Scientia eclipsium ex imperio, et commercio Sinarum illustrata, complectens Integras constructiones astronomicas p. Jacobi Philippi Simonelli Soc. Jesu, Observationes Sinicas p. Ignatii Kegler Soc. Jesu, Investigationes ordinis eclipsium p. Melchiori

발행: 1747년

분량: 305페이지

출처: archive.org

분류: 천문학

221쪽

ra a Scrguet. ECL. PARs IV, ORD. Doc T. claritate propagare : qui autem aliquid non potest facere, quod per se non repugnat, non est Omnipotens: quod mutationi obnoxium non est verus Deus: ex defectu ergo patet, Solem, Lunam, caeteraque Astra non esse Deos; proinde adorationis honor, Creatori debitus, non est illis tribuendus, ut optimε argumentantur PP. cum Cbosostom. , & Damasceno. I 6. Scio Daemonas, & homines impios tam in faliis dogmatibus, quina in ementitis virtutibus simulatos se Divinitatis radios emittere, & adorari tanquam Numina voluisse, vel certh per adulationis excessum ad ratos fuisse; sed etiam novi ex Prophetarum oraculis juxta Origenis interpretationem Solem obseuram dum esse Diabolum, qui in eonsummatione es arguem dur cism sit tenebra , simulans se esse Solem . Luna ab eodem iliastata, omnis Ecclesia malιgnantιum, qua frequenter lumen se babere , ct dare pxomittit, redarguta eum reprobatis dogmatibus suis elaritatem suam amittet. I . Veniet, veniet summa dies, qua post Mundi comflagrationem ante Supremi Iudicis Tribunal unusquisisque e mortuis resurgens reddet suorum operum rationem, accepturus praemium , vel poenam pro meritis , de quarum veritatum consensione concordant sonon solum Sacrae apud nos utriusque Testamenti paginae, sed etiam extra Christianos, & Iudaeos populi, qui habentur Sapientiores; inter indicia autem advenistantis illius magnae diei, est illud oseae Sot conmemtetur tu tenebras , ct Luna in sanguinem, antequanta eveniat dies Domini magnus , ct borribilis ; lichi verci id fieri possit per meram subtractionem, sive radiorum , sive Divini concursus, non desunt viri gravissimi ,

Damascen. de Fἱde ortho:l. lib. 1: ubi nota institutionem InfideIium a PP. factam per Eclipses. bὶ Origenes Hom. 3o in Matth. an probat. a D. Noma in Catena ad

Mati. c. 26.

222쪽

Iuv. III, CAP. X, E L. Sis. ALLEGOR. 223 qui censent id futurum per extraordinarias, & Ωequentiores tunc Eclipses . t 8. Hac lugubri veste non indiget Deus Creator, & Iudex: sed reus judicandus,& peecator merito debet indui, ut optim h monuit D. Antouius Pataviuur Luminaria continuatis, vel repetitis suis obscurationibus docebunt non solum agemdam esse poenitentiam, quod pertinet ad Signa Moralia, sed etiam credendum, quod indicat Allegoria, non posse peccatores venturam Dei iram effugere, nisi egerint poenitentiam. Quomodo enim Rex Ninives, veluti Sol in sua Regia, indutus esset sacco cilicino, ut advertit Ambrosus', nisi priuς credidi met se mediante poenitentia veniam assecuturum p ist. Tunc implebit Deus, quod comminatus erat per Edecbielom: Laminaria Caeli moerere faciam super te, quippe , quae pro vestibus luctuosis , tenebris vestientur ad majorem impiis incutiendum terrorem, quasi quandam infernalιum teπebraνam, ad quas deputandi sunt, nisi resipiscant, praegustatiouem, eto. Haec autem ipsa tendunt simul ad novissiminum Dei irae-δam δemonstraudam r multb magis im ipta die irae, in qua in conspecta veri Solis Iullitiae erubescet Luua , ct confuπ- detur Sol: quia Luminaria a vera Luee superata ilia illius comparatione ae , visui tenebrosa apparebuntω Vere dies Ultionis, dies furoris Dei t. , quia Rex tremendae Majestatis 4n Die ira suae, Virtutis sua occultata quodammodo Clementia , nec pro reis tunc illucescente mystica Luna, sive non intercedente Matre Misericordiae, minaci vultu, terribili Gloria, is splendoribus Sanctorum e Gelo descendet ad iudicandas nationes universas, & publicandam reproborum Condemnationem I idem ipse, qui antea occultata Majestate Justitiae sub humana forma, quam assumpserat,

d idem ibid. Isaia XXIV. 13.

223쪽

a14 Scr Eu T. Eo L. PARs IU, OED. DOCT. de torrente amaritudinum in mid mortalis vitae bibist , ut nos redimeret, propterea exaltabit eaput in univerasali Iudicio. Si occasione Eclipsum haec, & simili ex Prophetarum vaticiniis, aliis in rebus jam adimpletis, annuncientur Infidelium Praefectis, ut olim ab Apostolo Pa uti so), aut salutari tremore cum Felice Preside eoncutientur; aut etiam cum Rege Agrippa respondebunt, opinor , in modico me suades Chrisianum fieri . Credentibus autem, Luminarium desecius non sol im sunt symbola allegorica Venturi Iudicis, ut Iris signum Divini Foederis; sed etiam sine novo pacto sunt typus, & imago tum illius obscurationis , quae inter Signa proxima Universalis Iudicii fuit praenunciata ;tum illius , quae Christo patiente praecessit. Quare Christi fidelis, Luminarium Eclipsim spectans, si non sit immemor, aut alio distractus , debet venire in cognitionem Christi patientis, & Iudicis; duplex antidotum adversus peccata essicacissimum.

I. XXXIV. mltipleκ Signum Sacrum Anagogicum per Delipses insinuatum. Gis earum Finis ultimus. ωmodo per illas immortale Divinae pulchritudinis eκemplar manifesetur. An Deus ordinaverit Eclipses ad praediactos Anes , O an bis Ibmbolicis significationibus Deus. Fidei, atque Allegoriae succedit Spes , & Charitas eum Signis Anagogieis. i. Quid est mors Iust tum, nisi brevis Eclipsis p Qui enim felicem resurrectionem sperat, dicere potest cum sebo M: Pos tenebras spero taeem. 2. Luna nisi videat Solem, languet; etiam amans Anima, ad Dei visionem anhelans, repetere solet, langueo ni et ideam. An non charitate vulneis rata languebat Theresia, dum caneret: mrior, quiα. non morior ' Praecla rh Augustuur: Si ea lex hominibus statuta est: non midebit me bomo , O mimet in carne mortali 6a Domine moriar , ut te miriam . Ut enim

224쪽

Iuv. III, CAP. X, Eet. sic. Aua octo. Irs arguit Magnus Basilius: Si visibili huius Solis a.

pectu nemo est, qui non recreetur, nec sentit fasti. aiosam satietatem; quae erit inexplebilis voluptas tria intuenda Solis Iustitiae pulchritudine ρ Si caecus ingens damnum capit, oculorum lumen non percipiens; quam iacturam faciet peccator, si ver Animae luee fuerit in aeternum orbatus p 3. Uerh Deus absconditur sq), quia Leem babitat solius naturae viribus inaeeus bilem io,& ab omni increatae mente incomprehensibilem; unde

apparet posuisse in tenebras latibulam suam ; at fleur

tenebra eius in, ita ct Iumen ejus ; nam Deus Laxes tD, senebra in eo non sunt alia; nobis Terri. genis apparet per tenebras , tanquam per speculum , ct in anigmate u , quando autem facie ad faelem revelabitur Gloria Domini. 4. Clara, & expressa Divunitatis imago pluribus suis proprietatibus non ex conis dicto , aut per humanam tantum cogitationem P est Sol iste illuminans omnia, quae pro modo suo participationem lucis admittant; sic etiam Divina Bonitas ad omnia, quae existunt pro captu cujusque, suae luis

eis, suaeque Bonitatis radios expandit. Hanc anima diaversionem debemus Dio ursis Areopagita ; quare qui Lunaticas cogitationes, sive Terrenos affectus interponit, sibi tribuat, si ab uberiore Dei Lumine non illustratur, aut ab ejus calore absconditur; neque enim in ullo ordine Deus tenetur operari miracula. s. Luiana in desectu suo patitur verum luminis detrimentum ;Deus ex adverso etiam in Angelorum lapsu, in reproborum hominum perditione, in ipsa, quam in alIumis

H Postius orat. 15 de Principat. & & Eques Rernardinus minctus no . P t. stri ieeuli omiamentum , in suistbj Isaiae XLV. s. Carminibus ex Tempore, ob quateὶ Prima ad Timoth. c. laurea uv ia Capitolio au. dὶ Psalm. X vlI . t, . si Contei sum Uererum P h losopho te psalm. CXXXVIII, 11. rum habes apud molium L. t , f) Prima Ioan. t. Coneord. c. a . n. 19 3 1 ιsEὶ Prima ad Corinth. xl II , ra. Uno Nescisari O par. a , c. 1 r.

225쪽

21s Serruet. Ee L. PAR IV, ORB. DocT. frustatur quispiam adaequatam eius voluntatem, aut gi Iiam onscurat; vult enim essicaciter in aeternum praemia re, qui benδ egerit, aut in aeternum punire, qui

math operatus sine Poenitentia decesserit: Elige tu, quod vis; Deus obtinebit suam Gloriam extrini ecam quae

est maximum inter bona contingentia creata , aut O bedientes praemiando, aut puniendo contumaces irrivmnem aeternitatem, quorum altero Misericordiam , altero Iultitiam vindicativam, utroque suam intrinse- eam Gloriam, ex cujus amore operatur , manifestabit. 6. Sol in apparenti sua obscuratione nullam in seipso mutationem subit; ita Gloria Deo intrinseca est immutabilis, unde testatur in de se ipso; Ego Deat,

or non mutor. Quando ergo sese accommodat humano loquendi modo, concipere debemus sine aestuati ne amantem, sine ira tranquillh irascentem sς , sine dolore , & poenitentia poenitentem, sine misero corde misericordem, sine proprio motu omnia moventem mutantem opera non consilium, sine loco immensum, sine tempore aeternum. Nihil illi accidit, nullam pe sectionem acquirere potest, quia habet universas, nec quidquam illo melius cogitari valet: nullam amittere, quia habet ου r ωδas per ideistitatem. Solus est in comparatione creaturarum long perfectius, quam Sol in comparatione Stellarum ; cum si ipsum Ens in omni genere persectionis illimitatam ὀ ο, . Viceversa, natura crea ta mutationi est obnoxia: unde etiam Coele itis Ierusalem tenebresceret , or feste steret nisi constanti specie visionis, & amoris beatifici eobarens Deo . . .eeret or ferveret ex eodem suo Sole . Non intendo hic excurrere per integrum Universalis Harmoniae systema , cujus consideratio pertinet ad Artem interpretandi Hieroglyphica ; sed proferre nonnulla exempla, quantum satis est ad probandum tum Finem Orri uir,

sibi, praesertim Meditati tali Ausustini M. VI, N. E.

226쪽

Iuv. III , Cap. X , Ec L. Src. AN Acoc. 22 qui elucet in Eclipsibus respectu hominum, tumuem ultimum , quem habet Deus, qui universa propter semetipsum operatur : nam si AEgyptiacae Sapientiae parens Mercurius , idcirco hieroglyphicis animi sui

conceptus Commendavit , ut idem puribus modis Leeret aeripere; Si Deus humano huic mori se attemporans, juxta Sacros Doctores, ideci verba sua Linguae Hebraicae commisit , quia illius idiomatis vocabula varias interpretationes admittunt, in quibus verbis suis non solum literales, sed etiam symbolicos sensus intendit ; dubitabimus in ordinandis Corporum Coelestium motibus, hoc est operibus manuum suarum, ac signis in hoc saeculorum libro universis quorumcumque idiomatum populis exposito, plures fines pro humanis usibus respexisse Θ Non dico illos, quos auditorum im peritia abutens Astrologaster sibi finxerit; sed quos Prophetae, ac Sapientes cum veritate, & judicio, vel proprie , vel allegorich, vel anag0gicὶ per varias imagines , & analogias Deo ipso auctore potuerunt repe rire; in hoc enim sensu a jebat Christus D. Birgittae se

in Coelo, & Terris creatle universa, nιbia causa s e spirituatiam similita dine . Ex dictis etiam proinhata manet ultima pars; cum enim Deus extra se operetur ad se communicandum , ac manifestanda sua

attributa; & per Solarem Eclipsim, ut visum est, ois stendatur nobis Divinae pulchritudinis immutabilitas, atque intrinsecae ipsi Gloriae constantia quod a contrarici indicat Lunae varietas, & incontiantia, quemadmodum illius perfectionis manifestatio, sive gloria extrinseca eis finis extrinsecae utilitatis, cujus obtinenis

di gratia agit, seu potius quem vult, si sit ; ita finis,

seu ratio formalis ex cujus aliunde existentis amore,& ad quam communicandam, & manifestandam op ratur, est Divinae pulchritudinis Gloriaeque ipsi intrinsecae constantia, immutabiliras, aeternitas. Quia verbhaec ipsa est ratio, ad cujus exemplar Deus operatur,& quam ex dictis adumbrat Solis imago, etiam in

227쪽

suo desectu nobis apparenti; idcircb eadem intrinseeae

Dei Gloriae constantia , atque perpetuitas, etiam inter apparentes varietates est idea, seu causa exempla.xis apparentium Solarium defectuum; quod erat inveniendum. Nos quidem instabiles, obnoxii mutationibus in corpore , in anima , in utriusque compositione λ: Tu autem Domine, qui ιν semper mimis , ornibit moritur in Te , quoniam ante primordia faculo-ram Tu es , 9 Deus es, Dominasque omnium qua creasti, or apud Te rerum: omnium instabilium flant eaasa r 9 νeram omniam mutabilium immutabia Ier maneut origines: or omnium irrationabiliam,'tem- p ratium sempiterna mimant rationer. Primas illas Rariones, sive Ideas, sive Patris notiones nuncupavit PI ro aeternas, & immutabiles agnovit: non minus, quam

Aristoteler Primum Motorem omninb immobilem, &utramque causam tam summum Exemplar, quam primam Effectricem ad Physicam considerationem specta- Te iudicarunt. Haec autem tota praecedentium argumentorum series, Analogia physica, atque auctoritas

etiam Ethnicae Philosophiae Principum eo tendit, ut innotescat non solum Finis ordinis, quem habent Eesi-pses, sed etiam Finis intimas; quae cognitio cum obistineatur per moralia, & Thelogica symbola, idcircbsuum hic locum iisdem tribuisse ne pigeat: praesertim

cum palam declaratum sit, quibus haec conscribamur. Haec habui, quae ex mutuo Sinarum, atque Eur pae Commercio in medium proferrem ad faciliorem , amplioremque Scientiae Eclipsium assecutionem. & in sum, ac simul ad aperiendum, aut etiam Conservariis dum aditum in Orientis Regnis externo Verae Fidei Lumini per Evangelii Praecones promulgato ; qui erat scopus in sublevandis Sacrarum illarum Missionum Saria cinis a nostris sanctioribus muneribus non alienus. Sciis

licet ossicio suo funguntur ancillae, dum Divinae Sa

228쪽

Iuv. III, Car. X , Ec L. Src. ΑΗ Acos. 22spientiae famulantur. Quid enim prosunt Scientiae Naturales, si ad Primae veritatis cognitionem, & Summi Boni amorem non reserantur ρ Ad hune fine noaspirat quisquis non vano conatu suam quaerit feliciis talem: ex adverso inanem, fallacem, ac deficientem adepraehendet quisquis eam quaerat in mediis creatis, quae capacem Deo an mam occupare possunt, satiare atque explere non possiunt. Et iam apud Ethnicos Philosophos, qui ut plurimum sistebant in naturalibus, reperit Augusinus Canones, ex quibus praenunciatur quo auisno , or quo mense anni , ct quo die mensis, qua bora diei, or quota parte Luminis fui defectura sis Luna , met Sol, ct ita sit , ut pranuutiatur . Et mirantur bae,ominer, or stupent, qui nesciunt ea , ct exalta ut, at- ae extolluutur qui sciuut, s per impiam superbia'. reeedeutes , or deficientes a Lumine Tuo, tani3 ante So- La defectum futurum praet ident, tu p Ventid suum. usu vident . . . . Infelix bomo, qui frit illa omnia , Te autem uestit : Beatur autem , qui Te scit, etiamsi illa nesciat. Qui mer3 Te , 9 illa nolit , nou propter

illa beatior , sed propter Te solism beatus es , β eQn

229쪽

a o . .

INDEX AUCTORUM,

Qui in III. & IV Parte allegantur, explieantur, &e. Litora d praefigitur tantum paginis V Partis.

S. Ambrosius daa, d Ias, da ir, da a 3 Ammian. Mareellin. 11 Anaxagoras de Eclips. d xt Anaximander, & Anaximenes d 16S. Anton. Patavin. d ais

Apollonides 33, 3 Apollonius Mynd. d is αδ ppianus Petrus a 3 , 38. Aratus d risArchimedes d 36, d risArpolus 39, 17s, &e.

Cappelli Angelus d Cappellus d 16

Censorinus t 3

Claudianus d ars

Clivius 3 . x II, 6 sal 1 S. Clemens Alex. II, d asCleomedes ta Cleostratus i3

a Collatio Ram. s. R. I. P. d i 33 Consuetus d 3 , d dii a Conon d tis

SEARCH

MENU NAVIGATION