장음표시 사용
11쪽
Opportunus quoque hie loeus fuisset, alia
quaedam monendi, veluti, cur ordinem eum non secutus Sim, quem secutus est Keilius in elementis suis; item queis Satisfacerem censoris oratio His meae academicae anno scholastico igio habitae animadversionibus ; attamen quum hisce, utut paucis, in ipsa hermeneutiisces tractatione satis, opinor, defunctus sim, ne inaniter in longiorem molem eXcresceret Praefatio, abstinendum esse duxi. Vale jam lector benevole, atque his commode in rem .
A te mannus Arigier. antea professor P. O. stud. Bibl. N. T. in universitate Uiennensi; nune Ahhas ord . S. Benedi Gottwieensi
et Celsi Regina. in . Austr. Consit.
12쪽
Hermeneuticae biblicae generalis pars isagogica .
2. Mutua inter Hermeneuli eam et Critieam ratios . Termini disciplinae hermen Evticae . . f. 4. De discrimine inter signification om et sensuq Pago
S. s. Quae in sensu inveniendo speetanda sint Τ.6. Sensus hisce conditionibus respondens verus, est loquentis sensu S . . . . FS. 7. Enune talio proposita supremum est sensus . inveniendi principium . . . 33. 8. Sensus hoc modo inventus sensus literatis, vel grammatico historicus dieitur, varieque dividitur . . . . . 9. Quid sit sensus mysticus 3 quid moralis 3 . 3. Examen argumcnti IV. 239. . Io. Argumenta, quibus defenditur sensus my . sticus et interpretatio moralis . . 35s. 1 l. EXamen argumenti I. a) quoad notione entis infiniti nititur . . . in i ' . 173. 32. Continuatur. bin quoad notione entis perseetissimi nititur . . . . . a v 3. 33. EXamen argumenti II. . . . . t s 2 S. Id. EXnmen argumenti III. .. . . a
13쪽
8. Norma, ad quam eonformata sit sensus repraesentatio sive explicatio
19. Hermeneuticae biblicae gravitas atque utilitas
2o. Succincta historiae Hermene uti eae hiblicae delinsatiosti. Divisio Hermeneuticae .
Hermeneuticae biblicae Partis L
De usu loquendi in genere, ejusquae certa coetgnitione comParanda. 9. 22. Quis vel qualis sit nexus voces inter et signifi rationes 3 . . . . . 5 33. 23 Noli est quidem absolute . . . 539. 24. Sed hypothetice tamen neceSSarius . . 553. 25. Huic non derogant mutatio ueS, quas in linguis Aceldisse experientia doeet . 56S. 26. Nexus hie dieitur usus loquendi, isque Fu prema ost interpretis leX . . 4 58S et 7. Etymologiae et Analogiae linguae non nisi . subsidiarius usus competit . . . 6og. 28. Quomodo usus loquendi linguae mortuae certo .cognosci possit 3 . . ' . . 623. 29. Fontes, ex quibus usus loquendi linguae mortuae cognosci potost, Sunt Lexica , Scholia ete. quorum diversum est pondus 65s 30. De laetus horum subsidiorum compensatur ipsorum linguae scriptorum lectione; et ety . . moloὀiae et analgiae studio . . . cy
14쪽
. De usu loquendi biblι eo. quolis sit usus loquendi bibli eua : Ain quoad communis erat omnibus scriptoribus hellenisticis.
g. 3 3 . An interpreti catholi eo liceat ad idio ma ori.
g. A a. Quo idiomate conscripti sint libri bibli ei Τ , S 33. Argumenta, quibus Psankuchii sententia
d. g. 35. Argumenta positiva pro contraria sente' linadferuntur .
9 36. Apostolis in specie eam non modo cognitam, sed etiam usurpatam fuisse probatur .
42. Uindicatur compellatio: diale eius helleni. silere vel AleXandria . i
. S. 43. Porro aulem graecitas ipsa delerioris notae est
seriptoribus hi blicis N. F. peculiari .
A. De sontibus et subsidiis usum hi bli-
cum Commianem cognoscendi, et quidemo) quoad hebraisticus egi.
g. 50. Primarius sons sunt O , o . . . FO 253. Accedunt Aquilae, Symmachi, Theodotio nis et eae terae heXBPl. VersioneS . , . 3ο4
15쪽
in gener. .cendum. f. 58. Ad hos pertinent αὶ Patres graeci S. 39. si Scholias iridi et GlossatoreS . g. 6o γὶ Scriptores biblici ipsi .
S. M. Item Versiones antiquae latinae et syrr. neoS. 3ο Io 8 non Ρ. Ρ. quorundam Comm sntarii 54. Denique libri hebraici ipsi, seripta Syriae a. Chaldaica . atque rabbinion . . . s. 55. Canones quidam, qui regant comparationem graeca inter et hebraica proprio Marte instituendam . . . . . Io
56. Ad graecos sontes pertinent a. Scriptoros graeci
De inveniendo sensu per consilium Orationis. I. 62. Usus loquendi non sufficit Ad sensum inve-9.63. eonsilium loquentis .
Quid sit orationis consilium .
I 2 29 64 a Consilium orationis definit Spectatam no tionem vel sententiam loquentis
S.Id uberius adhuc ostenditur in eoncreto, per Varias partes , quas u Sus loquendi inde. terminatas relinquit .
Unde consilium loquentis cognosci queat
16쪽
XIII- In oratione continua cognOScitur ;
g. 7 I. a ex diserta loquentis declarations . g. 7 u. M ex unius generis reflenionibus . 3. o) ex fide digna aliorum relatione .
a. d) eκ occasione Sermonis . . . l. 75. Occasio sermonis nonnunquam immediate pandit sen Sum . .
7 6. Qua ratione Occasio sermonis cognoscatur p. e EX Substrata maderia .
73. Ex materia substrata immediate quoque Sen Sub cognosci potest
f. 8o. De aliqgorico dicendi genere . . . S. 81. De symbolico et parribolico dicendi generet, . R2: De gnomico dicendi genere . . . g, 83. Ds mythi eo dicendi genere . . . I. 94. Unde cognoscatur, quid sit subjectum; quid praedicatum ; et quorsum pertineant ad ieetae determinationes . . I. 96. Natura ἔei . . . . . . I. 96. Quid sit cavendum in hac re' . . S. 97. ua, quae rei alleui sircumjeεiai sunt . ipago 129 33O332 33 35 36 38339 42
88. Quae contetatus psychologicus '
3579. 9.. Quomodo cognoscatur, qu M , quo genere ,
583. 9 I. Cautiones in explicatione ex conteAtu Pe-
s. 92. observatio praeli minaris' . .
e eterorum adjectorum . . nec non
17쪽
8. Persona loquentis . . . . 99. Unde innotescat, quae Sit persona Iriquens'; an affectu animata, et quo nomine dixerit tioo. De falsis emphasium cauSis . . .
Q. Extantibus pluribus orationibus, quae in comparationem Venire POSSunt.
O . Quae praesidia interpreti aceres eant. ubi plures prn sto sunt , Sive ejusdem, Sive aliorum scri plorum orationes, quin Incomparatiotiem adduei possint . I oz. De loeis parallelis 1 3. Usus eorum multiplex so o4. Quomodo inveniantur loca parallela I S F.
o 5. CAutelae circa loca parallela adhibendae ro 6. D e locis pugnantibus O . Quae sit Vera ; et quae Rdparens pugna Τio 8. Quid sit intuitu adparentiu in pugnarum interprelis ossietum Τ3O9. De analogia fidei . Do. Exempla, in quibus usus ejus cernituriar. Conclusio hujus SectioniS . .
De sensu in v niendo Asir culturam Dyuentia. De necessitate interpretationis historicae.
iret. Cogn4tae si e notionis specifice unicae porro adhuc investiganda est perseetio vel te
18쪽
Pago I. iis, consectarium . . . . . 2 226. ii 9. Ubi quis e sua, ubi ex aliorum sententia loqui censendus sit 8 . . . 223
B. De sontibus, eX quibus cognoscenda sit tum rerum ipsarum conditio , tum sentiendi cogitandique ratio aetatis hiblicaea
iso. Eorum diversa genera . . . a 25 δ
g. 321. Fons primarius cognoseendi sententias Christianas sunt Iibri N. F. . . . 226 322. Q Patres . . . . . 22 323. 3) Haereticorum scripta ... 228' . ιι, 324. 4b Apocrypha N. F. . . . . sa9.
II. Do fontibus Iudaicis.. 325. Fontes iudaici sunt libri U. F. .
23 1- i et . libri N. F. . . .
Is 6. Philosophi et Mythologi Graeci et Romani et 44
as T. Historiei et Itineraria . . - . . 245338. Adminicula . . . . . a 245a 59. Admonitio et Votum . . . . 246
19쪽
PARS II. 'De sensus inνenti e tisatione.
14o. In sensus repraesentutione 'vel explieatione
a 4 I. Ratio habenda est necessitat s vel iae I erraeorum, in ' quorum gratiam suscipitur 142. Variae Species re praesentationis Sen Sus . a 43. Quid ait versio ἰ et quae ejus conclenciae Supremn norma
a 44. Quousque versori liceat sequi indolem linis guae versionis
a 46. Difficultas versionis ennclenam
20쪽
Hermeneuticae biblicae generalis pars isagogi ea.
So itio Hermenotioin biblicau. Ι Ιεemenevitea etymologice est ars Vel scientia interpretandi. Descendit enim ab is quod
est nomen Mercurii tanquam Deorum internuncii et voluntatis eorum interpretis, unde sormatum est verbum ερμηνευειν interpretari, indeque Uerivatum ερμηνευτικη scilicet τεχνη Vel interpretandi ars vel scientia. Interpretari jam
vero est docere, quis sit verborum Ioquentis sensus et quod quum sine firmis solidisque regulis haud ita fieri queat, ut alicui de veritate sensus Persuadeatur, Hermene licam esse oportebit, Systema reguliarum, ad quas sensus loquentis rite inveniri , aliisque perspicue exponi queat ; et subjective sumta erit scientia regularum, a quihus veri sensus cognitio et explicatio pendet. Quodsi in regulis istis statuendis peculiaris ratio Ilabetur scriptorum biblicorum , et quidem vel omnium simul, vel siugulorum, HermeneVitea biblica ganeralis vel specialia obtinetur. Λt