Carmina

31쪽

xxvIII PRAEFATIO. disset Propertii Z Vix credo. Νam Iocus Manilii sine dubio ita interpungendus est: per ignes Ex ipsis quidam elati - smulchris. Sed quorsum re iero p Νihil expeditius. 'Adpone litteram extremam praecedentis Verbi fugiunt verbo, quod sequitur.

errantque et mendum hoc ita eo ge: Quot subitae' Ueniunt Malidorum in corpora mortes pSeque ipsao ruraus fugiunt , terramque Perignes Ex ipsis quidam elati rediere sepulchris: Atque his ritia dupleae, illis Mis contigit una. Constructionem huius loci et locutionis , de qua agitur, vim optime illustrat Livius N. 29. Messium impetus per stratos caede hostes eum globo sortissimorum tuomum extitait ad castra Volsco Tum, quae nondum .creta erant. Paullo post: quum dimisso exercitu urbem redisset. Ubi edit

res in adiecerunt; invitis Iibris optimis. De raipsa Propertius IL 27. 16. Concessum nulla lege redibit iter Quodsi casus ita tulisset, ut librarius, qui Codiaeem Propertii exaraVit, a quo reliqui manarunt, Pro elata rePoneret ablata - nonnulli sane de

Iata intulerunt - nec, quid hic scripserit, hodio sciremus, nec quo modo corrigendus ait Mani-

32쪽

PRAEFATIO. omlios. Ita plerumque prava unius Ioci emendatio contagione laedit alterum, alterius scriptoris Io- Cum, et omnis paullatim antiquitatis color periti De quo vel sic aclum foret, nisi tandem librariis manum iniecisset suo tempore interveniens Chalcographia. Nihil enim tam insulsum excogitari. Potest, quod non, Praesertim cirCiter natales divinao huius Artis, in Tibulli aliorumque

Scriptorum monumenta intulerint librarii et inter- η Polatores, quorum errores consulare et videre, quid in hac Verborum confusione Verum sit, quid .

falsum, quid sutile, quid non, res est dissicilis

et immensi Iaboris. Cuius rei facultatem ut as- Sequerer, optavi quidem semper, an assecutus Sim, viderint alii. Modo absint censores male lor-

nati, qui fatrales Critici dici haberi quo volunt,

Meynius 3mcales dicit in re litteraria booes ad Tibullum Π. 5. 78. Fataque Vocales Praem nuisse deos qui oracvia edunt e libris recondi tis, quos nemo, praeter illos, vidit, V. c. ex editione Carminum Balbinomni RetaerIa cum Commentario Santenti, veI etiam ex Appendice Scotti edita. si Diis placet, unci cum II. Stephani Thesauro Gr. L. quod mendacium tam Merum eS

33쪽

xxx PRAEFATIo: quam M qui Melis dicere, magico susurramine amnes agiles reverit, mGre Pigrum colligari, seu los inanimes exspirare, Solem inhilheri, Lunam despumari. Ex quo Criticorum genere nuper unus, Prae caeteris Versutus, demonstravit, Tibullum scripsisse I. 9. 21. Neo stibi celandi ria sit Peccaro paranti.

34쪽

EDITIONIBUS TIBULLI.

36쪽

LDITIONES SAECULI XV.

I. Pin Elliana 4.

In fine est Sapphus Epistola ad Phaonem, e ovidio , cui hoc distici u accedit: Illa furens phaoni quam scripsit epistolam avphs Explicit: ex graeco transtulit Ooidius. -omnium editionum, in quibus Tibullus seorsum a

Catullo et Propertio prodiit, quatenus equidem Constat, ham Prima videtur, eademque summae raritatis, Neque miuoris pulchri tradinis est. Desunt in ea numeri, signaturae et custodest paginae singulae carmina quatuor et viginti ut plurimum continent. Character Romanus Rc perelegans est, planeque idem. quo Florentius de Argentina orationem Iacobi Romani pro populo Brixieusi ad Nicolaum Txonum Ducem Venetia.

37쪽

xxxi v ' CATALOGUS

xum a. 1472. impressit, ac Sexti quoque Rufi Brevi rium Historiae Roma tiae, Ioannis de Sacrobusco Sphaeram , Augustini Dati Elegantiolas Latini Sermonis et Ouidium de Arte amandi, carmine Italico redditum.

sine ulla temporis et loci nota edidit. - Ubinam vero Florentius hic Argentinensia typogrnphiam exercuerit, Iubens ego cognoscerem; licet Venetiis vel saltem intra Venetam ditionem exercuisse omnino putem.

Bibliotheca 'laphael Pinelli Veneli magno iam

studio collecta a Jacobo Morellio Bihi. Venetae D. Marci Custode descripta et annotationibus illustrata. TOm. II. p. 535. n. 505 I. Titulus accurato ad archetypum expressus est a Ilorellio in Epistola ad Autonitim Comitem Bartolinis. IV. ubi, quae hac Editione iii Catalogo latine scripsit, talicis verbis iterantiit'. Memoratur ea a Patigero Tom. LV. p. 6. n. 22. In quanam bibliotheca hoc Pinellianum exemplum hodieque lateat, quamvis scire curaverim, tamen adhuc ignoro. Q dare rogatidus nunc est publice, quisquis est, possessor, ut hanc Editionem diligenter excutiat, studiique sui Ductum, conin unium litterarum caussa, nobiscum Communicet.

ALBIVS TIBvLLVs Eui7Εs ROM PHIuitias alius fiduo sibi cogorat auro '. Et teneat culti iugera magua soliHDo hac Editione agit Morellius in Epistola in-s a Iaudata ), eamque ibi ita fere deseribite Carinina

Conte Antonio Bartolini, Commendatoro det Sacro Ord. Gerosolimit. Nella quale vagionasi sopra due sconosciti te Edigiolii di TibuIIo, o Claudiano, at predetto Commendatore aP- partenenti. Subiuncta est Epistola operi egregio: Saggio Epi

38쪽

i11 tres libros, litteris maiusculis indicatos, distributa

sunt; quartus non est separatus a tertio nisi hac inscriptione, AD MESSALLAM. Singulis Elegiis, nec tameuomuibus, Praepositum est breve elogium, earumque Iitterae instiales, si sorie reperiantur, sorinae sunt minusculae. Character litterarum est rotundus, sed paulIotrudior et grandior, quam in Hiis huius aevi ex plis, ita ut pagina quaeque ad summum Versus 24 eThibeat. Versus, ut in primis Chalcographiae rudime utis, inaequales. singulare hoc est, nullum aliud interpuncti nis signum inesse, Misi parvulam litteram N, nunc pro maioTe, Duue Pro minore στιγιιῆ adhibitam, quod ali- hi vidisse non meminerat Morellius. Est ita etiam in Editione Regiensi, quae nullo Nec commato DCC punctis interstincta est, sed eorum loco ubique 'haec signa. - et habet.) Charta notata est litim a B. circulo ii

clusa. Haec nota invenitur in libris, a Thoma Ferrando, typographo Brixiano, impressis, V. c. in Propertio sine anni indicio. Ρanger Tom. IV. P. 263. n. 147. Num igitur Tibullus etiam e prelo Fereandino exiit 3 Non est probabile. Νam character, tu quadam similitudine, tamen est dissimilis, nec COIIVenit scripturae genus, v. c. diphthongi ae et Oe separatae sunt in Propertio, coniunctae in Tibullo. iHaec Editio, quod tu primis animadvertendum est, nullum Paeorsus in fine adclitamentum habet, nec Marsi epigramma, nec Vitam Tibulli, nec aliam subscriptionem; qua nota distiuguitur ab omnibus, quae noveKm, Saeculi XV. exemplis. Absunt quidem epigramma et Vita etiam ab exemplo Pinelliano. At hoc tamen habet co laco carinen Ovidianum et, quod supra posui, distichon recens. Ergo haec plane diversa sunt exemplaria, e diversis procul dubio libris prosecta, nec ullo modo credibile est, nullam in iis reperiri lectionis di- Versitatem, quod precario proposuit Morellius in Epi-atola loco memorabili, quem infra descretham . Ad me ipsum haec scribςbat vir praestantissimus:

39쪽

Maxime vellem no facultas mihi deesseta attesta-

ciendi petitioni tuae honestissimae de duabus Tibulli

editionibus antiquis; at quomodo id facere ulla eX parte possim non Video. Exemplar Piuellianum cuin tota ea Bibliotheca iam an. 1739. emptionis iure Londiu uintranslatam est, ibidemque libri omnes, auctio te saeta, divenditi sunt: nullum autem aliud exemplar Veneliis exstat. De exemplari uartoliniano, hisce ita regionibus unico, quod post eius descriptionem a me editam rursus vidi nunquam, ut primum litteras tuas accDpi, ad Bartolinum ipsum Utini degentem scripsi, eumque xogavi, ut ab aliquo perito viro collationem 'tribulli sui seri curaret. variasque lectiones ad me mitteret -- Falleris, dum putas, duarum oditionum illariam varias

Icctioties omnes Ino effCerpsisse easque apud me efisertanti id facere curae mihi non fuit. Potest autem esse torrear in Audi sedi alia editione. quam nunquam vidi; quemadmodum postquam epistolam edidi, in codicibus MSS. norinullis legi compertum est. Ego senii

incommodis et valetudinis infirnitiato aflectus uou Disi levibus litterarum studiis vacare possum di Eque vero in Bibliotheca Veneta Μarciana. quae utia apud nos exstat, post t3ntam libroritan iactu am, quantam vexum vicisiatudines postremis hisce annis attulere, eX-

emplaria antiq'arum Tibulli aliorumque clamicorum.

mente, per rasere Varao di δuoue Dinoni, cha iusta ina eme, o per Ia maggior parte, netia sta a vi quel te o non Erω comuni; e perchὰ mostra di non essere risopimio da Gltra' edietiones quando non to fosso da quella rarissima Per 1λrentium de Argenti

diffrodianam dieit Μorellius Editionem Tibulli eam, quai cum Coniunctus est Propertius a. 1472. in exemplo Parisiensi, i de quo egi primo loco in Praefatiorio et statini uberius agam. In hibliotheca Veneta tum, quum Epistolam ad Ant. Earioli - . niim scribebat Morellius, eadem Tibulli editio exstitisse videtur aliae Propertio. Ait euim p. V. Plio petis Tibullo trovaraia parato da Properato, senaa data versea, come di fatii ιμ δχeIIa Libyeria di Mareo di Vensetia. 'ed altroDe. Hoc Venetum exemplum exhibuis o videtur III. 5. di . terrear Priatorrear, quod habet Bariolinianum. Scribit onim 3Iorestitiis p. VIII. Unica ἡ pol quest' od Eione, che chiamero hiaraolinicines, ad avero nolΡ Elegia quinta det libro teret v. a7. tu veco di qua utinam Mario nequicquam terrear a stu sDiqiliam dν G u le

40쪽

au torum editioniim deesse, mirum esse debet. Dotionis verbis a te de me scriptis ingentes gratias habeo, meumque in te observantiam ex animo testor. Veu

tiis dio XIX. Augusti MDCCCXVIII. ΙΙΙ. Editio a. 147s. 4. min.

taeqo Clarissimi Libet Aelegiasi Primus scipit Ad sinem huius editionis Epitaphium Tibulli, auctore Domitio Marsoὶ legitur ita di

E quoq: uirgilio comite no aequa tibino Mors iuuene capos misit I elisios Ne fovet aut elegis molles g fleret amores Aut caneret sorti tristia bella Pedo. Accedit breve Poetae elosium. ut scribit Pamerus Tom. IV . p. 8. id est, 1 ita Tibulli. Char. Iat. si

Ei . cuae. et Pu nMm. Adde etiam sitae loci nota et aurai, qui subiectus est Proportio. Hanc Edi: iovem primus Onauium accurato descripsit et a Veneta Priuc. A. 147 2. iiD qua deincops agetur, distinguendam ess

vidit AudissPodus in Cat historico critis. Rom. Edd.

me porta Ia Iegion comunemente adoliata. Atqus utinam Manis nequicquam torreae aram, semo ha uia Codico Vaticano alla ato da Achil Io Stagio ner eo- merito sopra it Poeta. - Α qui otiam Atidissi ediauunt exemplari quod non discrepat a Parisii iis . habet ibi torrear, quod claris litteris lectioni Aldinas terrear aas Ipsit Gregorius nostex. Num igitur ΠIud Venotas biiaiothe o exemplar aine Propertici di erratim fuit ab Hadivediano ' Non putaverim. Nam ea titum iitrium te libri idem est. neo discrepant Variantes reliquae, Norelluo enotatae. Enimveris qui exedab, aereasso, in mi in Praesertim Prosesatoriis confidentia, morellium, virum .cur tissimum i Ergo de Venoto illo exemplo ampliandum. Do Bartesiacanta agit Harlesius Breu. Notiti Liu. nomia a. 1 5. P. b6. Diuitia oste