장음표시 사용
211쪽
φυλακῆς τε τῶν ἔνδον ενεκα καὶ καταφυγῆς τῶν ἔξω στρατοπεδευόντων, αν τι γένηται πταῖσμα περ αυ- τώς ἔπειτα οἱ των Ῥωμαίων πατοι μαθόντες τηντων Σαβίνων ἐπὶ σφὰς ἔλασιν καὶ αυτοὶ πάντας αγοντες τους ἐν ψῆ στρατοπεδεύονται χωρὶς αλ 5λήλων, ωαλέριος μὲν ἀγχου τῆς παίθρου των Σαβίνων παρεμβολῆς, Λουκρητιος δὲ λίγον ἄπωθεν ἐκ χθου τινος, οθεν ηὐλετερος χάραξ καταφανής η μὲν ων των ' μαίων πόληψις ην, ως ἐν ἀγῶνι φανερῶ του πολέμου ταχείαν ξοντος την κρίσιν 10 συμβαλεῖν τοῖς πολεμίοις αὐτίκα ὁ δὲ των Σαβίνων στρατηγο ορρωδῶ εκ του φανεροῖ συμφέρεσθαι προ ευτολμίαν τε καὶ καρτερίαν ανθρώπωναπαντα τα δεινα πομένειν τοίμων νύκτωρ ἐπιχει- ρεῖν -τοῖς ἔγνω ' καὶ παρασκευασάμενος τάφρου τε 15
χώσει καὶ χάρακος ἐπιβάσει α πρόσφορα εἶναι ἔμελλεν, πειδη πάντα ἐγένετο τα προς το αγῶνα ευ- τρεπῆ, μετὰ τον πρῶτον πνον ἀναστήσας το κρά- τιστον του στρατοί μέρος ἄξειν ἐπὶ το τῶν ' μαίων ἔμελλεν ἔρυμα τοι τε ἐν Φιδήνη κατεστρατοπεδευ- 20κοσι παρήγγειλεν, ἐπειδὰν ἐξεληλυθότας αἴσθωνται τους σφετέρους ἐξιέναι καὶ αυτους ἐκ τῆς πόλεως κουφη ἐσταλμένους πλίσει επειτα λοχήσαντας ἐν χωρίοις ἐπιτηδείοις ἐκέλευσεν, εἴ τινες ἐπίκουροι τοῖς περὶ τον Ουαλέριον ἐκ τῆς τέρας στρατιὰς ἐπίοιεν, 25αναστάντας καὶ κατὰ νώτου γενομένους συν βοῆ τε καὶ πατάγω πολλῶ χωρείν ἐπ αυτούς. ὁ μὲν δηαξτος ταλα βουλευσάμενος καὶ τοῖς λοχαγοῖς φράσας, ἐπειδὴ κἀκείνοις ην βουλομένοις, περιέμεινε τον καιρόν αυτόμολος δέ τις ἐλθὼν εἰς τον χάρακα τῶ 3o Ῥωμαίων μηνύει την διάνοιαν αυτοὐ προ τον πα- τον καὶ μετ' ου πολωτῶν ἱππέων τινὲς ηκον ἄγον
212쪽
162 τε αἰχμαλώτους των Σαβίνων, - ἐπὶ ξυλισμον ἐξεληλυθότας συνέλαβον ουτοι χωρὶς αλληλων ἀνακρινόμενοι, τί παρασκευάζεται πράπτειν σφῶν se τῶν ὁ στρατηγος, λέγουσιν οτι κλίμακας τεκταίνεται καὶ διαβάθρας ' που δὲ αυταῖς καὶ ιπότε μέλλοι χρῆσθαι ου ἔφασαν εἰδέναι ταλα μαθὼν ὁ Ου λέριος ἀποστέλλει τον πρεσβευτην Λάρκιον εἰς τονετερον χάρακα την τε διάνοιαν των πολεμίων καγ- γελουντα τω κατέχοντι την παρεμβολὴν ἐκείνην Λου- 10 κρητίω, καὶ τίνα χρη τρόπον ἐπιχειρεῖν τοῖς πολεμίοις ποθησόμενον αὐτος δὲ τους τα άρχους καὶ
λοχαγους καλέσας και φρασας οσα τοντε αυτομολ- καὶ τῶν αἰχμαλώτων κουσε καὶ παρακαλέσας αν-
δρας ἀγαθους εἶναι καιρον εἰληφέναι νομίσαντας 15 mxης αξιον ἐν, δίκας ληψονται παρὰ τῶν ἐχθρ- καλὰς α τε δέοι πράττειν κάστοις ποθέμενος καιτο σύνθημα δους ἀπέλυσεν ἐπὶ τὰς τάξεις. XXXXII. πω μέσαι νυκτες σαν, καὶ ὁ τῶν Σαβίνων γεμὼν ἀναστησας οὐ στρατο το κράτι- 20 στον μέρος ηγεν ἐπὶ τον χάρακα σιωπῶν ἄπασι παραγγείλας καὶ μη ποιεῖν ψόφον τῶν πλων, να μηγνοῖεν κοντας αὐτοψ οι πολέμιοι, πρὶν ἐπὶ τφ ἐρέματι γένωνται. ως δὲ πλησίον ἐγένοντο του χάρακος οἱ πρῶτοι πορευόμενοι καὶ ἴτε φέγγη λαμπτηρων 25 εώρων οἴτε φωνὰς φυλάκων κατηκουον, πολλην μωρορίαν τῶν ' μαίων καταγνόντες, ἀφεικότων ἐρη-
μους τὰς φυλακας καὶ ἐντος τοὐ χάρακος καθευδόντων, ἐνεπίμπλασαν λης τὰς τάφρους κατὰ πολλὰ μέρη καὶ διέβαινον ουδενος σφίσιν ἐμποδὼν γινομέ-30 νου παρεκάθηντο δὲ μετα τῶν τάφρων και τῶν περισταυρωμάτων οἱ Ῥωμαῖοι κατὰ σπείρας φανεῖς δια το σκότος, καὶ τους διαβαίνοντας αὐτῶν, τε M
213쪽
163 γένοιντο ἐν χερσὶν αυτῶν, ἐφόνευον μεχρι μὲν ων τινος ἐλάνθανε τους στέρους προσιόντας ὁ τῶν προηρουμενων λεθρος ἐπεὶ δὲ φως ἐγένετο σεληνης ανασχούσης οἱ πλησιάζοντες τη τάφρ σωρούς τε ορῶντες των οἰκείων νεκρῶν παρ' αὐτη καὶ στίφη πολεμίων καρτερὰ μόσε χωρουντα ἐίψαντες ταοπλα τρέπονται προς φυρον. οἱ δὲ ' μαῖοι μέγα αναβοησαντες ην δὲ τομο το σύνθημα τοῖς ἐπὶ της ετέρας παρεμβολης ἐκτρέχουσιν ἐπ αυτρους παντες αθρόοι καὶ ὁ Λουκρητιος ως κουσε της κραυγης, 10 τους ἱππεῖς προαποστείλας διερευνησομένους μη τις ἐγκάθηται πολεμίων λόχος λίγον στερον ηκολούθει
του ακμαιοτατους των πεζῶν ἐπαγόμενος καὶ κατὰ
τον αυτον χρόνον οῖ τε ἱππεῖς τοῖς ἐκ της Φιδηνης λοχῶσι περιτυχόντες τρέπουσιν εἰς φυγην, καὶ οἱ 15 πεζοὶ τους ἐπὶ την παρεμβολην σφῶν ἀφικομένους κτείνοντες ἐδίωκον υτ οπλα υτε κόσμον σώζον- τας ἐν ταύταις ταῖς μάχαις Σαβίνων τε καὶ τῶν συμμάχων ἀπέθανον μὲν ἀμφὶ τους μυρίους καὶ τρισχιλίους καὶ πεντακοσίους, αἰχμάλωτοι δὲ ἐλήφθη 20σαν τετρακισχίλιοι καὶ διακόσιοι καὶ ο μὲν χάραξ- μερον ἐάλω. XXXXIII. N δὲ Φιδηνη πολιορκηθεῖσα - πολλαῖς μέραις, καθ' ὁ μάλιστα δυσάλωτος εἶναι μέρος εδόκει καὶ - λίγων ἐφυλάσσετο, κατὰ τουτο 25Mηφθη. - μην ἀνδραποδισμου γε η κατασκαφης
πειράθη φόνος τε ανθρώπων - πολὐς ἐγένετο μετὰ την λωσιν ἀποχρῶσα γὰρ ἐφάνη ζημία τοῖς υπάτοις πόλεως μοεθνούς αμαρτούσης αρπαγη χρηρομάτων τε καὶ ἀνδραπόδων καὶ ὁ τῶν κατὰ την μά- 30χρο ἀπολομένων λεθρος του δὲ, προχείρως ἔτι τους αλωκότας ἐπὶ τ οπλα χωρησαι φυλακη γενήθ
214쪽
164 σεσθαι μετρία καὶ συνήθης Ρωμαίοις, τῶν αἰτίων της ἀποστάσεως κόλασις. συγκαλέσαντες δὴ Φιδηναίων του ἀλόντας εἰς την ἀγορὰν καὶ πολλα της ἀνοίας αὐτῶν κατηγορήσαντες ἀξίους τε εἶναι φη- σαντες παντας ἡβηδον ἀπολωλέναι μήτε ταῖς εὐεργεσίαις χάριν εἰδότας μήτε τοῖς κακοῖς σωφρονι - μένους, άβδοις αἰκισάμενοι τους ἐπιφανεστάτους
απάντων ορώντων ἀπέκτειναν ' τους δὲ λοιπούς εἶ σαν οἰκειν ς πρότερον κουν φρουρους συγκατ'
10 οικίσαντες αὐτοῖς σου ἔκρινε η βουλή, καὶ της χώρας ἀφελόμενοί τινα μοῖραν τοῖς φρουροῖς ἔδωκαν ταῶτα διαπράξάμενοι την δύναμιν ἀπῆγον is των πολεμίων καὶ τον πο της βουλῆς ψηφισθμοθρίαμβον κατήγαγον ταυτα μὲν ἐπὶ της τούτων 15 ὐπατείας ἐπράχθη XXXXIIII. Ποπλίου δὲ Ποστομίου του καλουμένου ουβέρτου το δεύτερον ἄρχειν αἱρεθέντος, καὶ Ἀγρίππα Μενηνίου του καλουμένου Λανάτου, τρίτη γίνεται Σαβίνων εἰσβολὴ μείζονι στρατια, πρὶν αἰ- έ20 σθέσθαι Ῥωμαίους αὐτῶν την ἔξοδον, καὶ μέχρι του τείχους της ' μης ἔλασις ἐν η πολὐς ἐγένετο - μαίων φόνος ου μόνον των γεωργῶν, οἷς οὐδεν προσδεχομένοις αἰφνιδίως ἐπέστη το δεινον, πρὶν εἰς ταφρούρια τα πλησίον κάστους καταφυγεῖν, ἀλλα και 25 τῶν κατὰ την πόλιν τηνικαῶτα διατριβόντων ὁ γαρετερος τῶν πάτων Ποστόμιος ου ἀνεκτὴν εἶναι τηντηριν τῶν πολεμίων ἡγησάμενος ξεβοήθει κατοδόsυδὴν, τοῖς ἐπιτυγχάνοντας ἄγων προχειρότερον μιρὸν ἡ φρονιμώτερον ους ἰδόντες οἱ Σαβίνοι σὐν
30 νου ' καταφρονήσει χωροῶντας ἐπὶ σφὰς ἀσυντά- περιστε και διεσπασμένους ἀπ ἀλλήλων, ἔτι μαλ- διὰ δῆσαι το καταφρονοῶν αὐτῶν βουλόμενοι θατ'
215쪽
165τον η βάδην ἀνεχώρουν δη φεύγοντες πίσω,
τέως εἰς δρυμοὐς ἀφίκοντο βαθεῖς, ἔνθα ο λοιπος αυτῶν στρατος πεκάθητο ἔπειθ' ὁποστρέψαντες εχώρουν τοῖς διώκουσιν ομόσε, καὶ οἱ ἐκ του δρυμο υsέ μέγα ἀλαλάξαντες δενται ἐπ αυτούς. ἀσυντάκποις δὲ 5ανθρώποις καὶ τεταραγμενοι καὶ - του δρόμου συγκεκομμένοις τα πνεύματα πολλοὶ καὶ πολλῶ Jσυν κόσμω ἐπελθόντες, καταβάλλουσί τε του ομόσε χωρουντας καὶ τους λοιπῶς εἰς φυγην ορμησαντας υποτεμόμενοι τὰς εἰς την πόλιν φερουσας οδους εἰ 100ρεινην τινα κατακλείουσι ράχιν ἔρημον θέμενοι δὲ πλησίον αυτῶν τα πλα - γαρ δη κατελάμβανε φυλακας ἐποι - δι λης νυκτος, να μη λάθοιεν σφῆς ἀποδράντες. - δὲ εις την Ῥωμην το πάθος Ἀπηγγέλθη ταραχη τε ν πολλη καὶ δρόμος ἐπὶ τ 15 τείχη καὶ δέος πάντων, μη δια νυκτος εἰς την πόλιν ἔλθοιεν οἱ πολέμιοι τῶ κατορθ-- ἐπαρθέν- τες, τῶν τε απολωλότων οἶκτος και τῶν περιλειπον μένων ἔλεος, ῶς ἀναρπασθησομένων αὐτίκα μάλα διαπορίαν τῶν αναγκαίων, εἰ μη τις αὐτοῖς ἐπικουρία 20 Iim ταχεῖα. ἐκείνην μὲν ουν την νύκτα πονηρας
ἔχοντες τας ψυχὰς γρυπνοι διηγον τῆ δ' ἐξης η Ῥέρε πάντας τους ἐν ακμῆ καθοπλίσας ὁ τερος
τῶν πατων Μενηνιος γε ἐπικουρους τοῖς ἐν τῶ ρρει κόσμον καὶ τάξιν φυλάττοντας ἰδόντες δ' αὐ- 25τ νοι Σαβῖνοι προσιόντας ουκέτι παρέμειναν , αλλ' ἀναστήσαντες τον αυτῶν στρατὸν ηγον ἀπο του ρους
qπῆγον ἀποχρην οἰόμενοι σφίσι την παρ σαν εὐτυχίαν καὶ συ πολὴν ἔτι διατρίψαντες χρόνον απή οαν επὶ τα σφέτερα σὐν αὐχημα τι μεγάλω βοσκημά 30 των τε καὶ ἀνδραπόδων καὶ χρημάτων ἀφθόνους
216쪽
166XXXXV. ωμαῖοι δε ἀγανακτουντες ἐπὶ τῆ συμφορα, καὶ τον τερον των πάτων Ποστόμιον εν αἰτίαις ἔχοντες, ἔγνωσαν πάσαις δυνάμεσι τρατεύειν κατὰ τάχος ἐπὶ την Σαβίνων γην, την τε η - ταν αἰσχρὰν καὶ ἀνελπιστον γενομεν. ἐπανορθωσαι
προθυμουμενοι, καὶ ἐπὶ τῆ νεωστὶ ἀφικομένη παρατων πολεμίων πρεσβεία πολλην βριν ἐχουση καὶ αυθάδειαν ἀχθόμενοι - γαρ δη κρατοῶντες -- των ηδ καὶ δίχα πόνου την Ῥωμην αἱρήσοντες μη10 βουλομένων τὰ κελευόμενα ποιεῖν, Ἀρκυνίοις τε διδόναι την κάθοδον ἐκέλευον καὶ της γε νως σφίσι παραχωρεῖν πολιπείαν τε καταστήσασθαι καὶ νόμους - αν οἱ κεκρατηκότες τάξωσιν ἀποκρινάμενοι δε τοῖς πρεσβευταῖς ἀπαγγέλλειν προς το κοινον, I οτι Ῥωμαῖοι κελευουσι Σαβίνους πλα τε αποθέσθαι καὶ παραδουναι σφίσι τὰς πόλεις υπηκόους τε εἶναι πάλιν σπερ πρότερον ησαν, ταυτα δε ποιήσαντας
αυτ ς ηκειν τότε περ ων δίκησαν η κατεβλαψαναυτοὐς ἐν ταῖς πρότερον εἰσβολαῖς δεησομένους, εἰ 20 συλονται τυχεῖν εἰρηνης καὶ φιλίας ἐὰν δε μηποιῶσι τὰ κελευόμενα προσδέχεσθαι τον πόλεμονηξοντα ἐπὶ τὰς πόλεις αυτῶν - εἰς μακράν. τοι- αὐτα ἐπιταχθέντες τε καὶ ἐπιτάξαντες αλλήλοις, ἐπειδη πῶσιν ἐξηρτύσαντο τοῖς εἰς τον αγῶνα ἐπι- 25 τηδείοις ε ηγον τὰς δυνάμεις, Σαβῖνοί τε την κρα τίστην ἐξ πάσης πόλεως νεότητα πλοις ἐκπρεπέσι κεκοσμημενην ἐπαγόμενοι, Ῥωμαῖοί τε πῶσαν τροδύναμιν την τε κατὰ την πόλιν καὶ την ἐν τοῖς φρουρίοις αναλαβόντες, ἱκανοὐς οἰόμενοι τους περ 30 την στρατευσιμον λικίαν γεγονότας καὶ τον οἰκετι- κον χλον την τε πόλιν καὶ τὰ ἐπὶ της χώρας 'ματα φυλάττειν. και συνελθόντες μόσε τίθενται
217쪽
XXXXVI. Σὸς δὲ συνεἶδον αμφότεροι τα των πολεμίων πράγματα τω τε μεγέθει των στρατοπέ- 5δων εἰκάσαντες καὶ παρ' αἰχμαλωτων ἀκούσαντες,
τοῖς μὲν Σαβίνοις θάρσος παρέστη καὶ καταφρόνη σι της των πολεμίων ὀλιγότητος, τοῖς δὲ Ῥωμαίοις δέος προς το των ἀντιπολεμούντων πλῆθος ἐθάρ-oησαν δὲ καὶ ου μικρὰς ἐλπίδας υπὲρ της νίκης nα 10βον, ἄλλων τε σημείων γενομένων σφίσι θεοπέμπτων
καὶ δη καὶ τελευταίου φάσματος οτε παρατάττεσθαι 950 ἔμελλον, τοιοὐδε ἐκ των καταπεπηγμένων παρὰ ταῖς
σκηναῖς υσσῶν ἔστι δὲ ἡτα βέλη Ῥωμαίων, συνιόντες εἰς χεῖρας ἐξακοντίζουσι ξύλα προμηκη τε 15 καὶ χειροπληθη τριῶν ου ηττον ποδῶν σιδηρούς
οβελίσκους ἔχοντα προυχοντας κατ ευθεῖαν ἐκ θατέρου των ἄκρων, μετρίοις ἀκοντίοις ἴσα - τω σιδήρω ἐκ τουτων δη τῶν υσσῶν περὶ τοῖς ἄκροις των βελίσκων φλόγες νηπτοντο, καὶ δι' ολου του 20oτρατοπέδου το σέλας ην, σπερ απὸ λαμπάδων, καὶ κατέσχε της νυκτὸς ἐπὶ πολύ ἐκ τούτου κατέλαβον του φάσματος, ῶσπερ οἱ τερατοσκόποι ἀπέφαινον καὶ πῶσιν ανθρώποις συμβαλειν - χαλεπὸν ην, ὁτινίκην αυτοῖς ταχεῖαν καὶ λαμπρὰν σημαίνει το δαι 26 μόνω , ἐπειδηπερ ἄπαν εἴκει τω πυρὶ καὶ ουδὲ ὁ τι - υπὸ του πυρὸς διαφθείρεται τούτο δὲ ὁτι ἐκ
τῶν ἀμυντηρίων αὐτοῖς ὁπλων ἀνηφθη, μετὰ πολλοs θάρσους προρεσαν ἐκ τοὐ χάρακος καὶ συρράξαντες s5 τοῖς Σαβίνοις ἐμάχοντο πολλῶ πλείοσιν ἐλάττους, 30 ἐν τῶ θαρρεῖν το πιστὸν ἔχοντες καὶ η ἐμπειρία δὲ συν- φιλοπόν πολλη αυτοῖς περισῶσα παντὸς
218쪽
ἐπήγετο δεινου καταφρονεῖν πρῶτος μὲν ων ο Π στόμιος το ευώνυμον ἔχων κερας ἀναρρύσασθαι τροπροτέραν ῆτταν προθυμούμενος το δεξιον των πολεμίων ἐξωθεῖ κερας, πρόνοιαν -δεμίαν της εαυτοὐ ψυχῆς παρὰ το νικῶν ποιούμενος, αλλ' ἄσπερ οἱ μεμηνότες καὶ θανατῶντες εἰς μέσους τους πολεμίους ριπτων εαυτόν ἔπειτα καὶ οἱ σῶν φ ενηνίω θάτερον ἔχοντες κέρας κάμνοντες δη καὶ ἐξωθούμενοι
της στασεως, ως μαπον τι νικωσι τους κατα σφας
10 οἱ του Ποστομίου, θαρρησαντες εἰς αντίπαλα χωρουσι καὶ γίνεται των κεράτων αμφοτερων τοις Σαροβίνοις ἐκκλινάντων τροπη παντελης οὐδὲ γαρ οἱ ἐν μεση τῆ φαλαγγι ταχθέντες ἐψιλωμένων ἔτι τωνακρων παρέμειναν, αλλ' υπο της Ἀπου της ' μαλ15 κῆς ἐξελαυνούσης κατὰ τέλη βιασθέντες ανεστάλησαν. φυγη δὲ πάντων γενομένης ἐπὶ τους χάρακας ἀκολουθησαντες οἱ Ῥωμαῖοι καὶ συνεισπεσόντες - θ aφότερα λαμβάνουσιν αυτῶν τα ἐρύματα του δὲ μηπανσυδὶ τον των πολεμίων διαφθαρῆναι στρατον 20 τε νυξ αἰτία ἐγένετο καὶ τ ἐν οἰκεία γῆ τὸ πάθος αυτοῖς συμβῆναι Ἀδον γαρ οἱ φεύγοντες ἐπὶ τὰ σφέτερα σώζοντο δι ἐμπειρίαν των τόπων. η οἱ διω- κοντες κατελάμβανον δι ἀπειρίαν τῶν διεξόδων.J XXXXVII. His εξῆς μέρα καύσαντες ori 25 εαυτῶν νεκροῖς οἱ πατοι καὶ τὰ σκῶλα συλλέξαντες εάλω δέ τινα καὶ ἀπο τῶν ζώντων ἐιπτούντων ἐν τῆ φυγῆ τὰ οπλα ἄνδρας τε αἰχμαλώτους ἄγοντες ους ἔλαβον οὐκ λίγους καὶ χρηματα, χωρὶς ν Οἰστρατιῶται διήρπασαν τούτων δε διαπραθέντων δη 30 μοσία τὰς κατ' ἄνδρα γενομένας εἰσφορὰς, αἷς ἔστε 'λαν του στρατιώτας, παντες ἐκομίσαντο ' καὶ Jἀπyεσαν ἐπ οἴκου λαμπροτάτην ἀνρρημένοι νίκην
219쪽
169 καὶ θριάμβοις υπὸ της βουλης ἐκοσμοῶντο αμφότεροι,
Μενηνιος μὲν ω μείζονι καὶ τιμιωτερω παρεμβε-
a βηκὼς ἐφ' ὁρματίου δίφρου βασιλικοί, Ποστόμιος
et ἐλάσσονι καὶ ποδεεστέρω ον καλοίσιν --αστην, παρεγκλίναντες τουνομα Ελληνικὸν πάρχον 5
εἰς το ἀσαφες το γαρ πρῶτον ευαστης -τως ἀπὸ του συμβεβηκότος ἐλέγετο, ς αυτός τε εἰκάζω καὶ ἐν πολλαῖς εὐρίσκω γραφαῖς ἐπιχωρίοις φερόμενον τότε δὲ πρῶτον, ς Λικίννιος ἱστορει, τουτον ἐξευρου ς τον θρίαμβον της βουλης διαφερε δὲ θατερου πρῶ- 10τον μὲν οτι πεζος εἰσέρχεται μετὰ της στρατιῆς προηγουμενος ὁ τον οὐαστην κατάγων θρίαμβον, ἀλλ' υκ ἐφ αρματος ἄσπερ ἐκεῖνος ἔπειθ' οτι - την ποικίλην καὶ χρυσόσημον ἀμφιέννυται στολὴν η κοσμεῖται ὁ ἔτερος ουδὲ τον χρύσεον ἔχει στέφανον, ἀλλα περι- IN πόρφυρον λευκην περιβεβληται τηβενναν το ἐπιχώριον τῶν υπάτων τε καὶ στρατηγῶν φόρημα, στεφανον δ' ἐπίκειται δάφνης, μεμείωται δὲ καὶ του σκηπτρου τῆ φορήσει παρὰ τον τερον, τα δ' ἄλλα πάντα ταὐτὰ, ἔχει. αἴτιον δὲ τω ἀνδρὶ Ποστομίω της ἐλάττονος 20 τιμης γενετο, καίτοι λαμπροτάτω πάντων γενομένω κατὰ την μάχην το πρότερον πταῖσμα εν τη ἐπιδρομῆμέγα καὶ σῶν αἰσχύνη γενόμενον, ἐξ - της τε δυνάμεως πολλοῖς ἀπώλεσε καὶ αυτὸς ολίγου ἐδέησε σμ
XXXXVIII. Ἐκ δὲ τη τώτων ἀρχης Πόπλιος
αλέριος ο Ποπλικόλας επικαλούμενος νοσήσας ἐτελευτα, κράτιστος τῶν τότε Ῥωμαίων κατὰ πῆσαν
ἀρετην νομισθείς τὰ μὲν ουν ἄλλα του ἀνδρὸς ἔργα 30δι α θαυμάζεσθαί τε καὶ μνημης τυγχάνειν ἄξιός ἐστιν ουδὲν δέομαι λεγειν ἐν ρχῆ γὰρ του λόγου
220쪽
170 τουδε τα πολλα εἴρηται ο δὲ ἀπαντων ἐστὶ τῶν τουανδρος ἐγκωμίων θαυμασιωτατον καὶ οἴπω τέτευχε λόγου του οἷομαι δεῖν μη παρελθεῖν, παντο μάλιστα νομίζων τουτο προσηκειν τοι γράφουσιν ἱστο-
ρίας, μη μόνον τὰς πολεμικὰς πράξεις τῶν ἐπισημων 95ηγεμόνων διεξιέναι, μηδ' εἴ τι πολίτευμα καλον καὶ σωτηριον ταῖς πόλεσιν ἀπεδείξαντο ἐξευρόντες ἀλλακαὶ τους βίους αυτῶν, εἰ μέτριοι και σωρονες καὶ μένοντες ἐπὶ τοῖς πατρίοις ἐπιτηδεύμασι διετέλεσαν,10 ἐπιδείκνυσθαι ἐκεῖνος τοίνυν ὁ ανη συγκαταλύσας με του βασιλεῖς ἐν τοῖς πρώτοις τέτταρσι πατρικίοις καὶ δημεύσας αυτῶν τὰς υπάρξεις, τετράκις δε της πατικῆς ἐξουσίας γενόμενος κύριος, μεγίστους δε δύο νικησας πολέμους καὶ θριάμβους καταγαγὼν 15 αὐαμφοτέρων, τοὐμὸν πρῶτον ἀπο-οὐ Τυρρηνῶν
ἔθνους, τον δευτερον πο Σαβίνων, τοιαυτας
ἀφορμὰς χρηματισμο λαβών, αὐ-δεὶς αν αἰσχρὰς καὶ δίκους διέβαλεν, οὐχ εάλω τῆ πάντας
ανθρώπους καταδουλουμένη καὶ ἀσχημονεῖν αναγκα- 20 ζούση φιλοχρηματία αλλ' ἐπὶ τη μικρὰ καὶ πατρωπαραδότω διέμεινεν ουσία σώφρονα καὶ αυτάρκη καὶ πάσης ἐπιθυμίας κρείττονα βίον ζῶν, καὶ παιδας ἐπὶ τοις λίγοις χρημασιν ἐθρέψατο του γένους ἀξίους, καὶ δηλον ἐποίησεν πασιν, τι πλούσιος ἐστιν Ουχ25 ὁ πολλὰ κεκτημένος, αλλ' ὁ μικρῶν δεησόμενος. πίστις δὲ ακριβης καὶ ἀναμφίλεκτος της αὐταρκείας του ανδρος, ἡ ἀπεδείξατο παρὰ πάντα τον του βίου χρόνον η μετὰ τον θάνατον αὐτου φανεῖσα απορία. ουδε γαρ αυτὰ τα εἰς την ἐκκομιδην του σώματος καὶ 30 ταφην, ς ἀνδρὶ προσηκε τηλικούτω τυχεῖν ἀρκουντα ἐν τοῖς υπάρχουσι κατέλιπεν ἀλλ' ἐμέλλησαν αὐτον οἱ συγγενεῖς φαύλως πως καὶ ς ἔνα τῶν