Antonii Le Grand Dissertatio De Carentia Sensus & Cognitionis In Brutis

11쪽

eo 'di Carevtia sensis, Quare his rationibus adducti veteres,ereditialisit. re incorporeas esse Brutorum Animas, & ab iis Brώω quaeHOmines eonstituunt,nullo modo dissentienrum,fe- tes. Aut si aliquod inter eas distrimen inter-ς cederet, non ab essentia, sed a quibusdam accures. ., is dentibus, esse sumendum, & ut nonnulli loquun- nostris tur , non nisi quoad persectionis gradus distin-

non δε- gui. Hinc sub initium exhortat. ad Artas et lib. stud An Animantia, qua dicuntur Brutaerom ' ' s.s expertia sint rationis, nondum satis liquet. omta senim, tame non habeanι eam Rationem, qua iuxta vocem intelligitur, nobisium communem, quam vocant enunciativam 3 cerre eam, qua secum dum Animam accipitur, quam Rationem Vpellam adfectuum capacem,habent nobisicum communem,liacet alia magis, alia minus.

a Huic quoque sententiae favet Plato , Pythago-s--β- ν rapud Laertium, & Thales apud Plutarchum, cundum atque omnes pene illi, qui tantorum Philos .i phorum doctrina , & authoritate gloriantur. Quippe quum existiment Animam quandam esse mundigeneralem, qua Planta vegetant, & adole--ndi stunt 3, Animalia nutriuntur, & sentiunt; & Homines quoque informantur, Rintelligunt colligunt, tam Brutorum quam Hominis Animas illius esse

partes, & ex multiplici eius divisione, oriri & ad- .

venire.

Iude Hominum, Pecudum egenui, visaque --

lantum sEt qua marmoreo fert monstra sub aquore pontus. Huic sententiae adstipulatus Thales, asserere ausus est, plena es Dmomma, nutamque adeo vile

extare

12쪽

ct Cognitio ri ista Brutis. Itextare eorpus, quod suum Daemonem non habeat.& in se aliquid Divini non eomplectatur. Hoc quoque praejudicio obeateati Platonis distipuli, Animas non Hominum modo, sed & caeterorum Animantium immortales esse asseruerunt , &omnis corruptionis expertes. Fram quum actia vae sint, vique propria se moveant, at, agente ex terno ad quietem adigi nequeunt; cum necessum sit, perpetuo existere , quod ab alio non pendet, & suae durationis permanentiam non mu

tuatur.

Verum , jamdu8um inolevit haec opinio, & Linter anilia Platonis figmenta. a patribus annu-

meratur. Quare opus non eu, ut eam rationi oinion

bus expugnemus, & in debellanda hausi, arma Esuris capiamus , quae tam saepe prostrata est. Notasse Hammia sussiciat, quam enormia , ea sententia admissa, absurda proveniant, & inter rerum naturas con- 2.isti fuso nascatur. Nam si aterna sunt Bestiarum Animae, & immortalitate donantur , quae erit inter Homines, & ealtera Animantia distinctio An illa, sicut & nos,interminata felicitas manet Se ne de Buellarum beatitudine nimium simus follieiti, ubi Animae illae degunt, quae ab orbe condito extitere , quibus in locis reconduntur iis peculiares eampi Elisei assignati sunt, in quibus vagentur, & excurrant Quid de Pubeibus , Mustis, variique generis instectis factum est , quibus olim AEgyptii divexati sunt Quae illis post interitum officia ὶ Quem in finem asservantur λ Aut quam universo orbi utilitatem adserunt cum in consesso sit, D/umstm-

13쪽

ra De earentia Sensus, Ina Sapientia cuncta moderari, & omnes Creaturas ad certum finem dirigere : Rationi maxime consentaneum est, ut Brutorum Animae in Terram, ex qua profectae sunt, relabantur , &vivere cEssent, quum apud nos existere desi

Sed ne nimium in hujus Dissertationis vestiabulo aberremus , ad propositum revertamur , examinemusque , an Animalia, vera cognitio-ane imbuantur, deque rebus, extra se positis, dijudicent , ac ratiocinentur. Quod ut facilius attingamus, operae pretium erit, in hujus disserta. aionis priori parte, investigare , quid sit Anima& qualis Brutis Animantibus competat. Dein, quid Cognitio ,& in quo formalis ejus ratio consistat. Postremo, an Bestiae percipiant, di quovinam in illis sit actionum suarum principium.Nonde, candide lector, praeliminaris haec Digressio terreat, magnam tibi messem pariet, nec gravaberis, ni fallor, ad principiorum explicationem attendisse, quae ad praestituti thematis intelligentiain tantopere conducet. I. Ut igitur ab eo , quod primo loco a nobis incliari. pr*positum Ost, initium ducamus, praenosse ju--b AH. Visit, quid sit Anima, & quid per vulgare illud mula nomen importetur. Nam cum homines pri- ω ' mum rebus vocabula imposuerint, priusquam V earum naturas apprime callerent , & propriet tes earum ab invieem amolirentur, factum est, ut Anima vocem omnibus viventibus indiscriminatim tribuerent, & non minus Plantas ,& Λω

bores , quam Animalia, & Homines Anima bus

14쪽

s cognitiaris in Brutis. 13hus imbuerent. Sed ea in re nemo crassiusAria Itotele peccavit, quippe eam generalibus verbis definiendo,uir natura versutus, sibi cavisine hPOsteris carperetur, ac proindὸ talem protulit

Animae definitionem, quae OmnibuSpene rebus conveniret,& veluti commune emplastrύ, . Vulneribus omnibus mederetur. Namsci nisώ-hro de anima, Animae essentiam explanaturus, hoc pacto eam definit: Persectis,seu a Bia corporis naturalis organici, potestate vitam habentis. Quam

vaga autem sit haec definitio, e X eo colligi potest, q u odTheologi, Medici, Chymici, eam v surpent,&diversis rebus, propriam reddant. Nam anserunt Theologi, sacriq; Textus interpretes ,

Sanguinem Brutorum esse Animam, austri πε sanguine emanantem: praesto est Aristoteles, suggeritque sanguinem, Actum eqse corporis naturalis organaci,potestate vitam habentis. ΡIacetMedicis, Animam corporis esse temperamentum , &humorum, qui in eo sunt, harmoniam. Haec , Actis erit, secundum Aristotelem, corporis org mcs,potenua vitam habentis. Asserun t Antiqui Philosophi, Animam aerem esse, Ore conceptum,

deservefactum in pulmone,& in corpus diffuissum: Huic quadrat AristotelisAnim ς definitio,

nempe quodAer sit perfectio corporis naturalis potestare vitam habentas. Arbitrantur alii Animam in calore consistere, aut tenuem spiritum cor pori sen su m motum que tribuere; haud obluctabitur Aristoteles, sed mordicus tuebitur, hujusmodi calarran, aut spiritum,aliud non esse

quam vitum corporas naturalis organici, potentia vitam

15쪽

34 De carentia Sensius, sitam habentit, adeo ut, quicquid assignaveris, imo quicquid quantumvis Obscurum comminiscaris, hac definitione comprehendetur, &genus,differentiamque sibi vindicabit. 8 Sed quantumvis non it, spatiaretur hςc definitio,&certis dumtaxat rebus assignaretur, nos esset propterea inter Philosophos retinenda. ἀφια- Nam quid in ea continetur, quod reprehendi Me ex- non debeati Nullum enim in ea habetur attri Hi butum ab=larum,quodAnimae essentiam explicet: sed rel=ectiva dumtaxat praedicata,& generalia, quae cum aliis mixta,& quodamodo colligata sint,non nisi confusam notitiam pariunt. Praeterea, quid nobis distincti, per Actus vocem innotescit nihil amplius mehercules, quam si quis lucem, Actum corporis lucidi e sse definiat,ti calorem, Actum corporis calidi: Quae definitiones,tantum abest, ut nos doctiores efficiant, quin imo in inextri bilem labyrinthum nos

detrudunt, I rem, per se claram,verborum ambagibus obnubilant. Unde Hermolaus Barbarus, vir eruditus,& inter suos, ob animi dotes, celebris, cum aliquando cum Daemone convenisset, I a spirante fortuna, colloquium nactus esset, nihil ab eo efflagitasse fertur , quam ut nominis Mus, inprςdictaAristotetis definitione, fgnificationem aperiret, & tanti Philosophi, ηhac in re, saltem Discipulum efficeret. Haec addidi,ut indEvidere liceat , quam obscuritatem

generet Animae vocabulum,si ad Vegetativam , Sensitivam,&Rationalem referatur, quamq; CX ingui luminis ab iis mutuemur, qui res diversas

16쪽

st cognitionis in Brutis. Isivia definitione complectuntur, & coniun-- natura sua dirimuntur. l Ut igitur accurratius,tum circ. Animalium s.

qimam, tum circ. eorum cognitionem proce. Duottimus; supponendum est ex Institutione Philose ma, duo dumtaxat esse rerum genera admit- Trtenda; una testatualis, seu cogitRn S;altera ma-on herialis, seu coporea. Sub prior imentes, &θiri-mat us comprehenduntur. Sub posteriori, omnia si sorpora , quae passim naturalia nuncupantur. P. Lqon obest,quod homo utriusque naturae parti

eps fit,&cogitationςm simul,&extensionemn volvat: Quippe homo non res simplex est, &generis unius; sed inop Visa,& veluti medium , trumq; extremum includens.Quare evidensast, Bruta Animantia diverse abHominibus esseraturae, nullaque mente, seu spiritu donari. auandoquidem omnia,quςBestiς complectun-ur, ad materiale principium reserenda sint ,& iihil cumHominibus nisi quoad corpus,assiniatis habeant. Disquirendum igitur est, quod- ibam sit in belluu principium,quo non modo num3tiantur,crescant, respirent, moveantur, &C.

rus ad Hominum solertiam , & astutiam, non ccedere modo, sed&illos superare videntur. in Clari stimus G nisi, insignis inter modernos IO. Philosophus ,& cui laus praecipua debetur, quod Antiauorum opiniones, novo lumini re nituerit;arnitratur H-nBrutorum animam 'ta j quippὶ nullam aliam praestantiorem, nemo , in aquod sciam,comminiscitur Flammulam quan-ZM B-j dam

17쪽

14 De virentia Sens I,

eam esse, seu tenuissimi ignis speciem, quς Animali vitam impertit, ac omnes ejus partes actu ait, ac perficit. Adeo ut Animal tam dii, vivat, quamdiu hςc flammula viget;moriatur autem, dum perit,& extinguitur. Nam licet mi ille corpus fit, tenuitatis tamen is ae respe liu, im- materialis censeri potest, si ad reliquam mansam comparetur,&ejus exilitas cum Meterorum membrorum crassitudine contendat: Adeo 'ut, ea ratione, Animae nomen sortiatur, &vere dici queat, Animal ex corpore ct Amma constare.

Itaq; sicuti in hoe sita est Bruti essentia , quod ejus partes subtiles sint,& continu , motu cito agitentur, & aliae semper, atq; aliae in deperdi tarum locum succedant; pari modo, nu, seu Jflammula, qt Bestiae animantur, subtilissima

rum atomorum congeries est , I conteXtura . quae pernici motu concita nur,&continua ali

quarum mest, & aliarum abscessu, eandem semper conservantiae tuentur.Nam in quod aliud principium referendus est corporis calorii interno igni non attribuatur 3 A quo ejusLSensium organ a objectoru m impressionest: ipient,ni calore foveatur8 unde vero is calor nisi ab Anima, quae omnes Animalis functiones obit, & exequitur ὶ Nam quamvis dici possit.

Animam re calore servari potius, quam ab Anima calorem, manifestum tamen' est, calorem ,

motu pendere, Si non, nisi ob inferni principii actionem, in corpore reperiri. Ita ut necessarium sit, secundum tu naum, ad aliquam materialem Animam deveniri, quae aestum producat,

18쪽

ct Cetritionis in Brutis. Irducat, motum membris largiatur, & caeteros Animalis actus obeat. Haud mnitum ab hac sententia abhorret n. Honoratus Fabris libr. secundo de Homine,qui HonoratiuBrutorum Animam agnoscit utique Ignem es-ωρον ς'

se , sed purum, & a caeterorum elementorum mixtione liberum. Ad quod asserendum,ma Oxime adducitur, quod Ignis vegetus sit, & plus . m. virtutis, experientia teste, insit, ubi plus calidi est, di ubi fortius elementum illud dominatur. Nam quum in simplicibus aliis eorporibus nullum discernatur actionis indicium,solusque ignis vi productiva pollear: Ratio postulat, ueloquitur Fabru,ut,si quod elemenrum sentie Φ virtute instructum est, Igni potius, quam ulli

gaeterorum assignetur. Non quod Ignis.absoluia sumptus, eam vim nactus sit, ut sentientis scilicet Animae vieem gerat,sed quatenus in tali organi plexu, tali partium dispositione, fibra- . . rum ductu, communione , textura construtuitur. .

Illustrissimus canesius, qui obscura quaeque e Philosophiae sinu deturpavit, nihilque docet,

quod nonRationi apprime conveniat,existimat belluarum Animam aliud non esse, quam hau Briare, ruinem;nee opus esse sensitivam Animam in auxilium advocare, qua illarum operationes peris fise ficiantur,& ex qua movendi,sentiendiqne facultas proveniat. Nam cum videret vir solertissimus, sanguinem corpus esse fluidum, subtilioremque ejus portionem, ab arteriis in Cerebrum,& per illud in nervos, bc musculos con B tinuo

19쪽

38 De carentia Sensus, tinuo circuitu deserri; asserere haud dubitavit . sanguinem in cor3e calefactum, & in spiritum

attenuatum, Brutorum Animam constituere,&a solo ejus motu, varios illorum motus profici sei. Huic sententiae plurima sacri textus loca' favent, eamque a quorundam Detractorum pertinacia vindicant, qui fingunt, ea opinione. viam Atheis sterni, ut idem de Hominibus sentiant , α Rationalem Animam ab Humano Corpore am*liantur. Nam tanta est inter Hominum &caeterorum Animantium Animas diis stinctio tantumque inter utrarumque Operationes discrimen, ut vix etiam a stupidissimo ambigi queat, quin a diversis principiis ori, 3. Consistit igitur Animalium vita,in perenni

Amm-- sanguinis motu, qui a dextro cordis ventriculo,o myu is eursum suum exorsus, per venam arteriosum inguist,.. pulmones demigrat, e quibus in sinistrum cor .mam eonsi. dis ventriculum defluens, mox in Aortam, seu iti magnam arteriam, cujus rami per universum, ar corpus sparguntur, transiit, qui ramis venae ca-

vaejuncti, eundem sanguinem iterum in de trum cordis latus deserunt. Adeo ut sanguis, in corde calefactus, & in spiritus conversus, reis gelativa, di Sensitiva Animae nomen in Animalibus obtineat, & proximum sit, ac praecipuum omnium actionum organum. Id luisculenter in quibusdam Animalibus agnosci pota est, exempli causa, Musicis, Serpentibus, Scoropus Ranis ,& aliis similibus, quae urgente hye- mali frigore intereunt, vitaque ad aliquod te

20쪽

ct cognitionis in Brutis. I pus privantur ; dum scilicet miguis cieri desinit, &spirituum generatio ad tempus suffami

natur.Quae, ver geniale novis cii dat primordia rebus, ut loquitur Mantuanus, recuperato per calorem sanguinis motu, denuo ad vitam sollicitantur, & diu intermissas sinctiones repetunt. Idem in Hominibus cernere ricet, qui laqueo suspenduntur , aut aguis suffocantur; quippe statim animam agunt. brevique mor tem obeunt, eo quod Sanguis, restiralione adempta stagnax, non amplius a dextro corssis

thalamo infinistrum propellitur Est igitur

Sanguis pars Animalium principalis . a quo na Mus calor, di spiritusprofluunt,ex quo vita nascentibus primum oritur, & morientibus ulu- reo desinit.

Percepto, quod Sanguis universum corpus ... circumfluens, ad cor, a quo primum proflux - Tat iteratis vicibus, in orbem continuo rota. Initio Fontus, fit Brutorum Anima: ad secundum veluti quo π r-

fundamentum progrediendum est, ut nimi- Τ' , Tum, quid cum sit, apprehenssatur . quid ejus indolem constituat,de in quas potissimum species Antribuatur. Cognitionis idea adeo manifesta est, ut vix quicquam menti nostm no etius occurrat a de ii qui forte in ea exsicanda hallucinni sunt , id factum esse arbitor, quod rem plane dilucigam, verbis suis obscurarint, facem Soli praeferre, ut italoquar voluerint. In hoc enim Philosophos non raro errare deinprehendi , quod res simplicissmas, ae natura

sua evidentes, Logicis definitionibus explicare