장음표시 사용
291쪽
li ellin vorationis in ius , nequ3 libellus sententiae . Et Iego apud Socratem lib. . GAec uis. e. o. Curillum iudicio episcopali damna:um , eum a sententia appellasset, contra ecclesiasticam regulam , ct consuetudinem, ut in publicis iudi ii , libellis appellatoriit primum & silum usum fuisse. Sunt aurem publica iudicia apud Socratem, saecularia iudicia, ut in L. ult. Cnd. Thred. γin d. μυ. Valentiuiani, publicae leges saeculares leges , publicus Judex, Julex
Sed hoe Ioeo Pontifex audientiam accipit pro iurisdicti e . quam omnino hoc iure habri : & ita quoque Aecursius in d. tit. C. De episcopali audi intis, accepissa videtur. Vult igitur Pontifex obtinentes iura Pa ronatus , vel lieneficia ecclesiastica contra hanc eonstitutionem , anathemate ei se feriendos, nisi post non itionem, quae semper piaecedere debet excommunicationem , cesserint Episcopis iura quae sibi vindicant, vel , ut loquitur , res gna 'erint , quo verbo , praeter ali m auctores , utitur elegantissimus & erudit illimuς Antilles Lexoviensis Arnulphus, his versibus ad nepotem suum rnso tui Musas. Ductumque Helicona resigno, Ei datos sacri defera fontis aquas. Aliter vult Pontifex em omnino officio & beneficio esse privandos e quae tamen verba non ita concipiuntur in Antiqua , in qua sic est , ab officio redi,ti. o heu ficiis alienos, ut officii verbum, quod notandum, referendum vide tur ad tuet Patronatuς , de quo initio . At hujus mentionem delens Raymua-dui ideo hoc loco , haec verba immutavit.
AD hoe quoniam quidam laici Ecclesias possessionibus spoliant ,
ut se viros ecclesiasticos faciant coram saeculari Iudice litigare, vobis injungimus. ut id publice sub interminatiore curetis anathem iis prohibere . Si quis autem prohibitionis velliae contemptor exstiterit , eum excommunicationi lubdatis.
HU ius 4. hic est sensu . Angli quibur summae eurae fuit eoram Judice
seculari litigare , cum vellent agere rei vindicatione contra Eeclesiasticos ut eosdem traherent ad iurisdictionem secularem , Ecclesias possessioni et spmliabant: quo ea se emebantur Clerici coram Iudice saeculari interdicto unde vide possessi ne certare; Se non de possessione tantum, sed etiam de proprietate& dominio. Utraque enim quaestio ab eodem Iudice est terminanda, L. μιώ, C. De iudieiis, L. O diva ii, Cod. De rei visu. eap. I. De eausa possessi nis, o pro trieturis. Im & idem Iudex de utraque simul & cumulate, d. v. r.& ex notissimo Sum machi loco, exposito a'Cui acio lib. 2. Ob υat. e. 23. Hoc igitur ea spoliatione assequebantur . Et quod objicit gbila , nee solvit,
292쪽
.vit, ex ι . Cum g nerate, fust. se jubite. Ecclesia spoliata, de ipoliatione e ram lusice ecclasiastico semper et se quaerendium , ex privilegio Ecclesiae ς id ansero nuinquam obtinuisse in Analia : sp aiationes enim possessionum lem perfuerunt cognitionis regiae, vel ipso Pontifice teste, in cap. Casum , Qui filii Mi legitim;
PR ETEREA quoniam advocati Ecclesiarum jus ad voeationis'
donationis, vel emptionis titulo. aliisque pro sua voluntate conatras bus in alios transferre praesumunt, fodrum . albergarias , rmium,& similia tanquam a propriis rusticis ab Ecclesis extorquentes : praesenti deereto statui mus eos sive advocati . sive patroni . ivel viced mini, sive custodes , vel guardias habentes . seu quocumque alio nomine censeantur. a gravaminibus Ecclesiarum cessare, nihilque in ipsis praeter antiquos Sc moderatos reditus a locorum Episcopis institutos exigere: aut si aliud exegerint, excommunicationi subdantur . Contra.
Eius quoque huiusmodi, quos fecerint . vel facient in futura es , vim aliquam decernimus non habere . . GE ST Constitutio Lucii LII. quam Bem a Juq Papiens; in Breviaria suo n
tat esse partem east. Ad aboleudam, i ra, δε haeret eis, ut coniuncti, his duo',ut capitibuς habeamuς integram Constitutionem , qua Pontifex haereticorum rabiem , & ad catorum , vel patronorum insolentiam coercet prohibita nempe iis alienatione , advocationis , donationis , vel emptionis titulo , vel alio genere contramis ; ut nomina sim ait , ad tollendam omnem dubitati nem . Nee enim semper prohibita alienatione , prohibetur donatio , vel peramutatio, L. ult. C. De ρ diis Cur altum siue decreto non ol. quasi alienationi et verbo proprie sola venditio . intelligatur, L. t. C. De iure emρhνtevt. denique faciliuς qnis vendit, quam donat; Sc ideo Senatusconsultum Velleianum mulieri obligatae, non donanti illam rit . Sed d. legem tili. Julii uianus NoveLL 78. emendat ; quia ei mirabile videamr prohibita alienatione . donationem vel permutationem non prohiberi : nec enim aliter prohibitio interpretanda estiam a lege , vel a testatore , L. Ah. C. De rex alieu. non ahenand. Et ut alienationem Curialibus permittit Iustinianus cum decreto Curiae r se Zc haec Constitutio ita intelligenda eii , ut patronis prohibeatur alienatio sne e sensu de auctoritate Episcopi. Et ita rursus verba huiuet cap. accipienda sunt, ut haec auctorita et adhibeatur illi; tantum contractibus , quibus, ut supra diximus , lincet hoe iuet transferre, puta donationi Sc permutationi; nec enim idiuatis constabat ex Rescriptis Alexandri HI.
293쪽
'rro emptionem iuris Patronarus , quae ipso iure nulla est , esp. De riseo hoc riti nec consentus Episcopi confirmare poteli. Separandus est igitur hoc loco emptionis titulus a reliquis , nec quod de donatione , idem de venditione dicere licet: ut in L 7. d. De Gl. aditisu. quamvis Iuriscorribitus dicat, iuomuit, us reria, quae dominium transserunt; & deinde iubiiciat, sive ea vendintio , live donatio , sive conductio . sive quae libet alia caula contrahendi : non inde sequitur, conductionem transferre dominium . L. Non silet, E. Locas, iaquod est in L. v. q. u. t. iuncta I. io. E. De tti telae ct rationibus distrah. com-dera pupillo actionem surti, damni, injuriae , condictionem contra tutorem , eas morte tutoris interire e quamvis hoc ita generaliter dictum fit , tamen excipienda est condictio furtiva, quin datur contra heredem , L. 9. E. De c-a,ei. stiri. c. Si duo , h. Idem Iulianus , A. De iureiuraud. Sane , si cum Universtate transferatur jus Patronatus , non desderamus at ctoritatem Episcopi; quia non exprcse & per te ius Patronatus , sed res cui adhaeret , alienatur : Sc praeter alias rationes prohibitat alienationis , haec esse videtur non contemnenda; ut hoc inductum videatur eodem iure, quo dicimus vesta lium, vel emphyleutam, non polle sine consensu domini alienare seudum, vel emphyleusim, lib. 2. Ieua. tit. v. I. uti. in priuAp. C. De iure empistent. Haec enim omnia iura advocationis , vicedomitratus , patronatus , de quibus distinguendis, ut in cap. In qui ιν iam, infra, de 'nis, & in east. G nerali. de editis. in vi. initio riti satis diximus, tenentur ab Ecclesia tanquam laudaquaedam ; ex quibus emos reditus, ab Episcopo in ipsa constitutione juris consti tutoς, percipiunt, ut in hoc cap. dc cap. Cum Beria ius, de feni. re iu-
die. Et notissimi lunt in hoc tagno vicedomini, qui amplissima & nobiliis maseula ecclesallica possident , hoc rit. les V da vis EAmiens , de Charares , oedia Mans.
Hos autem vult Ponti sex non abuti iure conceta , & nominatim prohibet tamquam a rusticis, id est, a subditis hominibus ruricolis, qui vulgo returies, quasi rustici, ut quibusdam non male visum ; ab Ecclinis extorqueant sodrum, quod nempe solvitur pro pabulo iumentorum transeunte exercitu, vel domino; neque albergarias, id est, hospitium , & necessaria ad victum : quax praestati nes adaerare silebant , id est , loco harum praestationum accipere certam summam quat anniti. Fodrum autem recte notam glosi, esse ex idiotismo Long bardorum; idem enim eis eruditus Poeta Gum herus in Lietirino suo lib. V II. lnominatim tribuit his versibuς, quibus regalia quae vulgo dicuntur, recenset ἔ- pr mum Ligures oper Me a Rege rogatι filial, po tus, ere eos lora mouetae , Cumque molendinis , telovia , flamina , pontes , Id quoqtie quia fodrum vulgari nomine dicunt, Et capitalicium certo sub tempore censum . De albergariis vero ita Carolus M. Capitulari lib. I. e. 68. in non per aliquam
eccasionem, nee pro macta, nec di ara, nec de suarda, nee pro albergare, nec pro alio hanno Eribanuum Comes exastare audeat. Sane inter accusitiones Raymundi Comitiet Tolosani, hane reperio , quod albergaria; ab Ecclesiis exigeret Minde tituluet in Constitutionibus a Pap. Mallano editis , de non albergandis δε- mibus ecclesiasticis. Regium hic glossa recte interpretatur tributum, quod Gun- Tom.II. Eeee the-
294쪽
th g eauita etiam emisit, qn empa solvitur pro eapite, ut apud Sidoniura
Alias evitatio est onm praedii, ut in L. Si minαν, C. De as. e ιὶ & apud Salvianum ιib. 3. vii exhernat. Dei r Possessis ab .ιs recedit , capisatio non re
Nos is fuit . Praeterea quaesivisti a nobis . si aliquis essiciatur
sola constructione patronus , vel si ad electionem plebani sit eum Clericis admittendus , seu ab ipsa repellendus omnino , tametsi de longa consuetudine allegaverit se electioni interesse debere . ὶ Ιn. quisitioni tuae tale damus responsum , quod si quis Ecclesiam cum aDIentu clioeceiani construxit , ex eo jus Patronatus acquirit . Caeterum in conventuali Ecclesia non electioni Praelati saetendae, sed iam facta honestius patroni postulatur assensus . nisi aliter de sua jurildictione obtineat, ut partes suas interponere debeat electioni tractandae . Se stamen est in ea pelta , in qua unus Presbyter a patrono eligitur , 8e pro institutione habenda loci Episcopo praesentatur . Pro iandatione quoque Ece Iesiae honor processionis iandatori servatur: & si ad inoispiam vergat , ab Ecelesia illi modeste sucirritu e , sicut in sacris est Canonibus institutum. r - . Maninaes Trou Es propositae Clementi III. auctori huim es t. hae uerunt,
ut constat ex II. Coues. An quis ex sola tonstructione Ecclesile patris. nus efficiatur, & an patronus admitti debeat cum Clericis ad electionem Hebani iaciendam, id est, Rectoris; qui, ut constat ex cap. i. supra, de Ain. a parochialibus Presbyteris plerumque eligebatur; praesertim si ita ex longa con
suetudine obtinuerat, ut patronus interesset.
Ad primam statim respondet , quod a nobis iam supra eonstitutum est in v. t. a. & γ. hoc ius acquiri ex sola conitructione, si quis eum allanis Epi- opi aedificaverit Eeclesiam . Ad secundam, in conventuali Eeclesia pareonum clinioni iam iactae prael, - MIenium, nisi, i ait, da iuri imo a sua alit, istineare secus tamen eram capella, in qua unus tantum Presbyter praesentatur Episcopo a patrono. Ex quo secundo responso primum hoe colligendum est, conventualem Etiam 4, in dici etiam parochialem ; in qua nempe ut conventus plurium Clefficinum qui
295쪽
qui Rectorem eligere soleant, & laetane unum empns: quod in east. Dilecta. inst. de excest. Pratae. Presbyters Eeclesiae Jotrenta in praeiudicium Abbatisse patronae sibi arrogabant. Sed iure novo proprie Melesia tonuenmallet vel coli giata dicitur , in qua est praepositus , vel Prior Monachorum , vel Canonic rum regularium, qui Capitulum farere dicitur: quod cum animadverteret Ra mundus lun loco, non ut in Antiqua scripsit , electioni piebam Dole. sed . auctioni rillati. Patronus igitur non admittitur ad electionem in eonvent nati, vel collegia a Eeelesia, ev. Sare and a, & eo. Messa a, μ'. de elee . debet quidem miti a praebere assensum , qui pallim a Regibua & Praneipibus electionio et in his p thalatur , ut in eam Cum terra , tu fis. end. tit. Quod eaput pertinet ad Re gem Hierosolymitamim & valde illustratur ec cap. q. I. aue. Hi hisia Gui uel mi Tyrii de Mus Laero. Et ita aeeipio qumd eli in fine eap. Ctim inter uni-υminata, eod. tit. δε elees. ubi vice regia a pontifice Innocentio It L desid ratur allenius tu electione Praelati Capuam . Nam , ut legi aput a n rem an ν-mum re νiae Neapolreanae, Cc simia Henrici UN. Regit Neapolitani &.Siciliat uxor , nitelam Frideriei filii sui testam rivo mandavit innocentio Papae ἰquam ille lubenter fili cepit , & enisit duri cardinales Legatos , qui regnum administrarent . Et ab eo laitur tamquam tutore postulatu assensus vice regia, quod interpretes mtelligere non potnerunt. Sed ad rem. Quaero quid iis verbis intelligat Pontilax , nisi aliter de fua iuν limone sit War. id omnino videtur aeeipiendum de patrono latico Rege, vel Principe, ut& glossa tandem latetve & hnius rei extat ncibile exemplum in ev. 3. Lusent. . re fudκ. in III. Giloe . de Comite Flandriae, cui ius eligendi praepositi Stelinum fis eo estum fuit . Lego siumle de Marchione Brandeburgensi in registro m s. Innoeentii III. atmi xiii. quod est m Bibliotheca Faxensi: & in E eisone EAlamera ue . de Rege Portus allire . Unde & illa elausula derogatoria in signaturi , quas vocant, Romani l 'ontificis, necnon de iure Patronatus, cta re si de ilia exrflat, stetiamsi Micorum , nisiimm, Regum m Atast tum persen -- , de qua Petriis Rehinus in III. parte Signararae. Sane Concilium Tridentinum nominatim hos magnates, ad qu, im Patronatus pertinet, excipit, segas. decreta de reform. . . s. Sio igifur, haec exeeplici m hi explicanda videtur, ut tae deseratur Regibus & P eipibus rations iurisdictionis suae, id est, summae votestatis, propter quam, ut initio huiuet tit. diximu , dicuntur habere cultodiam Eeesesarum. Aliis vero patronis non ventualium E esarum nisi eae ex eisn priavi legio Summi Pontificis, ut cite recte glossa notat, hoe non datur ἱ nec longa consuetudine , ut ex hoe eam colligitur , hoe iust praeseribere possunt , quia id est contra ius commnne, iuxta definition em e . t. de mastristi.-m VI. Unde bellissime quaeri potest, an im Patronatui praeseriptione acquiratur: qua de re varie quaesitum olim . & disputatumQintor Auchidiaconum , Abbatem Suculum Joannem Andrrae, & alios . Sed hodie hane litem dii inguis. Concilium Tridentinum in d. fest. 23. decreto de rorem. ca'. o. probat enim multipli attupraetentationibus per antiquissimum temporis cursum , qui hi minum memoriam excedat,i hoc ius acquiri misso Hae igitur 'antum intustissima praescriptione
uti quis potest contra Eeelesiam ipsam , i & eontex Epistopum astirentem E clasam esse liberam s quod h intimile interpreti s visam in hae spem. Sed adhue quieritur quo temptae inter liuem l μου mescribi vat puta Hai
296쪽
IM Trv. XXXVIII. LIB. III. COMM.
quis iusto titulo & bona fide, quam semper & perpetuo hoc ure se
M . Vigilanti, stip. de praeserimum a non vero patrono acceperit ius Patronaatus , quaeritur quo tempore se tueri possit adversus verum patronum . Quidam ex veteri et, ex inepta illa distinctione glossae, quae extat in L. t . d. De se vis. a viris doctis satis refutata , putant iussicere tempus x. annorum inter praeis sentes, xx. inter absentes, id eli, iungam praescriptionem Iuris Civilis, quorum sententiam sequitur Rochus Curi ius in suo tractam de /ure Patron. in verbo, ipse, vel ira quo , niam. 86. Sed hanc praescriptimem longi temporis constat an ibus suisse ine uitam ; qui tamen probas e videntur praescriptionem xxx. et XL, annorum , quam vetullam leges & iura vocant , ut loquitur L. 1. C. Theod. De praeseripi. Aug. temp. Cum igitur ius Patronatus sit rei spirituali a nezum , & hac ratione emi , vendi non possit , cap. Da iure , hoe 9t. A de hoc iure etiam inter latere ipsos disputetur coram Indice ecclesiastico , cap. sin into, p. de iudic is e quis non videt praescriptionem huius iuris exemplo rei cui adhaeret, esse admittendam , argumento L. a. C. Da fervit. o πρ. quae sar vitutem exemplo rerum immobilium tempore acquiri ait, id est, eodem tem. pore quo acquiruntur res immobiles, quibus nempe servitium adhaerent Concludamus igitur hoc ius pra scribi eodem tempore quo prestribitur ipsa Ecclesia, id est, x I. annis, ev. 8. Dp. de yraescriptionibus. Nee obitati, quod dicunt , rationem esse habendam ipsorum laicorum , qui praescribunt contra laicoq; rationem igitur personarum praescribentium, non rei, quae praescribitur. Nam eadem ratione Meeres huius iuris emptionem esse perum illami de hoc iure litigari posse coram Iudice saeculari r denique sequerentur infinita absurda . At ut haec constare non possunt, ita nee superior praescriptis, quam definire. vis ex persona laicorum ζ eu autem hoe genus argumenti ab a
turdo in Jure validissimum ti frequentissimum, L. Si unus, F. De serviti ru'. prad. L. Mela , 3. ult. II. De aliment. ves cibariis us. L. Exi - , d. Da
Reitat ut exponam paucis quod est in fine huius cap. honorem prooemonislandatori servari; & si ad inopiam vergat, ei esse ab Ecclesia subveniendum . ραι est , inquit, saeris Canonibus constitutum: 8c sine ulla dubitatione intellia
git can. Pia mentis , can. Frigemias , & eam Quicumque t 6. q. 7. Uidetur enim hic honos mores nix manasse ab ea processione, de qua in L eσn. quam initio docuimus longe aliter esse accipiendam e & valde eonfirmat interpreta tionem meam can. Presisteri, 24. As. qui est eiusdem Ggasii, cibi locus pro cessionis celeberrimus dicitur , in quo fit populi conventus frequentissimus ; quitassim in omnibus Ecclesiis non permittebatur, eam timin a t8. q. a. Et sui thinum veterum canonum eadem sors, quae eamnis Si quis Saeerdotum I. ρ 1.& canonis Curicus 3. ex quibus contra expressam mentem Canorium ρο- steriores hauriunt, id quod etiam hodie observatur , Cleri eum ab ecclesiastico Iudice degradatum , tradendum eta saeeulari Judiei. ut in eum animadvertat. - Novimus, infra, da verb. fio. quem verborum abusum primus Observavit
Cum igitur de honore processimis hos antiquo Gemones interpretes accepe rint, inde iactum est ut etiam hoc rep. ex mente interpretum, & usu qui iam invaluerat , diem Pontifex hune honorem fundatori esse tribuendum . Sed hic honor processisus ita praestabatur, ut nempe pauouo venaenti occurrerent CI
297쪽
fiet eum processione solemni, aine u eroix la bamera , ut hodie loquimur. Fuibertus Camotenss Episcopus, qni vixit sub Roberto Rege Francorum , iaepi' l. Die proxima Comes Ti eo Mtis recidit se in monasserium, recipi eAmprocessione praeman dit. Matthaeus Paris in Hemico II. Arehiepiscopust vera mi niensis, σ eum eo Comes Flandrenss, tu Eclina S. Pauli recepti sunt ρν csione solemni ', oe die eidem, simili hono e sbi reddito per quinque dies in palatio Retis, expensis one effossemis funt hospitati. iporro satis idem auctor docet hane processionem suisse, ut loquitur, subi ctionis signum , his verbis: Eodem anno Clarembalatis fantii Ausinini Electus, fenediciton m a T homa Cantuariensi osvo accipere quaerebat . sed in sua EGHesia , o sine processione, ut fuisti is δει ilitonis in posterum prorsus adempta esset.
Dicimus emo hodie ex hoc cap. nostro, omnem honorem landatori & iu cesserit,ut in Ecclesia deberi, ut laicis omnibus praeella tenseatur: nam ut olim qui in civitatibus & municipiis certamina quae sacra dicebamur , in honorem Deorum instituebant, hoc ius nominatim sibi & suis excipiebant, ut praeessent Iudis, & essent at o hetae, L. Septilia, L i a.d. De pollicitat. Sic meliori profecto ratione ab Ecesesia institutum est, ut ei, a quo aedificata est Ecclesia tu honorem Dei veri, hic honos, posterisque luis habeatur. Sane ex Thucydide, initio lib. t. didicimus fundatoribus & conditoribus coloniarum eosdem honores habitos fuisse, &, ut vetus Scholiastes loquitur, τας πιμας 'χεῖρας. Nam ab iisdem conditoribus, & a metropoli, ut idem docet Scholiastes, coloni Sacerdotes suos accipiebant: quod omnino pertinet ad ius Patronatus ecclesiasticum, de quo in eaρ Ad audientiam, infra, de De sis aedificNee praetermittam iisdem conditoribus urbium eumdem honorem olim habitum fuisse, qui & hodie habetur conditoribus Ecclesiarum ; ut nempe in nobilissimo loco Ecclesiae vel chori sepeliantur. Illos enim in medio urbis conditae sepultos suisse docet vetuet Scholiastes Pindari , quem Didimum esse puto laud tum a Lactantio , initio lib. i. cap. 2 r. Sie enim ille in illum locum Pinia
ἐξ ta,υς . Hine insignis lepulcri Bianoris Mantuae eonditoris , auctore Servio meminit Virgilius :Hine auea media est nobis via, namque sepulcrum
Addo & ex Higeno, in libro de limit. aeremm , fuisse in finibus coloniarum, in honorem conditorum aras inscriptas nominibus eorum ; quae omnia valde pertinent ad illustrationem honorum qum hodie sibi conditores Ecclesiarum vindicant in Ecclesiis, νων lis droiis de fatis sit res o e et ures es Est ea , eum similibus. Quod autem est in fine huius east ι. de alimentiet patrono praestandis; id n mn neicit cile ex Iure Civili, vel ex locis a glossa notatis ad d. can. Quia
298쪽
CU Μ dilectus filius Magister Walterius de Piscia pro se ips di
magistro R. de Fenomano Prodecano de Alveoli, pro Ecclesia de Bea villa invicem litigaverunt de filio nostro generi S. Μ. in Po ticu Diaco o c ardina, concessimus auditorem , in cujus presenti idem magister proposuit, quod in eum Ostiensis Episcopus , tunc Sedis Apostoli eae Legatus, Archidiacono Carnotenti mandaverit, ut Eccle sam, quam iri Archidiaconatu suo primo vacare contingeret , donantioni tuae .servaret: inhibens . ne alicui conseiret eandem . de qua G. Clerico disposuerat providere ; & Ecelesia de Betovilla ibi vacasiset, idim Archidiaconus contra mandatom eiusdem Legati. ad iplana G. Subdiaconum prauentavo : cujus facto ab eoaem Legato Cassato, ipse ptae fato G. concessit Ecclesiam se vaeantem. & infra : Vaeante vero quadam praebenda in Eeclesa sancti Martini Carnotensis , oicec sanus Episeopus dictam Ecclesiam ad praesentationem Archidiacono H. Clerico, praebendain veco praefato G. assignare curavit. Unde ipse H. supplicabat eandem libi Ecclesian eonfirmari , utpote 'sam ad pra sentationem Archidiacono veri patroni se dicebat adepsum .' f econ tra Pr urator Decani respondit, quod etsi dictu, Legatus donationi suae reservare mandaverit', primo in Archidiaconath Carnotensi Ee.clesam vacantem vel vacaturam , circa tamen praedictam. Ecclesia in sacere hoc de jure non potuit, quia talis potestas sibi minime perti. nebat vel competebat . cum praetentatio Clerici ad illam Ecclesiam non tanquam Clerico, sed quasi laico ratione patronatus, non jure A chidiaconatus eidem Archidiaeono pertineret: unde cum inhibiti nem ipsus in hoc idem Archidiacono custodite minime teneretur, sitam. non ad eamdem Ecclesiam de jure potuit praesentare , ac prae sentatio ejus debet, ex quo de persona idonea facta est .: firma Ceos ri. J NM: igitur attendentes, quod etsi praefatus Arehidiaconus m moratum G. tanquam laieus ad iii m. Eccles,m praesentasset , qui tamen per dioecesianum admissus non suit, sed dictus H. ab eodem Archidiacono praesentatus, a dicereiano Eprseopo institutus, juxta statutum Alexandri Papae, non primus , sed secundus jus est assecutus in Ecclesia memorata , etsi Archidiaeonus praefatum G. tanquam Ct ricus praetentavit: quoniam in eo, quod tanquam Cimicus iaciebat,
suberat jurisdictioni Legati . Unde postquam idem Legatus donatio
299쪽
nem.illius Ecclesiae sbi decreverat reser vandam , ad eam tanquam Clericus non potuit quempiam praesentare: praesentationem ipsius mi nus ea nonice factam decernimus irritam , & ea non obstante , concensionem ejusdem Ecclesiae factam praenominato H. pronunciamus cano. nicam extitisse, adis dicantes eidem,praefatam Ecclesiam cum fructibus medio tempore perceptis ex.ea , plene ac pacisce Possidendam , praedicto G. super hoc perpetuum silentium imponendo. U ND U M in Legatum a latere, qui dieitur ad differentiam eius qui ius
legationis ex privilegio Ecelesiae suae habet, eap. t. de osse. Lex. in v I. glossa in ea . Dilectus, eod tre. Balsamci ad eam s. G-ιι. Sine ensis , qui Ze initio commentarii sui ad Sunodum celebratam in Trullo Palatio, vocat eum Legatum a facie , εα προσκνου, reservare posse donationi suae Eessias provinciat, iaquam missus est Legatus a Summo Pontifice, eam 3. Se 4. da offis. Legati, im ι. eumdemque poste derogare iuri Patronatus quod eompetit Eees allicis, d. p. Dιυeὶus, Jc ibi glossa. Iuri vero quod eompetit laiciet, non posse derog re ; hoc enim tantum Summo Pontifici , qui eli supra Leges fle Canones, per mittitur: quas tamen derogationes in Gallia Coti suetii dinaria, de in Norima nia mon observari, nominatim notat Collectaneus, ad east. Ex tenore, de con- res praebend. ut & Perem Re quet in sua ris , ad 3. panem Signatura. Sed 3c reservationes istas etiam mentales, ut loquuntur, sive Summi Pontificis, sive Legati a latere, mandata, & gratias expectativas, utpote Concilio Lateranensi contrarias, omnino sublata fuisse, eonstat novissimo Coccilio Tria demino, risi. 24. decreto de ref mae. cv. s. Denique sciendum, quod glessat & interpretes praetermittunt, inter praecipua
ossicia Archidiaconi, qui sine ulla dubitatione sitffectus fuit in locum Chorepi kopi, de quo in ean. C, o evi 68. d. L de inde Sigisbertus in Chronico , Archialaestis, qui Chora fovi ; Sc apud Sidonium Apollinarem lib. in
Epit Mio Mameret, & epise. 13. Archidiaconuet dieitur Antilies ordine in in undo . Sciendum, inquam, est, inter praeloux officia Rrchidiaconi hoc istise, ut in suo Archidiaconatu certis finibu dis instri & eircumscripto, cap. uto. d. Q. Archid aconi, praesentaret Cleriem instituendos, e . Ad Me, D si dam , dc cap. di nostrum, eod. tit. - . A chid.
His cognitis, finge. Epise m Ostiensis , eum lepationis ossicio in Gallia --
geretur, mandavit Archidiacono Camotensi, ut Ecclesiam proxime Vacaturam in suo Archidiaconatu ejus donationi de eollationi reservaret quam nempe Guillelmo cuidam Clerico lun conserre volebat. Uacante Echlesia quadam indicto Archidiaconatu, Archidiaconin ad eam praesentavit Guidonem quenda qui tamen non suit admissuq ab Episcopor quod eum intellexisset Legatus, om
nia quae ab Archidiae no gesta erant, decret suci abemavit, & dictam Eeclecam Clerico suo donavit. & eum deinde in Εeesesa sancti Martini L amoteusis varizaret praebenda quaedam , in qua quidam Walterus, ut eli in Autiqua, qui in hoc cast, significatur, vel designatur litera H de acibis igitur erit Hugo: in si , inquam, hic Hugo ius habebat, quia sorte iam receptus erat Canonicus
300쪽
sine praebenda, cuius assignationem expectabar, ut in rast. Cum Martinus, fumise consitat. N in east. Retitiam, stip. do pν bHNL vel quia mandatum apollia i- eum habebat ad primam vacaturam, ut veteres glossae L Gileti. notant. Praenominatus Episcopus Camotensis, sic legendum in Antiqua ex vet. MAmale in Antonii Augustini editione praenominatus , patronus : Episcopus, inquam, Camotens; cum dicto Guillielmo, Clerico Legati, cui dicta Ecclesia
a Legato concesa suerat, eonsultum vellet ς'& ei magis congrueret praebenda cui nulla annexa erat cura animarum, quam Ecclesia curata & paruchialis.ὸ hanc per resignationem D. Cui illelmi vacantem , ad praesentationem eiusdem Archidiaconi concessit huic Hugoni r praebendam vero Guillielmo.
Sed huic Hugoni novissime insiti tuto in Ecclesia, negotium lacessit D. Guido, ab Amhidiacono primo praesentatuet, qui nititur pranentatione Prima, dca Senonens Archiepiscopo metropolitano accepit Judices delegatos, qui de hac lite inter eum & Hugonem cognoscerent; a quibus statim , ut colligere licet ex Antiqua, Hugo appellavit. Licet enim hoc iure appellare a sutura grava mine cap. 6. de dolo is contum. Se cap. a. de con/ugiis fertisum, in L COLiae . caρ. a. dc cap. Consiuit , de appellat. Qui tamen Guidonem miserum in pollessionem beneficii, de quo nune dii cepratur coram Summo Pontifice. Hugo nititur inititutione sua canonice facta ad praesentationem veri patroni,
id est, Archidiaconi; qui, ut diximur, censetur patronus Ecclesiarum Archi
Guido vero contra excipiebat, se canonice ab Archidiacono praesentatum , qui non hure Archidiaconatus, ted iure Patronatus quod ei competebat rati ne patrimonii, & tanquam laicus eum praesenta Uerat. Nee obsta rat reservatio Le- Eali, qua, ut diximus, potest ianium derogare ecclesastico patronatui, non
a co , potest eGesiasticus habere patronatum laicum ratione sui patrimonii. Aliud est in monasterio, vel collegio, quibus si donetur patronatus laicus, fit Ecclesiasticus, cap. unico , Fu. de νυνe rit natas , in vi. sed aliud est in privata persona ecclesiastica, quam in rem hic locut est singularis. Cum igitur hie Guido ; ut nominatim est in Antiqua. ct idoneus , quamvis malitiose reiectus ab Episcopo, a delegalis tamen Iudicibus admissus,' sequitur eum Ecclesiam obtinere debere.
Quaeritur quid iuris sit. Et Romanus Pontifex iiς cognitis L intellectis , quibus constabat hoe esse hujuc causae iugulum , ut Pliniuq loquitur in epistola
quadam , ut quaerendum & probandum eiset quo iure Archidiaconus pririentans et, an iure Patronatus laici , vel jure Archidiaconatus ; quia quocumque iure praesentaverit, non potest Guido ius ullum sibi vindicare in Ecclesia . eam ad-1udicavit Hugoni. Et utitur hoc dilemmate di vel praesentavit tanquam laicus, vel tanquam e clesiasticus. primo casii Hugo pratentatus, & institutus ab Episcopo . Omnino obtinere debet, ex decreto Alexandri III. id est, ex cap. Quod autem . styra, Me tir. Secundo casu, non potuit Archidiaconus patronus ecclesiasticus, contra mandatum Legati hune Guidonem pr.esentare. Ergo Guido nullum tuq habuit,& ideo tenetur restimere beneficium. eum fructibus medio tempore perceptis. ex notissima regula Iuris hie a glossa notata recte , quae ori ectiones recte sol vit, nec indiget hae in parte opera nostra.