C. Plinii Caecilii Secundi Epistolae et Panegyricus

발행: 1693년

분량: 545페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

471쪽

434 C. Woc Pan . duorum consulatus amplecteretur, & eoli

gam te uni daret . Uterque nuper consul

tum alterum gusserat a patre tuo, id est, quanto minus quam h te datum; utriusque adhuc oculis paulo ante dimissi lasces obem rabant : utriusque solennis ille lictorum di

praenuntius clamor auribus insederat, quum rursus curulis, rursusque purpura, ut olim,

quum hostis in proximo, & in summum discrimen adducta respub. expertum honor,bus virum posceret, non consulatus homi

nibus iisdem, sed idem homines consulatibus redδebantur. Tanta tibi benefaciendi

vis , ut indulgentiam tuam necessitas gemuletur . Modo praetextas exuerant,resumant: modo lictores abire jusserant, re cent: modo gratulantes amici recesserant, revertantur . Hominime istud ingenium est , hominis potestas, renoVare gaudia, redintegrare laetitiam, nullamque requiem 27 gratulationis dare, neque alia rapetendis consulat bus intervalla permittere , nisi dum finiuntur Θ Facias ista semper, nec unquam in hoc opere aut animus tuus aut sortuna lassetur et des quamplurimis tertios consulatus, di , quum plurimis tertios consulatus dederis , semper tamen plures, quibus debeas dare , supersint. Omnium quidem beneficiorum quae merentibus tribuuntur, non ad ipses gaudium magis , quam ad similes redundate

Praecipue tamen eX horum consulatu non ad

partem aliquam senatus, sed ad totum senatum tanta laetitia pervenit , ut eundem honorem omnes sibi & dedisse & accepi sse vis deantur . Nempe enim hi sunt quos senatus, quum

472쪽

mum quemque praeficeret, elegit equidem primos. Hoc est igitur, hoc est, quod penitus illos animo Caesaris insinuavit. An parum saepe experti sumus, hanc esse rerum conditionem , ut senatus favor apud princispem aut prosit aut noceat Θ Nonne paulo ante nihil magis exitiale erat, quam illa

Irincipis cogitatio λ Hunc senatus probat ,

ic senatui carus est . oderat quos noS ama

remus i sed&nos, quos ille . Nunc inter principem senatumque dignissimi cujusque

caritate certatur: demonstramus invicem , credimus invicem, quodq i maximum amo xis mutui signum est, eosdem amamus. Pro

inde, Paties C. favete aperte , diligite comstanter: non jam dissimulandus est amor,ne noceat s non premendum odium , ne prosit readem Caesar quae senatus probat improba que: vos ille praesentes, vos etiam absentes in consilio habet: tertio consules fecit quos vos elegeratis , & secit hoc ordine quo electi a vobis erant. Magnum utrumque videtur, sive eosdem maxime diligit, quos scit nobis esse carissimos: sive illis neminem praeseri, quamvis aliquem magis amet . Proposita sunt senioribus praemia; juvenibus exempla; adeant, frequentent securas tandem ac pa tentes domos. Quisquis probatos senatui viros suscipit, hic maxime principem pro meretur. Sibi enim accrescere putat quod cuique adstruatur: nullamque in eo gloriam

ponit,quod sit omnibus major, nisi maximisuerint quibus major est.Persta,Caesar,in ista ratione propositi, talesque nos crede, qualis

473쪽

3ς C. Plis. Su. Panet. ama cuiusque est: huic aures , huic oeulos

Intende: ne respexeris clandestinas existima tiones , nullisque magis quam audientibus insidiantes susurros : Melius omnibus quam sngulis creditur . Singuli enim decipere &decipi possunt: nemo omneS, neminem om nes leti erunt . Revertor jam ad consulatum tuum,etsi sunt quaedam ad consulatum quidem pertinentis ante consulatum tamen se primis quod comitiis tuis intersuisti candis datus , non consulatus tantum, sed immo

talitatis & gloriae, & exempli quod sequerentur boni principes, mali mirarentur. Ubdit te populus Romanus in illa veteraepote statis suae sede: perpessus es longum illud

carmen comitiorum, nec iam irridendam moram: consulque sic factus es ut unus ex

nobis quos facis consules. Quotusquisque principum antecedentium honorem istum aut consulatui habuit, aut populo 8 Non alii

mareidi somno,hehemaque coena redundantes, comitiorum suorum nuntios operieba

tur Alii sane pervigiles, & in somnes , sectintra cubilia sua Ilis ipsis consulibus, , qu

hus consules renuntiabantur,exilia & dem machinabantur . o prava & inscia verae maiestatis ambitio , concupiscere honorem quem dedigneris: dedignari quem concupivscas : quumque ex proximis hortis campum S comitia prospectes, sic ab illis abesse, in quam Danubio Rhenoque dirimare t Avero latis tui honori tuo sperata suffragia, renun stiarique te consulem iussisse contentus , liberae civitati ne simulationem quidem se

vest Abstineas denique comitiis abstrusua atquc

474쪽

Traianur Diaui. 43 atque abditus, quasi illie tibi non eonsul tus detur, sed abrogetur imperium t Haee persuasio superbissimis dominis erat, ut sibi viderentur principes esse desinere, si quid focerent tanquam senatores. Plerique tamen non tam superbia quam metu quodam submmovebantur. An stuprorum sibi , incesta. rumque noctium conscii auspicia polluere , sacratumque campum nefario auderent contaminare vestigio λ non adeo deos homsenesque contempserant , ut in illa spatiosissema sede hominum deorumque conjectos in se oculos serre ac perpeti possent. Tibi conmera & moderatio tua suasit: & sanctitas, ut te & religioni deorum & judiciis hominum exhiberes. Alii consulatum antequam acci perent , tu & dum aceipis, meruisti. Peram ha erant solennia comitiorum, si principem

cogitares , iamqD se omnia turba commo

verat, quum tu, mirantibus cunctis, accedis ad eonsulis sellam: adigendum te praebes in verba principibus ignota, nisi quum jurare cogerent alios . Vides quam necessarium fuerit consulatum non recusare pnon putassemus istud iacturum te suisse, si reeusasses. Stupeo, P. C. necdum satis aut oculis meis

aut auribus credo: atque identidem me an audierim, an viderim,interrogo. Imperator

ergo , & Caesar, & Augustus, Pontifex mainximus , stetit ante gremium consulis ue sedit que consul principe ante se stante: di sedit inturbatus, interritus, & tanquam ita neri soleret. Quinetiam sedens praebuit iusiurandum , & ille juravit, expressit, explanavit

que verba quibus caput tuum, domum sua ,

475쪽

4.3 8 C. κλα ser. Pumisi scienter sesellisset, deorum irae consecraret. Ingens, Caesar, & par gloria tua , sive fecerint istud postea principes, sive non sec rint . Ullane satis praedicatio digna est , idem tertio consulem fecisse quod primo P idem principem quod privatum idem imperat rem quod sub imperatore λ Nescio jam , ninscio pulchriusne sit illud, quod pr7eunte nul- Io, an hoe, quod alio praeeunte iurasti. Iurostris quoque simili religione ipse te legis bus subjecisti: legibus , Caesar, quas nemo principi scripsit. Sed tu nihil amplius vis thbi licere quam nobis: sic fit ut nos tibi plus velimus. Quod ego nunc primum audio, nunc primum disco , non est princeps stinerleges, sed leges supra principem: idem Qesari consuli quod ceteris non licet , jurat in legem attendentibus diis . nam cui magis

quam Caesari attendane γ iurat observantis bus hi quibus idem jurandum est:non igninrus alioqui, nemini religiosius quod juraverit custodiendum , quam cujus maxime interest non pejerare. Itaque dr abiturus consulatu iurasti, te nihil contra leges fecisse

Magnum hoc erat quum promitteres: minius , postquam praestitisti. Iam toties proce dere in rostra, inascensumque illum superinbiae principum locum terere , hic suscipere shic ponere magistratus , quam dignum te, quamque diversum consuetudinet illorum, qui pauculis diebus gestum consulatum, immo non gestum, abiiciebant per edictum lhoc pro concione , pro rostris, pro iurei

ondo , scilicet ut primis extrema congrue

rent,utque hoc solo intelligerentur ipsi con-

476쪽

Traianus Dinuo 39sules fuisse, quod alii non suissent. Non

transilivi, Patres conscripti, principis nostri consulatum , sed eundem in locum contuli quicquid de jurejurando dicendum erat. N que enim, ut in sterili jejunaque materia, eandem speciem laudis diducere ac spargere,

atque identidem tractare debemus. Illuxerat primus consulatus tui dies, quo. tu curiam ingressus, nunc singulos, nunc universos a hortatus es resumere libertatem, capassere quasi communis imperii curas, invigilare publicis utilitat1bus & insurgere. Omnes an dite te eadem ista diaerunt, nemini tamen an re te creditum est. Erant sub oculis nause gia multorum , quos 28 insidiosa tranquilli, late provectos improvisus turbo perculerat a quod enim tam infidum mare, quam bla ditiae prinoipum illorum , quibus tanta leviiatas, tanta fraus,ut sacilius esset iratos quam propitios habere vero securi & alacres quo vocas sequimur. Iubes esse liberos: erisimus. Iubes quae sentimus promere in me dium: proseremus.Neque enim adhuc ignavia quadam di insito torpore cessavimus a

Terror, & metus, & miseria illa ex periculissa ia prudentia monebat , ut a repub. erat autem omnino nialia respublica ) oculos, aures , animos averteremus: at nunc tua de

tera tuisque promissis freti & innixit diutina

servitute ora reseramus , fraenatamque tot malis linguam resolvimus . Vis enim tales esse nos , quales iubes, nihilque eXhortatio-

nibus tuis sucatum , nihil subdolum, deniq; quod credentem sallere paret, non sine periculo sallentis. Neque enim unquam do

477쪽

Mo e. m n. sis. Pang. oeptus est princeps, nisi qui prius ipse dere Pit. Equidem hunc parentis publici sensum

cum exhortatione ejus, tum pronuntiatione

ipsa perspexisse videor. Quae enim illa gravistas sententiarum quam inaffectata veritas verborum λ quae asseveratio in voce λ quae as firmatio in vultu λ quanta in oculi habitu, gestu, toto denique corpore fides λ Tenebit ergo semperi quod suaserit, seietque nos squoties libert'tem , quam dedit , experie mur , sibi parere. Nec verendum est , ne in- eautos putet, si fidelitate temporum con stanter utamur, quos meminit sub malo principe aliter vixisse. Nuncupare vota de pro aeternitata imperii, & pro salute civium, immo pro salute principum, ae propter illos pro aeternit te imperii solebamus: haec pro imperio nostro in quae sint verba suscepta operae Martium est anotare , M BENE

OMNIUM REXERIS. Digna vota quae

semper suscipiantur, semperque solvantur. Egit cum diis . ipso te auctore , Caesar, res puta ut tu sospitem incolumemque praesta rent , si tu ceteros praestitisses: si contra , illi quoque a custodia tui corporis oculos dimo.

verent,teque relinquerent votis quae non pa

iam susciperentur. Alii se superstites reipubLoptabant iaciebantque: tibi salus tua invisa est, si non sit cum reipub. salute conjuncta . Nihil pro te pateris optari, nisi expediat op tantibus, omnibusque annis in consilium dote deos mittis, exigisque ut sententiam suam mutent, si talis este desieris, qualis electus

478쪽

scias an merearis, neminem magis quam deos scire. Nonne vobis, P. C. haee diebusae noctibus agitare secum videtur Ego qui dem in me , si omnium utilitas ita posceret, etiam praesecti manum armavi et sed ne deorum quidem aut iram aut negligentiam de precor c quaeso immo&obtestor,ne unquam pro me vota respub. invita suseipiat: aut si susceperit in vita, ne debeat. Capis ergo νCaesar , salutis tuae gloriosissimum fructum

ex eonsensu deorum c Nam quum excipias s. ut ita dem um te dii servent,si benu rempudi& ex utilitate omnium reXeris , certus es istbene remptib. gerere, quum servent. Itaqueseeurus tibi & laetus dies erit, qui principes alios cura di metu distinebat, quum suspelv s& attoniti, parumque confisi patientia noltra, hinc atque inde publicae servitutisnsnti expectarent, ac si sorte aliquos flumina , nives, venti praepedissent, statim hoc illud esse eredebant quod merebantur: nec erat discrimen ullum pavoris, propterea quod quum a malo principe tanquam suo cessor timeatur quisquis est dignior, quum.

st nemo non dignior, omnes timentur . Tuam securitatem non mora nuntiorum snon literarum tarditas differte seis tibi ubi φque iurari , quum ipse juraveris omnibus. Nemo hoe sibi non praestat. Αmamus qui dem te in quantum mereris, istud tamen non tui facimus amore , sed nostri: nee un quam illucescat dies quo pro te nuncupet vota non utilitas nostra, sed fides, Caesar cT pia tutela principis eui potest imputarL

479쪽

442 m. see. Panei queri libet quod in secreta nostra non in quirant principes , nisi quos odimus . Nam si eadem cura bonis quae malis esset , quam tibique admirationem tui, quod gaudium ultationemque deprehenderes λ quos omnium cum conjugibus ac liberis, quos etiam eum domesticis aris socisque sermones 3 Sese res mollissimis illis auribus parci, & alioqui quum sint odium amorque contraria , hoc perquam simile habent , quod ibi intemperantius amamus honos principes , ubi as liberius malos odimus . Cepisti tamen & is ctus nostri & iudicii experimentum , quan tum maximum praesens eapere potuisti, illo die quo .solicitudini pudorique candidato rum ita consuluisti, ne ullius gaudium ab terius tristitia turbaret. Alii cum laetitia, alii eum spe recesserunt: multis gratula dum , nemo consolandus fuit. Nee ideo segnius iuvenes nostros hortatus es,consula

tum circumirent, senatui supplicarent, atq; ita, principe sperarent honores, si h senatu

petissent. Quo quidem in loco, si quibus

opus exemplo, adiecisti ut te imitarentur.

Arduum, Caesar, exemplum , & quod imbrari non magis quisque candidatorum quam principum possit. Quis enim vel uno die rinverentior senatus candidatus quam tu cum

omni vita, tum illo ipso tempore quo iudis eas de candidatis Θ An aliud a te quam sena-ὶ tus reverentia obtinuit , ut iuvenibus claris funet gentis debitum generi honorem,sed amtequam deberetur , offerres Θ Tandem ergo nobilitas non obscuratur , sed illustratur principe : tandem illos ingentium virorum

480쪽

Traianus Dictur. 4 3 nepotes , illos posteros libertatis , nec terret Caesar, nec pavet: quinimmo festinatis honoribus amplificat atque auget, & majorisbus suis reddit: si quid usquam stirpis antis quae , si quid residuae claritatis , hoc ample

xatur, di refovet, di in usum reipub. pro mit. Sunt in honore hominum, & in honore famae magna nomina ex tenebris oblivionnis indulgentia Caesaris: cujus haec intentio est , ut nobiles di conservet & essiciat. Praefuerat proVinciae quςstor unus ex candidatis, in quem ea civitas amplissima reditus egregia constitutione fundaverat ; hoc senatui allegandum putasti. Cur enim te principe, qui generis tui claritatem virtute superasti, deterior esset conditio eorum qui posteros

habere nobiles mererentur,quam eorum qui

parentes habuissent λ O te dignum, qui de

magistratibus nostris semper haec nunties, nec poenis malorum, sed bonorum praemiis bonos iactast Accensa est juventus, erexitq, animos ad aemulandum quod laudari videbat : nec suit quisquam quem non haec cosi latio subiret, quum sciret, quicquid a quoque in provinciis bene fieret, omnia te scire.

Utile est , Caesar, & salutare praesidibus pro

vinciarum , hanc habere fiduciam , paratum eme sanctitati, industriae suae maximum promium , judicium principis, suffragium pri cipis. Adhuc autem quamlibet sincera rectaque ingenia , et si non detorquebat, habetin bat tamen misera, sed vera reputatio . Vides enim, si quid bene se ro, nesciet Caesar: aut si scierit,testimonium non reddet. Ita eadem

illa seu negligentia seu malignitas puncipa, T 6 quum

SEARCH

MENU NAVIGATION