장음표시 사용
51쪽
Auc TORVM cATALOG Vs QVORVM TEI TIMONII cin hisce libris Rhenanus utitur. Abbas Vrsipergensis.
Agathias. Ammianus Marcellinus.
Arrianus Nicomed. Asinius Quadratus. Ausonius. Bassus poeta. Beda Presbyteri Cassiodorus.
Claudianus. Diodorus Siculus. DionysiuS. Lbersheimensis monaste xij Chronica. Eratosthenes. Eumenius Rhetor. Eusebius. Eutropius. Felix Hemmolinus.
L.Florus. Francorum annales. GratianuS. Herodotus. D.Hieronymus. D. Hilarius.
Isidorus. Iulius Caesar. Iustinus. Kalendarium martyrum. Leo Pont. MaX.
Liber de magistratibus re prae
fecturis Romanis. T.Livius. Lucianus. Luitprandus Ticinensis. Mamertinus Panegyrista. Martianus Capella. Maximus Plan es.
Pacatus Panegyrista. Paulus Rmilius. Paulus Diaconus.
Plinius Senior. Pomponius Mela.
Procopius. Prouinciarum liber. Prudentius. Ptolemaeus.
Ratherius Veronensis. Regino Prumiensis. Sex.Rus . Rupertus Tulliensis.
Senonensis monasterii Chronica. Sidonius Apollinaris.
Solinus. Stephanus. Strabo. Suetonius. Suidas. Cor.Tacitus. Theodorituri Venetius.
Velleius Pater IunPa.Vopiscus. Vinefridus episcopus Magontinensis.
52쪽
v I GERMANIAM vetere ad Alpeis ustri extendiit,& Rheni sonte a meridie,de quorum numero praecipuus est Poponius Mela,Rhetiae bonam partem in dextera Rheni ripa Germaniae: in sinistra Galliae tribuere coguntur. At constat eos tractus qui Brigantinum Iacum attingui utrinq;& etiam
superiores, sub administratione fuisse dii cis Rhetiarum. Siquide apud Arborem seis licem,quam Arbonam hodie uocant praesidium Rhetiae primae collocatum fuisse,n5 aliter quam Eregantiae siue Confluentibus in opoposita ripa,suo loco docebimus.Nec abs re Strabo de Germania los quens lib.v I l .Primae huius regionis partes,inquit,sunt Rheno proximae ab ipsius sere sontis initio, quoad in pelagus insunditur. Discit serὸ. Ergo Germania no pertingebat ad Alpeis, & ortum amnis Rheni.Itam sciendum supra Danubii sontem inter Germaniam uesterem & Rhetiam primam, limite a Romanis suisse constitutu. Huc a quibusdam Impp. promotum legimus arridente uictoria. Fuitis sane terminus a meridie partem hanc ueteris Germaniae quae Sc Alea mannia postea dicta est, a prouincia Rhetia prima siue superiori diis rimens. Confinium Germaniae Rhetiae in hoc loci n5 latuit ueteres. Nam C. Solinus de Germaniae terminis loquens, Vigeuonum qui
sinus maris & Setionem montem accolunt facta mentione, extendi
illam inter Hercyniu saltu rupes Sarmatarii tradens, Vbi incipit, inquit Danubio, ubi desinit Rheno persunditur. Siccp Danubi j casPuta meridie propeinodum Germaniae ueteris terminii facit. Quae res mouit cultis sinum poetam Cl.Claudianu, ut sic caneret ad Moecenatem suum Stiliconem Vandilum.
Sublimis in Arcton Prominet hercyniae confinis Rhetia siluae Quae se Danubri iactat, Rheni in parentem,
Vtracp Romuleo praetendens flumina regno.
Fontem Danubii Rhetiae, ceu uides,assignat propter uicinitate. a Postreo
53쪽
Postremuliero carmen diligenter obseruandum Tran Danub ianas& Cisrhenanas prouincias innuens nam has intelligit Romulei regni nomine. Sane nuc melius uerba Taciti intelligetur, quum scribit,
Germaniam a Galli js Rhetii sep & Panoniis Rheno ac Danubio fluminibus separari. Siquide Danubius G crmania ueterem de qua scriptor ille loquitur, nec erat alia continentibus intra fines suos adhuc se Germanis, dirimit a Rhetiae superioris parte uersus meridie : nam supra sontem huius,ut dixi,confiniti Germanie 5c Rhetiae erat, locorion multum distanti, quem nos in sequetibus certius indicabimus.
Deinde separat idem fluuius de qua re minus ambigitur, Germania ueterem a Rhetia prima, Ac a secunda cui Vindelicis quoq; nomen, sed uetustius. Ite a Norico ripensi tum ab utraq; Pannonia prima ocia cuda. A Galli js se ludit Rhenus. Enimuero Tacitus quu pugnam Cecinae cum Helueti js describit in historia Augusta, commemorans nuncios ad Rhetica auxilia misses, & iuuentutem Rhetorum statimastuisse, satis innuit qui nam utraq; Rheni Brigantini* lacus ripam tenuerint supra Danubri caput uiam res non procul a castello Thermaru gesta est subira Ste Uocecio. Ascribedum huc limitem per Danubium esse ductu sub Augusto, quemadmodii Sextus Rustus auitor est non quod Rhetiae Noricii,& Panonis Germanis suerint addptae quas illi nunqua possederant, sed quod eas regiones quum ut rentur libero iure, sibi Romani subiecerint.
V Eterem Germania incoluere populi indigene Teutones Cinas bri, Marsi, Gabri ui j,Sueui, Vadali, Bataui, Caninefates, Mattiaci Catthi, Vsipiss Tectieri, Aru fieri,Chamavi, An ortuari j, Duloibini Chasuari, Frisin Chauci, Cherusci Fosi, Senones agobardi ueti digni, Autones, Anglij, Varini, Eudoses, Suardones, Nuithoes Narisci, Hermuduri, Marcomani Quadi, Marsigni, Gothigni, Osi, Bu, mi Lygii, Arti, Helvecones, Manimi,Elysii, Naharvali, Gothones, Rug 3 enaon 3, Suiones Astiones, Sitones, Peucini siue Bastarnar Fcni ac Venedi. Ex Cor. Tacito. Ptolemeus qui post Tacitu scripsisse
creditur,sed antiquioribus usus tabulis,more Grsco mutas subinde nomina,Teutonarios comemorat, Turogos, &pro Quadis Tua, dos,& caeteros . nam pas Iim extat uolumen. Externi populi incoluere sed qui iam olim uel discesserint uel euanuerint pars Celtarum
duce Elitovio in saltus Hercynior sttuor trasgresti,Te.ctosages,Boii, Heluet 3. Hodie Sclauini siue Vinidae, quos a ueteri loco Bohemos, Squos Polonos appellamus. Arrianus Nicomediensis, qui libris octo uitam Alexandri Magni descripsit, accolas quosdam Danubi j
54쪽
recenset in ripa Germanica. Secundum hanc inquit pugnam triduo Alexander ad Danubium fluuium prosectus est, omnium quidem longe maximum eorum qui in Europa sunt: lGgissimo tractu per terras excurrit gentes bellicosias praeterlabitur, & eas magna ex parte Germanas ex quibus ipsius amnis sontes oriuntur. Earum gentium
postremi sunt ades ac Marcomanni,deinde Iazyges SImatarugens: post hos Getae.Deinde Sarmatarum magna pars. Postremo Scythar,rlin ad exitum fluminis pertinent, unde per quin Q ostia in Euxinum pontum effluit. Haec ille lib. primo. Scripsit autem M. Antonino principe. Caeterum Plinii caput quo quinq; genera ueteris Germaniae populorum enumeratur, castigabimus explicabimus', non indiligenter lib. tertio.
Caesarem,& postea sub Caesaribus incolumi dum
P Opuli Germaniae ueteris in summa libertate uixerunt.Ne tameputes libertate in an archiam exisse reges ex nobilitate queo natio, duces ex uirtute sumebant,ut scribit Tacitus. Nec regibus infinita aut libera potestas. Duces exemplo magis quam imperio preerat, non ut sed dexteritate suis commendati. De maioribus rebus princiis pes consultabant,de minoribus omnes, sic tamen ut apud principes
consilia retractarentur,nam uulgus raro sapit. Regibus uel principibus autoritas dignatio. ex aetate,nobilitate,seu laude bellica. In coiscili js eligebantur principes, qui iura per pagos uicoso redderent, Centeni singulis ex plebe consilii autoritatisin pratia aderant. Sacerdotes religio uenerabileis faciebat. Adulteria seuere puniebantur. Noctes interdum epulando transmittebant,no sol udies ma diem inquit Tacitus, noctemo continuare potando nulli probrum. Unde quibusda adhuc festis diebus apud nos a nocte cognometum, ut est ille sub calendas Ianuarias, quo iuxta ritum Christianum, seruatoris nostri natalem celebramus antiquo uocabulo S haud dubie ex ethnicorum obseruationibus relicto, Uuinnachi appellatur, a uino uis delicet conuiu 3sq;. nam Vuia sidus Anglus qui Bonifacius mutasto nomine dictus est, Archiepiscopus postea Magunciacensis, ins dicat in epistola ad Zachariam sit in mum Pontificem, Germanos
hanc ob causam reprehensos, suae consuetudini praetexere, quod Romani circa templum D. Petri calendis lanuarijs ethnicorum more choros ducant,& acclamationibus ubio personent, ac mensas eo die ac nocte onerent dapibus, nec quicquam supellectilis uicino ros
ganti accomodent,ne ignem quidem ipsiim. Apparet igitur non sosa a lum
55쪽
4 RERUM GERMAM sc ARVM tum Germanos sed etiam Romanos hic maiorum suorum cosiae tu ldinem diu reuiauisse. Tametsi Zacharias in literis, qui b. Bonifacio respondet testatur praecestarem suum Gregoriu eius nominis teratium,& se morem hunc damnabilem iam olim abolitum, sed denuo repullulascentem sustulis te. Proinde no esse quo se excusent Germani quin idem faciant. Sed redeamus unde digressi stimus. Bellabant olim Germani uagis incursibus,& disie fias per cateruas, deinde idoga aduersum Romanos militia, insueuertit sequi signa, subsidiis fir/mari,dissita imperatorum accipere. Eos comercium cum prouincialibus populis in ripa tantum uel Rheni uel Danubia habere permittebant Romani Hermunduris' exceptis, quibus adeo fidebant ut inαtra Augustam nobile illa Rhetiae coloniam, e regione trans Danu bium sitam,& penitiora loca admitteretur, sine custode traseuntes, quod aliis no licebat. Siquidem ut alibi scribit Tacitus, quod c5tus melios stimu erat uiris ad arma natis inermes ac prope nudi sub c stode& precio cuprouincialib.coibant. Porro post armis Drusi
Neroniscn 8c Germanici sub Augusto ac Tuberio suis in sedib. ob,
ruti sunt Germani ueteres aliquadium agis seipsos mutuis belli sati triuere, it quod prouincias Romanoru trasrhenanas uel transdanuhianas incursaret. Hoc est quod Tacitus est, Inde otiu, donec occasione discordiae nostrae & ciuili uarmorum expugnatis legionu hybernis etiam Gallias assectauere. Catthi Cheruscos sibi subiecerui. λnsi harios pepulere Chauci. Alios alii impetebant. Quae inter ipsos diu
scordiae exitiales in causa fuerunt, ut Germanorum reges,ad Romas nos subinde respicere cogeretur. Vnde uis inquit Tacitus,& potestia regib. ex autoritate Romana. raro armis nostris, saepius pecunia
iuuantur.Vbi diligeter obseruadu id studio sui se Romanis ut Germanos ad discordias illicerent. Claudius Aug. Arminii nepotem ex
Datre nomine Italum Romae educatum, Cheruscis petentib. regem dedit. Is auum maternu habebat Catum eru Catthoru principe. Amii serant aut Cherusci tum nobileis suos per intestina bella, hoc uno reliquo stirpis regiae. Marcomannis, Quadiso inquit Tacitus. usque ad nostram memoriam reges manserunt ex ge te ipsoru nobile Masrobodui Sc Tudri genus iam Sc externos patiuntur. Velledam uirsginem nationis Brucsterae tradit idem late imperitasse, uetere apud Germanos more quo plerasti' sceminaru fatidicas & augescente susperstitione arbitretur deas. At* hoc est quod paulo post apud euiidem Bataui Romanorum ilietes notant, quum inquiunt, Si domis norum eleeliosiKhonestius principes Romanorum quam Germa norum sceminas tolerari. Tyberius Aug. Germanico Caesari reditu
56쪽
suades in quada epistola scripsit se novies a D. Augusto in Germa, niam millum, plura consilio quam ui persecisse: sic Sicambros in deis ditionem acceptos,sic Sueuos, regem: I; Maroboduum pace obstris istum. Quemadmodu uero per Drusum domitis Vsiph s& Sicam,hris Tendieris Catthis, Cheruscis, Marcomannis Q,& Sueui sinister Rhenum ac Albim profligatis & ad Albim uso promoto limi, te Germaniam conatus est in prouinciae formam redigere D. Augustus imposito Varo cum tribus legionibus: sic Valerius Probus Caesar deuietis Alemanis in Germania prima, limitem Romanum usim ad Nicrum fluuium qui uulgo Neccer dicitur, protulit, exaedio
scatis in eius amnis ripa uarin s munimentis,in quibus praesidia locarentur:aemulatus in hac re Drusum, qui in tutelam nouae prouinciae
per Visurgim Sc Albim stationibus dispositis, per Rheni ripa quinaquaginta amplius castella erexerat. Ulteriorem istum Nicri limitem diutius Probus tenuit,quam ueterem illum D. Augustus. nam occisse mox Varo rebellauit Germania. Proinde in ripa Nicri quibusdain locis mira adhuc antiquitatis Romanae uestigia cernuntur, ut aspud Uuimpinam, oles urgum,& alibi. Bisita Φ Germania uetus redigi in sormam prouincie coepit, semel sub Au usto prouec iis ad Albim usin Romanorum exercitibus, deinde ad Nicrum promoto limite Probi Caesaris principatu . Tradit enim Fl. Vopiscus, Probuquum post Aureliani morte a Germanis Galliae plane possiderent,& in ripa Rheni Romana securi uagaretur, receptis sexaginta per AEGallias nobilissimis ciuitatib.S prope infinitis millibus hostium oecisis reliquias ultra Nicru fluuium S Albim remouisse. Tu intelli, ge reliquias Germanorii ultra Albim, Alemannoru ultra Nicru susisIe submotas.Tametsi mendose legitur in Vopisci codice excuso, R. pise Nigrum pro Nicru & Albam pro Albim. Ita accipieda Manlii quo Guendatusque Statiani uerba quum apud eunde autorem paulo ante sic loquitumTestes sunt,inquit Germani & Alemanni logei Rheni submo, ti littorib. Inter posteriores porro Caesares tu ferro tum incedio Gratianus qui in occidente imperabat, Alemanos trans Rhenu persecuistus, ultra Nicrum propulit,caesis illoru amplius quam xxx. milibus apud Argentuariam, quae Colmariae proxima est, nunc obscurus uicus olim oppiduillustre. Quam rem Ausonius in luculento carmis ine quod de Mosella lusit his uersiculis celebrauit,
Dicamus laeto per rura uirentia tractu
Felicem fluuium Rheniν secremus in undis, Sola stib Augustae ueniens quod moenibus urbis Spectauit iunctos nati Φ Patris triumphos, a 3 Hostibus
57쪽
Hostibus exaetis Nicrum super Sc Lupondum, Et sontem Latiis ignotum annalibus Istri. Significat autem triumphum in Augusta Trevirorum habitu si, iste, quam praeterfluit Mosella ueterem Romanorum principum ses dem. Deprauatum est Ausoni j carmen, nam uulgo legitur, nigrum super & lupo nudum. Quod si quaeras lector quid sibi uelit Lupondum, scito quantum ego coiectura assequi possum, Lupondum siue Lupodunu, aut LuψPonum,eam arcem esse quae nostratibus hodie Lupisdicitur, a qua nobilissima tractus eius Comitum familia nome sortitur. Diruta susit anno decimosexto supra mille simu & quadringentesimu iussu Silagi simundi Caesaris & cocili j Costantiensis. Sed indicat ruinae quam
egregium munimentum fuerit procul dubio olim a Romanis constra Alemannos pro militibus limitaneis costruetiam. Ego nuper Augusta Rhetorum, ubi comitia Ro. Imper a Carolus Aug.celebrabat, rediens per Martianam sylvam,quum Nicrum tortuosissimu amne Propter perplexam uallium curvitate toties transire cogerer, singula satis diligeter sum contemplatus. Ab origine Nicri & arce Lupondo no ita procul abest ortus Danubq,trans cuius sontem pulsos AleSuper pro mannos canit Ausoniusmam super usurpat pro ultra,confinium inis
ultra telligens Rhetiae&Germaniae quod est supra Danubh caput: necpenim ultra Danubium submoti sunt alioqui Rhetia inuasissent quae Romanorum erat prouincia. Iam si scias Alemanos colle stitium poopulum, ex Sueuis partim constitisse,& se Sueuos appellasse, hoc emloco Sueuos Strabo quoin ponit, intelliges ex ηs quae diximus lepis dissimum epigramma Ausonia quo Danubius Nilum alloquitur,&Valetinianum patrem ac Gratianum F. Augg. Id quia promoti imo propemodum restituti limitis meminit & uietoriae cotra Alemanarios obtentae uisum suit huc adscribere: illyricis regnator aquis tibi Nile secundus
Danubius laetum prosero sonte caput. Saluere Augustos iubeo, natum Patrem , Armiseris alui quos ego Pannon's,
Nuncius Euxino iam nunc volo currere Ponto,
Ut sciat hoc superum cura secunda Valens, Caede, fuga, flammis stratos perrisse Sueuos, Nec Rhenum Gallis limitis esse loco. Quod si lege maris refluus mihi curreret amnis, Huc possem uictos inde referre Gothos.
Nec uero quisquam miretur quod Ausonius Valetinianu & Gratia
58쪽
Marx p Rinvr ' νnum hic Augustos uocat,& alibi Valentem Augustum adhuc suis perstite Ualentiniano.Nam is filium Sc fratre no Caesiares sed Augustos appellauit. Quam rem Ana. Marcellinus libro vigesimoseptiamo,qui nondum est evulgatus an otauit his uerbis, In hoc tamen, inquit, negocio Valetinianus morem institutum antiquitus, super pressus,no Caesares sed Augustos germanum nucupauit& filium, benevole satis. Nec enim quisquam antehac adsciuit sibi pari potes state collegam,praeter principem Marcum,qui Verum adoptiuum fratrem absim diminutione aliqua maiestatis imperatoriar socium secit. Hadienus ille. Extat Sc alterum epigramma gratulatorium apud eundem poetam,de sonte Danubii per Valentinianum & GratianuAugg.reperto occasione uidelicet eius uictoris cotra Alemannos. Id est huiusmodi, Alloquitur amnis Valentinianu& Gratianu Augg. Danubius penitis caput occultatus in oris
Totus sub uestra iam ditione fluo. Qua gelidum sontem medias effundo Sueuis, Imperijs grauidas qua seco Pannonias, a Et qua diues aquis Scythico soluo ostia Ponto, Omnia sub uestrum flumina mitto iugum. Augusto dabitur sed proxima palma Valenti. Inueniet sontes hic quo* Nile tuos.
ut in quum aRheni tum a Danubri ripis attingentes,&illarum sub Caesaribus status.
P Rouinciae Romanorum a Gallica Rheni ripa ueterem Germas
niam attingentes sunt, Maxima Sequanorum, Tractus Argentoratensis, Germania prima,ac Germania secunda.
Omple 'itur Maxima Sequanotu, Sequanos interiores, Melouetios, auricos, Sequanos exteriores siue cismontanos, ac, ut
summatim dica,tota dioecesim Basiliesem, hoc est, Sungauia & loca Colmariae uicina us ad sos Iam illa terminale Eccenbachi rivi, ubi confinium est Maximae Sequanorum 8c Tractus Argentoratensis, uno milliario supra Selestadium. Nam hucusin Sequanos protenodi satis indicat Ptolemaeus , qui Sequanis Argentuariam tribuit, cuiusruinae iuxta Colmariam uisuntur. Tametsi suspicor quicquid R A trans
59쪽
trans Ellum amnem est Sc Marcam inter hunc & Rhenum, olim ad Sequanos,Cisellanam uero partem ad Tractum Argentoratensem Sc Germania primam potius attinuisse. Dicta Maxima, subaudi Prouincia: quod amplissima sit. Sequanorum ditio olim ad Rhenum us que pertingebat,ut & Mediomatricorum ac Treuirorum. Hinc Iustius Caesar scribit Rhenum fluere per fines Sequanorii, Basiliensem dioecesim 8c Sunga uiam intelligens. Idem in Sequanis cum Ariovis sto conflixit.que pugna ad D. Apollinaris facta putatur. is locus milliario Germanico a i lieno & Basilea distat. Postea quum hae regiones omnes in formam prouinciae cessissent, & praeiaciturae constituo cientur, Helvetii Rauriciin Sequanis sunt adiumsti. Multum autem uetustatis Romanae,quantum ad distinctionem prouinciaru attinet reperire est in dioecesibus episcopalibus apud Christianos quemadmodii libro tertio sussus docebimus. Vtin iam olim Sequani, quorum fines praeterlabitur Rhenus, Visontionem caput habebant, &Visontionensem magistratum agnoscebant: sic hodie Sungauitostaq; Basiliensis dioecesis, quantum ad ecclesiasticum imperium aistinet, Ut continum archiepiscopum agnoscunt. Regebat Maximarri Sequanoru suus praeses: nam inter triginta ac unum praesides quos Romani in occidente habebant, etiam Maximae Sequanorum praesses enumeratur. Is, ut uidetur, apud Uisontionem habitabat, uirospectabili Uicario septem prouinciarum subiectus. Habebat haec quoq; prouincia suum Ducem militare, qui Dux Sequanici, subaus di limitis ueI tractus siue prouinciae Sequanics, siue per Sequanicii, appellabatur. Is apud Olinonem castellu ubi hodie nemusculum est uulgo Hole dictum,&uiculus ueteris uillae nomine proxime Basioleam, praesidium perpetuum habebat pro custodia limitis in Rheno contra Alemannos. ibi loci liber praesecturaru Romanarum milites Batauienses commemorat. Porro tum Praeses ipse tum Dux ad dicecesim uiri illustris Praefecti Praetorio Galliarum pertinebant De Sequanis interioribus intelligit Ausonius,quum Allobroges hiis ivns Aos esse dicit, sic canens, Aucinis Insinuant qua se Sequanis Allobroges oris. iocus Tametsi uulgo mendose legitur, qua sese Cauis.
' π Aximam Sequanorii excipit Tractus Argetoratensis ad sa 1 sam terminalem Ecceta bachi fluuioli miliario supra Selestadiu, iisdem propemodum finibus olim inclusus quibus nunc dioecesisArgctora tensis circuscribitur, nisi quod uersus Mosella fluuiu huic multum decessisse uidetur, quousq; Germaniam superiorem siue primam
60쪽
Lia ER P Ririus o primam Ptolemaeus extedit, cuius haec pars fuit. Cotinebat Argen tohatum, Brocomagum,SI Elcebum. Hac regionem olim Mediomat si tenuerunt,quorum fines praeterfluere Rhenum autor est Iulius
Caesar. Proinde de episcopalem Mediomatricorum dioecesim hucuus ii protensam fuisse sunt qui tradant priusq; Argentorati sedes espiscopalis per Fracorum regem Da obertum costitueretur. In hue Mediomatricorum tractum qui postea Argentoratensis dic his est, olim ante Iulii Caesaris aduetum immigrarant Tribocchi qui & Triboni Ptolemaeo,e ueteri Germania uenientes, ceu Strabo prodit,&nos infra rursus comemorabimus. Argetora tensi tractui praeerat,ut arbitror, Cosularis Germaniae primae,praeerat Sc Comes Argctora tensis qui inter sex Comites rei militaris quos Romani in occidente habebant, quarto loco resertur. Quem facilis est coniectura non sos
tum Maoistro peditum in praesenti, quem & Praesentalem uocant, sed & Magunciacensi Duci Cosularim Germaniae primae paruisse, quando Argentoratensis antistes hodie Magunciacesem agnoscit, ut sic sciamus ad Germaniam prima hunc tractu pertinuisse. Aliatia uulgo Prouinciae nomen est, ab Alia fluuio qui mediam interfluit, olim Elli nuc Illae nomenclatura celebratus. Alsae 8c Alfatiae uocabula rudi seculo Francorum regum debemus: quorum domestici seria hae & ab Epistolis homines Gallici, quiduis quolibet uocabulo nos
minabant modo latinam formam imitaretur: nam hac lingua omnia tum diplomata scribebantur. Sincerior est apud nos uulgaris appeblatio Elias quae ab Elcebo origine habet, quasi Elces e in s mutato. Elcebus ab Ello fluuio quem Alsam uocari diximus, & Cebo riuo. Eius oppidi meminit Cl. Ptolem sus. No procul abfuit a Selestadio.
HInc Germania prima quam elegatiores superiorem uocat, limitibus Argetoratensis dioeceseos Nemetesis, Borbeto mage sis& Maguncia celis pi scipuὰ finitur, Mediomatricos ac Treuiros atotinges. Siquidem hanc ad ob inca amne hoc est ad Mosellae ripam Ptolemaeus evredere uide Magna itaq; Lotharingiae parte olim coplevitebat. Vt minus miradu sit quod Ammianus fonte Araris Gersmaniae primae tribuit, sic lib. πv.scribens ubi de Rhodano loquitur, Et emensus inquit,spacio flexuoso Ararim, quem Sanconna appellant inter Germania prima fluente suum& nome adsciscit. Vbi aut Ammiarii legedum in fluentum suum & nonae adsAut, suum ei nomen adsti, locus scit. Oritur aute Araris proxime Vosaginas Alpeis in collimitio Sequanoru& Germaniae primae. Proinde & Maro de hac Germania prima locutus uideri potest in carmine Bucolico quum inquit,