Antiqvitatvm romanarvm qvae svpersvnt

191쪽

141 τάχει ην δὲ μία κα ἐκείνους οὐ χρόνους ξυλό-

ρακτος ανευ σιδήρου δεδεμένη ταις σανίσιν αὐταῖς, γα καὶ μέχρις ἐμοὐ τοιαύτην φυλάττουσι Ῥωμαιοι 'ἐπιστεῖλαι δε τοῖς ανδράσιν, ταν τα πλείω τῆς γεφυρας λυθη καὶ βραχωτο λειπόμενον si μέρος , φρά 5σαι προς αὐτον σημείοις τισὶν ἡ φωνῆ γεγωνοτέρα

τα λοιπα λέγων ἐαυτῶ μελησειν ταυτ ἐπικελευσα

μενος τοῖς δυσὶν ἐπ αυτῆς σταται της γεφυρας καὶ των μόσε χωρούντων ους με τω ξίφει παίων, ους δὲ τω θυρεῶ περιτρέπων, πάντας ἀνέστειλε τῶ ορ- 10μησαντας ἐπὶ τὴν γέφυραν ουκέτι γαρ εἰς χειρας αὐτῶ χωρεῖν ἐτόλμων οἱ διώκοντες ως μεμηνότι καὶ θανατωντι, καὶ μα ουδὲ ράδιον αὐτῶ προσελθεῖν ὐπάρχον ἐξ ευωνύμων μὲν καὶ δεξιῶν ἔχοντι προβλημα - ποταμον, ἐκ δε του κατὰ πρόσωπον οπλων 15 τε καὶ νεκρῶν σωρόν Ἀλλ' απωθεν εστῶτες θρόοι λόγχαις τε καὶ σαυνίοις καὶ λίθοις χειροπληθέσινεβαλλον, οἷς δὲ μ παρείη ταυτα τοι ξίφεσι καὶ ταῖς ἀσπίσι τῶν νεκρῶν ὁ δ' μύνετο τοῖς ἐκείνων χρώμενος πλοις κα αὐτῶν καὶ ἔμελλεν σπερ εἰ 20κος εἰς θρόους βάλλων αεί τινος τεύξεσθαι σκοποm.

ἡδη δὲ καταβελὴς ων καὶ τραυμάτων πλῆθος εν πολλοις μέρεσι του σώματος ἔχων, μίαν δὲ πληγὴν λόγχης, Μια θατέρου τῶν γλουτῶν περ τῆς κεφα- λης του μηρου αντία ενεχθεῖσα ἐκάκωσεν αὐτονί - 25ναις καὶ τὴν βάσιν ἔβλαπτεν, ἐπειδὴ τῶν κατόπινι κουσεν ἐμβοησάντων λελύσθαι τῆς γεφυρας το πλεῖον μερος, καθάλλε τα σὐν τοῖς πλοις εἰς τον ποταμόν, κα διανηξάμενος το ρεῶμα χαλεπῶς πάνυ περὶ γαρτοῖς περείσμασι τῶν σανίδων σχιζόμενος ὁ ρους 30οως ἡ καὶ δίνας ἐποίει μεγάλας ἐξεκολύμβησεν εἰς τὴν γῆν οὐδὲν τῶν oπλων ἐν τήνειν ἀποβαλών.

192쪽

142 - A XXV. T τὐτο ἔργον θάνατον αυτε δοξαν εἰργάσατο παραχρημα τε γαρ οι Ῥωμαῖοι στεφανώσαντες αὐτον ἀπέφερον εἰς την πόλιν μνουντες - των ρωων να καὶ κα ὁ κατοικίδιος χλος ἐξεχεαο ποθῶν αὐτον εως ἔτι περιην θεάσασθαι την τελεπιταίαν πρόσοψιν εδόκει γαρ υπο των τραπήτων - εἰς μακρὰν διαφθαρήσεσθαι καὶ ἐπειδ δώ- φυγε τον θάνατον, εἰκόνα χαλκῆν ἔνοπλον ὁ δῆμος εστησεν αυτου της αγορας ἐν τω κρατίστω, καὶ iά- Io ραν ἐκ της δημοσία ἔδωκεν s. αυτος ἐν μέρομια ζεύγει βοῶν περιαρόσει χωρὶς δὲ των δημοσιa δοθέντων κατὰ κεφαλην καστος ανδρῶν τε καὶ γυναικῶν, οτε μάλιστα δεινη σπάνις τῶν ναγκαίων ἐπιτηδείων απαντας κατεῖχε, μιας μερας τροφηφ15 ἐχαρίσαντο μυριάδες νθρώπων αἱ συμπασαι πλείους η τριάκοντα υράτιος μὲν δη τοιαυτην -

δειωμενος ἀρετην ἐν τω τότε χρόνω ζηλωτος Micii

και τις αλλος Ῥωμαίων ἐγένετο, χρηστος δε εἰς ταλοιπὰ πράγματα της πόλεως δια την πηρωσιν της 20 βλέψεως καὶ δια την συμφορὰν ταυτην -- παροτείας οὐτε αλλης γεμονίας στρατιωτικης ουδεμιος ἔτυχεν οὐτός τε δη θαυμαστον ἔργον αποδειξ με- ωος ἐν τῶ τότε ἀγῶνι Ῥωμαίοις ξιος εἴπερ τις καὶαλλος - ἐπ ανδρεια διονομασθέωτων ἐπαινε, 25 σθαι , καὶ ἔτι προς τούτω Γάιος Μουκιος, ω κόρως

ἐπωνυμιον ην, ἀνηρ ἐξ ἐπιφανῶν πατέρων καὶ αὐτος κιγχειρηματι ἐπιβαλόμενος μεγάλω περὶ συ μικρονυστερον ἐρῶ διηγησάμενος πρῶτον ἐυ ῖαις η πόλις

ην τότε συμφοραῖς.

30 XXVI. Μετὰ γαρ την μάχην ἐκείνην ὁ μὲν

Ἀρρηνῶν βασιλεὐ ἐν τῶ πλησίον γε καταστρωτοπεδευσάμενος, θεν την Ῥωμαίων φρουρὰν M'

193쪽

βαλε, της ἐπέκεινα - εβέριος ποταμο χωρας ἁπάσης ἐκράτει. οι δε αρκυνί- παῖδες καὶ o mδεστης -του Μαμίλιος σχεδίαις τε καὶ σκάφαις διαβιβάσαντες τὰς εαυτῶν μωάμεις ἐπὶ θάτερα μέρη του ποταμο τα προς την Ρωμην φέροντα ἐν ἐχυρεοτίθενται χωρίω τον χάρακα οθεν ορμωμενοι των τε

Ῥωμαίων ἐδρουν την γην καὶ τὰς αυλὰς κατέσκαπτον καὶ τοῖς ἐπὶ νομὰς ἐξιοῶσιν ἐκ των ἐρυμάτων βοσκημασιν ἐπετίθεωτο κρατουμενης δὲ της παίθρου πάσης - των πολεμίων, καὶ - ἐκ ρος 10

εἰσκομιζομένων εἰς την πόλιν των πορων, ουτε μηνδια του ποταμῶ καταγομένων - μη σπανίων, τα- χεῖα - αναγκαίων σπάνις ἐγένετο μυριάσι πολλαῖς τα παρασκευασθέντα - πολλα οντα δαπανώσαις.

ωαὶ .. ἄ- , οἱ θεράποντες πολλοὶ καταλιπόντες 5 τοτ δεσπότας ηυτομόλουν σημέραι, καὶ ἐκ τοί δημοτικο πλήθους οἱ πονηροτατοι προς τους Τυρρη- ωους ἀφίσταντο ταῶν ρωσι τοῖς πάτοις ἔδοξε Λατίνων μὲν δεισθα των ἔτι αἰδουμένων το συγγε-δ και μένειν δοκουντων ἐν τῆ φιλία συμμαχίας 20 σφίσι πέμψαι δια ταχέων, εἰς δὲ την καμπανίδα μην καὶ τὰς ἐν τω Πωμεντίνω πεδίω πόλεις ἀποστεῖλαι πρέσβεις ἀξιώσοντας αυτὰς σίτου σφίσι νἐωγωγην ἐπιτρέψαι. Λατῖνοι μὲ-ουν διεκρουσαντο την ἐπικουρίαν, ς ουνοσιον αυτοῖς - ουτ Ἀρ- 25 κυνίοις πολεμεῖν ουτε Ῥωμαίοις, ἐπειδη κοινῆ συν

θεντο προς ἀμφοτέρους τα περὶ της φιλίας ορκια ἐκ δὲ τῶ Πωμεντίνου πεδίου Λάρκιός τε καὶ Ἐρμίνιος ο πεμφθέντες επὶ το παρακομιδην τοὐσίτου πρέσβεις πολλὰς γεμίσαντες σκάφας παντοία τροφει 30 ἀπο θαλάττης ανὰ τον ποταμον ἐν νυκτὶ ἀσεληνω λα- θόντες τους πολεμίους διεκόμισαν ταχυ δε καὶ ταύτης

194쪽

ἐξαναλωθείσης της αγορὰς καὶ της αυτης κατασχου- σης - ἀνθρώπους πορίας, μαθὼν παρὰ των --τομόλων ὁ Τυρρηνος τι κάμνουσιν πο ου μ οἱ ενδον ἐπεκηρυκευσατο προ αυτους ἐπιτάττων δε- χεσθαι αρκύνιον εἰ βουλονται πολέμου τε καὶ λιμ ἀαηλλάχθαι. XXVII. Ου ἀνασχομένων δὲ των Ῥωμαίων τας ἐπιταγὰς ἀλλα πάντα τα δεινὰ πομένειν βουλομέ-νων καταμαθὼν ὁ μύκιος οτι δυεῖν αυτοῖς συμβη 10 σεται θάτερον η μη διαμεῖναι πολυν ἐν τοῖς λελογισμένοις χρόνον πο της ἀπορία των ἀναγκαίωνεκβιασθεῖσιν η φυλαττουσι βεβαιας α κρισεις τον οἴκτιστον ἀπολέσθαι των μόρων, δεηθεὶς των -- των την βουλην αὐτω συναγαγεῖν, ως μέγα τι και 15 ἀναγκαῖον ἐξοίσων προς αυτην, ἐπειδη συνηχθη λέγει τοιάδε υνδρες πατέρες, ἐγχείρημα τολμῶν διανοώμενος, φ - των παρόντων ἀπαλλαγησεται κακωτη πόλις, ω μὲν ἔργω πάνυ θαρρῶ καὶ ραδίως - του κρατησειν οἷομαι περὶ δὲ της ἐμαυτο φυχης,2 εἰ περιέσται μοι μετὰ το ἔργον - πολλὰς ἐλπίδας ἐχω, μὰλλον δὲ εἰ χρη τἀληθες λέγειν ουδεμίαν εἰς

τοσουτον δη κίνδυνον εμαυτὸν καθιέναι μέλλων ουκἀξιῶ λαθεῖν παντας αἰωρηθεὶς περ μεγάλων, ἐὸν ἄρα συμβη μοι διαμαρτεῖν της πείρας, αλῶ επὶ κ 25 λοῖς ἔργοις μεγάλων ἐπαίνων τυγχάνειν, ἐξ λαντὶ του θνητο σωματος ἀθάνατον πάρξει μοι κλέος δημ μεν ουν φράζειν ὁ διανοουμαι πράττειν κἀσφαλὲς, μη τις δια κέρδη περιβαλλόμενος προς τους πολεμίους αυτὰ ἐξενέγκη, δέον αὐτοῖς σπερ 30 μυστηρίου ἀπορρητο φυλακης' μιν δὲ - καθώξειν αυτὰ πεπίστευκα ἐγκραπῶς πρώτοις τε καὶ μόνοις ἐκφέρω παρ' μῶν δὲ οι ἄλλοι πολῖται ἐν τω

195쪽

προσηκοντι καιρῶ μαθησονται το δὲ ἐγχείρημά μου τοιόνδε ἐστίν. αυτομόλου σχημα μέλλω λαβὼν ἐπὶ τον χάρακα των Τυρρηνῶν πορεύεσθαι. ἐὰν μεν ουν ἀπιστηθεὶς προς αυτῶν αποθάνω, ἐν πολίτη μόνον ἐλάττους οἱ λοιποὶ γενησεσθε ἐὰν δε παρελθεῖν 5 εἴσω του χάρακος ἐκγένηταί μοι, το βασιλέα τῶν

πολεμίων ἀποκτείνειν ἡμῖν ποδέχομαι αποθανόντος δε Πορσίνου καταλυθησεται μὲν ημῖν ο πόλεμος, ἐγὼ δὲ εἰ ο τι- τω δαιμονί δόξn τοὐτοJπείσομαι, τούτων συνίστορας μῆς ξων καὶ μάρτυ- 10ρας προς το δημον απειμι την κρείττονα τύχην της πατρίδος γεμόνα τηλοδο ποιησάμενος. XXVIII. Ἐπαινεθεὶς δε πο τῶν ἐν τω συνεδρίω καὶ λαβὼν οἰωνους αἰσίους της πράξεως, δια βαίνει τον ποταμόν. καὶ παραγενόμενος ἐπὶ τον 15 χάρακα τῶν Ἀρρηνῶν εἰσέρχεται, παρακρουσάμενος του φυλάττοντα τα πύλας, ως τῶν μοεθνῶν τις οπλον τε Ουθεν φανερὸν χων καὶ γλώττη Ἀρρηνικὴ διαλεγόμενος, ν ἐξέμαθεν is παις ων ποτροφοῖ υρρηνίδος το γένος ἐκδιδαχθείς ἁ δ' ἐπὶ 20την γορὰν καὶ το στρατηγων ἀφίκετο, ανδρα ορα μεγέθει τε καὶ ρώμη σώματος διαφέροντα, ἐσθητα

πορφυραν ἐνδεδυκότα, καθημενον ἐπὶ το στρατηγικρου βηματος, καὶ περὶ αυτον εστῶτας νόπλους

συχνούς. διαμαρτὼν δὲ της δόξης, οἷ δη μηδέποτε 25τον βασιλέα τῶν Τυρρηνῶν θεασάμενος, τομον τονανδρα πέλαβε Πορσίναν ἔναι' ο δ ην ἄρα γραμματευς - βασιλέως, ἐκάθη ο δ' ἐπὶ το βηματος διαριθμῶν του στρατιώτας καὶ διαγράφων αυτοῖς τους ψωνιασμους. ἐπὶ τομον η τον γραμματέα 30 χωρησας δια το περιεστηκότος χλου, καὶ ἀναβὰς ἡ ἄνοπλος π οὐθενος κωλυόμενος ἐπὶ το βημα,

DION. II. 10

196쪽

σπῆται το ξιφίδιον, ο εντος της περιβολης ἔκρυπτε, και παίει το ανδρα κατὰ της σφαγῆς. αποθανοντος δὲ του γραμματεως πληγῆ μια, συλληφθεὶς ευθυς υπο των περὶ το βημα προ τον βασιλέα πεπυσμε- νον δη παρ' τερων την του γραμματεως ἀναίρεσιναπάγεται. ο εἶδεν αυτον θὶ μιαρώτατε πάν- των , ειπεν ανθρώπων, καὶ δίκας φέξων ου εἰς κ

μακρὰν ν ἄξιος εἶ, λέγε τις εἶ, καὶ πόθεν ἀφιγμένος καὶ τίνι βοηθεια πεποιθὼς ἐπεχείρησας ἔργ' 10 τηλικῶδε και πότερον τον γραμματέα τον εμον ἀποκτειναί σοι προυκειτο μόνον η κἀμέ καὶ τίνας ἔχεις κοινωνοὐ της ἐπιβουλῆς η συνίστορας απόκρυψαι δε μηδὲν των αληθῶν, να μη βασανιζόμενος ἀναροκασθῆς λέγειν. 15 XXVIIII. καὶ ω-υκιος ουτε μεταβολὴ χρώμαθτος ουτε συννοία προσώπου ον ορρωδούντα διασημηνας ουτε ἄλλο παθὼν ουδεν ων φιλοῶσι πασχεινοι μέλλοντες ἀποθνησκειν, λέγει προ αυτόν Ἐγω μφαῖος μέν εἰμι, καὶ ου τῶν ἐπιτυχόντων ενεκα, 20 νους, ἐλευθερῶσαι δὲ την πατρίδα του πολέμου βουληθεὶς, ηλθον ἐπὶ το στρατόπεδον μῶν ωὐτῶν --τομόλων τις ἀποκτεῖναί σε βουλόμενος ου ἀγνοῶν μὲν τι καὶ κατορθώσαντι καὶ διαμαρτόντι της ἐλ si πίδος αποθανεῖν πάρχει μοι, χαρίσασθαι δε ist25 γειναμένη την ἐμαυτο ψυχην προαιρουμενος καὶ αντι του θνητο σώματος ἀθάναYον δόξαν καταλιπεῖν ψευσθεὶς δὲ της ἐλπίδος αντὶ σου ον γραμ ματέα, οὐ θὲν ἐδεόμην, ἀνήρηκα τῆ τε πορφυρ καὶ τω δίφρω και τοι ἄλλοις της ἐξουσίας συμβλ30 λοις πλανηθείς. τον μεν ου θάνατον ον αυτος ἐμαυτου κατεψηφισάμην οὐ ἐπὶ την πρῆξιν ἔμελλον ορμῆν, ου παραιτῶμαι βασάνους δὲ καὶ τὰ ἄλλας

197쪽

υβρεις εἰ μοι παρείης, πίστεις δους επὶ θεῶν πισχνουμαί σοι μέγα πραγμα δηλωσειν καὶ προς την σωτηρίαν ἀνηκόν σοι Ο μὲν δη ταυτ λεγε στρα ii τηγησαι τον ανδρα διανοούμενος ὁ δὲ ἔξω του φρονεῖν γεγονὼς καὶ ἄμα κινδυνους ἐκ πολλῶν μαντευόμενος ανθρώπων - ἀληθεῖς, δίδωσιν αυτῶ διορκων το πιστόν μετὰ δὲ Ουτο ὁ Μουκιος καινότατον ἐνθυμηθεὶς πάτης τρόπον, ς ἐν ἀφανεῖ τον ἔλεγχον εἶχε, λέγει προ αυτόν γ βασιλευ, μαίων ἄνδρες τριακόσιοι την αυτην ἔχοντες λικίαν 10 ἐκ του γένους των πατρικίων παντες ἐβουλευσά μεθα συνελθόντες ἀποκτεῖναί σε καὶ το πιστὸν ορκοις

παρ αλληλων ἐλάβομεν. ἔδοξε δ' μῖν βουλευομένοις οστις ὁ της ἐπιβουλης ν τρόπος, μητε ἄπαντας αμα χωρεῖν ἐπὶ το ἔργον, ἀλλα καν ἔνα, μητε φρά- 15ζειν τενον τέρω πότε κα πῶς καὶ που καὶ τίσιν ἀφορμαῖς χρησάμενος ἐπιθήσεταί σοι, Dαχαον μινυπάρχη- λαθεῖν. ταυτα διανοηθέντες κληρωσα- μεθα, καὶ πρῶτος ἄρξαι της πείρας ἔλαχον ἐγώ προειδὼς - ὁτι πολλοὶ καὶ ἀγαθοὶ την αυτην μοι 20 τόλμαν ξουσιν ἐπιθυμία δόξης, ων εἰ και τις μη ναμείνονι τύχη χρησεται της ἐμης, σκόπει τίς ἔσταί

σοι προς ἄπαντας ἀρκουσα φυλακη. XXX. YZ δὲ ταυτ ηκουσεν ο βασιλευς, ἐκεινον μὲν ἀπαγαγόντας τους δορυφόρους ἐκέλευσε δησα 25 καὶ φυλάττειν ἐπιμελῶς αυτὸς δε του πιστοτάτους τῶν φίλων παραλαβὼν καὶ τον υἱὸν Αρροντα παρα καθισάμενος με ἐκείνων ἐσκόπει τί ποιῶν τας ἐπιβουλὰς αυτῶν διακρουσεται τῶν μὲν - ἄλλωνεκαστος ευηθεις σφαλείας λεγων ἐδόκει τῶν δεόν soτων φρονεῖν ουδέν' ὁ δ' υιος αυτου τελευταίαν ἀπεφηνατο γνώμην πρεσβυτέραν της λικίας, αξιῶν 10.

198쪽

καὶ πῶς αὐτομο ενοιτο μαθεῖν βουλομένων, ἰ φ υς ἀντὶ πολεμίων, ἔφη, ποιησαι του ανδρας, is τιμιαστέραν ἡγησάμενος την σεαυτολψυχην της καλόδου τῶν συν αρκυνί φυγάδων - ο βασιλεK τα κράτιστα μὲν ἔφησεν αυτον λέγειν, βουλης ε εἶναι ξιον το πρῆγμα, πῶς υπρεπεις γενησονται 10 προς -- αἱ διαλλαγαί μεγάλην αἰπυνην --σκων εἶναι, εἰ κρατησας αὐτῶν μάχη καὶ τειχηρεώς ἔχων ἀπελευσεται, μηδὲν ων Ἀρκυνίοις πέσχετο διαπραξάμενος, σπερ ηττημένος ὐπο τῶν νενικημέ-νων καὶ πεφευγὼς τους μηδ' ἐκ τῶν πυλῶν κομί- 15 νοντας ἔτι προελθεῖν μίαν δὲ μορον ἔσεσθαι - φαίνων καλην της ἔχθρας λύσιν, εἰ παρὰ τῶν πολεμίων παραγένοιντό τινες προς--- περὶ φιλία

διαλεγόμενοι.

XXXI. αὐτα μεν τότε προς τὸν ί- καὶ τους 20 παροντας εἶπεν ' λίγαις δ' υστερον μέραις αντος ηναγκάσθη πρότερος αρχειν λόγων διαλλακτηρίων δια τοιαύτην αἰτίαν ἐσκεδασμένων - την χωρα i τῶν στρατιωτῶν καὶ τὰς γομενα εἰς την πόλιν αγορὰς αφαιροωμένων καὶ τωτο ποιούντων συνεχως,2 οἱ τῶν Ῥωμαίων πατοι λοχήσαντες -τῶς ἐν καλῶ χωρίω διαφθείρουσί τε συχνους καὶ ἔτι πλείους των ἀναιρεθέντων αἰχμαλωτους λαμβάνουσιν ἐφ' a λεπαίνοντες οἱ Τυρρηνοὶ διελέγοντο προ αλληλοκκατὰ συστροφὰς, δι αἰτίας τόν τε βασιλέα καὶ τως 3 αλλους γεμόνας ἔχοντες ἐπὶ τῆ τριβη ἡ πολεμον καὶ ἀπαλλάττεσθαι ποθῶντες ἐπὶ τα οἰκεῖα δόξως μὲν ουν παοι κεχαριομένας φανησεσθαι τὰς διαλ'

199쪽

149λαγὰς ἀποστέλλει πρεσβευτὰς ἐκ τῶν ἰδίων φίλων

του αναγκαιοτατους τινὸς μὲν ουν φασι καὶ

Μούκιον αμα τούτοις ἀποσταληνα δόντα την πίστιν τω βασιλεῖ δι ορκων περ του πάλιν ἐλεύσεσθαι 'ετεροι δε λέγουσιν ομηρον, ως αἱ διαλλαγαὶ γεωωνται, το ανδρα, τον ἐν τω στρατοπέδω φυλάττεσθαι καὶ iacta εἴη τοὐτ' ἀληθέστερον ἐντολαὶ δ' ησαν ας ἔδωκε τοῖς πρεσβευταῖς ὁ βασιλεῶς τοιαίδε Περὶ μὲν εἰσόδου αρκυνίων μηδένα ποιεῖσθαι λογον, τα δὲ χρηματα αὐτοῖς ξιουν ἀποδω 10 ναι, μάλιστα μὲν παντα σα αρκύνιός τε ὁ πρεσβύτατος κατεμε καὶ αυτοὶ σὐν τω δικαί κτησάμενοι κατέσχον εἰ δὲ μη γε οσα δυνατὰ αγρῶν τε καὶ ἰκιῶν καὶ βοσκημάτων καὶ ων ἐκ γης νήρην ται καρπῶν τὰς ἀξίας, ποτέρως αν αὐτοῖς δόξη 15 συμφέρειν, ἐάν τε του κατέχοντας αυτὰ καὶ καρπουμένους εἰσφέρειν, ἐάν τ ἐκ του δημοσίου δια λυειν. ταλα μὲν περ ἐκείνων, ωυτῶ δὲ αἰτεῖο ι διαλυομένω την ἔχθραν του καλουμέν- Ἐπτὰ πάγους αὐτη Τυρρηνῶν η χώρα το ἀρχαῖον η' ' - 20μαῖοι δὲ αυτην καπέσχον πολεμήτους ἔχοντας ἀφεθλόμενοι καὶ 7να μένωσι Ῥωμαῖοι Τυρρηνοῖς βεβαίως φίλοι, παῖδας ἐκ των ἐπιφανεστάτων οἰκιων τους 'μηρετσοντας ἡπὲρ της πόλεως αἰτεῖν παρ' αυτῶν.

XXXII 'Aφικομένης δε της πρεσβείας εἰς ω 25μην η βουλη μὲν ἐψηφίσατο Ποπλικόλα θαπέρω τῶν ih πάτων πεισθεῖσα πάντα συγχωρεῖν, σα ὁ Ἀρρη νος ξίου, κάμνειν τον δημότην καὶ ἄπορον χλον φωμένη m σπάνει τῶν ἐπιτηδείων, καὶ ἀγαπητῶς δέξεσθαι την του πολέμου λύσιν, ἐφ' οἷς αν γένηται 30βικαίοις. ὁ δὲ δημος τὰ μὲν ἄλλα του προβουλευ- μ*τος ἐφηφίσατο κύρια εἶναι, την δ' ἀπόδοσιν τῶν

200쪽

150 χρημάτων - ηνέσχετο, ἀλλα τἀναντία ἔγνω μητ' ἐκ τῶν ἰδίων μη ἐκ των κοινῶν τοῖς τυράννοις μηδὲν ἀποδιδόναι, πρεσβευτὰς δὲ περὶ τουτων προς βασιλέα Πορσίναν ἀποστεῖλαι, λινες ἀξιώσουσιν αυτον τα μὲν μηρα κάντην χωρα παραλαβεῖν, περὶ δε των χρημάτων αυτον δικαστην γενόμενον αρκυνίοις τε καὶ Ῥωμαίοις, Θαλα Θέρων ἀκουση κρῖναι τα δίκαια δοκουντα, μητε χαριτι μη ἔχθρα παραχθέντα. ἀπίεσαν οἱ Τυρρηνοὶ τὰς ποκρίσεις 10 ταύτας προς βασιλέα κομίζοντες καὶ συ αυτοῖς ἱκατασταθέντες υπὸ του δημου πρέσβεις ἄγοντες ἐκ των πρώτων οἰκιῶν εἴκοσι παῖδας, ους ἔδει περὶ της πατρίδος ὁμηρευσαι, τῶν υπάτων πρώτων τα τεκνα ἐπιδόντων, Μάρκου μὲν Ορατίου ον υἱὸν Ποπλίου sIT 15 δὲ Ουαλερίου την θυγατέρα γάμων ἔχουσαν ραν. ἀφικομένων δὲ τούτων ἐπὶ το στρατόπεδον σθη τε ὁ βασιλευς καὶ πολλὰ τους Ῥωμαίους ἐπαινέσας ἀνοχὰς σπένδεται προ αυτους εἰς ωρισμένον τινὰ μερῶν ἀριθμον καὶ την δίκην αυτὸς ἀναδέχεται δι- 20 κάζειν. αρκυνιοι δὲ χθοντο μὲν πι μειγνων ἐκπεσόντες ἐλπίδων, ας εἶχον ἐπὶ τ βασιλεῖ, κατα-χθηναι δοξαντες ἐπὶ την ἀρχην υ ἐκείνου, στέρ γειν δὲ α παρόντα ναγκάζοντο καὶ τὰ δεδομένα δέχεσθαι Ἀφικομένων δε εἰς το ορισθέντα χρόνον25 ἐκ της πόλεως τῶν ἀπολογησομένων την δίκην καὶ απὸ της βουλης τῶν πρεσβυτάτων, καθίσας ἐπὶ του βηματος ὁ βασιλευς μετὰ τῶν φίλων καὶ τον υἱον συνδικάζειν κελευσας ἀπέδωκεν αυτοῖς λόγον. XXXIII. Et δὲ της δικαιολογίας γινομένης κε si 30 τις ἀπαγγέλλων την φυγη τῶν μηρευουσῶν παρθένων δεηθεῖσα γαρ τῶν φυλαττόντων, ῖνα συγχωρησωσιν αυταῖς λουσασθαι παραγενομέναις εἰς τον