit , per ipsa no
Legis Iacramenta ex opere operato non conferri gratiam ,
Ρα Dium Mem diυinae promissionis ad gratiam consequenuam Iussicere, anatbema st. f. IV. Ex disserentia inter veterem , novam L gem , idem demonsratur . QuUM haec manifesta satis sint, ampliorem inde mutuantur lucem, si advertamus, ea potissimum in re e veteris Legis sacramenta a novis differre, quod nullam illa scilicet interiorem per se sanctitatem M , nisi ex
opere o Sus VII. in meret. de sacrament. Can. VI. Can. VIII. e) Nimirum aliud extat discrimen, quod sacramenta no- te Legis a Chi isto instituta sint . ut mox duetur.
d; S. Th. r. a. quaest. Cli I. art. 2. in eo . in vereri ' Lege duplex ιmmunditia obserυabatur. Una quidem Dirituatis , quae est imm&nditia culpae : alia vero corporalis , quae loliebat:doneitatem ad cultum diυinum. Stetit Ieprosus direbatur immunis Eus , vel ille , qui tangebat aliqtiod morticinium I oe sie immunis ditia nihil aliud erat, quam irregularitas quaedam . Ab hae igitur immunditia eieremoniae υeteris Legis habebant virtutem eis mundandi. . . ab immunditia vero mentis , quae est immunditia culpae , non habebant virtutem expiandi: 'loc ideo, quia ex piatio a pecearis numquam fieri potuit, nisi per Christum, quὰrouιr peccata mundi , ut dicituν Dan. I. er quia mysterium I carnationis , ω mssionis Christi nondum erat realiteν peractum , veIeris Legis c eremoniae non poter ὐ in se continere realiteν vim tutem Diqitigoo by Cooste
26쪽
opere operantis, seu ex fide ministrantis, vel acespientiς, producere potuerint 6 haec autem virtute sua, seu ex opere gratiam largiantur. Liquido Ioannes b risae per Monen data est, gratia , o veritas per Jesum Chrsum facta est. Et Apostolus c): quomodo conve timini iterum ad I rma, er egena elementa , quibus denuo se ire multis Z Tum alio loco d), reprobatio quidem fit praecedentis mandati, ρropter insirmitatem ejus , di inutilitatem. Ac paullo post e)d Iuxta quam munera, ctr hostia osseruntur, quae non possunt juxta conscient axis perfectum facere teret lentem , solummodo in cibis, O potibus, o variis baptismatibur, iussitiis earnis, usque ad te-us correctionis impositis. I inmo rursus u : si enim sanguis hircorum, di taurorum, oe cianis vitulae adspersus , inquinatos sanctifleat ad emundationem carnis quanto magis sanguis Christi, qui per Spiritum. sanctum semetipsum obtulit immaculatum Deo, emundabit conscientiam nostram ab operibus mortuis adferυiendum Deo viventi Z Quapropter Basilius quid
autem profluentem a Christo incarnato, s passo, fietit continent
sacramenta no- Legis, . ideo non poterant a peccato mu
a Suadent id illa Genes. IV. s. ν prest Dominus ad A bia , m ad munera ejus e ad Cain vero, oe ad munera illius non respexit. Quo spectavit Apostolus ad Hebr. XI. 4. fide piarimam hostiam Abel. quam Cain, obtulit Deo, per quam restimonium consequutus est esse iustus, testimonium perhibente muneribus eius Deo. Huc facit quod dicitur Levis. IV. I. adsis bis sacerdos ) super altare in odorem suaυitatis Domino. ν gabisque pro eo, o dimittetur. Et iterum V. d. orabitque prse fac μοι, c o meeato eius. Ac si , ut inquit s. Thomas 1. 2. cit. quaest. CIlI. art. a. in cory. 4, 'ecatum dimittatur nou ex vi sacrificiorum, sed ex fide, ρο demotione inerentium. tb Dan. l. I
27쪽
Qitis confers baptismata, quorum sola communis adpetis latio : rerum autem tanta disserentia, quanta somnii averitate, ac umbrae, oe imaginum ab iis , quae revera
sub fluuit Chrysostomus a : Iudaica seu quidem em
platio nequaquam a peccatis liberabat, sed a corporeis soradibus tantum : nostra vero talis non es, sed multo ma-jον, ac multa gratia referta: nam oe liberat a peccatis, animam emundat, o Spiritus gratiam largitur. Et Augustinus ob a alia sunt sacramenta , virtute majora, utilitare meliora, actu faciliora, numero pati. eiora . Merito itaque S. Thomas c): sc ergo patet , quod sacramenta veteris Legis non habebant in se alia
quam virtutem, qua operorantur ad conferendam gratiam
ius scantem , sed solum signiscabant Mem , per quam iis meabantur. Cui consonat Engenius IV. M : quae
sacramenta novae Legis) multum a saeramentis ' ΗΙ - νunt antiquae Legis. Illa enim non causabant gratiam.
sed eam solum per Passionem Christi dandam se figura. bante haec vero nostra continent gratiam, in ipsam dilue suscipientibus conferunt. f. V. a Ηοmil. XXIV. do baptism. Christ.
μ) Lib. XIX. eontra Faustum cap. I R. e) 2. Part. quaest. LXII. art. 5. in eo . . In Decret. seu Instructione Armenorum. Persecto conis cilio Florentino, & Graecis adhue ibi degentibus , legati Arismenorum eo Pervenerunt, unionem cum Rom. Ecclesia petentes. Graeci probarunt, & rei consummationem , inde mox di- rem, Pontifici, Latinisque reliquerunt. Hinc Eugenius D cretum Exustare Deo an. I4ῖς. emisit, h. e. quatuor post Graecorum discessum mensibus, sane adprobante concilio, praesentiobus scilicet Occidentalibus, consentientibus Orientalibus.
28쪽
V. Calvinus falsus postili interpretator.
Ar enim, bile gravis, obmussitat Calvinus a): Seho- lassislim b) autem illud dogma, ut hoc quoque obiter
perfringam , quo tam longum discrimen inter veteris , ac noυae Legis sacramenta notatur, perinde ae s illa nomaliud, quam Dei gratiam adumbrarint, haec vero praesentem conferant, penitus explodendum es. Siquidem nihilo splendidius de illis Apostolus e), quam de bis i
quitur, quum docet Patres eamdem nobiscum spiritalem escam manducasse ... Et status caussae, quam illic agit Apostolus, pro nobis non obscure militat cam ne quιs
fritida Chrsi cognitione, inanique Chrissianismi retulo,ae externis insignibus fretus, Dei iudicium contemnex audeat , dobrinae fleveritatis exempla in Judaeis spectanda exbibet, ut easdem, quas illi dederunt, poenas sciamus nobis imminere, si sisdem vitiis indulgeamus. Iam ut apta esset comparatis , oportuit ostendere nisi esse inaequalitatis inter nos, o ipsos in iis bonis, quibus fasso
gloriari nos vetabat. Ergo primum in sacramentis pares nobis facit. Verumtamen ut genuinam Pauli mentem , contra ineptum illius interpretatorem vindicemus, pauca hic, quaeso , advertamus. I. Inter sese tantum una eademque esca, ac potu invicem Iudaeos communicasse, non vero eamdem eos nobiscum escam manducasse, eamdemque nobiscum bibisse potum, adfirmavit Apostolus. Quare Christus non Moses dedit vobis panem de caelo sed Pater meus dat vobis panem de caelo verum.
a i distis. Christ. Rei . lib. IV. cap. XIV. uum. Ση. b) scholasticis , & Sophisticis toto hoc eis. ωρ. X lv. Geneuensis Haeresiarcha Catholicos comparat. Sed cum iniano homine sane agere libet, non par pari acri etiamo referendo, sed modestiae per silentium inserviendo. e I. Ad Corinth. X. I. a) Joan. VI. 8a. B. 3
29쪽
Et rursus a r patres vestri manducaυerunt manna is deis serio. mortui sun . His in panis de caelo descendens rut si quis ex ipso manducaverit, non moriatur. II. Cois lumna iginea, transitus maris, manua , dc aqua de Petra profluens, ibi ab eodem Apostolo spiritalia dicunatur, ob mysticas potissam uim significationes. Quippe nu-hes illa, di ignis per noctem, viam Iudaeis demonstrans, fidem Christianis ad caelos pergentibus praelucentem ἰ maris transgress us, Baptismum , in quo peccata emundantur manna , Christum, qui caelitus mi Lsus, in Eucharistia divina animorum nostrorum est alimonia ; aqua e Percusta rupe scaturiens, gratiam Spiritus. sancti, quae a Christo io cruce percullo nobis di- .manat, praenuntiabant. Unde ipse Paulus b d baee aurem omnia in Agura contingebant illis. III. Inter Gra cas urbes Corinthus turpi vitiorum coeno mergebatur.
Et inter eiusdem urbis Christianos ejusmodi etiam fuit
e fornicatio, qualis nec inter gentes, ita ut uxorem p
iris sui aliquis haberet. In nulla itaque, quam ad CO- irinthios data Epistol . hujus criminis turpitudinem, im- .manitatemque adstrustre satagit Amstolus. Quod tamen .ut evinceret, pinnas, quas ob carnis peccata de Iudaeis acriter Deus sum serat, commemoravit. IV. Is itaque scopus Paulo fuit, nimirum a fornicationis delicto Chrjaiianos quam maxime 3bsterrendi. Qua in re argumen. to usus est, quod Scholae a minori au ad pelli tant.. Ae si ipse ita dixisset: Iudaei, singularibus a Deo orna- ti beneficiis, mira esca, potuque diu innutriti, ob ca . nalem tamen libidinem in deserto a Deo vindice prystrati sunt: nonne acerbiora Christianis reservanda sint, qui insignioribus, & divinioribus cumulati donis, h. e. vera Christi carne saginati, & vero ejusdem sanguine potati, in fornicationem nihilominus misere dilabuntur
b) I. Ad Corinrb. cit. cap. X. II. Ibidem cap. V. I. Dissiliros by Coos e
30쪽
Pauli sententia, cuique legenti patet, Calvino caecutienti non patuit lj. VI. Catholica sacramenti definitio. His Cp expositis, ita rite a Catholicis sacramentum a) definitur b): inυisibilis gratiae vi bile signum , a d noram Iustimatismem institutum . Dicitur Ι. inis Llis gratiae. Is quippe sacramentorum effectus est, ut res sensibiles , quae suapte natura in animos penetrare nequeunt, Christi sanguinis virtute, gratiam, quam significant, quemadmodum paullo ante dictum est, προ xentur . Quod sane, initio nascentis Ecclesiae, miraculorum significationibus praesignatum est, quum Jesu in Iordane baptizato caeli aperti sunt, inque columbae speciem Spiritus sanctus adparuit, Sc quum Pentecostes die. non nisi facto repente de caelo sonitu, in Apostolos dispertitae linguae, tamquam ignis, delapsae fuerunt. II. via sibile. Μaxime enim decuit, ut ex rebus sensui subjectis sacramenta constarent: tum ut ad intelligenda ea , quae occulta vi efficiuntur, humani ingenii imbecillitas adiuvaretur: quare Chrysostomus c .' nam se tu in ομ
a) obligationem illam, qua quis iuratus aliquo sese vinisculo obstringebat, a profanis Auctoribus sacramentum adpel laistum . Unde militans sacramenti nomen, pro iureiurando militum , saepe apud eosdem occurrit. Sacri autem Seriptores s cram rem aliquam, quae in abdito est, ea voce desii gnarunt. Paulus I. ad Timoth. III. I 6. de Incarnationis mysterio: m anum est pietatis sacramentum . Et ad rabes. I. o. ut not&m faceret nobis sacramentum voluntatis suae. Non incommode propterea ad significandam gratiam, quae sub rerum corporearum Involucris continetur, quaeque illarum ministerio Fidelibus conis
sertur, Graeci Patres mysterii , Latini saeramenti vocabulo usi
b) Catechismus Rom. Part. II. ωρ. I. num. . Quae quividem definitio depromta videtur ex Augustino lib. unic. de catechizandis rud. ωρ. 26. & ex Tridentino Sess. XIII. in Deiseret. de Eucharist. Dcν. cap. 3.