Libellus theologicus perbreuis de primariis aliquot religionis ac fidei christianae capitibus vtpote 1. De Deo & sancta personarum eius Trinitate vbi simul de verbo Dei nonnulla. ... 7. De precibus & vera Dei inuocatione. Conscriptus ab Gerh. Eobano

11쪽

ni, sororie, ames,colendissi mi, quonam potiti imum argu metoidoneo, studium erga vos meum, aut aliquod saltem eius indiciun estatumiacerem: net Ctamen satis commoda mihi hactenus occasio data est. Venit

autem in mentem libelli huius

perbrevis. Theologici quidem,

sed ante aliquot annos, a me in VIumduntaxat priuatu conscripti quo praeci a quaedam Orthodoxe doctrine: capita,neruutame totius Christiana religio nis cotinentia, complexus sum paucis explicui. Hunc enim

paulo ante, alia tamen adornatum forma,hoc est,perpetuis e rotematibus deductum,&reue

redo attinsigni viro quem ho

noris cauda, tanquam communem nostrum ac vetere amicu,

12쪽

stiana bene merito,per occasio'racm,inlpiciendum dederam,&cum aliis hinc inde viris docti1simis c0mmunicaueram. Cum'

que non illis eum displicere animaduertissem;inBelgico meo itinere, filii minimi natu causi in Angliam traiiciens Ecclesiae

Londinen 11s Germanicae Ministerio&presbyteris,nominatim Vero,Veneradis,clarissimis,praestantissimisci viris,domino

Dia Iohanni Ruringo, fideliminis Christiservis qui magno honore ingentibusq; benenciis mcbp' secuti sunt eunde examinandutradidi. Quoru comum appro

batus calculo,generoso insuper

13쪽

viro Dn Leuino Buncio, ibide, me

tamen inscio, fuit exhibitus. Et huius deniq; instinctu atq; opera, totiusq; dictae Ecclesiae presbyterii 5mio,reueredimmo in Christo patri ac Domino, n. Eichardo Banctos ac Theologiae

meritimmo,&c. oblatus. Cui ta

non fuit ingrata simplex libelli

breuitas ut no solutonore me assiceret, veru etia reuerendi in patri ac Dii D n. --i Mut

si ArctaiepiscopoCantuarienti, totius Angliae primati de regiae Maiestati a secretiorib. cosiliis, viro tu exquisita pietate,doctor,

tie,profundis consiliis ac multo reru maximaru 'su, spectatim-mo,de meliori not me comen

14쪽

sta me dignat', no sine honore, liberalissime acceptu , dimisit. Qua tata reuerendissimoru dominor D. Archiepiscopi Cantuariensis ac D episcopiLondi

qua, laudatissimoru,quindebiti honoris dc obsequii ergo publice depdicare, sine maximae nota ingratitudinis,facere nonpola tui. Hmcdemu animus mihi ac

creuit,ut dictu libellu denuo recognoscere, sin hanc formula puerile forte nimis, redigere ac veluti, additis, rursusque omissis, prout conducibile videbatur,

nonnullis recudere ita tame,Vt

in sententia, rebus ipsis mut tumst nihil, Leade tum dictio

tum series traca andi,retenta.

Hunc ipsum igitur pr claris simi eximii viri,libellu, gratq

15쪽

memorie &obsequitergὁ,vobiscosecrare, vestro auspicio publici iuris quod aiunt)facere 1Π-stitui, donec vel dilectissimUS . meus primogenitus D

ganae Rectora Lechoaheologicus,eiusdemq; Eccletiae mi nister, vel reueredus, appri doctus vir , dominus Iohannes Hud in Eber bachice: EccleI1ς pastor,&gener meus exoptatis simus,vel eruditissimi&charis sim nepotese sorore mei, ille .

tior aliqua ratione quod a me persentu fieri estivos ornent. Ego vero, siquid a me gratiosiancti proncisci putetur quibus-na, obsecro, potius, qua vobis, post Deu,propinquis meis ch risiimis,idipsum debea3Qualis,

16쪽

qui paterno me sanguine attin gunt Quorum fauore&studiutoties expertus suis Qui soli mea, inpetitione amitinae lim

sem,caussa iustissima, hactenus tutati,taliberalitumhospitio tu sumptis me fouerui. ro virbbus etianum adiuuantὶ Ac pen

det adli uenegotiu illud inde ab

annis nouedecim. De qua mora

&iniusta nostre hereditatis prς- reptipossessione Bramsius, sing

magistratui, nobis, certe Deo tamen ratione aliquando reddet. Quoties re tentaui amici sima ratione,pervos,propinqui veneradi Quoties perEcclesiae vestrae ministros, seniores at incassum: cum tamendi ipse pro Ecclesiae mebro sese venditet.

17쪽

Nec desunt apudVos, qui cui geretur,relpondentem audiue-Sed quo iureξ Qua conscientia Qua fronte Vivit interim iste, nostra auctus haereditate,& habetur inhonore, vel in senatum cooptatus: nec tamen resipiscit toties admonitus,quauisdurior cotevelmice. Mihivero obstitit,

quod remotius habitare, quod iuris processum apud vos peculiare,haud assequere quodAduocatus meus,qui re satis intelligebat, primo statim anno periste extingueretur acta intemciderent, quod Hispana tyrannis circiter nouennium integrunΟS remoraretur: ut longum iter

taceam&sumptuum dissiculi tem Verum abrumpo tela ista: quam nectereriret me indigni

18쪽

tas&ius 'dolor coegerunt. Vocquaeso,ignoscite,&caus se iustis simae patrocinium ne deserite. Porro. ut de libelli huius mariteria mentione iniicia)quid aliud iam senex, quid vobis gratius, quid aliis utilius, in vestrumhotiorem, gratia conarer, qua vi relinquam vobis breuem .eius quavltra annos quadraginta quatuo indigniuimusEccles ministe publice docui, ortho doxe, doctrine summaὶ opibus, per Vos,ri Virtute satis instructi estis, honorat prae aliis multis: at pietas religio, demum, O

namenta sunt praecipua nexus amicitiae nrmissimi, thes iurus incomparabilis. Haec orn menta,hunc thesaurum,ita ΟΡbis quod re ipsa aliquoties,nosine vite periculo&opu iactura,

19쪽

inter hos tamdiuturnos motus, testificati estis cordi, cure esse certo scio, ut vita citius insuri sitis cufortunis omnibus,quam vel culmum latu,ab agnitaEua- gelii luce, ac veritate, recessuri. Que animu Christus Dominus deinceps vobis clementer conseruet acSpiritu suo stabiliat. Eo aute comedatior vobis, hic noster qualisca labor est futurus. Ne fecto tam est rationesanguinis aut Ppinquitatis arctane cessitudo vel amicitia ulla; quin diuers inter& cotraria religionishomines, languore facile co- trahat, vilescat,ne dic in ho

stile odium, saepe degeneret ac

peruertat. At c5iunctio animorum, quae praeter propinquit tem, nititur etiam unitate fidei; illa demu estvera,viu solida, si

20쪽

in . Eternum durabilis. Atq; hoc

pacto Deus benignissimus nos utrinq; colligauit, no sanguinis modo, sed etia fidei inChristum

S orthodoxae religionis,uincu

lo indis lubili:cui gratiari be

nedictio,iausti bonos in secula. Qualpter, Ut Deo in primis es semus grati, Ut perpetuu eius rei lymbolum internos extaret publice,vim utua cogratulatione, nos inuice recrearemus, ad

studiumq; pietatis indesinens, adeoq,adveram in fide perseue

rantia cohortaremur, ut mutuis

deniq; precibus, nos ipsi &to

tam Eccletiae caussam Deo co

mendaremus hoc quale quale

monumentum vobis erigenduati statuendum,existimaui de perpetuovestri omnium fauore ac beneuolentia,et illi ambiges.