장음표시 사용
261쪽
personas et luterdicti tu loe aeuientius, octo dierum monitione praemissa serendas 'ab hujusmodi impedimentis desistere compellantur.
Ad quarum executiones et debitos aggravistiones procedente tempore faciendas episcopi et praelati, ad quos testamentorum defensio utroque jure suadente dignoscitur pertinere, tam benivolos se exhibeant et paratos, ne hujusmodi negligentia de eorum manibus in die districti judicii requiratur.
Uide Hus Synodi Cup. XIII. Pag. 219.
L VII. De sepultruris. Vide Wolfranii Synodi Cap. XXXIII. Pug. 177. , Animarum etc. LVIII. G Synodo Episcopi Herbipotensis. Vide ibidem Cap. XXXIII. pag. 177. usque ad: -ub eodem.μLIX. De parochiis ει Concilio Fritatarensi. Sane gravis et clamor a querela nostris auribus inculcatur, quod noti nulli suis juribus et finibus non contenti Purochiunos alienos praesumunt recipere temere ad divitia contru canonicas sanctiones, et
cum dictorum pumeliinnorum judices non existunt, nec ligandi nec solvendi in eos acceperint potestatem, se tamen iudices faciendo insuro spirituali periculose absolvunt et ligant, pro suo libito voluntatis, sicque ipsos, qui Proprios spernunt presbyteros, minime absolutos illud salutiferum nostrue peregrinutionis Uiuticum, quod non pro ficit, nisi prius a criminum iube inundatis, in aui murum suarum et eorum, qui id non dijudicantes indiscrete recipiunt, conferre perieulum Don verentur; sicque dieii eorum sacerdotes, qui curam recipiendo eorum suum Pro ipsis animum obligarunt, dum sibi taliteraubtrahuntur, sto tum ignorantes ipsurum, non pomunt, quod in eis
Regrotum est, Funare, uec consolidare insimum, nec Blligare confractum, et sic, dum curati0uis necessaria non adhibentur remedia, iuvalescentibus morbis usque ad interemptionem laesio dilatatur, unde sacerdotes nullam possint de Sic pereuntibus uni Diabus superno jussici reddere ratiouem. Nos Sunctorum Putrum, qui ecclesiae sanctae Dei et personis ecclesiasteis terminos, quos non licet transgredi,
posuerunt, Statuta considerantes, hujus sacri Concilii approbatione universis Sacerdotibus tum religiosis quum saecularibus, cujuscunque ordinis, condi uouis sive status existant, in civitato, dioecesi vel provincia 2 Ioguntina degentibus sub debito duramenti, qu0d episcopo in Diuiligod by Cooste
262쪽
receptione saeerdotii praestiterint, ac sub interminatione divini Judieii 1irmiter inhibemus, ne quis alienum paroehistnum, cujus cum per episcopum, vel loci archidi Monum, seu Hua luper eo vicarium aliis est commissa, prReSumat, eXCepta necessitatis causa, quae legem non habet ad consessionem recipere, ves et Aliquod ecclesiasticum saeramentum porrigere, nisi petita desuper et obtenta licentia proprii sacerdotis, cum certi et indubitati juris existat, talem a tali crimine solvi non posse aliquRtenus Vel liguri. Et ex hoc ordinem ecclesiae per Majores et sanctos Patres per divinam providentiam institutum confundi, quod per universos Plebunos singulis diebus dominicis et ostivis eorum suis plebibus praecipimus publicari.
LX. De decimis. Ioannes Episcopus.
Vide Joannis Synodi Cap. XIV. png. 220.
Vide Wolframi Synodi Cap. XXXIV. usque LVI. pag. 178 182. LXII. Ioannes Discopus. Vide Hus Synodi Cap. XV. pag. 221. LXIII. De religiosis domibus. concilio Viennensi. Vide Wolframi Synodi Cap. LV. pag. 183. LXIV. Concilio Moguntino. Vide ibidem Cap. LIV. pag. 183.
LXV. De capellis Monachorum. G Concilio Moguntinensi. Ad haec, eum religiosi quidam per fratres sui ordinis officiant Ecclesius unitus sibi, et id fratribus illis sit occasio dissolutionis, quia idem eo sunt proniores lubricum, quo ex religioso titulo se nutumant exemptos, ae praelati eorundem per ordinarios tales corrigi minime patiantur , sed quasi pro Ordinis scandalo evitando ipsos ad domos sunt reVocant, Vel ad utins parochias mittant illos. Auetoritate hujus sacri Concilii duximus statuendum, ut Religiosorum ecclesiae per fratres eorum non Ostieientur, Sed per clericos inegulares, ut saltem de reliquiis, quae de mensa religiosorum ceciderint, sustentari viui eant pauperes sacerdotes, qui in vituperium ordinis sacerdotalis publica egestate laborant, ita, quod haec sunt verissima illa verba Hieronymi dicentis in canone: mendicat infelix clericus in plateis. Diuili os by Cooste
263쪽
Vide Wolsrami Synodi Cap. LVI. pag. 184. LXVIL M Synodo Nogrami Discopi. Vido ibidem Cap. LVI. pag. 184. . LXVIII. De censibus. Vide Joannis Synodi Cap. XVI. pag. 222.
LXIX. De consecratione ecclesiae vel altaris. M Concilio Fricitarensi. Ecclesia aut cimiterium per sanguinis aut seminis humani effusionem aut per excommunienti corporis tumulationern violatum sive pollutum per alium quam episcopum reconciliuri non potest, eum ea, quae sunt episcopalis Ordinis, non nisi ab episeopo valeant emendari.
LXX. Tractiatus de periculis contingensibus circa sacramentum Eucharistiae eι de remediis eorundem. M dictis sancti Thomae de Aquino. feliciter incipit: Primum periculum est, quodsi sacerdos morte vel gravi infirmitate praeoccupetur, antequam missam siniat, tunc dicendum, quod aut contingit anth donsecrationem corporis et sanguinis aut post consecrationem utriusque vel unius illorum. Si ante consecrationem, non opportet, quod missa per alium suppleatur, quia adhue de essentialibus nihil actum est. Si autem post consecrationem utriusque vel alterius acciderit, tune debet alius Sacerdos supplere et incipere, ubi alter dimissit. Ita habetur in Decre. VII. q. I. pag. Pontis es. - Nec debet unquam fieri nisi extra patenti necessitate vel graVe-dino primi sacerdotis.' Secundum periculum est, ss sacerdos recolit se aliquid circa mediam noctem eomedisse, vel ex ominunieatum suisse, red quod distendum, quodsi sacerdos non processit ad consecristionem, tutius melius esset missam dimittere omnino, niti de gravi scandalo timeretur. Si nutem processit jam et saeta est consecratio, tunc non debet dimittere, sed perficere eum dolore magno et proposito muniendi et absolutionem petendi ab excommunicatione et satisfaciendi, et sic stbsolutionem consequitur ub invisibili pontifici, quantum ad hune actum, ut perficiat divina mistoria inehoata. Tertium periculum Est, si recordatur se esse in peccato mortali, ad quod dicendum est, quod sive sit ante consecrationem, non OP r-tet , quo dimittat, maxime ubi esset scandalum, sed debet multum Diuiligod by Cooste
264쪽
conteri et dolore cum proposito confitendi et satisfaciendi, quando poterit bono modo. Quartum periculum est, si sacerdos non recolit se dixisse verba consecrationis omnia vel aliqua, quid debeat sue e in tali casu ΤDicendum, quod sacerdos aut recolit M non dixisse verba probabiliter, et quasi certus aut dubitatione solum. Si probabiliter recolit, vel euam o tisicatur, tunc tali casu debet resumere Et reincipere ab illis verbis consecrationis, ei iae totum per ordinem prosequi et persicere, nec mutetur ordo. Si autem non bono recolit, tune in tali casu non debet mente turbari, nec debet esse scrupulosus quia, quae saepius consuevimus dicere, etiam cum dicta suerint, non recolimus quandoque., Ideo talenai dubitationem postponendo procedat, sed si illa verba, quiue non recolit dixisse, non sunt do necessitate sacramenti, nou.Restimo, quod Propter hoc debet resumere iuutando ordinem sacrisicii, sed debet procedere et perficere, quod incepit. Quintum periculum esι, si minister vel ipse celebrans posuerit aquam in calice pro vino. Ad quod dicendum, quodsi stnte verba consecrationis hoc cognoscitur, consecrato jam corpore, debet mutari materia et poni vinum, et sic posι eompleri. Si autem post consecrationem uιriusque, scilicet Corporis eι Sanguinis, hoe cognoscitur, si nondum sumpsit Corpus Domini, tuue debet aquam illam in ea, lice inventam projicere in piscinam, et poneret vinum in i ea iee etiae resumere a conseeristione sanguinis et Drosequi usque in sine si autem sumsit Corpus Domini untequam cognoscat, i buno demist Onere aliam hostiam et vinum in calice, et se debet resumere a
consecratione utriusque. Causa autem, quare opportet Rccipere Miam hostium et consecrare, est, quiu h uaui nou consecraxi, sed solum sanguinem,)verba, quae dicuntur in canoue super Corpus et Sanguinum, nou essent convenientiis 8Oli consecrationi sauguinis. Dimittere
etiam Sacramentum impereectum non licet. Sed nunquid iterum eommunieabit, sumendo illam hostium secundam 3 Dicendum, quod si e etiam posito, quod aquam illum, quae erat in caligo, sumpsisset. Quia praeceptum de perceptione Sacrameuti praeponderat illi, quod scilicet mandat, quod a jejuno sumatur. Idem habeιur in Surum. Osani. Idom sentire videtur beatus Bernardus in epistolari suo
parte prima, Epistola XXVI. vel circa ud Guidonem Abbatem de
Sextum periculum esι, quodsi sucerdos vel minister nun posuit aquam in vino; quod dicendum, quod sacerdos aut percipit hoc in consecrationem et tunc Uuum apponere et pr egui debet, sicut faciebat ante, aut percipit post consecrationem, et ili'c non Diuitiam by Cooste
265쪽
dobet apponero aquam Sanguini, quia Sequeretur corruptio specierum ex aliqua parte; sed debet prosequi totum. Quia appositio aquae non est de necessitate Sacramenti, sed debet poenitere graviter ille, ex cujus negligentia hoc contingit. Septimum periculam est, si aliquando propter Digus, quod Sa- ordos patitur in m&nibus, hostia Vel para hostiao cadat in calleem. Ad quod dicendum, quod in tali onctu non est magnum periculum, quia quod una pars mittitur in calicem, et alia non, pertinet iasignifieationem Corporis Christi mistici. Unde imperseeuo in his non meit mutationem in sacrificio, nec debet ex hoc aliquid de praecedentibus iterari, licet debeat caveri, in quantum potesti
Octavum periculum est, si musca vel aranea cadat auι reperiatur in calice. Ad quod dicendum, si contingat ante eonsecrationem, debet mciare vinum; si reutem post consecrationem hoc contingat, debet animal caute capi et diligenter lavari Et postea comburi, et eineres cum ablutione in sacrario debent mitti. Vel si fuerit musca vel animal non venenosum, debet tunc sumeris Sanguinem. Si automaranea grossa, de cujus veneno timetatur probabiliter, vel etiam venenum deprehendatur esse positum, vel suisse in culice, non debet sit. mere, nec alteri dare, ne calix vitae vertatur in mortem; sed debet diligonter in vasculo aliquo ad hoc apto cum alii si reliquiis conservari. Et no Sacramentum maneat imperfectum, debet vinum iterum apponere in caligo, et de novo resumere a come ratione Sunguinis Et Sacramentum perficere; et De verum est, si venenum deprehendatur in sino sumpto jam corpore, videtur tunc faciendum, ficut dictum est supra in periculo quinto, ut scilicet alia hostia consecretur et sic intum persciaetur. Nonum periculum est, si Sanguis de calice cadsit aut effundatur,
vel in isto vel in parte, scilicet aliqna stilla. Ad quod dicendum, sicut legitur de Consocris. Di. II. ex decretis secunda parto. Quodsi per negligentiam Smguis stillRVerit in tabula, quae ost ad pedes Sacordolis, vel in terra, quae est juxtis pedes, stilla ista lambatur, et
terra vel tabula illa radatur, et rusum comburatur, et ciuis juxta listere condatur, et saeerdos undecim diebus poeniteat. Si au instilla ad secundum lintheamen pervenerit, quatuor diebus poeniteat.
Si usque ad tertium, novem diebus. Si ad quartum, viginti diebus poeniteat, et lintheamina, quae stilla tetigit, tribus vicibus calce supposito laventur et aqua illa sumatur et bibatur a ministro, nisi sit abominabilis, et tunc juxta altare debeι recondi, et illa para linthe minum debet scindi et eomburi, et cineres in sacrario Poni. De imum periculum est, si aliquis hostiam evomeret, ad quod dieendum, sicut legitur in poeuitentiale Bedae. Si quis per ebrietatem Diuili od by Cooste
266쪽
vel voracitatem Eucharistiam evomerit, undecim diebus poeniteat. Episcopus autem XC. diebus poeniteat. Si etiam causa infirmitatis evomerit, septem diebus poeniteat. Undecimum periculum est, si negligentia Saeordotis mus commedat hostium, vel aliud animul, ad quod dicendum, sicut legitur ex Concilio Aurelianensi, qui negligenter custodierit sacrificium, ut mus vel aliud animal illud comederit, XI. diebus poeniteat. Et si animal potest capi, statim extrahisiatur species de ventre ejus et animαl comburatur, et in sacrario cineres ponantur. Hic incidentaliter movetur dubium, an tale animal irrationabile comedit realiter Corpus Christi, sive ipsum Christum, ad hoe quondam aliqui Doctores consueverunt dicere, quod immediat8, quam cito desinit ibi esse Corpus Christi. Et opinionis videtur suisse Magister sententiarum IV. di. XIII. C. I. in sne. Sed jam dicunt doctores communiter, et hoc etiam, Sine omni ambiguo tenentur, quod quamdiu Species sacramentales mulatae non suerint per digestionem sive calorem naturalem stomaehi, aut alias, quovis alio modo, tamdiu remanet sub eis Corpus Christi, imo totus Christus. Recte namque est, sicut est Ex speciali pacto divino, quod ad ultimam dispositionem corporis humani ipsa anima rationalis a Deo creando corpori inlunditur, et infundendo creatur, atque in eodem quamdiu dura hujuscemodi dispositio conservatur, sic etiam et divinum pactum feeundum Doctores, quod, qutamdiu manent species panis et vini post' conseerationem, tamdiu manet sub eis roaliter Christus; alias enim non esset Ecclesia certa, quando ibi Christus esset, et quando non . Istud etiam potest applicari de vomitu alicuius communicantis. Duodecimum Periculum est, si pars hosti reo consecratae ceciderit, nec inveniri possit, aut si Eucharistia perdita suerit, ad quod dicendum, quod in hoc casu Sacerdos debet XXX. diebus poenitere: Et eadem Poenitentia videtur dignus sacerdos, per cujus negligentiam hostiue putrescunt. Tredecimum periculum est, si hostia inventa fuerit sub palla vel corporali, et dubitetur, si est consecrata Rut non, nil quod dico, quod in hoc casu Sacerdos in sinu missae post receptionem Sanguinis potest eam recipere. Et idem est de aliqua parte hostiae, si inventa fuerit in altari, et dubitetur, utrum sit consecrata, vel etiam Diaconus vel Subdiaconus, si ossent praesentes et jejuni, et alias mente dispositi possent recipere, et os lavare bibendo. Decimum quartum Periculum est, quando apparet in Specie car- nis, vel pueri, vel alterius rei. Ad quod dicendum, quod talis apparitio, quae sit miraculose, quandoque contingit expurte videntium, Diqiliros by Cooste
267쪽
quorum oculi immutantur tali mutatione, M si expresse Oxterius viderint earnem, vel puerum, vel sanguinem, nulla tamen transmutatione saeta ex parte Sacramenti. Et hoc coutingit, quando uni videtur sub specie panis, alteri sub specie carnis vel pueri. Et tunc si sacerdoti appareat in specie panis, Sumere debet in tempore suo, quantumcunque alteri in specie altera videatur et appareat. Quandoque talis apparitio est, non per solam immutationem videntium, Sed per speciem realem exterius existentem. Et hoc esse videtur, quando sub tali specie ab omDibus videtur, et non ad horam sed perlongum tempus. Et in tali casu, ubi ipsi sacerdoti vel alteri appareat in tali forma, nullo modo osset sumendum ab eo, cui sic apparet. Sed tune queritur, quid faciet sacerdos celebrans, si sibi in tali forma appareret, nunquid si non acciperet, peccabit, quia si ictum est supra, quod semper utramque speciem Sacramenti Sumero debet. Dicendum, quod in tali casu iterum debet alium hostiam accipere, et de novo resumendo consecrare. Sed ponatur, quod iterum alia consecrata appareat sibi cum forma pueri aut carnis. Tune dicunt aliqui, quod usquo ad tertiam vicem debet temptare. Sed si semper sibi appareat sub tali forma, non debet amplius consecrare, sed nec aliquo modo talem speciem sumere. Nee tune peccat, quia tuno aliud facere non potest, nisi hoc contingeret et ex peccato suo Vel infirmitate, et tune debet conteri aut etiam poenitere et non sumere sub illa specie, nisi speciQS in pauis speciem vertetur, quod in vitis Patrum legitur semel laetum. Sed nota ad evidentium Doctorum, quia, quando dicitur
supra, quod sacerdos tribus diebus vel triginta vel XL. poeniteat,baee poenitentia sic debet intelligi, quod illo die a communione abstineat, et ultra hoc jejunet, vel saeiat utiquam aliam poenitentiam Secundum arbitrium imponentis, qui pensaro debet conditionem,
culpam, merita personae et negotii, et secundum hoc plus aut minus imPonere. Item secundo nota, quod, ubicunque fuerint species Eucharistiae, ibi adhuc est Eucharistia, et sunt reverenter reserviandae, nisi multa abominatio esset, ut etiam supradictum est in Octavo et nono perieulis: quodsi sacerdos infra missam advertit, hostiam none e triticeam vel corruptam. Respondeo secundum Petrum: Quodsi ante consecrationem advertit, remota illa hostia ullum Ponat, et a Canotast reincipiat, si vero post consecrationem, idem faciat ponendo ullum hostium, et eam sumendo nihilominus postea primum illam hostium sumat, aut aliis sumendum tradat, uut reverenter reservet. Si Vero adverterit, postquam sumpseriti in isto casu variant Doctores. Thomas tamen in tertia parte tenet, quod debet etiam hostiam ponere et conSecrare et Sumere, quia praeceptum de perceptione
268쪽
Saeramenti majoris est ponderis, quam praeceptum, quod a jejunis
Tractatus de periculis circa Sacramentum Eucharistiao contingentibus feliciter finit.
LXXI. De celebratione missarum et Sacramento Eucharistiae et dininis
officiis. Vide Synodi Wolhami cap. LVIII. usque LXII. pag. 185. et Sm. LXXII. M Concilio Fiennensi. Vido ibidem Cap. LXVI. pag. 186.
LXXIII. Ioannes Discopus. Districto inhibendo mundamus, ne de cetero in locis non consecratis vel in ecclesiis viiaatis divina celebrentur, nisi ex nostra permissione et licentia speciali et expressa, nec in cimiteriis non consecratis vel violatis corpora defunctorum sine nostra licentia tumulentur.
Item inhibemus, ne plebant vel sacerdotes aliqui excommuH-catis a Domino Papa vel a nobis vel aliquo judice ordinario seu delegato, ante obtentum absolutionis benesicium, in sestivis vel privatis diebus de cetero introitum ecclesiae indulgeant, vel eos recipiant ad divina, cum ante absolutionem excommunicationis vinculum non possint ad tempus suspendere, nee sine Peccato medio tempore possit eis nisi in certis casibus communicari. Qui vero contrarium secerit, ipso jure ab ossicio sit suspensus. LXXIV. Idem. Vide Joannis Synodi Cap. XVII. Pag. 222. ἡUSuper et . . LXIV. Idem. Felicis recordationis Olim Dominus Urbanus Papa sextus pio duetus proposito omnibus vere poenitentibus et consessis, Sacrosanctum Eucharistine Sacramentum, quando porritur ad iusirmos et reportatur, devote associantibus centum dies indulgentiarum misericorditer in Domino relaxavit, quod in sermonibus Vestris, quos ad populum vos
laeere contigerit, Christi fidelibus frequentius insinuare curetis. LXXVI. De festioliatibus. Vide Synodi Joannis cap. XVIII. pag. 223. Diqitigoo by Corale
269쪽
LXXVII. De diuinis officiis. Vide ibidem Cap. XIX. pag. 223.
LXXIX. , Joannes visiscopus. I -- ιDoceant sacerdotes laicos baptisare in necessitate inutonico praedietam formam sacere, et quomodo puer baptistatus sit a lateo, requirat sacerdos ab eo, qui eum baptis avit, si formam servaverit praedictam. Quodsi non servavit formam praedictam, ipse Sacerdos baptiset puerum, et faciet inium ossicium, simi scriptum est in libris. Si autem servaverit laicus formam praedictam, sacerdos inungat oleo sancto cum erismato et dicat illa verba, quae dicit in unctione, et non magis faciat circa unctionem pueri. Si autem de baptismo illius dubitetur, tunc baptisetur sub hae sorma: si es baptisatus, non in rebaptiso, si non es baptisatus, ego te baptim in nomine Patris et Filii et Spiritus sancti. Haec tria fiant, sicut in libris continentur. LXXX. Idem de eodem.
Vide Joannis Synodi Cap. XX. pag. 224. LXXXI. De eustodia Eucharisti . Vide Wolframi Synodi Cap. LXV. et LXVI. pag. 187.
. LXXXII. Ioannes Di3copus. Statuimus praeterea, ut secundum statuta tanonum sacerdotes tantum, non alii, in extremis laborantes infirmos in viatico et consessione procurent, campanam semper secum serentes, ex cujus Sono devotio sidelium excitetur ad tanti reverentiam Sacramenti. Reliqua
ut in ejus Synodi cap. XXI. pag. 225.)
LXXXIII. De Reliquiis et veneratione Sanctorum. Ioannes Discopus. Vide Joannis Synodi Cap. XXII. pag. 225.
LXXXIV. De obsernatione jejuniorum. M Concilio nitalariensi. Vide Wolhami Synodi cap. LXVII. pag. 188. LXXX U. De immunitate Ecclesiarum et cimiteriorum. Bonifacius Octavus. Ibidem Cap. LXX. pag. 189. Diuiligod by Cooste
270쪽
LXXXVI. M Concilio Moguntinensi Petri Archiepiscopi. Ex Ommunicamus omnes, qui Deo dicatas e clesias ausu inerilem prophanantes faciunt imminutiones de ipsis. et ad firmandum eas perfodiunt cimiteria Ossibus mortuorum ejectis, Omnes etiam opem Vel operam, consilium et juvumen pruestantes excommuni CR-tionis sint sententia innodati, ecclesiae etiam taliter prophanatae, et nihilominus Ouinia illa loca, in quibus auctores Vel opem, auAdium vel juvamen praestantes habetit domicilia vel receptacula, Sunt auctoritate Concilii Moguntinensi ecclesiastico supposita interdicto, et familiae eorum subtrahi debent sacramenta et ecclesiastica sepul- . tura, donec cum debita satisfactione ipsa munitio destruatur. LXXXVII. Ne clerici rel monachi saecularibus negotiis se imisceant. Vide Joannis Synodi Cap. XXIII. pag. 226. LXXXVIII. De sponsalibus et matrimoniis.
Vide Wolfranii Synodi Cap. LXXII. pag. 189.
LXXXIX. De clandestina desponsatione.
XC. De cognatione spirituali. Bonifacius Papa octavus. Ne dum inter baptisatum et illum, qui eum suscipit de baptismo, ne inter eundem baptisatum et suscipientis filios et uxorem ante susceptionem carnaliter cognitam ab eodem, immo etiam inter suscipientem patremque baptisau et matrem cognationem spiritualem in baptismo contrahire jure constat , quae cognatio et contrahendum matrimonium impedit et dirimit post contractum. Et eadem, quao de suscipiente sunt dicta, sunt etiam de bapti Sante censenda. Ex Onfirmationis quoque seu frontis eri Smatione spiritualis cognatio eisdem modis contrahitur, matrimonia similiter impediens contrahenda et dirimens post contra in. XCI. concilio Moguntinensi Petri Archiepiscopi. Statuimus, ut unus tantum assumatur putrinus in Sacramento baptismatis et confirmationis ad impedimenta matrimonii praecavenda XCII. De consanguinitate et afflnitate. M Concilio Viennensi.