장음표시 사용
11쪽
COLLO I r. quod ab initio erat aeternum est erat apud Deum. Et erat idem,no aliin, ii vosperperam interpretamini, Deus. Multam aliasunt nobου erbi diurni testimonia. Verum ne longius progrediamur, Ῥidetis, statim ab φρ Bibliorum principio reduvamini. Isti v eia secundo consesse scripto no ibo responderunt, quod ipsorum respouum, quam a nobis tertio scripto su Aditus euerium fuerit,illa demum intesistet, quicunque
iPud leget. sed σ extremum eorum re ponsium idem testatur. Ubi cum iam plane nihil dire te respondere possent, obiiecerunt nobis quasdam aequipsilentes enuntiationes minime ad rem pertinentes quasi ex alia theca petitas. Is erat primus insultus cotaquis quatuor alitibus absoluti. a In secundo consti tu tanquam in tabula depi-. Lia constentionem primitiuae Eccesiae ad nostra a sque tempora deducitam, quam mansissime demonstraximus. Nempe quὸdnoesia,nquam do brina in Ecelsa Dei diguerit, quam qua Filius Dei est verus
Deus. Nemo est aute qui nescia no nisi duospus esse Deos verum esse aut falsum. Quod si Filius Dei verus est Deus,non potest esse alius quam nus ille,que concordi conuentu celebrat niuersa saneta Scriptura, Audi Urael Dominus Deus tuus Deus Ῥnus eri. Etuosum Deus, ante me non est alius Deus, post memneriis' praeter me non est. Hic aduersari, huic no- shmγeterum Ecclesiarum conpensiui,contrarias eorundem Scriptorum sententias opposuere quibus tamen nih si ostendebant, nec quicquam aliud afferebat, quam ictaa sevum, nus est Deus pater. Qim sententias, bini arietatem Uque recitassent,studuimus eas paucis
eois refutare. honcedimus tuidem,dixerat Nostri
12쪽
sancito. Ad quae illi. Q ndoquidem, inquiunt, Patrum testimonia tam 'vestra, qnam nostra era pint,
consequens erit, t isti patressibi ipsis sint contrari .
Faceseant igitur isii. Nos erbo Dei inhaereamus, Qvqbus Orthodoxi. Vos Ῥero,inquiunt, quemadmodum neque verbum Dei, quod obiscum faciat,siciniam ostensum est, ita neqse consiensium Ecclesiae,quo magis confirmemini , habere potestis. Patres autem idijuncti non sibi ipsis aduersantur, neque enim am res fuere, nee bilingues, ti os eos traducitis ,Ied adscripta eorum intelligenda necesse habetis arcana
quadam claue. Hae ubi clamantes asseuerarent eos
ibi ipsis e e contrarios, Nostri illis proposuerimi exii dem Patribus desumptos elusinodi locos,cotra quos nihil poterant mutire,quibus in locis stipsis interpretantur σ declarant manifeste, Melicet nubit inter haec duo enunciata intereste , i aequipostentia 6φῆ,
Vnus est Deus, hoe e LDeus Pater, Filius er spiritus sane ius π Detus ist Deus Pater. Namisitsemper in telligunt Deum Patrem se,nius cum Filio er spia ritu sancio essentiae, prout inquit Tertulliantes, Cum, inquit, nominatur Deus Pater , intelligitur σFilim, .etiamsi non nominetur. Hic erat finis alterius congreseses, iribus a libus absoluti. 3 Porro in tertio conflictu ad historias γentum 6LNam bi testimoniis verbi Dei cr consensu san Elae Ecclesiae conuicti essent,receperunt se ad historias, quac iam in promptu habebant, quas illi cum profer rent, studuerunt potissimum duplici turpisiima repre-ερψοn dei christianae authoritatem derog re. PN
13쪽
m'it,cum pertinacissime assererent, quasi haec n prasides in Niceno primum concilio fabricata, σDilucem edita esset. Altera cum dicerent,quasimagna ia Caesare Constantino,'ab illis Epycopis confiitata atquestabilita esset. Vbi se dolore affici profesii sunt ob casum illorum quinque discipulorum Arij nolentium approbare verbum cacto G, carpentes san-
. Eios illos Patres Athanasium, Pristum, Augustinum, Epiphanium,Chr Uomum O idos praestates Impp. Gratianum, valentinianum m Theodosium, qui μου edictis fidem Christianam sanxerunt. Omnia scripto complexi nobis obtrusierunt. In quoscripto palani Vituperarunt Concilium Nicenum, sanctos Patres pios illos Imperatores fidemque eorum. COn-Debo con tra γesi comprobarunt Concilium Arianum Ormis
cibo tege habitum,esque sea cripserunt, laudantes tam disic Nicephon pulos illos A ij demque ipserum,quam Constantium
tib I. v. Caesarem fauiorem Arianorum. Haec nos Ῥbi audiauimus ,scriptumiue eorum magno cum animi notiri dolore accepimus,huiusimodi eos verbispostremo confessu astocunsiumus. Non'egraui animorum nos,orum maerore id ex Ῥobis amici intelleximus,quod γos palam profitemini, A ris esse amatores. Nos vero omninno parati eramin demonstrare fidem estram, quam a recens,quam ana sit, non tantum sanctis literis.'Eonsensu Catholico, ac historiis ,sed quocunque tandem γοluissetis scri piorum genere. At quoniam expressis erbis confestati su os Arianarum partium fautores esse , praeclusistis iam hocpaciti iam σ n bis γοbiscunt O γοbis nobisium deinceps bisse de rebus disserendi. Non enim dios latet quam A rius fueris hostis omnis cathesici nominis. Nobis autem,qui exi
14쪽
COLLO QV II. sua fidentium p. rasamus,neque conuenis,neque nos decet causem totius orbis Christiani transigenaam s. 'pere. Quydsisceremus, neminem esse existima mus,cui non hoc nobis mitio potius Ῥertat, quam tria buatlaudi , praesertim cum Apostolicis mandatis legibus Romanis ab elusinodi curiosis quaestionibus arceamur. Attamen ecce obissipariptum,quo sedimus, non ex mutilatis, sed certis oe Deiprobatae historiis Nerbum hias noc,adeόquedo trinam de Deo Vnom Trino ante Nicenum concilium fuiss, illosq; 3I8. Episcopos, qui illic aderant , nihil aliud quam antiquam er a maioribWacceptamsidem quos Ῥos, nescimus,quid noui in exisseputatis clariorem re didisse. sed neque vis cuiquam, )ti os existimatis, ita illata eri, quod testatur historia socratis lib. I.
cap. 8. er illa altera de Pinnutio, quem solum stetisse
scribunt omnium=uffragia de Sacerdotum matrimo mo. Adhaec omnes historici testantur , Constantinum'
illum religiosissimum imperatorem nihil ausum fuisse in constes ido amplissimo eloqui, nisiprius ab Episcopis petita enia. Vos ero, cum omnia perperam interpretemini, Dei ideo indictam aliquando experi
mini. Iam erὸῬidemus nullam obis amplius esse fortem in hac haereditate. His illi auditis diale nobis dixerunt εν edis e Fripto. Hic em cum serrexisset pastor Ra BI
utensis elegantissima oratione ad precandum omnes cohortatus, Deum aduersariis propitium deprecatusin.Tandem cum sinis amoni imponendus esse cecinimus Ῥulgatam cantilenam,in haec ,erba: Deo Patiser Filio cr spiritui sinciis omnipotenti Deo laus μω honor perpetuus . Uen. Yoi statim aduersoris,'
15쪽
ducere,negantes st velle dicere, A men. as fuit finis colloquij. Deinde die Dominico . qui Laetare dicitur. Onuocatus est niuerses nobilium coetuι, it rem gestam cognoceret, bissummus regni ma ster ex conia
fars reliquorum testium profisso est totum ne
gotium , ita quemadmodum hic perscriptum estgestum atque transalitam esse. Idque ipsemet etiari
colis vij ministrarum cum Trinstariis fris irrata,quae irrepserunt,cc corrige.
16쪽
nitarios, Anti trinitarios, Auto-
theanos, nostri aeui monstra . portentosissima. . ΙM P LI C I me olim
tebatur Ecclesia Patrem , Fialium, e r Spiritu an iumnum esse Deum, aut Patrem
authoritatem originu,secundum Ῥerbum Domini, Ῥt eo obrentula diuinitatis consortios unquam excluderet Filium Spiritum S. tanquam Patris natiuagermina, Pio-ndisius Areopagita pereleganter loquitur. Nec vero curiosiuspercontabatur, quἱῬel nitas in tribus rei adsinsita citra permixtionem, confusioAem, collecti nem,aggregationem,continuationem. aliquid denis
eiusmiai, et Trinitas cum nitate sequa reali distin- mone posset consistere. Hae enim quaestiones propter M scii ratem sunt cea genero zμα fidem Pleb
17쪽
E s. TRINITATE cidae cit,s minuant, quam iuuent. Proindesi quando huiusce modi explicabant Ῥeteres, idfaciebant m Asdimesim i- ea quadam, Ῥtiappellaban Theologia, quae ita Ῥ-nitio lib. de steria emebat more dieteri thagorico ,γt nulla insomniis. inde ossensio manaret in ulgus. Et ane satis est popu-
Populo tria lo. quod ad articulum de Deo π diuinis hypostasibus ηρ sse satis pertinet, nosse, omissis 'btilioribus disquisitionibus, est, quoad quae Christus palam esse olui dum diceret bapti an-
articuta de das gentes in nomine Patris, Cr Filii, Cr Spiritus san-Diuinitate. Eii: In diuinitate tres quidem Ῥersaripersona , quaruadat. ar. duaposteriores a prima essentiam ita consequantur, Pt tamen cum ea intprnitus af, ad numerum Ῥnius
elusisse ubstatiae.Nam nominibus Patris,Fiiij, cri Spiritus s. no solum exprimitur distine iis pcisnarum,
Ῥerum etiam oris Ῥnius ab altera, cr quadam consequemia essentiae Ῥnitas, qu)d in propria perfectaque
origine,eiusdem naturae atque essentiae sat communiacatio.Itaque Deus neque tricep, ,neque triplus Dmni
batur,neque ipsim sentia, quam habet prorsm simplicem,propter personas diuiaebatur.Verum cum hanc simplicitatem fidei cum pumma conficientiarumsecuri tate coniunt iam grauiter ferret Satanas, dici non potest, in quot cr quam discrepantia opinionum monstra transformare dieritatem conatus sit. Hanc propositio- Statur nem, Deus unus est Tres ue,quod idecerte polis quaestionis.- Tres sunt unus Deus, cotussim malui labe-AM lib. de factare adortus est. Ac diui quidempersuadere νο- haeresc. 1 r. luit non num esse Deum,sed et duos, Ῥti Cerdoni, Hirem lib. Manicheo, Marcioni, Cr Gnosticis Ἐφum est, et tres, a. cap. 28. quemadmodum philoponiani Trinitariorum, qui ho-er s. c. I3. diei Ecclesiagrat turgenitores contenderunt, uia eod. de plures, dit de valentinostribui Hirenaeus, Cr ori in
18쪽
LIB. PRIMUS. 3uier bmorum antistes. Coniuncii im ero per diuem fabulis hae
ρs,quorum opiniones distine Te enarrabimus,quoniam ret.lib. I. ad institutum nostrum conducunt plurimum , docere π a. tentauit totamenstriationem, Tres sunt unus Deus, Suidas in
aut plicsterfalsim aut aliter quam erbasonarent, voce Iob. accipiendam esse. Philopon'. Principio autemsciendum ne ignoratu ocabulis fa Notabenssicile , λογι ω - ,Nos cum dicimus, Tres esse unu Ecclesiae de Deum antelligere cum Dei Ecclesia tres res adita Cyre- S.Trinitate
ipsa distinctas , atque βο um,p.rseque consistentes,
quarum Laec non sit ilia. esse Ῥnum Deum vere propri/ad numerum, perinde atque si decerneremus tres, Abrahamum, Miacum, σε Iacobum num esse hominem numero. Etsi enim in tribus hominibus id falsum plane cositeamur propter multiplicitatem materiae, quae in naturae humanae propagatione per decisionem existit,in Deo tamen verά omnibus modiue id censimω, ob αμερῆ insecabilemque diuinae essentiae communicatio Nom curnem, ti suo loco fuse declarabimus. Qisii ad haec tres sSatanas ' Deus.
In primis ne Apostolorum quidem conspecitum at- primi Iu-que praesentiam,qui adhuc in Ῥiussupererant, eritus daei oppu-juscitat Iudaeos,in quibus cherintus, Ebion, tribus gnant δε- deincepssaeculis Arianc, dicerent hoc pronunciatum Libinam de non modo fa*ῖm,sed de eorum etiam genere esse,quae S.I rinitate inci nequeunt. opinio mi istirpi tam alte inhae- iam sit , t etiaonum recentiores Hebraei sint citius Ῥadi praemunisi:
monium siuum desertηri, quam t eam non tueatur, s' Ariani contrariam,quae Catholica est,non invadant. R. D auid Timhi in μου insecundum Psalmum commentariis ista Arg. Iudaeo gumentatur. Diuinitas non est diuidua, neque ob- ruin Chri
19쪽
DB S. TRINITA Tt Filium, ct spiritumsanctum. R. Iosephus Albo addumeram esse contradictionem,Jdem este num tria, simileque esse, atque si quis putaret eundem numerum posse dici parem π imparem. Magis enim aut aequὸ distare binarium exempli causeo a ternario, quam ab γnitate. Itaque si binarius non posit esse ternarius,neque,nitatem posse V e triadem. Atqui si ecfecumferuntselinionem. Nam sine diuisione essentia diuina a
Patre redundat in reliquas personas, Ῥt cum ignis tedae,nius,alterum in alia face generat in esui vel partiti ne 'vel diminutione. d 'perosum t Albo in contra dictione Ῥersari,eundem numerum esse parem imparem,hoc ei libenter damus in numeris ipsis,qui sunt res,ῬApotius notiones a rebus abstractae. At in eo quod colligi paraluimus est ab accidente, ut non accidente. Etenim quamuis numeri non posiint simul esse pares impares, res tamen quae sub numerum cadunt
i ipsisunt respectu diuersorum, isimile, quod ῖ
pauit Dion us de diuinis nominibus,docet. Tres fa ces in Ῥna domo siunt tria lumina, γ' tamen non nisi dinam reddunt lucem, num splendorem, ipsis tribus luminibus se tota per tota ita confundentibus , ait non nisi dina resultetlux, non nisi Ῥnus per cubiculum fundatur fulgor, qui alioqui a tribus dimanat. Reliqua istorum argumenta tormis sunt, quam dirhse nominatim recenseri debeant. Deinde ad ilia a bunde respondimus superiore biennio,cum istorum αδ
sesum nos stiripta Latina faceremus. Arianoru etiam rationes omnino praetereundae identur,quoniam tam
solide a patribus confutatae iam olim punt, i sive putis haberi debeam, sipost tot tantosq, scriptores Ῥe adhuc hiscere. A dde opitulante Domino, me ali
20쪽
OB. PRIMUS. y quando, Ῥbi maius otium ad vertendum nactus fuero, π licuerit per amicum, qui apud se detinet,in medium prolaturum de hac re librum Graecum, qui inscriptionem D. Coesrij Nazam eni fratris praefert. Du- taxat nunc id adiicia istos, Uiderentur magnificen- ΑΠ nommtius desilio Deisentire, quam Iudaia ntes μperiores, dUm -liquantumq; ipsi gratisicari, eum dixisse es primogenitum ante omnes creaturas, hoc est, ut impie tom Cot, ἔ-quebaniscitum diectum Pauli rimam creaturarum alioqui Deo multo inferiorem , tpote non consubstantia&, neq; coaeternu. Unde Cr ex nihilo creatu garri bant aliquanto ante omnes creaturas tempore,ac illum
fuissessiritum deganimam vocitatam spiritum, que capite demisso Christus in cruce exhalasse legitur.Iam Iob.IA.,ero eum,cum Deus ante orbem conditum creasset, omnibus cumulasse perfecitionibus ac donis, diuinitate qμoque compleuisse, hinde per eum ceu instrumentum mundum creasse,tueri σ regere,per eum post plenitudinem temporis adunatum carni. Nam Christum camnem solum assumpsisse praedicabant, quippe qui eam dicerent animatam fuisse illo Christi spiritu ante omnes creaturas procreatoo per eu,inquam, humano corpore affectum nos liberaste ab omni malo,ac eius opera nos beatos est ecturum. spiritum autem s. interpretabantur,non, G eriores,diuinum fauorem,aut pia rituatim ,irtutem per quam Christus, itidemq; Deus
operetur in senectis, sed insigneti quandam creaturam, quae iam minor esset Christo sed maior caeteris , Ῥt proindespiritusprincipaliuere Te appellaretur. Verum P .sat, id fuisse a maioribus confutatum, conuictum, trium Phatum ,γt dixi, ipseri libri,plenaria concilia,hφο-ns cclesiasticae ostendm . praeterea , quibus a V .