Theses selectae ex theologia universa quas Georgius deLucchi et Aloysius Caranzetti ... publice vindicandas suscipiunt in lyceo pont. Seminarii romani ad S. Apollinaris 4. kal. Mai. 1870

31쪽

LXXXIV. Iusti per bona opera ex gratia facta vere merentur gloriam aeternam eiusque gratiae augmentum. LXXV. Ad merendum autem vel demerendum in flatu naturae lapsae non sussicit libertas a coactione sed requiritur libertas a ne

32쪽

Sacramenta Novae Legis septem numero sunt nec plura nec pauciora. II.

Quae quidem non propter solain excitandam dem instituta sunt, sed continent gratiam, quam signi sicani, eamque n0nponentibus obicem conserunt eae opere operato. III. Eadem Novae Legis Sacramenta a Veteris Legis sacramentis non in hoc tantum disserunt quod aliae sunt ceremoniae et alii ritus externi, sed virtute. IV. Tria Sacramenta, aptismus nempe Consirmatio et ordo, in anima suscipientium characterem imprimunt.

Non omnes baptigati in omnibus sacramentis conserendis potestatem habent. VI. In ministris dum Sacramenta consciunt et conseruiit requiritur intentio saltem faciendi quod facit Ecclesia.

33쪽

- 33

oui etsi peceat mortali obnoxii sint, modo tamen omnia essentialia quae ad sacramentum conficiendum, aut conserendum pertinent, servaverint, vere consciunt et conseruntis

cramentum.

vIII. Imo si eadem serventur, etiam haeresis aut schisma tui ille adhereat qui sacramenta conficit et ministrat, non impedit quominus ea rata sint. ix. Recepti et approbati celesiae catholicae ritus in solemni S cramentorum administratione adhiberi consueti, neo contemni, nec sine peccato a ministris pro libito omitti, nec in novos alios per quemcumque Ecclesiae pastorem immutari pus sunt.

Saeramenti Baptismi materia, ut junt, remota est dumtaxat aqua vera et naturalis. Et verba D. N. I. c. quae leguntur Io. III. . e Nisi quis renatus suerit etc. non possunt ad metaphoram aliquam detorqueri. XI. Baptismus in explicita invocatione trium personarum Sinae Trinitatis conferri debet. xII.

Praeceptum christi Math. VIII. 1 de Baptismo conserendo in nomine Patris et Filii eiu etiam Apostolos respiciebat, et quae leguntur in Actis non probaut eos ab hujusmodi praecepto fuisse dispensatos.

34쪽

- 34 XIII. Baptismus tollit quidquid peccati rationem habet.

XIV. Liber non est; sed necessarius necessitate inedii ad salutem. XV. Praestat parvul0s bapti Zare, licet actum credendi non habeant.

XVI. In Silio Eucharistiae Suciamento, vere realiter et substantialiter contineri corpus et sanguinem . . I. C. demonSiratur ex ipsius promi iuuibus, quae habentur doli. VI. v. 52. et Seqq.

XVII. Haec eadem veritas colligitur ex verbis institutionis. x VIII. IIoc idem ex traditione putet.

XIX. Et frustra Calviniani ad Λugustinum confugiit ut , ut veterem in eo sententiae Suae propugnat0rem Catholicis objiciant. XX. In Smo hoc Sacra1nent haereticum est asser 'Inlineresuhst aut iam panis et vini una cuni 0rpure et sanguine L . . . . t negare mirabilem illam ac singularem sim versionem totius Substantiae panis in ei pus et lolius substantiae vini in sanguinem, manentibus dumtaxat speciebus

35쪽

- 35 panis et vini, quam conversionein Ecclesia aptissime traus substantiationem appellat. XXI. Christus in Eucharistia sub utraque specie, et sub singulis cujusque speciei partibus, separatione acta, totus et integer

continetur.

XXII.

Nec tantum in usu dum sumitur praesens est. Sed conSecratione peracta, et ante et post usum ita ut remaneat tu hostiis, seu particulis consecratis quae post communionem Servantur vel Supersunt.

Hinc in eodem Sacramento, latriae cultu est adorandus. XXIV. Aciualis perceptio Eucharistiae non est necessaria necessitato modii ad salutem. XXV. Verum ac proprie dictum sacrificium in Missa osserri Sacrae Litterae docent. XXVI. Quod et M. Patres et perpetuus Ecclesiae sensus et fides

confirmat.

XXVII. Hoc sacriscium non est laudis tantum, vel gratiarum actionis aut nuda commemoratio sacrisci Crucis , sed est vere propitistorium.

36쪽

xXVIII. Per quod tamen eidem sacrificio crucis nullam injuriam inserimus , neque illi per hoc ullo modo derogamus. XXIX.

Missae in quibus solus Sacerdos sacramentaliter communi. eat, illicitae non sunt, neque propterea abrogandae. xXX. Ut ab iis peccatis, quae post aptismum admissa sunt, mundari homines possint, Christus Poenitentiam instituit verum et proprium Novae Legis Sacramentum. xXXI. Gravissime erant Protestantes, qui Sacramenta confundentes ipsum aptismum Poenilentiae Sacramentum esse dicunt et peccata quae post aptismum patrantur i sola snscepti Baptismi recordatione remitti posse comminiscuntur.

XXXII.

Adversus Montanistas et Novatianos defendimus nullum esse peccatum, quod remitii ab Ecclesia virtute clavium non XXXIII. Timor gehennae, per quem ad misericordiam Dei de peceatis

dolendo confugimus, aut a peccat abstinemus , peccatum n0ii est, neque peccatores priores facit. xXXIV. Contritio charitate persecta animata non est dispositio necessaria ad justisicationis gratiam tu Poenitentiae Sagraui eulo

obtinendam.

37쪽

xXXV. Quin immo si eontingat aliquando contritionem peeeatoris e sectam esse, eum reconciliari Deo contendimus priusquam hoc sacramentum actu suseipiat non sine tamen sacramenti volo, quod in illa contritione includitur. XVI. Ad remissionem peccatorum in Sacramento Poenitentiae obtinendam esse necessariam eorumdem consessionem ex christi institutione SS. Litterae docent. XXXVII. Hoc ipsum ex Patrum doctrina et Ecclesiae praxi confir

matur.

x VIII.

Non semper in Sacramcnto Poenitentiae, una eum culpa et poena aeterna, omne etiam debitum poenae temporalis dimittitur. Matrimonium esse verum et proprium Novae Legis Sacramentum ostendimus. xL.

Ex quo sequitur ad Ecclesiam proprio et nativo jure pertinere potestatem serendi leges, quibus Christiani coniungi sanctitati prospicitur. xM. Christianorum conjugium, hoc ipso quod ex christi voluntate et institutione Sacramenti rationem habet in se et obiective spectatum, nullatenus a politica potestate pendet.

38쪽

- 38 XLII. Iuxta evangelicam et apostolicam doctrinam propter adulterium alterutrius conjugum matrimonii vinculum dissolvi nou

XLIII. Non licet Cliristianis plures Simul habere uxores, idque ipsis divina lege prohibitum St. XLlV.

Iuro Concilium Tridentinum Sess. 25. . . anathema inssi xit eis, qui dixerint causas matrimoniales non spectare ad Iudices cclesiastic0S. XLV. Potestas constituendi impedimenta matrimonium dirimentia solius Ecelesiae est propria.

39쪽

Omnibus superalis impedimentis christianam religionem summa celeritate per universum ibem propagalam fuisse , luculentissimis testi inoniis demonstratur. Quod saelum, nanibus uspectis adiunctis, ex eiusdem religionis divinitale est procul dubio repetendum. III. Neque enim in dubium revocari ullo modo potest, homines, perspecla Supernaturali nostrae religionis origine atque consilluli 0ne, ad eamdem amplectendum suisSe adductos iV. Quod sane mirandum in udum confirmat eum numerus tum e0nstantia omni uin illorum inartyrum , qui externam catholicae fidei professionem primis Ecclesiae saeculis proprio sanguine obsignarunt.

Petrum Apostolorum Principem Romam venisse exploratissi-

40쪽

- 40 VI. Aeque ertum est ex historiae monumentis Petrum romanum episcopalum instituisse i illumque usque ad mortem retinuisse. costantinus auctoritate Silvestri . . Concilium Nicaenum I. convocavit, eique Rom. Pontifex praefuit per suos Le

vIlI. Ad infirmandum vero jus primatus Rom. Pontisicis perperam canon. VI hujus Concilii profertur. IX. Falsa est illorum sententia, qui cum Febronio asserunt in Cann. III. IV. VII. Concilii Sardicensis iuxta editionem Dionysii Exigui tributam esse innano Pontisci solam auctoritatem decernendi revisionem cariae.

Aeque salso asseritur originem iuris appellationum recipiendarum in Romano Pontifice iisdem canonibus adscribi de

Patres enim Sardicenses in canonibus IV. VII. iuxta citatam editionem demonstrarunt se agnoscere in Romano Pontifice ius nativum appellationes reeipiendi a quibuscumque judiciis. XII. S. Ioannes Chrysostomus a Theophyli Alexandrini sententia, qua suerat a sua Sede depositus vere et proprie ad Innocentium L Romanum Pontificem appellavit.