장음표시 사용
41쪽
id agit: at hominibus iacta haec divi na imitari non licet υ . Si Deus populos damnatos promiscue cum sceminis, & infantibus occidi jussit, id. quoque praeceptum non evertit jus. naturae quoad reliquos homines : jussus autem iustus est η , propter plenissimum illud dominii jus, quod ille in nos habet. Deus suo jure permittere primis hominibus potuit, ut fratres, & sorores invicem nuberent, & actu permisit, quia voluit multiplicari genus hum num '. quod fieri absque nuptiis fratrum, & sororum non poterat . Haec vero permissio nullum jus dat reliquis homini Sus, sed in illis manet prohibitio naturalis. Deus jussit, ut Israelitae vasa aegyptiis auferrent id vero crimen non est, nec contrectatio fraudulenta rei alienae. Sed iure res illas Israelitat abstulerunt , jubente nimirum Deo supremo rerum domino .
Si Deus, sine causa Meldi praecipit ISAACUM, ideo non licite homicidium inter homines committi potest. At hoe speciali casu id crimen non est, quod vitae supremo domino aut re fit 3 . Indeque recte ait GROTIUS, hic non jus mutari, sed rem, de Majus natum constituit Q. Sed anne Ix his principiis positis, Deus jubere possit, ut aliquis, solius voluptatis suae causa alios homines innocentes cruciet quod olim B. LEIB-NITZIUS nobis objecit λ Resp. finguntur circumstantiae, quae aliam speciem faciunt, & absurda, vel pugnantia implicant. Si Deo , uti ponitur , nulla alia permittendi causa est, quam
ut pessimi nebulonis voluptati gratificetur , pugnat id cum Dei persectione,& bonitate . Alias vero hoc Deum posse, exemplo JOBI discimus , quem
cum innocentem cruciare volupe esset Satanae, Deus ei cruciandum expresse bis permittit a . At ejus causa non fuit Voluptas Satanae, nec pugnabat id cum bonitate Dei, ut eventus docuit. Sane, cum nemo coram Deo in iscens sit, creator noster pro lubitu, &jure, per morbos, cruciatus &c. viatam nobis auferre potest. Longe enim
omnes illi cruciatuς insta id sunt, quod meriti sumus . Sc satis ampla adhuc pe
catorum seges. superest in hominibus, in quibus misericordiae Dei infinitae locus esse potest : perlesta enim' demum meritorum pensatio alteri vita reserva ta est, nec ante plenarie fieri potest , quam homines actionum, quibus m rentur, finem morte secerint, earum que aveo mensuram impleverint. Tunc enim demum modo perfectistano Deus compensare cujusque merita, Sc poenas. distribuere, ac praemia potest, quae ex persectione divina. bonis , . vel malis debentur ε . . At X. bene observavit GROTIUS, Deum hoc iure suo , seu dominio , , quod in homines habet, supremo non semper uti c . Sane, ex exemplis, quae ex, s acra historia afferri solent, apparet, eum non sine gravissima causa quaedam, . quae juribus hominum inter se contraria videntur, statuisse. De exemplo IOBs id jam probavimus. JEgyptiis vasa auferri iussit, tum in
menam , quod popul um Dei tantis cumulaverant iniuriis , & quod contra
mandatum divinum, . tot miraculis conin pro V. 6. M) Vid. Traa meum de principio iur. nati Part. r. qu. 4 3. Iῖ. υ; GROT.
42쪽
probatum , exitum sacrificandi causa res mutatur , non manet id , quin petitum denegaverant e tum in com- hoc nomine inter homines fgnificatur, pensationem mercedis , dum operas sed salsum ei nomen datur. erviles rot annos a populo libero in- L,VII. Etiamsi vero a I. non juria exegerum . adstipulari possimus sententiae schola. Sed & porro, clum caedem ISA A- sticorum, qui juri naturae intrinsecam
CI ABRAHAΜo patri injunxit, causa bonitatem ineste statuunt , & qui jus
fuit exploratio fidei ABRAHAMI , natura: exlliturum alserunt, etsi de- quae ei, ejusque posteris 4n summam cessit utilitatem. Denique nuptias cum patrui vidua, sub poena infamiae Israelitis injunxit , ne stirpes confunderentur , & ut ce titudo prophetiarum subsisteret , quiae tribu Iudae, & ex interpositis ejusmodi nuptiis , nasci mediator debuit. LXI. Obstat porro, & ΣΟ. quod
rerum meritates sent aeternae , ita uti nec Deus esseere possis, ne sis duo sint quatuor, paria a ' adeoque his rebus intrinseca bonitas , & necessitas inesse videtur . Resp. Hic non quaeritur , an actibus lumanis insit bonitas
intrinseca, sed sequitur de facto , dere , de numero, an dici possit non sactum, non res , & non numerus Τ Sane, Deus hoc asserere non potest , nec saltum nomen rei assingere , vel rem facto contrariam allegare ' haec autem necessitas non est intrinseca actibus ,
sed fiuit ex ipsa persectione divina , quae Deum mendacii reddit incapa
Totum ergo arcanum , eur bis bina sint quatuor, ita ut nec Deus aliud
sicere possit , hoc est, quia bis bina , & quatuor idem plane spnificant , eundemque numerum , scilicet quatuor unitates . Perinde ergo est , ac si quaereretur , cur quatuor lintquatuor λ & cur nec Deus aliter sacere possit λ haec enim vox imposita
est, ut hanc rem significet . Si ergo
i0 GROT. lib. I. c. r. I. Io..n. Ptur, Deum non csse : absit tamen ut
defensores hujus sententiae pro athias, aut pro talibus, qui ad atheismum
ducentia tradunt , habeamus . Omnes enim Deum agnotcunt ' Omnes , ex
-eepto HOBBESIO , legem naturaestatuunt ; omnes denique transgress res hujus legis poenis tum temporariis , tum aeternis obnoxios esse , tradunt : etsi Deum consequenter saltem legem hanc naturae approbasse ,& poenas. , ac p mia statuisse , existiment.
Sane, pia potius intentione dogma hoc inventum esse , persuasum mihi habeo . Dogma enim illud supponit
veros atheos ., qui nec Deum, nec legem divinam agnoscunt , indeque juri alicui natum se obnoxios esse negant . Pii quidam theologi hanc audaciam atheorum reprimere volentes , consequentiam illam non admittebant;
sed sustinebant, nec atheos omnia Eiscite agere posse, & ossicia quaedam jure naturae hominibus injuncta esse , etiamsi detur, Deum non esse . Eaque ossicia GROTIUS ex socialitate deducit. Ille enim communem aliquam inter homines esse societatem 1 ure nit , eoque jus naturae inseri , quia societas sine legibus subsistere nequit. Indeque concludit , etiam atheos ad conservationem illius societatis obliga-ῖ. -- s. 9.)Eis autem negari nequeat, piam
43쪽
bie subesse intentionem ς tamen Vix mihi persuad ere possum, atheum, qui
vel talem communem societatem negat, Vel executorem legum socialium non agnoscit . hac ratione convinci posse. Quid, quaeso, atheum deterreis ret , s jura societatis violare , i. e. crimina perpetrare vellet , inprimis si insciis omnibus perpetrare posset 8 nihil ipsi a superiore metuendum esset. quia vindicem non agnoscit. Equidem allegant doctores praesati, satis eos deterreri per mala, quae ex actibus vitiosis sequuntur , & crimina comitantur ' ita enim in adulterio, dc homicidio vindictam , tum mariti , tum familiae ; in scortatione
morbos dcc. metuenda: atque haec mala poenae loco esse, ajunt. At si praeter illa mala physica nihil aliud metuendum esset atheo , fragile admodum frenum hoc erit continendi ejus furores. Quid enim metueret adulter, si clam , vel volente marito thorum
violaret 3 quid praedonem, quid rebellem deterreret, si viatorem , si primcipem occultis armis tollere ponet , M. Sane , nullus hic metus pinnae , nec ab hominibus, nec a Deo ; non ab illis, quia crimen eos latet ς nec a DeoA quia talem dari negant. Hoc negari nequit, mala illa non semper, nedum necessario, actus vitiosos sequi, uti nec praemia actus virtuosos sem.
Per, aut necessario comitantur.
Tutius igitur proceditur cum hujusmodi hominum genere , s rati nibus convincuntur , Deum existere , xumque humano generi legem dedisse.
. PUFENDORF. de I. N. Lib. o. cap. I M. f. I p. 8e 2o. & Elem. iur. univ. Lib. 1 I. Rxiom. I. g. I. LUDOVICI in delin.
Ubi demonser ων, custodiam societatis humanae improprie consitui primia pium cognoscendi , θω - - pr bandi universalem . h. LXIII. Hactenus demonstravi.
non esse causam efficientem Iuris Oaturalis, & extra Deum nullam aliam obligationis causam concipi posse is Noviores juris naturalis doctores voritatem hujus asserti agnovere , indoque Deum, ejusque Voluntatem tam
quam causam primam juris naturalis admittunt, illamque Prine pium essendi vocant. Cum vero hoc principium nimis generale ipsis visum fuerit , quod inde non appareret quidnam Deum voluerit, aliud Principium cognoscendi voluntatem divinam quaesi-Vere,. quod plerique in SOCIALITA- te invenisse sibi persuadent, indeque eam principium cognoscendi constu
Cum enim supponant, Deum homines sociales creasse , inde conci dunt, Deum praeessa injunxisse hominibus , ut ea, quae ad custodiam si cietatis pertinent , agant , ea Vero , quae socialitati repugnant , omittant :atque hoc principium cognoscendi j ris naturalis non genuinum 1 olum .& manifestum , sed & suffciens , atque adaequatum esse, ajunt , hactenus ut non sit ullum p ceptum juris naturalis , alios homines spectans , cujus ratio noo ultimo inde petatur e .
44쪽
l. Lx Iv. Equidem in praetentiani. doctoribus intelligi . Sane, B. THO. mus non est dileutiendi , an Dei vo- MASIUS g diserte ait , per primum luntas proprie dici possit principium essendi 8 Sufficit enim , quod doctores declarent , se per sprincipium essendi intelligere caulam inicientem juris naturalis, cum revera aliud sit causa iniciens, aliud principium disciplinae f Lx V. Quid vero per principium eo nosendi doctores intelligant . non satis explicant : vel enim intelligunt medium probandi , & demonstrandi
voluntatem divinam ; via intelligunt regulam quandam generalem, seu pr Positionem quandam universalem , sub qua omnes , & singulae leges naturae continentur , adeoque hac posita singulae naturae leges necessario sequun
. LXVI. Priori sensu media demonstrandi , tk cognoscendi , improprie principium juris naturalis V canis vir, quia media probandi neque sunt primum principium disciplinae , neque hujus disciplinae propria ς immo non hujus , sed alterius disciplinae , scilicet logicae , quae non modo artificialis, sed & naturalis , adeoque aliena sunt a nostra disciplina r sed& ex aliis disciplinis petuntur , media probandi , item ex natura hominis , animae , rerum , atque adeo ex
Physica , Pneumatologia , &c. Haec Vero , quis principia juris naturesis dixerit λLXVII. Uerius ergo est , pin Hori sensu principium cognoscendi a
Principium juris naturalis intellisi . vel certe intellisi debere , propositi nem aliquam, sub qua reliqua praecepta omnia tamquam sub Kxiomate communi comprehendantur. οLXVIII. Qiveritur igitur , an socialitas , seu appetitus ille vivendi in societate universali , sit talis regula universalis , sub qua omnia
praecepta, & leges natura continentur: adeoque an Deus praeter socialitatem,& inde sequentia iura, nihil aut julserit, aut prohibuerit λLXIX. Equidem jam in praece. dentibus probavi , talem societatem
universalem non dari s Vide et o sequenti j . Probavi porro , singula voluntatis decreta subsistere , etili nulla exstet societas humana , eaque decreta masis ex persectione divina , fine creationis, alusque proba
di modis demonstrari posse . Me
mus , ex socialitate ponamus enim
talem existere ) f a J paucissima jura sequi : imo f b J quaedam praec
pia juris naturae pugnare cum socia.
litate : f c J quaedam esse praecepta , quae socialitati conveniunt, at legibus naturae sunt contraria : f d Jquosdam actus socialitati convenienistes legibus civilibus prohiberi , quod jure neri non posse et denique , &
iura naturae non ex socialitate , sed D velit. PHILIPPI in Dis quam inseribit et
primum fassum eommuniter hactenus receptum . LUDOVICI Dub. ei rea Ius Nat. GRIBNER de Prine. Inr. Nat. proles
45쪽
vel ex jure divino voluntario , vel ex jure Gentium voluntario , vel ex necessitate, vel ex innoxia utilitate , vel si omnia deficiunt, ex conjecturis
voluntatis deducere : adeoque D s Jverum non esse, socialitatem esse reis gulam generalem, ex qua omnia naisturae praecepta ultimo, & per necessariam sequelam, fluant.
h. LXXI. Nam L paucissima saltem jura ex societate , si talis inter homines esset , deduci posse , certum
est. Ex toto enim hoc theoremate , quod natura , t eu creator societatem inter omnes homines voluerit , nihil amplius rite concludi potest , quam ea, quae destruunt , aut tollunt hanc societatem, prohibita esse : haec vero quantulacumque paret est juris naturalis , & ad homicidia , latrocinia , &pauca similia pertinet . Quod vero praeter custodiam societatis nihil voluerit Deus, quod nulla alia jura constituerit, uti dictu facile, ita probatuimpossibile est. Nam si praeterea quid ad certum finem secit , ac condidit , ex illis quoque iactis inferri voluntas Dei praecipiens potest , cum exsactis atque , ac ex verbis apparere possit voluntas iacientis ι . Unde A. postolus cum ostendere vellet , jus naturae gentibus cognitum suisse, provo. cat ad universam creationem , non ad societatem humanam; dc ex illa, non ex hac , ostendit voluntatem creat
ris ε . Non debuit igitur tam tem re dici , non esse alia juris naturalis praecepta, quam quae ex societate humana inserri possitnt, ex qua paucissima rite possunt deduci. LXXII. Sane , plurima esse ju-
ris naturae capita, quae ex socialitate non sequuntur , nunc demonstrandum est. Ita enim I. cultus Dei prima juris naturae lex est ; neque tamen ea fluit ex custodia societatis , quia s cietas humana jus tantum inter s ocios
effcit : non ergo cum creat e . N
que regeri potest, jus colendi Deum non deduci ex jure naturae , sed antea jam supponi ; nam contradictio videtur, principium juris universale &adaequatum esse , & tamen quaedam extra illud supponi . Illud enim deismum Verum principium est , in quod omnia jura resolvuntur . ICti Romani postquam jus naturae definierunt , quod ratio naturalis , s id est Deus γ
nter omnes homines consimit i , haec consectaria faciunt in lege sequenti :velut erga Deum religio m. 2. Idololatria, o PMintheismus crimina sunt , ob quae sanctissimum numen priecipue septem populos damnavit ; neque tamen iis turbavur socie. tas humana, quin potius pleraeque gentes salva societate crimina ea profitebantur, hodieque profitentur.3. Ius aliquod datur inter homia vel , & angelos ; neque tamen hater eos est societas. Sane, nec hominibus licitum est in angelos injurias , V. g. convitia evomere , nec angelis jura hominum ipsis auferre. Neque obsat, jure naturae ignorari ossicia inter homines, & angelos , quia ratio exstare angelos nescit m . Resp. Unde apparet , rationem ignorare angelos Τ Quod si enim consideret, hominem a Deo conditum rem ex spiritu, & corpore compositam elinse ; facile colliget, respiciendo ad infiniis r. v rp. & eto. g. I. g. 4. de
46쪽
fiestam Dei potentiam , & majest. lumine rationis , ad quod Apostolustem, conditos quoque esse spiritusco expresse provocat , cognoscere potu pori non mixtas , qui & longe prae- re , crimen id esse . Sed & in ipso stantiores sunt, ac potentiores. Equi- tra latu Grotiano rationibus demonisdem gentilium Philosophi unanimiter strabimus sodomiam ruri naturae repuis prope potentias inter Deum , & h gnare. mines medias statuerunt , & pro Diis s. Inresus non eontrariatur ista- coluerunt ' quae & idololatriae causa litati , quin potius ad multiplicanda praecipua fuit . Neque vero adeo re- amoris vincula conduceret , di tamen moti sunt angeli a consortio homi- jure naturae prohibetur. num, ut non experimento aliquando Equidem LUDOVICI e negat, homi ues lintelligere potuerint , esse piUhibitionem incestus ex jure natu- potestias creatas inviti biles , 3c spiri- rae deduci posse. Sed cum inter praetus etiam bonos , dc malos . Neque eipua crimina, propter quae totae Sen- enim credendum est , consensum om- tes excisae sunt, incestus reseratur ε , nium gentium in diversis orbis parti- cum Apostulus incestum , etiam in-bus absque iratione in hanc sententiam ter affines , gentibus interdictum te- conspirasse π : inprimis cum sacra scri- stetur ι , omnesque gentcs moratio-ptura nobis hujus rei fidem faciat , res in id consentiant ' necessario se- adeoque id, quod ratio nobis suppe- quitur , ex lumine rationis id ipsis
ditat, confirmet. cognitum suisse , quia revelationis lu- Φ. Sodom ae crimen juri naturae re- men illis nullum fuit. Sed Sc euiden. pugnat, neque tamen illa societas vel tissime criminis huius atrocitas ex ip- turbatur , vel evertitur. Sane , omnes so lumine naturae suo loco demonstra- gentes , modo non snt plane serae , bitur μ . aut barbarae naturae, hoc crimen repu- Instat LUDOVICI, nullam es-gnare statuunt ; unde & Apostolus se consequentiam , gentiles, qui lodomiae prohibitionem juri naturae tria oram Scripturam non babuerunt, hoc vel
buit, & uleo gentes in id committen- illud factum pro turpi reputassee , er-tes gravissime eoarguit φ . Quin ideo xo hoe ex solo rationis sibi relicte dia gentes exstirpatas legimus p , 3c um AIamine cognoverunt et harisiisse enimbes quarundam gentium igne coelesti multa ex traditionibus . Sed Sc pr ideo conflagrasse creduntur. bari non posse , apud omnes gentes Neque obstat , prohibitionem so- quascunque incestus species , quae indomiae ex ratione demonstrari non S. S. prohibentur, pro turpibus habi- posse , sed eam ex jure positivo uni- tas suisse , unde concludit , leges , versali demum sequi ρ . At praeterea quibus incestus prohibebantur , inter quod tale jus divinum voluntarium gentes suisse positivas universales , dc universale non existat, cum gentes ideo asseri in sacra historia , Deum lumen revelationis non habuerint. Vi- gentes punivisse. At I. necelsario s de Distere. prosum. III. non nisi ex quitur, gentes s quid communiter pro
47쪽
18 Dissertatio P arm. I. Cap. II. Sect. m.
urpi babent , ex solo lumine rationis deoque ex eo principio probia notita hausisse, quia aliud lumen non ha- potest obligatio conjugum , & lex bent, neque revelationem eis iactam matrimonii , ut scemina non nisi uni esse, constat. Nec morari nos debet, Viro cohabitet . Quin potius cohabi. quod gentra quaedam etiam nuptias ratio cum pluribus viris amplificat eum personis in sacra historia prohibi. societatem, inprimis si eonjugium entis permiserint : sufficit enim , apud sterile. plerasque gradus in Sacra Scriptura Inflas : dolores , & inimicitias adis nominatos prohiberi , 8c Deum vici- Verius adulteros inde oriri , adeoquenas gentes ob tales nuptias punivisse . pacem externam turbari . Respondeo Ceterum prohibendi rationem oblcu- I. injuria inciperet a marito , qui . riorem esse, & non nisi remotis argu- quod ex lege socialitatis prohibitum mentis adstrui posse, non dissitemur . non est, alii negat. a. Quid , si ma-Quod vero 1. de legibus divinis po- ritus, de cujus jure agitur , consen-stivis uniores alibus tradit, infra resu- tiat λ Sane , hoc casu non turbatur tabimus , nec tales leges dari , proba- pax externa, adeoque adulterium hoc bimus. saltem casu ex sententia adversari 6. Prem fui concubitus illiciti sunt rima crimen non erit . Quid si a. lex natura , non tamen contrariantur so- adulteria permitteret , vel saltem noncialitati ; nam e contrario illi ad au- puniret , nec marito facultatem vinis gendain , propagandamque societatem dictae concederet 8 Nam hoc quoque plurimum conducerent, inque eum fi- caiu pax externa non turbaretur. nem olim Spartanae mulieres eos ad- Prohibitio igitur haec ex alio prin- misere . Sane , rationi societatis , Lipio deduci debet , nimirum , ex nauti omnium , ita & uxorum inter so- tura ipsa conjugii e uxor enim amocios communio , quam maxime con- rem , & consuetudinem soli marito
frueret. promittit, & debet ex qua sibi iri Equidem hic quoque prohibitionis beros, & a se alendos , sibi suos hae-
rationem in jure aliquo positivo uni- redes, sbi nomiyis, familiae, omnium- versali gentibus per traditionem reve- que fortunarum successores procreari lato, ponunt . At consensus commm putat , Sc sperat ὶ ; hanc spem , finis gentium, quae lumen revelationis demque uxor fallit , amorem illum a Deo non habent , tamdiu pro jure in alios transfert, & hoc cum adulte- natum habetur, donec probetur actum rO asit, ut ea omnia alienis, spuriis, illum licitum esse : nam unisessulis & adulterinis liberis eoncedantur , il- sectus universalem requirit eausam x : lique nefanda fraude , ac impostura talis autem ex stimationis eausa ulla mariti familiae , cum ipsius , totius-
Mix videtur esse posse , praeter sensum que posteritatis legitimae injuria , 3ti um , communis qui diei ur . Via detrimento maximo , perpetuo in&de f. a. ) . Sed & verum , 8c natu- rantuν.
rate crimen hic subesse , alibi demon- 8. insutoche ria non evertit societa- strabo. tem, immo nec inde verenda multum
. indulteris , posita socialitate , est ejus turbatio , quia qui se ipsum nulla ratione prohibita apparent . A. interficit , in se , non in societatem
48쪽
saevit , & eum vivendi cupido nat ratis sit hominibus , pauci sumi invenientur hujus criminis rei hinc illa
licentia ex alio sonte restringatur necesse est.
Equidem objici solet , hominem ,
quicunque sit, non propter se solum, sed propter alios creatum esse , ut &aliorum utilitatem promoveat , re , consilio &e. Hoc enim esse socialiter
nem adeo inhabilem, ut nulla penitus ab eo in societatem uti Iitas redundare possit, & qui nonnisi oneri aliis si non tamen ei se occidere licet . f b JQuin ponamus hominem habitu tam vitioso, ut nemini bene, omnibus male agere satagat , aut heiria tamen ipsius crimen est, etsi his casibus t tus ille praetextus utilitatis aliorum
cesset . f c J Inde sequeretur , Adamum , cum solus fuit, occidere se potuisse: non enim peccaturus suisset in societatem , quae tunc non exstitit ;adeoque beneficia illi conferre, vel re, aut consiliis prodesse , non potuit .
s d J .ia cunque i autem officia finis
Samus, quae homo debeat societati , non ultra debet, quam socius est, &manete uti civis, qui ad munera civitatis ex instituto tenetur , libere tamen e civitate migrare potest , ICto quoque docente qua migratione acta , cessat omnis illa obligatio ad munera. Nihil autem intereri hactenus, discedendo, an decedendo desinat esse socius, seu civis. Ex alio igitur
principio derivanda est haec prohibitio,& tali quod vim habeat probandi ,
sublata quoque omni socialitate. P. CuItus quoque parentum nullo modo ex hoc principio sequitur: non Θ LUDOV. in dub eirea hypoth. g I P. γ Leg. 12. g. q. fi de Capt. & post l. re enim eo - cultu neglecto societatem everti necesse est. Regerit LUDOVICI , omissionem hanc cultus turbare societatem ' filios enim non obediem tes esse auίtores rixae, & causam d
re parentibus vi eos iuste corri sendi a . Verum haec iterum principium petunt, & gratis assumitur , quasi ex socialitate ut, quod filii non parendo.
sint auchnres rixae, non veru parentes
jubendo ; quod parentibus jus vi e gendi competat , idque justum sit
Nam e contrario ex ratione locietaritis potius aequales sunt homines , e .
que jus quoddam fraternitatis inter eos obtinet b ς par autem parem cogere nequit. Ex socialitate ipitur di-lcerni, & constitui nequit, quis auctor rixae sabendus . Non magis , quam si alii duo viri in societate essent , &alter aliquid exigeret, alter negaret 'tunc enim ex socialitate utique decidi non posset, cujus jus esset . Necessario igitur ex alio principio decide dum erit, cujus jus sit; quo definito, id ipsi praestandum erit, etii nulla inter eos esset societas. Male igitur ex
solatia societatis unicum principium hujus juris cognoscendi constituitur, cum aeque, & magis ex modis demonstrandi communibus probetur , voluisse
Deum parentes coli. Et cum ex natatura societatis potius aequaliter interutrumque sequatur, tota cessat seque. la : Deus bomines Deiales feeit , e go liberi parentes Oolere tenentur &e contrario ita argumentandum G set : Deus homines aequales , s Hos fecit , ergo alter alteri parere non
ro. Non sequitur ex hoe principio, pacta, oe promissiones servandas esse .
49쪽
Neque enim cum LUDOVICI c assorere possumus, pacta servanda esse per
remedia eo ni Aa, quia alias violareistar societas, pax inter contrahentes.
Nam faJ inde sequeretur, quod si pax
inter contrahentes non turbaretur, pr
missis standum non sit ἰ nunquam ergo summa potestas , quae sunditorum alicui fidem dedit, ex hoc pacto obligaretur , quia nulla vis eompulsua in
eam obtinet , adeoque nullus metus
turbandi societatem hie subest . f b J
Hoc ipsum quaeritur : an ex societa. te humana sequatur , alterum stare promissis debere, etsi non siet, an adii possit per remedia compulsiva λ &oc est quod nego , & quod probari prius ex aliis principiis debebat. Quamdiu id non fit, non turbatur societas ab eo, qui non stat promissis, sed ab eo, qui vim adhibet. Sed Sc fcJ falsum est, turbari societatem humanam lite inter duos orta. Quid enim interest gentium Americanarum, an cives Bran-denburgenses inter se litigent, & alter alterum ad servanda pacta compellat λDenique fdJ ponamus, ex eo, quod Deus homines voluerit sociales, sequi, pacta servanda esse: hic tamen modus probandi non est unicus, sed magis ex nostris principiis haec oblisatio deduci potest. Licet enim nulla locietas inter homines existat, certum est, me alteri jus , quod voluntate mea in eum transsero , tribuere debere ; idque visacestatis, quam creator mihi de jure meo disponendi concessit. II. Iura su esonum s quae omnino a natura sunt ) non quuntur ex societate. Non enim turbatur, nedum evertitur societas humana , si bona de- σ3 In resoluti dubiorum ad dub. 18. Q
suini fierent nullius; quia liberi ipsi
iacultatem occupandi res alias habent, 8c natura omnia omnibus suifficiunt. I 2. Candictiones quoque dicuntur esse juris sentium . cujus rei sons fruis stra in locialitate quaeritur, utpote cui potius repugnat, ipsis quoque dominis res ipsorum proprias res enim eo dicitur tantum ab eo, qui mea voluntate dominus factus est j auferre. Unde nec jure civili regulariter tales editae suere actiones . : at ex aequitate naturali, citra omnem socialitatis rati nem , condictiones jure Romano datae sunt, quibus condicitur quod in alte
rum sive ex errore &c. est translatum;
quia dominus ille locupletior fieret cum alterius jactura ; cujus rei principia alibi explicabimus.
I 3. Falsum resimonium disere reis pugnat naturae , non vero societati :neque enim turbatur humana societas
si alter mentitur, eoque jus sorte mihi quaesitum aufert, jus unius laeditur, non vero aliorum, nedum jus totius humani generis. h. LXXIII. Porro, & II. socialitatem non esse probandi modum, nodum modum probandi universalem . Vel exinde patet, quia quaedam jure naturae licita sunt , quae tamen directe cum locietate pugnant. Quo perti
I. Iuris bellorum . Nam Iicentia , quae in bello obtinet , interficiendi , vastandi, & praedandi, quam & sacra. rum litterarum auctoritas permittit, adeo a societatis custodia definiri nequit , ut potius destructio societatis inde inseratur.
Equidem LUDOVICI f regerit , bel la
50쪽
bella ogensiva non esse licita , bel- alter injuria ageret, etsi nulla interia autem defensiva stare posse cum so- homines societas esset. Quae omnia excialitate, quia nemo se socialem ultra nostro principio accurate definiuntur, gerere tenetur, quam alter talem se ex socialitate neutiquam.
gerit : & defensionem licitam esse , Experitur hoc ipse LUDOVICI ruoties offensio injusta est; nec eum g ; unde alias regulas assumere cogiis e rupta socialitate queri posse, qui tur ut hoc definiat, sciciet, quod non prior eam rupit. Sed resp. sal gene- tenear me socialem exhibere, ni raliter asseri nequit , bella offensiva alter se talem gerat: quod defenso is licita non esse. Nam ea, quae tendunt fa st, si offenso iniussa d quod de se
ad recuperandum jus ablatum, etsi tuta queri debeat, ini prior rupit. Igit bent pacem externam, non tantum li- ex aliis regulis , quam socialitate , cita, sed 3c necessaria esse, sacrae lit- hoc decernitur. At hae regulae gratis terae quoque , & communis consensus supponuntur, nec ex socialitate demon. omnium gentium probat: & sic con- strantur . Sed nee genpraliter verae,
ceditur , quaedam bella quae licita nec indistincte ex jure naturae sunt ;tamen natura sunt in societati repugna- quin ex socialitate ne quidem jusre. Quae vero bJ de bello delensvo tuum, vel meum secerni , ae definiri dicuntur, principium petunt. Etenim rite potest . Cum enim a natura limprinceps , qui levem sorte injuriam mines facultatem in omnia habeant . principi vicino intulit, non violat s societatis ratio eam non minuit , sed cietatem humanam, nedum eam everis auget. Demonstrandiun igitur inprimistit; sed ille potius , qui ad vindican. aliunde est jus unius partis prae alte dam illam injuriam arma sumit , tura tera , & hoc qui violat , is demum bat pacem publicam: adeoque ex aliis offendit , rumpit, & de se queri de- principiis probari debet, etiam levem bet, etsi nulla esset societas . Neque injuriam, quae societatem humanam adeo potest haec disciplina cum tali non turbat, armis vindicari posse, etsi principio non in infinitum vagari , non societas, sed singuli laedantur. Sed aut ullibi pedem figere.& ponamus, scJ eum, qui injuriam et. Matrimoniorum omissio posita s inseri, societatem humanam laedere ' cialitate esset crimen , eum tamen negari tamen nequit , magis pacem quilibet jure naturae matrimonio abisatagi per vindictam. Utraque igitur stinere possit et quod vero omissio illa pars belligerantium quod vi facit , crimen in societatem sit , vel ex eo omnino contra pacem externam, & apparet, quia necessaria fiuit matrimo. sic contra socialitatem agit: adeoque nia ad custodiendam, Sc augendam so. posito principio socialitatis , utriusque cietatem. iactum prohibitum esset; quod tamen Equidem regerit LUDOVICI ι .plane falsum est. Ut igitur dJ ain homines omnino ad matrimonia obliga. pareat, quis eorum jure secerit, non ri, sed ita, ωt obligatis sngula india ex socialitate, vel pace externa, quae vidua non fringat s alii sussciant utrinque sublata est, sed ex aliis prim procreandae proli, aut non pinni uxo-cipiis dicendum est ; & tum unus iure, rem alere I quia praeepta virmativo