Laurentii Vallae Elegantiarum Latinae linguae libri sex. Eiusdem De reciprocatione sui, & suus, libellus. Ad veterum denuò codicum fidem ab Ioanne Raenerio emendata omnia

발행: 1566년

분량: 560페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

511쪽

si LAURENTII VALLI Eplici compositum aeriplatur. Est sciendum quod quid pria

mitiuum cuius tam singulare quam plurali silicet in posse' er unum C plures possessores eius intelligere, pro significarisne genitivi ad possessorem pertingittis vi,Sullatilius, π Suus illorurne mirum si per transitione Romani xtuntur his pronominibus,Suisbi se a se,Cr eius possectiouo, ut ostendimus:necnon si ad coniunctionem sui,dsultas etiam personas aliquid agat ut Ille uocat me ad se, ducit te secu, trabit omnia inseruet qua tra tufacit in aliquos sibi coniunctos:ut,Ille miseretur eorsi quispcuieiniunt,uel biparetiu,uelseca degentiuiduisibifauentibus neu ut secum certateis et inuidet se indigetibus. Et uidentur haec id posse liuoru uim habere, C similia nec incongrue huiusmodi constructione habuisse,cu Attici quoq;soleat huiusmodi copuitis uti inconstructionibus, Xenophon πηανημι νευρο

dativo, qui loco sit genitivi possessoris, bene additsi etiam Festuu uisupra diximus)non solum nostrorused etiam Eclog 3 antiqvorum usus comprobat. Vergilius in Bucolicis: Et me Phoebia amat, Phoebo sausemper apud me Nunera sunt lauri,C suave rubens hyacinthus. Terenti in Adelph. suo sibi hune gladio iugulo Plato in

εινκτγῆμαι - οπιον Et qued mirum est hoc ipsius τὸ ιδον etia prime, Crsecudae adi itur personae apud illos,ut

pro quo nos dicimus,meum proprium, Crauum proprium. Dicitur tamen etiam sua propria illius,ut, o putetur abundaresuum strindubitabilem discretionem signi care lilud

512쪽

πρq; notandu qu)d tertiae personae possestuu ad innumera

ilis ut dixim refertur personas:quippe cu ad omnia terratiae personae pronomina,G ad omnia nomina e participia potest referri, ut suus illius, Suus istius, butus eius, Suus Vergili uersus,Sua dissentis diligentia Primae autem per

Ionae posse tua, e se nidae non eget per se prolata adiunoctione alicuius genitivi,qui uim genitivi finiti ius habeat,

quomodo nec Suus get genitiu sui primitι ut, quem in se polidet sed extrinsecus ulterius vocis propter multitudiunem tertiarz personaru. Praeter refuerit hic notare tu mul tusinq; adeo innumerabili s irritu personas quum tantam vita sitfed huius personae innumeral ιles voces. Primil alιud est suus istiusfilius e . Aliud,suus est Homeri,uel Homea

ramos,σSuus cuiq, mos Mapud Catullum: Suus cuique

innatus est error:quonia hic accipitur suus pro proprius, labie minimἡ Deinde nulla iebie reciprocatio quae hic est: quippe intercedete uerbo inter Suus et genitiva dativa uer

c, FIomeri, uel Homero est mos aus, ue mos suus est Noa mero cuiq; est mos uus siue mos uus est cuiq; cuique sinnatus suus error siue suus error est innatus cuiq. Phoebo sunt semper lauri sua munera apud me,siue lauri sua muneaera sunt semper Phoebo apud me. De quo genere construenues,posterius quidsentiam apparebit. Nam illud exemplum. India mittit ebur, molles sua thuru subae Georginutile eriplum stan quo no accipitur Sua pro propriased quomodo quu dicimus:Mittu suo legatos uos milites suas

naues sua agmina:quo etia modo accipitur in Terentiano

ex eplo:Suo sibi hunc gladio iugulo quod Sibi nulla nis feostiuitatis cuiusdam gratia additu est, nee ita cohaeret eu hocastitiuo dativus ui primitivi, ut fit in illis genitivis , suus illius, Suus Aribotelis, Platonis,cinullo pacto separabia K libus

513쪽

si AVRENTII VALLAElibus. Nam Mepares iam alteri genus loquendi erit,de qua non loquitur Priscianus hoc Ioco, Suvis significabit quod

proprius. separes autem interiecto uerbo,ad hunc modum: sum est illius mos, Sua est istius natura,suus es Ari latet modus,Suum Platonis genus,Suus est Vergiliiuersias, Suas dicentis diligetia, ua docetis. Et sine uerbo substantiao: Suus tenet dolor patrem,suus matre. nee procul ab hoc abis est vergilianum illud: F o Asoporsuius occupat artias. Quapropter no eadem ut Pr ciano placet ratio dicendi, suus est Homeri uel Homero mos, sititifimulaquedigeanus:Crsu Ciceronis filivi haeres est patris institutus:quod dici ratio uetat.Na quod ait,addiscretione illius,quisecundum lege non est*us,id est, u potestate patris Iegitimino est,nulla ratio est,nisi et doceat sic locutos esse uel Iegum Idistores, uel principes senatumue, aut populum, vel praetores vel Iurisconsultos qui etiam definitu reliqueriis, qui fui diaeantur uel haeredes, uel ferat,nunquam hoc pronomen cum genitivis huiusmodi opulates. Et ut ratione quoq; addam suus haeres, ad eum,cuius quis heres est,referturisiicut Sum seruusad eum,cuius quis est seruus: ut si dica: Nemo potest sui instituere haeredemseruusuum et sua tutela ad illa reis fertur uim tutela est, nec aliter dieitur suM ad discreti nem alterius, quam Meus, Tuus, Alienus Ci mergo nihil egat suus, si apponatur ad CiceronisAlius, pala est reduno dare, non aliter, quam in altero exemplo Egeo ingenii surciceronis, Benedico ingenio suo Ciceronis:ubi Su'redi7d re non aliterquam in altero exempla diffitetur Priscian sed pro Redundantia dixit,Abundatia.Sane abundantia interis dum aliquid causae habet reduduisti,nibi , a quo diction e non dico absurda sed otiosam,ac milem membro quod inaturo corpori uelutifextus in manu digitus,adnascitur quam

514쪽

ipse quoque qui ait taciteformidat longi p)b quum

deuocatiun pronominum agit, inquiens, itaq, quamuis ad

ipsam rerum naturam recte uideatur posse dicι, O sue fili Euandri Cr, O sua uxor Euandri:utyasta Euandris fili,c Euandria uxor, quum in hoc duae tertiae intelligantur personae,possessoris Cy possesionis, usuis tamen deficu cur Prisciane sus deficit nempe quia deficit ratio,atq; ipse reorum natura:quoniam sue C redunda Oreciprocattonem quod ipsim propria est perdit At tuuis addi etiam pro prium nec tamen tunc redundare siue abundare Suum sed indubitabilem signiscure discretione Harum rem quum ratio tecum,ofuceret si nulla uspiam reperiebus exempla, tradere praeceptu non debuisti. Si reperiebas,ta uda debeabus proferre,quodfecisses opinoris reperilbes

Suus non caret vocativo. CAP. III.

QVodsi fas et uitandae redundantiae,et conservandae reciprocationis causa respuit adem uocativum o suehu Euandri, quioaciet neutra obstu te istaru causeru:proafecto uocativum oportet admittat,quum natura Prisciano quoq, testae nais agetur. At quo pacto reperiemus nec residante,G reciprocu uocatiuu id uero iusuperius Geodimus. Si enim isthic, Benedicite domino Angelisui,id Anageli uocativis casus,perinde ac fidiceretur, o Angeli sui, C quale esset, defendite,adiuuate, protegite caesarem vita periclitantem o amicisui, militessui,o ciues sui quid niuocativusuus habere dicendu est Quod si nulla huiuscemodi reperiantur exempla,nec mirusquia raro sit opus hoc fera mone, inratio tam rasida sin ipsa posimus esse contenti.

Non tantum per nominatiuum quale est,Videt illum suus filius,licere loqui,sed etiam per alios casus ς Λ P. IIII.

515쪽

SI cuti ea quaestione quae reliqua est ex Prisciani uerbis, sic paulo ante dicentis Est tamen aliqua dilberentia in poste, seu tertiis personae nominatino tum utimur,

qua do ad suu possessore posse io trusitionefacit,o non ad

alium,ut indiget ιsim uel Ciceronis sum filius Praestat illi, uel Ciceroni sit suus: Videt illi, uti Cicerone punsflium: Bene meretur de illo, C de Cicerone suusflius. Similiter

puluila quae a Useq.resolofvnt,nominatiuum posse ionis exigunt inniatur ab illo,ueri cic uus filius. Nec non tam novi uiativo,quam alijs casibus pos tui licet utiquum possessorem ostendimus extrinseca facientem transitionem ad aliquam pirsona prosua posscsione ut, Rogat me ille, ut sium legat apud mesilivi, Critsuus doceatur a me filius, Crut sui inserear silis, ut suo donestio,. ut sisti se, qua silium, visuo potiarsilio cur ad nominatillum coarct ut hic regula: Anio hoc per accusativa eiusdem ge neris ' s Piget Ciceronis uum fliv,Rumor est caesuri inosidiari, miliares suos, constat suu esse Homeri morem, Fuagere Pompeium sua interest, Fratris iapigere incipit uxοα re u . Num per accusatiusi Latinius dici, quam per nomia nullusiti sic Fratris iam incipit uxor sua pigere,alibi docviis Declam.3 mus cui simila est istud Qnintiliani in Milite Mariano: Nec sist uitae cupidigimus,poenitere eumfactisui potest.

Quaedam reliquiae praeceptorum, uando indifferenter,quando disserenter utamur his pron minibus CAP. v.

ΗAri; porro duaru Prisciani regretur quas nunc adtera subieci,in posteriore licet pro suus utilius, ue ipsitis, id est, genitiuo: ut, Rogat me iste, ut iiis lagut apud me filius C ut inius doceatur a me flιus. In priore iis tE, eho si perim lioq; signiscauimus. Etenim ut diuersa pro

516쪽

DE RECIPRO G SU ET SUUS. si 'ma claritatis gratia ex epti non ausim dicere, P thagoram senerabantur discipuli e sed sui nec, Qveq; decet situs defensim sed uad sui,ut apud Palerium Martialem: Et uiriseruntscula Maeonidem. Num id quod in principio negaui sub peciem transitionis Φῆ cadere ua quenque delectant,sua cuiusque sunt, sua cuique

reddantur, iam admonuimus non posse mutare pronomen,

quia tunc substantivum est illud autem ancipitis usus est quod in posterum consulto reseruaui quoties per ablati,

num loquimur absolutum ut, Beatus ille est, tot euel eum iuuantibus. Potestiumsecure uiuere tanta sibi, uel ei acce dente haereditate. Ono in genere nonnκnquam usu uenit,

ut per se, non per Eum, uel ipsum uti que loquendum fit.

Quemadmodum inconstruendo resoluantur, Sui,Suusq; , in f,Ipse, Ille , 2C A P. 4 xv I.

ET quod mireris ab ipso se incipiendu,ut apud Quin Cap.

tilianu institution primo ruditosibi puero ocenis di perituis ingenium eius in primis,natura perspiciat. Noenim dixerim, Tradito ei puero, Sibi in Et mutato: aut Eius C puero permutatis sc,Docedi peritus in primis inaegentu pueri,naturanis perspiciat tradito bi eoaed magis hoc in Suus permittitur,qua in Is,ob id quodsequi uult ita lud in eostra tione. Ideoq, resolui in quodlibet tria de qui abus disseruimus pronominuas, Ipse, Ille, tanqua affinitatis quodam,autio anguinitatis grad propinquorum:ut pud Seneci . Saepe in magistrum scelera redierut sua quod ita costraeda erit,resoluendum s scelera magistri saepe redierunt in eum, siue in ipsum siue in illum. Nonuaqvim resolui nota potest non modo quando est substantiuu:μt, sua cuiq; LLuatur,sua cuiusq;sunt, nisi toga et perinde dura circuitiois

517쪽

sro LAURENTII VALLAE ipsius sunt sed etia quando accipitur pro propriως uitauus

est Homeri mos Sunt σsua dona parenti Sunt hic etiam T Aen. r. sua praemia laudi, flic circuitione utamur ut nos H

merses eius: Dona parentissunt ipsi, Praemia laudis sunt isti quod mihi non probatur. Est autem σaltera per haec ipse tria promina resolutionis genus, ulsi dicas: πe in magistrum scelera redierunt ipsius,uel eius,uel istius: quale est illud uperius ex Quint. Quomodo C ipsum C Uerg. scripsisse manus eorum docent. Resoluamus enim Saepes elera magistri rediere in ipsum uel in eum,uel in illum: item, Q modo manus Crinius C vergilij docent eos scripsisse sed hoc trabeo, incietera non tam natiua materiae,quam adoptiua Nam gratiusfacerescriptorem existimo qui no- nihiI,quam qui nihil omittit,nesultem plus magnitudini uoluminis,quam utilitati legentiumstuduisse uideatur.

AE c habui, Ioannes, de pronominum vi, Cr Suus reciprocatione, quae dicerem cuius quaestionis tant m abest ut timeam , nequ- tenuitatem facilitatemque insectetur, ut uerrear,ne magnitudine potius, ac dis icultate deterreatur,oquidem sicut initio dixi Labyrinthea. Etenim me quoque iuuat ad eius finem,uelut ad exitum Laisrinthi peruenisse illius Cretensii nam complures fuisse memorantur quem

vergilius idem alιbi narrat, Aeneid.s Parietιbus textum caecta iter, ancipitemque

nisi vij habuisse dolum, qua signa sequendi

Frangeret,inde prensius, C irremeabilis error.

518쪽

DE RE cI PRO G SUI ET SVus sarquae antea erat,dι licuitatem, ut illis demerem, ipsisuscepi,

uniuersus feriscrutatus caecae domus ambages,de Labarintho,ut amphitheatrum fucere,elaboraui,quale in med avrbe uisitur, a Vestasiano extructum, aut quale Puteola unum, campanumve, aut Veronens. nam eiusdem exempla

suntplurima mille uias illud quidem habens,sed sine caecitate, me dolo, sine errore, aut quo magis e uicino similituudinem sumam quale summi pontificis palatium quod proxiam Nicolaus Quintus ex confiaso, Erluboerintheosa actus habente,augustifimu redidit,inon tame abolitis eorum titulis,qui illud edi carunt,exornarantque,sed reparatis, atque magnificetιus restitutis,ut non immerito ueteres summi pontisices si quis illis haru rerum sensus est hala plus, quatum ad edificationem pertinet,quam Albijpsis deberesauteatur,a quo aediscunt plus ornumenti acceperat.Factum haud dubie omniumulatiora magnificetia praeclarius cui nonihil nostru fortasse Verri poterit, qui priscorum catorum quantum in nobis est restituimus,reparauimusque diaguitate.Sed quid demens ego qui meu cuillius opere coner ulla ratione oparare casum Tregia tophu cum more, aes cum auro uterulas si excellenti uirtute,ae singularis pietia:praesertim quum opusculum hoc, auseim edere, nisi prius ab eo coprobatum, optimo literaru censore, o solum literarum praeside ac principe Est enim ille, uisemperatio

trado Dinarum omnium cultor,cesorj ita nunc,no modo Romani pontifcutus,ac Romani imperj,uerum etiam Roamanteloqui moderator Cr princeps. Quae tria cuinam

post homines natos affuisse dicemus id est, ad duo priora, hoc tertium accesisses in primis cura geredi, ut is omnis doctrina, sin uero lingua Romani quae usitatius Latin dicitur canseram ostrinarum feminarium coleretur, Eri

519쪽

r m V. raresceret res profecto si uere aestimemus maioris laudis, quam caetera. Siquide uti ad nos ultorum iudicio, interadum inuitos,deferumr,hoc non nisii iudicio nosti osudioq; contingit. Illa nonnunquam parti rect adminutruntur,hoc non uideo quemadmodum non recte queat administrari. Illa huius operui atque opem desiderant hoc etiam utilla non adsint,perse potui esse contentum. Itaq; ego Nicolaum Quintum,cum propter alia summum hominem iudico umuerδ propter id, quod non tantum cultor est sapientiae, sed plurimos etiam cultores e licit ud iniuria comparandum censeo choro usurumis qua unquam Musae extiterunt quae Crsapere ipse omnia,ta nobisad capessendum omnem sapisiitiam autores elbe creduntur. Ab hoc igitui Ioannes, culin tu in timus es ut ad nos reuertur oraculum posces, nunquid hic liber tibi dedicatus editione sit dignus.

INDEX EORUM,

RAE Hoc a m LIBRO cIta digna videbanturiculus primus, merus librum,ulier libri caput indicat. ub.3.cap. 6 abhorreo s. Io I. erabs quibus cum site abiegnM I.arisiungantur .as abigo σ.ici

520쪽

abiu habentia nomina inditivo G ablativo Maccedit .Αs accedo t

acceptilatio accersos. IOO

accesto,accessus

accinus accipio ignominia,erc. Vsaccipio s.

accipio excusationem in accipio iniuriam . 3 accipio conditionem . 1 Crs. 67

cccipi fidem

accola accusator accuso accusationis uerba

admoueo manum

adolescentiallabrica .io I

adoro II

adsumma,ad summu .ao adsum s. si aduento . IO ad tempus A. ira adverbiaqLedam in ira ex euntia 6. 2o adverbia quaedam com tiua superlativa fer, uiunt accusatius adverbium disiunctiva quid mometi exsitu habeat 3.

aduersa duerto adulatio dularadulterium adultus aduocatusci uotum

SEARCH

MENU NAVIGATION