장음표시 사용
221쪽
Frono , & capistro praepeditum serreo Continuit; ex in oneribus gravissutiis, Et verbere crebro defatigare institit Quotidie. Aliquot sic peractis mensibus, Cum se ille mitem perbonuinque Ostenderet, Nutationis causa tantae quae Dret, Interrogatus: Fecit hoc, inquit, labor.
IT1NERE longo sessus, & rapidissimo Estu Viator, poma, quae coemerat Contemti generis aliquot, & pretio quidem Vili, parabat mandere, ad famem & sitim Simul abigendam, cum sorte oculos sustulit, Viditque, nec procul, onustam eximiis Pyrum Fructtibus, &: Ista solido, ait, teruncio rPotui coemere poma 2 potero mandere 7 Apage tam insuaves, apage tam viles cibos, Tantlim gulosi dignos ingluviem suis Replere. Dixit; & volutabrum videns Juxta viam, sua poma huc omnia projicit: De in alacri properat ad Pyrum optatam gradu: At cum propinquat, & venire jam sibi
222쪽
Salivam ab ipsit specie blanda fructuium Praesentit, obviam, heul subito missam aspicit Et latam & altam, rivis quae perennibus Hortum irrigaret, furibusque occluderet. Attonitus haeret, ac stupet aliquandiu , is Moeretque. Crescunt interim sitis & samos: Quas ut, quo tandem sibi licet, possit modo Levare, relegit sua miser vestigia; Et poma, quae reSpuerat, ac projecerat Voranda suibus, recuperare jam studet: Recolligit, lutoque purgat, & vorat. Exigua certo quae tenes, majoribus Quae temere speras, praeserenda sunt bona.
A on Esn Capellam discedentem longius
Revocare monitis, sibilis, conviciis Tentarat, & nihil egerat 3 Caprarius: Iratus ergo coepit ipsam persequi: Quam cum assecutus esset: Per dumos, ait, Per asperasque me coegisti vias Huc usque currere: at mihi poenas dabis:
Simulque eaedit suste duro, & percitus
a cicer . de Sene'. c. 6. Ciam Ar inrublicam eonflio εν aiactoritata fenuebant, nihil agebant' Phaedrian l.. 2. Fab. 5. V. 3. Multa agendo nihil agens. V. 23. Non inlitum egistit & opera nequicquam per t.
223쪽
Tanto surore, vellat ut pilos, cutem . Proscindat, oculum ' excludat laevum, dexteram Coxendicem debilitet, respiciens nihil, Saevi tumorem poetoris dum vindicet. Postquam resedit ira, proli ratam solo Videns Capellam, doluit, flevit; qdesiit, Nato mederi siqua posset: languidam Nanu recepit blanda, lavit iu sinu: Timensque ne res, nota cum fuerit domi, Vindictain herilem suscitet: Vides, ait, Ne poenitentem injuriae, qua te furens Affecit impetus: omnes, juro, postmodum Adhibebo curas, ut malum deleniam: Nunc te Oro, noster cum gregem totum , ut solet, Recensebit herus, ne gemas, ne me indiceS. Pecus misella retulit: Heul taceam licet, Nea haec loquentur, & arguent te vulnera. Frustra siletur facinus, ubi damnum patet.
Su s in volutabro acquiescebat satur, Iesamibusque deliciis, totus lutoo Terrentius, Phorm. Rct. S. 7. 93. Plienos in ventrem Ingera, Vel oculum exclude.1 Serentis Salnonicus, de medicina Cap. m. V. 2. Dilue Rr tereti glomeramina , quae gerit imus ClRuiu Aries inter Reminae coxendicis umbras.s camerarius, Fab. IId.
224쪽
Coni persus mundo, incubabat 3 segniter; Cum sorte vidit Martis ad pericula Rite apparatum Sonipedem procedere :Contemplit; ac tumentem inani gloria Derisit, ut qui quaereret certam ne em Tanto apparatu. Properat nihilo socius, Et media Sonipes mox in arma se ferox Infert, & aequat, vel etiam superat sui Ductoris animos: aliquot ameitur quidem Vulneribus, at quae lacile sanari queant; Demumque herilis gloria certaminis, Suaque propria laude clarus cum redit, Videt hunc eumdem, ab omni qui periculo Remotum se putarat, occisum suem A villico, & Hus membra pinguia ferreis Jam fixa verubus geniale ad convivium. Mors saepe, omissis sortibus, inertes petit.
Do Nis Animantes colere cum vellent Iovem, Violam Collinaba praesecuit, & obtulit; Donumque lacilis approbavit Iupiter.
Accessit Anguis, ore praeserens rosam Pulchram, nitentemque, at recusavit Deus.
3 cicero. ora . pro 'ii'rit. C. qui illi τ' etinire, 'tirem enn ira me, Ire iam se aut raro hielibarρ . Virgilitis. AEn. L. o. o Io, Aut qui divitiis soli incubuere repertis.
225쪽
Q -- Iratus ille: Cur meum, inquit, respuis; Utroque recipis, longe deterius licci, Munus columba 'Τ Quem Deus placide monens, Respondit: Immo hoc praevalet longe tuo; Quippe quod apud me commendatur & sua Et offerentis munditie: mihi quidem Rosam obtulisti, & hanc satis pulchram: tui Sed oris i piam in ceras contagio. Quaecumque summo dona dentur Numini, Magnis ab animi pravitate vilitas, Miuimis que pretium ab innocentia venit.
Aranearum telae. Vin dives olim, facinoris quanquam mali Reus erat, omni emerserat periculo, Evaseratque Themidis vindictam gravem. Quod secum pauper aliquis cum perpenderet, Idem tentare voluit, sperans scilicet Impune pariter evasurum se fore. At cognita ejus imprudentia Sophus: Aranearum s telas, inquit, aspice: Huc si serantur vespae, lacile transvolant; Sed muscae ibidem inhaerescentes Oppetunt.
226쪽
LIB. DECIMUS QUINTUS. sosFABULA XXVI.
NON me sequeris horum tuum, mala bestia gNam quid, pavorem quod tibi uantum queat Injicere, transeundus iste pons habet gobsequere vero, barde. Sic Asinum increpans Agaso sua post attrahere vestigia Tentabat; apprehensos & valida manu
Frenos movebat, intonabat & minas, Frustra: r pugnat ille, & aures subrigit, Et, vi molestae obnoxium, quassat caput, Et naribus efflat contumacem spiritum; Pontemque primore attigit vix ungula, Simulque refugit, horumque cogit subsequi Multa minitantem: qui tamen, servens ubi Bilis resedit, cogitare attentius Incepit, aliqua perveniendi ad exitum Si qua supperesset ratio: adextremum placet Tentare, quoniam huc usque se conatibus Pecus maligna herilibus contrariam Praestitit, an, ipse agendi mutet si modum, Simuletque sese velle, quod minime velit, Pugnae suturus semper idem sit tenor. Quapropter a tergo occupat nunc jam suum Rebellem, &caudam nec- opinantis arripit,
Stringitque, summisque trahit ad se viribus.
227쪽
At illo, qui fixum animo penitus hoc habet, Ut quoties aliquo progredi jubebitur,
Continuo sese partem in advorsam serat, Simul atque sentit nisum abducentis retro, Prosilit, herumque retrahentem pertrahens, Uno impetu vehemente pontem trajicit. Fabella quosdam pervicaces indicat, Quos . ni videaris id refugere, quod cupis, Adducere nunquam ad id queas, quod expedit.
CuM venditaret aliquis AE po suum Quoddam poema, quod epicum vocaverat; Lectisque tantum insignibus aliquot locis, Totius operis vellet excellentiam Ostendere ; illum sic resutavit sophus: In urbe quadam sorto plusculos dies Dum demoror. homo convenit meum hospitem Simplex, rudisque, vendere exoptan S domum, Sitam in suburbio; eamque dicit commodam, Solidam, nitentem: deinde, quem sub pallio Absconditum tonebat, lapidem proferens: Extractus, inquit, en tibi e muro lapis, Qui, tota qualis sit domus, satis indicet. Miratus Hospes singularem inscitiam , Insulsitatem que hominis, a risu quidem
228쪽
s ibi temperare non potuit; at mox tamen Monuit benigne aedificii cujuslibet. Non aestimari posse, nec elegantiam. Nec soliditatem, nec alias dotes, nisi opus universum, quale sit, perspexeris.
Canes du0. Exon TA suerat rixa terribilis duos Inter Molossos, lanigero datos gregi Custodiendo; exarseratque jam serOX
Certamen, ut cruentis sese morsibus Laniare inciperent. Interim supervenit,
Sibi gratulatus optimam esuriens Lupus Occasionem; & in gregem irruit simul, ovemque, quam Sors obtulit primam, capite Aure apprehensa mordicus trahitur Bidens Frustra reluctans; caudam & hostilem , vice Functam flagelli, saepe sentit, quae pigram Properare cogat. Quod igitur solum potest Visella, tenero balatu auxilium petit. Furore quanquam servidi, audiunt Canes; Unoque eodem studio pugnam finiunt; Notosque protinus ad sonos pariter volant. Attonitus hostes ut inexpectatos videt, Praedam Lupus relinquit, & celerem fugam
capessit: acres at Molossi jam premunt;
229쪽
Nox assequuntur; δἴ truces verct minas Fronte exserentem, & essurum rictu horrido, Ausumque tentare aleam certaminiS, Pari adoriuntur impotu & morsu pari Unanimes; elisisque saucibus necant. Privata mittunt odia magnanimi Duces,
Remque sociatim bellicam itudiis gerunt Concordibus, ubi publicum exposcit bonum
FERRI calentes in viam massas faber Projecerat, uti citius refrigescerent: Huc quidam accestit inscius, & unam volens Esserre, coepto destitit adusta manu: Et cum ingemiscens quaereret, quonam modo Sciret, calere ferrum, quamvis neutiquam Ruberet: esse id cognitu sacillimum Respondit aliquis; etenim gutta si modo Una aspergatur, dum calet adhuc, protinus Stridere ferrum. Uerba haec imis sensibus Rspouit ille. Paulo post, ut prandeat, Domum reverso jurulenta poniturosella panis servida, e soco recens Extracta: tum dato ille praecepto locum
Esse obsequendi judicans, aqvulam injicit
230쪽
Semel, iterum lite in jusculum; & rem sedulo Observat, advertensque stridoris nihil Inde exoriri, colligit videlicet
Nullum calorem inesse: quocirca metus
Repudiat omnes, & ligurire incipit; Statimque lamentatur ambustam sibi Linguam & palatum: quem increpans aliquis: Tuam Certe, inquit, osse hanc magnam stultitiam liquet: uid mirum, osella si calescat tamdiu Dum sumat 8 Isti monito parendum quoque Conset Homo docilis. Hinc in agrum longius Cum processisset, serio, quantum valet, Audita reputans, fontis ad gelidi caput Tandem aridus devonit, aestuque & via Ipsoque studio cogitandi lassulus frNostinguere sitim discupiebat: sed leves
Ut surgere ab aqua sumos animadverterat, Socreto ab igne latices esse fervidos Existimavit, ac timuit attingero. Non procul hinc orgo desidens aliquandiu Postquam expectavit, humidus si fors vapor Consumeretur, denique impatiens morae Timensque, ne sibi multa nox incumberet Redeunti, abscessit ignea incensus siti. Vatia est docilitas, quae caret sapientia.
3 catullus, Caim. Q. V. 3Luaque ut diainum cybebes tetigere Iassulae.