장음표시 사용
11쪽
Libellus, quem publici iuris facio, cum excusus sit typis Arabicis novis iisque elegantissimis, quibus hoc ipso anno donata est universitas litteraria Vratistaviensis: piae ante Omnia gratiae agendae sunt munificentiae Regiae et eorum, qui cultui ac publicae institutioni in Borussia sapientissime et splendidissime praesunt, quorum quidem imprimisque summi ejus collegii principis illustrissimi atque excellentissimi, liberi Baronis STEIN ab ALTENSTEIN eximiae curae ac rarae liberalitati literas illas Academia debet.
12쪽
Eo tempore, quo Franco-galli expeditionem in Aegyptum suscipiebant, omniumque mentes ad istas regiones, earum incolas et linguam con- VerSae erant, ego quoque, fato Lutetiam Parisiorum delatus, ex illis fui, qui cupiditate et ardore illius terras linguam cognoscendi instammabantur. Quod consilium ex votis exsequendi optima mihi tunc Parisiis oblata est Opportunitas, lectionibus potissimum, a perillustri Bar. SIL STRE de SACY, in litteris Orientalibus nostra aetate principe, de lingua Arabica institutis, quibus tres fere per annos interesse tam felici mihi esse contigit. Hic vir doctissimus non solum humanissime et benignissime me excepit, sed studium meum omni modo adjuvit; pro qua beneficentia et, quo me Semper ampleXus est, faVOre, SummaS, quas habeo, optimo viro gratias ago. Multum etiam debeo viro doctissimo, Patri RAPHAELI Callirensi, tunc temporis linguam Arabicam Parisiis docenti, nunc autem in patriam reduci, quem h. l. honoris Causa nominare gratus animus flagitat. Gallico autem exercitu multis cum varii generis et ordinis transfugis, integris adeo familiis, reverso, intimam cum horum et aliorum Arabum, Parisiis commorantium, cultissimis inivi consuetudinem et familiaritatem, eoque usu Continuo mox eo perveni, ut Certa quadam facilitate Arabico loquerer. E quibus, quos imprimis colo, amicis gratiae et honoris Causa prae
13쪽
ceteris nomino Patrem GABRIELEM TAouIL, Damascenum, inRDOCHAY AmN GAR Tunetanum, et jam Sedibus terrenis ereptum ΜICHAELEM SABAAsu Aconensem, viros doctrina et eruditione excellentissimos, mihiquo in paucis caros. Nec silentio praeterire gratus animuS Vetat, Virum beatum, Μ cΗΑELEΜ SABA, Aegyptum, Mamlukorumque centuriones FURTARRUMAN et IgRΑΗYΜ cum horum tota, in quam beneVOle receptus sum, familia; cum his omnibus et aliis Arabicis et ipsarum et mearum rerum causa litterarum commercium Colui, quod neque post meum discessum, neque post illorum partim in patriam reditum unquam Cessit et alios etiam Arabes, quos nunquam antea Coram videre contigerat, mihi conciliavit et ad litteras mecum commutandas incitavit. Hinc factum est, ut plusquam ducentas epistolas ab Arabibus conscriptas, sensim acciperem. Quod quum eX amico quodamaadivisset celeberrimus RosΕΝΜUELLERUs , vir de studiis Orientalibus imprimis meritus, auctor mihi ille fuit, , ut earum nonnullas publicarem eoquomodo ad stylum Arabum epistolarem clarius cognoscendum aliquid conferrem. Huic consilio, ut satisfacerem quamviS nonnullae Causae obstarent, aliae tamen haud paucae me impulerunt. Iam itaque in publicum emitto selectas quasdam epistolas, auctorum, ut pote eX parte adhuc viventium, nominibus maXimam partem omissis, iisque Schedulas aliquas, testimonia
14쪽
et Iiter as-yreces, quas in transfugorum illorum gratiam e lingua arabica in Gallicam converteram, adjicere placuit, et hac quidem inscriptions arabica: Liber carpturae fructuum et Proυentuum in Collectione nonnullarum eρistolarum a nobilibus nonnullis amicis Nariorum tractuum et regionum datarum .
Has autem epistolas edendi inter multas alias causas haec primaria fuit, ut ex illis, quippe a Variis variarum terrarum viris, et Syris, et Aegyptiis et Mauris, conscriptis, Iuculentius elucesceret, inter horum linguam Arabicam hodiernam scribendi rationem nihil omnino differre, eamque ab antiqua, in Corano usitata, haud multum abhorrere. CD. Clar. AND. OBERLEITNERI Chrest. arab. Viennae ΜDCCCXXIII. p. XII. et quatuor dialogi clar. ARYDAE in fine ejusdem libri.) Cultiores enim in Omnibus regionibus linguam suam colunt et uno eodemque fere modo Scribere solent, ) Epist. quidem L IX. a Mauro Tunetano. X-XI. a Mauro Algeriensi. XII XIII a Syro Aleppetis i. XIV a Bellilehemitano. XV a Aegyptio. XUI a Aegyptio. - Sched. I-II a Syro. III a Syro Damasceno. IV VIIa Syro Aconensi. VII IX ab Aegyptiis. X a Domina Aegyptiaca.
Caeterum valde doleo, me propter id, quod exposui, consilium huic collectioni adjungere haud potuisse literas, a viris nonnullis doctis in Europa ad me datas, inter quas ob raram, qua Ornatae Sunt, Et linguae et dictionis elegantiam, illas, a viro Ρexillustri, JosEPHO DL HAMNER, conscriptas Praecipue dignas censeo, quae ad Publicam notitiam celebrentur.
15쪽
atque ita etiam Arabes. Et quamvis phrasibus utantur in antiquis libris non Occurentibus, ut o hic mit, ille intrat, quae in quibusdam nostrae collectionis epistoli S legitur eae ejusmodi sunt, ut nequo a linguae genio abhorreant, neque ab eo, qui Coranum perlegerit, facile non possint intelligi. Sed negare nolo, in Arabum hodiernorum sermone inveniri verba, quae aut veteri linguae Prorsus deficiant, aut novas signifi-
CationeS acceperint. Sic, ut uno eXemplo utar, vox inter alia in Iexicis notata nunc etiam ea quae neceSSaria Sunt, Significat, quae quidem notio bene convenit cum Golii eXplicatione: ,,quod exit cis opibus expenditurque , nam quod exivit et expensum est desideratur, et quod desideratur necessarium est. Vehementer autem errant qui magnam dialectorum diversitatem statuunt, et maxime reprehendendi sunt, qui voces, omnibus Arabibus communes, uni alterive regioni proprias falso declararunt, quippe qui, linguae Arabicae non Satis gnari, rerum dotes aut partes in itinere appellatas audientes, has appellationes pro variis rerum ipsaram nominationibus perverse habuerint. Talium errorum larga exempla suppeditat liber, a viro
16쪽
quo in libro inter alia p. 28 I sqq. plura vocabula Opposita leguntur, quae, ex auctoris judicio aut Syriae aut Aegypto pecularia, non Syaeis Aegyptiisque solum, sed omnibus etiam, qui arabice loquuntur, communia sunt, ut: 'An et Te Nus matutinum ; es in et l. in a in dura fuit terra genus lapidi duri; imp. a rasit totonditque et l. ob) imp. sorm. V. verbi ob ornavit tondendo capillos, sicut et et x l. Prim. PerS. Prael. form. V. v. η I. et v, Iux ; tu et I. O i dormitavit ; et lac; et O l. Ο carceris Custos et l. carcer; l. et in l. Cucumis ; et via etc. Alia, quae auctor apposuit, Vocabula non unam eademqlae, sed diversam plane significationem habent, ut uti rectius et uia et I ; et ; et l. et 3 et l. Ob inc. ; e quibus est mulier vero non mulier sed filia ; hiems , vero non hiems sed Pluvias H arae vero contignatio etage, Stois;)υir, disi vero, quod illius est Plur. , Nirii Parνus, Vero plur.)parvi; -- urceus, vero a conspergit flagena qua amergitur visi
tanS, P. g. Cum aqua P arum. Pravam Salutandi formulam exhibet p. 291.
17쪽
si Deo) placuerit, salvus eris. mam Salameli inscha allamaridit i. e. Salutem o senex amice si Deo placuerit aegrotus eris lSod ut redeam ad id unde digressus sum. Ex hac epistolarum collectione ut etiam tirones aliquam utilitatem capere poSSent, ei et Versionem, et glossarium addere placuit. Versionem notis illustravi, in iisque ea quae inlexicis non reperiuntur, vocabula attuli horumque notiones locis, ex libristum Scriptis tum impressis desumptis, erui et probare studui. In scribendis autem literis Arabicis maXimam quidem partem vulgarem Germanorum
eas Latinis eXprimendi morem sequutus sum, ita tamen, ut d et i Vocate antecedente per ch ut Achmed, Schach , Vocate vero sequente per h ut Muhammed, se harima) et is, non per GCh, sed g eXprimerem. Haec enim litera non in Ae piorum solum, verum etiam Arabum in ipsa Arabia viventium ore g, nec GCh, Sonat, neque dubito, hanc Veram ejus esse pronunciationem, quippe quae litera non literis solaribus sed lunaribus a grammaticis Arabicis adnumeratur. Scrib. Vratistaviae die XXVIII. mens.
19쪽
Eramus conjuncti et domus una nos continebat ut conjunctae sunt litterae iat hodie discessus nos assimilavit litteris disjunctis. 1
Viro 1 dignissimo, amico carissimo, Domin O N. quem Deus conservet. a
Post maximum desiderium faciem tuam carissimam in incolumitate videndi 3) certiorem te facimus, amice noster, honorandam tuam epistolam ad nos pervenisse et gratias a nobis aCtaS eSSe Deo ob integritatem salutis tuae. Nec te ignorare volo, mi frater et amice, quod a quatuordecim inde diebus negotium mihi evenit. Scilicet necessarium est ut proficiscar Lutetia in Italiam, Tergestum nempe urbem et jam Syngraphum postulavi vecturamque veredae, quam diligence appellant, Solvi. Proficiscemur hinc Lugdunum, Lugduno Mediolanum, Mediolano Tergestum 5 ; idque iter totum in continente cum viris patriae meae nobilioribus fiet, qui 6 huc venerunt
20쪽
iura sua de 7 nave Tergesti iis erepta, apud summum Μagistratum vindicaturi. Ac pro certo habeo 8 , illos a me aliquam isto itinere capturos esse utilitatem, si quidem Dominus me adjuVat, quo adspirante, post tres quatuorve menses, Confecto negotio noStri Bey, dico Sullani Tunensis, cujus gloriam Deus perpetuet) redibo. Nam amiCUS meus qui hic commoratur, Μuhammedanus altiag N. Ν. ad curanda praefecti nostri negotia Tergestum
accesserat tribus Cum navibuS meFCimoniorum Tunensium, quae venderet,
quorumque pretium impenderet emendis rebus naVibus necessariis 9 o. g. velis, funibus, anchoris, lignis et trabibus ad naves aedificandas, quaeque his similia sunt. Sed eripuerunt ei navem unam Tergesti. Profectio quidem nostra erit die Solis mane. Dictum tuum autem quod attinet, te dedisse solam vecturam publici cursus pro libro tibi misso 1 o) quadraginta
septem franCOS, foeda Sane, mi amice, res eSt. Nam cum librum ad cursus publici praepositos attulissem, interroganti, quantum mercedis postulent 8 responderunt, a decem uSque ad duodecim hancos. Quomodo ergo quadraginta septem sumserunti Dein mi frater, quod rogasti, ut tibi describam historias, quas designasti, bono sis animo, Protinus ac pervenero Tergestum, tibi fas doscribam. Tu modo, mitte sis quinquaginta francos ad amicorum tuorum aliquem II , quos quando illas descripserim et cui volueris tradiderim 12 , mihi reddat ; idque beneficiis in me tuis pro complemento adjicias, ut I3 litterae, quas ad me dederis, immunes sint vehendi me
cede, quemadmodum huC usque facere solitus es. De libro Al Μakrisi, benigne mecum agaS amabo, amicos tuOS eXSpectare hortans, donec Lutetiam redierim, ubi, si quid cupierint, descripturus sum. Quae extant tua de me merita, pro eis summopere augeat Deus felicitatem tuam. Equidem per numinis majestatem, quam diu Vita frueris nunquam tui immemor ero. Respectu mercium mearum, quae penes te Sunt, eo quod scripsisti permutandarum, quidquid placuerit mittere potes ad virum mihi amicissimum BenSusan, Oriundum ex eadem mecum patria, sodalem valde fidum, hominum merces sidei suae commissas venditantem. Cujus et nomini et habitaculi de-