장음표시 사용
31쪽
XL.,, a quodam grammatieo, qui ex superiore νομισθειην ν hie ' ,: .hu .hd fg signifieaturus erat, prosectum, quae suspieio
nimirum, quae evincer se. i. eeederet, athletam haes
eabilia vilia talent in egregiis Quinctilian scriPtis, quυ res a nuperrimo editore eliminatum tria
Noe tamen insiliandum est in interponendis inserendisque iis, quae Meldιsse suspicamur rtem eritisam rem ess DIIaeissimam. quaproptor maxima hae in re aliti debet adhiberi Est enim facilius, ubi aliouidquam quid exciderit Onieetur augurari. Interdum quidem ortius potos quid illud sit . definiri, ut apud Lysiam r. 4. περὶ τραυματος ἐώ ποονοίας f. 3. Atr. v γαλ υργίοιο -βεῖν προθυμουνται se. οἱ χθροὶ). ἀλλ' ἡ .se
πατριδος ἐκβαλεῖν αυτον ποιουνται, quae Postrema Verba depravata osso omnes sere viri docti animadvertentes aut σπουδῆ ποιουνται, ut αδεο πει - ρωται, sut αυτὸν περὶ παντος vel πεοὶ πλειστον ποιουνται eorreXerunt Aeeu
ratius tamen in codicum vestigiis insistens Hegendum equidem existimo: ' κ r πατρίδος ἐκβαλεῖν δειν αντον οἰονται Sed ex patria eum sitelendum esse eensent ri' neque puto quenquam hae κακοwνία offendi, quippo quam ne alii oratores Isoeratis multos oeos iper Strangius in Iahnii Annali congessit, ut egere memini ne ipse Demosthenes anxio provo-rit, ut Phil. III. f. 24. πάντες ευοντο δεῖ - πολυιεῖν, ibidemque f. 27. πολεμμειν ἀχντ, δειν. Certius est etiam, Inserendum articulum esse in Lysias or. 25. M tio, καταλυσε 0ς ἀπολ f. 22. πειδὴ ει πυνθάνοισθε τους μεν τριπιλίους στασιάωνταeis του στεος, ut Iegntur στασιάζοντας τους ἐκ του στεος tunc enim in ADtie tres partes fuere, primum οἱ εξ ἄστεος, quorum sunt tria milia 3 2I. τοις με γαρ ξ στεος περ των παPεληλυθοτων δειαν ποι σειν SiVe o εὐαστει f. I. 3, deinde οἱ αλλοι πολιται εκκεκηρυγμενοι, qui P0Stea iraeeum expugnaverunt indeque dominatum XXXuirorum everterunt, unde οἱ uoti eαι is Foeantur. denique ipsi XXXuiri. Sed idiorum, quae interponenda videntur, quo aliud alio probabilius est eo magis ancipiti haeret iudicium. Sie in Epitaphio 2. 3. I.
ἐπεδειξα δε πασιν ἀνθρωποις - , τι κρειττον μετ' λίγων περ τῆς ἐλεολοίας κινdvrευειν ' μετα πολλῶν βασιλευομενων περ τῆς αντων δουλειας ad con-
einnitatem post λίγων aliquid deesse ex eo quod Sequitur μετα πολλων βασιλευομενων perspicuum St, Sed quoniam Sintim P0S ελευθεοια Iegitur Deilius mihi quident λευθερων mitti potuisse Videtur, quam quod Rei shi in mentem Venit αυτον 1ονμενων. Porro seudo-Lys. r. 6. eontra Andoeidem . 3I. καὶ ὁ ταν τι τό, αυτου μν τοῖς ἐχθροις καὶ τοις συκομντur νεμη, του εστι τὰ τον βίον η
32쪽
ia iso verisimila est βιοῖς, quod inseratur necesse est post βιον omis- ' Vis h. 12. in Eratositisinem . M oppositio probat, liquid Pr3etermissum esse a librariis. Nam qui hae legerit ἐπειδ τοι ἡον παντα ποι- bi, bin D, Hori τις onoreo παρῶ τούτων λαβεῖν Sintim se abulum ,ri,op, nihil habere oppositi videbit: nam potuerunt sane μην -
ω, sed sani non suffieientem, delictis non prorsus aceommodulam, quare μειν hv istiria A. Guora . 83. . veri tamen imi Reighius post δίκην Infert κανην, quod est supra I. M., lius esse redo και- addendum esse, quod propter 'ieiniam Foe Mκην
aliquid male omissum esse suspicer Minime enim ferri possunt verba κακιας otiis io' λανδρια isti Jειιιας τῶν γεγενη ενων πεπρακται ' 'μου Οὐδῖψ, ἀλλὰ διὰ itu poραν τ λ. Ex VerbIs enim και τους αλλους παnu satis zeulantum ost, opulo Atheniensium ante omnia oratorem non improbum
dum equidem conieci Λοῖτ' ἔστι μίνστον, σωθέντι μῖν α ι οκειν κακου aut,
tori quoque omnes intelligant, Jae a me nec malui nec ignavia laetaosso. Σωθέντι autem retinendum Sse, meque eum Emperio ' in otiuo ν ι immutandum ex iisdem quae iam supra exeitata uni Verbis σωζεε αι τοῦ uti δ ouar ἡμῖν Πναι μὴ κακ ἰς apparet quae μῖν excidiSSe mirum ouantum eonfirmant. Est enim m0ζεσθαι . . absolvi. -
V. . . . ., hi, itishmi, ingi ab ilibus, Iubricis disertiora et laris
D Atque e eontrario quidem nonnunquam laetum videmus, ut ex proximis ne negligentiam librariorum iterata sint, quae sensum eunturbant. Quod leo Lysias or. m. d. I8 aeeidisse nondum mete perspeetum est. Quae enim
. Illud avspiratus Mam, quum G ephemerid. armata l. Eniperium, lloquii Borhiam nisum in eandem coniecturam incidisse Intellera.
ibi Ieguntur: τργιεν - ον , τις εῖχε μαρτυρίαν, εἶχε μαρτυρεῖν διὰ ὀλος το των κατ'7γορων, τοῖς καὶ - ενdii δεδοικοτες ἐμαρτύnoo, Ut Iinouam ingratam esse repetitionem eiusdem verbi εἶχε, alterius verbi Io Ioeo sensus requirebat certe hoὶμ Ara, nam poterat quidem testari unusquisque 4εd nullus est prae metu istorum neeusatorum ausus Iam oro, quaeso Gualis haec esset sententia, quae verbis, uti seripta sunt in eodd. 4xnrimo retur, etiam S testari quis ei potuisset, non tamen ostiarib ob motum'
Hahe nonne absona sunt 3 aeeedit, quod in eod. Vindobonensi aliorum istud non exstat. sui inde Scilicet id ipsum Ypungondum , re priore liue uolum seribendumque Ἀμαρτυρει ut locus sic sese habeati tui με ru ον ει τις ειχε μαρτυρεῖν. ἐμαρτυρει διὰ et δεος τὀ των κατωνό ρων sensusque Sit Etiamsi testari quis ei potuisset, non tamen testatus
esset, metuen ISto Becusatores.
Eodem modo si non magnam at aliquam clueem allaturus esse mihi videor Ioeo densissima aligine obiecto, si nonnulla aliunde illata meidoro eiusd. r. b 24. ibi a obstrato patre se in Sioniam missum ess ibique multa bene gessisse praedicat orator sic dicens: καὶ με ι - εἰ Σκε tui. ἐξ- se. pinier ἡμῖν δ' οὐκ ἐν uis τ' εἰ δεναι κατειλsru Zoω. ειςJ τοτ ι εας, Ῥιος η τὸν ψυχὴν, aως τὀ στρατ οπείων τῶ ν - 1πειδ δε διενοχαρη καὶ νεσωθον in Κατάνην. ἐλη ζύμην ὁρμύμενος ἐντευθε καὶ Τους πολε uor κακ υς ἐποίουν . .' Haec nomo intolliget Sed orbisuiss quae quidem ne ipsa quidem omni ex parte sana sunt accuratius examinatis oeebimur, silium Polystrati etsi inter equites eleetus esset tamon mitio, ortasse quod equi deerant, in equitatu stipendia merere non potuisse, sed interim inter Onλίτας ei suisse dimicandum, postea demum quum satanae equos ministravissent, et ipsum equestrem militiam obiisse manerem revera ita sese habere, quum omnia orba . 25. probant καὶ ἐπειδὴ καλλίω ἐνάγκαζών ἱππεύειν, Τππευον καὶ ουδεν ὀ Οὐδ' νταυθα κινδυν otiti πελιπόμην, tum maxime illa ood ἐνταυθα mutetitam osse militandi ratibasim metunt Neque igitur reete egit Betaerus, qui eod. C. permotus verba ἔππευον καὶ uneis ineIuserit. Iam oro res ad liquidum so ordueitur, quod deinde rato et equitem se et militem gravis armaturae suis dieita . ἴστ' εἰδέναι παντας ιος , τῆ ψυχὰ ἱππευων τε ,αγ ὁπλιευωωAtqui hae ipsa verba vi quidem Ioeo. quo qualem se in omni sua militia exhihuerit ostendit orator, aeno eonveniunt, minime conveniunt Ioeo tibi eadem leguntur . 24. turbatamquo sententiam magis otiam turbant'
33쪽
Ergo hae illine videntur irrepsisse. Quae quum ita sint, ut sententiae 2.hia 2 eorto aliqua ex parte subveniam, sic lego: καὶ ε μεν εις Σικί.ιαν
VI Sod quum et ibidem extr. καὶ α κοψενοι la Καταν , καταλαμβανο
tot τε ἱππεας κοντας ἐκ τῶν Ἀθηνῶν πεντηκοντα καὶ διακοσίους, ἄνευ τέο ιππζν,
πεντrκοντα καὶ ζακοσιοι ἱππεῖς ξυνελέγησαν, quum Igitur hi memoriae prodatur, a Catanaeis equos ministratos esse Atheniensibus, quumque thenien-gos ab ipsis sociis ad equitandum coactos esse non modo Incredibile it, sed vel absonum fuisset, si unquam factum esset: eon Sequitur, Verba Ααταναῖοι ἰνάγκαζον ἱππευειν tolerari minime posse. Potius enim talis requiritu sententia, qualis haec est: sequum Catanaei Atheniensibus equos dein dissent aut, id quod ex ipsis Lysiae verbis rectius videtii concludi: iuum inter Catanaeos equitare cogerer. Quamobrem necio an egendum si is καὶ ἐπειδὶ ἐν Καταναίοις μαγκαζοιι η - ἱππεύειν, Τππευον . . . IIo tamen dubitantius protuli. Nunc emendata totius Ioci sententia haee siridi iator me in Siciliam misit, ubi mihi, ut poto filio unius ex collestio quadringentorum, inter equites erant stipendia merenda: neque tamen dono exercitus incolumis erat, nisi dinibus equitum dii .icare poteram, sedo delet, quum Catanam eonfugissem, stationem ibi habebam ita tamen, ut inde excursiones facerem multaque hostibus detrimenta pararem. ' At quum inter Catanaeos equestrem militiam subire eogerer, libenter eam subiIne ulli desui periculo. ΛΙia, quae hoe modo male repetita sunt a librariis, facilius erna emendarique possunt, eluti quae Sunt in Lyeurgi Leoer. 3. 4. p. I i. ruo, , γα την ἀρχην του ζῆν ει ρομεν καὶ πλεῖστα ἀγαθὰ πεπονθαuεν, εἰς τουτοις ui tot Ἀμαρτεῖν, ἀλλ' 6 ιι ευεργετουντας τον αὐτων βίον καταναλωσαι μεγι
στον ἀσέβ*ι ἐστιν. mi non dubium est quin alterii ora expungendum
,I seribendumque dria ι δευε r. est enim ex antecedentibus μὴ AH ιαρ- ista ortum Idque Probat ipsa sententia: a quibus vitam plurimaque hona aeeepimus, in eo ne dieam Peeeare, sed e mortem pro iis non oppetere impium est 3. Pariter mea quidem sententia exterminanda est praepositio εἰ in eiusdem Lyeurgi verbis f. s. o τουτ λογιεῖσθε - ἀλλ' εἰς τοπnui ρια, ut Propter Praegressum se hue IIatum. Si nescio unde irrepsit otia in apud botium articuIus qui rem adius Attieum spectantem obscuravit. thotius enim multas iis qui aussam remittebant irrogatam exemplum in Lysiae rationa καταπιντιγενους ψι3λωσεως deperdita asserens voce ' τί/Ωον p. 580. ad Lips hae habet: Ἐπιτίμιον ἐν κατὰ c0ν σιωπζσάντων γοανῆν. In iis autem, quae deinceps sequuntur muItam mile drachmarum ei solvendam esse dicit, sui caussam remiserit 'me reticuerit V τὰς aia ς Ἀραυιῶς, δε δεῖ ἀποτίνειν. ἐάν τις bis: επε ελθη γρα q/ύμενος, quae Ipsa Verba ex Iego deprompta sunt a Demo
est Ἐπιτιιιιον κατὰ τῶν σιωπησαν των γραφέν se multa iis, viii caussam reticuerunt ire remiserunt, irrogata , ut accusativus τρανὸν ex Verbo σι θIrσάντων Pendeat.
Vidimus, violatam oratorum sententiam caussam essse, cur verba Int mutanda, expeIIenda, adiicienda. Restat, ut singula verba negligentis librariorum in describendo aperte depravata aut lingvae legibus regulisque prorsus repugnantι emendare studeamus. ac primum quidem exempli gra-' IIae autem ratione saepe Ioquuntur Graeci, ut actionem improbi facinoris vitandam et perhorrescendam esse negent, quo sortius quantopere animadvertendum sit in omissionem probi urgeatur. De hoc usu ne quis dubitet, contendat persimilem locum Demosthenis in Leptin s. 124. p. 494. ὁ δ' ἀπλως εἰπεῖν, ox εἰ των πάντων ἀδικήσομέν τινα μείζονα η ἐλάττονα δεινον ἐστιν, ir εἰ τὰς τιμὰς, ἄγαν ἀντευποιησωμέν τινας, ἀπωτοες καταστ)σομεν. Comparari quodammodo possunt Lysiae verba or. 14. κατ 'Aλκιδ. A. g. 23. γε se τῆς πονηρία. θ ἄξιον μας ἀκοῖσαι, ἔν ἐπειστησθε τε υκ ἄν εικοτως αυτου ἀποχρηφίζοιέγθε ιυς αυτ μἐν ημαρτηκοτος, τὰ δ' ἄλλα πολίτου χρηστου γεγενημένον, atque haec Tulliana in or pro rege Deiotaro e. 5. g. 15. Quonam ille modo Histractus esset, tanto celare non modo perfecto, sed etsiam cogitato.
34쪽
,d 1iuuidum porducit, legendum esse: θάνατον ον οριψας - κεινος, D. ἐύ, ις αλι τρὶς, α δ γαξ, Ῥιοῖσθαι δραχμα ματον. SI quis Dertia ter ceu satus eonvietusque erat, in lamia notatus est ex Iege SoI0- ista in semel, eentum ipsi racbinae erant solvendae. enim ex eo,
'uc Aoquitur 9 originem habet. Solonem autem de iiii irat, ut er ortia rous infamia aspergeretur, uetor est Pollux VIII 42 ερο- TMio. Ceterum, Meier et Sehoemann Atti suber rog. p. 299.
Librarium errasso equidem puto in deseribendis verbis Andoeidis or. dsi mustoriis . II 6. Ω Καλλια, πάντων ἀνθρωπων δε ώτατε, πρωτον μεν h η ἡ ω, ω οὐχ ὁσιόν σοι ζηγεῖσθαι quae alius alio modo eora ero eo natus est genitivus enim κηρυκων omnino nullum sque u SequI- or I dubium habet explieulum. Atque quod luiterua κωνων seribendum ess suspicatus est, in eo verum attigit ille quidem, non tamen prorsus os assoquutus. mutatione enim opus est admodum exigua a prope nulla: πocuto με ἐξ ra κηρ-- ων, ου - σοι ἐξηγειτσθαι 'iei igitur 4bhalug itilliam. quippe vinum de praeconibus sacris quanquam ea non Itehac tamen de iure Mero respondere quod sere fidem est, ae a verbis κωθαι , ἄν transpositis dixisset a quanquam ei, Nippe qui sit ex numero praeeonum saerorum, non Hoent. Iam inim vix suas sit, genitivum ita
' 'rrorem librariorum in deseribendo deprohendere mihi isti, is is, .'
multis, quae asseri possint, exemplis duo eligam. In institui. iat libeo c., si hae sunt se Philosophorum, ex quibus plurimum Moriareisse Moo vhtii . I uiit confit tur, quis dubitet Platonem esse praecipuum mi libri optimi urice Fl ent verba remsse loco suppeditant transisse. Inde linendum est ri se,
35쪽
vidsiiuri Orator autem postquam ieomaehum iam antea in ius oeatum gnio Οἶκ ηθn σε παραδουναι τοῖς νόμους, uno non de Singuli quis , mostd do omnibus omnino, quaeeumque ei aliquando tentae sunt, et puἡnam sumendam osse statuit Iline Iegendum videtur νυν πεn' p. i. . id. quid ,hrum isset, ostendere poterant in eiusdem Lusius or. 8. . quae κατηγ ορια γαισαγλογιων Inseribitur . . ubi is, qui V L laeti, e quosius, quod eonviciis alumniisque a familiaribus urnu- Iarolue quum It non unxietari aut si eonvietari euent. lamiliaritate
I in . , es a gilbstantivum aeeuratius definiendum vel ad modum rei i, kl nifieatus exprimendum aeeedit: articulus plerumque a te sub-
seam, quas 'editores nondum expulerunt. Huiusmodi litium x aliora in auram est oditionem proseminatum apud Lysiam r. m. pro Polystrato IA VI ὁ α γένοιτο δημοτ- ότερος ἡ ωτις μῶν ψηφισαlιενων πεντακιςχ iίοις παραλυνα τὰ πράγματα καταλογε ρ ῶν ἐννακιςυχίους κατελευν, να ις
rum γράφοι restituendum esse in oeulos in Dr I ,,-.
quiri Pertum est, atque apud Antiphoh tb T IACTI GI
Ioveniuntur ver menda contra sola linguas Iogo δε--ἔo
m, ubi σχον me quidem iudiei eoni mutaudum est eum I, o chmih hori et quod eadem paragri extrema de eadem re imperfecto bo, os usu
36쪽
Deni tuo quiduin in Lysiae or. 20. pro Polystrat l. Isi mendum grammatieuni nondum exemptum esse semper mirabar, quum Emperium prope in zzi 46nioeturam incidisso vidi, atque qua ego locum sanandum esse ta-t rani Vorborum enim καὶ κατηγοροῖσι μῖν τῶν τετοακέψω, τι Gαν κακοι iis re αὐio πεισθέντες ἔπὸ τούτων παρέδοτε τίς πενταMeχιλιοις, και
tatur 'ium a quas hineops Ioguntur verba καὶ oli αὐτοὶ τοσοvro Oντες ζ anum rudiunt. Iam si addideris, nominativum μεις ex o ingueeodit nominativo sis corrumpi Deile potuisse, concede Ierio-
Usus sum aragraphis editionis osterianae. nescii in Isor. I. In Timarchum:
o I. de salsa Legationers. 52 p. 23.
S. 56 p. o. S. 74 22 et 57. s. 16 - 54. or. 2. de reditur
Or. 4. coiitra Alcibiadem: S. 24 p. 34. Iota An hontis r. 5. de caede Herodis s. 64. I. p. 57. Demosthenis or. 9. Phil. III.
37쪽
S. 29. S. 67. s. 116. P. II. 53. 42. M.
Lysiae or. 2. Epitaph. s. I. p. 49. or. 3. προ αμωνα S. 3. . 34 sq. or G. περὶ τραυματος ἐκ προνοίας S. 13. p. 49. or. 6. contra Andocidem: S. II p. 4I. q.
or. 12. in Eratosthenem: S. 2 p. 44. S. 5 I9. S. 84 50. or. 13. in Agoratum: S. D. P. T. S. 24. S. I.
X. 6. 4 - 55. nota. Tacri Agricola D. p. 55. Di Addendum p. 34. ubi βρεις αιτο καὶ ἀτιμίας pro νβρ. - καὶ πονημα in Demosthenis Mid. g. 23. legendum esse demonstra i comparandus erat simillimus Iocus usdem Demosth de Corona g. 205. ubi eadem verba iunguntur: καὶ φοβεριοψα cerata τὰς οβρεις καὶ τὰς ἀτιμίας - του θανάτου.