De Lycophrone, Euphronio, Eratosthene comicorum interpretibus

발행: 1884년

분량: 99페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

κόφρ υν δ' ἐκ τω ἐνώτ 0 περὶ κωμωδιας παραθέμενος τι ερεκράτους καὶ ἐτις εῖναί φησι γένος κύλικος την λεπαστήν in Athonaeo usi. 246, 30 pendere uidetur. hol. 1επασταί. λικές τινες ἴτως ἐκαλοε ντο. Ἀρατῖνος.

S. v. 1ιπαροὶ πόδες.

Schol. Ἀ86. ιπαροισιν. ινες ἀληλιμμένοις. in Schol. B. 44.

88 8 M. Schol. Ach. 42. Λωριεις δε θῆλυ λέγουσι τὴν λιι ιδν. t. . 566, 10. Ιστέον τι παρα μεν τοῖς ΛΘηναίοις ἀρσενικῶς λέγεται ὁ λιμός. Ιαρα δε τοῖς Ιωριεωι θηλυκῶς ἡ λιριός f. se . i. 89. r. Harpoerat. 53 4 Behh. Λεκύζων. - Τρατοσθένης δε ἐν ταις περὶ τῆς ἀρχαίας κωμωδίας, πόθεν τι πρημα ειρηται, δηλοι et τω λέγω Ῥέκος ἐστὶν ηρ 0 πρωτοῖς ἐν Ἀθήναις δικαστηρίοις το θηρίου μορφὴν χων, Πρὸς δν ι δωροδοκosντες κατὰ δέκα γιγν*ιενοι συνεστρέφοντο Var. leci. ἀνεστρέφοντο, ὁθεν εἴρηται Aέ κω δεκάς.

62쪽

Cf. p. 19. Haec si iure ratostheni tribuuntur, uide ne apud Hes. Μασταρίζειν Μαστι σθαι καὶ τρέε ειν. Η σφοδρος 1 κα- κως μα-σθαι interpretatis τρέε ειν Lycophroni debeatur ex

περὶ κωμωδίας φησὶν ουτως νόμου οντος ι μεῖον εἰσάγειν ἄρισs ένου τινός, πισκωπτοντες μετα παιδιας πάντα ιν ισάγοντα μεῖον φασαν εἰσάγειν, ὁθεν τι με ἱερεῖον μεῖον προ

64쪽

των. Tραγευδίας ὁ ποιητης ἔτος. in stag. 24. 96. M. Hes Μυρρινην. οἱ 1ιἐν ιτρρινην leg. ut 'ρσίνην καλωσι. Hemd ΙΙ 552. B. An. 578 6. LIόρρω - - ἀν- δἐ in ἐνιοι παραπρόθεσιν τὴν πρός φασι γεγενῆσθαι, - ἐν ἡπερβατω οὐ γεγενῆσθαι πόρσω καὶ ιιεταθεσει os δ ει τι - πόρρω. οὐκ ἀήθεος ὁ και ὁ εἰς δ ρ ριεταπίπτει, ις ἡ μυρσίνημορρίνη, θαρσεῖν θαρρεῖν in Orion s. πόρρω. t. M. 683, 42. Et Gud. 301, 23. Herod. H 383, 27. 530, 33. 572, 26 Dag. 75. 97. M. Schol. Nub. 552. - Ἐρατοσθένης δέ φησι Καλλίμαχον ἐγκαλεῖν ταῖς διδασκαλίαις, ὁτι φέρουσιν στερον τρίτερ τε τι Μαρικαν των Λεφελων cf. schol. 549, 23), σαφίος ἐνταυθα εἰρημένου τι πρότερον καθεῖται. δανθάνει δ' ἐτιν, φησιν, τι ἐν ἐν ταῖς διδαχθείσαις - δἐν τοιο ζωειρηκεν, ἐν δ ταῖς στερον διασκευασθείσαις εἰ λωται leg. λεγει), ωἐν ἄτοπον. ἱ διδασκαλίαι δἐ δηλον ὁτι τὰς διδαχθείσας φέρωσι. Lως δ' - συνεῖδεν τι καὶ ε τω Μαρικα

προτετελεύτηκε λέων, ἐν δ ταῖς εφέλαις λέγεται 58i liΕἶτα τὸν θεοῖσιν ἐχθρὸν βυρσοδέψην; l m. V. R.

Ad eundem reser schol. Nub. 591. αξ τα δἐ ἀπ τον προτέρων Νεφελῶν. I τε γαρ ηη ὁ λέων. 'Eπὶ δὲ τούτέον τέθνηκε καὶ γὰρ ἔπολις μετὰ θάνατον Κλέωνος τι Μαρικαν ἐποίησεν. καὶ ριην in μετὰ θάνατον χέε νος

65쪽

φαίνεται γεγραφους τι δραρια, που γε το Μαρικ Εὐπόλιδος s/έμνηται δ εδιδάχθη καθ' 'Yπερβόλου ρατα τι κλέωνος θάνατον. Iosτα δἐ ος τι ζῶντος λέωνος θεται Λεμονών τι κατὰ πολλοὐ τοὐς χρόνους διεσκεύασε τι δωρια, καὶ Tatu sti o πολλευ στερον, ἐν οἷς ὁ Εὐπόλιδος μέμννται καὶ τῶν ις 'Yπέρβολον κ μυδιῶν, πολλω. m. V. R. Videtur igitur etiam hyp. V Eratostheni deberi in schol. an. 569. Sehol. V p. 1013. 4038. Simili modo Callimacti dubitationem sehol. Nub. 24 ab

eo refutatam esse credendum est.

98. L. Sebol. q. 00 Suid.). α νοῖδίων - Tινὰ δ ὀνειδιηιῶν και λοιδοριῶν ἀπο os ινου και της μέθης Κακως Lycophroni tribu propter temeritatem interpretationis. Osuit enim quod ex antecedentibus coniecit, non quod uocabulum significabat. 99. M. Schol. Nub. 264. 's σκληρ δαιριον. - Εὐφρόνιος παρα Ξενοκλει φησιν εῖναι τὸ χρουσάμπυκες χρυσάριπτγε V χρυσάσπες Hem ), ε οὐ παραπεποιῆσθαι τι θραουσάντυγες τουτο Ἐπει δε ει ινήσθη του πατρὸς et τοs αντον ἀπὸ του πατρὸς libr. V. 26 l), καὶ τα αὐτο τραγ -

λάς, ῶς ι ἀπώλεσας si ενοκλέους κ. Os ικυρινίου, ς φησιν ἐφρόνιος, λεγό/ιενον υπὸ Ἀλκμηνης, os μυρινίου πιTληπολέριου ἀνηρημένον διὸ καὶ ἐπήγνεγκεν αυτὸς T δαί σε Tληπόλε ιό ποτ ργασται κακόν; uin, hag trag. 597. Si sero auxilio Aldinae in restituendo loco deprauato utendum esse censeo. Quae fides sit Euphronii neertum esse uideturos schol. Reg. - υλλο δ φασι εος Σοφοκλῆς ἐποίησεν τινTληπόλεμον ταττα λέγοντα - εοικε i staλλον Σοφοκλέους

Ex hoe eholi etiam schol. Nub. 26 Euphroni reddendum est. TO Kαρκίνου 'Eπεὶ τραγικῶς ἀνεφωνησε τι ἰώ μοί ριοι. O ὁ Καρκίνου παῖδες Ξενοκλῆς καὶ Ξενότιμος, καὶ οιἐν χορευτ)ῆς Ξενοκλῆς ὁ τραγέρδίας ποιητής. f. schol.

66쪽

κατὰ α ιπροκλέα ὁποτίθησι κατα λέβιν δειναν - ποζε del. Dind.). Sunt duo uersiones eiusdem scholii ideo erraro uidetur Bergh. Oet Lyr. ΙΙΙ p. 55, prooemium carminis in priore scholio seruatum Ρhrynicho, alterum Lamprocli tribuens. Est utrumque Lamproclis in schol Aristid. Om. III 537.

67쪽

leg εαντ υ εκαστον κορεί- ζειν ουτω κληθέντα τοὐς κληθέντας p) Πανθοινίαν δε ελεγον, ς φησιν εχ ρόνιος, ὁπότε ε ς κοινὸν κατυ τι θέντες τα κη ιισθέντα κωλυθέντα V δεῖπνα πάντες πέλατον ὰπέκλαον ). Fortasse Didymus Euphronii salsam doctrinam comprobauit f. Harpocr. 143, 24 Πανδαισία - στι ιἐν οἴνη απολλάκις καὶ ἐν τῆ ναία costi νδία Πανδαισία δέ ἐστι τι πάντα χειν ἄφθονα καὶ 3 ηδε ἐλλείπειν ἐν τῆ δαιτί. H γαρτου Ἀδέ 3ιου ἀπόδοσις περίεργος Euphronii explicati in lexi- eis non seruata est. Paulo diuersa traduntur schol Ach. 1086. Cf. Becher Chariel. 4t seq.I 4. M. Schol. V. 765. υσάτω πάππους Εὐφρόνιός φησι πάππον ορνεόν τι εἶναι Πρὸς ὁ νηυια ἐν παίζει, τι εἰ ἀναβάς τις προς φιας γενήσεται πάππος πάπποCς V. R.), 'χει ἀποδεικνυναι φράτορας, ὁ ἐστι συγγενεῖς οἱ γαρετθουνδιιενο εος ξένοι ὀφείλoxσι τοὐς ἰδίους πύπποτ ὰποδεικκύναι

68쪽

ἐκ τε add φρατριας ἄνωθεν οντας Καλλίμαχος ἀναγράφει Benti. ἀναγράφω cod. τι πάππον Recte ---dasse credo Benueium ἀναγράφει f. schol. v. 303, 304, 884, 118 i. Selimidi, id 294. ILάππος - σημαίνει δεκα ὀρνέου εῖδος. Aelianus . . III 30 hinc πάππον nuem sumpsisse ui

detur.

πασπάλην φασί.

3' Quae disputata sunt de isistratidis schol Vesp. 502 cf. Lys. 6ls. q. 449. Bernh. frag. XVII ad Eratosthenis chronographica re&renda esse uidentur cf. ulter post Herod. Didot. p. 200.

69쪽

I97. M. Athon. XI 495 a. c. Iελίκαι καλλίστρατος ἐν πομνήμασι Θραττῶν Κρατίνο ἀποδίδωνι κυλικα. ράτης δ' ἐν δευτέρω Ἀττικῆς διαλέκτου γράφει υτ ος. οἱ χόες

πελίκαι, καθάπερ ειπομεν, υνηιαοκro ' δε τυπος ν ἡ ἀγγείου πρότερον ut τοι παναθηναῖκοις ἐοικως ἡ νίκα ἐκαλεῖτο πελίκη, στερον δε σχεν οἰνοχόης σχηρια, ιοί εἰσιν οι

ἀνθ ρείπων τω νικήσαντι καθάπερ ερανον εἰσφεροντες ερριπτον τῶν θεατῶν πως

ἔκαστος et πόρει. Λιι δὴ

σύνηθες γίνετο κύκλον περιπορευφιενον ἐπαγείρειν καὶ λαμβάνειν τι διδομενον deleo. Οἱ μἐν οδν ἐπορούμενοι ἐμπορευόειενοι cod. διάφορα δωρα τῶν ὁ λοιπῶν οι μενἐγγ ἡ καθ ήμ ενοι πεφώνους ἐπετίθεσαν, οι δἐ νωτέρω τούτων τoiuo cod.), περ ην λοιπόν, ψαλλον τοι ἁνθεσι καὶ φύλλοις καὶ - ριεν ἐπὶ τοῖς ἐπιφανῶς ἀγωνιζηιένοις Phot. Suid. II εριαγει - ρόμενοι ' σπερ ι νικηφόροι περιο ειπιόμενοι ἀθληταί. LIολιτείας, επὶ τέλει. AD γεται γαρ τι το sia ε δρ- χης θλα προυτέθεσαν τοῖς ἀγωνιζομένοις, ον τρόπον καὶ πιμηρος καὶ ἄλλοι ποινωὶιστορῶ σιν. Ἐπεὶ δἐ μαντο χωρὶς ἄθλων γωνίζεσθαι,

τους νικήσαντας ι μἐν κατὰ

φιλίαν et συγγένειαν προσηκοντες στεφάνοις ἀνέδουν. ων δ' ἁλλων ο μὲν σώεγγυς α λήμ ενοι καὶ περι Ου)σιάζοντες πλέονος ἄξια ἐπετίθεσαν οἱ ὁ πορρωτερον ανθεσι καὶφέλλοις βαλλον περιερχομένους in καὶ - τοις ἐπιφανως ἀγωνισαμένοις ἐπιβάλ-

70쪽

χιτωνίσκους, πετάσους, κρηπι-

δας is σύνηθες ῆν κύκλωπερινοστοῖ ντας διγείρειν τὰ δι- δόριεν set Beriai Dind.). Hopsιεν οδνὰν 4γάννισμα κατὰ δε χιτῶνας. Ἐκ τούτου σύνηθες ἐγένετο κύκλω περιπορευομένους τοὐς ἀθλητας ἐπαγείρειν καὶ λαμβάνειν διδιδομενα. 'Oθεν Σμιονίδης

πλασιαζομένων δε τουτων ταυτα ἐμει το εἰς πολλους Bemh. πολλὰ cod. καταμεριζόμενα, και τέλος et φυλλοβολία κατελείφθη. Eust. 430, 37. Aέγεται δε κατὰ Αἴλιον Λιονυσιοκ ουλικαρνασσέα ἀγείρειν καὶ τι περιιέναι καὶ περινοστειν επὶ νίκη 1 τέρω τινί φησι τοιο r Iθεν ἰσως και ὁ γε Τρτης. G. M. com II 51, 45. es. s. V. ωγείρειν. γύρτης.

'Aγερσικύβηλις. γυρτούς. t. Μ. 14 3 l. B. An. 33i, 4. Sehol. ind. yth. IX is Suid. s. 'Arύρτης Tim. S. Περιαγειρόμενοι Clem. At paedag. 213 . iller, im 403. Μηlle post Herod. Dido p. 203. Cobet, nem. IX 43l. X 388 Bemh. p. 248. I99. M. Schol. Ran. 028. 'πιώρην Osνηνίκ' κουσα. Ἐν τοις φερομένοις ἰσχυλσυ Πέρσαις ἴτε Λαρείου θάνατος ἀπαγγέλλεται οἴτε χορις τα χειρας συγκρούσας λέγει ιανος ἀλλὰ τα με πρήγματα ὁπόπειτα ἐν Σούσοις καὶ περίφοβός ἐστιν η μήτηρ ψζοτ si νείρου τινός χορις ἐχερσων γερόντων διαλεγόμενος πρις αττσῆν, is kγγελος ἀπαγγέλλουν την περι Σαλαμινα ναυμαχίαν καὶ τὴν ἐρβου φυγή7ν ιρις δέ φησι τι Λαρείου ντι - -μου. Σύνηθες γὰρ τοις

τῶν πατέρων ὀνόμασι χρη- θαι. Lρις δ εστιν εἰπειν,

ἔτι ἐν τοι δράματι λέγεται l*μης με αδτὸς ζῆ τε καὶ βλέπει φάος v. 297. Ηρόδικος δέ φησι διττω γεγονέναιτω θανάτου διττὰς γεγο--λως Λίδυμος, ὁτι οὐ περιέχουσι θάνατον Λαρείου οἱ LIέρσαι τὸ δωμα. ιδ τινες

διττας καθέσεις Cas. καταθώσεις V. θέσεις rel. τοττέστι διδασκαλίας τῶν IΠερσῶν φασι καὶ την μίαν μὴ φέρεσθαι. Tινες δε γράφουσι Λαρειον τοl

SEARCH

MENU NAVIGATION