장음표시 사용
311쪽
me tamen servi isti vel liberi qui de hae solitaria & angelica viri emi. an sunt Itim inaugurandi : ex hac novella per triennium in mona
rio manere debent, trechram & vestem laicorum retinentes; & post illud rema, ue .llis di iuri ut loquitur eadem serma qua Herodian. lib. . inquit, ς - & eodem libro, ri.
mine sacerdotum exutum ; de apud Plautum fere te Iehema. Et intelli Ait Junimanus religiosam vellem, quam, pollea stolam monachicam. Aecursius oma mentum hoc constire notat ex cucullo & scapulario : cucullem enim quem nocturnum Iuvenalis vocat notillimo loco Sa r. 6. sbi proprium fecere Mona
chi, ut nempe hoe indumento ad fovenda & temnest di
inter orandum cubandumque uterentur , ut Sidon Apollin. scribit epili. r6.ιιτ.cucullum mittens ad Abbatem Chariobaudi. Sed vida in eum locum Joan. Savaronem. Vesti addere oportet tonsuram, quae diversa est a laica . Nam ut Nataraei qui voto se obstringebant δ Actuum M. 27. Ω 26. caput radebant , Leam et i ita & Monachi nostri qui Nar araei dicuntur nominatim a Gregorio Nariantenci, ut a Chalcondita, mili Ira Rhodientes quos constat esse Monachos. e. Ctim saeculum, de rur. ρ re β . . - . Videntur igitur Monachi m stri fluxisse a Nara ratis & Usaeis Iudaieit: nam& Philonem Iudaeum id Z. Gra descrinsisse των , nominatim ait eruditissimul Patriarcha hotius m Bibliotheca pag. IIo. Quam is vis aenoscat d. lib. Philonem ex pmsesso tractasse de Estais , qui , ut ait habebant M να-ρι- ω My sia: ex quo Photii loco sumpssse videtur Scaliger quod scripsit adversu; Eusebium D D. Hieron. quot verisimile est deceptos fuisse tame,diressa nominiς & rei similitudine. . - . Et ex eodem instituto constat esse id quod hoc loco Iustinianus constituit de communi Monachorum vita . ut cinnmuniter edant & bibant, & dormiant in eodem cubiculo; sed tamen de in unum emque habere suam νααευνην, id est, ut Iulianus Antecessor exposuit, tui citram humo constratam. Et erravit D.Cu- iacius in explicatione hujus vocis, ut titis probavit Franc. Pithoeum in Glassario ad Julianam Antecessorem; & ita lego in vetσι GDEario manubrapta Anci laudi Gotthi, chameuniaq esse floreas, lectos , ex quibus nempe eae citras istas conficiebant. Nam & D Hieronymuς tu Aggaeum Prophetam χαρουν Des esse ait humi dormitiones, quat a veteribuet Philosephis fuisse usurpatas constat ex Seneea epistola I. lib. t. A pertim cultum, intonsum caput, σ που igenti rem haνbam, ct indictum argento odium, oe cubile humι porrum, Ualde quoque notandum est, id quod hoc loco constituit Iumnianus , ante monasterii ingressum congendum esse testamentum; veteres illos Essaeos obseria vare Blitos ex eodem Philonis libro, relinquentes tamen , ut-ait , bona quae habebam, suis, non extraneis. Valet igitur testamentum poli monachumum , nee fit irritum; unde certissime D. Cul ac ius colligit monachismum non esse ea apitis minutionem eadem ratione dicam, monachismo non rumpi substitutionem pupillarem, id est, testamentum quod pater filio fecit , contra Bari tum & Zalium in L In pupilloνi, ff. de vulgari G pup. monachumo etiam non lolvi patriam potestatem, quoniam non silvitur nili terris modis lege de
312쪽
Nee obstat quod de Flamine Diali & de Uimine Vestali UImani
Lb. regul. tu. Ita auctoritate enim publica, ut ex Comelio Tacito lib a I. colligere licet, inaugurabatur Flamen Dialiς, etiam inuitii fi diles vel consecrabatur Vestalis, quae & ideo capi dicebatur, ex notissimo Aut G Iu loco , & eertissimum est aure civili filiumfamilias non potuisse votum facere
sine consensu patris, La. de polliciti quod & Servius nota in illud vi sti
. t M hoc nemorum cultrix Latou a Ursa. In pater famulam voveo. αρ te laquit , ipse pater. nam selus pater auctorandi potentem habet.
313쪽
Institutiones D. IusfinianL Commentario jam explicatam pag. 363.
Cum additionibus re eorrectionibus novialis.
Cum societas ad emendum coiretur ; & convenIret , ut unus reliquis nundinas, id est, epulas praestaret , eosque a negotio dimitteret: si eas eis non iolverit; & pro socio & ex vendito cum eo agendum est. U L L A M extare in libris Iuris eivilis dissiciliorem hae tege Uum De etas, quam interpretandam suscipio, iam monuit eruditissimnet dominus Culae. si obferri eap. 17. qu in re dubia nihil quidquam certum se polis afferre prosesius est ingenue; & probabilia quaedam obiter & obscure indicavit . Ego rem non adeo perfricui frontem , vel extra terminos pudoris saltum expedivi ; ut quod vir incomparabilis assequi non potuit, me praestare posse contendam . CO-- ... n bor tamen iupplere quaedam &, ut verbo Iurisperitorum utar, superadiicere I fretus auctoritate Iustiniani, qui in Conse tutione de eo. ptione digestorum, notas Ulpiam, Pauli , Martiani ad librum magni Papini ni, quas notissima Constitutio, quae extat in Codice T Miano, tit. de re sonis prudentiam, omnino improbaverat , ideo compinavit & recentavit ' in oras, inquir, ea fumantur, qua ad repletionem summi admirabilis hir/nii n e , , unu/s forsan deterioris sententia
tuendm est Hoe mihi tamen arrogare non ausim, qui in hae dissertatione in-ri magni vestigia, reptabundus licet , sequor tamen . Sunt autem huius leniequatuor interpretationes. S
urimum g graphorum & interpretum , qui plerumque hi dim . bis nostr l . 'eis. confugere silent ad Σol times. tamquam
ctim in hae L seriptum sit, sesietatem ad emen h e C Urim e , ut inius ex sociis reliquis nundinas,
pr*st Nis 'I n otio dimitteret: his epulis non solutis ab eo qui praestare eas tenebatur, di pro secio & ex vendito agendum esse; ut d
314쪽
ceant, utramque actionem posse euncurrere , & ex hac conventime suisse foramatam, fingunt emptionem societati sermixtam fuisse qui unuet ex sociis suscepit se daturum has epulas certo pretio. Atque ita esticiunt, locios , quibus unus tenetur praestare epula , suisse emptores . illum vero venditorem epularum, de quibus praeliandis recte agitur hae vel illa actione . At lex simpliciter ait convenisse, ut unus reliquis nundinas praeliaret, non vero ut reliqui vicissim teneamur praeflare certam pecuniam, quam nec revera praestandam esse censent , propter verba sequentia , quae ita ex quibusdam libris legenda sunt, e que ad xegotium dimitreret. Ex quibus iniciunt cum, qui epulas praeliare tenetur, reis liqum socios ad negotiandum dimittere: qui quia negotiantur pro societate, ab ipso fit satisfactio de pretio constituto pm epulis; quia, uno verbo, praeliantur epulae pro pecunia. Quibusdam etiam magis placuit vera lectio , eo que a n gotio dimitteret . quae verba, ut Accursus testatur, ita censent esse accipienda, o dimitteret a negotio pr.essandarum epularum , quas ipse ex conventione prae stare tenetur . Soti haec merito displicent domino Cui acio. Secunda interpretatio est D.Cui acii. Eruditissime vir magnu; observat nullum emptionis genus contractum suisse inter socios , qui societatem coisse proponuntur ad emendum ; neque vel ex vendito vel ex empto socios adversm socium actionem habere potis e proclivior tamen est in sententiam eorum qui legendum esse censent, eosque ad negotium dimitteret, quam illustrare tentavit. 2ed non solutis epulis quorsum detur actio ex vendito, vix assequi p. test ἱ eamque
non ibesis dandam esse contendit, sed venditori, qui rem de qua emenda mi ta erat societa , vendidit. Denique non eodem fine dari , quo datur actio pro socio, neque iisdem dari: non tamen docet cui fini vel eui bono xctici ex ven. dito danda sit venditori; &. hoc nobis quaerendum reliquit , quod latius in se
Tertia interpretatio est Antonii Fabri auctoris eximii, & p. elidis Segusiani, cui inter socios mixturam quoque cum veteribus utriuique contractuς, emptionis & societatis , intervenisse in hac pactione eenset . sed alia ratione ; sectos nempe , qui ad negotiandum dimissi sunt , t hane enim lectionem magii qumque probat dimissi, inquam, a socio in epulas praestare tenetur, quoa emunt tibi adquirere , non socio, sed societatis iudicio rem emptam copi communi re, L. Si quis societatem 74. E. hoc tit. Hanc tamen emin municationern esse emptionem Sc venditionem ἰ nam & partem pretii secius sol eu tςnetur . Quod quis non. videt esse nugatorium, quia sne ulla emptione & venditione ipso iure vel statim res praesentes communicantur, 3c vicissim traditae consentur; vel quae postea acquiruntur, sine ulla quoque emptione venditione, ex vi & potestate huius contractus societatis in commune rediguntur ; quod ii secius qui acquisvit, facere detrectet , ad id cogitur actitam pro socio, quae hoc cata sinia datur , & etiam competit manente societate , L. 31. 6. Idsm rapiniamis . L. 73. f. pen. L. 74. E. eia. Denique notandum est quod gloma observat, hoc tantum procedere in secietate omnium bonorum, non in haci Acietate ceriae rii. Quarta interpretatio est eorum, qui hoc importunum verbum eptitas facesser evolunt, & nulla sere mutatione legentum esse censent empolas, vel a citis inter se dissident de vera huim novi vocabuli interpretatione . Primuς enim inudis lielmus Fomerius Antecessor Aurelianenlsis eommentario ad tit. de verbor ign)βω-
ii ovi, & Radulphus Guil Iielmi filius, in libro rerti in Dotidianarum, em lamesse -- DisitiZed by Coo le
315쪽
eis. teneri reliquis ex sonum i ς '' i, i & ex negotiatione lucri in
piaestare socium secus. H MIym embis r quia qui ad emςn-,cticinem, & pro socio & es V R '' eoetelia nundinas pra dum societatem contra er dx h non videt ella Callistaret, prope eit WI R, ipsemet i ibimunierat quid vendem sensetur
Melior Videri potest interpretat O VM - - serisu ira
Et si suillat haee Ulpiani mens, unum cuntari ad emendum necessariam conserte , ut constat hanc conventio
nem iam ζ mi sam fuisse ex L . si ioco hoc ita simpliciter enunt raut in notissimis tituli nostri l- , teneri m*m , II
peram : nec enim rem mitissimarri , obscura illa ver viri caremtione Oc mu
stati vocabuli ulu pati ne obumbrallet. Denique , quod ait Wtium mercis, nulla a ritate probat . Scio em tam disi ς2 est d, imo contractu emptionis, di de luem negotiationis, ex Suida , Uςim SAilin, Aristophanis: at em tam dici quoque pretium rei, eadem
senari mercem & pretium , neque usurpatum , neque adnotatum reperies . Sed hoc lubenter concederem viro qui multa me docuit dedocuitque, nisi alia multa obstarent, ut.ex interpretatione horum verborum, a u .est dimitteret, liquido eonstabit et quam tamen lectionem non probat, & cum uerisque legendum esse censet , refove ad negotium dimittere . Retineamus igituemilanter & ubique sectionem Florentinam , quam Basilica eonfirmant , nundinas, id est, παtas, praeflaret, e que a negotιo dimitterat . Et allor. speciem & sententiam huius legis assequi valeam praemittamus quIdam, qu.e in contextu explicauda & notanda occurrunt : & primo videamus, quomodo accipiendum si quod Ulpianus ait , societatem ad emendum couam uisior secundo, quo sensu Ulpianus dicat nundinas esse epulas a temo, quom do is qui praestat epulas , possit caeteros a negotio dimittere : quarto,
316쪽
tione non solutis epulis, R. pro socio & ex vendito agendum sit. HM igitur primum in hac lege notandum est , quod non fuit animaque .sum , eustodite Ulpianum dicere eoi tam fuisse societatem ad emendum , non ad emendum & vendendum , ut fit in secietate negotiationis , quod docet initium tituli Insit. De societate: sed simpliciter ad emendum, ut in L. 38. l. r.
h.e iit. s, ietas colia dicitur ad mercem emendam. Societatiς adtem coitae ad emendum , in qua multa Observantur , quae in reliquis smietatibus locum non habent, testimonia multa extam in hM titulo , ut in L. Cum duobus 3 r. intriue io, & 3Ii quis societatem tr. L. inctione 63. Si ἰn rem certam a. Est autem secietas quae nominatim separatur a smietate negotiationis in L. s. soti . quae nominatim ait societatem contrahi , vel universorum bonorum , veIalicuius negotiationis, vel etiam unius rei . S ietas autem uniuς rei, puta ad emendam rem certam, rebus emptis , de quibus ae mendis eoita est , finitur &sol Vitur, . Item si elicuit 3 rei o. , inst. De scietate , d. L. Actione, latem
alit,jus rei, J. hoc tit. Et si in integris omnibus manentibu , puta rebus non emptie, alter socius decesserit, deinde res empta sit a talo superst te, tum eadem distinctione utimur, qua in mandato ; ut s quidem ignota fuerit mori; alterius, valeat societ si si nota, non valeat. Denique societas ad emendum una emptione constat, ut societas ad vendendum una venditione : s ieras n otiationis non ex una emptione venditione , sed ex multiplici &'saepius iterata multaque habet implicita negotia : ut merito in hac receptum esse videatur valere ita coitam societatem, ut alter pecuniam conserat, alter non conserat, quia saepe opera alicujus pro pecunia valet, j. 2. vers. Nam re ra, I . . de Lelerrite. Plerumque enim tanta est industria socii , ut plus Gietati conserat quani
pecunia, si solus naviget , si solus peregrinetur, si pericula subeat soluet; qu , quod de societate negotiorum scriptum est in L. Si nou Derint z9., A Lu fit. At in hae simplici societate ad emendum vix lim fingi potest , I tanti estis
industriam taeterorum ad certas res emendas, quanti sit pecunia quae ad emendum necessaria est. Ideoque Ulpianus, meo quidem iudicio, de pilida pecunia praeitanda quidquam in hae L. cogitare potuit; & frustra omnino sunt, qui ne-lcita quas emptitas pro epulis nobi ς subjiciunt. Sed vid a nauet eur Ulpian. dicat nundinas esse epulas. Et xerissimum est quod eruditissimu: Galenus dMet in libro tertio de simpl citri in dicam istis, conturbatum se eonfusum nominum usum , rerum ipsarum cognitionem conturbare& confundere: hoc enim verbum varie & mul tipi iciter conliat acceptum, nata praeter notissimam significationem , mundinas pro locis ipset in quinus nundinae habentur, ei etat suisse reperio: & ita quod L. '. f. ti t. de feriis , ait, aliquiaeYigi nundinarum nomine a negotiatori Sis, id L. nuha, C. Me u id ut , exactuiti fuisse docet pro temporali quaestu , nomine & ratione locorum in quibus
negotiatores Vendunt merces , ut apud Graeco: πανηγ lims dicuntur pm l is ipsi
qui ius mercatu 'E 'nundinarum habent, qui in Nobili. Maψα tii Comum die stris Ur Eclisiam uia recensemur tria genera agro iam Eccle asticorum, sim-'Quhes'. untur . Sunt enim quidam , id est, chlonarii, sue em iqi u ita ii e bum quae iam praedia -' , quae pro in lasoribus caunt; ut fle r viii' ei vi atum dicitur, Lim. A Mo tris in D. Sunt et i in m ποῦ tiis est . t et . in i piabu 'iut nundinarum L mercatu habrat; & i mpliciter in sit L si niψk iter dicuntnr το N. E inde forsitan in idiotismo vulgo
317쪽
Alans placet , pro nobilium locis , in quibus ius nundinarum: S mereatus habent. Sed & nundina; dici de ipso e tractu emptionis & de luero negotiati nix colligere lieet ex iis D. Cyprian. verbis in sermone de lapsia : Q dam isti
scopos rerum ferat itim piocuratores fimi derelicta cathedra , p, alias Arcti ..cias oberrantes Mentiationis μή uila nunda vas aucupari. Se in ey I. 2. Aut grari cantar, aut Illicita negot/atimis nundιnas aucupantur. D.'Ambrosius in tava eL Mea . eap. 29. Cenditores quoque ovium boum eos esse puto , quida labore aliena , vel simplicitate , faedi audi onatores quasdam nunάinas aueuiarantur. Plin. vero lib. 29. eap. l. medicorum, qui, ut loqui inr, auimas nostias negotiantur, rapaces nundinas dixit: quia immani pretio artem & operam venditare solent. Has autem denominationes vel ex eo sumptas apparet, quod in nundinis tractari & agitari solent r & nundinas dictas fuisse epulas perspicued et hoe loco Ulpianus e euius quoque denominationis eadem ratio , nam bein nundinis datas epulaς eonstat ex Aristi de in Isthmico, & Is rate in Panesvrieo. Nundinarum fuisse sellos dies, etiam vetus C linarium Gra e Latinum docet; nullus autem dies sestuq sine eonvivio, & inde sesta, convivia in L. ita C. Theod. De paganis fare c. σ te t. Zeno Ueronensis in Sermone de P fchar. Leti eum remisio celebremus fessum Pascha . de serva quod ait laeti, ideo onim epulae dicuntur laetitiae in veteri Glossario Ancilendi Gotthi , quod extae in bibliotheca celeberrimi monasterii Moyssiacensis e de in eodem Glossario , epulae, ambitio; prandia enim, vel epulas dare solebant, qui honores & digni
rates captabant , ut notissimum est ex Cicerone , in orati de petit/oue Consulatus r quod & hodie bellis smr usurpatur ab his qui honores municipales amislsiunt . Ceterum Graecos epulas vocasse πανουρος , eonvincit insignis locuς D. hrylostomi iam notatuet ab Henrico Stephano , in auelario Thosauri lingua
Greea ς 3c. πανουρίζειν nihil aliud esse , quam laetari & eonvivari , ut licet colligere ex his quae Balsamo notat ad eanon. 32. sexta Gnodi in Trullo. Adeo igitur lata significatione hoe vocabulum vagatur , ut hae epulae , quae in nundinis praestantur, dictae fuerint nundinae : se in Iure nostro sponsalia dicuntur propria signiriatione promissiones & repromissiones nuptiarum, L. I. E. De oon libus, ct pro arrhis sponsalitii , locis notissimi : 3c quia in sponsali-hus dantur epulae , sponsalia pro eonvivio eadem forma dixit Marcus Tullius in ep. ad Quintum Iratrem , scribens se Crassipedi , qui I ulliolam desponderat, sponsalia praebui illa, id est, epulas quas pater ipnnis sponsa dare solet. Et hae, opinor , ratione Hellenistae Christiani saetosanctam Eucharistiam , sacrumque
eonvivium synaxim vocare solebant reste enim indigitabant celebres conventus Christianorum; nullus autem eonventuq fuit sine convivio sacro & Eucharistiae pereeptione. Synaxis igitur, quia in lana xi , id est in eonventu dabatur. N mini ergo mirum videri debet , si nundinae dictae fuerint epulae , quia in nundinis eas praestare solebant i ideoque Ulpianum nundinas, id est , epulas , dixisse , ut doceat nundinas hoc loco non esse praestationem illicitam, quae prohibetur in L. 3. q. ult. E. De feriis , vel aliud quid quod nundinarum nomine possit usurpari ; sed elle licitam & rec am praestationem , eam denique a
mercatoribus usurpatam epulatum nominat a ii,
Has autem in emptionibus & venditionibur ab emptoribuet datas fuisse non dubito , ut & aliquid vice versa datum suisse constat a venditoribus emptori bus, auctarii nomine , quod mantissa dicebatur, ut Festus docet, & ad Fellum
318쪽
doctissimus Scaligerr huiusque,aut similis praelationis. quae ab emptore vendiatari dari solet, velligia observare licet in L. Eviles 23. 4. P aeterea, L. Debet. U. De adit. edidi. L. I .aig. I9. 2o j. De liberalι ea a. Ex quibus omnibus observo, praeter pretium , aecelsi,us imo datum aliquid fuisse ab emptore venditori . & hoe apud Hispanos ex vetultissimo iure frequentissimum docuit Hie ron. Blanchus in Commentariis rerum Ariasouensium, allati in hane rem ve bis antiqui legum Hispanicarum interpretis. In innitionibus, inquit, antiqaum 3us erat, uι emptor in signum adepta posi sionis praedium aliquia υendenti praeberet, Nel depactam pro eo pecuniae quantitatem. Simile quit Plinius lib. ita ep. De metiri ibus. Solent, inquit, totam bulem, id ei , curiam, ineare, lautaveritam eonvivale ei e eonstat vel sugulis duos denarios dare, ut Ze revocare,
Ta elegantissimum Phaedrum lib. r. fabaia 16. & in L. Cisitaribus iar. E.
υε. i. Quia ad divisionem singulorum rivium. vel malum relictum fuerit . Hane autem prandii vel certae pecuniY praeliationem in venditionibus . Arabico vocabulo alialam, vel alifariam . dictam fui ile idem auctor Oeet e & ali lae solutionem in ipsis in lirumentiet emptionis annotant, ut in veteri eliaria auctoritatis & venditionis, pro venditionis aliati duos morabatinos, o septem donarios acceptos: quod a veteribus Romanis accepisse Hispanos verissimile est, ex quorum moribus & institutis multa in publicis & privati; negotiis/obis esse eos , ut passim viri docti censent, dubitare non possumus. Et ne longius abeamus, , idem quoque in hae Gallia Burgundiones noli os usurpare a dici, nullamque contrahi emptionem sine certa epularum taxatione ab emptore praelianda , quam 5c ipse inlim mentis solent inserere. Ex iis igitur omnibus, quae vulgo non observantur, mihi tandem liceat evi cere epulas in lege nolim non esse temere reiiciendas. Hire fuit igitur conve tis , ut unus reliquis sociis has nundinaς , vel epulas praeliaret , quaque stiliciet emptores. venditoribus praestare tenentur , & quas , opinor , in ipso emptionsptionibus venditionibus , argumento L. Ωαod se nolit , 3. Quia αδiuua. F. Ua
aediletis. Hieio . Praeliare-autem unus dicitur reliquis sociis . quoniam tam pro se, quam pro talis praesitare tenetur venditori ; sic enim haec verba accipienti sunt , reliquis praestaret: & hunc quasi naturalem ex consuetudine recepta in tellinum habent, ut non sociis tantum epulas dare teneatur , sed etiam V e ditori, cuius potistimum eausa haec eonventio adhibita fuit: ut eum omnes iscii rebus emptis, de quibus emendis societas coita erat, huic praestationi obstri , pantur, hoc onus unus suscipiat , suisque impensis tommuni convivio excipiat& venditorem, & socios, quam interpretationem insinuant Basliea his verbis:
Sciendum tamen est huie praestationi unumquemque sociorum esse obnoxium spro parte quam in secietate habet; omnes mi in tenentur actione ex Venditis , quae
pro portione tantum datur in secios, at & actio ex empto; quod nominatim Jux ista docet L IUUsine, f. De aedit. ed. l. ad differentiam actionum aedilitiarum, quae aliquaniso advertus unum ex tali: dantur in solidum: Ec tenentur, inquam, in specie huius legis omnes socii ex vendito, id est, eadem actione . eademque
ratione , qua pretium solvere teneatur venditorii; est enim haec erogatio epula
rum , ut Iam docui, veluti accessio quaedam pretii. Emptione istar penecta, atque
319쪽
habet eosque --nes praestor.t. Nam quod M
cietatem magnae cu3usdam negotiationis eoi tam fuisti si s qui epulas praestare ibi, is iismarunt , & ita s.
norum, vel nenotiationis ag - -- i, - u, . 2m 'mietatum, vel omnium ad emendum, societas
selum venditori, cui scili , -- ς ptimet emptores tenenturditionis. & tenentur' actiori εχ .hi, si ex contractu vis
320쪽
T rotere. Sed eontra respondet Ulpian. & pro socio & ex vendito agendum Hlar non tamen ait a quibusnam agendum sit, sed indefinite ait agen Ium esse. Et ita haec verba omnino accipienda sunt, ut utramque actionem exercere & prooponere necessarium sit ἔ ait enim, o pro scio O ex vendito ageaedum esse . reiecta veterum interpretum sententia, etiam a domino Cui acto reprobata, qui existimabant hae vel illa actione agere posse primum 3c secundum , ut fit ineoncurrentibuet actionibus, quarum una electa alteram tollit r fingentes mixturam quamdam utriusque contractus, societatis Sc emptionis, in hac conventi
Rei qui error iam satis superque profligarus est. . Huius autem brevis & obscuri responsi Ulpiani ratio haee esse videtur, quia et ventio in hac line proposita respicit ranrum partes primi & secundi non
autem partem quam tertius proprio nomine praeitare tenetur venditori. Hoc enim tantum actum esse censetur, ut tertius socios praestaret immunes. In iis autem
contractilius & actionibus quae ex his descendunt, cum quaeritur quid in iudicium veniat, primum inspiciendum est quid actum sit, L. Ex emno, i. de Milon. empti At primus & secundus sibi tantum prospicere voluerunt pro par tibus suis, nee potestate huius actionis pro socio consequi possunt, ut partem, quam proprio nomine debet tertius venditori , solvere togatur e neque de ea agere pos Iuni alieno nomine, sine mandato & cessione actionis: nisi quiς fingat solutas fuisse epulas venditori a primo & secundo; quo ea su quasi empta acti ne ex vendito, qua tertius obligatus est venditori , primu ti secundus agere HlIunt utili actione, directa manente penes venditorem, L si eum emptore .
actione non mandata, neque empta obligatione, & actione, contra tertium a venditore, nulla ratione agere possunt primus & secundus pro parte tertii, sunt iniim actionum certi modi, eertaeque eausae. quae quamvis pactione aliquando mmutari pollavit , L. Nee ex Praetoris, V. de regulis Iaris ; hae tamen pactione nihil de iure, quo tertius pro parte sua obligatur venditori, immutarum proponitur. Imo, s hoe actum fuisset, ut quod suo nomine pro parte sua te Iius debet, praestare teneretur venditori, haec eonventio nullius esset momenti sunt enim obligationes inventae ad hoe, ut unuiquisque sibi adquirat quod sua interest; ceterum ut alii detur nihil mea interest, ut eleganter ait L. Stipula ris sa , oraret, E. de veri . oblim neque possumus hanc conventionem exd. L. Stipulatio isti, f. Stipulis alii, in qua valet obligatio si quis alii stipularur, in casa proposito accipere. In hae enim specie ratione partis, quam tertius debet venditori, primus & secundus numquam obligati fuerunt, neque suturi sunt. Necelsama est igitur actio ex vendito , quae competit venditori a versus tertium .' xtque ita duabus actionibus in hae specie opus est, ut cogatuaereri ius praestare epulas venditori & sociis Et hanc interpretationem eliciendam esse existimavi , tam ex Graeca parraphras, quam ex sententia domini Culaeti, qui in fine ἀωρ. D tib. 4. Obseutraque actione, & pro iacto & ex vendito, inr agendum ait ἔ nec tamen eadem fini dari actionem ex vendito adversus eam qui, ut loquitur , epol siait, qua datur actio pro socio e Da autem fini detur . nobis quaerendum re uit. Quod si vir magnus emisit actionem ex vendito non dari venditori, ut terrius pro parte suam debet, ematur praestare epulas, sed ad pretio a tquid aliud ex venditione consequendum, de quo nulla proponitur controversia τ