De artis grammaticae ab Dionysio Thrace compositae interpretationibus ...

41쪽

φορικον δὲ λέγεται παρα το αναφέρειν ημῖν γνῶσιν - irroυμένου, οἷον ἔστω ζητουμενον, τίσδ αγιο Πέτροσ, μανθάνο ν τι δ αποστολοσ' ἐρωτῶντε δὲ ποτιψο ὴν μανθάνο - παρα του ἐρωτωμένου τι δασυθριξ, δεικνυντο αυτου ημῖν καὶ μοιον δασυτριχα. Περιλφντικον δέ ἐστι

διαιρεθῆναι, οἷον ζῶον φυτόν, το γαρ ζῶον κοινον νομά ἐστι πάντων των ζωη μετεχοντα, 15 διαιρεῖται δὲ εἰ ανθρωπον, βουν κυνα, ἷππον, -νωπα καὶ τὰ τοι-κα δμοίω καὶ το φυτον κοινoν νομιά ἐστι πάντων των φυτῶν διαιρεῖται δὲ εἰ α τελον, ἐλαίαν, κυπάρισσον καὶ τὰ μοια. Yδικον δέ ἐστι το ἐκ του γένου διαιρεθέν, οἷον βουσ, πποσ, αμπελοδ, ἐλαίαν τομὲν βου καὶ ππο ἐκ του ζώoυ - ωιν- νό ιτο καθ' αυτ διαιρουνται δμοίω καὶ τοαμπελοσ, ἐλαία ἐκ του φυτου τού περιεκτικ-Jsic ονοματο* Tακτικον δέ ἐστι το τάξιν δηλουν, o οἷον πρωτοσ, δευτεροσ, τρίτοσ, οἷον πρωτο δ ἀρχεπίσκοποσ, εἰτα ἐπίσκοποσ, πρεσβυτερο καὶ τὰ μοια. Aριθμητικόν δέ ἐστι το ἀριθμόν σημαινον, οἷ' εἷσ, δυο, τρεῖσ. μετουσιαστικόν δέ ἐστι το μετέχον ουσία τινόσ, οἷον πυρινοσ, δρυῖνοσ, ἐλάφινοσν πυρινο ,ὲν ουν

42쪽

τρία, πλουν, συνθετον, παρασυνθετον ' πλουν μὲν οἷον φιλω, συνθετον δὲ οἷον καταφιλω

43쪽

io Commentariolus ad hi ea tantum exhibet, quae in ipsius artis contextu leguntur in fine autem paragraphi haec verba adiecta sunt: 'υ κολουθεῖ δὲ ἐν ταῖ κλίσεσι των - των ουτωσ,oἷον παραδειγμα πρώτη συζυγία λείβω ἐδου διὰ του β ἐκφέρεται ἐν τῶ πρώτ προσωπφώκ υτ αντο -oλουθεῖ ἐν ταω κλίσεσι του δευτέρου καὶ τρίτου προσωπου, καὶ ου -ταβάλλεται, οἷον λείβω 15 λείβει λείβει - ωίω καὶ το π καὶ καὶ - ἐν ταω κλίσεσι των ψημάτων ἀκολουθουσιν ἀπα-ρ---ωσ δμοίω καὶ πασαι, συζυγίαι υτω ἐπακολουθουσιν ἐν ται κλίσεσι των μάτam.

45쪽

ἔχει το πρωτον πρόσωπον, ουδεὶ γα ἐαυτον που καλεῖ Λευτέρου προσώπου συ Πλάτων ἀντὶ τουω Πλάτων τρίτου προσωπου ἐκεῖνο δ Πλάτων, ἐκείνου του Πλάτωνοσ, ἐκείν- τω Πλάτωνι, ἐκεῖνον τον Πλάτωνα. ἰσὶ δὲ καὶ μονοπρόσωποι ἀντω-μίαι, οἷον ουτο τουτου τουτ 15

μὲ προ εἰσαγομένου ρι- ἐν σπουδὴ διήλθομν' ἐπὶ τέλου δὲ του κειμένου τρανω καὶ ωσδεῖ λέλεκται περὶ ἀντωνυμία Accuratior illa de pronominibus expositio, ad quam ultimis huius paragraphi verbis deles ogamur, in cod. Η legitur p. 2T2-2T8 ini p. 565-523 in L autem, in quo pauca tantum eius fragmenta eaque ordine perverso servata sunt, hae reliquiae extans p. 23 -238 et p. 263 in denique, qualis nunc est hic codex, tota intercidii. quae vero ibi exposita sunt paucis verbis adumbrabo, cum non digna videatur disputatio quam totam publici iuris faciamus. PLINTNNYMINN 25Tων μὲν ἀνομάτων καὶ των ψημάτων η κλίσι κατὰ ἀκολουθίαν φωνῆ προέρχεται, καὶ ηετέρα πο τῆ ετέρα κανονίζεται , μέντοι ἀνταγ-μίαι ση xσα μόνη ποιουνται τὴν κλίσιν - μέντοι

46쪽

vνῆ ἀκολουθία δα, καὶ θε πικα αυτὰ καλου ν. Quae verba sequitur pronominum Pers natium cum nominibus propriis coniunctorum ei per omnes numeros casusque flexorum enumeratio.

5 η τέχνη -ήθειρ - καλουνται, νοπροσωποι - declinatum videmus genus masculinum pronominum mοσ, αυτ- ἐκεῖνοσ, οδε, quibus formis haec addita sunt vorba: ἔτι δὲ καὶ δεῖνα, ητι κέκλιται διχ- του δεῖνο καὶ του δείνατο .Ea autem quae insequitur parte, addito titulo Περὶ κτητικων ἀντωνυμιων f. praemissis his: α δὲ κτητικαὶ τῶν ἀντωνυμιῶν παραγ γοι μέν εἰσιν παραγονται γαρ ἀπο των --ἀν1 τῶν --οτυπων καὶ δηλουσι πρόσωπα δυο, το του -κ ορο καὶ του κτη -- - satis verbosum in modum exponitur flexio pronominum possessivorum piog, νωλεροσ, ημέτε-σ σοσ, φωλεροσ,υμέτερο , g, σφέτερ- ita ut ad faedium usque repetatur, quo A κτητορε ε κτηματα singulis formis significentur. In fine autem istius disputationis M. Chune praebet versiculum: 'υ -- νυμίαι μάλ' ἔνθα τέρματο λάχον, L subicii: τέλο των ἀνταγνυμα-.J

ἐξυπανέστη B 26 ), καὶ ἀπλω εἰπεῖν πάντων των του λογο- ρων προτίθεται. Eἰσὶν ουν πάσαι, προθέσει ο--καίδεκα, μονοσυλλαβοι μὲν ξ μ ἔξ εα συν, προ προσ, τινε ουκ25 ἀναστρέφοντα - ουδ' ἀνα--ουσιν οπισθε τον τονον, ω το κάτ' ἀρχά καὶ το κατ' ἐμου

47쪽

επιρρημά ἐστι μέρο λογου κλιτον ήτοι κίνητον καὶ αν άβολον, καὶ τοσοίκον, τι καὶ τα νομιατα ἐπιρρmιατικην ναδεχο να υταξιν,-ωτα μένει τίθεται δὲ κατα τῶν ἐν τola ψήμασιν ἐγκλίσεων, καὶ ποτὲ μὲν προτάσσεται ποτὲ δὲ ποτάσσεται. πουτων νευ ου κατακλειεται

48쪽

κυκλωθεν τα δὲ παντοθεν, αλλαχοθεν σεση ίωνται καὶ τα ιμ- Παν ἐπίρρημα εἰ Πληγον δια του γράφεται, οἷον πλειστα κισ, λιγάκισ, τετρακισ, πεντάκισ, μυριάκισ, πολλάκισ, δίσ, τρίσ, μολισ, αλι , μέχρι σ, χωρίσ, αυθισ Πάντα τὰ θετικά -ιρρη xπα μονου του ε γράφεται, πλευστέον, νοητέον, ποιητέον καὶ τὰ μοια παν ἐπίρρωια - προσθηκην δεξάμενον - δι αυτου γράφεται, δευρί, νυνί, ουτωσί, ἐνθαδί πὰν ἐπίρρην α ε λῆγον καν τε δ ονον καν τε βαρυτον- ι -του γράφεται, οἷον ποτε, τε, αλλοτε, πάντοτε ἔκτοτε, κάστοτε, ἐνίοτε Παν ἐπίρρημα εἰ θεν λῆγον διὰ τού ε γράφεται, οἷονὰ βυδοθεν, ουρανοθεν, νωθεν, 'Aθήνηθεν, τήλοθεν, πάντοθεν, αλλοθεν, ἐκεῖθεν,

ἐκεῖβε sic , αυτοθεν τα α τὰ ἐπιρρήματα διὰ του ἰ γράφεται, βράδιον, ταχιον, ἔγγιον 1 παν ἐπίρρημα εἰ ω λῆγον διὰ του, μεγάλου γράφεται, οἷον - καλο ανθρωποσ καλωσἐποίησεν, ε σοφό ανθ ρωπο σοφῶ ἐλάλησεν - ἐνάρετο ἐναρέτω ἔγραipεν τοουδαμῶσ, μηδαμιω διὰ του μεγάλου γραπτέον Πἀν ἐπίρρημα εἰ - λῆγον την παρα- τέλευτον διὰ του ἔχει, οἷον αυτίκα, παραυτίκα, πηνίκα, νίκα Π οῖκοι οῖκα δε, οῖκοθεν διὰ τη ο διφθόγγου γράφεται το δεύρο, ἔνδον γένοιτο δια του μικροψ γράφεται 15 τ έξῆσ, ἐφεξῆσ, καθεξῆ δια του θράφεται το χωρίσ, ιολισ, μάλιστα, λίαν δια του 'το εἰ προτρεπτικον δια τῆ N διφθογγου ήδη καὶ δηλαδη, ου δῆτα καὶ το μή τοἀπαγορευτικον καὶ το νη το κατωμοτικον διὰ του ῆ. ' πάλαι καὶ ἔκπαλαι καὶ πρό - παλαι διαθῆ α διφθόγγου γράφεται το ῖθε, αἰθε τὰ πρωτα δίφθογγα, τὰ στερα διὰ τουi το ναί, ναίχι διαθῆ α διφθόγγου καὶ το χι δια του ' το ηττον διὰ του η' το αυριον,2 μεταυριον, ημ έριον δια του ἰ γράφεται Πάντα τὰ ω - ἐπιρρή xx ἀπ ἐπιρρημάτων Κλλων γενόμενα διὰ του γράφεται, οἷον ψὲ ip ιν οσ, πρωὶ πρωῖνόσ, πέρυσι περυσι νόσ, χθὲ σχθεσι νόσ. Πὰν ἐ-ικον ἐπίρρημα διὰ του γράφεται, οἷον συριστί, ἀρμενιστί, περσιστί, i ληνιστί καὶ τὰ μια καὶ τὰ συνθετα ομ--σ, ἐξηχηστ- νεωστί, λογιστί, ἀμ ισθί, ἀπνευστί, ἀμηνυστί, πανοικί καὶ τὰ ἐμοια. αυτ οψε καὶ οἰονε καὶ ω σπερεί καὶ 25 ἀμαχε καὶ παμψηφε καὶ πανδημεί καὶ ἀθεεί καὶ ἀμέλει καὶ ἀγελαστε καὶ ἀπλευστείδιὰ τῆσμι διφθόγγου γραφεται ἀνθρωπιστί δὲ δια του .

49쪽

Συνδεσμό ἐστι λέξι δέ - δώνοιαν μετα τάξεω καὶ το τη έρμηνεία κεχην- δηλουσα , τουτέστιν τρανω καὶ ανεν νωσ. Tων δὲ συνδέσμων οἰ -ν εἰσι συμπλε--ί, οί δὲ διαζευκτικοί, οί δὲ σ--τικοί, οί δὲ παρα απτικοί, οί δὲ αἰτιολογικοί, οί δὲ ἀπορω-πικοί, ο ιδὲ συλλογιστικοί, οί δὲ παραπληρω-τικοί. ' πλεκτικοὶ μ ν ουν εἰσιν σοι την έρμνείαν ἐπ' ἀπειρον 5 ερομένην σ*mδέουσιν, τουτέστιν νεφγμένην, πο νην δέ' εἰσὶ δὲ οἷδε, - δέ, τέ, καί, αλλά, μέν, δέ, ἰδέ, ταρ, ανταρ ὴτοι, κέν αν, Συμπλέκουσι δὲ διανοιαν μετὰ

τάξεωσ, ω ἐν υποδείγ σι υτωσ v. Matth. III, 11 ἐγω μὲν βαπτίζω υμα ἐν δατι εἰσμετάνοιαν, ε δὲ πίσω μου ἐρχόμενο ἰσχυρότερό μου ἐστίν ω καὶ λoino 1oσυνδεημι ἰσοδ αμουσιν καὶ διαφέρουσιν αλλήλων κατὰ την ἐπιφοραν του νοη-τοσ ἀλλ' ἐν τηπερὶ σ-δέσμων καθόλου ἐρμηνείρ, εἰ θε φίλον, εἰσόμεθα. Λιαζευκτικοὶ δέ εἰσιν οσοι τὴν μὰν φράσιν ἐπι δέουσιν ἀπο δὲ πράγματο εἰ πραγμα διιστωσιν εἰσὶ δὲ οἷδε, ὴ, πνοι, ὴέ, δ-ζευγνυουσι δὲ τὴν διάνοιαν του ἀκροατο--τωσ, ὴ νέο ἐστὶν ὴ παλαιόρ ὴ μικρo eti sέγασ, ὴ νυξ ἔστιν η ὴμέρα ουτω καὶ ο λοιποί, δ ήτοι καὶ δ ὴ έ. --τωιοὶ δέ εἰσιν 15οσοι υπαρξιν μὲν ου δηλουσι, ση ἐνουσι δὲ ἀκολουθίαν εἰσὶ δὲ οἷδε, εῖ, επερ, εἰδή, εἰδήπερ, mi Meίνουσι δὲ ἀκολουθίαν ουτωσ, οἷον v. Matth. XI, id εἰ θέλετε δέξασθαι υλία ήδη λθεν Παρα απτικοὶ δέ εἰσιν οσοι θ' υπαρξεω καὶ τάξιν δηλουσιν εἰσὶ δὲ οἷδε, ἐπεί, ἐπείπερ, ἐπειδή, ἐπειδήπερ, ση χίνουσιν δὲ παρξιν μετὰ τάξεω -τωσ Ev. Luc. I, 1 sqq. εἰδήπερ πολλοὶ ἐπεχείρησαν ἀνατάξασθαι διηγησιν περὶ των πέπληροφορημένων ἐν ὴμῖν πραγ- ομάτων, καθω παρέδοσαν ψεῖν οἰ ἀπ' ἀρχRi αυτόπται καὶ υπηρέται γενόμενοι του λόγου, ἔδοξε κἀμοὶ παρηκολουθηκότι νωθεν πασιν ἀκριβω καὶ καθεξῆ σοι γράψαι, κράτιστε Θεόφιλε. 'Eνταυθα του πολλου δ ευαγγελιστὴ --ου ἔθηκεν - τάξιν ἐαυτον δὲ δευτερον τάξι δέ ἐστιν πρωτοσ, δευτεροσ, τρίτοσ. Aἰτιολογι- δέ εἰσιν σοι - ἀποδόσει αἰτία ἔνεκεν παραλαμβάνονται εἰσὶ δὲ οἷδε, να, φρα οπωσ, ἔνεκα, ο εκα, διό, διότι, καθό, 25κα τι, καθόσον, Παραλαμβάνονται δὲ - ἀπόδοσει αἰτία ουτωσ Aeti p. IV, 25 rνα τί ἐφρυαξαν ἔθνη καὶ λαοὶ ἐμελέτησαν κενά; καὶ v. M in XIX, 5 ενεκεν τουτου κατα

50쪽

αρα, κὰτα, μῶν, 'Aπορίαν δὲ σημαίνουσιν ἐν τῆ η-έρα διανοία ουτωσ αρα καλέσει με τούλοι που μαθητήν; G Συλλογιστικοὶ δέ εἰσιν σοι προσμά -ιφορα τε καὶ συλλmpε- τωναποδείξεαγν ευ διακει-- εἰσὶ δὲ οἷδε, αρα, αλλα, ἀλλα μὴν, τοί , τοιγάρτοι, τοιγαρο- .Rαλω δὲ κεῖνται ἐν ταῖ αποδείξεσιν ουτωσ αρα ἔστι καρπο τ δικαί- 2 , αρα ἐλθων δ υἰο του ἀνθρώπου ευρήσει πίστιν v. Luc. XVIII, 8), ἀντὶ του ἀληθὲ ἐλθων δ υίδ τoυ ἀνθρώπου ευρήσει πίστιν ἐπὶ τὴ γῆ g. Παραπληρωμοπικοὶ δέ εἰσιν οσοι μέτρου κόσμου κεκεν παραλαμβάνονται εἰσὶ δὲ οἷδε δή, ψά νυ που, τοί θήν αρ, Myrα, πέρ πώ μην, αν, πυ, νυν, ουν, κέν γέ, Παραλαμβάνονται δὲ ἐν μέ- ουτωσ in 18 Loe, lao αἰτίη ἐσσί μεoίνυ μοι αῖτιοί εἰσιν ἐσώζετο γὰρ το νοη ἐν τῶ θεοί μοι αἰτιοί εἰσιν, ἀλλὰ δια το μέτρον 1 ἐμεσολάβησε δ νυ συνδεηιο καὶ ἐγένετο θεοί νυ μοι αἰτιοί εἰσι Παραλαμβάνεται δὲ ἔνεκεν κόσμου Ev. Joh. VI, 5 ἐπάρα ουν του ἰφαλμου 'Iη σου καὶ θεασάμενοσ, τι

πολυ οχλο ἔρχεται προ αυτόν, λέγει προσμίλιππον ποθεν ἀγοράσωμεν α ρτουσrνα φάγωσιν ουτοι; ήρκεῖτο δ ευαγγελιστη εἰπεῖν ἐπάρα του οφθαλμου 'Iησουσ, ἀλλὰ πρό καλλωπισμόν τῆ λένω προσέθ'ναν - ουν συνδεσμον Tινὲ δὲ προστιθέασι κα 15 ἐναντιω πικουσ, οἷον ἔμπησ, μωσγ. 3ναντιωματικοὶ δὲ λέγονται διὰ το προ ἐsαντίου λέγε- αι,