장음표시 사용
31쪽
at. r. Historicos plerosque aut oratores, ut Aristocrati
icam illam rempublicam evineat, qui tamen hac de rei va quidem arte judicare non poterant , & quando ista scribebant, nihil minus sorte in animo habcbant, quam de accurata cjus Reipublicae forma sententiam ferre. Nec plus operae merentur illi , qui puram Democratiam Spartanam agnoscunt, quamvis hi adhuc minus errent, quam priores. Omnino enim magna fuit concessa populo potestas institutis Lycurgi, quae tantum abest, ut postm dum a Theopom po & succedentibus Ephoris fuerit im minuta, ut magis etiam fuerit intensa. Plutarchis in Lycurga ι Et major prope dicente Aristotelea. I it. . quam aequalitas mixtionis ferret. Simul tamen hoc quoque extra controversiam est, Theopompum non minus multa Senatui xxx. virorum quam Ephoris detulisse, magnamque eius in illa re publica fuisse autoritatem, ut Xenopson testatur in B p. Lacedaemon. Et illius apophthegina, rii ou Sparta-- civitate experire dicebat senescere. LlV. Qui ex tribus mistam volunt, iis ipse respondet Aristoteles d. tib. a. cap. 7. Polis. se lib. . cap. s. Regum cnim nudum nomen, nullam potentiam fuisse, qua in re omnes habet historicos suffragatores.' coeterum jura majestatis penes Ephoros & Senatum Dissc- Ephori vero plebis vicem sustinebant, quippe plebejus magistratus, ut Tribunus apud Romanos, ci ex infima plebe creari soliti
Aristoteles a. Polit. .. O . Et licet horum quidem pOtentia magna & tantum non nimia in Republica Spartana fuerit, uti antea jam tetigimus; Senatui tamen nihilominus certa quoque maiestatis jura tribuit Philosophus,
ita d. cap. 7. Sena1vi sunt magnorum judiciorum domini, O
32쪽
Hirca Rempublicam multaque sordide adminiurasse,quod ne mi.
ni rationes reddere sint coacti, ik o. Polit. β. . Habere eum
jus suae se necis, & id genus multa. Quo omnino etiam referre licet jus praeconsultandi cum Plutarcho in Agide qui praecipuam Senatus autoritatem in eo locat. Vti e nim Romulus tum demum populo μου um esse volebat, si idem Patribus esset visum, Hahcarn. tib. a. quod deinde i terregni tempore in leges relatum est. Nepopulus ni Pa ires autores facti extitisent, sciscenis potesatem haberet..
Livius lib. I. qui mos etiam ad ipsius aetatem duravit, Ita Spartae quoque, quae Senatus noluit , populus decet-nere non potuit, quamvis enim vota penes hunc essent, ferre tamen ille non poterat, nisi a Senatu & convocatus
rogatus fuisset. Ex quibus omnibus ita satis liquet, majestatem Reges nullam, scd Senatum & Ephoros diu
L V. Alterum exemplum est in republica Romana illo aliquandiu tempore, quod fuit inter ejectos Roges, de Iulium Caesarem. Cum . vero notum sit ex hist .ria Romana, multa Gepe in republica toto illo tempor fuisse mutata, quaesitum est, an nihil cx istis mutationibus etiam variaverit respublica, sed una semper cade que ejus tacies, mixta scilicet, fuerit. Quae tamen quaestio, tantum disticultatis non habet, ut a rerum & .legum Romanatum tantum leviter perito expediri non possit. Id quidem quodammodo dubium esse .videmus, a quo tempore mixturae hujus initium sit arcessendum, a pri, mone consulatu Publicolae, qui potestatem cum popu-,lo communicavit, ik lege de provocando ad eum 1 COSS., tulit. Liυ. si a. In qua sententia nonnullos deprehendimus; an vero a primis Tribunis, qui annis aliquot , MDE circi-
33쪽
circiter post exstiterunt, quippe quos Dionyc in annum
V.C. LXI. collocat, quod Picorto placet. Tametsi tantopere in exigua hac temporis differentia non sit ponendum, ut di versum Dd. hic sentire credamus. Vti enim certum est lege illa Publicolae statim maiestatem populo aliquatenus Communicatam futile, sic populum sine certo aliquo capite, qui deinde Iribunus erat, conceosa potestate ita non uti potuisse , ae vero non multum
LVI. Dissicilius possit videri expeditu,quando finierarit. Nos vero salva auctoritate aliorum opinamur finem . demum impositum cum Caesarum imperio.. Etsi enim interex temporis . nunc popula nunc Senatus partes Vulgo invaluerint, ut alio parum valuerint , revera tamen sem per missio quaedam fatuetiqvir, non unalamen mistionis. ratione, sed nunc hane nunc. illa pre valente
LVII denuo sub Inim Romani& mixtam s isse stripserunt, ud M philinus, qui populum. Romanum, ideo Augustum luxisse autor est, modii tariter Regnum cum Republica mi isset, α Taxitus, qui Nervam laudat in Graias u quod es tam di craLus miserareris Principaram ct ιιιrtarem sta est Politiam, quippe cujus finis ut
νιλυ. notavimus eos favore peccasse conjicim i cum s tu constct, nihil unquam in republic Romana illius tem poris insciis, certe non invitis Impp. , vel cujus nonipsi e stiterim potis rimo nuncautores,decretum aut gestum
titiae. Credimus imitustioni, qui . diis DCCXI amn rempubticam 3n regiam Me rem se. scribit. Nec de Augusto id ipse Tacitus dissitetur, quem inam ravi
discor ιμο nomme Princi sub imperium accusis dicit principio Asnalium, nec multo post Crisum H erium
34쪽
s , nevimprincipatm re erra. quam fidelicet ab
Augusto acceperat, omnia adMaratam revocand4 De Nerva
domesticum quodammodo testimonium est, neq; sorta dubium,quinhonestiusquam verius, ut vicissim gratia faceret ei, quiconsulem ipsum fecerat. Vel vero dicendum ad quod res est,dum Nerva minus addicte populum Roma, num haberet , rediisse libertatis aliquid pristinae et quae revera etiam sub Principatu est, etsi non illa, quae in d mocra ua. Iustius omnino quid muti in eo quod nunc est Imperio Romano Germanico dixeris. Postquam enim evira reliqui ordines tum inprimis Electores non solum esse, quod quando factum sit inquirere, non nostri nunc est instituti sed & tantam potestatem nanscisci coruperunt, quod postm olum IV. factum fuisse constat, di
ligentius intuenti facile occurrit Imperium nostrum nonam plius; at olim, m onarchiacum sed i nior imperatorem de Electores atque ordiruim alios magnam partem divisum csse. An vero aequaliter, an aliqua alterutrius partis supra eminentia, cum inter excellentissimos Politicos adhuc disputetur, litem illam nostram facere non audemus, Interim ipsa quoque haec disputa tio , quomodo ante Ethicis adduximus, mistionis est arguuaentum. Iux. Hic vero locus demum esset, quantum inter Rempublicam ejusque administrationem sit, dissere , prauertim cum di se latque iter una id nos iacturum promiserimus, nec quam visivus, tantus tamen hujus rei in simplicibus rebuspublicis occurrat ulus, ad mlatas autem
haecdoctrina praecipue pertineat, sine qua propemodum proclivis hic est lapsus. Primus qui observata inter trumque differentia sese mirifice jactat, fuit Ioannis M'dinus; certe is hoc nomine non dubitavit iplanet ut
35쪽
heli insultate eum alibi tum L. a. s. r. Vetums m Murae
est ipsa administratio & α est χrma administratio. nis, ut quidem ipsae definitiones indicant, liquido apparet impossibile esse ut reipublicae forma sit alia atque quam habet vi suae administrationis: quodque ibi comminiscitur discriminis Bodinus contredictonem in adjecto involvere. Fatemur quidem leges aliter habere sese posse atque sese habet administratio. Nec hoc primus ad vero rit Bodinus, sed jamdudum monuit Aristoteles .. Polit. . Non, inquit, latere nos debet, quod multis locis accidit, rempublicam, quaesecundum leges non eis Democratica, Democraticeramen adminiserari. Similiter dr v udanos contingit,Remp. Elicam secundum leges Democraticam,olistarchico tamen more
administrari. Haec ibi. Quae quidem improperatam Ari'stoteli inscitiam facit ea moliuntur. At vero aliud est te res posse alias ece ab ipso regimine, aliud rempublicam posse differre a regimino. Saepe enim leges non observantur etsi nondum sint usu abrogatae. At si observem nt leges publicae, ne ab iis quidem tum dissidet regimen. Nec ideo respublica aliqua cx. gr. democratia, desinit popularis esse stafus, quod interdum pleraque in ea obeant & decernant magistratus: modo id agant non nisi vicaria quadam & dependente potest ate, quamque adeo populus possit revocare.
LIX. Haec serε sunt quae de Rebuspubliciis earumque constitutionibus noravit Aristoteles 'In quibus ni-1il eum erra se experientia attestatur, quamvis non una hac ille contentus, rem rationibus confirmarit & similitudinibus illustraverit. Quarum omnium nescimus, an
non haec sit elegantissima, quam ex primis societatibus inducit, quando in familiis , tanquam parvis rebu*ublicis,
36쪽
hendere esse ait, J. Eis ra. Uras deinde magnas a
eommodat. Patris imperium in liberos esse regium, o debere esse, apud Pe in tamensis T annicum, quod Hias fit Damisi erga vos. Optimatum tum in mari' O uxore videri, tuis maritin, qua ejuι sunt relinquat Mas
uoque trabat. Oligarchicum hoc regimen pere, cum for rer dignitatem at, qua alias Aristocratia fundamentum eis, nec ideo, quod isse sit melior. Vicissis idem quoque accidere sn uxoribu , qua magnηm maritu dotem a tulerint, quibus illi imperium vendant, nam ct tunc Hvitias imperare, quod in Oligarchia obtinere dictu uit. Fratrumscietatem Rempu-bucan referre Higam ωero,qua aut 'ultam aui imbelum habent
LX. Postquam eo, quem diximus, modo Aristote Ies Rerum pubi i carum pleraque jam explicaverat, iubereas inter se conferre, & quae earum sit optima, quae convenientissima, videre, δ. Polit. I. In quo quidem, si senatum quis numerare velit, plurimos pro regno decidisse deprehendet, nisi hoc sortasse objicere illis instituat, sub Regibus vixisse plerosque , nec aliter scribere fuisse ausos. Aristoteles tamen noster inter eos quoque est, cui Reges quidem amicos , veritatem tamen magis sui ste amicam, extra omnem dubitationis aleam poni mus. Ille vero disertet h.'. optimam, ait, lecterum Monarchiam , ρ imam Democratiam, - Polit. a. Tranyi dem opponi divini ima Reipublica, id est Monarchiae, quod uti nemo tam nullius frontis fuerit, qui de Aristotelis regno negaverit, ita, quando quae nunc fiunt regna, vix amplius sint regna s. Policio. sicubi vera Aristocratia vel Politia existat, si quis eas praeserre velit, non sine E 3 rationst
37쪽
initione id fecisse videbitur. Et iam antea loeum laud
vim us, 2. Polit. 4. Meliorem esse rempublisam qua ex μανι ιδ concreta. Accedit quod locorum hominumque sit magna diversitas, quibus, qui idem convenire contem dat, nihilo plus agit, quam ut recta cum ratione insani. at , ac dudum allud Aristoteles 3. rolis. eo. demonstravit. postremo huc cita omnis etedire videtur, si & Regnum in se consideretur,&.quid optimae civitati maxime conducat, prae omnibus omnino rebvspublicisMonarchiae pal- .ma debetur, Varum cum di aRegno Jc a civitate ista, quae hodie lant, nonnihil mutent, mirunti quoque non est, seis aliquando aliud quid conducat. L XI. Atque haec fuerunt, quae pro instituti de ingens, quam praelati sumus, angustia de rebuspublici
disserere & voluimus 3c quivimus, quorum tamen ea. quae ad eam conservationem & corruptionem faciunt, indocta reliqui mus, quae si non adium locum,aliumcertcdλ rem merentur. Nunc notas hae opera primum defunctis, nemineroindignaturum speramur, si voto rem finia mus, Quod certe dignius nobis, qui sib Principibus sumus, an in omni historia reperiatur, dubium est, atque ablud Tiberis apud ritum Iib. . Annac Nisi quod hoc for. ltassis incertum sit, exanimoraberius ita dixerit, an, ut soalebat,simularit: Deos se ocios se cives ecari, Mos,st i ad em urs vita quietam se intefligeraem humana divini jωrumenetem dumt; sos,nt quandorum conces siticam laude nis recordationibu incta ausamam nominu ui prosequantur Quod ut 'nostri illi Deum ter LM . serio precentur, dc post mortem fieri sibi cupiant, nos illorum nomine ea animo vovemus 3 Ita ine confidimus, ut quod de Hono