장음표시 사용
761쪽
De aeternitate mundi. 'lectio quae tota est actu , seu tota aeceptabilis est, est etiam in suas partes proportionales diuisibilis : secus quae tota nequit accipi . Obi ieitud iterum . Ratio aeterni non pugnat cum ratione Geati ; ergo potest dari
creatura aeterna . Sermo est de aeterno non syneategorematice sed eategorematice. An tecedens probatur et quia non est de conceptu aeterni e ste quid in ereatum . Confirmatare. quia ad hue aeternitas creaturae esset infinite
infra aeternitatem diuinam: primo quia esset eant ingens, illa necessaria: esset dependens'
Resp. idem argimentum mutatis terminis retorquendo . Ratio immensi 1 ratio omnipotentis non pugnat cum ratione creati ; ergo potest dati creatura immensa, Gratura. omnipotens . , Antecedens probatur: quia
non est de rationο immens, de ratione omnipotentis esse increatum : eonfirmatur qui adhue immensitas de omnipotentia creata discriminaretur ab omnipotentia & immen' state diuina , illa enim esset contingens
eum haee sit neeeflaria, illa dependens, haec
. Huic retorsioni faeilius est satisfacere est capite omnipotentiae quam ex capite immensitatis . Clarius enim apparet rationem . omnipotentis non stare eum ratione creati,
quam rationem immens .. Creatum in suo conceptu formali est dependens ς nam esse ereatum est esse ab alio; esse autem omnipotens dieit esse independens . Qiiod enim inon potest exi stere sine alio nec nisi ab alio , iuou dicitur esse omnipotens . At vero ratio
762쪽
vso Disput. vlt. vlt. creati in suo conceptu int mali praeseindit ab efle in uno vel pluribus vel omnibus
Posset tame etiam in instantia persisti adhue ex capite omnipotentiae. Nam etiam seeunda Persona est ex prima , & tertia est exprima & seeunda : Filius enim est a Patre, Spiritus Sanctus ex patre filioque proeedit rdi tamen aeque Filius ae Pater , aeque Spiritus Sanctus ae Pater & Filius est omni potes. Πε una Persona diuina nequit esse sine alia,
nee propterea non est omnipotens. Verum
quicem est hie etiam dari disparitatem:nam illa ereatura non posset esse sine alio, quod est quid distinctum seu res distincta ab ipse. At vero persona non est res distincta ab alia Persona ; adeoque Patrem non posse esse sine filio est non posse esse sine eo, siue sine ea ille , quae est realiter ipse . Hi ne non est alia
Cmnipotentia Patris, alia omnipotentia Filii : esset autem alia omnipotentia creatur talia creatoris. Potentia Filii quamuis Filiu fit ex Patre non est omnipotentia dependenς
ab omnipotentia Patris, sed est ipsam et om- , mpotentia Patris, Dod et de aliis huiusmo-' di attributis intolliges . Resp. secundo non examinari hic an ra-,io errati pugnet eum ratione aeterni; sed an Mundus potuerit esse ab aeterno . Mundus enim non est quaelibet creatura, sed ereatura suecessive durans; adeoque ex hyporhesi ceternitatis inferens durationem diuis bilemta dies non tot quin plures, adeoque infinitam . Ex iis qui hae in re nobiscum sentiunt sunt qui putent potuisse existere ab a inno aliquam creaturam durantem alio ge-
763쪽
De aeternitat e mundi. rnere durationis, siue illa duratio fuisset diis stincta , siue indistincta a re durante . Ratio
est q uia in huiusmodi creatura non inueniebant infinuiuia illud categorematicum quod
apud ipsos erat unicum argumentum Iazgandi aeternitatem Mundi . Hinc inuenies apud Autores quaestioneiu hanc diuisam induas. Prima est an Mundus esse potuerit ab aeterno quoad sucecssua . Secunda an saliena quoad permanentia . Apud aliquos utramque partem assertam reperies: apud alios v-tramque negatam , apud alios primam negatam , secundam assertam . Quoad proinpositam quae ilionem potes ab utraque praescindere. Quoad veritatem . Resp. tertio negando antecedens . Cui uesalsitas apparet ex dictis . Praeterea Deus it ratione aeterni,d bet praecedere quamlibee creaturam ; adeo que debet ante quamlibet quam ereauit , potu iste aliam vel eandem
creare. Dixit: secundum rationem propriam aeterni , adeoque non solum secundum maiorem persectioncm entitatiuam aeternitatis, sed secundum rationem durantis .
Explicatur hoc. Deus est potens : & creatura ecia est potens. Deus est sapiens, & crea. Iura etiam cit sapiens . Deus est bonusEccreatura etiam cst bona. Neceste est autem ve& in ratione potentis, & in ratione sapiem iis, & in ratione boni sormali ter Deus via. cat quamlibet creaturam; hoc est non solum
per hoc quod & haec lapientia , & haee potentia sit nobilioris subiecti is qua ratione . . v. g. cognitio Angelica de obiecto A et aravi septe in;vincit cognitionem Hominis d
eodem obiecto eiusdem claritatis: sed itaud
764쪽
Di p.υθ. vla. 'plus possit & plus cognoscat. Eodem modo necesse est Deum in ratione formatissima Mirantis, ita vincere quamlibet creaturam ;vt recessario plus duret, adeoque quod ante quamlibet, fuerit possibilis alia & alia in infinitum . Obijcitur vltimo Aristoteles,qui & Mundum posuit ab aeterno, & negauit infinitum
categorematicum , ergo ex mundo ab aeter .no non sequitur iη finitum .
Resp. Philosophum hae in te male philosophatum,& hae resposione tota hic que si io concluditur ad laudem gloriam Omnipotentis Dci .
765쪽
Accidens reale an detur. P. 1 o. de seqq. Reale
modali in quo differat. P. 2s L. Accidentia quom ira odo sint sine subiecto in Eucharistia. p. 6 tr. Actio quid sit. p Io 9. an sit modus super.iddltus causae,5 effectui . se se s. an identificetur realiter cum Passione. p. 3o9. 5c seqq. an recipiatur in passo. Γῆ & seqq. An mere corruptiua implicet. P. I 26.iρq. Sit ne una Dei, & creaturae fimul concurre rium ad effectum. p. 3 I Sitne una plurium causa rum. P. 3i7 An quae eis Dei simul & creaturae possit esse a solo Deci . . so7. An sit essentialiter alligata con ditionibus. p. si 'Eseq. An sit perfectio Agentia. P. 3II. dc seq. An eadem a 2 on e qua ponitur unio sedis natur & forma. in substantiis .idaeqiate materialibus. P. 37o oc seq. An actio denotia iiD t agens subiectum in quo est P. 3is. & seq. An sit prior natura effecta. P. 413. S seq. An actio eductitia iit virio accidentis ad subiectum. p. r. i. & seqq. An sit viato formae iubsantialis ad subiectum. p. α74 oc seq. An actio sit quandoque violenta ipsi agenti si 25s. &. . qq. si Partim sponte a partim violenta P. 29 oc Icqq. omodo dicatur inna tanea, P 64O. 6 Mqq. Actus erritatiuus . ω43hysicus quid se. 89. Agens creatum an agat ex abundantia. P. 3ID & seqq. APpet: ius dra iditur in elicitum, ocii natura. pag. is . icui definitio. p. is Innati defini .iO. P. I si . APpe litus materiae ad tormas iuristant ales. P. I sui & seq. An sit elici ius. p. is c. An sit inuatus. P i 46. An sic aequalis ad tormas inaequales. p ici. oc seqq sui3 qua ratione. respiciat forinas P. L64 oc seqq An appetitus unius tormae sit odium altei ius. 9 .s & seqq. An appetitus sequatur semper ad aliquam ornaam . P. I 7. dc ieqq. Ana. Petitus dicatur metaphorice damo teria, Potent 3 Proprie. P. t 6 L. Ac seq. An materia appetat tormam sub ratione boni. p is X lc seq. An materia secundum ratior em subiecti sit mar is serincipaliter propter unam, quam propter aliam forma . Pii 72. An magi. appezat unam foraram,quam aliami i api'
766쪽
appetitu non Proprio. P. ιγ , An appetitus & potentia materiae fit ad omnes formas simpliciter. p. i7ι ω seqq. an etiam ad corruptas. P I on appetitus naturalis polsit esse conuitionatus conditione per imis possibile. p. I a Art is duplex accepti O. P. 2 . Ars ex parte artificis quid sitὶ p. 29s. Ex parte arte facti quid sit. P. 2s Comparatur cum natura. P. 296. N sqq. An possit esse simul cum natura. ' Σ An mediate Possit facere opera naturae. p. 293. An Possit facere verum aurum p. soo.
Atomorum sententia exponitur. P. Ista, eqq.
r, Onaen quomodo moueat. vide Fiais . . .
fectus indisserentes, ut pendeant ab irac, Mescausa per actionem sibi, dc esse tui superadditam 3 p. 3 Causa finalis quid sit' An causalicas .in actu primo causae finalis consistat adaequale in bonitate obiecti quod moucit p. 3L An causet secundum eueintentionala ly se sedum quid appellci. Pag. seq. An causae finalis effectus sint media ad obtinendiaria finem. p. 32 . An amor finis sit illius enectus. p. r. ac seq. An causa finalis , ω ei sectus ipsus mutuose causent. p. yri. Causalitas ipsius in actu secundo quid sit 3 seqq. An cauia passiva postri suppleri i Deo in genere causae Passiuae, P. et ιν ω P. t &seq. An possit suppleri in alio genere causae. ibidem. An causa formalis poisit suppleri a Deo, aut ab ulla alia causa ad eun clem effectum formarem . p. 2; &P. 37s. Causa dealis quid sit. F 339. dc seqq. Ancon. litat in conceptu obiectivo an fos mali . P. 3 2 dc seqq. An sit in genere causae efficientis p.; 4 & seqq. Causa per accidens quid siti P. 34 Gaius quid sit 8 p. 3 9 Fortuna quid siti p. 3so. Fati diuers; acceptiones. P. 3s i. 6c seq. Monstrum quid siti p3si .ec seq. AI '
767쪽
scrimen inter materiam , d dormam in causando,
Causalitas Vide Actio. mutua: vide prioritas . Coelorum diei fio. p 779. An sit mamentum sit solidu 3P. 779. An Coeli qui clami supra, di infra Firmamentum sint duoidi. D. T io 5 seqq. An CCtii sint corra Ptibiles. p. 682. An solum remote non autem Proxi mc ' 683 5 s q. An mater a catellis sit eiusdem ra. tionis CHm no . ra P. 68, . &Aeqq. An sit subicctum transita utationum p. 6Xq. An motus corporum caelestium pollit delinere. p. 691. dc eqq. An Caeli sint ani-ivati . . . An moueantur ab intrinseco' p. 6 . N. seqq. Coma a Caelos animatos argumenta D. 7ccx Aricorpora caelesti a sint pei sectiora sublunaribus)p.7 I,
An Caeli moueantur ab intelligentijs. P. TUI, d Ieqq. Cotti eiusqainam sin. ν 4t & seqq. Conditio in quo differat a causa. P. 4 I. 5 seqq. An .' conditio aliqua neque se sit suppleri a Deo . P 3ιι. An coactatio sit mera conditio respecta causae GaIis. D. M Continuit m an constet indiuisib libus Zenonicis. p. 6ῖς. di seqq. Azhillis cum trandine certamen de vel iis
tum P a: cto minea addita lineae faciat tensionem p. 6i6 Ο An omnis i inea in sententia in Zenonis sit diui bii P in duas par es aequales. p. 52 i8 An in sententia Zel Ornis circulus minor sit aqualia maiori. p. si oc cscq. Morulae inter-Pol Etes Hotum. P. 62 I. dc sc q. Defenditur ab aliquit, ua Zetio D si 8. Proponuntur indivisibilia diuitii, litet locata. p . dc seqq. Quomodo hac puncta sint tot rnainer in ciuis bitia , dic virtualiter diuisibilia. p. 61 . & seqq. Instantia in hac sente uita ausint eiusde t. rationis, ac alia Puncta. Pag 62D. Q a
modo in hac sententia vitentur argumen ta qiae fiunt Contra Linonem. P. eq. Quomodo sint haec
puncta diuis bilia in infinitum. P. 627. seq. Rarefactio . o conden latio quomodo explicentur in hac scritentia. p. 6 An continuum sit in infinitum diuisibile. p. 6 An ala muscae possit ita clividi, ut et sat rotui Caelum. Dag. 6 o A. seqq. An pocit ilia sit motus localis adniis a divisibilitate con inui in insinitum. pag si L seqq. An maius o minus dicantur
secundum partes determinatae magnitudinis. p. 6 -
α seqq Anuiuili bilitas in infinitum sit per potentia Phy licam p Γύγ & seq3. An minima physica sol
uanid nicultates in continuo. 9 6 T. An dentur mi Π:ma Physica in continuo successivo. 9 6 19. dcam. A nin continuo partes in sint actu , an solum po entia. P. 6 o. de seqq. Quanti definitio. P. 6. lo. Minimi- . o Gim Pugnantur. P. 6ό3. An partes in continuo sint
768쪽
distinctae, & nomconstituant numerum. p. 64s. ει seqq Quomodo debeat intelligi tangere in Pun .cto, in linea, in superficie. pag. 6 7 & seqq. Actiones quomodo dicamur initantaneae Pag. 6so. Quomodo pars sit separabilis a parte continui. P. 6s seqq. An Iignum per diuisionem deitruatur. P. 6s7. An dentur Partes actuales in homine p. 6s 7& seq. An detur relatio inter partes continui p 6s 8. & se'q. An inalis uisibilia diuiti biliter locata repugnent interminis . P. 662. An ubi catio maior sit melior. P. oc seq neaedem difficultates sint pro minimissis, ac pro
negantibus. Compraehensionis duae definitiones.p. 17s. An ad corri. Praehensionem relationis transcendentalis sit necessedistincte attingere quemlibet terminrim ipsius. P. Ti. Corpus naturale constet ex corpusculis ' P.. is. ω seqq. An ex materialc forma substantiali' p 3 i seqq. Creatura omnium perfectistiirra. p. sT; M seq. Anulli creaturae conueniat esse perfectistimam, quam Deus Potest facere. p. 364. An inter omnes creaturas Possi Dile ac Deum mediet alia creatura. Dag. 6s. ω seq.Αncteatura continens eminenter persectionem creaturarum non tot quin plurium sit perfectissima pag. 66 seqq. Possitne Vari creatura omnium I mPeriectissima. p. 369. An data possibilitate huius creaturae, inferatur Possibilitas perfectissimae. p s y. An sit possibilis creatura in aliquo genere ita Perlecta, It in illo nequeat dari petfectior. p. 369.. An ex hoc infe ratur posse dati creaturam omitrum Perfectissimam.
p. Io Creatura aeterna. V. Mundus.
Diuinctio modalis de realis in quo differa ar. p. 9
DVratio an sit superaddita rei duranti, & tempori
extrinseco, p. 1 ι6 Ly est sc exutit quomodo consignificant durationern . pag. s 37. & seq. 'n Per hoe
qaod exiit .it Petrus, & haec dies, Petrus existat i II fac die p 139. An in composito omnia durent una clura tone. an singula singulis. p s 4r Andiuina aeter nitas te iste accipiatur promentura da rationum cre tarum secundum prius c posterius. pag. 42. An quae coexistum uni tertio tibi etiam coexistant. P. 4r. An possit Creatura eslaac Rhinquam essc. P. s43. N seqq. argumenta pro negativa. P. ς fac seq. An haec propositio Deus est consignificet tempus. P I s. ec seqq. An potuerit esse creatura antc omne tem Pus. D S43. M seq. An duratio metaphysica necessitate cOusequa tur ad eue rei. P. Ho. & icis
769쪽
EFfectus simultanei. Vide Coeffectus. V. Causa. V.
Actio . Esentia an distinguatur realiter ab existentia in rebus creatis in p. 97. dc seq. Discrimen inter Iy est acceptummodo in vi copulae , modo in vi Verbi. P. 98. RI seq. An in diiserentiam quam habet essentia habeat etiam existentia. P. Ioo. & seqq. Exilientia. Vide Essentia.
FInis variae diuisiones. p. II p. 5 seq. An agentia tuis
tellectualia arant propter finem λ ρ.2ss. An etiam B tuta Z p.23s. An etiam non cognoscit tua. D. Lis. Di uersitas operandi propter finem in intellectualibus, in Brutis , & non cognoscitiuis. P. 232. 5c seq. AD . νDeus agat Propter finem. p. 348. Vide Causa . Formarum diuisio. p. 3 o. Forma substantialis probatur. P. 2 s. & seqq. d 7 Forma substantialis quid sit P. 2C7. An sotn a substantiae physicae fit tota quidlitaS com Positi. P. 2ro. dc seq. Homo quomodo sit idem puer, Oc senex quamuis mutet materiam. pag. 22 s. 1eq. An forma sit natura. p. 282. An forma fiat ex m-hilo sui, non ex nihilo subiec t. p. s s. & Aq. Fartuna. V. Causa.
GEneratio, an sit aeque proprie hominis ab homine ac equi ab equo pag oi. Per quid una substantia
denominetur generata ab alia. P. 37 I INclinationum varia genera. P 292. Infinitum quid sit λ p. i. dc seqq. qNOtupliciter aecipiatur. P. si Σ. &seq. Partes infiniti cuiua rationis sint. p. s6o. Sc seq. ln sinitum in magnitudine defini- Iur. P. 36o Insinuit in siccundam per tectionem quia sit p. sso. dc seq. An infinitum per abbationem tinui consumaturὶ p. so1. An in quantitate in qua dant ut infinitae Unitates, dentur etiam infiniti millenaria. P. sol. Infinitum aliud categor ematicum , aliud synza. egorematicum. P. 162. de seq. Syncategorematicum an sit eois bile p. s7o. & leq. Categorcinati cum an sit Possibile' p. syr.5 seqq. Primum argumentum con tra categorematicum in quantitate continua. P. STL NAqq, Vol Ira idem ιndiscreta. p. 574. An unam
770쪽
Infinitum possit esse aequale alteri in inito. p. q7 . M
seq. An dentur partes an infinito. P. s78. 5 seq. Harsalia, aliquota, alia aliquanta. P. 379. secundum armmentum contra infinitum cat Orematicum inquantitate continua. P. s79. & seqq. Idem argumenisium contra categorematicum in quantitate di Icreta ἀ
gorematicum cum alio comparer ur. P. s86. e seqq. Quomodo sit acceptibile. p g. 188. An Quae militant contra infinitum categor ematicum militent etiam contra syncatcgorematicum. P seqq An om mes Angeli possibiles sint finaui pollibiles. pag. 389. dc seqc. An valeas arguere a sensu d istributivo ad colleo iuum3 p. η'I, Meqq. Ail detur infinitum catego rematicum negationum p .sss. doeq. An Deus possit facere quidquid potest tacere. p. 39s. & seq An sit
possibilis numerus maior omni finito , an hic sit infinitus. p. 398. e teqq. Quomodo Deus videat omnes dies aeternitatis futurae. P. CCn. ἐκ seq. An Prarier Om- res dies quos Deus videt in aeternitate sit alius dies, P. 6o I. &Ωq, Examinatur veritas iliatum Propositionum. Nullii est dies in atervitare, orea Non ροί .c iac. Est i res in aeternitate esinitialiter ιu po-rentra. P. 6ox. dc seqq.
Infinitas secundum quid an semper dicat Perfectiona
nate quid indeterminaret pseris. dcieq. Quomodo sit eadem superficies aere mutato. pag. , T Loci Pro Prietates. P. 4s7. dc seqq. Locas alius P oprius alius Communis. p. 18 An sic lOeo. P. 4S9. An Mundus sit in loco. p. 62. Per quid formaliter ro tit in ioco. p. -87. M per noc quod ipsae it lacus extrinsecus sinc 487. dc Rq. An per ubicationem sibi di loco supe-zadditam. p. 488. Aa per hoc quod sit , dia non sit invito alio Ioeo. p. 9 dc seq. An Per motum ance cedentem, di impulsum. P. . & Ie . Aux an fit accidens realci P. M. dc seq. QRomodo Pr Paget 8 P. 1 .
Materia diuiditur in primam, dc secundam. Maisteria Prima quid sit. p. i. dc seq- e P 7s. An sit Ineenerabilis re incorruptibilis. P. Ts- α 1cq. An sit Peric