In Regulam diui patris Benedicti declarationes; et Constitutiones patrum ordinis Camaldulen

발행: 1572년

분량: 387페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

311쪽

hortum,pistrinum, vel artes diuersae intra Monast rium exerceantur, ut non sit necesiitas Monachis va- fandi foras,quia omnino non expedit animabus eoru. Iane autem regulam sepius volumus in congresatione legi, nequis fratrum 1e de ignorantia excusM.

NEmini dubium esse debet, Ostiarium uniuer

sam domum representare,ideoq; oportere illam,non mediocri prudentia, uotione,humanitate, vigilantia preditum esse,ne scandalum aliquod eius causa oriatur. Quamobrem Patres conformiter adhoc capitulum in quo D. P. Benedictus

praecipit, ut ostii custodia Nonasteri' non nisi pru

denti, antiquo patri comittatur. Nandant omnibus, singulis Prytatis,ut diligenter curent,tates deligere ostiarios suarum aedium, qui edificare laicos,oquoscumque ad domos nostras accede res,valeant. Doceant illos,ne ullum tempore silenti', nisi magnis de causis intra claustra admittanto e quo pacto priuatos Nonachos accersire de beant,itemq; OPrriatum. Vbi uero Regula di est ponatur senex sapiens, volunt Patres huius modi deligendum ad custodiam portae , non solum esse senem, quo ad annos,verum etiam quo ad mores, rerum agendarum experientiam. Denique

precipiunt,uisanctissimum hoc capitulum Regulgin omnibus obstruetur. Coeterum occasione quorundam uerboru eiusdem Regula,quaad fabrica tionem domorum sanxerunt Patres,ut nustus pralatus,absq; consilio seniorum audeat,uel antiqua

aedificia destruere,uel nova fabricare ullo pacto . quodsi νelit membrum aliquod notabile conserue

312쪽

. L I a B R I. re,ut puta claustrum, Dormitorium,aut Refectorium siue Biblioteca, uel Tirocinium, huiusmodi,non post id facere,nisi xltra consilium seniorum licetiam quoq; becialem habeat a seuerendissimo P. Generali. Qui eam minime tribuat, nisi prius admonerit, ut talia aedisicet, qua modest religiosam deceant. Et bi monstretur a praelato, O patribus,quibus nam fulti pecunijs id attentare praesumant. Quoniam docuit experientia, nonnunquam Praelatos quosdam,nimio aedificandi desiderio, monasteriorum facultates, ac bona fere omnia consumpsisse. Quoniam vero persaepe couxingit Prelatum aliquem,opus aliquod inchoare, et illo infecto abire,ne is qui postea in oscio eisubrogatus fuerit, post ad libitum, inchoatum iam opus, edificium diruere,ct aliudsuo marte, er gere,cum dispendio monasteri' , candolopi rumq; laicorum,praecipiunt,ut antequam fabrica aliqua notabilis incipiatur at de illa typus de costio peritorum,ac Reuerendi i P. Generalis,dquo subinde nulli recedere liceat ,sed ea omnino forma,quo adsubstantialia feruetur ab omnibus. Qui uero huic ordinationi contraire praesumpserit,paene Grauiori culps debitasubiacebunt. Et Trstiti etiam quandoq; deponi ad arbitrium Re- ωerendisiimi Patris Generalis seu Destinitorum poterunt: omni dignitate uxta criminis qualitatem,priuari.

313쪽

a66 CONs T. C A M A L. bunt Praelati quantocius iuxta portam Monasteri', ct extra clausuram erigere Oi iam non es domum, O Ucina ipsius Camerari', ad quam ei. conuenire poterunt,citra inquietudinem fratrum quicumque ad illum negotia habebunt. In illis autem locis, in quibus est consuetudo admittendi, diebusfestis, laicos intra claunru, o uiridarium nostrorum Λ1onaneriorum; quoniam dijcile esset sinescandalo ea ammouere,permittatur. Caveant tamen fratres, illa hora, aeuagatione,per 3Ionasterium, qui ex obedieria aut de licentia praelati cum illis laicis exire compellentur, meminerint modeste ac religio θι omnibusIe habere t parum omnino,ac prudenter non nisi de hs, qua Dei sunt,cum illis loqui. Praelati vero non nisi eos, qui bene morigeratos, ac prudentes nouerint , cum uicis associare cur but. Solita eleemosine,que in nostru Nonasteri Gsecundum veterum consuetudine diunt, distribuantur ab ostiarijs cum omni discretione, O charitate. Et licet velint patres, ut nunquam Fferi potest) pauper dimittatur uacuus; attamen ubi nouomnibus re ipsa satisfieri posset ,saltem bonis ,

O consolatorijs uerbis pauper dimittat. Neminerint tamen Tvlati inter principalia legis christiana bona, eleemosinas numerari: maioresq; nofros sibi ipsis uictui necessaria abstulisse, ut Chrini pauperibus erogarent, imo ipsi Christo, qui dicturus es nobis in die illa tremenda. Esurivi, rededisti mihi &c.

314쪽

directis. Cap. LXVII.

-- irigen di fratres in via, omnium fratrum vel abba linis orationi se commendent, semper ad orati εultimam operis Dei ctini memoratio omnium abse tium fiat. Reuertentes autem de uia si atros pso die, quo redeunt, per omnes canonicas horas, dum expletur opus Dei, prostrati solo oratorii, ab omnibus petant orationem propter excessus: ne quid sorte surte pserit in uia iiisus aut auditus malae rei aut.ociosi sermonis . Nec praesumat quisquam ali is referre,quπcunque extra monasteri u uiderit, aut auditi erit, quia

plurima destructio est. Quod fi quis praesiimpserit, uindictae regulari subiaceat. Similiter & qui praesumpse iit claustra monasteri j egredi: uel quocunque ire, uel quippia quamuis paruu sine abbatis iussione sacere.

VT autem id quodpraecipit D, P. Benedictus

hoc loco, facilius observetur, ordinarunt autiqui Patres,ut in orationibus fecundis,quie dicuntur in ossicio Virginis,ad hora Primam,Tertiam , Sextam, a dicerentur oe ilia verba lices etiam alium sensum habere possint . Et iter se mulorum tuorum in salutis tuae prosperitate dispone&c. Quoniam autem nunc frequentius itinerantur,fratres ex causis iam toties repetitis, nec facile possunt se statrum omnium orationibus itasolemniter commendare . Idcirco conteu- Iantvr Patres, ut uicesolemnis illius commenda

. tionis,qui breue iter accepturi sunt, dulaccipiut a prelato benedictione,dicant. Benedicite & orate pro me. Id enim permittitur a Regula dum dicit.

315쪽

a 63 CONs T. CAMArimi Abbati in longis uero peregrinationibus,se

comendent totius conuentus praecibus,ut in regula. Quantum vero ad comendationem, quae fieri debet secundum regulam in reditu ex itinere, uo Iuni Patres,quod is,quiforas ultra numeru quindecim dieram moratus fuerit,regressus,primast ria sexta,dum culpa audiuntur in capitulo, dicas

in ipse culpam suam hoe pacto. Dico etiam

meam culpam de omnibus excessibus,& erroribus in hoc meo proximo preterito itinere a me comissis,ignoranter, vel scienter,& pricor vos pro me orare. Q ιi vero hoc facere omiserit,

toties,quoties, comedet inmedio refectorir in solo pane, aqua, Ubi dicitur. Nec praesemat quisquam aliis

referre e&c.Praecipiunt Patres P latis omnibus singulis, ut regulam in hac parte inuiolabiliter obseruari faciant, O eos quos transg ressores inuenerat,qui videlicet audita,uel visa in itinere, e quibusscandalum pusillis oriri posset, narrane rint. graviter puniantur. Vbi item dicit 'egula . Similiter & qui praesumpserit &c. antiquissima sanctissimam consuetudinem non egrediendi extra clausererem dissonasteri ,sine expressa licentia . O benedictione praelati, ad memoriam omnibus nostrae congregationis Monachis,ac fratribus Pa tres reducunt. Itaq; sub poena fugitivis debita iuxta tamen declarationes supradictaS prsc piunt, ut nullus egredi extra monasterium praesumat,nilifacta sibi apulato facultate, bene dictione data. Qua ane benedictionem regredientes

316쪽

LIBgR I. , t dientes pariter de itinere,quamprimum accipere ab eodem Prglato,uel eo absente a maiore domus

teneantvrsub hisdem poenis. Caueant vero maximopere fratres, ne iter aggrediatur, aut equitet,

diebus festis ab ecclesia praeceptis.Quodsi aliqua

urgens necessito eos coegerit, tum non nisi cel brata, uel audita Milsa,vadant. In itinere autem meminerint se esse Monacho ac Dei famulos, ct idcirco non agitent superbe, o vaniter equos,non eos cursitare faciant: non

ipsi elatis incedant supercituis, non deniq; cantiuient more laicorum, maxime ubi audiri ab alia quibus possent,sed modenegrauiter, cu silentio:orando uel assedo, uel de rebus sanctis loquεdo,iter ceptum prosequantur. In hospiti s uero meritori sol quando eos in eis morari contigerit,cameram sibi a signari ab hospite faciant, ibiq; maneant ab altys semoti,ibi comedant,ibi Canonicas horo deuote persoluant, sint omnibua probitatis,ac sanctitatis exemplar.

SI FRATRI IMPOSSIBILIA

iniungantur. Cap. LXVIII. sI eui fratri aliqua sorte grauia,aut impossibilia Iniunguntur,suscipiat quidem iubentis imperium caomni mansiuetudine, & obedientia. Quod si omnins .irium suarum mensuram viderit pondus excedere simpossibilitatis su ,eausas ei qiii sibi praeest,patienterct opportune suggerat,no siuperbiendo,aut resistedo, vel contradicendo.Qgod si post suggestionem suam, in sua sententia Prioris imperium perdurauerit,sciat

iunior ita sibi expedire, & ex charitate considens es adiutorio Dei obodiati

317쪽

tis virtus, iuresuo exigunt,νpsubditus, quam primum,auditosui praelati pracepto, immo nutu perspecto,adobedientia se accingat. Vbi uero quidpiam sibi, quodsupra vires videretur, prece ptu fuerit,poterit se modesse, humiliter excusiare,rationem impossibilitatis adducendo. Quod situm etiam praelatu, in opinione sua pernere videbit,patienter impositum sibi onus accipiet, ac pro viribus exequi curabit. coqui prslati summopere curare debent,ne de eis dici iure merito possit, quod de phariseis quondam seruator Moster ρ δε- eauit cutietia dictum est in capitulo de qualitateiabbatis ast aut onera grauia,O importabilia in humeros subditorum, digito autem suo nolunt

ea movere. Meminerintq; ,se patres, ac Pactores esse,non autem tiranos,uel carnifices. Blande igitur imperent, ac discrete; Et ea tantumodo dili aestatribussuis praecipiat, quae possint vultu hilari,ct pro uiribus adimplere. Qui uero ab indiscretis praelatis, segrauari supra uires persenserint: visitatione de hoc apud patres conquerantur si opus fuerit, etia apud ipsum Des initorium, per literas tempore Capituli; ut sic discant Praelati mitius tu sibisubditis agere. Maiores uero prytati,tales, in subditossuos in humanos, ac feros ab

omni dignitate,ac praelatura absoluere debent,ina Ino de Iure tenentur. Cum enim a supremo omnisi

pastore,qui dixit. Discite 2 me,quia mitissum,in humilis tarde, tam insigniter degenerent, indigni videntur,qui animabus,eius praecios au ine re

318쪽

L I E a R I. 27 Idemptis, praesint, ct imperent. suantum ad praelaturas,dignitates, gradus: licet possit quilibet renunciarefauorisuo,nolunt Patres, ut nemini liceat renunciare prstitionibus, aut reci fare dignitates, sibi a patribus traditas nisi ob aliquam ex sex causis , quae habentur in Decretal. Diui Gregoris lib. primo. cap. Ubi cum pridem de Renuntiatione, per totum .

Praesumat alter alterum defendere.

Cap. LXIX.

Vmmopere praecauendum est, ne quinis oeeastone praesumat alius alium defendere monachum in monasterio, aut quasi tueri, etiam si qualibet consangui nitatis propinquitate iungantur. Nec quolibet modo id a monachis praesematur quia exinde grauisistina occasio scandalorum oriri potest. Quod si quis lite transgressus fuerit acrius coerceatur.

QVantu adpresens capitulu, tam siperbre

ue est,nihil hominus,est multa cosideratione dignum: quoniam nibit magis perturbat pacῖ, candosi occasione prybet, quam uidere impios, ac improbos exaltari, tueri,atq; defendi. Itaque eu quis a Praelato iure corripitur, eius amici uel fratres,nosolum publice, coram praesule eum- demet corrigant, uel salte iuste correptu, et emendatum a preposito nutibus, signis ostendanteuexu etia priuatim ipsum admoneant, bortentur.

ut humiliter penam subeat, quam pralatus.

319쪽

di a CoNs T. CAM A L. non odi uel liuore;Sed amore, o pietate ductus ei iniungendam iudicauit. Cum uero nouerint, Trrlatum aliquem iniuste corripere,ob informationes falsas sibi de illo factas publice, O coram alios, nullo modo p sumant ipsum de iniustitia arguere ,nec iniuste correpto ansam aliquam superbiendi, uel respondendi Prglato tum praebeant ofed postmodum priuatim curent,ut Praelatus rem diligentius cognoscat, ueritate perstem,innocentem absoluat.

quam aliquem passim cedere aut exco- municare. Cap. LXX.

vr vitetur in Monasterio omnis praesuptionis hecasio. Ordinamus, atque constituimus , ut nulli liceat quemquam fratrum suorum excomunicare, aueeedere, nisi cui potestas ab Abbate data fuerit. Peccates autem coram omnibus arguantur, ut caeteri metu habeant. Infantibus vero usq; ad quintum decimum annum aetatis, disciplinae diligentia sit,& custodia adhibeatur ab omnibus, sed & hoc cum omni mensurati ratione. Nam in sortiori aetate,qui praesumpserit aliquatenus sine praecepto Abbatis uel in ip s infantexIine discretione exarserit, disciplinae regulari subiaceat,quia scriptum est Quod tibi non uis fieri, alii ne

C superius in declaratione capituli Regu

ia vigesimiquinti,nos incidenter, perfunctorie de poenis, quas subire debent, qui in f tres conuitia dixerint,vel eos percusserint,locuti erimus: opere pracium est, ut hoc in loco i tuu

320쪽

L r x R R I. i 273einde iis digeramus. Declarando itaque hunc ιocum regulae,ita Patres ordinarunt,quod biduo fratres aquales inuicem verbis iniuriosis contenderint ambo puniantur ieiunijs panis aquae iumedio Refectori' uxta qualitatem delicti: ct itale magis qui magis comeruerit. Si aute iunior, seniore verbis columeliosis assecerit, vi puta simplex frater Diaconu, aut Magi Iru ouitioru , vel Subpriore puniaturgrauius,et salte per quindecim dies eameram propriam pro carcere habeat, qualibetsexta stria in solo pane, et aqua dum sic clausus manserit, ieiunet. Et si verba fuerint infamatoria, in publico prolata, poena huiusmodi duplicetur. Si vero suod Deus auertat Traelatum suum, verbis huiuscemodi uituperosis quispia,etiam prouocatus,aggredi viro patio praesumpserit, carceri per mensem ad minus mancipetur,o qualibet feria quarta, O sexta dicti meum in solo pane Ur aqua ieiunet. Demum in capitulo coram omnibus culpam suam dicat, ct vena petat ab ipso Prylato, fratribus, quos νerbis suis ita imprudenter scaηdali auit. Sι autem duo fratres inuicem rixantes, pugnis se inuicem percusserint, citra anguinis effusionem, ac fracturam membrorum; per mensem in proprijs ceulis , rice carcerum recludantur. Si uero fuste, aut baculo, aut cum sanguinis essu ne, duplic tur poena, ct addantur ieiunia pauis, ct aqua , feria quarta Osexta..in quis autem citra rixam, aut subitam bia

SEARCH

MENU NAVIGATION