Exercitationum theologicarum trias quibus 1. Theologia, kat'exochen & specialiter sic dicta, 2. Anthropologia, & 3. Christologia, cum annexis & conseqq. &c. Summariè, & praecis superfluis, in thesi & antithesi ita pro & exponuntur, & dictis S.S. Scri

발행: 1667년

분량: 51페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

1쪽

quia vosputatu in i s Vitam habere aeternam,

2쪽

LECTORI BENEVOLO

S. & O. LVς τρη β NEU OLE: Ecquaenam circa Triadem Exercitationum praefintium sacrarum mens ali In tuti nostri nost, ex In- 'iptione mei titulo earundem utcuni cognosses. Praeterea, id Te paucis unum δίumfere monitumetolumus, debuimus, ita forte: Principium cogno

scendi quod attinet,)Naturae, de si perfluo quodammodo, chuic ficubi locus Aus) cy vero ac vel

maxime Gratiae Librum mel Lumen adhibita nobis in confirmandisssis quibuscuridoctrinis: at veris flectatim ARTI cuiuM FIDει σ ipsum hunc de Sc RIPTURA SACRA, IVERBO DEISCRIPTO, ut moris alias uti mig riptionis genere,non a tactum vel potius pertractatum nobis. Cause haec: God aliubi de Cognostendi medio agatur agetur venobis plenius pluribusi. Hac vice de principiatis, uisiodicam, ν FIDEI ARTICULIs praeciseflcd, ctis,unis olis res nobis uisisti. Tandem en Omdo ac es quasi naturalis eorundem Angulorum

numerusi:

3쪽

II. Adeos S. S. Trinitate is . III. De Decretis Divinis, in gener . IV. Praedestinatio & Reprobatio, in specio. V. Creati . VI. Conservatio & Gubernatio.

. VIII. Angeli. IX. Status Hominis integritatis. Ubi etiam de Libero arbitris. X. Status peceati sive miseriat: Πbie iam de Servo arbitrio. XI. Lex. XII. EvangeIium. XIII. Universalis DEI gratia & misericordia erga genus humanum. XIV. Universale I E S U C H RISTI meritum.

XVI. Converso: Ubs etiam de Poenitentia & Fide, in speci . XVII. Iustificatio. XVIII. Sanctificatio & Bona Oper . XIX. Sacramenta, in gener . X. Circumcisio. XXI. Agnus paschaIis. XXII. Baptismus. XIII. S.CCen a

XXVII. Conjugium a XXVIII. Mors: Ubi etiam de statu animae post mortem dc sepultura corporis. XXIX. Resuscitatio a mortuis. XXX. Iudicium extremum εν XXXI. Infernus. XXXII. vita aetern . Tantum. V. B.

4쪽

EXE RCITATIO

THEOLOGIA:

κατ' ες ν& specialiter si edictata.

EI Existentia. Essentia. Personae Deitatis sive

S. S. Trinitatis mysterium. Attributa s. Idiomata divina : essentialia & personalia . Opera sive actiones Divinae ad extra, quae vocantur. Ubi etiam de D cretis divinis: in specie Electionis & Reprobationis. Creatio: Conservatio: Consummatio mundi. An

is a

s. t. Tmologia specialiter&κατ εοχήν si edicta, obiectum est DEM.A Hujus misso nomine,aliis asiisq;, eonsideranda sunt veniunt. que, a deo: I. Existentia. II. Esses ia. DI. Persona Deitatis s. S. I. Trini tatis mysterium. IV. Idumam s. Attributa Divina.- V. opem sive Actio

nes, ad extra, quae vocantur.

g. r. I. Existentia. Mare non tam probanda, qutim Id struenda assere n. dati; videtur. Negare quippe velle, imo addo probare, Dauia esse, hominis, dixerim ferme , si ἁλοπιν , non- hominis. Caeterum communiter nihilominus & alias probant Existentiam Dei: i. ex libro Rationis si Conscientiae: quorsum etiam referimus, & rectε quidem, Consensum tini vel salem & perpetuum omnium omnino hominum L populorum . Lex libro Creationis sive Natura. x ex scriptura S. s. Verbo Dei revelato scriptoq;. Quippe ci) Omnibus omnino innatum est, ut habet Tullius es in animo quasi inscriptum, esse DEuu : &, nulla de hominibus gens est, neq; tam inamansueta, neq; tam fera, quae non, etiamsi ignoret, qualem Deum habere deceat, habendum tamen sciat. r) quid enim ut ille idem,sapiens Cicero,ethnicus potest esse tam apertum, tamq per- Λ spicuuta,

5쪽

omnes gentes, baptizantes eos in nomine Patris, s Filii, π Spirisus S. Matth. xxv ι Ii,Iy. Tres sunt,qvi testimonium perhibent in caelo, Pater, Verbum re Spiritus Sohi Tres unum sunt, ι. Oh. v,7. confJOh X, O. ΣΠ.3 4. seq. XIV, '. seqq. . 7. Eil igitur summatim, ex constanti & unanimi Seripturarum traditione: Pater prima persona Deitatis, ingenitaq; eadem e confimox loca: nam etiamsi sint qνi dicantur Dii, Me in caelo, He in terra, siqvidem sunt Dii multi re Domini multi) nobis tamen Unus ect D ου, Pater,ex Po omnias nos in ido. I. Corinth .vm s. Filius, sive Verbum, secunda persona, genitaq; eadem a patre: juxta li: Filius meines Tu,ego hodie genuit . pcii, 7. &: cui dixit unqvam Angelorum: Diiαι meus es tu , ego hodιὸ genuite P or rursum : ego ero isti in patrem, os ipse erit mihi sum Z Ebr. I, s. Spiritus s. tertia est persona, ab utroq; emanans s. procedens: juxta Il: Cum autem veneris panucletus, quem ego mittam vobis ἁρatre, Spirituι iis veritatis,qri a Patre procedit, illa testabitur de me, Ioh xv, 26.&: Aponiam

estis filii DELmim DEM Spiritum Boi sui in corda ponu clamantem, abba

Errantqysteireagmviser Anthrinitarii visuns, Iudaei, Ariani, Photiniani, Mohammedipa,Sociniani, asii, vi sicuti DEum ratione essentia unum,ita unam personam esse quos asserunt e contra,doctrinam de S S. Trinitate tanqpamparadoxum qpoddam cs monstri qpid negant es emplodunt. s. 8. N. Attributa, proprie sic dicta, in Deum non cadunt quidem, cum nihil sit in Deo, quod non sit ipse Deus. Pro captu tamen ita dicimus haec distinguimusq; humano, vel ἀν Θρωπι- Θως, ut loquuntur: i propter diversitatem nimirum ac multitudinem, quae fingit sibi facitq; mens humana ex imbecilli suo, conceptuum respectu umq; variorum in vel circa DEu M. Qua ratione adeo sunt fuerintq; primum alia eorundem Essentialia, alitia Personaliat illa hanc, Dei essemiam vel esse ejuss

6쪽

ejus, hae e Personas, sigillatim unam quamque harum, eo nee nentla. Essentialia porro mensurantur communiter juxta tritam in scholis. viis am modumq; triplicem, Negationis Eminowtiaoe Ca Abiatur quae juxta adeo, alia faciunt Idiomata Negatiυa, alia A mantia s. positiva, alia deniq; mergitica vel Operativa et ut taceamus alia adhuc plurima, passim quae proferuntur. g. q. Illa quocirca, Essentialia, inquam, juxta attributa, Deci comis petunt assignanturq; : Ex. gr. si irac: quae nega tmλυΘειαν, vel qualemcunq;. Cons. De ut. VI, . XXX Is, 39. Ies XLIV, 6. seq. Marc. XII, 1'. seqq. l. Cor. viu, s. seqq. g. lo. rin Spiritualitas: adeoq; consequenter etiam Imeiactis sluntas J quae negat Deum esse Corpus. Cons. Ex Od. XXXIII, 2 O. Ioh. Ina . Lue. XXIV,39. s. 1i. 33 Independemia N AEternitas: οπαχυλῶς haec, nec non alia quaedam, ut sumamus conjungamusq; nonnunqVam, quae negant principium & finem in Deo, quo eunq; modo. Cons. Genes XXI, 33. Ps.XC,

F. 12. ca J Infinitas ue Immensitas re Omnipraesentia : quae Deum finitum negant. ratione loci vel spatii non tantum, sed virtutis, imo esse tiae quoq;. Cons. I. Reg. VIu, 27. Iob. XI, 8. PLCXLV, s. Psalm. cxxxix I. Ier.

g. 13 03 Simplicitas N Immutabilito, qua compositione dc mutatio

7쪽

ai. Essentialia hactenus fuerunt Attributa: personalia ex sumtiGribus 9 6.& . dictis colligere haud grave item fuerit. Parris v. gr. Pro ducere: Filii . Produc i & producere, Spiritus A Produci tantum. vese nucleatius magis: μίν ου , ratione sui ἀγε σία, respectu FiIii γωσις activa s. gignere, respectu Spiritus S. emittere sive spirare: Iilii, respectu patris γενεας passivas gigni, respectu Spiritus s. una cum Patre spirare sive emittere : Spirisus i m ,ευας sive processio, per spirationem passivam ab utroq; Patre & Filio. Cons.loca supra cit. g. 6. & 7. Notes: varios variorum circa Attributa divina & essentialia & personalia errores

h a veste per stringere, nimis prolixum foret. Vide illos apud alios.

Aὶ etiam caetera imo DEum ipsum negat aus impugnat. s. χχ. V. Ope, restant adhuc divina: eadem qi vel maxime proprie se dicta , quae ad Exim sive Exterisa vulg3 vocant ut, quatenus ad haec externa illa extra progrediuntur. De Occulis enim Deli, & quae nusquam revelata sunt nobis, frustra, imo impie laborat homo. 6 13. Mitius haud multo sentiendum quoq; de Decenia dipinis ante tempus vel ab aeterno a Deo factis, qualiacunq; illa sint: quatenus nimirum haec extra verbum Dei concipiuntur revelatum, vel certe minus feospondent Executioni divinae faste a Deo in tempore, Rectissime enim hete: Qualis executio divina in tempore, lase quoq; decretum Dei a me hoc τ

8쪽

hoe: fleviceversa. Qui Canon fundatur firmissime in attributo Immutabilitatis simplicissimae divinae. g. χε. Iam Decrem divina tot ergo fere numexari possunt quot Exeis

cutionis opera . Inter quae eminent tamen facile; alterum circa Uniis

versum hoc Creationis, conservationis &c. alterum in specie circa misminem; & in specie vicissim circa hunc Pradesinatio, ut vocant, s. Electio quorundam, quorundam vero Reprobatio: quae utraq; tamen, no ses stati non absoluta, sed conditio nata veIlimitata sunt: quatenusnim. fundantur. vel minus in Mediatore uno solo generis humani vel inter Deum dc hominem ) Messia , CH RasTO JEsua & hic fide vera, vel minus)ab hominibus, & finaliter quidem apprehendituri quo de suo oco fusius. De hisce igitur hare habemus Verbi divini loca: Ies xiv. 27.

.Horribile facessat heie Decretum absoluωm Calpinianorum: de electu asso. st e,reprobisse ita, aliis alius hominum. Zyving L l. Contr. Catabapt.

moriantar ameqvam credant. Et in exposit. fi d. ad Christian. Regem me n visa aterna visursu es Herculem, Arsidem, mam,Ca- ones, Scipiones, ου c. Cons. cum his, Paraeus inire n. cap. 28. Guautherus, Tosianus, Sohnius, alii.

g. as. Potro Opera ipsa illa. terna divina facta vel in tempore vel futura adhuc is lege Verbi revelati) concernunt iterum aut Universsmhoe aut in speciemmi m. ibi ellillius Universi) Creatio, Conserva iore Consummatio sive anni h latio. Hic Hominis Rahicam specie sive Maiatus ejus in hacVisa vel post hane. In hae porro ejus Integritas, Miseria σώ- sauratio: poli hanc Mors, Resuscitoto, Dijudicatio .ad Mortem vel Vitam aeternam. De quibus singulis suo in quoli bet loco pluribus agendum. Hic instituti habita nostri ratione , ο - ην ita paucissimisque porro

habendum a

S. 2 c. Creatio hujus Universi e Libro Rationis & Naturae languidius, firmus multo & petiemus e Scriptura S. demonstratur. Argumenta ex illis a tibi vide. Sc. ipturam S. quod concernit, est Creatio opus Dei, &qui demtotius s.f.Ttinitatis, quo Idem ex nihilo coelum & terram,& o B a mnia

9쪽

idq; eo modo & ordine in saeris literis nobis exposito. Cons. jam Gem

. Porisma . .

Errat adeo praesertim inistoteles, Philosophorum cor haus, s qui cum

isto faciunt, qui Mundum alernum stat ura. f. 27. Conservatio sqvorsum spectat etiam Gubernatio, uno nomine alias Providentia divina) manifesta satis est vel ex naturae libro, undecunq; , nec negari illa possibilis. Esto aliud nihil, nisi continuata Cre. tio, vel Creationis continuatio quaedam; aut rectius & plenius: Aelio Dei, qua res a se creatas universas & singulas, maxime & in specie homi. nem non tantum sustentat&conservat; sed etiam actiones hominum Omnas & singulas praescit, bonas porro probat, juvat,promovet, malas odit, detestatur, prohibet,easdemq; vel impedit vel permittit, ita tamen ut dirigat ad sui gloriam & in bonum, salvandorum praecipue, finem.

currit qνMem DEus cum actionib- humanis ,sed non malitia earundem, nec causa ess peccati, neo modo. f. 28. Consummatio m. f. nihi latio ejusdem ex Verbo reve Iato praecise forte cognoscitur. Estq, Aetio Dei, futura adhuc & aliquando, imo brevi qua coelum & terram,& omnia quae in iis sunt, extra angelos & homines, in nihilum iterum rediget, modo in sacris literis nobis revelato&defcrapto. ni.Ps.cit,36.sci csa iv,4 Ll,6.Matth.xπὸ Vslgo

10쪽

Valeant heis ἐ-ακταus, iraisores s Episse iisti,de ρ biu in a. petr. m,3.σ Jes. Lvi,u. nec non Ghnici re haret ui qt uino contrariumqνibi placet. g. 29. Creationis operae porro par nobilissimum in specie sunt An. geli & Homo. De hoc mox suo loco. Angeli Considerationis iterum sum& naturalis sex naturali lumine θ dc revelatae , in Verbo divino. Prior modus languidior vicissim non nihil est. Posterior magis certus. Sunt autem Ange Ii substantiae merἡ spirituales, finitae, creatae a Deo in excellentiore perfectionis cujusdam gradu, sapientia, justitia, sanctitate,virtute, arbitriiq;,libertate,in gloriam & laudem Dei, ae hujus & h minum ministerium : quorum alii i boni, ita deinceps dicti in illa bonitate & felicitate perstiterunt, confirmatiq; sunt; alii mali libere a Deo aversi, hostes hujus hominumq; abjurati facti, ab illo aeternae adeo

SEARCH

MENU NAVIGATION