Iunioris Ludouici Pariseti Regiensis Pausithea ad P. Syluerium

11쪽

c um primis animi causa accipienda quies est, A sseisui sunt, qui prohibent, arcents quietem E x animo: quos sola tamen sedare potens est AV irtus: ex studio cuius, cultus fuantur A ffectus capiunt ue modum : qκo mox, subitos A ecidit, ut uirtus placidam , iatamq; quietem

P arturiat, reddat s animum requiete beatum.

s i Deus est species omnis uiirtutis, instc ontinet exemplar plenu uirtutis ; haberi Q μ queat, apprendis animo, non suscipit ullum A ffectum : idcircos quietum stratione M ira habet, o summa potitur, fruiturq; quiete. I n naturali labor est verante, nihils R erum in natura sine motu veratur: binest,

V t labor, o motus contingant ex operantis D ebilitate. Deus cum praeditus omnipotenti

s it uirtute, nihils resistens uiribus, o par V irtuti agnoscat: fit, uti non experiatur M otum aliquem , de quo labor exoriatur ,er illa, Qua secum fruitur, careat quandoque quiete.

E si bonitas constans quaedam perfectio, quae sic

V numquodque genus rerum, cui contigit esse, Pierficit, ab luits secundum conditionem, N aturums suam; ut nequid desideret eius, Quod ratio ipsius genuina requirat in cum P raestandum, uel postulet ad rationem ineundam L egitimisinis. Veluti Jecie uariatae S unt res, sic uario discrimine defluit, atque D efertur bonitas. qwantum cui que capedo

12쪽

LIBERE Xtiterie, fueritq; rei, tantum sevitatis S Msimituriquodsi quo deprauatio casiis

A eGEαt , aut habitu rebus, genuina recedit

C o estim bonitas: quae si minus impediatur, A ut 6αbitus causa praui sie subsicientis,

A ut instrumenti cuiusquam conditione D Nerα ' in ascriptum, naturalemq; reducit Μ Ox finem quodcunque rei genus, atque quietem. S a tan tum bonitas ualet imperfecta caduca

1 n rerum sterie, ut finem queat in genuinum D ucere , er in quadam steriem deferre quietis: uid bonitas immesa Dei, o perfecta, mod msE Acedens omnem ,-naturaliter illi empre Mest, operari censenda est ratione

raraquillandi, inducendas quietis in ipso S i bonitris statuenda Deo est substantia , π una L st Deus, bonitas etiam natura, nihils E fl bonita, aliud prorsus diuina, Dei quam

S it παeura: Deus deprenditur e se qκiet sΜ σκime, ingenti siemper requiete teneri. Ny quanta est bonitas, tantastatuenda quies est spe L ei.quare bonitas immensa quietem δε ίλφη tim mensam. Sι uocis nurius tae, A dscriptas Deo ratio, aut naturatarescit L , propius diuinum numen adumbrat, 'ν vi que Deum: quam quae bonitatis habetur S u isse ani ratio, mires accommoda: cuius S it rαtionis habenda quies, qua competat, π εμ S it tribuenda Deo :cognoscere possumus ea ME λιν ia, bonitatis nomine signi ata

13쪽

PAUSITHEAε jH umana in Mocum non est ratione, quod aeque i P olleat ad numen diuinum signi andum, s iue attingendum potius, qwim qκod bonitatis N omine censetκr. bonitas diffundit ad omnem PS e lectem Airtutis, er omnemsigniscandi AI mense, laudabiliter uim continet in sie: Q uadam compendi ratione amplectitur omne,

Quod lawdi tribκi ualeat, uel posit honori

A Ucribi. istiκs uti nominis ad rationem , - e O mnem se extendit laudabilis , π sapientis. ,

i stius uocis non significatio quidqκά IF erre potest, q od simpliciter non praedicet a plum,

C onueniens s Deo .non adiecti rationec orrumpi uox ista potest, q in semper, que S igniscet bene. non reliquis ex uocibus ulla est,c uius signiscatio ab apposito uitiari, - ῆA ut deprauari non possit.habet bonitatis O ppositum uim corrumpendi significatum QRenque probae uocis: cui subiyiatur,. ad 3μά , A pplicitum fuerit: quod nequaquam in bonitatis

V oce potest: cum qua nequeat concκrrere . quare

S Ola boni est semper nox incorruptitis: ut quae N ullius adieciti admittat contagia : quo sit, V t qui de*mmo coeli descenderat, hic dum AV iueret humano, π mortali in corpore: dici, Quatenus existebat homo, bonus abnuerit: quod N omini, esse Deo tantum , o solummodo dignAm C ensuit, clara testando est uoce professus. ς O bonitas diuina, potes quae pondere nullo - . L Uendi, nulla mensura prorsus obiri,

14쪽

LIBER 8Ε t nullo numero complecti: quis tua post

D ona satis memora re tuos quisfando referre

S unt accepta, oculis quαcunq; creata obmntur H umanis, aut intellectis percipiuntur V tcunque hoc nostro. tibi coelum, sidera,lumen D ebenturvibi terra, satum, Cr quaecunq; tenetur, A ut degunt in eis, debentur attribuenda S unt tibi:producendae omnis tu causafuisti

N aturae perte uegetantur cuncta . tuo sunt . U. M unere Attales deducta animantia Mauras.

T am pulchrae rerum steries, tam 'lendida mundi

F abrica, tam constans motus consensio, oe' ordo

C oelestis, tibi non solum tribuuntur, ad te R estecitn , aut causa referuntur originis, atque P rincipis; sed causa etiam moderaminis, atque T litelae.nam tu seruandi causa, creandi T u causa existis.quod sint haec omnia : quod non S it qui καm, in cuius Jecie non contineatur, c onsistatq; boni natura alicuius, baberis

I n causa . quosque ad fortus tu transis: ad omnes P articipiratione refers te conditiones

R erum i Er pertingis stecies quasicunq; creatas. E st opera prodκcta tua angelici intellectus N atura. austicijs tot stirituum steciosa C oelestum producta tuis sunt agmina. facti, 'F ormatis hominis pariter tu causa fuisti P erte se his homo. yecies humana tuapte V i conflata fuit, miros essedita tenore. Qtiae forma li hominem, ore compegisti rationis

15쪽

r nos a conditus esset, conditione beat

E t mortem sibi contraxisset, ore exitio sie P erpet o damnasset; π incκrrisset ac bum . 3 nterit m ; miserim; labori, s Obstrinxisset:

D emisso coelesti .e regione, subiret Q ni corpus mortale. s os labore, sA usticiis noxam deleret: σ intereundo A Uerret damn m, quodc ni e sibi peperiset ;E t constupet homo peccando. peremptafuit morsu orte huius. I it e medio sublata nocentis S eruiti j x ra itas, reuocatas pristina uitae L ibertas, er aperta homini 'nt claustra salutis. o' cumulum diuinae perpet um bonitatis. o mira tui; bonitas diuina , operantis ε adia . nihil linquis, nil praeteris in ratione O mnigena ; twod non facias, quod non subeundo P escias, recreess. tibi non proficiendi V lla uni am saties contingit, nκροηam operandi V tiliter pasim rationem praetereundam D licis . omittendum nihil arbitraris, ut adsiso mnibus; et qwantum pati niur,3 aeq; proc res. o' si pro meritis debet tibi gratia baberi:

hi on est in tota rerum ratione, qwod aequς

D ebeat obstrictum tibi se proferre ; tibis D ebeat agnoscent maiorem Patiam habere:

16쪽

LIBER 'Quim genus humanum, π generis toties bene nostric onditio tractata, bonisq; a secta tot a te P raecipvo asserin, π steciali munere. Quodsi N unc mihi si sicerent uires sermonis, oris i V t sterarem aliqua me posse attingere parte oΤ ot meritis dignas grates 9 conarer, π liltro H limani generis totius nomine agendas s usi erem grates: sed cum cumulus meritorum

S it tam magnκs, ut immenso discrimine sisea frat humani supra qκencunque uigorem

E loquii ; nos tentandum non ducimus id, quod P ro cumulo, uastos si e rationis aceruo, E t pro nostra etiam tenui nimis, atq; pusilla D icendi uena non asseqsseremκν ; π usso N On praestarem s pacto. Non quatenus ad me A ttinet, interea committam, ingratus baberi V t possim π meritum in me diuinae bonitatis P raeteream, praetermittamq; silentio inerti.

M ultiplex meritorum conditio, quibus a te . Α

A Pedii fuimus, bonitas di ina, facit, ne

. S at uideam, unde capessenda mihi sit memorandi P rincipium i ut grates aliqnas possim memorando R eddere, er ingrati uitium vitare. profecto O bruimur numero, confundimur eximia ui I siorum : tam multa adeo , πω magna ferunt se. I ncipiam ne, hominem me quatenus estigiasti E t me dotasti rationis munere ς dicam A n potius repetens, memoranss, inod agnitione 1 n veri, sinceτα religionis aperto . . I

c vltκ me nasci voluisti s magna assidem sunt , a

17쪽

PAVS ITHEAE H aec merit in seruanda animo : sed publica multis S unt eadem ; atqκe in pernitiem possunt grauiorem C edere ; in noxam maiorem emergere abusu. Quod uero sanum corpus, nullo ; perenni

O ppressum morbo dederis: quod sufficientes

I n uictum reditus, uitamq; decenter agendam

Τ radideris: sunt baec animo grato accipienda, E t multi facienda etiam 3 quoniam rationem I npe aliquam retinere boni creduntur. at ista Τ alia sunt itidem, transiuersum ut ducere possint: I ncautumq; bominem redio diuertere . cuiusE rgo restectu meriti tibi maxime agendas s usi iam grates, bonitas diuina, animumsP raecipue memorem ostendam, gratums fatebor S cilicet id fuerit: cuius me resticit inter P aucos conditio, π cuius ratio mihi non qκit N on esse expediens,multκms adferre silκtis.s te me pulsuixisti animo ic composuistim e mente i ut vitam summa cum pace quietam Τ raducam i π nullo correptus ducar ab oestro A mbitionis, er affectus non turbine vexerQuoquam: qκο languescat mens, animusq; laboret. E t quamuis dicus,in quo nunc mihi uiuitur, is sit, V t non delitiis minus affluat, ambitione Quam se praestet abundantem tamen incolumem me, I ndemnems ino, bonitas diuina, fauore C ustodis, seruasq; adeo: ut si tot mihi in usum D icendi, linguae dentur, quot lumina custos F ingitur Inachidis ixisse: minus superesse P ossim etiam meriti tam praestantis rationi

18쪽

LIBER IOE xpessiendae . utcunque tamen patitur mea inertis

D ebilitas linguae, quantum possιm, fero grates E t qκantum eloquii nostri permittit egestas ,

Τ e memoro, laudo, bonitas diuina, colos./ G rato animo meritum fateor me agnoscere,et bae sic M e ratione tibi obstrictum consentio , ut eius Τ am magni memorem nullo non tempore mentem S im seruaturus. tanto pro munere semper, P erpetuoq; tui memorem, cupidums tuebor H unc animum . studiosa tui mens nostra tibi noV.nquam defuerit celebrandae. nost a facultas,N ostras; in ossicio laudis tibi lingua ferendae

S e semper, iugis opera exercebit. at in me Quae te muniscam bonitas, multo sfauore

Piropensam, π merito praestasti bucusque,sen κον A sticias aeque posthac nos silere, nossP raesentisolitas tua feliciter aura A sitires. nesubsidio me tempore quoquam

D estituas,diuina,tuo. quemcunque tuapte S ponte semel meritis cumulatam acceperis,hunc ne D esertum patiare tua uirtute, tuisi

A usticiis oro, quantum possum precor. aurae, V irtutis tuae,qucd sum,quod vivo,quod ista S orte fruor uitae: quae nnilius ambitionis, A ssectu, ι mali sit conscia: defero plane,A Ucribo .nihil fateor retinere boni, quod A te susceptum non sit, non profluat i te., O me felicem nimium,donec mihi sic te Μ unificam experia largos fauore benignam :V t nihil ube in rabido contingar, Er in mea ij

19쪽

. PAVSITHEAE N On quidquam experiar: quo perturbetur acerbe M ens mea: ne sibimet constet, requies fruatur. I nterea sublimis bonos secede, ualete D initiae , dum tuta quies mihi constet: habetis c um qua consorti nihil, er quo conueniatis. Quae bonitas, igitur diuino in numine praefers M axime, illustri monstras ratione quietem,

Qua nunc , summoto affectu, fruor : ista quies sit A rra, rogo, s.ccessurae p οβ fata quietis, E f cias: eν signet eam, refer atq; quietem

Quae perfecta tuo sit concedenda fauore D eniq;: tuo merito factura beatum. Quid bonitas diuina habeat conforme quieti, H actenus explicitum. superest, ut caetera tradam A rgumenta: quibus requies diκina probetur, M onstreturq; quiescentis natura Dei sic , V t nihil esse quietius, innotescat amussim.

N on tenue argumentum est, aut exile qMςetu

D mime, qκαcκηqκe Dei perfecta patescit E spe scientia:-perfecte se capit ipsum , C ognosciis Deus: qui res intelligit aeque I nsi omnes, steciesq; omnes complectitur in se. I psa Dei cum sit perfecta scientia ,stex se I nfinita, prout substantia, non ualet ultra Quid motus causa incrementi admittiere, siue A uminis . hinc summam educi, feris quietem E st opus. hinc semet nocendo quiescit, Ni se T ranquillus fruitur Deus, π noscendo beatum S efacit, idcircos quietum . prisca beatum G raecia si sensit hominem, qui se bene nosset

20쪽

LIBER II

I n quem de siemet perfecta scientia quoquam I ncidere baud pacto posset: de numine quidnam D iuino sentiret, opus perpendere: quod se P rorsus sic noscat: sepic intelligat ipsum: V t se perfecte noscens intelligat in se

O mnia, π interna poenitus ratione capessat. Ε π multis, quaecunq; Deo tribuuntur, basent sies in gula; ut instituant propria ratione quietem, ε t per se perpensa eius rationis bubentur: V t ualeant superesse quieti constituendae. Quid, si mox pariter cu8ctabaee redigantur in unu V t diuina requirit simplicitas; ratios. N aturae simplex diuinae postulat , bine fas

C redere de diuino, mirimos quietis P roductu 'si fingamus concurrere cunctd bire, M utuo: quae causa naturae simplicitatis S unt eadem ; distants nihil ecie, numero ue Τ antum constiterit, comparueritq; quietis D iuinum cadere in numen ἰ ut quot tribuuntur I Unita sua ratione: quies toties sitI Unita Deo tribuenda. parum mihi sit fas Quaere're, π exacta ratione expendere , quonam C onueniat pacto diuina simplicitati Τ ot deferre , uidentur quae diuersa, modos N on uno differre: hominem si pendimus N aturae humanae rationem ducimus: haec sunt P rorsum diuersa , π diducta, scientia,mirtus, i I ustitia ,-bonitas, clementia, forma, potestas, E l quaecunque Deo tribuuntur caetera iuxta H umanum sensum. variis cum motibus illa