장음표시 사용
101쪽
ELEGANTIARUM LIB. In sol se ex Plauto protulit fortasse mendosum est dicete Duoiarum labori hominum parsissem libes, mei te rogudi, Criui mihi respondendi. Ait aute Au Gel. Mei enim hoc in loco Plaut.no ab eo dixit,quod est M us,sed ab eo quod est Ego. Itaque si dicere uelis Patre met,pro patre meu quod Graea Wi modo τον πατέρ Θ dictit inusitati quidesed recte profecto,eaj ratione dicas,qua Plautius dixit Labori mei, rolabori meo. Nolo equide tam cosideter uiscit Gellius feripturam mendosam dicere,e abfirmare quod inexploratum habetur Taceo aute quod damnat fortinis immeritos,qui nec corruperunt scripturam,C incitassic dici putauerunt. Qxaero curversimilius tauq s scriptura illam mutasse Sallustij in qua nihil absurdi erat, qua hia Plauti qescotragrammaticorum leges,qualis est Seruius emPriscianus, Totiatus,qui hunc poeta in schola lectitabant,facere uideahatur,si tu diceret, Duorum Iasori bominum par semetiabens eo te rogandi, Crtuo mihi rupondedit Nulla nans gruirtuticae ratio uidetur posse hoc tueri,qui potius*per indiuidua exponimus singillatim quod dixeramus per uniae uersum,eode casu utamur ic, Duobu hominibus labore detraxi necesse est ut dicamus. Mihi ei licet, ditis imon uuae tem eum,Crtuum. Tame hi ego sentio ingenitivo perα
missum est:ut, Affert hic acetisatioue duorum homilisi, incic tui, siue meam C tuam, quale hoc loco fit sed dicendum potius per pronomitia derivativa, quia possesse siue actio seniscatur, non pusio. Quod ego mutatum esse nolo dictare ab ipso Aulo Geu. sed i grammaticae professoribus, quorum tibi estsupercilio superbius, nihilque improbius,
CT ad emendandos libros, uel corrumpendos mulis marigis audax Praeterea Plautus licentia uerborum potest dici
102쪽
bet mo meti ex uno autore, Creto poeta, alterreisum exemiplum in tanto numero omnis generis autorusqui adeo res aerunt dure adliuusignificationem his tribus genitrua priu.Drιtiliorum, ut eos mutauerint in altera uoce, genititiis ali a dictionsam,ca quibus coniuncti erat,natura repugnat ite,minime mutatu ut cic .in Gabinium, Cr Pisonem Dico mea unius opcra Remp. esse liberatum. Idem ad Att. Som ius enim meum peccatum corrigi non pote)l. Ide pro Murena, Extuoi silms animo conie turam ceperis. Non dixi ac ne diccre quid motu fbet, ne unius opera, Mei solius peccatum, Tui Uinsanimus. Et in plurali Q int. Deinde suum uita uires eorum explorauerint,suae ipsorum fiduciae permittunt mon dixit,Suii sorti fiduciae. Quid multis caractim apud Recetiores de chri lianis loquor hoc siit observati ima:ut in Psat via Ler tax tir secunda Hebraici mritatem quorum alter tu incipit Domine clamaui ad te, festina mihi exaud uocem meum clamantis ad te. iter sic: di Deus uocem meam loquentis, a timore inimici serra vitam meam. Et in LXX sectidum atae Greco trus latione:
Domine memorabori litiae tuae folius Est utile in solius non famininigeneris,sed masculini, vim Graeco apparet: referturq; ad dominum,non ad iustitia. ite in lib.Reg. ram S tulit filium meum de latere meo ancιssae tuae dormientis, Et in Evangelio Lucae Et tuam ipsim nima pertransii fit gladius Nec desunt quidam imperite docti, qui conantvr illud expotiere, Tuam ipsius animam,aliud is qui revi,stui dicere liceret. Homiues ignaros non solum Theolougiased etiam literarum. Interrogent Groecos, C reperient penes eos,undenos sum simius, Tui esse,non ua: qui missi non habeant in Ins tribιμ pronominbus, quam ios, elegariuimmad is apud eos est, Pater nostrum,uel nostri,qui es in
103쪽
ELEG ANTI ARVI LIB. I. inrim coeliis, sanctificetur nomen tui: Adveniat regna tui: Fiat uoluntas uisicut in coelo,ta in terra Pane nitri,vel nostru. α da nobis hodie, amitte nobis debita nostri, uel nofrum. sicut Cr nos dimittimus debitoribus nostri, uel nostrum ' Quae nos,ne barbare loqueremur,mutauimus in pronomia et na derivativa. Ex quo apparet non modo illud Auli Gessibili miores nostri,per geniti uti cotragrumatica uerim etiami ni Tud maiores nostrum, cotra usum esse,potiusq; in aligenersa re utendti esse derivatiuo nostri,quam primitivo nostrii, lια, ni cet hac ratione no uterentur. Nec usqua contrarium exemαlm plum reperire contingit,nisi unum in epistola quadam Cic. Epist s.lib. t
curione sic die cin: Eam autem unius tuistudio me asse ita qui posse consido. Quod Crs defendi posset, Studio pro.
gratia,C fauore, uel amore aliorum erga te ut apud H-:sus ruLad Vinnit , Nestudia nostri pecces. Tame malim dicta Epist.IAlib. Ita re idfactum uitio librariorum. Ac ne semper culpare clamia vi in librariosfalso,dabo argumentum curer prius, Cr nunc merito in illos impetu faciaman proxima statim epistola te gitur bisa ranno P. Lentulo, pro eo quod est tribuno plea αλ bis. Et in praecedente lib. ud Lent qui est illius operis pria mus, Eis etiam idem utilum et in D. Cr ci epistola. Et quum omnia,ut reor maximam enim partem vidi,exeptiae iis ria, quae in Italias uit,mendosa Cr deprauata hoc vitio est, sent,nusius tametatuum fugitium an aduerterat. Itaqrsiai cui nunc illud emen uimus,lta hoc quos emendare, eminia pristina synceritatem restituere audeamus: sic, Eam re tuo uniusstudio me assequi posse collido Nec ulla causefactum ut apud Teren dixirit Davus, Meo praelidio, atq; ho i In And act si ii iii no praefidio mei,atq; hosi itis. Que itura Petrarcha sit RQR scivisci non titulum operi suo indidisset. Defui, CraIlorum
104쪽
idi LAURENTII VALLAE ignorantia sua.Si tamen sensit de ignorantia,quam de se b
huit,recte dixit Et uulgo dicimus,Scio tuus diuitias,qui te paupere quereris.no,Tu diuitias. Alpice liberos meos,qui dicor orbus,non, Mei liberos Cernant sua praedia,qui mιhinnumfundu inuident.non aui praedia Ubi non modo genus dijsimila est autecedenti et relativo sed etiam Ilumerus.
Quanqua quod ualidiis ii est inges deberentia significari
tionis 1st inter primitiva pronomina,s derivativa. Sed ista omnia fieri cogit, quod non licet primitivis genitivis dare significatione activa. Cuius rei Crullud maxιmu argumcatum,Craperti simum est,quod ubiDiu,nussi adhuc gramaticorum ria tellectum quod dicιmus, Mea,tua sua,twstra,
nefra intereii, C refert: non autem Mei,tui fui nostri, uestri Est autem illud Nea,tua, non ex parte anteriore ut quida volat sed ex parte po1leriore,non liter quam quum dicimus, Flo intere; illius: quasi,Hoc est of icium illiusata, Hoc interni mei si liceret mei aliter accipere, quam pallia xE. Nunc dicimus Mea in uoce pol bes tua sed tame ut it pria mitiuuer substantiuῖ, G ito adiecti in denis ac ita si dico remus Mis. Regi aut a parte pileriore ais ideo hoc uerbum habere antese nominatiua sicut Sum es est,sed in nevistro genere,quis dubitet, qua omnia pleria sint exeplorum cici Pro Pluc. Siquid mea minus interest,id teforte magis delectat. Et pro eodem: Non solam quid cuique debeam,sed quid cuiusque intersit. Et pro Ulla ruestra enim qui cunasumnia ιligentia, C integritate vixistis, maxime inter T. Et pro lege Manil illud primit parui refert.Ubi etia dicetare posmus, illud mea parui, fert. Sed hoc tu hil ad praeafens lepus. Haec omnia resoluuntur in uerbum substantiuum,
hoc modo: Si quid minus meaeg Quid cui que est. vesti sies hoc max E. illud pura inometres,ut appareat nouisa
105쪽
ELE GANTIARUM' LIB. II ros ferre laturam uerbi substantisti. C horti duor impersonalium verborun misi quod illud naturaliter posis nominaistiuum postulat, haec genitivussed actionis, siue posse, senis,
more uerbi substantivi sed hoc in caeteris nominibus ac pronomiitibus nihil dubitationis habet quorum geniti iactive pusiue,post siue, CT si quis est alius modus,accipiuα ruri lci autem, Tul, Iuliuersum natura habet. Quid igitur faciendum erat haec a tue accipititur, non active,nec
posse)yine. Ra virba post se uolunigenit.activum, siue posse uua Tranda ergo fuit uox posse; ut pro significato risimitivi, no genitivus posses tui qui id erat qui est primitivi: sed ablativus, qui natura est genitivo simillinus,e ingeneo
refoem uel liqua medio triu genera, velsaauitatis gratia: ne dursi videretur meo, volvo, nostro,stuestroadeoque
hi ablativi iungi sibi patiuntur adiectiva illa tanqua actiois neri possessionemque signi cantia ingenitivo ut supra deaemon B auimus :sic Mea solius interest, Tua unius refert. sua ipsi interdi non Meisolius, Tui unius, Sui ipsius,nisibi alia loquendi figura, de qua mox ubJciam. Unde maxiis me pala fit,nuquam hos genitivossum nisi pusive ut, Habeo cura mei solius non, ea solitin Habeo cura tui unius, non tua unius Unusquisq; cura gerit fuit sius, no sua i sus Cur ita quia passio hic significatur ubisuperius uel diis uel posse uo. Cuius rei unii excpliisulfeceri ex Teret ut. Ite, tot mei Iim solicitisunt causavit me unu expliat ser 'c' βς '
planu quidemia fecimus ares genit. Mei,Tur, Sur,pa fine, o narie mea
semper poni:Meus Tulis Euris,plerunq; posscsisse. Ideoq; habent, non cum utendum est illi primitivoru genitivis, liturisonum H ei. de uia. Nunc aliqua addenda sunt de his dictionibus quae legitime coniungunturiti huiusmodi pronomiiis genitiuis: dxc enim omnes possunt. Ante omnia nullum substantius in
106쪽
consortio suo sustinent: ut, Fili noli domo recedere respiactu mei putris. Quod ut placuisse Pristiano reor quam per inprudentiam esse lapsum qui dicιt, Me Prisciani
ca finem. gilius, ille Vergilitisi me Vergil , tui Vergili, illius
Psis .lib vergit 1 Maecenim oratio declarat meu Priscianum, Ver giliamue,aut tuum non me Priscianum Vergiliumve, aut
te: non aliter quamsit dιcus, Eges mei patris Egeo tui disrmini. Quod profecto non est primitivorum,abeo quod est Ego e tu sed derivatorum ab eo quod 1 MeM, C Tuus. Neque discrimen acit, quod hic appellatiuum nomen est, ibi proprium Vergiliws, pelo V. ' Siqi allii Corydonta habet te cura, venito. Etesibi: Aelibi ., ne mihi cura tui. Lucanu se Aeneaes mei.
Quae a Meus,mus,lio ab Ego, Tu ueniunt. Itus sic emen' Lib. s. demus Priscian.qu cu delingua Latina coponit, antiqui'tatem omnem corrigens, nomen suum Lati te proloquin
sciuit Mei quisum Pristianus eges Tui egeo, qui Priscia
nus es: vel, ne Prisciano eges, Te Prisclario egeo Nan istud Apost ad Corint. Salutatio inea manu Pauli: e Graeaco est sumptum λά- ασμος τε ἐμη μειω Teniunt uero exemptu,quod idem protulit illius Prisciani eget, reacte dicitur Nou habent enim caetera pronomina ancipitem natura ut ista tria e quibus diximus sedeoque uerum est,
hos ipsos genitivos res puere confortium substativi, ut ne inpos 1ἰiuoru quideforma illud patι uelint. ιdimus licere dicere, Meam unius operam. Tuti solius studium: no tumendicemia, Meu Laureti studium,Suum Pristiani praedium: sed eum studium,qui sum Laurentius: Praediusuum, qui est Priscianus. Neque tamen ob id excllados genitivos hosp uia accipium vi, eo modo quo exempla ponem s. Nava
107쪽
ELEG ANTI ARVM J LI B. LII. ros uisuper locui aliquando duos genitivos, alterua tiaue,alterum pasiue positum,uidemus una iungi ut, avid de P. Licinii cra uiarii civilis e pol e studio loquar In Cato Malta fit in pronomine, ut idem autor ad Attic Mibifuit laudis nil aegratulatio tua iucuda, Critimoris consolatio Prata. Et iterum: Nehementerque tuasu memoria delea tur Quod si igitur haec pro mina frue ingenitivo passive sue mutata in uocem possi tuoru active no admittat genitivos substantivorum, nunquid admittunt omnium adaeie tiuorum Non opinor sed proprie solorum participiois rum participialiumque gerundiorum C si equenti lime istorum trium ut quida uolunt pronomitium, Unius, Soaelius, Ipsius,σsiqua alia quae rarusant,de quibus mox diα cum Per genitivum participio Cicero ad Letui Quois eunque te ore inibi potestas praesentis tui Derit Perseamininum sed cum gerandio. Muid Heroidum Epist.Aconti
. Sit modo placandae copia parua tui. per voce mutatum in possetἰiuu:ut ad Ciceronem Cato: Lis iesii '
benterfacio,ut tu .i uirtutem,innocentiam,diligentiam,coagnitum in maximis rebra domi toguti,urmatiforta pari nati. Miuudministrare gaudeam cice. de Oratore L. Cras.
sum quasi ossigendisii causa se in Tusculanum contulisse. .
Sed hoc gerudium est. Et ea exempla quaesupra attuli quo rum unu fuit , Sustulit de latere meo ancillae tuae dormiena tis. ad quod pronomen malo referri illud dormientis: quod Gadiectivum quam illud ancillae quod est ibstantiu u ita vis abfuisset participiu uix tolerabile'effuturu quale Boethh Solantuν moesti nunc meu fatus nis. nintili tuus etiam olet omittere pronomen ut Accepi fateor illum qui obitus quoq; non sequebatur que non gauditi ridet tinata, non utitia praetiti, non hortantis erexit patrta ampleκ- .
108쪽
ros LAURENTII VALLAE Declam.S in eodem lib. Rus,seruulos, penates, Cromnia utilior. properant fessinatione puretis addixi Omisitsui: ut esset,
Non uiuia sui praeluti Cr Meus ut esset, No meus hortantis amplexus. Et iterum cit,ut esse quoque, Festinatione mea parentis. Poetae etiani stequenter Ouid Heroidum ti Epist. Penel. . Denique quisquis erat castris iugulatus Achivum, ad lys Frigidius glacie pectus amantis erat. Id est eum amantis, Idem: illa meis oculis species abeuntis inhaeret, Epist. phyl. Quum premeret portus claβHitura meos.
diemopli. Ausus es amplecti,coddque infusius amanti Oscula per longas iungere pressa moras. Id est, tua
abeuntis Emmeo amantιsa dein eode opere edinusitat ima
Ερ si odis Eifesti, CT nostros vidisti flentis ocestos. ad Patig Nostros dixit pro meos,e Flentis pro stentium Est enim illud flentis genitivus vigu non accusatiux pluralis,quod accentu probat, cum tales accusatiui habeat ultima toga, quae se non est Hoc dixi, quia quidi hunc locum exponreper accusatiuu. Illa diuersitas numerorum eos, De Noastros amantis, uix alij,quam poetae permissa est. Postirem3 haec pronomina, siue in primitivorsi genitruis siue in polassiua uoce, ut dixi, maxime gaudent illis tribra, Unius, Solius, Iesus, quorum multa exepta iam protuli. Nee ab re fuerit sicut Unius,ita Duorsi, Triuim, Quatuor posse dici. Item Omniv,Cuius φ, Pluria, Crsiqua uni adhuc, ut Veis stram duoru vel Vesrairtu, uel estra omnia opera des dero,pro Uestre, Cicde Oratui. iii Sed uoluntati ve
prae omniumrui cuiusq; aptius cu pronomine sui, siue suum coniungitur: ut Velle nosse,quaesit sua cuiusq; sentetia: noSui curu' Brut.ud Cice inii uestris paucoru respondeat
laudib' pro uestru Vertia huic quaesioni sine imponane.
109쪽
EAdem fere haec tria pronomina geminari et sodet: priora quidem per figuram Meme,Tete tertium sime figura Vergiliisin nono,
Meme adsum quifeci,in me ouertiteferrimo'Rutuli. Et in x II. Meme duceberrum corripite ὀ Rutuli. In eodem,Verte omnes tete in facies. Sed hoc videri marest esse mefigura. Non enim est ita acre,Cr ardes ut apud Quint. Tete hoc loco mulier interrogo in nominatiuo pia Deci mne semper figurata est ut cla in Anto TMufaces illas inricendisti,Sese ut dixi nunquam figuratum est:ut idem, Hic uiriforti imi sanguine ager scelerata grata tibus manum porrigens, in templum Iouis contulit Me id est,se.
De Nostras, Vestras Culas. CAP. III.
NO bras, vestras,=cuias,non tutum patrium natio nem innuut,sed etia partes C quasi secta ut, Uea strates philosophi non uni ita populares, e fauorabiles,ut nostrates,qui ab Epicuri schola prodierat. Et, cuiates philosophi ossis Stoicι ne, an Academici, an Peripatetici, an no brutes Epicureis Cic. Putaresne utiqua accidere posis E st iossib sse,ut mihi uerba deessent,nonDIilvi ista uestratia oratoria epist D sed haee etiam leuiu nochratia
I te,c isse si audire Priscianum uolumus boedilberat, Prisc.lib. I,
quod iste spatio propinquiore, Ille aut logiore in tetiligituraeuius autoritas plurimos in errore induxit, qui pro illud icili stud:uelutis ad homine longe positumscribas, si quid noui in illa urbe est, mihi noti facius:pro eo, quod est, In ista urbe Quod non mediocre peccatum est. Nam de me loquens dicere debeo, o caput, haec manus, haeccia vites: de te uero istud caput, ista manus , ista ciuitas: de tertia
110쪽
ros LAURENT ID VI: LAE tertia cute persona illud caput,illa manus,ini tM. Cic. in Anti Removemuli per istos gladios Eliu eodau . Tuistisfaucibus, istu lateribus, ista gladiatoria totius corpoαrtis firmitate tu tu uini in Hippiae nuptis exhauseras, ut tibili cesse esset in con pectu pop. Rom.uomere postridie. Hoc
est,sis tuisDucibus, istis tuis lateribus, ista tua firmitate. Vnde nascuntur aduerbia I hic, sthinc, sthac, t 'huc,
Epist .ro. lib. Istorsum I M. Vt idem ad Vesciturisc. intra Phinc bucu sem niunt, urtim te superbti esse dicunt, c. id est, ni ab ista prouincia,in qua agis,tin id est,in Italia,Romas vetulit. Aliquado tame iste accipitur prolicesutide,σιn eundem Anio Cristo tepore fletiugIadijs armati. Et Quint. Iuvennis dis,de quoIummu in rebus humanis monstragignunturia Et iteru: Iuuenis iste patrissu haeres solus iiiveritus est. Iste quoque non Miqua per dignitate,aut per eminetii ponitur, indicatis esse,quod omnes debeant iis ἰe,ut,Alexander iile
N.ignus: Iste elisorius cato: Architas ille Tarentinus.
Hic e is habent potius illam de qua modo memini
Prisciuili direrentiam, ut hic 'atιo propinquiore Is uero tigiore ititelligatur ultis tamen in locis utram plocum habet ut, Qui praefert uirtutem diuitque is anesor. tis est esue , Hic funesortis est. Vel per compositionem ut, Quaecunque mulier adulterata,eadem venetica est Ethrς per haec duo pronomina licet sic loqui, nec per ulla alni, licet poetae utuntur ille pro is, quia amborum eadem pene signiscatio est. Ut Horat de Arte poetica: Qui didicit patriae quid debeatim quid amicis: Quo sit amore purens, quo stater amalidus, C hospes: Quod 1it coii scripti,quod iudicis officium quae Partes in bellum nisi ducis: iste profecto