장음표시 사용
22쪽
ονδε Dissertationis. h. I. Dari jus Naturae. II. Docto res in modo demonserandi d f
III. GROTIUS supponit , dari a natura societatem humani generis seq. v. Indeque eoneiadis ius quoque a natura exi sere , idque voeat IUS
VII Ea fuit Iententia veterum Phil sophorum. VIII. Reeentiores Philosophi idem primeipium adoptarunν. IX. Sententia GROTII e ius natura exsere, et sedetur, Deum non esse. X. De isto iuris naturalis Deialis. XI. Modi probandi jus natura sociale.
XII. suae iura eo pertineant. XIII. Venit saevitatis, sui, nomine,
atque in ea obtinet proportio ariathmetica .
XIV. Causa esseiens juris sociaIis, ejusque Objectum, subjectum , sectus. XV. Disserentia juris Ioelalis a Dronaturae laxiori, a iure divino tiniis
CERTO RERUM STATU :M. seqq. P R Ο π Μ I U Μ. SYSTEMA GROTII exposituri initium facimus a Iure socialiquod solum vere, & proprie Ius Naturae ei dicitur. I. Autem explicabimus quid GR OTIUS per Ius Soeiae intelligat. Vid. Cap. I. II. Resutabimus illud systema; R demonstrabimus, nec dari societatem humanam, nec Ius inde aliquod oriri, ejusque custodiam non esse principium Iuris naturalis, nec modum aliquem probam di, nedum generalem. Via. Cap. II. III. Exponemus, quid GROTIUS per Ius Naturae pro certo re rum flatu intelligat ; simulque probabimus, nullum ejus in disciplina juris naturalis esse usum. Vide Cap. III. γΑ a C Disiligod by Cooste
23쪽
ARI aliquod jus natura rae, i. e. existere alin ara quod vinculum gene.
ris humani, qu- ne. cessitatem singulis imponit qusdam agendi , vel non agendi , tum ex ratione, tum ex consensu omnium gentium elucescit: idque ex consesso alibi demonstrabi
β. II. Mirum autem est, quantopere Philosophi ei rea modum demonstrari indi existentiam hujus juris , nobis innati, Varient. de quibus sigillatim infra agemus. ιρ. III. GROTIUS veteres Gentilium Philosophos secutus', existentiam juris naturalis proprie sc dicti deducit ex appetitu societatis rationalis eum his , qui sui sunt generis. cq. IV. Supponit enim, hominem praealtis animantibus a natura ferri ad socie- ratem, adeoque existere inter homines appetitum o , ac affectum socialem ς , i. e. communionem s , & conjunctionem A quandam . Ferri aκtem, ait, hom nemotione praeditum non ad quamlibet forie. tatem, sed ad communitarem tranquiliam, O rationalem ε , etiam spreta utilitare propria, oe licet nulla re ;nd geat 3 addit tamen , naturam nos singulas, nfirmos nasci voluisse,er multarum rerum ad vitam recte ducendam egentes, quo magis ad colendam sinetatem raperemur . . - Vid. differt. pratam x m. b) vid.dissert.
f. 6. ε Prol. g. 6. & . o Prol. 3 a 6. V. Posita tali selitate humana rationi humanae conveniente, GROTIUS inde concludit, dari jus aliquod naturae, cum sine jure nulla societas . adeoque nec humana , subsistere possit. ιβ. VI. Principium igitur juris naturalis G ROTIUS ponit in eustodia societatis humanae, GV rationalis ; omnia enim ea iusa esse, ait, quae appetitui secietatis
rationalis congruunt m et e contrario autem injusa ea, quae naturae societatis mistione utentium repugnant. n Atque hoc
jus naturae in specie vocat jus naturae s Hale ' , quia facultatem agendi in selo cietatis respectu indigitat. pVII. Haec principia Grotius ex veterum philosophorum libris haust .
Plerique enim secietatem aliquam universalem , eoque communionem , ac conjunctionem quandam inter 'omnes homines statuerunt, uti ex libris M.
ANTONINI q , SE NEC JE r , ARISTOTELIS i , CICERONIS, &
aliorum, videre Iieet . Hinc noeemrio jus aliquod oriri, docuerunt, quum - cietas humana sine jure subsistere non possit simulque sundamentum Omnis iustitiae in custodia secietatis humanae posuerunt. CICE RO in singulis sere operum partibus demonstrat, justitiam naturalem ex societate hominum naturali ortam esse ' societatem humanam sine jure su sistere
24쪽
sistere non posse: 3c omnem justitiam humanam absolvi studio societatem illam tuendi, &custodiendi i . SENECA M .
ARISTOTELES η , APHRODI. SIENSIS = , & alii perpetuo hoc prin
cipium ponunt: ubi Deieras es, ibi esitis. CAMILLUS noluit in pueros F liscorum , qui scelere magistri ipsi trade-hantur, hostium jure uti, quod justa a
ma non essent ad verius eam aetatem, cui etiam captis urbibus parcitur: atque hoc ius ex ea societate decucebat, quam natura omnibus ingeneravit α . FLORENTINUS ICtus ideo nefas, ait, hOminem homini insidiari, quia natura eo Snationem quandam naturalem inter nos constituit. AEq. VIII. Sed & ante GROTII tem p
xa hoc principio in demonstrando naturae jure noviores Doctores usi sunt. BESOL DUS totum fere jus naturae in dissertati Mibus politieis hoc modo demonstravit .
Systema juris naturae , & gentium, ex codem sente composuit. Sic FRANCI
SCUS VICTORIA , COUARRU VIAS , MOLINAEUS . ALPHON
SUS DE CASTRO, aliique , perpetuo ad hoc principium provocant. q. IX. Existere autem hoc ius naturae sociale , GROTIUS sit, eis detur , Deum non esse φ . Cum enim supponat, illud ex principiis internis fluere a , inde concludit, hominem vim socialem , i. e. affectum illum vivendi in communi-
L.UI I. e. XI. Videtur autem circa earim , m
in ii em amitaria esse, imita omni enim scierare esse quoddam ius vi tu . 3 L. I i. de anima e. xlx r. Si seiaba's natura D. mur, impossibile est Deietatem aurare sine iustitia . et 3 Liv. Lia v. e. xxv I. Nobis eum Faliscis, qMa pacto fit, humana societas nous i quam ingenerois natura, utriusque est,tate cum aliis sui generis percepturum , licet Deus non ex i lia i e adeoque hominem custoditurum societatem humanam edam remoto Deo f . Ex his praemissis inseri, actibus humanis ineste moralem aliquam turpitudinem, aut necessitatem: non quia Deus eam determina vit ; sed quia aut convenit, aut non convenit cum sociat s. gCujus rei enectum insignem hunc esse, ait, quod ius naturae nec a Deo mutari possit, quia non ex ejus Voluntate,
sed , uti dictum , ex principiis internis,
nimirum ex appetitu societatis humanae, fluit. εCeterum concedit, Deum approbasse hoc jus naturae, dum voluit ut talis affectus socialis , adeoque talia principia inistrinseca, in nobis exstarent ε . Atque
hoc sensu jus hoc naturae etiam divinum vocari posse, ait. εX. Iuxta haec principia GROTIUS definit jus naturale : Dictamen
rectae rationis, indieans alicui actui, ex ejus convenientia,aut discor enientia eum natura rationali i. e. cum appetitus ietatis humano intellectui convenienis te ) inesse moralem turpitudinem , aut necessitatem moralem m : i. e. actum talem natura vel justum esse , vel injustum n . Atque has notiones adeo certas esse, existimat, ut nemo eas negare possit, nisi sibi vim inserre velit o ' eisque indicatis, facile ea, quae omissa sunt , definiri posse, ait. ph. XI.
25쪽
XI. Aliquid autem esse juris natu. ventionum , & pactorum bralis, duobus modis GROTIUS probat: tum a poteriori
tum a priori, tum a poseriora. qA priori probari jus naturae, ait, per rationem, &ιjustas inde deductas conis clusiones. A deoque omne id juris naturalis, i. e. jusum esse statuit, quicquid necessario convenit cum natura sociali, i. e. cum appetitu illo societatis humanae excellenti , & humano intellectui convenienti r : id vero injusum esse, quicquid naturae sociali repugnat. δ
A po teriori probari, aliquid esse juris
naturalis, ait, si quid apud omnes, vel moratiores saltem gentes vel vetitum , vel praeceptum esse creditur ν ς quia universalis effectus universalem requirit causam : talem autem existimationis causam
uix ullam videri posse piae ter levium linium, communis qui dicitur. ti*. XII. Ex hoc jure sociali GRO TIUS deducit abstinentiam ab alieno
x , societatem enim eo tendere, ait , ut suum cuique salvum sit, I ; ejus que naturam in eo positam esse, ut ea , quae alterius sunt , ei tribuamur Σ . In specie autem ex ea deducit poti statem tam in se s quam libertatem v cat), quam in alios , quo refert testatem patriam , dominicam . item dominium , sive plenum , sive minus plenum, nimirum , usum fructum, juspisnoris, & creditum, cui ex adverso rei pondere, ait, debitum in jura conmercia ς , mendaciorumnem , d &c. Ex eodem jure sociali concludit . unumquemque posse humanae societatis negotia utiliter gerere, e ejusque curam
gentibus, & praecipue Regibus, s in.
cumbere ε ς indeque peccata in humanam societatem commissa a qualibet gen te, quin a quolibet privato puniri . ,& dominium ideo reis aciem posse i . In primis autem in humana societate re ligionis insignem esse effectum k ' indeisque violantem capita religionis naturalia puniri posse nomine societatis humanae ις nec asyla proficere contra delicta in humanam 1 ietatem commissa in . Denique jura societatis humanae etiam eum tDrannis , cum piratis a , cum hoste O , cum servis P , manere, ait.
q. XIII. Atque hoc ius naturae sociale GROTIUS e vocat jus naturae pro pris, oe strictese dictum ν cujus nais
turam in eo ponit, ut circa aliena vero
fetur, i. e. ut ea, quae jam sunt altorius, alteri permittat impleantur. sSpeciali quoque nomine hoc jus naturae saeultatem moralem appellat e , qui facultatem agendi in solo societatis r spectu indigi tat μ , eamque ideo definit
qualitatem moralem perfectam personincompetentem, ad haben una, vel agendum id, quod iustum est, i. e. quod natu. rae societatis ratione utentiam convenit. x Hanc
g. q. n. a. L. I. c. I. I. q.& Prol. 6. I . L. II. c. XXIII. g. II. nu. I. Ec 2. L. m. c. x. g. I. n. I. L. III. c. I. g. a. nu. I. Ac g. Φ nu. a. &
26쪽
Hane facultatem nomine sui ICtis q. XV. Hinc jam facile constat, quo venire, ait γ ; quia ex hoc jure con- modo jus naturae sociale ex hypothesistat , quid cuique suum sit, tum ex GROTII differat a reliquis jurium spe- iure in personas, tum ex jure in res, ciebus, quibus humanum genus oblitum ex obligatione personae. et gari, fingit. Denique in hoc jure obtinere, ait, Differt, inquit, PRIΜΟ a iure na-justitiam expletricem a ' in hac vero turae laxiori, I. eausa . Ius enim sociale justitia proportionem arithmeticam. b oritur ex assemi sociali, i. e. ex appeis q. XIV. Causa igitur ejiciens juris titu societatis rationalis, humano ge- naturalis socialis G ROTIo est appetia neri communi ; cui quae conveniunt, tus societatis rationi conveniens Se conseis justa ,. quae non conveniunt , injustaquenter laltem Deus, ejusque voluntas. dicuntur l. Jus laxius autem oritur ci- Subiectum hujus juris eiὸem est uni. tra socialitatis respectum ex judicio reversum humanum genus: adeo ut Prin- cte conformato ad aestimandum ea , ei pes tum inter se, tum subditis suis quae delectant. aut nocent; cui iudi- ex eo obligentur. ς cio , quae conveniunt , laxiori sensu Ad Objectum juris naturae socialis justa . quae ei repugnat , injusa di-GROTIUS refert omnes actus huma. cuntur. ι nos, quatenus societati conVeniunt, vel Atque hinc GROTIUS prias vocat
repugnant : quorum catalogum ex Libui ius proprie, stricte sic dictum vi , quia supra f. XII. obligat saltem ad id, quod justum, 1. e. Efflus illius iuris GROTIO est, socialitati conveniens est η; pdterius vero quod homines ex hoc jure sociali sa- jus laxius φ, quia obligat praeterea ad id,
cultatem moralem habeant agendi om- quod re tum , i. e. judicio recte conis nia, quae societati humanae conueniunt. Armato ad aestimandum ea, quae uti.
Unde ait, ex hoc solo iure alicui jus Ita, aut noxia sunt, conveniens est . Poriri, & quaeri ., Sc ex eo constare , Differt a. Objecto. Objectum enim quid cuique suum sit e . Si proinde alii iuris naiurae socialis G ROTIO est tui tale jus tenent, id restituere , & prae- alterius, quod ei, cujus est, ideo tribui stare teneri f; & si nolint , cogi ad debere, ait, quia societas humana ali- id posse, etiam armis g; quin puniri ter conservari nequit q. Objectum auis ideo posse a quovis homine b& in tem juris laxioris vertari, ait , circa id, genere omnia irrita esse, quae contra quod nos in Ur adeoque ubi nullum jus sociale fiunt. jus tertio competit, sive exigendi, sive
peten D L. i. eap r. f. s. re d. l. r. cap. i. s. sin s n. 7. i L. M. e. V. . 3.& io. l. tr. Q L I. c. t. q. 8. l. II. c. xvi I. g. v. l. II. c. x I. g. 9. 6 in Prol. g. 6. & I. g. 8. I. i. c. c. v II. g. 4. n. I. S. a. n. I. l. in . c. xx. f. a. i. f. p. i. i. c. l. 3, 1. n. 3. o Prol. 3. p. n. y. bὶ L. I. e. l. f. S. c Prol. I. I. L. t. e. II. g. I. num. y. Cons. Differt. seq. M L. I. c. v. I. io. & II. l. i i. e. xxv. g. ἶ. m Prol. ἔ. 4 l. & praeced. g. π L. ri. c.
n. . P Ol. g. Io.& l. l. II. c. X D. I. I 6. xx II. g. II. n. I. & z. L. I. c. i. g. s. ο)c. xv I L. I. 9 L o. cap. xx. q. a. n. 2. L. I se L. I. c. l. s. v. n. I. a. y. c. U. f. IO. c. vis. e. t. f. a. n. I. l. II i. c. I. g. a. n. r. e L. q. c. x t II. g. 7. g. ig. n. I. & 4. e. xx V. s. ζ. I. c. r. f. s. 03 L. II. c. xv l. f. a. f. s. n. q. L. II l. c. II l. 3. o. n. . c. x III. f. q. Prol. g. io. l. II. c. xxv. g. 3. n. 4. l. III c. n. I. Se 4. L. II. c. xv I I. g. p. c. x I l . f.
27쪽
8 Distertatio Proaem. I. Cap. II.
petendi; sed ubi nos soli obligamur quod contra jus naturae laxius fit, iri
Si quaeris ex GR Io, quaenam sit utilitas hujus obligationis ' Respondet, quod contra jus naturae laxius agens non tutus sit in conscientia, sed Deo poenam ideo debeat. ti*. xVI. Ius naturae sociale differtfECUNDO a jure divino voluntario: I. quia ex hypothesi GROTII jus f
ciale ex principiis internis fluit, nimirum , ex appetitu societatis ς jus divinum voluntarium ex libera Dei voluntate π: adeoque a. illud intrinsece bonum est, citra Dei voluntatem, quia& remoto Deo; hoe demum iustum fieo Dei praecepto, adeoque extra Deum
concipi non potest ν: hinc g. illud mutari nec a Deo potest, hoc potest. e XVII. Ius naturae sociale differt TERTIO a jure gentium voluntario, quod juxta systema GROTII I. nec ex principiis internis fluit, nec a Deo; sed a magna illa societate humana ,
ob varias ejus utilitates, ac necessit res, statutum est et . Atque hinc 2. non homines obligat, sed eos saltem, inter quos receptum est. Unde 3. M tari potest consensu eorum, qui ius illud statuerunt. Gin conscientia, i. e. in foro poli Dissertationem sequentem.
Atque hinc ex h3pothesi GROTII in priori jure obtinet justitia expletrix,
in qua observatur proportio arithmetica, quia praecise expleri debet id, quod alteri debetur: ius naturae ιax tis autem respicit justitiam attributricem, ubi obtinci proportio geometrica r, quia secundum meritum, & aptitudinem , jus hoc alteri assignari debet. Differt 3. EUGiu. Etsi enim ex uir que jure naturae G ROTIUS necessitatem moralem , i. e. obligationem, oriri statuat; toto tamen coelo disserunt effectus hujus obligationis . Ex iure enim foetali, juxta mentem GROTII, tertio verum jus quaeritur iis facultatem habet ex eo jure debitum a me armis quoque exigendi, vel me in jus sociale committentem puniendi:
immo quidquid eontra jus sociale fit,
irritum esse, ait. somnia secus se habere in jure laxis-ri , statuit; ibi enim tertio nullum jus
quaeri, adeoque ei facultatem non cominpetere debitum ex iure laxiori a me armis exigendi, vel me in ius illud committentem puniendi ; denique Sc id,
Ubi refutatur doctrina de Iure Naturae G tali. XVIII. TI Raemissis fundamentis L Grotianis hoc capite demonstrabimus, I. doctrinam de societate humana ex impiis Theologiae gentilis prinei piis ortam esse. II. Societatem
universaleni humani generis naturali ra tioni cognitam non esse. III. Etsi talis daretur, eam non esse principium essendi. IV. Nedum ei inesse bonitatem intrinsecam. Sed & V. siritalitatem nec
28쪽
principium cognostendi , seu modum probandi universalem, dici posse. Quae
lingula totidem sectionibus nunc Illustrabimus.
Ubi demouseratur, doctri nam de Societate humana ex impiis pbilosopborum gentilium principiis ortam qle.
XIX. Philosophi gentilium soci
talem universalem inter homines natura existere, statuunt; at diverso modo. Alii enim communionem materialem, seu corporum inter eos existere, ajunt: alii societatem patianis tantum.
Priori sensu GROTIUS, cum Stoicis, aliisque Philosophis, societatem aliquam inter homines intercedere, existimat: i. e. af fium, seu instinctum In societate, Sc in communione Ui Vendi, eamque conservandi. Atque haec societas materialis dici potest , quia etsi per rationem dirigatur, corpori tamen Inhaeret, & ei connata est.
Posteriori sensu quidam Philosophi societatem inter homines esse, ajunt, non Corporum , sed rationis, teste Μ. ΑNTONINO L. XII. et 8.εις --A. Ver
ba ejus haec sunt: sui bomini cuisis
cum toto bumano genere intercedat cogna-
xis r neque enim tam Janguinis, aut seminis , quam mentis existis communio . Et
LACTANTIUS alio se ab uno Deo inisspirati omnes,m animati sumus,quid aliud quam fratres sumus λ quidem conjunis mones qui animis , quam qui eorporibus. bCicero nos ad justitiam natos esse vel ex eo patere, ait, si hominum inter ipsos societas, conjunctioque perspiciatur ς ' idque ex communione rationis probat. Inter quos es communio legis, s sunt verba CICERONIS . in later eos quoque
legem vocat) ' igitur omnibus quoque jurdatum es e. Atque his praesuppolitis ita
concludit: Vtiibus ex rebus, cum omne genus humanum societatem inter se esse intelligat, illud extremum es, quod νecie vivendi ratio meliores essetat. Sequitur igitur, ad participandum alium ab alio, communieandumque inter omnes, iustos
e factos f. Idque porro ita declarat :Muneribus Deorum infructi m ornati, unam hominum inter ipsos esse vivendi rationem, bomines luter se naturali qumdam indulgentia, O ben olentia , tum etiam societate juris teneri Igme cum vera esse concesserimus, qui jam liset nobis anaιura leges . oe jura sejungere 'β. XX. Utraque bac Deletas humani generis ex salsis, erroneis, quin impiis principiis gentilium originem ducit. XXI. Societas enim illa mater mlii sequitur ex impio illo systemate, quod universum pro Deo habet, &cum SPINOSA unam substantiam supponit. Coastat enim, dc alio quoque loco pzobavi , Philosophos gentiles circa exi.
stentiam rerum duas in genere constituisse scholas, quarum altera asserebat, omnia, quae ex iuunt, unum esse ἰ ademque Deum, & materiam, esse unam substantiam, sub universo comprehenissam: altera, universum illud ex duobus consistere, docebat, ex materia, nimiis rum , & spiritu, qui in materia operatur; atque hi Deum a materia separabant.
Prior schola confundebat creatorem, 3c creaturam, moventem & motum ,δc utrumque in uno universo quaerebat:
poserior statuebat, Deum aliud quid
esse a materia; eum ad materiam accessisse, primum motum materiae dein disse, ac omnia, quae videmus , creasse,
δc potentia sua produxisse. B Cum
29쪽
Cum igitur, iuxta hypothesin prioris scholae, homines nihil aliud sint, quam
membra, i. e. verae portiones unius
universi, cum non sint substantiae propriae , ted modificationes universi, figurae saltem , quas universum extenti ne sui formavit, & quae statim, ac desinunt, in universum redeunt, accum eo redintegrantur; originem inde cepit doctrina de Deietate humani generis , & de eo natione quadam universalia quia juxta haec principia singulae creaturae , tanquam totidem extenuones universi, ex eadem causa, & ex eadem materia , originem ducunt , adeoque membra sunt ejusdem universi. Idque in terminis ita exponit SENECA ep. XCV. Omne hoc, quod via , quo riviana , m humana conclusa sunt, unum est:
membra sumus corporis magni. Natura nos cognatos edidit, eum ex iisdem, σex eadem gigneret .' haec nobis amorem inis
didit mutuum, O sociabiles fecit. Idem quoque diserte tradit ARISTOTELES g. 3c ex eo STAN LEIUS: .. ergo
manifestum quod naturalis nobis erga omnes in is benevolentia, eamque per se esse expetendam, er cum ratione consentaneinam ; unum siquidem Deorum , atque hominum est genus, deque tino naturae ventre omnes proseiscimur . CICERO Stoicorum doctrinam explicans, ait: Mundum autem censent regi numine Deorum, eumque esse quas communem orbem , o e vitatem hominum, oe Deorum, oe unumquemque nos rum ejus mundi esse partem , ex quo illud natura consequitur ut communem ulu tatem nos rae anteponamuFquodque nemo in solitudine visam agere velis, faede intelligitur nos ad coniunctam congregationem hominum , ad
naturalem communitatem nator esse. A
Omnes se ad primam originem revocentur,
a diis esse . Sed PYTHAGORAS ex
eo principio cognationem inter homi nes deducit; omnium enim inter omnia cognationem esse, ajebat, o aliorum commercium in alias , atque alias formas transeuntium, apud Sen. D. CVIII. Post a tali societate, porro conclude.hant illi Philosophi, jus aliquod inter
homines exstare, quum absque justitia societas existere non possit I . Unde SENECA m : Ree feletas diligenter, σsancte observanda es, quae nos omneFomnibus miscet, indieat, aliquod esse
At impiam hane sententiam esse, &quae jura naturae, quin omnem religi nem penitus evertit , alibi demonstra.
. bimus. XXII. Societas autem rationis
nititur erroneo illo principio, quod ratio sit particula aurae divinae, seu portio mentis divinat. Cum enim Deus, posita hac hypothes, singulis hominibus animam indiderit, eoque portionem divinitatis suae communicaverit, inde concludunt gentilium philosophi, societatem, seu
communionem aliquam rationis, eoque& juris non tantum inter homines, sed& inter Deum, & homines oriri. At negamus, anima n nostram esse Veram portionem mentis, seu essentiae
divinae est aliquid rationi divinae simile, sed non ejus portio . Quae, qua 1O, absurda inde sequerentur λ Cum enim animam praecipue peccatorum causam esse, omnes fateantur, & illa poenis ideo obnoxia sit οῦ necessario sequeretur, particulam aurae divinae, porti
30쪽
nem mentis divinat, &substantiam di. Vinitatis, pecore, aut taenis subjici posse. q. XXII. Cum igitur certum sit , opinionem de foetetate fumana ex salsis
gentilium philosophiae principiis originem dueere , tutius esse videtur ab iis abstrahere cum certum sit , socialitatem hoc sensu tae impietate admitti, aut pro juris sanctissimi sente haberi non posse.
Ubi demon Iratur, societatem universalem inter homines non dari.
XXIV. His ita praemissis , tuto asserimus, non dari aliquam societatem universalem inter homines, quia L ex praecedentibus apparet , figmentum illud', de se erare aliqua bumana , o tum esse ex falss principiis. XXV. Sed & II. quis , quaeso , appetitus nobis est vivendi in societate cum illis populis , cum quibus nullum nobis commercium est, & qui vix nomine nobis cogniti sunt ρ Adeo ferae hae gentes sunt, ut potius omnem cum illis communionem non tantum
evitemus, sed & abhorreamus. Sane, ipsa experientia nos docet, gentes iam vi orbis a nobis non sociorum jure haberi, neque commercium cum iis esse ex affectu quodam sociali ; sed ut res eorum,& imperium in ipsos adipiscamur. XXVI. Neque III. ulla ratio ali gari potest, unde appareat Deum voluisse praecise homines ege sociales, &injunxisse humano generi ut in comis
XXVII. Contrarium IV. apparet re ipso instinctu naturae, si is rite examinetur. Homines enim in statu naturae positi seruntur ad solam domesticam Ecietatem , nimirum , ad coniuncti nem maris, & taminae , ad procrea. tionem sobolis, & ad sui, suorumque
defensionem: adeoque natura haec 1 Ia societas cognita est.
q. XXVIII. Atque tae societas msumcit ad conservationem generis humani, nec opus est ad universalem aliquam societatem confugere : omnia enim, quae ad conservationem hominum pertinent, familia suppeditat ;maritus, & uxor omnem sortunam invicem communicant; liberos natura lysa, absque ope aliorum, in lucem printrudit. Eadem natura quoque providet huic partui per alimenta matris ς toti autem familiae victum suppeditat absque humani generis auxilio, cum necessaria omnibus natura praebeat , quin δc media defendendi jura familiae singulis membris familiae concesserit . In quem finem ergo, & ad quem usum , communitas cum reliquo humano genere citra ullam necemtatem fingenda sit,
non Video o*. XXIX. Equidem VI. negari nequit, in praesenti rerum statu latius patere domesticae societatis necessitatem , ubi a naturali illo statu recessum est ubi homines non contenti victu neces.sario , omnia , etiam citra necessitatem se occupant, sui similes , in quos natura jus non habent, sibi subjiciunt, vicinis vim faciunt, & imperia armis
f. XXX. At haec necessitas VII. non est a natura, sed a vitio hominum; indeque societas, quae exinde oritur, vel est ex vi k vel ex pacto , non ex instinctu . Ut taceam , eam non esse universalem totius humani generis .
sed intra fines cujusque reipublicae contineri . q. XXXI. Denique & VIII. societas