Carmina

1쪽

Dissilired by Coos le

4쪽

EX RECENSIONE ET CUM AN ADVERSIONIBUS

ACCEDIT SPECIMEN EDITIONIS VENETAE

AERI INCISUM

6쪽

NOBILISSIMO

HANC TIBULLI EDITIONEM EDITOR.

8쪽

Hoc in primis propositum habui, ut Tibuni Cam

inina accurato exigerem ad Editiones ' Veteres, libris scriptis, quibus hodieque utimur, auctoritate non inferiores, aetate propemodum pares, Pla numque sacerem, quo olim illa habitu expressa, quas mutationes vel a codicibus recens ComPar tis vel a doctorum hominum ingeniis paullatim subierint, quo denique iuro nova quaevis lectio substituta sit antiquiori; unde, iacile inteIligebam, pendero huius operis, toties recocti, recensionem paullo accuratiorem. Sed hoc inquirendi studium magnam mihi otii partem absumpsit, nec uno simul tempore omnia in promptu fuerunt subsidia. Quo factum est, ut libro primo quaedam adferre non potuerim adiumenta, quae perIata demiam ad me sunt iam occupatum in recensendis reliquis. Cui incommodo statim ab initio occurrendi un mihi

9쪽

vr PRAEFATIO. esse vidi Analectis, quibus colligerem, quae adii cienda essent, Vel etiam retractarem, si quid in lius constitui posse Videretur.

Iam in iis subsidiis, quae mihi librum EIogiarum primum illustranti desuerunt, primo Ioco memoranda est Collatio Editionis saeculi XU. qua

nunc separata inVenitur, nunc coniuncta cum Pro-Pertio a. 147 2. Propertium ego quondam vidi sino Tibullo apud Santenium, qui libro inscripserat: Editio omnium princeps. Hoc Santenti exemplum, quod nunc servatur in bibliotheca Berotinensi, mala

sedulitate cuiusdam posseMOris, qui scalpello veterem lectionem erasit eique caIamo induxit novam, adeo depravatum est, nullum Prope ut usum ad ferat antiquae scripturae studioso. Tamen mihi iam tum convenerat cum Santonio, hanc esse Editionem Propertii illam, quam in manibus habui set Viespius, sed tam negligenter contulisset, ut Pro non collata haberi deberet. Vespii exemplum Tibullum simul complectebatur. Hoc Heynius confudit cum maioris formae Editione a. 147 2. Posita ab ipso in fronte Edilionum omnium, quam ego item principem vocavi Propterea, quod, Praeter Tibulluin et Propertium, Catullum quoque, qui tunc primum editus mihi videbatur, adde etiaan Statii Silvas, continet; postea, ut accuratius distinguerem, alteram a forma et amplitudine maiorem,

alteram minorem appellavi. Sed ab hac Editione

10쪽

PRAEFATIO. ITCatullum non absuisse, in mentem iam venit Au- - EMedo Catalog. Histor. Crit. Roman. Edd. Saec. m. p. 4 . nec me dubitare sinit observatio qua

dam Scipionis Messeii in Museo Veronensi, do qua videbimus infra. Νunc dicendum mihi estido Collatione Tibulli. Nam quum certior iactus essem a Bardilio, illius Editionis, quam iii niani-hus habuisse Vulpium ipso oonfirmaverat, exemplum reperiri in hibliotheca regia Parisiensi, Togavi virum praestantissimum, quem amicitiam cum Hario contraxisse solebam, ut, hoc auspice, utriusque Poetae carminum Collationem cum Ald. a. 15ou. meo aere consciendam curaret. Nec frustra. Hasius, ad omnia item ossiciorum genera vir promptissimus, curam rei domandavit Gregorio .ralyoo Thessalonicensi, cui acceptum refero totius libri lectionem diversam eamque accurato Perscriptum. Haec Editio sine dubio expressa est ad Codicem vel plane perditum vel nondum denuo e Cussum. Nam quis Credat, Editorem suopte ingenso intulisso v. c. lectionem, adhuc in hoc uno repertam exempla, III. I. . 14. Sic et 'n'l' comptum mitters OPOrtet UuS. Mutila verba inferre non solent Editores, ubi vox integra, quae a sensu non abhorreat, in manibus est, emendandi autem ratio tam Prompta et Pr