장음표시 사용
441쪽
butum constitutivum. Quae quidὸm quae Otio magni momenti non est cum ea solum de causa agitetur quod Peripateticoetum judicio rei cujussibet essentia attri-hutis duobus omninb contineatur, gener'Eproximo , & differentia maxime propri . In quo rerum naturam parum consuluita Videntur ; ut constat ex iis quae dicta sunt in Ontologia , praesertim ubi de essentia disputatum est. Ut autem attributum aliquod constitutivum sit & differentiala , conditiones
tres Vulgo requiruntur ; prima , ut attribatum illud sit perfectio quaedam specialis a caeteris omnibus vel re ipsa distincta secundum Scotistas, vel sola cogitatione secundum Thom istas. Secunda , ut per illam perfectionem Deus a quolibet altero ente secernatur, clim sit differentia maxime propria. Tertia, ut sit perfectio quaedam primaria, ex qua caeterae fluere concipiantur, & tanquam ex fonte dima
Scotistae pro gradu Dei constitu rivo infinitatem assignant, Thom istie intellestionem , quidam Philosophi independentiam , quam Vocant omnimodam , id est . independentiam ab alio tanquam a cauSa, 'ranquam a principio, & tanquam a radice ; communis sententia praesertam Theologorum , existentiam necessariam,
442쪽
18 ΤΗΕotos Iaseu ut aiunt aseitatem ; tandΦm multi contendunt attributum Dei primarium& constitutivum omnino ignotum esse. Scottis vel ex eo solo refelluntur, quod hic quaestio sit de attributo quodam speciali a caeteris distincto , qualis certEnon est infinitas. Thomistae vero, ex eo quod intelle tio non sit attributum primarium, cum sicultatem intelligendi praesupponat, imbipsa secutas concipiatur proprietas essem riae jam constitutae. Quibus praenotatis.
Inde pendentia omnimoda non est a tributum Dei constitutivum. Probatur. Illud non est attributum Dei constitutivum , quod est dumtaxat co sectarium aliquod & proprietas attributi constitutivi, quodcumque tandem illud st. Atqui talis est independentia omnimoda. Nam i quaecumque perfectio sie attributum Dei constitutivum, ea debet esse independens a causa , cum necessario existat. a'. Debet esse independens a
principio. Solae enim personae Filii & Spiritus 1ancti ab alio oriuntur tanquam a principio, non vero perfectiones naturae
divinae. Debet esse independens ab alio tanquam a radice. Quippe attribu-rum constitutivum debet esta perfectio
443쪽
NATURALIS. 42 primaria , quae ex altera non fluat, sed ex qua caeterae dimanare concipiantur. Ergo quaecumque perfectio sit attributum Dei constitutivum ; independentia haec triplex , seu ut aiunt omnimoda debet ejus
consectarium esse. Proindeque &c.. Et Vero attributum gratis confictum non potest esse attributum constitutivum.
Atqui independentia omnimoda est perfectio gratis conficta. Nulla enim est in Deo perfectio specialis positiva caeteris distincta, quae ut triplex haec independentia; & ideo dumtaxat dicitur independentia ab alio tanquam a radice &fonte , ut probari non possit ipsam ab alia
fluere. Ergo &c. Tandem esse independens , quemadmodum & increatum haec negativa sunt, quae existentiam necessariam evolvunt magis & explicant.
Existentia necessaria , seu, ut aiunt, aseitas, non est attributum Dei constitu
Probatur. Existentia necessaria non potest esse perfectio primaria essentiae divunae constitutiva, nisi sit attributum quoddam speciale positivum. 3c a caeteris di tinctum, quo Deus constituatur Deus iatqui talis non est existentia necessaria.
444쪽
43o THEOL OG Nam in Ontologia probatum est existen tiam rei cujuslibet non esse in se dc ratione sui solius consideratam attributum, vel modum quemdam positivum, sed meram denominationem abstractam. Quod iisdem rationibus de existentia necessaria demonstrari potest. Quare sibi contradicere videntur illi Philosophi, qui cum eamdem in Ontologia sententiam propugnaverint , postea dicunt existentiam necessariam esse attributum Dei constitutivum. Enim vero I R., existentia necessaria potest ad summum esse perfectio
qua Deus constituitur existens, non vero qua constituitur Deus; quemadmodum. existentia contingens potest ad summum esse illud quo animus humanus constituiatur existens , non vero quo constitui tui: animus. χ'. Si existentia necessaria esse
perfectio 1 caeteris distincta qua Deus
constitueretur existens ', cum ipsa esset extra nihil, altera indigeret perfectione , qua ipsa constitueretur existens ; sicque admitteretur progressus in infinitum. Cum existentia vulgo definiatur positio extra nihilum , existentia necessaria aliud
nihil esse potest nisi positio necessaria e tra nihilum. Quod certe perfectionem specialem & positivam non significat ;imo essentiam jam constitutam potius supponeret, non eium potest esse positio
445쪽
aecessarin extrae nihilum, nisi sit rei alicujus, essentiae alicujus. Ergo si existentia necessaria esset specialis quaedam perfec-.tio ; essentiam jam constitutam praesup-,
Dices tillud est attributum Dei consti utivum quod est quid primum in Deo:
atqui talis est existentia necessaria ; nihil enim assignari potest quod existentia ne .cessaria prius sit. Ergo &g. ,- Nego min. Nim existentia necessaria vulgo definitur positio necessaria extra nihilum : non potest autem esse necessaria extra nihilum positio nisi rei alicujus , , essentiae alicujus. Ergo positio haec neces- .saria rem dc essentiam praesupponit consititutam. Itaque quamvis ignoretur quodnam sit attributum Dei primarium, tamen aliquid existentia necessaria prius concipitur; si ipsa dicatur perfectio quaedam specialis di quod etiam falsum est. Dicos 1'. Per existentiam necessariam Detus a caereris estibus discrepat. Ergo existentia necessaria est disserentia Dei
maximὶ propria. . /: Retorqueo argumantum, ver omnipotentiam Deus a caeteris ontibus differt.
Ergo omnipotentia est diffexentia Dei
1'. Negor consem Non. enim magis
istentia necessarip est attributum Dei
446쪽
43x THEOLOGIA: constitutivum & differentiale, ex eo quod per illam Deus a caeteris entibus secernitur , quam existentia contingens est attriis butum constitutinum & disterentiale cor-:poris vel animi humani, ex eo quod per existentiam contingentem corpus & animus a Deo differunt. Atqui etiamsi corpus & animus humanus per existentiam Contingentem a Deo discrepent ; non ideo
tamen existentia contingens est attribu- , tum Corporis vel animi humani constitutivum. Ergo &c. , i. .
Dices 3 Ab existentia necessaria fluunt . caeterae Deis perfectiones. Ergo est attria, butum primarium & constitutivum. Nego ans Nam si caeterae Dei perfectiones ab existentia necessaria fluerent, in illa continerentur , quemadmodum dia visibilitas in extensione reali includitur. : Atqui certe omnipotentia, summa inteia, ligentia &c. non continentur in existentia, necessaria, quemadmodum divisibilitas in extensione corporea ; vel si quis contrarium afferat, fateor id a me non percipi. , Ergo &c.
Iristabi . Ideb Deus est infinite perfectus , quia existir necessarib. Ergo ab exictentia necessaria fluunt caeterae Dei perfectiones.
Negoians. E contra Deus necessarib
existit, quia infinite perfectus est. Ideben
447쪽
NAΤURALIS. 4 3 enim necessario existit, quia ejus natura
existentiam exigit ; atqui sola natura infinite perfecta, existentiam necessario exi- .git : ergo ideo existit necessario, quia infinite perfectus est. Non quidem eo sensu quod Deus prius concipiatur infinitas habere perfectiones, ex quibus fluat existentia necessaria , ipsisque superaddatur. Existentia enim necessaria non est perfectio quaedam specialis a caeteris etlim cogitatione distincta. Sed eo sensu quod natura infinith perfectae, extra nihilum esse necessario exigat. Instabis. Probatur Deum esse infinite perfectum, quia existit necessario. Ergo 1deo Deus est infinite perfectus, quia ejus existentia necessaria est. Nego conseq. Ex eo enim quod Deus necessario existit, probatur infinite perfectus supponendo existentiam necessa riam non esse perfectionem specialem a caeteris etiam cogitatione distinctam Ergo etiamsi probetur infinite perfectus, ex eo quod necessarib existit , inde tamEn non sequitur caeteras perfectiones in exis. tentia necessaria contineri , dc ex illa
Dices φ. Exodi cap. 3'. Moysi quaerenti Dei nomen respondet Deus , ego sum, qui sum. Sic dices Atiis Israel quies , mist me ad vos. Unde sic argumem
448쪽
434 THEOLOGIA NATURALIS.rum proponitur. Illud est attributum Dei constitutivum quod Deus sibi proprium vindicat, ut suam naturam significet. Atqui talis est existentia necessaria. Ergo &c.
I Q. Retorqueo argumentum frequentius in Scripturis Deus seipse appellat
Dominum exercituum, Dominum Omnipotentem. Inde tamen pessime concluderetur haec attributa primaria esse, dc n
turae divinae constitutiva. Ergo similiter &c. a v. Dist. min. Existentia necessaria est attributum quod Deus sibi proprium vindicat , ut naturam suam exprimat, per oppositionem ad entia contingentia &caduca conc. min. Secus, nego min. ε conseq. Ut Deus quaestioni Moysis satis faceret, assumere nomen officiebat, quod naturam Dei exprimeret per oppositionem ad homines, caeteraque entia caduca.
Uerum ex eo quod Deus per existentiam necessariam ab entibus contingentibus discrepet, non magis sequitur existentiam necessariam esse attributumDei primarium& constitutivum , quam concludi potest existentiam contingentem esse attributum animi humani vel corporum omnium constitutivum , ex eo quod per existentiam contingentem animus humanus & corpus quodlibet a Deo discrepet. Atq. certe eju1- modi consecutio non esset legitima. Ergo
449쪽
pagina Libid. tD sis Metaph ica, Quid sit Ontonlogia
De universalibus a PROP. In rebus contingentibus nulla es reipsa natura universalis, seu, ut aiunt, non existi universale a parte reis De Idea universali, PROP. Idea ex silvulari universalis sit per mentis ab iractionem, I 2
id sit universale in signi Dodo , seu
De Ente O quomodo in nobis formeturentis idea, asPROP. Ens non est attributum quoddam . reale primarium in omnibus rebus simile, O a suarum specierum disserentiis etiam cogitatione. di tinctum, zTHinc ens mera eis denominatio rebus omniabus, sive similibus , spe divebis communiS , 29 De existentia , O qua ratione in nobis esto etur rei exassentis idea, i Pnop. Exi sentia non es modras sentiae rei positiva superadditus, nec ab ea ult, . tenus distinctus, 3 3
450쪽
De subiantia, O quomodo efformetur reii subistantialis idea, 31PROP. Subtantia in se O ratione sui solius considerata non es natura quadam pos rivae in spiritu O materia smilis , cui disserentia spiritum O materiam consia ruentes snt superaddita , 36 Hinc skb tantia a sub tante dicta merum es nomen abstractum. Hinc attrabuta CGForis animique constitutiva per seipsa sunt substanti alia , s' Ouid sentiendum sit de Eeneribus, 64De unitate entis,
De accidente, Io De identitatis relatione. IO PROD. Animus svularis non conglituitur eadem persona per recordationemo aut identitatem consectentiae, qua cogitationes atque actiones praeteritas ut suas agnoscis, IIa Do identisau rei cum adum comparatae,