장음표시 사용
231쪽
E sttero surata Castaneas erat Simia virenti adlluc Oportas cortico, Circsinaqua spinis horridas minacibus: Os igitur illis admovere non potest, Quin labra tenera puta, oi aculeis gemat: Quem sensum experta ter, quater postquam suit . Hanc esse demum furti vindictam putat, Nucesque domino reddit in togras suo. Η6s indicat labella stimulos vindices, Qui cor, facinoris conscium injusti, premunt.
ΡΕ Nun 1 A vicisis cornicum urgebat gregem et Quarum una, praevalentis impatiens gulae, Cum nollet ultra cum sororibus suis Tam difficulter sustinere spiritum, Sciretque proxima in Columbarum domo ciborum inesse copiam, illuc devolat, Subitque, noctem dum crepusculum trahit. Vident Columbae, nec abigunt: tam strenue Τuburcinari demirantur hanc quidem; Sed aliquam credunt de suo genere hospitam , Sinuntque, gaudentque ejus expleri samem.
232쪽
Postquam illa sensit gutturis avidi sinum Granis resertum, somno tandem se dedit. Postridie, ortus cum jam Sol nitesceret v, Evigilat, alis plaudit, & corpusculum Perbelle procuratum gratulans sibi, Garrire, cornicari protinus incipit: At simul ad istos vocis ignotae sonos Undique Columbae pariter Omnes advolant, Improvidamque cingunt, fraudeque cognita, Rostris minacibus abigunt, pellunt foraS. Malo habita Cornix propriam ad gentem redit: Sed nec ibi degere, ut antea, permittitur Sic ergo utrinque se exclusissimam * videt. Nunquam relinque, rite quod su Sceperis, Vivendi honestum, sit licet miserum, genus.
sibi ro Lus olim cum videretur sibi Non imperitus esse pingendi artifex, Equum Nativis exprimere coloribus Voluit: at inscriptum ejus nisi nomen foret,
o Plinius, His . L. c. I. Niteςcente Limis nONa. I PIldici vivis, col. Piit sc n. st D/nice cυνnicari. PerIIus, Sat. S. V. 12. Nescio quid tecum grave cornicaris inepto. et Plautus, re ιHii. An. q. Sc. 3. V. 24. Αl iit intrI. Ocellissit aedes: nunc ego sum exclusissim us: Neque dolui, ueque apud amicum milii jam quidquam creditur.
233쪽
Εqui hanc imaginem esse nunquam diceres: Tamen arbitratur pulchrum cI elegans opus; Sciensque magna judicandi vi Bovem Excellere, ipsum convenit, secum serens Suae inficetum specimen imperitiae, Εt: Hac mea, inquit, de tabula quid sentias, Audire cupio: simpliciter & candide Age, rogo, mecum: picta rectene, an secus, Tibi videtur omnis haec species equi ΤΕffare. Cui Bos: Hanc equi speciem vocas 'Ignosce : quodvis aliud esse credidi. Simiolus ira concitatus, haec refert: At vis, opinor, salsus esse, stolido Bost Facesse vero cum tuis ineptiis.
Herus mihi prior nobilis pictor fuit: Cum pingeret equos, saepe mirans adstiti, Artemque didici. Bos ad haec: Pictos equos Tu saepe vidisti; at ego vidi saepius Per prata mecum victitantes; & tuam His similem haberi posse picturam nego. Auctor peritum judicem si consulat Ineptus, non consilium, at laudes expetit.
234쪽
FAME coactus, saucibusque jam diu
Siccis laborans, praedam quin rebat Lupus: Sed opilionum diligens custodia, Fideliumque vigiles excubiae canum Omne pecus omni defendebant ii malo. Quid agat 2 stimulavit ingenium necessitas :Quod vi nosas est assequi, aggreditur dolo. Sibi totum ovilla pello corpus Obtegit: Adesset vox ovilla, dixistes ovem. Ita personatus tecta straminea potit, Ubi oves meridiani vitabant gravem Solis calorem: unamque sic per rimulas Est allocutus: Huc ades mecum, soror, Quo purus aer, quo levis Favonius, Et gramina vocant dulcia. Agnovit Bidens Vocem Lupi: dolumque castigans dolo:
Obsequerer ultro, dixit, si quis tu Lupus Generosus esses & validus, qui me nimis Timidam & infirmam ab hostibus defenderes. Nil metue: talis ego sum, qualem tu veliS, Lupus reponit; & simul larvam abiicit. Ovis hic jocatur, & obcsas nares Lupi Ludificans: Pulchre est, inquit: cto mitu quidem
a Iarus, Biblioth. Fliet. to. I. cujus quidem verba sere ipsa reti-
235쪽
M: - - -e remeaeae asVix alius esse validior custos potest: Adsciscere tamen nostri participes boni Quosdam, tibi bene notos, comites juverit: Paulum opperire, dum canes huc advoco. Damnum sibi Lupus ne mora asterret timens, Pedibus salutem credidit statim suis. Dolum innocenti nectere malum qui parat, Meliore jus est hunc resutari dolo.
J Ac et A n A T olim Simius Vulpecular Suam, exprimendi animalium quorumlibet Gestus & habitus, singularem industriam. Vulpecula refert: Hoc tibi dabo lubuias, Nullum animal esse, quod imitari non queaSAd speciem: at illud tu mihi vicisium dabis, Nullum inveniri, quod imitari te velit. Fabella carpit vile mimorum genus.
A. pos ' volucris est, quae pedes habet quidem . Sed ita minutos & breves, ut, si velit
236쪽
contingere solum, nequeat ingredi, neque Hinc jam avolare, ni quid Opis advenerit. Ergo refugiens hoc malum, nunquam sere uiescit, victumque volitando quaeritat. Accidit, ut isto de genere avium duae Pennis secantes paribus aurarum plagas, Jacentem in agro cernerent dulcem cibum, Simulque magna cupiditate ardesceroni Hoc stomachum inanem reficiendi pabulo, Amica quod Sors.οsserebat Optimum. Norunt tamen periculum; & prudens metus Aliqua refrenat appetentiam mora: Sed admonet ambarum una; ne datam sibi Occasionem deserant timidae nimis: Non dolaturos commodos venti halitus,
Quibus adjuventur, ut ab humo se sublevont: Suadet sorori denique, ambas quod juvat. Ergo huc, praeivit quo voluntas, devolant; Avideque depascuntur Optatam dapem. Saturata postquam liquit ingluviem fames, Coepere circumspicere, si qua spes laret Auxilii ab aliqua parte caeli; quid nothus,
Eurusve, ZephyruSVe, aut Aquilo promitterent. Tonet alta liquidos aeris campos quies. Mutationem temporis aliquandiu Expectat utraqite: donec oculis Morpheo Furtim admovente lene tormentum, altera Devicta tandem, sensus amisit gravi Sopore vinctos: altera autem sortiter
237쪽
Cavet sibi, suumque propositum tenet, Et perseverat, aurae ad omnem sibilum Attenta semper: atque ad extrenuun cavi De latere montis ventus excitatior Erumpit ilicet, & paratam sublevat, Et nota secum ad astra tollit praepotem. Soror relicta post paulo expergiscitur: Gemitque, conqueriturque, solam se videns; Alotisque pennis ad volatum enititur: Sed undique aer jam priori redditus Tranquillitati, inessicacem seri opem: Bonasque misera Sortis incertae vices, Astixa terris, expestare cogitur. Huc edocemur sabula, quotquot sumus Infiirmi, egentes, ac miselli homunculi, Divina, sine quis sacere nil boni licet, Auxilia qualem diligentiam expetant.
ADv EN ERAT Cothurnix ab alia procul Regione: Pordix sic alloquitur: O bona, Ad hosce campos confugere quis te malus Coegit error 8 namque, si nescis, doli, Fraudesque, visque, & omne feritatis genus
238쪽
Et Luctus, & Mors impio nos opprimunt Dominatu: si quid venatores, aucupes Saevire cestant, ingruunt vulpeculae Continuo, & aquilae & accipitres, & vultures. Refert cothurnix: Heul reliqui patriam, Quod his & aliis pestibus quam plurimis Infesta nostro redderet generi gravem, Miserabilemque vitam: at audivi tamen A matre, se audivisse cum sibi diceret Avia; animantes intor aetatis suae Omnes, suisse perpetuam concordiam. Longaeva Cornix huc sors advolaverat, Quae verba damnans volucris peregrinae ultima: Istae .inquit, istae sunt aniles sabulae: Adsum videlicet ego ducentos abhinc Annos ruperstes, visa nec est usquam mihi Gens miluina vestrae genti parcere. , Aequaeva miti natio immitis suit.
G Rugnos UΜ habebat Miles, & apertis Equum Qui Martis ultro occurreret periculis, Fidumque jactis hostium telis caput Erigeret, intercipere vulnera gestiens Quaecunque, dominum ut incolumem reduceret. Hinc ille secum tacitus: & multis quidem
239쪽
Et gravibus, ait, exerceor laboribus: At sactus fuero cum sonior, dignit fruar Mercede; dominusque bono ficiorum memor Dulci jubebit me quiescere in otio. Res denique autem quo redit 8 Equus sit senex, Et ad molam ablegatur, heu l asinariam Quisquis fidelem praemio famulum negat mnare julto, sabula hunc redarguit,
An pagi Dominum quidam venit Rusticus:
Neusque, dixit, in tuum porcus canem Irruit, eumque necuit. Damnum sarcies, Respondit ille, nummis viginti auro is, Tuumque trades praeterea porcum mihi, Ut occidatur, ceterosque terreat
Supplicio porcos, ut ne posthac audeant Verendos interficere Nobilium canos. Hic sese emendans Rusticus: Quid sum miser. Locutus, inquit 2 Immo volui dicore Illud, quod esse comperi verum nimis, Neum a tuo fuisse porcellum cane occisum. Is ergo secerit aliquam prior
6 caici. de re rus . C. Io. Moras UnariIS NNIAE Par re GD 'εν Ηas appellat Cato plurali numero . quod i .i 'tior de ira serior ela et mola: sed cum superior tantiam versar 'rur, 1 Pliis dicerint cir mola numero lingulari: atque vocaluitur almiaria, quod alinus Die oriamque ad eam vers udam adlabet ethir.
240쪽
Injuriam, inquit Dominus; & hoc pacto suam S bi perniciem stultus arcessiverit: Male quidem factum; nunc tamen satis est mihi Quod crimen hujus paena, mors, justa eluit.
Abi; tuosque porcos meliuS educa, Et aliquid unquam simile ne peccent, caVe. Si cum potente damnum expostulaverit Tenuis, abibit saepius vix innocens.
Aunus animosi pectoris cum servidos Vix Posset aestus ferre, jactabat caput, Minacibus auras verberabat cornibus, Pedibus revellens putre sodiebat solum, Levomque late dissipabat pulverem. Interea Opacae frondea sub arboris Fornice quieti membra tranquillae dabant Duo Molossi: quos is aspiciens vocat Pigros, inertes; objicit & socordiam: Virtutis illi sed suae bene conscii, Insanientis vana contemnunt probra Et nil moventur. Paulo post autem accidit, Idem ut superbus istρ novo subito impetu Ad proximum hinc se praecipitem ageret nemus: Cum cuncta porro temere lustraret, duos, Quos e latibulis egredi coegerat Importuna fames, Obvios habuit Lupos.