장음표시 사용
2쪽
cipi Maximo G. Genebrardus Theologus Parisiensis. in multis aliis rebus , Cardinalis σPrinceps illastrissime, tum inpraesenti negotio haud dubie nimis verum cernimus , φιod alicubi sicundum Aristotelem Clemens theodoritus μ
Draptum reliquerunt, veri unicam oe 3. Recos .
simplicem esse etiam Jalsi autem multi- Theod lib. plicem. Vbi eni melfuit a Catholieade S.Trinitatesentetia discessum,it ta
ctam vetera veterum haereticorum commenta , recentiores de e Ultro citro
que implacabili animorum contentione rixantes,nostro aeuo in tres praecipues
milia edissecuerunt. Alij dum intueri
nequeunt,quἱ cum unitate essentiάpem sona uni remio positi cohaerere , in
3쪽
stris Trinitariorsi militantes defensinemnitatem flectet, cuius apud Philose
phos crebriuscula mentio existit, necessario in hoc mysterio recipiendam. lj, vel nimio ab hoc impio domaresecededi studio,vel etiam rerum articulo de Neo pulcherrime saluberrimetue concepta rum ignoratione , Antiirinitari' euase
runt. Antiirinitarios voco non Trede,
ta superiores,contra quos sub isto titu si Scheg us SAo deensis publicie Ecclesii uae Brentianae nominescrip sit,
generis impios,qui contraria Trinituriis
sentientes profitentur is unam esse Dei sub Tantiam, mi ille non personis , sed 'λωάμεαν facultatibus distinguatur proe is sententia iam pridem in Sabellis damnata esZ. Etsi enim a si abegianismum repelluntverbo , quod
huiusnodi facultates non nomine tan inm, ut ille, verum etiam re se distin -
4쪽
Gaspraedicent , tamen, quia Unicam
subsistentiam , re vera numerandi sunt in Sabellianis. Nam non tam iamnatus est Sabellius, quod Deum Trinomiane aceret, quam quod negaret Im. Caeteros appellare libuit. Au tot bonos, quoniam dum etiam ipsi longius a cedunt a Tredeitarum haeresi,
Christum a se habere essentiam , non a
Patre , contendunt. Huius impietatis primum auctorem Stancarum,qui multa quidem certamina , sed infelicissimὸ eum istisprimus omnium si lariorum in Polonia gessi extitissesus ita ex his, quae de Irediat. re Christo aduersum
reliquos di lutauit. Gregorius tamen Paulus Iohannes Ca novius Tm nitariorum signiferi Ioanni Caluino, in libris , quos contra eum edidere, eius inuetipalmam deferunt. Vtram horumst certius, nihil mea videtur interesse.
5쪽
quando quidem non cum personis, d
cum causa, de qua multo animarum di stendio agitur, decertare , ac morbo in
dies late etiam atque etiam gliscenti ,sivei gratia valeo, medicinam facere in
optatis habeam. V am solidis autem
Scripturis c ' rationibus , c Tveterum , quos omnis pietatis habemus auctores,testimoniis, meritatis ab istis δε- sertae patrocinium suscipiamus,iudicentali, , quos obnixe velim obsecratos , ut
haec nostra legant animo candido ac perturbationibus vacuo. Studuimus certe, mi in eo moderate philosophia uteremur,neque Scripturas contamisaremus tortis interpretationibu neque Patrum scitis abuteremur in 'eciem orthodoxaens Dei. Plurimum autem mih ω tutor,te diuinitus,eti quidem reor,meae
sorti esse oblatum,cui hoc opustulu nun
cuparem ,'cuius authoritate laquam:
heriacis aduersis etenenatos adue
6쪽
norum, contras sint setium morsus, me
communirem. ZYmuis enim fortasse in publica commoda peccare videamur, quod te a supremis Reip. clauis ad emtrema id en, adpriuati hominisscripta
reuocemus , tamen putauimus esse non indignum mihi vero etiapriuatim com modum, ut eius au piciis causam Dei mnius m Trini tueremur, cuius ope, mra , consiliis regnum no Trum Christianum adhucs'irare ac vivere, pervet gratiam sentimus. Vt autem omnes in
quos haec lucubratiuncula incidet,siquidem incide sanctius incorrupti queri hac rata a Bone possint iudicare , dedimus operam , ne statum di lutationis
inuolueremus. Ari totelis more primo Opti et loco refutauimus per ordinem sententias edi argumenta, quae Catholicae ad
uersabantur. Μtera libro facili planά-
qM,ut missi quidem videtur, methodo iWruem apturum dodiris a de Deo et a
7쪽
μ ad cuius alutarem recordatio nem contremistere potiuέ nonrum erat,
quam disserere , nisi hominum ingratus improbu que erga suum summum op
fcem animus omnem moderatione Ira gere ex sacris oraculis costituimus. Po
stremo confessionem D. Athana fo
enim eius Symbolum apud Graecos inscribitur asturcis corruptelis impuri in- frit que malentini Gentilis, qui gen tiliter oepi quam Satanice istam ausus e inominare Symbolum Satanas,
repurgantes, explicauimus, quapotuimus breuitate , praecipua nostrae an Lefidei capita, quatenus fetebant aduem sim enatas nuper per orbem Christianum haereses. Speramus in domino, cuius causapios omnes oblectare debetete-hementissime,hunc laborem non fore is, utilem Ecclesiae,mae etiam dignitati a ccptum inuὸd in ipso agniturus si quis quid de hoc articulo, circa liuem μηδε
8쪽
religionu potisiimum mertitur, retrinser per luem a Iu is, Maometanis,
Paganis, Philosophis , omnibus denique atheis maxime distinguimur erephtest
Osebi in di lutatione cadere.Oro Pa- . Drem,o'Filium oe Spiritu an ium, qui rei a distis ii sunt unus Deus na- ruraliter, etiam si rumpatur infernae potestates , ut dissoluant opera Satanae, nevesinant impiorum adulterinat lantationes, in suorum animis radices propagar te ut etiam at etiam a dan- 's revi motus, quibus communis om niam nostrum patria perdite diuexatur, incolumen diutumsimqueser-μent. Vale in Domino.Lutetiae
9쪽
uis Arianis Petricoviae in Comitiis, in Regno Poloniae habiti I s 6 ante Dominicam, quae dicitur Laetare, eX quada amici nostri Poloni Epistola.
Vm Petricoviae comitia haberentur, in quibus de salute Reip. contra immanem hostem Moschum deliber batur , placuit magnae Nobilitatis 'ς parti, Rege sigimundo permittente. publicum colloquium de religione instituere. Primum igitur ex parte orthodoxorum, eorum qui ad exemplum Geneuensium reformatas Ecclesias habent, erat
feleriti quatuor testes futurae actionis, iri illustres,
duo ex Minore, totidem ex Maiore Polonia. Erant δε- tedii etiam e minstris Ῥerbi, q*atuor coriculores,Ῥidelicet Sarhicius, Diuius , Andreas RaddouiensisPastor σ Tretius,his adiun επι erat scriba Nicolaus Plusius γ, nobilis. Totidem fuere aduersariorum σTestes Cr Ministri, quorum Ministrorum haecseunt nomina, Gregorius P ulus dux Haeresis Τritheitanae. tomirius, Paclesius,Ηomanus, Scriba en homo nobialis, qui contra duas Epistolas Caluini qdfatres Polorios scripsit, Ioannes Carbutouius. sed quaestio erat de prode, quis cr an nin esse deberet. Placebat Orthodoxis, i alternis diebus, unus traque parte praeesset: bicum di cordes Usent, tandem duo et sitsunt , Ῥnus Orthodoxus, aduersariorum alter. Porro cum iam ad reipsam accederent,summus Regni Milister, quem Marestaricum τρcant, sis 'um eras
10쪽
ac redit ιm ad Orthodoxos, Aduestrios inuitabat, is verbi ιbiectis. Iam igitur,inquit, constituta propositione, qua de agendum e hin Dei nius in Trinitate nomine exordimini. Vbiprotinus quidam eorum tome inspicient,re pondit. Nos Ῥero hse non dicimus, A Amen. Neque enim nos nouimus istum Deum Trinitatem. Tum no iri, Nulla iam alia sinquiunt propositione nobis opus est, cumse haec obtulerit. Nos autem Deo fauente Cr Ῥolumus parati humus demonstrare, quod spiritus sanctus non alium nos Deum inscriptura doceat nisiselum patrem, Filium cr spiritu sancium,id est Deum Ῥnum in Trinitate. Is erat ad rem accessus, dierum ut eo melius res V percipiatur,
poterit tota ista adito in tria capita distingui. I In primis quatuor fessionibus nihil aliud quam eriacpuri verbi Dei testimonia in medium asserebamus, Hq ; ideo quod aduersarijsententiis Ῥerbi Dei oriari eque lanare apud ustum soleant, Ῥt eunt
tanto facilius decipiant , inque naereses inducant. Primum igitur legebatur nos,umscriptum, cuius haec erat ententia. Nos quidem ὀ amici, Daud dissiculter
poterimus Ῥobiscum eam rem transigere. Nam Ῥbi primum Biblia aperueritis, er initium veteris cy nouae legis consideraueritis, statim ossendetis id ibi affe-α quod vos pernegatis. Sic enim Genesis primo scriptura loquitur. Faciamus hominem ad imaginem no- stram. Nosbram, inqui non Meam,postea ero addit, Et fecit Deus. Novae autem legis initium hoc eri. Vesebum erat apud Deum, Et Uemum erat Deus. Videtis.
tin eteri lege loquatur, Vnus Deus tanquam de Verbum aeremum Na