Casparis Bussingii verbi divini apud Hamburgenses ministri et mathematum professoris publici De situ telluris paradisiacæ et chiliasticæ Burnetiano, ad eclipticam recto, quem T. Burnetius in sua theoria sacra telluris proposuit, dissertatio mathemati

발행: 1695년

분량: 66페이지

출처: archive.org

분류: 천문학

61쪽

tuere dicitur, quia res, absq; usu dum fuit, quasi pland non fuisse

censetur.

g. I3. Deniq; Pu decima illud omnium gravissime nos movit ut a. neoria Situs rem Tilluris alieni fieremus , quod eadem omnem Sacram Grauologiam, cujus inconvulsa serie potitiinium adversus AEMρι pugnamus, everti, aut sane fluxam & incertam reddi cerneremus. Si enim nulla tempestatum vicillitudo ante Diluvium fuit, Solis Declinatio nulla, sed eadem semper in eodem loco altitudo Meridiana, ortus idem, occasius idem, dierum de noctium semper ae- 'Valitas eadem ; Uude, quaesumus, Irutis oesiam Anni desumere aute-di,viales potuerunt f Unde rvantitas anui binotescere potuit dum Sol ibi neq; ad Troyicos accederet, neq; AEquatorem secaret, sed continua aequinoctia faceret; Dies contiums numerare nimis errori obnoxium erat, & quis crederet ex eorum numero post diluvium demum, ad quantitatem Anni Post- diluvialis, supputatos esse annos Ante - diluvialesy Fatemur quidem Menstruum Lunae cursum in hoc positu paulo majus intervallum temporis suppeditasse, sed quis in tiocpositu novisset Ia circiter Lamationes Anno Solari responderet quis inaequalitates temporis ex Lunae momistus ortas notasset, is Dacta , seu excessivos dies anni Solaris supra i 2 Lunationes observat leti Si Anuos mere Lunares ante Diluvium obtinuisse quis fingat, bellum cum omnibus serE Grouoluis suscipiet & ipsum Humetium irr) restagantem habebit. Si autem Burnelius annum Lunarem ad Aunum Sidereio, seu recursum Solis ad eandem fixam, adstrictum fuisse censet, annum justo nasorem assumit, Sidereus enim superat Tropicum, qui solus genuinus est, tu Chr-hia observandus. Et quisisti aetate anni siderei quantitatem accurate notasset cum fixae juxta Solem, Ob hujus claritatem, videri & ita transitus Sesu juxta flos notari nequeat ; Metas autem Harum poli plurimorum mno 'rum decursum in badiema posta demum deprehendatur, in Bumcliana plane sensilis non fuerit, cum Interfectio Irimulis ibi non fitillet, aqua numerari Llet. Ex quo unicuique facile apparet omnem rar

per annos Lib. l I. ip. 3. p. t6s. seqq. GIAN Din refutare eorum opinionem, qui - - - menses intestigant oec

62쪽

Cbroneligi- Mu-ἀiluviam Me Nema faxam ω lacertim reddi, & cum haec cum 's-Gl visus insblubili nexu cohaereat, omnem sertim rerum Isaiam, in Sura Scriptura notatarum, convelli , veram aetatem mundi

dubiam fieri & svum Luminari s a DEO praefixum Gen. I, i . serui. ut Aut insigna tempora tin dies . annos, irritum reddi, cum Sol suo cursu in il illoc positu annum signare & determinare non potuerit. Accedit, quod ipse Bumetius ad halic Chronologiae Sacrae labesectationem apertam portam pandit, dum cir8) supponit: Mimalia a DEO creata, non eodem die, quo D Eus jullerat, ex tellure prodiisese, sed per tempus ad uvnimum aes le viripam , nonnulla δει em, aut duodecim menses terrae visceribus haesisse, quod accuratae determinationi singulorum dierum Ἀρὶ nimis manifesto repugnat. Nihilominus tamen ipse postca illud magis adlluc audacter asserit i;o): CUm αium Nos cani, non esse Plilosephicam, inquiens, nes transiri ab una classe rerum ad aliam ordine sed popularem narratiovem de ortu reru in insilui 13, , quod profecto summae temeritatis judicium & iniquissimae, contra Divinarum Scripturarum Majestatem, sugillationis indicium est. Nos unicum hoc addimus, quini cum alibi ci;3 asserat surnesius: Paradisum in alti tum fuis γ' in vicinia Orbis Lunaris ι nes id interpretari ace e dea Me aliivo, au systu montana, sed vecessiris totam illum orbem terrarum, iusis erat Paradisis , Aia altiorem fuses sedierea superficie telluris . ino in adeo certus sibi videtur, ut, velut Mathematicam apodixin attulisset, solitam clausulam; md erat Amufraudum, velut triumphabundus addat: Non poste nos aliter colligere, quam, cum corpora

grandiora Mauri tardius moveantur minoribus sunde Saturn o cy' Iupiter tarcsius

in hypotheli Copemicana incedunt Tellule Teliarem quoq; anted vium , praecipue si ad xiciuiam Orbis Lunaris cui expresse heic dicitur se extenderit, multo tardius fuisse motam ciso mustἰ majorem au. xum effecisse de fortasse Salui uiuo longiorem, qui 3o nostros aeqvat, cum corpulentia multo adhuc minor fit, quam corpulentia Orbitae Lunaris, ut ex Kepseri ciῖ3 sir Hevelli i;6 calculo ad oculum patet. irs) Lib. Il. Cap. r. p. t4 .i4 . try) sera. i. r. 8. 03M lib. I l. Can. s. p. 236. feqo trai) p. ta . in medio. i3rὶ ioid. in principio. iu) lib. li. Cap. s. p. 24 ii ) 'id. lib. vi. p. 6. p. 49. sin. in Epit. Astr. Co m. lib. lV. P it. l. p. re. seqq. ias in Merciuio in bole viso.

63쪽

tet. Et quamvis sorte non tantam, insignem tamen differentiam magnitudinis Bumetius supponat necesse est, cum eandem tantopere extollat: Di frentia autem mmiudius utiq; disserentiam rex citioris, confesventer disserentiam temporis tufert, ut aίibi fatetur ipse Quo admitto, ut ex Tismis evidentillime sequitur) de Cliron logia Ante - diluviana nillil certi ileterminare possiemus , coula-- quenter tMa C ινουρ ia Sacra facillaret , suod sue sumina impietate admitti

g. I . Atq;. haec sunt, quae in praesentiarum contra Auruetianam Situs recti Paradisiaci proserenda duximus argumenta a posteriori desumpta, quor uni plura. quidem suppetebant, si numero, non pondere potius, certare decrevissemus. At, quoniam flante Asegumento a prini, reliqua superpondia saltem censenda sunt, multitudine praegravare noluimus , cum unusquisq; ex dictis jam satis intelligat, quo loco orthothesia T. guris Paradmca Barnelii censenda sit. Animus quidem erat nism etiam Caput superaddere &, cari ne Orthothesia Tellurri in Theoria Buruttiana perset, 4 vid ili.ι ruente cadat, ostendere ; Verum, cum praeter opinionem lam Iinissertationis limites haec materia impleverit , ipsius Burnetsi de suis labris judicium ciues susticiat, . quod ita habet: ade; concinunt re se mutua corroboraut lω- tracta- tuo ambae partes, ut si alterutra verast, erit utra vera. Consequenter , si alterutia Iasa, subsumat ipse . Nos illa, quae Ullimo Capiti des inaveriunus , in pauca laaec V compingemus

COROLLARIA.

I. ad Libr. I. Tellus nostra, quoad internam striticturam, qVatuor praecipue partibus constat: I) Igne centrali, tan-

64쪽

nucleo, a Crusta dura nuchum includente, ne reliquum corpus depascat, seu Ignitabulo, Bara inro, tanquam pulpamento crustam ambiente& restigerante, Cortice exteriore, cujus pars e- lavatior sicca inhabitatur, pars fundum mari praestati

i l.

Tres posteriores partes ex Claao generatas supponi mus, mediante prima, seu igne. Ili 'Crustam duram latis aequabilem in superficie esse concedimus , sed Barathrum Germanis ter QBcIbgrund idie nivebbc quia non ex mera aqua, sed niixtura

aquearum& terrearum partium constat, in stiperficiem v

dammodo inaequabilem subsedisse statuimus.

Hinc Cortex telluris Barathro stipei imposita itidem in superficiem non omnino aequabilem , sed asperam ct rugosam se composuit.

δε speritatum dc Rugarum istarum partes editio' res Montes, Colles, insulas, Campos &c ; depressiores

Fundum Maris, Stagnorum, Lacuum, Fluviosum &c. constituerunt: Quae omnia api ima sormatione exstiterunt, sed altitudine, depressione, extensione, ab hodieruna facie multum di versa. F VI.

65쪽

, nec in Barathrum praecipitata , sed sestem mam

compressa dc corrugata VILDiluvium Noachicum etiam in positu teIluris obIi

qvo absq; dissolutione & praecipitatione corticis ex causis naturalibus deduci potest. VIII. ad Libr. II.

Causa Longaevitatis Ante- diluvianorum

Bumetiana, ex Orthothesia telluris tota penden' una cum hac cadit S: minus genuina deprehenditur, re ipsa tamen ex aliis causis manente. i X.

Causa Motus aquarum ante diluvium suit eaden, quae est hodie.

Paradisiis non occupavit totum hemisphaerium tellum nec universus orbis ante-diluvialis fuit paradisiacus, nec situ editiori, quam hodie est cortex telluris. X l. Ex ovo mundano tota Theoria Bumetiana exclusa& ex speciosis Veterurn de hac ovata figura dictiS omnes ejus aisertiores priognatae videntur. Cum autem haec figu

ra contra Experientiam Eclipsium Lunarium

66쪽

nondum satis miinita sit, quid de integra Theoria censem

duni veniat facile apparet.

XII. ad Lib. III In tali Conflagratione mundi, qualem Bumetius

supponit, scilicet quam RenoVatio sequi debet, non omnia usque ad duram Crustam incendenda sunt, sed Barathrum ad restigerandum crustam relinquendum est, ne haec igne foris &intus agitata liquefiat & sic Ignis centralis avolet, totusque globus destruatur. Male igitur suae Theoriae consulit Burnelius, dum omnia usq; ad ignitab lum in mare sulphureum convertit. XIII. Telluris facies in tali conflagratione non adaequaretur,sed,exesa magis superiori parte Barathri, dum nova cortex se huic circumponeret, magis adhuc ex eraretur. XIV. ad Libr. IV. 'Beatum Millennium, etiamsi distinetiima reliquaae

tale mundana futurum esset, certe tamen post conflagratio. nem esse non posset, quia alias mali pariter ac boni in Orbem renovatumrcstituendi essent. XV. ad Lib. IV. Cap. IO. p. 248 . Nam maloS e limo,instar ranarum,lumbricorum,aliorumque brutorum in NoVa Terra producere, omnino absurdissimum est. TANTUM.

S. D. G.

SEARCH

MENU NAVIGATION