Carmina

471쪽

fr Oblitus et musto seriet pede rusticus uvas, Dolia dum magni

ta, Ponerent atque adeo postponerent. Ego nusquam iuveni, et hauo etiam 1ectionem litura tollendam esse aio. Rectius alii hoc sensu O DItrua reposuerunt. Nam ut liac significatione primum semper locum sententiae obtinet.

Plautus Epid. I. 1. 54. Di immortales, ut ego interii basilices Terentius Hec. III. 5. 46. O fortuna, ut n-- quam PerPetua ea ta IQuem locum Ruhnkenius Comparat cum Ruti Lupi

II. p. 75. O fortuna, quam

Mehementer te rerum να-

rietas delectat, et quam magno odio est tibi beα-tae Mitae perpetuua et co stans fructus. Utramque eiusdem potestatis particu- Iarii Qtiam ct Ut coIύ--git Catullius LXVI. 25. exraeclara Benileii emen attorie, Pro Quum reponentis, Quam penitus nisestas exedit cura me DIasi Ui tibi tunc toto Pectore sollicitae Sensibus ' e rectia mens

deficiuntque IaCUS.

Monet Valchenarius, eo dem modo ώς ponere Graecos, ubi ishoc illudve in terdum cum indignationc

- MOri Cum insultatione

- mirantur. Reliquum est, ut Veterem lectionem tibi reVocemus, eamque cum Gesuero Thes. L. L.

eo sensu Sumamus, quo

alibi etiam Tibullus posuit, V. D. I. 4. 31. n. 6. 67. - Ed. mai. R. 1672.

et Reg. Lop. gaudere.

inui. a. 1472. Vicent. Reg. Lep. Ald. 1515. . Diatentet alii libri, Edd. min. 24 2. Veneti. 1691. 33. Add. 15ou. Nihil extrico e voce mendOSa, quam Posuit librarius cod. Lips. Diste

mei. Edd. antiquiores Ieriat. Feriet primum P . Perio expressum in mant.1569. 86. DEFICIENTQURJ Paris. desciantque. Lips. δε- iemque. Ed. mai. R. 147 2. Reg. Lop. etiam Vicent. nisi fallor, Descient-gite. Altera Priaic. VQ-

472쪽

At madidus Baccho sua sesia Palilia pastor

Concinet; a stabulis tunc procul este, lupi. IlIc lovis stipulae solemnes potus acerVOS Accendet, flammas transilietque sacras; ρο

rieti. 1491. Aldd. otia De- sciuntque. Broiikhusius Desciantque, e libris ille luidem scriptis, sed, ut vidit Vossius. Corruptis, 'ons. Iuvetialis III. 5 Io. Tibullus IV. I. 185. HOrrsa, fecundus ad

delicientia niesses. 87. AT MADIDI S BAC-ctio J Sic Lips. Edd. mai. n. 1έ72. Veliet. 1475. Vicenti Reg. Lop. Venelt. Aldd. - ba hO PRI4S.. et Ed. initI. - Unus D. M. TUNC PROCUL EATRJLiys. tum. Caereari tu . Ιaificetum foveti quod neminem maluisse Heyniii miratur: - a stafulis hinc proeul este lupi. 89 - 9ο. ILLE LEVIS ADLEMNE8- TRANAILIETJ Vicenti Ilie leui stipulae solemma. Lips. ωιemmnis. Venetti 1491. 93. 3 tenues. Pro quo reliqui solemnia, vel solennis, ut Edd. a. 147 2. exhibenti Caeteriam non omnes Edd. ante Basil. 1569. sactae, Voci sacras, quod Vossius antrinat, maiorem στιγμὴν Vel punctum appositum liabetat, sed iam editor Reg. Lep. duo puncta adhibuit, qua distinctione neque hic, neque, credo, Tuscanella, qui comma apposuit, de

clarasse Censendus est, e

Palilium religione expe-etari etiam laetum nat Tum Proventum. Ridicula asing ro bono Viro , -- fas. IIemius serio ita statuit. Sed vecte editores illi existimarunt, Versus 39

473쪽

Εt fetus matrona dabit, natusque parenti Oscula compotensis auribus eripiet. Nec laedebit avum parvo advigilare o

poti,

Balbaque cum puero dicere Vecta Se-

Tunc operata Deo pubes discumbet in herba, Arboris antiquae qua levis umbra cadit;

cationum formulis haec tria felicitatis publicae momenta, frugum ubertatem,seturam gregum, mRtronarum secunditatem ple-vumque coniungunt. He- doti s III. 68. p. III. voia ταυτα ρ ἐν ποιευμ υμῖν γ ῆ

Sophoclem Oed. R. 172. Aristophanem Pac. 152O. Aeschylus Eum. 9O5. καρπον τε γαίας καὶ βο-

nusJ omnes mei compres sis auribus, Praeter Liys. qui complessis habeL Ridiculum est, quod Ald. 15o2. o libris quibusdam substituit. con reεria naribus. Sed hoc iam exstat in Ed, min. a. 14 2. Νon desunt boni libri, qui comprendis auribus exhibeant, quod egregio explanavit Statius. 95 - 96. TUNC OPERATA DEOJ Libor Brouklius.

Viri. cadet. sorsitan reCte.

Hanc lectionem Primum eXΡΓessam reperio in Edd. Veneti. 169I. 95. He' niua tu Vicunt. Quam C

474쪽

Aut e veste sua tendent umbracula Sertis Viracia: coronatus stabit et ante calix.

let legi prostetur. Quaclo ro clubilo. Broukhu- si iis vestituit cadit, quod liabent Edd. principes cilii, Di mei. Exc. Poechi Cum aliis rTunc operata deo Pubes discia et in

imbra

Arboris antiquae, quo lepis unda caesit. 97-98. AUT E VESTE SUA TENDENT Sic codd. Paris . Et Lips. Ed. mai. R. a i72. Von l. 1475. Vi-

Aldd. tenstent. Romana apud Heyniram Aut cum

Deste sua. Veneti. 149 I. 95. Aut Cum veste sacris

tendent. Sed vulgata tot libris scriptis firmatur, ut cor velli nullo modo possit. Eam Lipsius III. Antiqq. Lecti. p. 587. tendet

praeserens, ita interpretatiar, ut verba, sertia Mincta, reserat ad pubem, -Ρubem redimitam sertis suis-S , non umbracula ipsa. Ρca peram. Pubes umbracula, e veste facienda,

tendit, intendit, et sincit sertis. Virgilius IV. Aen.

nias Funerea.

Quem locum imitatur Donatus in argumento Phasmatis Menandreae ad Terentii Euti. Ρrol. 9. NO-

dius inter domum marisi ac Dicini fuerat, ita PDrfodit, ut in ipso transitu

sacrum locum esse simularet. Cumque transitum intenderet seriis et fronde felici, rem dioinam favefaciens epocabat ad se virginem. - Iam ante i Lipsium exstiterunt, qui Pubem sertis Minotam informarent. Unde nata est lectio codd. Paris. Et

Lips. Editionumque fete- muri, cui Brouisusius libris ante substituit

Coronatus statis ει ipse calix.

475쪽

Αt sibi quisque dapes et festas exstruet altefer Cespitibus mensas, cespitibusque torum. Ingeret hic potus iuvenis maledicta Pu-

Ellae,

Postmodo quac volis irrita lacla volit. Nam serus ille suae plorabit sobrius idem, Et se iurabit mente fuisse mala.

99. AT SIBI QUISQUE EXSTRUEaJ Unus Heliis. tibi. Ed. iiiiii. 1472. libi. PaΓis. extruat. ut est irini ix. et Veneti. 1691. 95. Alitiquiores, exstruet. Vi-

DICTA PUELLAM Giueis. 5. mala dicta. Vulpius malebat mala multa, quia Plautus et Terentius aliquoties scripsorunt ingerere mala multa. At Plautus etiam Asta. V. 2. 77. Modo, quum dicta in me ingerebas, Odium,

non uxor, eram.

Horatius ut conDicia ingerere posuit I. Serm. 5.11. ita conseicia regerere I. 7. 29. Livius III. 63. Vocis Vol horumque, quan tum Doletis, ingerent, et criminum in principes et legum aliarum super alias et concionum. Facit Iloe, ut fieri assolet, Potua iu-

ς αρμάκιν δολωσας . . . HRes supra I. IO. 57. dicunturnuua Derba. Vides Rul Lenium ad Terentii And. I V. 1. 16. Tibullus I. 2. LI.

Et mala si quia tibi dixit

clementia nostra. IOS. NAM - PLORABITJ Linus Statii liber Lam. quod Vossio placuisse ImmΓ. Nam explicat versum Su-Periorem 1o2. Vide III. 6. 21. Ubi item ab initio confunduntur Particulae Nam et Iam. Rem Ω-

476쪽

Face tua , peTeantque arcuS, Pereantque feVsagitta Phoebe, modo in terris erret inermis Amor;

Ars bona: sed postquam sumpsit sibi tela Cupido, Heu, heu, quam multis ars dedit illa malum iEt mihi praecipue, iaceo quum Saucius

annum,

Et faveo morbo; tam iuvat ipse dolori

V. IO7. Sua tela. IO8. ista. Iustrat Iocus Philostaeati, laudatus ad Ι. 1O. 55. Io5. PEREANTQUE AR-cus J Ita libri duo Gollianus et S ruamis. quod assumpsit BPouU1usius. Inoaetoris libris deost copula. Ed. min. R. 1472. samotae, iit infra El. 6. 15. εωi

Scriptura aumsit induc1 demum coepta est Post Aldum. Veteres editores consentiunt cum libris fere omnibus in Scriptura εα- Psit. Ita supra I. 5. 55. consumptua, et V. 57. contempserat. Pro tela Vicent. h. l. et iusta II. 6.15. trita exhibet. Altero Itoc loco etiam Iteg. Lep. mere sibi tela, ut apud Livium V ΙΙ. 1. quaerere sibi honores, sumere sibi magistratus. COlb. sua tela. Male. 1O8. HEU HEU - ILLAJΝullus ex mois meia. Ρ ris. ipsa. Multi ista. A qui ars per se bona est. 1O9. ET MIHI - IACEO- ΑΝΝUMJ Ed. anai. a. 1472.

At mihi praecipue, ta

ceo cum laucius armum.

Vicent. At mihi. taceo. annum. Ed. min. a. 1672.

477쪽

TIBULLI

5s.Ilog. Lep. et Veneti. 149 I. 95. - Et mihi etc. Paris. etiam taceo. Sed iaceo, Iuod Scaliger substituit, confirmatur tribus libris V Oss. et Guelf. 5. Annum Hemius intelligit

Irer totum annum, ut apud Propertium I. I. 7. Et mihi iam toto furor hic non defeti

Sed utroque loco annua liniverse sumendus est pro tempore longo. Aliter rati Cinantur amatores, Miter chronologi. Miram scripturam exilibet cod. Lips. 1e tibi praecipue taceo

id est, cumsancius. Qua tamen scriptura, valdeorret . qui IIcynii opinio-Dein firmari credat, existimantis, Vitium aliquod huic versui inhaerere, ad-COque Corrigentis saucius arcu. Vidc Ρropertii lo- Cum, qui statim laudabitur ad M. III. Unus VOM.

iii margine qui, quod Pla

x.ORJ Liber Anglic. Et f eo morbum. Ita quidem Cicero scribit ad Attic. XII. 18. dum illiud tram obam, de quo αnte scripsi ad te, quasi fovebam dolores meos. Seu foνere dolores, morbum, est senire eos ac DMare adhibitis, ut bene Manutius explicat, pulvillis ac sementis. Contra faνere morbo est inhaerere morbo , curationem refugerest, quod Seneca scribit, morbo auo morem geTere. Hoc nunc facit Tibullus, τοσου Ar ἡβολος. Quare si

tim subiicit, tam iuvat ipse dolor Irio quo libri mei scripti editique habent cum iu-νat , alii tum, unus dum. Heliasius tentabat ceu iu-νet. Rectius tam Passer tius. quod confirmant Monac. Gotia. et Voss. I.

Idem, quod Tibullo, quum accideret Propertio, A Mἰαne, inquit, V. 16. SI. Nulla ne sedabit nostros iniuria fetus ZAn dolor hic vitiis sese Messe suis ΤSie Iibri scripti. A quibus quantum discrepet Editio

Tocentissima, Vide. Sed locus unus est Sattissimus.

Vitia sunt animi morbi. Amorom isto alibi dicit

morbum eundemque m X

Oitium ΙΙ. I. 58. et 65. Seneca Ep. 35. Νumquid dubium est, quin vitia mentis humanae inMetera-

478쪽

Vixque cano Nemesin, Sine qua Versus

mihi nullus Verba Potest, iustos aut reperire pe-

At tu, nam Divom servat tutela poetas, Praemoneo, Vati parce, puella, sacro:

α et dura, quae morbos V Camus, immoderata sint et c. Ergo idem dicit Pro-Pextius ac Tibullus. Do-IOP meus nescit abesse vitiis suis, hoc est, ego quamvis dolens, tamen doloris Ca ae non Tepugno, sed f-eo morbo,

et, quod illo ait, Nia audire Velim, nil ciscere, quoa lepra

aegrum.

Est igitur τερπνὴ νοσος, quam dicit Aeschylus gani. 555. 559. compa-

reperisse.

Italicae scripturae. Sed ab Ald. 1515. edi coeptum est Vixque cano Nemerin, quam lectionem Confirmant quatuor libri Uoss. et locus simillimus ΡrOpertii II. 16. 52.- 54. AEn dolor hic νitiis nescit abesse suis pTot iam abiere dies, quum me nec cura theatri,

Nec tetigit Camei,

II 2. REPERIREJ Guel LI. Cum tribus aliis repe

- PARCE J Elegans est huius distichi compositio, sacta ad exon11ilum Graecorum, qui saepe, Praesertim in oratione Commota , ita variant constructionem, Ut Sententia, quae caussam iudicat, rei explicandae autoponatur, in-

479쪽

Atile suos currus oppida Victa feret, Ipse gerens laurus; lauro devinctus agresti Miles, io, magna Voce, Triumpho,

canet.

erpositis cliam aliis Vesebis, quae orationis Cursum quodam modo imp diunt, velut hoc loco Praemoneo. Hanc Parenthesiti dicunt rhetores antiqui.

Vido Rutil. Lupum P. 57.

et locum, quem latinum sucit. Donaos lienis. Eius- inodi loca alii aliter inter-

Circumscripsit. Quidni o iam Praemoneo 8 Sed

1eio ad Horatii II. Sem. 4. 65. inon V. 62. quod supra ad Ι. 6. 59. mendose scriptum reperies in veteribus membranis

nusquam comparent. Η - nius versum interpunxit: δε tu ; nam Horam ger-- Oat tutela poetas pminus Tecte, quam ViPsilii I. Aen. versum 6S. Sod hic ob oculos habe-hat 'locum Homeri B. ω. 554. et notam Eunesti. Ad huius loci norinam iriterpungenda sun tomniae,emPla, quae congessit Sohaeserus Meletem. Crit.

P. 76. Veram constructionis rationem demonstrat locus Tibulli, confirmant Graecorum exempla, ubi inverso ordine collaCau- tuae particulae γαρ - αλλὰ, V. C. apud Homerum Ret 1. 89o. Pindarum Ol. IV. 1 - 1 o. Bene nuper hanc rem explanavit Io. V Ient. Franckius, iuvenis

cruditissimus, de Cassino P. 175. Bene etiam locum Tibulli interpuinit VOs

sius.

116. OPPIDA VICTA FE-nκTJ Paris. Edd. u. 1472. Reg. Lep. Jerent. Vicent. Jeret. Ed. min. Omida lucta ferent. Cod. LiPs. geret. Idem antea tum Procum praemia belli. 17. LAURUS; LAUROJ Veneti. 1έ91. 95. Murum

480쪽

Tunc Μessala meus pia det spectacula

Et plaudat curru praetereunte pater.

Adnue; sic tibi sint intonsic Phoebe, capilli,

Sic tua perpetuo sit tibi casta soror.

lauro. Caeteri laurus lauro. Ait ili uidem Cliarisius p. 11O. Lauro , Maria: faciemque simillima lauro. Sed ablati m singularem dati non habet similem. Ait enim Plinius huic lauro et tamen ab hac lauru et lauruum fecere. Sed consuetudo liuic observationi repugnat. Eodem ille loco sormam Murus agnoscit in Virgilio Ecl. VIII. 15. Inter Dictrices hederam sibi serpere laurus. Ubi nunc editur lauros, ut apud Tibullum I. 7. 7. At te Oictrices lauros, Messala, gerentem. Laurus gerit imperator, id es , coronam Iauream, quae, ut recte docet Vossius, tonsa erat Vel tonsilia; cui opponitur apeatis militis laurus eo sensu,

quo apud Virgilium Ecl.

enit et agresti capitis Siloantis honor . I 8. IO - TRIU HRcΑΝκTJ Paris. G. Lips.ennat. SCaliger canam. Ovidius ΙU. Tristi a. 2'empora Phoebea lauro cingetur, sique, Miles, Io, magna MOC Triumphe, canet.

CTACULAJ Codd. Ρaris. et Lips. Ed. min. a. 147 2. Tunc. Reg. Lep. Vericit. Tum. Horatius I. Carm. 23. 17. Dant adios Furiae fomo spectacida Marti. 2O. ET PLAUDATI Lips. placeat: in margiue Plaudat.122. PERPETUOJ Codd. Paris. Lips. hinus VOSS. Ed. ML 15o2. PerPetua.

라틴어 텍스트