장음표시 사용
11쪽
confiditim Primum Vridicae Facultatis Ingo istadiensis, in quo casus controuersus discutitur, quatenus filiae ad bona renunciata regressum habeant. Confiitium II. Illustris Academiar Tubingensis, in causa Schenken-berg contra Landa u. Quot,& quibus modis renunciationes filiarum i escindi possint. dc debeant. e Consilium I ILCollegh luridici Lipsensis, in quo accurate disputatur de interpretatione Renunciationis , si in pactis dotalibus conuentum fuerit, filiam hereditati sororum ante matrim nium decedcntium renunciare debere, atque haec dcinceps generaliter renunciauerit; virum hereditatem sororum post matrimonium defunctarum petere possit tonsidium IV. In illustri causa scriptum a Collegio Iuridico celebe rimae Academiat Rostochiensis, de Renunciatione super reseudali. Consilium V. Facultatis Iuriditae mittebergensis, in quo Renuncia tionum materia prolixe & eleganter tractatur. An filiae cogantus
12쪽
gantur stare renunciationi hereditatum per tutores in m nus fiatrum facta ξConsilium VI. Vniuersitatis Ingolstadiensis. utrum Renunciatio pris p ter enormem laesionem rescindi possit. Consilium VII, In causa ardua Ili ustres Personas concernente. Vtrum beneficio Lsi unquam. C. de Reuoc.donat. renunciari possit, An onymi cuiusdam Iureconsulti Germani. Consilium P III. Matthiae Laymanni Iureconsulti clarissim KRei p. AugustanseConsiliarij,& Advocati,utrum filia renucians faciat partem, licet non admittatur ad partem, Cum annexa sententia definitiva i6.Marth Anno I 1 86. IRCamera Imperiali desuperlata. Cons Eum IX.
Martini Pegh IC. Reuerendissimi Archiepiscopi Salisburgensis Consiliarij laudatissimi,de Renunciatione cum
13쪽
IC. E MI NE N TISSIMI, E T S A
Imperialibus,quondam in V niuersitate Ingol stadicias Iuris Caesarei Prosesibiis Primari ,
v A N i, o Q v r D E M de hac Renunciationum materia nullus in Iure ciuili extet Titulus, S qui extat lib. I. Decretalium non est generalis,sed specialis de Renunciatione ossici j dc beneficii Ecclesiastici. Sub titulo autem de pactis. Sc sub Tit. de TransacI. qua tam sunt Leges de hoc argumento: Proinde recto, S ordine facturus mihi videor, si ad hos titulos hoc Argumentum de Renunciationibus plene & accurate explicem.Sunt vero huius Argumenti Leges sub Tit. depacλ in Codis. l. r L po quam liti a. l. I . cum proponas a. a s iamnem, olpenui. Et sub Tit. Codicis de transal. cum mota . G. oes, sunt & aliquae leges,m Pandecus,sub Tit. in n. o. Nam Re nunciatio, siue remissio. est pacti quaedam species dict. is . de hae . Nos omissis aliis videamus breuiter, de his legibus, quae sub Tit. Codicis.is' ad hoc Argumentum pertinent.
14쪽
HAnc legem summatim tantum explicabimus, eo quod plenissime a nobis si explicata in Commentario ad leges Codicis difficiliores S celebriores. Est autem haec lex
de pacto,quo renunciatur, siue remittitur Fidei commissum, t est IIo cum propono. C.b.t. o n. de cicomanisse. e trissa 1 Sed hae duae leges sunt de fidei commisso rcciproco. Illa vero lex prima non est de mutuo, siue reciproco. ita namque hic ponenda est species facti,ut unus frater liberos hab eat, alter non habeat. Pater horum duorum filiorum,Testamento fasto,utrumq; filium herede initi tuit, sed eum, qui liberos non habebat, iussit fratri liberos habeti suam portione restituere, S sine liberis decederet. Mortuo patre, inter hos fratres depideicommissio cotentio intercessit haec. Alter renunciabat pideicommissum, accepto in praesentia sextante hereditatis. Post hanc Renunciationem is, qui renunciauit, liberos quoq; suscepit,qui liberi,patre suo mortuo,conantur renun- iationem siue conuentionem a patre suo cum patruo f stam rescindere,quq ritur an possinti Respondetur non pos h. Ratiodubitandi est, quia haec Renunciatio videatur esse iniqua,& contra ςquiratcm naturalem,eo quod per eam nepos,hoc est Filinus,qui Imperatorem consuluit,priuatur he- teditate debita sibi iure naturae, & contra ipsam quoque aui poluntatem, qua cautum fuit, ut eius duo filij aequaliter se dederent.s uterq; moreretur relictis liberis. Ratio autem de-tidendi est incertitudo conditionis. Cum haec couentio fietet, alter tantum frater habebat liberos, & incertum erat an k alter esset habiturus,atq; ita incertum erat, an conditioFidei commissi esset extitura necne. Ob hanc incertitudinemronuentio haec&facta est, &aequa censetur, ut scilicet proncerto maiori certum aliquid, licet minus, capiatur. Quadonuentione viriq; fratrum fuit consultum, tam ei qui iussus
15쪽
ro Huberti Giphani j Trachatus
est restituere, qui iam potest de reliquo statuere pro suo ambitrio. quam alteri, qui pro incerto toto accepit partem certant. Quare hic Filmus tumor Imraratorem couiluit,&improbe petiit, conuentionem a patre suo factam rescindi, cum
tamen ea conuentio duo commoda patri eius attulerit. I. curatatem cum ratre Π coucordiam. DI. C. de Transact. 2. Certum
aliquid, puta q. uncias pro incerto. Possent tamen aduersus hanc legem quς iam obiici, primo quod conuentio de hereditate viventis non valet. Sed hic no de viventis sed de mortui hereditate Ren unciatio facta est. Secundo, quod haec conuentio est de refutura. Remittitur enim Fidei commiclam, sed conditionalc hoc ost datum, si sine liberis frater auter dece sserit. Ius autem futurum non videtur posse remit ti Z Resp. Sed deco remitti bene potest, sic. l. quisuperstitis. de acquir. hered. 4s. iitascriptum. g. r. delegat a. Tertio quod haec conuentio videatur esse facta de re aliena, & illud Fidei com
milium potius relictum fratris liberis. Sed dicendum, fratris liberis nihil videri relictum. Quia, ut vulgo dicimus, positus in conditione non ceructur esse positus in dispositione, siue conditio non disponit l. t g. item tta.adl. Falciae Verum ta men est, quod dicitur l. Lucius aes. insin. de heredib. instituend. Testatorem Fidei commissario praeferre liberos, sed ex eo non sequitur liberis aliquid relictum. Atque haec breuiter delel. r. ubi de Fideicommisso non reciproco
Ad LI6. cum proponas. C. de paci.
IN hac lege agitur de Fidei committo reciproco, de quotrr. Gde Trauaci. Nam in his legibus testator siue pater duos filios ita scripsit heredes,ini quidem cum propouas Io. ita duo mei fili) ς qualiter heredes mihi sunto, sed volo ut eorum, qui prius mortuus fuerit, alteri suam portion m restituat. tui. u.
G in tit. Ita duo filij mci ex amuis partibus heredes sunto, sed
16쪽
volo, ut si alter vestrum sine liberis decesserit, suam portionem superstiti fratri restituat. Mortuo patre, fratres intcr se
transigunt de hereditate paterna. Quaeritur, an ea conuentio valeat i Respondetur in utraque lege valere, & ratio adiicitur inae M. tum quia haec conuentio parit concordiam inter fratres, & votum captandae mortis tollit, tum quia iacu-tcr circumuentum, aut laesum se dicere potest. Est cnim reciprocum,& vicissim datum Fideicommissum. Quare haec conuentio rescindi non potest ne a minore quidem facta, per restitutionem in integrum. Quia ea non datur minori, nili laeso,trr.gsciendum. de minor. At in hac specie neuter fuit laesus; quod minor frater maiori non plus dat, quam ab eo accipit. Vterque enim spcm tantum fideicommissi remittit, & remittit uterque alteri, unde nulla laesio sneque fraude aduersiarh, hoc est, fratris, neque reipsa, hoc est, damno
Adl postquam liti. C. e parit.
HAEclex est de renunciatione litis motae depraedio. Sententia haec est, eum qui liti dominij siue rei Vindicatio-tionis semel renunciauit, non posse eam postea instaurare. Quia exceptione pacti, siue doli mali repelletur ob renunciationem. Idem locum habet in actione Tutelae l. . C. de Transerem petitione hereditatis,ex causa inofficiosi Lo. d. tit. l. o. Cri Transact. Litis autem verbum non de instantia, siue exercitatione iudici),ut Bart. Gl. aliique in c. i. g. r.verb. Litis. de nocurat. in o. sed de ipsa causa, d iure intelligendum, neque aliter in iure accipi solet, quam de ipso iure, S actione, L litis. de V. S. Quare non recte Decius concludit, ex hac lege eum , qui liti renunciat, instantiae tantum renunci re videri, ut recte Alciatus monuit. Ait enim Imperator, hac renunciatione causam ipsam finiri. Quaeritur, an posisit & nudae instantiae renunciari Plerique, ut Bart. & alij ne-
17쪽
sunt hoc i ure posse. Alciatus LMeiledictum I. I.de Indis. recte
dicit,quod errent. Quaeritur etiam,an, quia in hac lege dicitur liti iam motae , pollit etiam renunciari liti mouendae, hoc est,an ante litem contestatam, vel etiam nondum denunciatam facta renunciatio valeati Respondent pleriq; non valere, absente aduersario valere se praesente factam, quia inquiunt iuri futuro non possit renunciari. Sed hoc intelligendum de instantia potius, quam de causa, hoc est de actione. Nam & actio potest iam competere , licet Iudicio nondum
instituto, si ue nondum coepta instantia, ideo potius haec vera dicitur osse ratio, cur abiente parte non possit renunciari. Quia ea speciem facti contineat, quod utriusq; consensum requirit. Quaeritur amplius,an dc expressus consensus requiratur. Quid enim sit praestiatuitem renunciet actor, sed tacenti, &non expresse acceptantit De hac quaestione duoi muli certarunt,Iason & Decius. Hic enim negat; ille ait expressum consensum requiri. Sed Dech opinio est recepta. Qui si enim censetur Consentire in suam utilitatem,etiam tacite, si est prςsens.Αn saltem apud acta licet absente reo facta ab actore litis renunciatio valeat, prosit ne reo Ac noceatne actori. Hugo Donellusnegat valere. Quia nec confessio quidem valet facta licet apud acta,a reo,absente actor .cce tum, squisabsente.is confess. Plerici; tame interpp.aiunt valere, nec obstare argumentum, a Confessione,ad renunciationem. Quia confessio inducit siue confirmat obligationem,& actionem: Renunciatio tollit,hoc autem est fauorabilius, quam illud L Arria f. de oblig. Puto tamen Donelli sententiam esse veriorem , quia actorum praesentia non inducit consensum etiam tacitum partis. Licet non ignorem magnam esse V im actoru m, qua de re l. sue apud aua insine. C. de Transact.
18쪽
De Renunciationibus. I Ad L .pen. C. de Pact.
HI lex est de renunciatione exceptionis, ut L . de Renunciatione litisseu action mices de exceptione no qualibet, sed fori, de qua a. iis Iuliis. Sententia legis est, Renunci tionem exceptionis fori siue pacti, quo quis exceptione se non usurum promisit, in Instrumento scribendo ,& contrahendo valere. I dq; non tantum ipsos cotrahenteS Hue Paci1- centes, sed etiam Iudices seruare debere, nisi litem suam facere velint Ratio huius i. redditur ab Imp. tum, quia Pac a
sint seruanda, tum quia vetus sit regula posse quemq; hi IuM pro se sunt introducta renunciare. ljiIurix i. de Minor. Hoc priuilegium fori Q. introductum est pro militibus, Clericis, Legaris & Studiosis La. de Iudie. Aush. habita.C.ne tu rapatre.
Sed obicii potesti sonueririsI de Iu . Respondeo catus&conuentiones utriusq; legis esse dissimiles. In hac lege unus renunciauit praescriptioni fori specialiter. In d. l. v. nulla elirenunciatio facta, sed tantum nuda conuentio de alio iudice adeundo. Proinde potestante aditionem mutare voluntatem,ibi conuentum erat ut Iudex fieret, qui non erat, hic Vt non esset, qui erat,quod non est tam graue, Gl. Ibid. I'lane liaditus sit Iudex alius mutare amplius voluntatem non lIcet. In hac tenuit. in ipso contractu conuenit de omittenda praescriptione fori & adeundo Iudice, incompetenti,& proinae cogi potest is qui conuenit. Nascitur enim actio ex pacto In continenti adiecto contractui bonae fidei, stricti veroauoicue ceptio l. bono ius de Parct. l. lecta de reb.credit. Itaqi qui remisit hanc exceptionem in contractu bonae fidei, po rest actione ex pacto qui remisit eande in contractu lita O,ilcouetus cora in copeteti reuocet domu, repelletur opa Oreplicatione pacti. Secudo videtur obstare c.sidiligenii.extra. V foro competent quo improbatur pactu clerici ut conuincan- Iur coram Iudice laico, etiam iuratum. Ratio, quia hOU PM
19쪽
14 Huberti Giphani j Tractatus
ctum sit contra canones & ius publisum. Pacta autem Con traius publicum improbantur, ut hac penult.I 8.de Paris. Sed haec ratio no probaturCui acio, tum quia iure ciuili Alet hoc clerici pastum,d. l. pen. se siquis. de Episci secter. tum quia hoc pactum est contra priuatum alicuius commodum , siue priuilegium fori, non contra Reipub. utilitatem. Nec arareaictum capitul fuit vetitum aut legibus aut canonibus. Nam
c. l. 2.q.a. Inon agitur de pacto, sed in cap. r. tantum vetatur neclericum trahat clericus ad iudiccm laicum. d. c. a. neclericus appellet a iudice Ecclesiastico ad laicu, no vetatur, ne pacto demutando iudice stet, vel ne paciscatur. Nec obstat, quod ine si dilgenti Micitur hoc pactu derogare sacro clericorum ordini uniuerso Non enim uniuersitati, sed uni tantum, a quo fuit interpositum, nocet. Non enim eadem est ratio singulorum, quae est uniuersitatis. Ea l. r. sicut. β a. I uod
cuIgumuersit. nom. l. rast. de reb. dub. Alio tamen iure utimur
propter auctoritatem summi Pontificis Innocentii Tertii, qui auctor fuit aecsi dii genti. Excipiuntur tamen praesertim in Galliis casus aliquot, quibus clericus coram laico conueniri possit. Sed ea tractatio de foro competenti ad iurisd.&iudicia pertinet. Illud non omittendum, quod etiam ab Imp. Friderico. I. hoc pactu clerici est improbatum & prohibitum. obiici varia etiam solent, non tamen aduersus hoc pactum de foro, de quo nos agimus, sed aduersus rationem legis , ubi quiuis fauori suo potest renunciare, ut infra di
His legibus explicatis accedamus ad ipsem argumentum, de Renunciationibus, quod his capitibus continetur, Et I. de verbo, natura, siue definitione,ac diuisione. 2. de Personis. 3. de rebus. causis,&negotiis. Postremo de effectu, vi
20쪽
De verbo, natura modo Renuntiationis,
mi s de desinum fue diuisione.
R Enunciationis verbum habet varias notiones, sed in
hoc argumento est repudiatio siue remissio qua da,ut eum latine renunciare amicitiam, hospitium, hereditatem, dicitur, pro eo,quod nolle uti amplius amicitia ,hospitio &c. nolle hereditatem habere. Voluntas enim hic spectatur iu- primis. Eoq; pertinet L .ri Reg.tur. Eius est nolle, qui potest&velle, cuius regulae usus ad renunciationem & repudiati nempertinet, nempe ad repudiationem hereditatis,&ad itionem. L p. se . de acquiri hered Est&non absimilis regul. inc Iro. g.t.de Reg. iuri Quod quis habere non potest, id repudiare non potest. V. G. si seruus sub conditione heres sit in stitutus, potest pendente conditione petere bonorum possessionem. Ergo potest eam quoque repudiare. Aseruus.de bonor.pos Checunae Tabel. & contra hereditas nondum delata ut adiri non potest, ita nec repudiari potest. l. delata deis . Ignis qualis est hereditas sub conditione relicta. l. heredes. g. sub conditione. de legat a. l. is qui heres. g. caterum. erisiis ad quem. de acquir. hereae Sic & pupillus ut adire sic repudiare non potest.lpupillorum. C. de acquinhered. Sςd haae ad personas potius & ad repudiationem, quam ad renunciationem pertinere videntur. Quae verba &actus inter se differunt. Nam ea quae nondum sunt nostra renunciantur, & ca quae nostra sunt repudiantur, siue renunciantur futura, repudiantur praesentia r. C. depact. Verbi gratia hereditas nondum delata ut conditionalis, itemq; legatum, aut fideicommissum aliaq: tuta sperata&futura renunciari possunt,repudiari non
possunt,qua de re plenius infra c. . Dicas ne repudiari q uide posse quaesita semel hereditate vel bonorii pollessionei ga',