장음표시 사용
71쪽
νέναι τα καθέσεις DObr. καὶ τὴν τραγροδίαν ταμην περιέχειν τὴν ἐν Γλώταιαις μάχην. Ἀκολνι δἐ μοι οἱ Πέρσαι - τω Ain ruri δεδιδάχθαι ἐν Στροκούσαις, σπουδάσαντος 'Iέρωνος, ῶς φησιν Ἐρατοσθώνης ἐν γ περ κωμωδιῶν.
Vita Asseisii missilio p. 381 ωασιν - Ἱέρωνος ἀβιωθέντα ἀναδιδάξαι τοὶς Τέρσας ἐν Σικελία καὶ λίαν ἐδω
Qui ultimus de loco conclamato disputauit Hesringer Ziselah. s. d. latere Gymnas. XXX 598 sententiam mihi
non probauit nam ratosthenem iam hoc loco offendisso uerba demonstrant, quo tota argumentatio quamuis acuta eorruere uidetur.
72쪽
II3. M. ut Moral. 785 . Πωλον δε τι τρα- γ -δν Ἐρατοσθένης καὶ Βιλόχορος ἱστοροε σιν βδημηκονταετη γεγενημένον ὀκτὼ τραγωδίας ἐν τέτταρσιν ημέραις διαγωνίσασθαι μικρὸν 'ροσθεν τῆς τελευτῆς. f. est. N. A. VI 5. Bemh. frag. IX. Fortasse aptius ad chrono vhica
καὶ ἐπὶ σχετλιασμορ και ἐπιγέλωτος τι δε πύππαζ o LSchol. lat. p. 369. B. Gνsν - βαξ λεγόμενον πέπαξε λεγον, in καί Aυκόφρων cor θη. ἐκ στι δέ. 3 μεν
γὰρ πέπαξ τίθεται και επισχετλιαροιο καὶ ἐγκωμίου τὸ
73쪽
dymo castigatus sententiam probasse uidetur. II p. L. Sohol. v. 798. Ιττιναι μόνον εχων. ορνεον μικρὸν ἡ πυτίνη. yoophronem intellego ex temeritate interpretationis, quippe qui inde, quod dicitur πτερὰ πυτιναια, coniecerit avem esse πυτίνην, quod autem dicitur πυτιναια
II8. M. Schol. V p. 1530. 'Pιπτε σκοος. ἐφρόνιος ἀτω φησιν ὀνομάζεσθαι σχημά τι τραγικης τραγWδικης V. an κωμικε ς' rea σεως Βέμβικες βέμβηκε V δε περιφοραί, περιαγωγαί τουτέστι σοφαί add. D. Licet uorum sit, at Φιάρτυρον. Respicit fortasse loeos uelut M. 332. Vesp. 1492. II9. r. m. Pol κου κριθοπομπία Ἐρατοσθένης ἐν
74쪽
I 20. L. M. mot. Σακίζειν. ὁ τριγώδη διὰ σάκκου καὶ στρέφης ηθεῖν ,ον. ἴτω -κόφρων Lycophro incertum comtem male intellexisse uidetur fines. ΣακκίζειM. Ἐπὶ το ἐκκενουσαι διδι κλοπην τοὶς σάκκους, ὁποῖόν φασι τοις ἐπαταις δ ποιώιν φασι τοὐς ἐργάτας ossius); ἐπάτας eo ruptum esse uidetur. Ρhryn. B. A. 68 f οσακιζεται τὰ χρήματα υσὶ τοὐ
75쪽
ois, νοε στόρια- ῶς σε πιέλλισαι κεκομμένα πολλάκις Ling. eom. II 584 f. Ais,m τις μησε Σέλλου καλωύμενος, ὰλαζων και ἐν τω διαλέγεσθαι καὶ ἐκ τω προσποιεῖσθαι πλουτεῖν, πενόμενος καθ' ἡπερβολήν, εος οὐ παροπλησίους τούτω καλεῖσθαι μέλλοuo. Si uera explicatio iuro Eratostheni tribuitur, eiusdem sunt
pugili coronato carmen - mercede pacta scripsisset, abnegatam ei pecuniae partem, quod in laudes Castoris et ollucis exi rati si autem magna inter auctores dissensio, Glaucone
Carystio an merati an Agatharcho an Seopas scriptum sit id carmen et harsali fuerit haec domus, ut ipso quodam loco significare Simonides uidetur utque Apollodorus et Eratosthenes et uphorion et Larissaeus Euripylus tradiderunt, an Crannone, ut Apollas es add. Benst Callimachus, quem secutus Cicero hanc famam latius fudit Non credo Berahar. frag. XXI hanc doctrinam ratosthenis ex catalogo Simonidis carminum fluxisse Fortasse aptius totus locus ad chronographica refertur, quod Eratosthenes cum Apollodoro coniunctus monere uidetur.
76쪽
I 25. M. Schol. V. 22. Σισύραν Σισύρνα καὶ σισύρα καὶ σίσυς διαφέροουσι. Σισύρα μἐν γάρ ἐστι τὸ ζα εί - δερ ιάτων σι τὰς
Σισύραν Ἐρατοσθένης σισύραν φησι στέγαστρον ἐξ αἰγείων δερμάτων τετριχωμέν ' σίσυρνα δἐ τὸ ἐκ τῶν κευδμον ραπιόμενον ἀμπεχόνιον. ροέν -
σύρα και σισύρνα ἐκ τρίτουτ αυτό, πλὴν ὁτι η μὲν σι-
ρα δοκεῖ βαίτη Vel ραπτὴ, βαπτὴ eod. εἶναι ἐκ δερμάτων αἰγείων, ἡ δἐ χλαινα δαι
κατὰ ιβ ν τὸ ἐκ τῶν κωδίων ραπτόμενον νιJ ἀμπεχόνιον, τὸ γένναν καλούμενον - καὶ την σισύραν βαίτην insem V. υπέλαβον εῖναί τινες m. V.). ὁ δ οὐκ εστιν ἀληδες, ἀλλὰ χλαίνης εῖδος ἐτελως, οἷον ἐξωμίδα h διπλοίδα ,οιο
77쪽
I26. 'L.M. Sehol vesp. li 38. 'arai σισύραν. Σισύραν - οὐ τὸ μαλλωτὸν στρομα, ἀλλὰ βαίτην Παιτόνη.)' nu δἐ 6 4n δερμάτων συρροπτομένη μνός. oem Er tosthenis doctrina aliena opposita sit, in promptu est Lycophronem esse suspicari in schol Mes. 840. Σισυ ὐ των μαῖ λευτῶν στρομάτων. in schol. cel. 347 λη).I27. M. Herodian. I 394, 24. - κωρ. Totu δέ φασι Λωριεις ἀξύνειν. f. hag. i. κωρ est glossa apud
I28. L. M. Sehol. an. 146 Suid. καὶ σκῶρ ἀεὶ νωπι ὁτι R. τινές δ V φασι τψ σκῶρ πρῶτον κεχρῆσθαι Στράττιν ἐν ταλάντη ζ ταλάντερ eod. Ἀταλάντης uid.)δράματι φεωος δέ γαρ .), πολλω γὰρ στερον τῶν - τράχων δεδίδακται δέδεικται R. 8 σταλάντη ὁ στάλαντος eod.)Στράττιδος. Frag. Om. II 66. Singularem similitudinem hoc scholion prae se fert cum M. 7.I29. M. Schol. M. 33. Suid. Σὶ μέντοι σπολάδα.Πρὸς τὴν σπολάδα, et, διφθέρα ὁποι-- Σοφοκλῆς ιαντι-κρου Καταστίκτου τῆς σπολὰς hy-σα παρδαληφόρον
an το ἐπι φέρεσθαι', ἐκ ξιν ἐνερῶσθαι διφθέραν. mot. πολύς Λεμιάτιον ἐφαπτῶδες πρὸς τας ἐν πολέμω μάχας χρησιμιον. Ρoll. V 70. Σπολὰς δὲ Θώραξ ἐκ δέρματος κατὰ τοὐς ἄμοτ εφαπτόμενος. s. ibid. I 35. X 42. m. s. V.
78쪽
I30. M. Sehol. U- 545. - ὁ δ στάμνοι δοκειἀρσενικῶς ει σθαι, εος δηλοῖ τὸ κατεαγότος. CL hag. 2.I3I ' M. Schol Vesp. 213. υσον στίλην ημισημαίνει τὸ ἐλάχιστον. καλλίστρατος ει νομισμάτιόν τι ἐλάχιστον. Ρhοt. δείλην. ὁ ἐλάχιστον Ἀριστοφάνης Σφηξίν. . . λ. Hes. s. v. Στίλα. Simili modo Lycophro ab Eratosthene corrigitur frag. 106. I32. M. Diog. -- Π 5. Ζήνων ἀνακάμπτων δὴ ἐν τη Ποικίλη στοα τα καὶ Πεισιανακτείω καλοωμένη, ὁ δ της γραφης της Πολυγνώτου Ποικίλη - 7. Καὶ πρό τερόν γε τοὐικοὶ ἐκαλ ντ οι διατρίβοντες ἐν αὐτη ποιηταί, καθά φησιν Ἐρατοσθένης ἐν ὀγδόη περὶ τῆς ἀρχαίας κωμε - δίας. f. Wilamov. Ant. Caryst 1il 18. Ad eundem refero schol Lysistr. 679. 'u Μίκων πρωρε Ποικίλη στοὰ ωθ' - νησιν υτι λεγομένη - 1 M διὰ την ἐνοsσαν γραqήν. Ἐνθα πεποίηκεν ὁ Μίκων τῶν Ἀμα νων την μάχην. Harpocrati p. 43 20 eis. - εστι δἐ καὶ τρίτ=i τις ηπάλαι μἐν Ἀνάκτιος καλουμενη. Ποικίλη δὲ μετονομασθεισα. Suid Ζηνω - ἐπεκλήθη ὁ καὶ αὐτὸς Στωικός, διὰ τοεν τη στοα τη εν γλήναις διδάξαι αὐτόν, ητι πρε-7 μἐMIΠεισιανάκτειος, στερον δἐ ζωγραφηθεῖσα Ποικίλη κληθη. . f. ibid. s. Moce Στωικοί. Numines. Στωικοί. οὐ μόνον οἱ ἀπὸ Ζήνωνος φιλόσοφοι, ἀλλὰ καί τινες γραμματικοὶ liue pertineat dubitare licet Bemh. g. XLI. I33. ' M. ust. 625, 8. - ἰλιος ὁ Λιονύσιος φησίν, ὁτι ταρροι και ταρσοὶ τάλαροι και τα πλατύσριατα τῶν κοπιῶν. s. ibid. 43, 38. es. s. αρρός. t t. αρ- ροί. Est ad ub. 226 frag. 5.I34. L. hot. Suid. Tευτάζειν. Μαγματεέ εσθαι η σκευωρεῖσθαι. Η στραγγεύεσθαι στρατεύεσθαι cod. καὶ πολἡ διατρίβειν ν τω ἐτ p. Ῥυκόφρων οἴτως καὶ Λίδυμος,
79쪽
προθεὶς τι ἐνίοτε σημαίνει και τὸ φροντίζειν ' Ηρακλέων δ καταμεμψάμενος -κόφρονά φησιν εἶναι τὸ ἐπιστρεφους τι
φροντίζειν. ωρύνιχος Μύσταις κ. τ λ. Meto SA dt p. 49 prima uerba a Lycophrone aliena esse iudicat, cum Heracleonas interpretati Lymphroni Opposita idem sero ualeati Num Eratosthenis sit ortasse ab Homeleone exseripti tibitari potest Eus 968, 3. ευτάζειν λωται κατα Αἴλιον Λιονύσιον τι - πολ προσεδρεύειν τω αὐτω πράγμητι. s. Dinia . Σκευωρε 'Hσυχάζει. Λιατρίβει. οἱ διφροκτιφει. f. hol. s. V. αντάζειν. achm. I 386 5. Poss. IX 37. Sehes. lat. 383 eis. t. . 755, 38. Zonaras. MOMOl. XVI 40 eorruptum). Tim. p. 132. Schmidi, Did. p. 46 seq. Nabor, res p. 13, 66. Frag. Om. Π 354, 375 594, 646. I35. M. AEOLEq. 440. ερθρίους. ἐσχατοι κάλοι, ἡ ἐκφόρους καλοωιν οἱ ναsται, οἴ δταν ἐνδιδέ τι πνεsμα πρώτους ἐκ πρώρας χαλῶσι. Eroti 127, Kαι οἱ περι ναs εριπειροι τερθρίους κάλους νομάζουσι τοὶς επι τέλει τω ἱ- .Hes. ἔρθρ ι)οι. O εἰς τι κέφας το ἱστί- κατέρωθεν δεδεριένοι, ἐν οἷς τὸ ἄρρεενον ἔγκουσι. mot. a. t. . 752, 48. Suid. Tερθρεία. ει λεπτολογία. Εστιν γάρ τι σχοινίον ἐν τοις πλοίοις λεπτόν, καλειται τέρθρο φασι δέ τινες τὰ ἄνω τρήματα του ἐπι τω στωδργάνου, ἀφ' a ηρτηται τοs ι-- η κεραία. Ad idem agmentum pertinere puto schol. q. 436. Kαι os o δις παρίει. - Πόδας δὲ καλῶντι οἱ ναε ται τοὶς παρ' κάτερα τὰ μέρη κάλως ἐκδεδεμένους τῆς θόνης. CL hag. 60. I36. M. Sehol. Und. OL IX l. - Ἐρατοσθένης δέ φησι μὴ ἐπινίκιον εῖναι τὸ σπιλόχοι μέλος, λλ' υρινον ἐς Ηρακλέα, τριπλόον δὲ οὐ διὰ τὸ κ τριῶν στροφῶν συγκεῖ θαι,Ἀλλὰ δια τὸ τρις ἐφυμνιάζεσθαι τι καλλίνικε. Περ ὁ ἐ
80쪽
os ηνελλα Ἐρατοσθένης φησὶν τι, τε ὁ ἐλητὴς η κιθαριστης μὴ παρην, ὁ ξαρχος αει μεταλαβων ἔλεγεν ζωτο μέλως, ὁ δ των κωμαστῖν χορὸς ἐπέβαλε τὸ Καλλίνικε καὶ ἀταν συνειρόμενον θον τὸ ηνελλα καλλίνικε. Nisi
ἀρχὴ ἡ μίλους ἐστίν sua Καλλίνικε χαψ' ἁ- φάκλεες. lBeris, . . II p. 4i8. Non probata mihi est Smini, stitutio Eratosthenicorum em V 96. Cf. Lehrs, ind-- schol. p. 4 seq. Ibid. ε 3. - ριπλόος δε - τρίστροφος ὁ κατα τιμ'άρίσταρχον. Schol. Av. 1764. ὁ τήνελλα μίμησίς ἐστι φωνῆς κρωμ