장음표시 사용
141쪽
r16 : Laurentii Vrsidiij de Foroli uio
vendicat tibi locum in reditatibus, ita
ut altero adeurit eo piartio non adeuntis
sibi adeunti accrestat, etiam illi inuito, Ac ignoranti, & id quia reditas non potest stare in suspenso, nec per conue. quens testator potest pro parte testatus decedere, dc pro parte non; dc ia adeo est verum, ut propterea susticiat alique tala tq solo nummo institutum, cum Ius istud lit individuum, & ad hoc, ut ces.
poia Gregoria A Tqua est in eius inpresdoris. ἄψε. a ' ' Quod enim declara procedere α -- lecturata testatoris voluntate, dc ex is gis interpretaticine, quia dicta lex credis illum eo modo sore substituturum si de eo cogitasset, in ait Surdat in dec. II a.
s Amplia primo, etiam illud ius haberelaeum ad lavorem verbi gratia ὶ eius, qui est in aliquare particulari instatu tus, cui si non delut haeres uniuersalis
Extende primo huiusnodi ampliatimnem procedere etiam in initituto in ipcundo testamento ad essectum , ut primum reuocatum sit; nisi tamen alitex demente testatoris e staret. ι. fl quis priore, et ibi Atim num. a. et cauri Doctores, 1 ad Trebeιι. et Romoria coram Caia. Lancesitam. . Extende secundo, ampliationem ς, dictam proeedere in haerede partUulari, seu singulati, haerede uniuersata Praecia riente, vel eo repudiante, ut dictiῆιDoctores in L exfasto asco Ass de barad. ins it. N L quoties , eod. tu. EADAE. cons. 38. num. q. Liceτ tamen aeus esset quando hared totueriali essent dati substituti: quia tune inhil accresceti susurari, t. penulι. F. aurem, C. devia 4ris ιρεια. eris ut uoque diss- Romana legitima 24. Maia Is I. M iam Caia. Biant,uo Extende tertio, multis magis procedere , quando institutus in re cena esset de filiis testatoris . quia facilius ad te uniuersum trahit, Com. pos Idas l. Bal.
8 Subextende, quM si haeres fuerit imstitutus eius vita durante , si post mo tem non crit ei datus alius haeres, tunc perpetuis censetur haeres. Et ratio ea
est: quia haereditas non moest state in suspenso, nec minus aci tempus dari, sed de medio vitium temporis subducis tur, velatifuu deci m tu Metaua b
ρ Quod en magis extende procedere , quando non esset adiecta al1qua taxativi his Rota ibi coram Caia Ludovisso
Io FaIlit tamen quando eonstaret de cotraria misimili mente te oris: qui tunc haereditas venientibus ab intestata restituenda veniret: Animaduertendo,
quod meditatis primo colligreetur si veniens Ib intestato esset filius. Secundo . ex prohibitione alienationis. Tertio , quando esset apposita clausula codiciu
ix Amplia secu ndbi ine lalam conclu sionem procedere, ut ius accrescendi habeat quoq. locum instudo paterno, vel antiq- να ideo si unus frater obist a ter ei succedit, quaado illa sine fihjs decedit , υι isu Romaη. conss. x prope simurn Primst quidem easn num. 6. At secus si seudum esset nouum licet id etianon procederet quando inuestitura es
142쪽
Concl. XXV. in verbo Accrescondi ius ir
diuisa, sed si principio plures talem in- . stitutos coniunctos Iocus sit iuri accre .
I a Subamplia id ctiam procedere : siueis udum de per se fuerit indiuiduuar: sue per pactum in eo adiectum, veluti si cuDo uino fitisset conuenium, ne fetidum ullo modo diuideretur, & sic quando illud tacquam unum corpus fuerit pluribu, concelsum: quia eo casu uno cxeis sine haerede nia culo decedite illius portio alteri accrescit. Et ratio ista, quae tacitur de seudo, procedit etiam in ve. natione, iure plicandi,& vectigalia exigendi. S de limi ibu, , in quibus debet dari aestimatio portionis, quae accrescit
I 3 Amplia tertio, quod ius accrescendi etiam tabeat locum inter coniunctOS Ie,& verbis; vel haered bus inititutis: quia si unus no lit, aut non pollit parteiu tua Capere, ea alijs coniunctis, vel cohaereisdibus accrescere debet, υι est text. in L
tuli. t. triplic1, Τ de verborum signisc.
syro parae lib. 4. Sara. co 8. ιncipiemfarium rati, num. 7. θIH ob. I. r Sed declara tamen , quod coniumctio verbalis, ubi diuelsa res sub una, eademque Oratione diuelsis personis te gatur, v luti si eadem res ita legatur, ut crus partes pollini verbis segregari, tuuc dicta coniunctio istud rus accre Icendi no
13 Icicet huiusmodi vel balis coniunctio soleat regulariter operari , ut inter sui
scendi, L se duobus , de legat. I. d.
I 6 Extende id hab re locum non selut si sint vulgariter substituti; verum et lain
i7 Amplia quarto principalem conclitosionem habcre locum m iideicomnaisso uniuersali, ita ut si duo tu ei int ad fidei.
commissum Vocati, uno eorum repudia te alter ad eiuS POrtionem veniat admit
I8 Contrariam opidionem tenet practi cus Papiensis in loco allegato per dictos Simonem, & Michaelem de L rassii 9 Subamplia dictam quartam amplia. tioncm procedere etiam in fideicommisis, seu legatis particularibuS , υτ ait LeL
veluti quoque habet locum in legitima,
quod tamen intellige verum quando omnes filii sunt institua, ct unus repudiar, at secus si haered s extranei instar ueren- rur: quia tunc illud locum non haberet. Et ratio ea est ' quia filius exhaeredatus censetur ab li reditate exclula, ad coin. modum hercuis extranei in lirtuti notata autem filiolum ι & ideo illius ponio nul. lo modo aliis filiis accrescere potest; nam eo ipsis quod filius est iuste extra: redatuS, non poteli aliorum portione augere: cum tunc totam civis quota amulitia censeatur, qu vicunt Bara. et Bald. in L pater,ilium, et per P. νι. in ιι tius repet. colum. 4. quaest. 3. f. de ιηοσresam. Sinscia .m au.b. Bous1rna, L.
143쪽
118 Laurentij Vrse iiij de Forolivio
fiet id quoque procedere etiam quando filii estent instituti, sed illos verbaliter non coniunxerit: quia tunc mentem testatoris in hoc repugnare videretur, veluti qua ado particulariter, & dil- iunctὲm filios instituisset in legitima, ut Puta unum nominando in una portione alium in minori, vel si omnes in eadem portione instituisset,ea tamen distincta, de disiuncta; & alium haeredem uniueris salem substituisset, sed extraneum:quia illis casib*s ius accrescendi cellat: quod enim ad hoc, ut inter filios sequatur debet fieri coniunctio inter eos re, & ve bis , Sc partes debent este diutis; licet sit bene verum , quod eis illud nua de . crescendi prohiberi non misit, τι ast Mer . ibisupra in dicta quaesi. I. nu. 8.
a o Amplia quinto,ut ius accrescendi haheat quoque locum in inutructu pluribus relicto, unde si unus decedat post ipsum acceptatum, eius portio alijslegatarijs accrescit,non autem haeredibus: quia in illo vlufructa tei ator videtur magis eos , quam haeredem dilexit te, Castrens consu. 17 6. vessver . ob. I.
Angel. coss. 1 3. num. 1. ubi reddit rationem : quia in usus iactia accrescendo ius compelli personae, uon portioni. Secus autem ubi de coatraria me.ue testatoris aliqao modo apparere polIct: quia tunc portio potius heredi, qua n legatario veniret accreiceuda. Vt au Pal. i
tunc eo mortuo cum proprietate consolidatur, ut ait Rota per Gregor. decis398.n. 8. Oseq. ubi ait idem etia proc dere in usuiructu ad tempus limitato, quia finito tempore cum proprietat ac solidatur. 2I Contrarium tamen ait esse dicendum in legato proprietat is, tu quo ius accre scendi locum non habet, si unus ex legatarijs decedat, ted illud ad suos haere
viers.sed in Uufus.1de Uufrus. aere sen.es ibi caeteri Di .u Rota ibi supra. za Limita primo principalem conclusi nem, scilicet ius aceret cendi non habere locum in contractibus. Et ratio ea est: quia copula so) inter plures in cointractibus operatur,ut tot sint contractus quot sunt persensi adeo ut quilibet semper pro virili portione acquirere, ad re, & obligare censeatur: secus autem erit in ultima voluntate, in qua dicta copula Et) coniungit; εc fauorem extensivum operatur, ut in simili videmus quoque contingere in legato reuocato respectu personae principalis, quod
etiam centetur reuocatum respectu perseos legato appositae, si tamen illud filisset non principaliter, sed secundario a
positum ti quod tamen non succederet in contractu. Et ratio est: quia in vitimis voluntatibus ius irrevocabiliter no quς-
z3 Declara tamen dictam primam Iimitationem non habere locum in contractu facto a Principe, veluti is donatio ne : quia tunc condonatario accrescit id quod alteri filii donatum, υι ais Rota in dec. si 3. par. I. diuers Item nec ea procederet in casu decisionis Magin. 6χRota Fιονent. Secus tamen esset dicendum post emolumentum alteri quaesitum, ut aiι Gui Uap. dee. χο Iub nu. I. quia tunc ius accrescendi in contrae bus non habet tofum. 24 LImita secundo non habete locum dictam principalem conclusionem. Ac sic quoa iuri accrescendi non sit locus qua-ao id ex voluntate expressa testatoris colligeretur,ad ι dua ser Suνα am decis.
144쪽
Copcl. XXV. in verbo Accrescendi ius. 119
a s Limita tertio, quando verbi gratia
quis suillet institutus cum dictione taxat tu . : quia tunc ea ius accrescendi impedit , de per eam illius prohibitio inducitur; quod tamen declara esse verus , quando de iure illud ius prohiberi poterat: secus autem qrando facultas prohi-hendi haud ei competeret: quia eo casistraatiua etiam appolita ius accrescendi non tollit: quia ad illud impediendum voluntas expressa, de possibilis eli ne cessaria: licet quandoque etiam possit non minus tacite , quam expresse illud Prohiberi . - au Surae in dicta decij. r anum. I. I. I 2 eum seq. ω Rota in Liae. Ludous Io 2.in eius ι res 26 Et in materia iuris accrescendi per taxaturam prohihili nota exempla, quod est , ut si testator mandauerit institutuamplius petere non possit et quia licet tunc institutus in re cella non dato uniuersali cohaerede censeatur in omnibus
institutus: nihilominus id fallit si a liud
petere fuit prohibitus, Bara. eo I. I I 6.
de ibi in apostillis habebis concordantes
in verbo Probibere, Hem tenuis Collegium Pisarum in cons Tart. 82. m. a. in υerbo Secundum es viden. Angel. in conss. 91. num. 2. O cons. 3 38. num. F. irim Ban. cons. I 7 7. num. 2. vers Pra terea lib. I. Surae in praestata deris. II 2.
e uenionen. Ac. q. diues O Rierius in sua colle i. 842. Par. 4.
7 Extende idem procedere quando te stator diceret laeeredem meum iacio Titium in omnibus meis bonis, ex pto tali fundo, quem haeredem meum habere pisibeo: quia tunc esset ius accrescen-d prohibilumicet isto casu tes amentuesset nullum, ne testator decederet pro parte testatus, & pro parte non, secus vero si diceret testator haeredem meum facta Titium in Omnibus mstis bonis, excepto tamen tali fando: quia tunc ius accrescendi non diceretur prohibitum ι& propterea mortuo testatore haeres habebit etiam suadum, in quo non fuit hae
28 Et ratio eli: quia aliud est non insti
tuere, aliud prohibere, ne habeat. υι au Bart. d. consiι. 177 nu. I. c, 'Rota in
29 Et id quod fuit dictum de huiusmodi
iure accrescendi per taxat tuam prohibito , intellige illud procedere cum illa di. stinctione Surri in dicta decis I 2. prout dixisuperius in versicula Limita terno. 3o Limita quarto,quod huiusmodi ius accrescendi pollit etiam in institutione prohiberi;quando tamen illa ratio cessar, quod scilicet testator possit decedere pro parte testatus,& pro parte u ,τι au idem Surae Jι supra num. I 6.
3r Limita quinto quod illud possit etia, testatore prohiberi, tEm in legatis, quam in fideicommissis, dc tam expres-5e, quam etiam tacite, Surae ibidem nti. Is .cum alijs ibi per eum allegatis,& illud eo magis cessaret quando legata agnita suissent.quod enim intellige prscipue procedere si recederetur a legato post agnitionem vι dicunt Verat. in decis I q. et
Balb. in decis a I. allegati a Buccio in L sua coli I. 8qv. infne. 3a Limita sexto,qubd per substitutione illud ius censetur prohibitum, etiam ii substitutio esset inutilis, de ratio est: quia etiam ex actu nullo voluntas disponentis deprehenditur, veluti ait Surd. indicta
decf. I 2 .num. I 3 .et I p. et veluti dicam in concl. ψ7. num. qq. ubi recurras, Rota
per Gregorium dec . 76. num. 3. es dec f.
33 Contrarium,quod scilicet ius accrescendi per substitutionem non tollatur quando substitutio esset inutilis, ait text.
3 ψ Concorda tu tamen nempe quod pri ma opinio procedat quando non constaret de contraria mente te statoris, & qua-do substitutio erat expressa: secunda ver opinio pro redit quando Cabstitutio erat tacita, & perso aa quae lenit admittenda Pa ius accrescendi est. valde testatori
145쪽
Laurentii Vrseliij de I oro liuio
coniun sta, & id ad ipsos filios restringitur, ut dissinguit Sur . in iacta decis
do testator non diligebat eum, in cuius fauorem inductum est ius accrescendi, tunc ad illud tollendum tacita prolubiti suifieit. Item prima procederet quaΠ-do actus simpliciter esset nullus, secus vero quando ultra nullitatem adesset etia. Conditio,quae faceret quod illa voluntas non esset voluntas, υ uit dictum in vina Tiburtina Castri visarii t4. Nouembras II 8 8. eoνam Card. Seraph. qua est in eius impress decis 838. num. Iq. Omboe multa dixi in dicta cones. 67.nu. q. er Ieqq. 3 3 veluti eodem modo diceretur etὲam si essemus in substitutione vuIgari: quia tunc haeres excluderetur, di sic eo calori accrescendi non esset locus, cum eo sit potentior vulgaris substitutio, etiamsi
sit tacita, iuxta communem opinionem de qua testatur Magon. deos A. num . q.
ubi alios allegat O burd. in iactu deos
naim, Sed si sorte essemus in substituti
ne pupillari, tunc excluderetur . mater sυι ιn qi s terminis au Put. dee. 3 a 6.alteg.
a Riceio insua relusi. 843. propὸ p. p. q. 36 Et nota quod inter alias coniecturaS, ex quibus praesumatur ius accrescend. inductum, & substitutus exclusus,ea est Praecipua, quς ex sanguinis coniuncti
37 Animaducitendo tamen quod ad hocvt Iuri accrescendi sit locus nulla fit differentia inter modos coniunctionis, nisi in casu in quo coinuncti diuerso modo concurreret inter quos quomodo eo casu sit proeedendum ιrasis Duaren de tu. aurorem tib E. et 7. υ 8.
3 8 Declara tamen quod quando huic iuri non erit locus,tune substitutus admittitur ad partem solum coniuncti,cui fuit sabstitueus cum inanibus suis iurIbus, dc eo magis si tinator.vius uset aliqui has vectu totalem subrogationem secundi substituti in locum Ptimh denotaut1 Fus,v pulchre articipasn d Ira coniuncti
etiam si adessev dictio illa in locum νluum in seu dictio Dicta) ut ais Socr
3 9 Limita septimo,quod licet ius accrescendi regulariter non habeat locum in contractu emphyleuthico , nihilominushmoi limitatio duobus modis nou Procedit &primo quando emphyleusis esset
duobus, vel pluribus ad corum vitam ω- cessa:quia tunc uno mortuo ex investitisi alteri accrescit ita ut antequam ad Ecclesiam, siue ad locatore reuertatur, mors
omnium sit expectanda; licet id propriEius accrescendi non dicatur , sed, potiusqusdam successio ex pacto proueniens quia dictum ius accrescendi non habet locum in portione iam quaesita,sed in se.
fideicom ct ita quoq/uit decisum in Rom.
domum utar. 2 o. Iunis I 6i I. cora Card. Sacrata. O postea in eodem causa coram
M. P. D. Vbaldo I 6. Decembris eiusdem
o Secundo modo dicta limitatio septima non pro dit in emphyte usi ex causa onerol. acquisita: veluti quando ab aliquo fuisset recepta cum onere fabricandi, de postea soluendi annuam re musionem: quia tunc ius accrestendi in hui usnodi miracla emphyleutico Iocuhaheret, vias dictus Caia. Mantua
t Amplia praedictas limitationes eis magis procedere in emphyte usi duobus,vel pluribus cinacessa cum hoc pacto. quod
ad Dominum nota reuerteretur, nisi post mortem omnium: quia tunc uno moriete alteri eius ponio accrescit. Abbas conf Io 3.tib. 2. Rνman. cons. 19. cum alus allegat. Πν ων l. de Iare emphyt tις. de Q. priuat. Ub lineam fnitam, num. 89.et ira Diu dis sum in Bononien. bonor. q. maii Is 96. caram cardin. Mantum, qua
146쪽
Concl. XXVI in verbo Accusatio. Iat
qua est in eius impres deos. 227. Oprius in decis 226. docet, quando etiam ius accrescendi habeat locum in Canonicos di beneficiatos, Gratian. libro qua D di
sceptationumforensium cap. 7OI. num. I.
Et ratio praedictorum ea est i quia indEmphyleus a pluribus recepta non est unquam locus iuri accrescendi, nisi praedicto modo actum sit , & quomodo ita actii fuisse appareat, tradit. Gabriel. eo . 17. ιι b. r. Item eodem modo actum esse videtur per verba illaepost mortem ipsorum de cuiuslibet ipsorum: veluti idem esset si concessio fieret in euentum, in quem fratres inuestiti filios maseulos nonaberent,pro una eorum filia talum, ut suis dictum in υna Foroliuien. Mnor. I . Septemb. I 61 8.coram R. P.T .Rembolis.
Item si eoncedes emphyleusim fratribus
sciuerit eos in communione vivere: quia tunc censetur cuilibet eorum instiliduin comessisse, itaut nunquam ad concedetem reuertatur, nisi omnibus deficientibus.Quinimis id etiam ampliatur PrOcedere, siue tuerit facta emptio empluteusis, & illus renouatio uomine utriusq sue proprio: nisi tamen emens, dc renouans in emendo,&renouando declar uerit eum nolle huiusmodi emphyteusim esse commune fratri; vel dominuTari modo de hoc protestatus non fuisset,
alias fi limoi protestatio,&declaratio interueniret utiq. non daretur huiusmodi successito inter iratres,ut ait Rosi in d. votivien. bonorum coram Rembolis , O Graiian. ibi supνa numero II. I3-
veluti quoque ius accrescendi haberet locum in emphyleusi si eoocessio iuisset facta per verba distributiva, secus auten per ea ncm distributiva, veluti etiam diceretur de ea dictione distributiva,
quae non posset salua ratione recti sermonis ad omnes vocatos referri, siue si non concurrerent coniecturae , es geminationes eorum verborum, quae ad istum effectum multum operari solent, visuit consideratum in illa Foroliuten.bst. norum, O υeluti testatur idem Gratia
nus in pracruato loco num. I . cum Jζ-quentibus.
cedere , quod scilicet iuri acciescendi non sit lotus ubi diuerso iure succeditur, ut ait , Iagogum decisone Florentina q. numero Ιε. et Rota decisio ne 6. de tectamevtu in antiquis et Rις-
eius in sua colle ιδ 8 ψ2.4 Vlterius nota, quod istud ius accrescendi transmittitur; de ideo illud coheredi competens si decedat, ad eius haeredes transfusiam dicitur, dicta L
drad. cons. 224. num. 26. vers prate.
νυ sud ius, de illud iuri. primogeniturae Huiparatur, quos pari modo transimittitur.
4s Sed ad hoc ut sit transmissibile, necesi se erit scire, quod illud prius requirit
aditionem; alias ad eum illud tranimit. ti non potest , qui haereditatem adi-uisse non docet, tex.es in I. sine γιν ut η st. de conare Δωυir. I. si totum, 1 e ac
46 Et propterea animaduertendum est, quod ii testator onus pium uni ex hqredibus iniunxerit, si postea haeres ille tepudiat, vel ante aditionem decedat, eo casu portio defieiens cohqredi accrescit cum onere illud pium opus adimplendi , licet scaeus esset quando in pus non et Iet pium , ita Gratianus
discept. 7 Amplia omne id quod fuit dictum de
hoc Iure accrescendi, adeo esse potens remedium, ut propterea dicatur potentius successerio edicto, in au Ca gnol. is rub. C. quando non peten. pari.
nam. . re in I. I. C. eod. tu. num. 36. ct
37. GH1IU. n. a s. quod enim restringe procedere quando ille qui vult venire exsuccessorio edicto concurreret in parta repudiata cum alto,ictus CognoI. indi m L υmea vers. Limita, ubi ait hanc opinionem esse communem, & Gabri
48 veluti diceretur quando aliquis repudiaret contemplatione ceris Per nerquia tunc in parte repudiata ille piae- intur,cuius contemplatione repudiauir, non autem ille, qui ius accrcscendi
147쪽
ra. a. Laurentij Vrse ij de Forolivio
9 rxtende idem pari modo procedere quando duraret transmissio: quia tunc non posset elia locus iuri accrete endi; &ratio est, qRia cum pertransmissionein portio no ericiarur caduca,ergo nec alteri accrescere potest, ut iam dixi.& est text. in I a. ubi omaci DD. C. de his, quiatira ver tab. G I. unica. A. in nouissimo; C. de eadue. toll. et in ι si ex pluribus, 1. de βis,et legit idem Cunυι.ibiIupra n.εῖ.
o Linita nono,qubi ius accrescendi n5 habet loca quando institutio esset facta in re aliena ut dicunt DD. HI . . Merctib. 3 Iiu. a. q. 23.num.2.Gide IV tima, de iii hac materia videndas est Mantis. de comer M. ait. 1 1. Glib. o. m. t. et lia otii. 3.veluti etiam non habet locum in ijs rebus, in quibus iure quodam singulari succeditur, υς ait Taly. IV .m dec/f. 29. o Riccius in ricta Da colleci. 342. ιπ
si Hactenus fuit dictum de vi. & esticacia Iuris accrescendi: modo erit quoque utile aliqua scire de eo non decrestendi, dc proptet ea nota,quod ius non decrescendi ni l aliud est, quam ius coniunctio nis conseruans totum, quod alicui in soli.
dum est relictum omni concursu cessante, Card. Mannc. de coniecturi vis .vol. lib. lo. tit. 3. num. I s. istud ius
habet locum in qualibet coniunctione, de succellione; de ratio est, quia illud dicitur potius qtaedam impedimenti amotio, quam naccestionis extensio, ut UIι- me di finit. Ea II. ιn conf96. infine lib. I. O Card. Mant e. ibiJupra. 12 Et ut istud ius locum habeat in con- tractibus. veluti iii in uestituta seudi, vel emphyleusis, no a quod est necclSe, ut inuestitura fiat pluribas inuestitis transuersalibus re tantum coniunctis, seu re, I vel bis; sed si verbis tantum ellent coniuncti, tunc inter eos iuri non decrescendi locus 'oli erit, ut alc Caurens conf
13 Declara tamen, quod istud ius non decrescendi locum non habet quando in uesit ii primi semel acquisieruiit, secus aute quado unus ex Pridictis ἶnuestiti insili dum antequam acquisierit sia: odeseende tibus decesserit: quia tunc alter per illud ius non decrescendi totum nudum habebit, Ot ais Castrea.in L consa 6 .ubi differentia ponit inter ius accre ascendi quod affert lucrum, & ius notia deetescendi, quod a damno praeseruat ;&super eo, quod fuit dictum de con- b. iunctione reali necellaria ad hoc, ut ius non decrescendi locum habeat , fuit etiam dictum a Rota in una Sabinen. Iliis Pompuli a 3. Octobris I F9 I. coram R. P. D. Luta. σε Extende,quod etiam in legitima ius istud non decrescendi locum habet inter fratres; etiam quod a patre ius accre.
scendi fuisset prohibitum ι & id adeo est
verum, ut ii masculorum intersit, quod foeminae admittantur, & non excludantur, tunc illae connumerandae venirent, ut ais Corn. cons I97. col. 3. tib. I. Peregrin. desideιcom. art. 38. num. IN. OMer . de tiguima ιιb. I. sit. 4. quas. 3.num. Iq. GDqq. cum alvi 3bi allegatu .
Quod enim procedit etiam si filia unum
denarium tantum haberet in dote: quia nihilomitius quoad faciendam patrem reputatur,aesi totam portionem legitimae haberet: dc ratio ea est,quia ius accrescendi diuidi non potest,& sic Iocum non habet, nisi tota portione defecta. τι ais Capye.in sua decis. I 8. n. 2φ ct veluti dixi in princ. conclusionis numero I. et idem au Gregor. X H in Da decis aqq. 3 3 Quod enim extende procedere etiamsi filiae es lent excluq a statuto; & rari est. quia in assignatu,ne legitimae lex non
conliderat si iiiij sint succestibiles; sed
6 Contrarium licet dicant infiniti vo-ctor. allegati a Mertino ubi supra num. 23. O pr enim Iisesb. Ludovici decis
Lucens a9. num. a . cx ea ratione ν
quia exclusus a parte partem non facit. 7 Concordare tamen potamus has opiniones hoc pacto,iiepe vi prima procedat quado foemina no prorsus in testatrento
ei let excivia; sed in aliquo citet cognita
148쪽
Concl. XX VI in verbo Accusatio.
in testamento a parte, vel si extaret statutum quod dos Ioco legitimae succederet. Secunda vero qn e contra,vt puta si utiquid illi statutum reseruaret, vel pater eam in testamento in aliquo agnosceret,
git. de imp A qu . II. uum. 78. Osq. G st. in s. legiι-a, quas. 7. o Acriis. Hi supra. 8 Declarando insuper i quod fuit dictum de relicta filiae in testamento a pa-'
Ire procedere dummodo tu quota laaere..ditatas consistat, at secus esset, si in repori iculari relinqueretur, ut ait Peregr. Monm. extin. is pratuatis locu.
quaedam criminis delatio adi vindicta publicam inueta legi. tima nueruculinte subicriptio
a De tubieri pruine enim dictum est:quia
antiquitus accusator tenebatur se inlcribere ad poenam talionis, idest ad eam dam, quae veniret imponenda accuto, Calia quo accusationem iustificii set accusator, tuae hodie videtur sublatais, ne via acculandi accusatoribus praecludatur, υν ait G Lor. in dicta 3. Parae saluti uorat. cap. 19. ιιλ 3 . . IOSI.
3 Sed si tolliti in aliquibus locis ea serinuaretur ad reprimenda calumniatoria audacia, ne talia crimina latendant. Limita tamen id primo non procede te in denunciatione criminis:& ratio e st: quia ea ad I rectionem, altera vero ad vindictam
publicam leavit, veluci ira fitisse deci-ium, ait Balbus in Jua duis. 29. O pr quo faciι enam Io I. ιn cop.super Κι, δε accusat. quam enim denunciationem ab
accusatione differre, tradis d. azo,ti His pra, Matrari cap. 18. nam. 3 o. Sos. α regen. sun memb. a. q. I. an. S.
Sed limoi occasione non est hic praetereundum O beaignissime Lector it Iud dubium, quod a summissis mouetur super eo, an scilicet denunciatio, siuemmonitio, quae non est necessari ante accusationem in soto exteriori, Dira ur in eo interiori. in
Et licet eam etiam in soro ligeriori non eo necessariam a D: .: sodes itum re periatur ; Niluriminus a Loe ..ut id magis emtalaribus in celini,hic singalorum argumenta. dc opiniones orduratae roratu:erit Gent in primis notam ii, quod in toro exteriora accolat IO pr ni poteli nulla tarerna correctὲD: leprae
cedente, etiam si ρς sator certo sinet reum emendaturum , de satisfactanti fore, si priuatim pi coirectio fiete ogia deaure ciuilι nemo. tenetur obviared ui cto; dico de cmendatione, do satis acti ne ab eo fienda ἐ quia rcus committens d lictum ad duo ne Idalio se iestringit, dc primo au sati,tachiotie damni si quod i mulit. Secundo ad poesiam corpora tem si e aliam iuxta delia As alitatem. 6 Sed pio ea parte Iuturn inlerius re spacietite,nempe quod ut eo pilus sit dea cellatia secreta adimanti' quaado quis
do distinguedo dicat . quo J quaudo crismen, siue cilci priuatum, ut concubin tus , siue ad Keinpublicam spectaret,
tunc monilio secteta accusationem precedere debet ; secus autem, ubi accusa. tio solum ad vindictam propriam ten deret . et Sed Nauar. in Iom. I. lib. 1 .c.q.n. 2
cumseqq. alio modo distinguit dicens, quod iliae agatur pro comum bono.si ubpro particuiari tuter sie quando nulla necessitas,vel utilitas,liue mea. veItert ij, aut Reipublicae, intercedat, veluti quiarcus iam esset publice emendatus, i E. fati,facere esset paratuS,tunc licet ostea sus ex rigore luriS ab accusado de tera
non icacatur; tamen ex ordine ctar, da
tis id ficti deberet, quando spes luper II liu, cinrcctione, & 1atistactione haberi posset.
149쪽
i ad Laurentij Vrse iiij de Forolivios Alio modo & generali is discurrit S I .
us. is suo summa in verba accusatio q. dicens quod quoties accusatio non ut obligatoria, sed voluntaria, ut est ilIM , η ς proponitur sirper propria iniuria, Due s aper alia delicto commune bonum non concernenta, sed uoltim illud respiceret intereta alicuius rei pacticulatis,uel alterius priuatEMAMςi tunc opus
esset ut accusans antequam accusatio nem proponat in' primis accusandum fraterno amore premoneat, si ipes litctitide emenda; secus autem quando accusatio reditet ad commahe bonum et quia tunc praeeedens monitio non esset Deden ria.
9 Sed quod sit necessaria prςmonitis serereta et iamli ob commune bonum ageretur tenes Corduba de deI EI . . i. conac . q. q. 3. et in annoυι. ad Sotum de Dyferri memb. t. q. I. conelus. q. Jubsens propterea quod ea . qualιter , procedit in Dro exteriori, non autem in illoeani
mae, tu quo ait, monitionem essesub posna peccati prςmittendam , ita si reu, resipiscat,&damnum cesser ob eam viam non sit amplius Iudici deferendum . dc pro hae opinione allegat Diuum Gom.
ro Fundamentum autem praedictorum illud est quia plus periculi,& damnis toximo iminet ex accusatione , quς fit udici, quam ex denuntiatione Euany-lica quet fit PKlato, licet ea non uti facienda, ni siprius PNcedat admonitio
II Sed pK dictis minime obst antibus indistincte tenetur comuniter a doctori. hus illud capitulum qualiter , in utroq. foro procedere,& sic nulla in etia in sero exteriori monitione requiri.& primo probatur ex eplo illius adulterae cora Deo accusatς. quam cum Deus nullo modo arguerit de illa prquia monitione; ergo nec in nobis ea erit necessaria. cu omnis actio Christi debeat esse nostra instructio, in au Ioannes in8. Oc. I a Secundo videmus quod sanctus Ioseph accusando sium fratres de crimino pessimo eis monitione pridicta non Prae. rauit antequam eos coram Patre suo accusasset. Ut in Genes 3 7 . nec manu in ullo loco Scripturae de tali sorma in accusatione seruanda mentio habetur, queat modum nec etia in ullo textu lucis Canonici illud requisitum adnotatum reperituri lcideo si illud neeessarium tam evtiq. reperiretur deleripta ρ MI, cap.qualiter ubi datur modus aeeusandi, de qualis esse debeat &presertim ma .e. 8.per totam, O in cap. Ruι δει a. q. .
II Alias si prima opinis esset raper ne ἰ cesse fieret rei iudices eriminalea, Ac fis
talas renerentur reos ad nere et sic ex eo sequeretur, ut delicta impunita rema nerent in magnum Reipabis destimen. tum, quod non est vita raoda permittedum:cii vindicta publica utilitate fiat de sic euac latio sit actus Iullitis Heli virtut is, qui non est piohibitus,ut rrctat D. Tismo x et .qAol. t.Dt, u et u se
da; vli ra quod si teneremur delinquentes praemonere ante accusatioue proponendam in foro conscientiK. quomodo dicti delinquentes corriperentur ad similia delicta non perpetranda 3 & alu aliquo timore Poenet no correpti eadem delictaeuitarentici propterea ais Nauar.in manuati c.l ε nu. a . quod aliquado ostellis tenetur III conscientia bona illu racorem Qui oritur ex iniuria accepta,& ad acculationem tendit, ex Zelo Iustitiae cocipere,c5seruare,& ostendere, accusation emintentando: veluti quando ad salutem spiritualem offensoris, vel ad Dei oble-quiu, aut ad Reipublice utilitate tendit. I Quarto, & vltimo quia si prima opinio ei set vera, sequeretur, quod ostentus teneretur in c5scientia remittete iniuria propria siue rancorem,contra ιμπι glos
cius cons. I 3 o Febn. . in c. inteν quatuor de maior. et obessi et in c. de catero de test-bus, Ssues la Uerbo iniuria f. s. ei hanc
opinionem vocat comunem Couar lib. 2.
13 Vnde si offensor admonitus satisfactioni leosterret, nequeretur quod os sensus no posset ulterius procedere quod
150쪽
Conet. XXVI. in verbo Accusatio. OS .
neta ala Couar. ibi supra vers primum Gis text. in cap. si illis 23. q. 4. licet Ant. Cos t. pulchre in suo tra I.de primi. yaritom. m.n. Z. carta miti ars. dicat id procedere quoad fotu contentiosium; secus vero quoad illud conscientiae, idem aie 2 Totit. in sua infrunione Sacerae in cap. 73. de irregul. in homiciae 6 Extende praedicta adeo esse vera ut propterea accusans zelo iustitiς, & non ex odio non solum bene sicit, υt probattex.in eap.ctqui emendat. 6 . diuina. cap. 2de occιλ 23. qua l. I. glos in cap. si quis in in o possumus 23. quasi. q. Io. Val. dedisserentia inter utrumqueforum di strentiis a. in verbo missio num. 3.37 verum etiam praemium mereri debet, in iv cap. sunt plurimι 9. verum 6. quaesi.
prima:& ratio est quia Reipublicae interest poenas no facile dimittia si operis C. de san.c.est iniuga 23.q. . ita illud φ .di '.Imm qiabd etia ot sensus pari moti
18 sed si veritatem ego fatear hqc opimo non mihi placet : quia ii quis non parcen do inimico Sacramentum nihilominus eucharistiae aisamat, id parum decenter fieri hi sane videtur, dc non solum ob eam rationem , quia illud Sacramentum sit remediu pacis,& Mod Per cosequens non remittere offensas inimicis sit valdEmtraria paci, υτ aitToletispraecitata loco. is Verum etiam, quia ille aetas intrinsecus, qui prouenit ab illa non remissione rancoris,& iaimiae,valde vitiatur ab altero acta extrinseco illius scandali, quod ab homin bus depraehenditur, dum vident Oisensum nolle ad actum extrios cum reconciliationis deuenire laciendo inimicum exulate in magnum detrimentum suae familth, quod quidem cessaret si illum amplius nou exulare permitteret ei faciendo pacem, quod enim valde
melius, de securius esset tam in soto animae , sinam etiam in eo exteriori. zo Vnde praedictas opiniones ego tali pacto concordatein;nempe ut Prima proce dat quando es mus extra casum necessi talis : quia tunc rernitiens iniuria. I iacinrcazzur etiam quoad Deum inimicum salutare;nec ei alia signa amicitiae ostendere, cum praedicta facere ad persectos potius spectet,quorum est reddere bonupro malo, quam ad alim,vi ait D. Tbo.
I Secunda vero opinio procedit quando essemus in casu necessitatis.& publici scadali, ut si quis vellet inimicu ab operibus publicis excludere,quod absque peccato mortali fieri non potest. vi dicunt DD. alligati a Io. tactu Mirato Deo x Rursus circa illud, quod fuit dictum de monitione fraterna, distingue cum Siluest. qui ait primam opinionem esse veram,& sic correctionem fraternam pHcedere debere, si ob moram periculum non immineat;secunda vero quando illud ob tarditate immineret,ut puta ali. cui comunitatis siue etia alteri priuato,
sed innocenti, Caietanus autem alio mo
do distinguit,dicens quod quando accusatio est licita, sed non in praecepto,tunc monitio debet pricedere accusati nem, veluti quando quis prosequeretur in Iudicio suam, vel suorum iniuriam, sollim ob illud, quod sua interest ι sed si accusatio esset in precepto, tum monitio precedete non debet, veluti si unus accitiaret reum de crimine, qui probabiliter creditur,ut aliquod delicia contra bonum Reipublicet, vel Principis siue alicuius tertij innocentis patrare possit, Solus vero contra Caiet. tenet in casta
ubi est licita accusatio, & no est de prς-cepto' quia tunc no est opus, ut secreta monitio prccedat;Immd quando etiam est in prccepto, tune distinguit aut delictum est perpetrandum cotra bonum p blita, nepe Principis,vel Reip. εο tuc
nitio pr edere no debet,mu certo limus eum nostra monitione esse emendaturuet aut crimen esset comitteirdia cotta priuatu boau alicuius tertii innocentis, de tunc
monitio precedere debet nisi certo cre deretur damnu illius tertij fore secuturulicet tame pret dictis distinctionibus mi
nime obstatibus tenearaetor. iis a p., M. Io 37. hac lecuda opinione esse verior .
23 Modo redeado ad id,quod fuit dictu de
poena talionis limita a. illud no procedere in casu decisionis Rot. 6. de accuq in antiq.ubi fuit determiuatu , quod qui, ad una talionis non teneatur se inscribero