장음표시 사용
431쪽
NATURALI s. AIT Falsa est haec propositio. Duae enam substantiae diversam habentes naturam ἀ
possunt habere relationem communem
effectus & causae , ut ex modo dictis perspicuum est. Eadem de causa falsa est tertia propositio. Quarta propositio. Duae aut plures res disinctiae , pel inter se disinguuntur ex diversitate attributorum , vel ex diversitate afctionum. Distinctio cum diversitate ridiculὸ confunditur. Ex omnibus enim Philosophis duo nummi aurei mille leucis distantes re ipsa distinguuntur , seu reipsa sunt mutili , quamvis perfecte similes supponantur. Quinta propositio. In rerum natura non
possunt dari do ae aut plures subtantiae ejusdem attributi. Ouia inquit disingu
guerentur vel ex dixersitate attributoniam vel ex riversitare asectionum. Neutrum dici potes. Ego Oc.
Cum haec proposito quae Philosopho-
-rum omnium sententiae adversa lux , praecipuum sit caput Spinosiani systematis; ostendendum erat evidentissima demoniatratione Philosophos omnes erravisse. Quod nedum praestet Spinosa ; rationemasteri ridiculam , cujus falsitas ipsis infamtibus perspecta est Quis en1m tam e cors esse potest, qui non videat nummos aureos, figuras , aquae guttas a se invicὸm
432쪽
413 i THEOLOGIA distantes esse re ipsa duas, ideoque reipsa distingui, quamvis sint perfecte similes. Ergo & dari possunt substantiae duae aut plures similis attributi, quae proinde neque ex diversitate attributorum , neque x diversitate affectionum distinguantur. 1'. Vel substantia universim sumpta est genus univocum, quod attributorum differentialium additione varias constituat species , ut opinantur multi Philosophi vel attributa differentialia per seipsa sunt substantialia , id est in se existunt, ita ut substantia generatim spectata sit mera de- Dominatio rebus etiam diversis comm nis , quod in Ontologia demonstratum est. Si primum, ergo ipsa diversitas attri butorum specificorum saltem supponit multas esse substantias reipsa distinctas. Si secundum . tergo ex ipsa diverfitate ai, tributorum differentialium substantiae dis
3'. Affectiones quaedam ita diversae sunt k ut in eodem subjecto simul osse
non possint. Sic eadem numero extensio-aeis portio sphaerica simul esse non portis & cubica. Ergo etiamsi substantia prior esset suis affectionibus , tamen affecti
num quarumdam diversitas substamiaruiti multitiadinem demonstraret.
Sexta propositio. Una substantia non resi produci ab alia subsantia
433쪽
Hanc propositionem Spinosa deducit
ex praecedente , quae cum evidenter ab , surda sit , ampliorem refutationem non
. postidat. Idem dicendum de caeteris pro positionibus, quas ex praecedentibus co rcludit Spinosa, vel definitionibus & axi matibus aequivocis, falsis,& absurdis ad-- struit. Quapropter totuir, iiIud systerna , judice Baylo, cumulus est absurdi ratum omnium quae dici possunt, vel cogitari Obj. Unica existit substantia. Nams multae existerent, vel eadem haberet attributa, vel diversa. Si primum , ergo unica existit substantia. Res enim quie iisdem constant attributis sunt unum Midem. Si secundum, hinc etiam sequitur unicam existere substantiam. Etenim diaversa attributa diversas naturas constia ruunt. Ergo si unum ex illis naturam sub stantiae constituit , caeterae attributa quae diversa supponuntur , debent essentiam substantiae diversam constituere. Proii deqste unica existit substantia ejusden saltributi id est attributi necessarii ad e sentiam substantiar.
- IRA N. ans. Quamvis enim substantiarinec eadem nec diversa haberent attributa multae tamen existererre, si earum attria buta similia forent. Νamque nummi a
rei perfecth similes, & a se invicem se Parasi , Profecto multi sunt. Atqui nec
434쪽
ΣΟ T II EO LOGIA eadem, nec diversa habent attributa , sed similia. Ergo & substantiae &C. 2 v. Possent etiam habere attribura diis versa, quod patet ex refutatione quintae propositionis. Dices. Extenso & cogitatio possunt. esse modificationes unius eiusdemque is . stantiter atqui haec est summa totius systematis Spinosae. Ergo &c. Nego majorem propter rationes alla
Instabis. Ut res ita se habeat, duo sufficiunt nempe quod extenso & cogitatio possint esse modificationes similis substantiae. 2'. Si semel concedatur eas esse s mulis substantiae modificationes, ex eo 1 quatur eas etiam esse posse unius ejusdemque substantiae assectiones. Atqui I '. extensio & cogitatio possunt esse similis substantiae modificationes. Nam substantia est genus univocum respectu spiritus di materiae. Si sit genus, attributa spiritus es materiae differentialia seu specifica, sunt quaedam positiva natΗrae substantiae
in se spectatae superaddita 3 si. quaedam sint politiva substantiae in se spectatae superaddita, sunt accidentia seu modi, cum inter substantiam & modum nihil reperiatur medium. Proindeque attributa 1 pia ritus & materiae disterentialia seu ex te so & cogitatio sunt modificationes, V
435쪽
rum substantia non modo est genus, sed etiam genus univocum, ideoque simile. Ergo extensio Sc cogitatio sunt modific tiones similis substantiae. 2'. Hoc posito , exten fio 8c cogitatio possunt elle modificationes unius ejusdemque substantiae. Tum quia id non negatur , nisi ex eo quod subjecta ossentialiter diversa & opposita postulant, quod ex jam dictis falsum est. Tum quia subjectum simile potest in locum alterius similis substitui. Ergo si extensio & cogi - '. tatio possint esse similis substantiae modificationes , nihil impedit quominus sub
jecto seu substantiae quae extensione dO- natur , advenire possit. cogitatio. Ergo
N. min. ad cujus probationem negoans. Multis enim rationibus in Ontologia probatum est substantiam non esse naturam quamdam realem in spiritu & materia similem, & respectu utriusque genus univocum; sed meram denominati nem rebus substantialibus . scilicet animis. & corporibus a se invicem essentialiteri diversis. communem. Legantur quae dei substantia scripsimus. a'. Etiamsi substantia diceretur genus univOcum , cum subjectum illud deberet. reperiri sub omnibus extensionis partia ius, omnesque cogitationes in se vect-
436쪽
422 -T n Eo Locis A pere, tot esse deberent lubitantiae quoetiunt entia cogitantia, quot fant' exter sonis portiones a se invicem separatae. Atqui multa sunt entia cogitantia , mulistae extensionis partes a se invicem sepa- , ratae, quod nemo sanus negaverit. Ergo
Instabis. Tam extensio & cogitatio pos sunt esse modificationes ejusdem substan tiae, quam gaudium 8c tristitia , sensatio caloris δc frigoris possunt eamdem an mum simul afficere: atqui idem animus potest gaudium & tristitiam . sensationem salotis Sc frigoris simul experiri. Ergo dcc Nego maj. Ratio discriminis est quod cum exten fio composita sit 8c divisibilis, cogitatio vero simplex, omnino dc india visibilis non modo ratione 1ui sectam in Vicem repugnant, sed etiam opposita sub jecta postulant. Gaudium autem & tris titia, sensatio caloris & fri*oris Iv. nota exigunt subjecta opposita, cum sint affectiones spiritales ', 2'. nec etiam demoniat rari potest illas sic inter se oppositas esse, ut ex diversis causis in eodem animo λmul excitari non queant. Ad hoc Enim requireretur, ut demonstrari possee eas tam secum invicem repugnare , quam figuram sphaericam & cubicam; atqui demonstrari non potest sensationem cataris& frigoris eam secum invitam repugn
437쪽
NATURALIS. 423re , quam praedictas figuras. Ergo &c. Inflabis. Ideo extensio & cogitatio nolet possunt esse ejusdem substantiae modif- Lationes, quia extensio postularet subjeς- tum compositum & divisibile , cogitatio
vero subjectum simplex & indivisibile. Atqui id falsum est. Nam re producti possibilis est , ut fatentur Catholici, qui
dicunt idem Christi corpus esse in omnibus hostiis consecratis. Atqui si res ita sit, unica eademque substantia poterati sub omnibus extensionis partibus etiam a se invicem diuitis reperiri ε, sicuti idem Christi corpus in locis a se invicem remotis existit. Ergo &c. Nego min. ad cujus probationem di st.
maj. Re productio possibilis est in principiis Catholicorum dc per miraculum , couc. maj. In systemate Spinosae , n. maj-1φ. Non omnes Catholici re productionem admittunt: quis enὶm ignorat Catthesi norum systemata ad explicandum sacrosanctum altaris sacramentum. 29. Qui . reproductionem agnoscunt, eam dicunt miraculum , & stipernaturalem Colporis
Christi statum. Ergo in statu naturaIi quot sunt extensionis partes a se invicem disti. tae , tot esse debent subjecta, tot substa . tiae. Quod Spinosse systema penitus evertit.. Verum ut ut si de Catholicorum qua
. Iumdam sententia. Cum leges motus in
438쪽
4r THEOLOGIA systemate Spinose necessariae sint, nullum evenire potest miraculum. Nulla similiter esse potest reprodvistio , nam ex Spinosa
Creatlo repugnat 3 ergo & reproductio.
Jam vero ridicula est objectio cujus principium repugnat in eo systemate ad cujus defensionem proponitur; praesertim si principium objectionis ab *o non censeatur admitti, qui systema refellir. At . qui re productio quae praesentis objectionis principuum est, omnino repugnat in systemate Spinosae, ad cujus defensionem
proponitur. Praeterea reproductio non censetur ab eo admitti qui Spinosae sententiam refellit ; cum nondum is censeatur religionem christianam amplecti &profiteri. Ergo &c. Eadem de causa insulta mihi videntur dissicultates ex religionis christianae mycteriis a junioribus quibusdam Theologis proponi solitae. Obj. 1'. Deus est ens infinith perfectum : atqui non esset ens infinitε perse
tum nisi extensionem omnem & cogitationem comple istere rur.
Nego min. Ens infinith per sed tam ab omnibus intelligitur quod omnipotentia, quod infinita intelligentia, caeterisque perfectionibus naturae intelligenti consentaneis 8c quidem in summo gradu sic exo natur , ut nullas habeat admixtas imper-
439쪽
I GA TU R ALI s. - ΑΣΥfectiones. Atqui ens illud extensionem omnem dc cogitationem non continet ;alioquin vitiis omnibus & imperfectionibus scateret. Ersm &c - Et ver b cum Deus a Spinosa confictus - fit mundus aspectabilis ; infinite perfectus dici non potest, ut ex probationibus
- Instabis. Illud ens non est infinite per fectum quo perfectius cogitari potest.
Atqui nisi Deus animos omnes & cor- Pora contineat, ens alterum persectius esse potest ; illud scilicet quodi extensi nem omnem & cogitationem complech Pretur. Ergo &c. N. min. Ens enim chimaericum & re-: pugnans non potest dici altero ente reali perfectius. Atqui ens unum , substantia Eunica quae extensionem omnem & cogi-ctationem complecteretur , ens est chimae--ricum Sc repugnans. Constaret enim ex attributis & modificationibus quae secum invicem in eodem ente coexistere non possunt, ut demonstratum est. Ergo &c.
Instabis. Corpus quodcumque sicut &animus quilibet est ens positivum &reale , proindeque perfectio. Ergo ensquod extensionem omnem Jc cogitationem non contineret, perfectiones omnes
non haberet. Idedque non esset infinite
440쪽
M . ΤΗΕ otios riri I 4 Retorqueo argumentum. Vitium nullum est vel seelus tam horrendum, in quo non reperiatur positivum aliquid Screate. Ergo ens non potest esse infinitε. perfectum nisi vitiis omnibus re detesta dis sceleribus inquinetur. Quo cer.e ab- surdius nihil excogitari potest. ia'. Dist. ans. Corpus quodcumque s -- cut & animus est perfectio quaedam abso- .luta, non relativa & alterius perfectiva; conc. ans. Est perfectio aIterius perfectiva, nego ans. ει coriseq. De vocibus certa dum non est. Ens quodlibeti positivum ea ipsa de causa dicatur perfectio: certe ensomne positivum non est Enris alterius perfectivum. Nam mutra sunt secum in vicem repugnantia si multa quae adjunctas habent imperfectionesimaximas. Ergo si ἡ ens non possed esse infinirὰ perfectum, nisi ejus generis perfectiones contineret, ens infinitε perfectum esset ens chimaeriacum , omniumque imperfectissimum et quod est contradictorium. i.
id sit Deus enm demonstrarum est Deum esse s
ritum aeternum , necessarium , omnipotentem, summε perfectum. Quaeritur hic quod inter infinitas perfectiones sp atu,