Franc. Josephi Desbillons ... Fabulae Aesopiae, curis posterioribus, omnes fere, emendatae accesserunt plus quam 170 novae; tum etiam observationes, grammaticae praesertim, complures, et index copiosus ... Volumen 1. 2.

발행: 1768년

분량: 337페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

Aliena damna tempore dextro ni leves, Opera tua damno saepe vertetur tuo. p. 5O.

Aliqui sunt artibus ita corrupti malis, Ut nequeant ipsum induere simulachrum boni. p. 3 4. Altum soporem durus adducit labor. p. με. Ambitio prava, quantis assiceres malis Hunc orbem, haberes ni dementiam ducem l p. 58. Amor, improbus Amor, ubi semel prudentiam Extinxit, ipsam sortitudinem domat. p. 77. Amore materno excitatus, plurimum Ibi videt oculus, ubi alii nihil vident. q. 46 . Ars optima, suo quae domino victum parati p. et . Artis ope frustra variam natura induit iVitiosa formam, si vitiositas manet, p. 18 . Arundo Quercui: Acris ubi vis ingruit, Summissa vereor; & illa fit clemens mihi. p. 166. Auctor peritum judicem si consulat Ineptus, non consilium, at laudes eXpetit. p. 5 Iet. Audacia nulla est, nullum ubi periculum. p. 9T. Audaciorem stupiditas criticum facit. p. zox. Augetur ipso imbellium numero paVor. p. X99.

H. Beata praesens vita venturae nocet. P. X 9. t

Benefaciendi curam si susceperit Idoneus unus, praestat multitudini. p. 27s.

252쪽

Benefico Ingratus qui nocet, nocet sibi. p. 295. Beneficus esto, sed, cui benefacias, vide. P. 29. Bis ille miser est, qui ex beato fit miser. p. a PBonam & salubrem disciplinam perficit Bene praeparatum peetus: instructum malis Artibus eamdem vertere in pestem solet. p. 58. Bonos juvare, cum abeunt, incipiunt mali. p. 36. Bonus ille custos, qui severus & probus Propulsat, non qui blandus importat malum. p. 233. Breve aliquid, aut longum esse, negat Aeternitas. p. 5a3.

Calumniam insens non potes felicius Reprimere, quam si, qualis es, te ostenderis. p. T8 . Calumnianti & increpanti Noctuae: Non me, sed oculos, Sol ait, culpa tuos. p. 15 . Caveam elegantem dum fugit Passerculus, Pulchrum esse, ut aiunt. arcerem nullum, probat. p. To certum est, amicum diviti nullum tibi Fuisse, quoniam nullus est nunc pauperi. p. 3 cito emersisti y no citius recidas, cave. p. 148. Collecta cenam condit insuavem sames. p. 13 .coluber suae salutis auctorem necat. p. 62. Conditio tenuis paucis est periculis obnoxia, multis ampla casibus patet. p. 93Mm a

253쪽

S E NTENTIAE

Consilia qui dant, saepe consulunt sibi. p. 45. Copia rapaces ridenS invitat manuS. p. 327. Corrigere qui vult naturam, Aethiopem lavat. p. 89. cuiquam ne objicias, quod tibi objici queat. p. a .

Damnare qui vult alios, se inspiciat prius. p. 3 a. Damnosa stulto semper est loquacitas. p. 33T. Dejicere Summos grandibus Sors invida Gaudet ruinis, dum Insim tuto latent. p. 4T4. Deprimere dum vult alienam elegantiam, Hanc saepe stulta provehit aemulatio. p. 368. Dissicile custoditur, quod multis placet. p. 6I. Dissicile vincit lenitas animos leves, At ratio saepe continet severior. p. 8 . Dissidere si quos, maxime tenues, decet. p. 7 T. Disside, si quis taceat insensus tibi :. Pleni minarum longe metuendi minus. p. X L. Disside, si quos indicat verbosior Loquela: nam plerumque nil subest boni. p. 86. Dixit Edera olim, magnae adhaerens Quercui: Annon tibi nocent arbores, quae te ambiunt 2At Quercus: O tace, invida: tu sola hic noeeS. P. 183. Dolum innocenti nectere malum qui parat, Meliore jus est hunc refutari dolo. p. 514.

254쪽

Dum pompae inanis arti sex extollitur, Jacet miserias inter utilis faber. p. 38o. Durum torum diurnus emendat labor. p. 463. E. Egere miserum est; at miserrimum bonis Abundaro ita ut inundet affluentia. p. I 8. Eo est nocentior ira, quo est Occultior. p. ψ I9. Equum ad pericla Martis ornari videns Asinus: Vel Asinum, vivere, inquit, me juVat. p. 88. Est vile quoddam animalium bipedum genus, Quod nisi, prudenter saeviens, oppreseris, Natam exhibebit usque & usque molestiani. P. q85. Et monstra, & homines habet Europa nunc seros, Musa quibus omnis suavior bilem movet. p. T75. Exigua, certo quae tenes, majoribus, Quae temere speras, praeserenda sunt bona. p. 5O T. Exitio multis vana garrulitas fuit. P. 427. Externa facies imperitos decipit. P. ψaa. F. Facit ille multum, qui facit domino satis. p. 98. Fervente dum vult Piscis e sartagine Resilire, Dictus ne pereat, assus perit. p. 259. Fortuna quem deseruit, omnes deserunt. p. 4 O. Fortuna raro, Summis injiciens manum, Fallitur: in Imos manca saepius ruit. p. 62.

255쪽

Fortuna vivat quisque contentus sua. p. 7 T. Frustra laborant, partem ut arripiant sibi Laudis alienae, laude qui propria carent. p. 457. Frustra siletur lacinus, ubi damnum patet. p. 5Oa.

Gens Trossulorum, quo magis fuerit levis, Hoc se majoris esse ponderis putet. p. 138. Gratia referri ab Insimis etiam potest. p. 1 7.

Habet hoc stupiditas oppido percommodum, Quod cuncta facile in optimam partem accipit. p. 339. Habet senectus mille mortis nuntios. p. a IT. Haec invidorum abominanda est indoles: Quibus uti nequeunt, neminem his frui volunt. p. 7 Herus ubi peccat, saepe servus plectitur. p. 266. Hic saepe prodest, qui supervacua abripit. p. 416. Huc sequere, qua Natura tibi monstrat viam. p. 267. Homines repente emerses ex humili loco iTolerare podim, ni suum spemant genus. p. a 3. Imminis cavenda est improbi benignitas. p. 4et . lΗomini thesaurus ingens, assiduus labor. p. 13a. Hominum Dagilitas ingenium versatile, Variumque, variis pro periclis, expetit. p. 9O.

256쪽

SENTENTIAE. 535

i- ε' es Hominum ille mos est: anxie quaerunt, parant Laboriose, quae brevi fastidient. p. 72. Ηorum, beati qui putantur, dum videnthii serias, miseri sustinent sortem suam. p. 88. Humana saepe ratio secum dissidet. p. 27 T. Humana saepe vota perniciem petunt. P. 38. Humanas variat vita, mors aequat vices. p. 43 . Humilibus Humiles, non Potentes, dant opem. p. 178.

Idem, quod Aquila, Corvus aggrediens, perit. P. 8. Ignaviam subsidia nil sere iuvant: Per se ipse solus multum agit habilis vigor. P. 33 a. Illecebra sese quo magis blanda objicit, Magis hoc timendum, subsit aliquis ne dolus. p. 438. Illud aliquando, comparare quod nequit Industria, labor, ars, dolus, casu advenit. 496. Illustria quaedam vitia sunt: at maxima Saepe ibi putandi causa est, ubi minime pudet. p. 185. Improbitas ipsa saepe tuetur improbos. p. 258 Impune victor nullus insolens fuit. p. 278. In aliis vitia quamlibet vere arguas, Contraria in te si arguantur, nil agis. p. 397. In capite vacuo laxe habitat superbia. p. 435.

257쪽

Industria quidquid summa, & seximius labor

Persiciant, semper aliquis Obtrectaverit. p. aaO. Ingenia si non invicem convenerint, Sociale sedus ne seriatur, cautio est. p. Φ25.

In hac brevi, miser que vita saepius Est minima merces, maximus ubi labor fuit. p. 488. Inimico vanis se promissis perfidus Obligat, amicum prodere ipsum qui potest. p. Invidia quaedam est, quae juvat, quos arguit. p. 129. Inutilis ibi societas conjungitur, Ubi via dividit invia, & dispar genus. p. 28 T. Irae malum revertit auctorem ad suum. p. 28 . Is qui minister sceleris est, lacit scelus. Itus est imprudens, de reditu si non liquet. p. 8Jure reputatur is qui impellit ad malum Nocentior illo, qui malum ipsum perpetrat. p. 9a. Juva, ut jnveris: raro beneficium perit. p. 49.

Latina quaevis, modo latina nomine Vocentur, Opera quosdam homullos recreant. p. ΦOS. Largire dives pauperi, quibus indiget: Non es benignus, si das, quae nihil hunc juvant. P.38 a. Loco est ignominiae honor indigno datus. p. 24.

258쪽

Magnam ex longinquo qui reverentiam parit, Si propius adstet, saepe erit contemptui. P. 8 . Nagnifica verba vanus effundit dolor: Praesens periclum veras voces exprimit. p. 53. Majora viribus aggredi ratio vetat: Sed ratio & ira quid in commune consulunt 8 p. 9ψ. Nale agere qui vult, nusquam non carisam invenit. p. I 5TNalefici semper aliqua se produnt via. P. Oz. Male praevidet ille, qui sibi non providet. p. 198Male socientur, quae natura discrepant. p. X3Ο. Idali medela mors venit, gravius malum. p. 4o. Nati requirunt, carpere quae possint, mala: Laudare possint quae bona, requirunt boni. p. 179. Malitia saepe comitem halet prudentiam. p. 4 . Natos si occultat species, Opera detegunt. p. 29. Natum jure seres, quod parabis alteri. p. 81. Malum sibi lavet, quisquis educat malos. p. 13 . Italus Auctor fetus nunquam bene novit suos. p. 281. lateriam habere idoneam, parum est, nisi Hanc doctus expolire norit artifex. p. 173. Meliora dum vis, ne bona amittaS, cave. p. 28a. Noliora plerique homines dum bona appetunt, Nunquam obtinenda, praesens amittunt bonum. Meliora, dum appetuntur, officiunt bonis. p. Ia .

259쪽

sag SENTENTIAE.

Memineris, inquit Rustico Hercules, Deos Ilis opitulari, qui admovent operi manum. p. X s. Metuendus hostis, qui furit, Vel eum perit. p. 5 Minimi suisse pretii, multis profuit. p. 143. Mirari quidquam non valent homines diu. p. 58. Miseria clamat publica, raro quidpiam

Superfluum esse diviti, ut egenum levet. p. 79. Misero levamen miserioris est malum. p. 5 . Non quia vexari quemquam, est jucunda voluptas; Sed quibus ipse malis careas,quia cernere dulce est.Lucr. Modesta species non hominem sanctum probat. p. Ioa. Nodestia nocet hominibus doctis: valent Artes ineptae, quas juvet impudentia. p. 24

Mors saepe, omittis sortibu , inertes petiti p. so3. Nortem innocenti qui parat, jure hanc subit. p. 5a. Nos hic pigrorum est, ut bona, quibus indigent, Nolint parare, ubi queunt; ubi nequeunt, velint. p. 364.

Multi scelestos exsecrantur, qui, simul Occasio data est, quodlibet faciunt scelus. p. 361.

Μultis necesse est vexari, ne torpeant. p. 123-N.

Nemo esse felix simul & infamis potest. p. Tor. Nemo est tam ineptus a perito qui Duce Ad alliquid aptus inveniri non queat. P. XII.

260쪽

Ne monitione inutili miserum increpes, Natura prohibet, nomine hoc, quia est miser. p. 23.

Nemo placere bonis & malis simul potest. p. 137. Nil dare volenti facile causa suppetit. p. 289. Nil perdit, id qui amittit, quo uti nesciat. p. I 3. Nil usus adjuvat, ubi deest prudentia. p. T8O.

Nocitura nunquam est certius malignitas, Quam cum personam lenitatis induit. p. 189. Non iacile omittes agere, quod diu egeris. p. 3 7. Non magna, mi homo, sunt, magna quae tu iudicas: Expecta, minima mox videbuntur tibi. p. 389. Non semper infitiari licet, ubi non liquet. p. 25. Nos cautiores cum facit infortunium, Tunc aliquis ipso fructus e damno redit. P. Io T. Nunquam relinque, rite quod susceperis, Vivendi honestum, sit licet miserum, genus. p. 5T T. Nullus alienum reputet homo hominis malum. p. 16 T. Nux fructuosa, injuriis obn0xia. p. 327.

Objecta rerum magna moles territat 7 Partem intuere, & aggredere eam naviter. p. 327. Objicere stultum est ea, quae peceas maXime. p. 415. Obscura vita displicet , illustris nocet. p. Xa. onmes tacere, Dis Joquentibus, decet. p. 4za.

SEARCH

MENU NAVIGATION