장음표시 사용
281쪽
veb Canonici, non errant ignorantia Iuris, nee malam fidem habent, qui bruna fide cogitant de adhibendo tonsensu Episeopi; qui & iuilis de causis in longum tempus trahi potest, sine fraude vel dolo Monachorum. Et si obiicias regulam Iurist Quod ab initio non valuit, ex post facto convalescere non potest, L. 29. & L. mu. de res. Dri respondebo dici non se initio non valuisse donationem, euius e firmatio pendet ex consensu Epricopi acito, vel expressor vel potius eum Culacio in Parari Cis. ad tit. De d nationibus inter tartim o uxor. Id.s fiat , fieri lege certa, vel incerta, id est, nobis incognita; vel utiliter, & non directe. Et quemadmodum in d. L. D nariones , donatio quae ab initio non valuit inter patrem & filiumlam. ex post facto confirmatur auctoritate legis, id est, dicta Constitutione Iustiniani: ita& donatio a laico lacta, quae initio non valuit, ex post facto confirmatur hac Constitutione Alexandri.
AD C A P. XII. XXII. E T XXVII.
ΑLEx ANDER III. LINGONE N si EPISCOPO. Si vero ordinatio alicujus Ecclesiae ad tuam institutionem spectat , & pro controversa laicorum de iure Patronatus inter se disceptantium prorogatur: sas tibi sit appellatione remota in eadem personam idoneam instituere, ita quod repraesentetur ab eo, qui jus eVicerit Patronatus.
EA Aa te decet. & instar Illas autem Ecclesas , . de quarum Patro natu controversia suerit, si intra sex menses , postquam Vacaverint ,. non suerit controversa terminata : licitum tibi ut de persona idonea ordinare.
CU Μ propter laicorum discordias non debeat Ecclesiis praejudi
cium generari, prave gerimus de indignum . quod scut nostro est apollolatui reseratum oceasione dissensionis, quae de jure Patron tus vertitur inter eos, de Ecclesae plus debito remanent viduatae re ctoria
282쪽
I M T 1 T. XXXVIII. LI B. III. COMM.
ctoribus, quod in ipsarum grave dispendium noscitur redundare. Veis rum quoniam secundum Apostolum instantia nostra quotidiana est , omnium Ecclesiarum sollicitudo continua : volentes his quae praemisi. mus ex debito pontificalis ossicii obviare fraternitati tuae manda. mu*quatenus si de jure Patronatus quaestio emerserit inter aliquos ,& ab eo, cui competit, intra quatuor menses non fuerit definitum, ex tunc Ecclesiam ipsam de petiona non disseras idonea ordinare: ita
quod illi ex hoe non debeat in posterum praejudicium generari , qui
OUon est in eo. Si vera, de instituendo Presbytero in Ecclesia, de euius
praesentatione litigant inter se patroni ; quoniam hoc cap. eli post Concilium Lateranen se ejusdem Alexandri III. . Explicandum est , ut recte glossa animadvertit, ex eap. ιoniam, Dp. hoc tis. ubi patronis litigantibus praestitutum eli spatium quatuor m rasium ad finiendam eontroversiam. Sed in ipsa
Concilio in prima Compilatione , & apud Guillelmum Neubrigensem lib. 3.
rerum Avite. pro quatuor menses, scriptum est, tres me es. In qua varietate
lectionis, ut constat omnes libros in num ris esse depravasissimos, vel D. Augustino teste. lib. 13. e. II. de Citat. Dei, recepta videtur prior lectio, &approbata ab Innocentio li I. in eo. Cum propter, Me tit. Et quod est in eam Eam te , ex eodem Alexandro, de Ecclesiis post sexmrnses vacantibus, quod etiam esse post Concilium Lateranen se convincit Colis laetio I. tit. De M. er quilii. ordiu. ubi & hoe east. extat, & ideo sie in titi nostro restiturnda est inscriptio huius eap. Idem Discopo Tomaeensi : videtur respicere ad aliud decretum eiusdem Confllii Lateranens , quod extat in eam Nulla, supra, de concess. praeben. ne ultra sex menses differatur collatio Ecclealiae vacantis. Quod & glossae observasse videntur, dum ad eoneilianda haee eapita, utuntur hae distinctione sex meries numerandos esse a tempore vacati nii; quatuor menses a tempore motae litis. e. Aliis interpretibus visum fuit ea p. tam te, accipiendum de pamnis eccle. salileiq; eap. Quoniam, de patronis lateis r quorum sententiam adeo pinavit Bonifacius VIII. in cap. a uico de rure Patronatus, in v . ut Si ipsis patronis etiam non orta con versia dicat esse praestitutum hoe, vel illud tempus, intra quod prae lentare teneantur. quod antea, ut inibi glossa notat, non erat e
Si igitur ultra tempus a eanonibus praestitutum lis proteletur, licet Epist po Presbyterum instituere I quem tamen vult Alexander lIr. in d. cap. I. υσα, ab eo palmno , secundum quem sententia data suerit, praesentari dicis eausa. Unde recte glossa quaerit , cui hono tae imaginaria praesentatio , quam uin desiderat innocentius III. in cap. cim μυων. ubi ait hane institutionem ratis opi nullum praeiudicium fuere patrono, id est, perinde esse ac si ad palmia prae malonem institutus fuisset. Et eruditissime glessa animadvertit Me fiati.
ut in possestione ius Patronatus constit tur. s
283쪽
Sed adde, hoc referendum esse ad consuetudinem illam Anglicanam , qua desideratur ultima pr.esentatio, ut diximul supra in erep. Εκ ωσιs. Et idea quotannis apud Anglos lactae recognitiones de ultima praesentatione , ut docet matthaeus Paris in Ioanne. Recta uitiones, inquit, de nova Movi a , de morte aurec Γονιs, de ultima praesentatione, non capitintur uis in civitati δtis . Jure Civili multa fiunt dicis causa, νόμου χαριν, ut appareat ita iactum en ut datio tellanii, L. titi. Cassi De donat. & generaliter in omni mancipatione, an cretionibus percussio digitorum, ut cementes nempe, & adeuntes hereditatem, ita testaremur se esse heredes, id est, dominos. Cuius antiqui ritus ratio haec videtur nondum satis explicata, quia omnia sere domini in familia , manu & digitis imperare solebant, ut probat notissimus Petronii Arbitri locus, ornet. Tacitus lib. t 3. An . ubi de Pallante. Neminatis libertis ejus quos conferos Da eret, reocudit nihil timquam se demi nisi nutu , aut manu signi asse , . . si p urat demonseranda essent, scripto usum, ne vocem consciuret. Ut igitur Jure Civili multa dicis causa fiunt, quae praetermitto ut notissima t e Pon'- cio , ut 'Ioc cap. praesentatio jam instituti Presbyterit & iacv. Delitores, fura, de iureiurando, solutio usurarum a debitoribus eum iuramento promissarum , quae dicis causa solvuntur creditoribus ; qui tamen easitatim reddere debent. Quam imaginariam solationem Iure Pontificio receptam, nunquam probare potuit Cui acias, ut videbitis ad L ωρ. & tamen ex
iis quae diximus, bellill me defendi potest.
AD CAPITULA XIII. XIV. E T XVI.
ALvxANDER III. Hos P ITALARI S.
CU Μ iaculum reliqueritis , s ut creatori vestro possitis in aree
contemplationis placere, decet vos ab his quae sunt obvia rationi, abstinere, vel quae reprehensioni subjacent, ne vestram opinionem', vel famam valeant denigrare. Inde est quod universitati vestrae districtius per Apostolicam Sedem J prohibemus, ne cum ratione seudorum emptorum aliterve acquisitorum , vel etiam alio modo, jus Patronatus in Ecclesiis parochialibus acquisieritis , Episcopo jus P ro chiale minuere praesumatis.
EX insinuatione O. Clerici aecepimus , quod eum ei frater ejut jus Pationatus, quod in quibusdam Eeelestis habebat , liberalis ter contulisset, eas quidam sine ipsius assensu occuparunt , & detinen occupatar. I Quia igitur nostra interest, qua minus ordinate a sub
284쪽
tectis attentantur, ad rectitudinis tramitem revocare: Datem Itali tuae per Apostolicam Sedem J mandamus, quatenus, si est ita, earum deis tentores, ut easdem praedicto Clerico restituant per eum libere 3e pMeifice ordinandas, monitione praemissa compellas.
DE jure vero Patronatus f in praescripta capella hoe discretioni
tuae J mandamus, quatenus si S. illud comparavit, cum inis conveniens si vendi jus Patronatus . quod est spirituali adnexum , contractum illum irritum esse decernas. CAPITULUM Cum faeculum, pertinet ad Hospitalarios & Templarios ;se enim ex veteribus libris restituenda est inscriptio . Mem Hospitalariis o Templariis. hoe eertissimum est religiosorum nomine censeri , cap. Cum replantare , infra , de privitiae iis . Sane Hospitalarios, sic dictos ab hospi tali S. Ioannis Hierosolymitani, Cauchonditas in Hi ria sua voeat Nar areos Rhodienses; cum nempe Rhodum
insulam tenerent, qui hodie Melitam tenenti Monachos autem Nararem v catos suisse, ex innumeris locis Gregorii Narianreni, apud quem hoc perpetuum est, satis constat; mutuato nempe nomine a Nazareis illis qui se voto adstringebant, de quibus Actis Apollolorum et t. 2 r. & 26. De Templariis vero Matiliaeus paris, in Guillelmo I. se scribit Anus D mint II i8. nobiles quosdam ex equestri ordine, religiosis , ae Deum timentes , more Can uicorum Restilarium , in castitate oe ebedientia, proprιaeque voluntarirentinctantes vitam institui se . Et inter primos recenset Hugonem de Paganis.
c Godefridum de sancto Audomaro, quibus Rex Balduinus in palatio suo , juxta templum Domini habitationem concessit: unde & Templari dicti. dc sublati tandem fuere ob varia scelera a Clemente V. Ex instituto igitur eorum sati intelligere possumus, quare hoc loco Pontifex dicat Cum saeculum: reliqueritis, Cre. Haec mi in verba proprie pertinent ad Μ nachos , qui reiectis negotiis saecularibus debent esse in perpetuo susurro cum Deo, ut eleganter D. Bem ardus quodam loco loquitur . Qua de causa recte Senatusconsulto Pariens definitum est, milites icto; non habere testamenti factionem , quamvis eis Rescripto Summi Pontificis concessam. si , in om. p tantis divitiis auctos & locupletatos suisse idem auctor nararat in Hemra III. ut Hospitalarii in orbe Christiano nouemdecim millia man riorum, ut loquitur, possiderent; Templarii vero D . Sunt autem maneria vocabulo Callico. vel ipso odosredo teste , veteri intcrprete eruditissimo, in L. Procutas, A. De ruct. domu in rure vallata foveis & muris; vel potius castella: qualia innumera possident adhue; & lauda nobilia, quae quotidie assigna
285쪽
Ignantur praeceptoribus, sic dicuntur in cap. t 7. fi p. de fudiciis , nobis mu
Hi igitur inflati nimia habentia, ut Actius loquitur apus Nonium Mare
Ium , eodem auctore telle coeperunt omnibus elle molesti, Epitcopis obedi ea tiam. & Eccleiii et decimas iubtrahentes . Et , ut eli in hoc .ro..cum rarione
Dadorum emptorum, alite e acquisitornm, in quibusiain Ecclesiis hab rent j Patronatum, Presbyterm inconsulti et Epii copi imiit uenatu , quibus.& in cle sita sutis jus paro hi a te denegabant, α ab illi , vel O ticialibuet iiii. excommunicato; , in capellis sui I ad divina ossicia admittebaut': quae pmnia' nominati in Concilio Lateraneoli prohibentur in is. ωρ. Cκm et puratae . . . His autem tibi arrogabant obtentu privilegiorum, quae illis a summis Pomtificibus data suerant, quae trahere volebant ad Ecclesias illi; cuncessas & do.
natas , quas tamen comi at manere tuo iurisdicti ne Epileon, quamvis a stigmataς monasterio alterius episcopatus , e . a. s p. de relisiosis iunis. Quua es olim obtinuisse in agrorum allignationibuq docet Si ulus Flaccuς, in I s. hro-ditiou.'aerorum his verbis : - - atictore, assae vatios, Mi '' i qua ησο Officientitus agris Coloniarum, quotiso ex vici ais restitoriis ciuit Jut, a squave runt quidem futuris civibus Coloniarum s sed re rid. cito eis regris offuc assuati Dur, per eos remausit, ex quortim territoris sinpti erant. Hygenu;: ID lim istibus agrorum, ita tit in eis qtii redd ti erant υMeribas post Uo ibi ., tu i ii oca a est eis ex quorum territoris fumpti erantia fri. qui loci d. cap. a. valuillulirant .
Non possunt igitur Hospitalarii denegare Episcopo ius parochiale , nec ea-thedraucum , quod semper censetur exceptum , erp. Pastoralis , si p. de donat. Idem dicendum est de procuratione I vilitxtione, cap. Cum venerabilis, infra, H een . & haee est hujuq e . sententia. Sed quia quaerunt glollis quibus modi; aequiratur igs Patmnatus , id paucis expediana addita interpretatione eoA Ex ius mariove, & cap. se 1ure, hoc tit. de quo & non nihil diximuq iii pra m eap. Ex literis .in Notum vulga hoc jus acquiri quatuor modis, i uccessione , emptione, ne ivata me tu donatione. Et luccesssione quidem universi iuriς, transit hoc ius ad successores quoicum que luris universi ; puta ad herede: , bonorum postestores . fideicommissari tu ,
. Trebellianos, dc alios , qui Iure Civili hae sor nuta continentur , - ρhos ea res pertiuet, de qua in L. 3 7. f. t. E. De oblig. aes. & L scisnaum, j. DI
Nec solum transit successione iuri e , sed eo am successione rei , id eli , emptione mi cui ai haeret hoe iue, in hoc ςap. illo loco, ratioue seu rum empto 'rum. Imo & pignori ea re obligata , transit hoc tua in creditorem, rast. Cum
Bert tuus, supra, de s ut nimis , re 3udi ata , ct in eonductorem , d. era. Exiit eris: quibus casis ac transi per accession m , non per se, & nominatim i nec enim vendi potest ius Ι'atrona tuet separatim L era. De ij re. Saeritur an permutari possit, & glossa hoe loeo, & in tam Piae mentis is . 7. putat de permutatione huius iuriet accipiendum esse, can. Nemiui R R0m, eadem causa QT quis. qui apud Gratianum & Ivonem.in magno Docreto, tribuitur Decretis sylverit, vel SylVestri Papae, ex quibus idem trani cripsit Cain oluῆM. lib. I. Catit. ιορ Σ32. Sed quis non videt , quod ibi conititutum est de permuἰandis monasteriis inter latem & ecclesiastico; seeundum abusum taculi , nodie esse abrogatum Debemus igitur ab aliis loci; argumentari r ius Patrona-
286쪽
tus non est quidem spirituale, sed spirituali annexum, R ideo huius iuris pro
hibetur emptio. Sane & eadem ratione prohibetur permutatio , est enim viei-na emptioni , L. 2 . F. De Ne perm. qua nempe res rebus emunturi, dc zomparantur . Unde eleganter D. Hieronymm adis fias Rinuinu , in permnlatione
comparareanem esse remm aqualium .
Sed tamen obtinuit iplas res spirituales, id est, Fellesas quibus hoe tua annexum est, posse permutari cum auctoritate i uperioris, vulgato can. uuat m,
fust.:de rerum premul. Inde igitur recte inferam', hoc ius permutari posse ea dem auctoritate interveniente : Sc ita vulgci Doctores.'quod ita intellis 'nilum est, ut etiam inter laicos hoc ius permutari pollit cum simili jure Palicina uriarg. cap. vlt. eod. tit. de reri premur. Nee aliud ius esse puto, cuiuς laicus capax sit, & qu Id ab eo dari possit : nam si daret temporale pro rei spirituali annexa iure, claudicaret comparatio rei impretiabilis, ut Plantui loquitur,ac
re pretiabili . Sed quaeritur an donari pessit etiam sine auctoritate Epistopi. & pos o hae is
iuet donari inconsulto Episcopo, expressum videtur in east. Ex insi alioue', ut certatim Omnes interprete 'bona fide agnoscunt et & , si verum camamus,4 ideo prohibetur venditio iuris Patronatus , quia tam digna res pretio aedi mari non debeat, I. r. f. Perlud , Sc j. Hq. F. De Or. G extraorae cognit. liberaliter igitur cedi & donari potest, ut in L cσρ. Εκ insnuatione, in cuius specie nihil mutat, quod Clerico dicitur donatum ; nam eum laicug perinde ac Clericuς huius iuris capax sit; non video quae sit ratio differentiae in li e specie inter Clericum & laicum . Denique tua est quod laico competit, quod tuum esse dieitur in d. eam Passeratis. Potest igitur donare id, etiam lateo, sne eonsensu Episcopi r 8c hoe quidem& ceriis principiiς veteris luris ita definiendum , nisi obstaret contentio iniqNpretum . quae tandem definita est a Bonifacio VIII. in cap. t. hoc rit. n vl. hoc ius Patronat uς donari tantum posse Ecclesae, vel religioso loco , inconsul to Episcopo. Unde sequitur, non mise donari Clerico, privatae perlonae, contra definitionem d. tap. Ex insuuatione ς & multo minus Iaico. Ex hac igitur constitutione nova semper desideramus consensum Episcopi in hoc iure liberaliter conserendo ; aliter enim , quod sit spirituali annexum , concedi non potest. Et quod legimuς apud Matthaeum Paridem, Joannem Η gem Angliae nominatim innocentio II l. Pontifici maximo, omnia iura Fatr natus , quae habet,at in Ecclesiis Anglicanis, pignori oppotuisse, valde oppugnari potes, iis certillimi et argumentis sumpti ex sure Civili . Quod emptionem enditionemque recipit, pignerationem recipere potest, L. ς. β. i. De pilam Li. q. Lam tem, A. Qua res p.riori obligari possint . At luet Patronatus venditi nem)non recipit, ergo nec pignerationem. Huie definitioni nihil obstat ala 2 eod. NI. de pign. in quorum finibus emere quis prohibetur. pignuῖ accipere non prohibetur; quae ex L. Moris , h. rint aliae, A. De paruis , accipienda est de eo qui a Praeside provinciae intra fines suae provinciae emptione interdicitur quae interdictio facta ratione provinciae, non rei, intelligitur tantum de empti me, de rebus em ndis , quarum negotiatio ei interdicta est ; non de pignore accipiendo. Denique mutile pignuς , quod vendi di distrahi non potest, L. 4, T. De psen. ali. L. Mamr , C. De diseras. pisu. Solet enim pignus non soluta pecunia vendi & distrahi, vel non invenio em
287쪽
more impetratur dominium a Principe, L. Eleganter, F. De pign. as. L. De buae, st. ad Trebeli. L. Si is Mi tu aliena ,,ult. d. De acquιν. rerum domi ni o , oc toto tit. ae 'ure dom. 1 viri jus Patronatus dithahi non potest ἔ erga inutile est pignus iuris Patronatus. Et non obstante illa conventione, qua .la tum plenitudine lummae & inlinitae potetiatis defendi poteli , concludere debe- mug, hoc jus nominauin pignori dari non polle , quia nec nominatim vendi , vel intrahi potest.
SI c Nisi CAsri . dc infra : Si Episcopi post promotionem suam prae
l entationes personarum ad Ecclesias a patronis earum pro Eccle-ltis libi commissis adepti fuerint: perlonae idoneae , quas ad eas va candis praetentaverint, sunt admittendae'.
NON constat apud interpretes quae sit hui ut expitis species , vel sententia vera. Alii ponunt, Episcopos adeptos suisse tu Patronarus in quibusdain Ecclesiis alterius episcopatus; & hoe privilegium dari Epitreris patronis , ut
vos lint quotcumque voluerint Clericos dioecesano praesentare, quos admitte teneatur, sine ulla disquisitione morum, vel doctrinae t quod hauriunt ex can.
Si quis' Discoporum i 6. q. 3. ubi' recte glolla , ut hoc loco Bemardus Parmensis auimadvertit, id omnino male colligi ex verbis L ean. qui hoc'tantum vult, poste Episcopum in Ecclesiis, in quibus habet jut Patrona ua , utpote ab eo aedificatis, in alieno episcopatu praesen are Clericos Episcopo, ad quem ratione iurisdictionis pertinet dispostio Ecclesiarum ; noe pluet tribuitur Epii copo, quam priuato euilibet aedificanti. . Alii, quibus non placet haee specim , ponunt , Episcopo Tadepto , fuisse imPatronatus Ecclesiarum tuarum, non alieni episcopatuq ; qua adeptione/ liensis agnovit consulsionem hujus tur in Patronat vi tum iure Episcopali', ut sine ulla pnxtentatione possit Episco uc instituere Clerico; in Ecclesiis, qua iam Pa
tronatus nova acquisitione ad eum pertinet . Sed & huie sententiaeγomnino repugnant verba hu)us capituli, quae dictant idoneas persina; praetentatas esse ad mittendas ab Epitcopo: remanet igitum praelistatio . Deniqua n In vident in
terpretes; vel dissimulant, quare ficie loeo dieat Pontifex, Si Epistopa possyr motiovem suam ; nam id non est olcitant et dictum , .el inutiliter; & arguit . alius esse dicendum, s ante promotionem. Cum igitur apertissime videamus nobis hae in parto'non facere satis traditimos veterum, quare non liceat nobis telitare aliquid; nam, ut Seneca e 3 I. sapienter monet , utendum quidem via veteri r sed si propiarem planioremque invunero, hanc muniam. Qui ante noc illa moderunt, non domini nostri , ted duces sunt; patet omnis ut veritas, nondum est occupata. Hanc igitur nos quaeramus ingenue,& ita die amu et Ius Patronatus auctori.
288쪽
IN Ti T. XXXVIII. LIB. III. COMM.tate & consensa Episcopi constituitur , sne quo Ecclesa aedificata consecrari
non potest. Jus Patronesus regulariter non transfertur sine avitor tate dc consensu Epii copi . Denique, est relat in patroni at Episcopum , ut filii a .l patrem, de itoris ad ereditorem, servi ad dominum. Patronue praetentat, Epii pug instituit, & praesentato ius omne tribuitur . quae omnia jam satis superque supra
Hic cognitis , finge. Quidam, qui patronatum habebat in Ecclesis quibusdam, creatus est Episcopuc episcoparus in qua sitae sunt Ecclesiae; qui erat patria ς, iam eii Epilcopu aeritur quid iuris st. Et certissimum ei hoe casu confundi omnino ius Patronatus, quod nempe absorbet ius epit copale; nec enim poteli sibi praesentare. Extincto igitur iure t atronatus Ecclesiae erunt Iiberae omnino; & haec confusio admittenda est in iure iam acquisito, & quod antea constitit in perlima Episcopi ante promoti nem. quid est dic ndum, si non ante prona itinnem , sed post promaei inem adeptus forte suerit Episcopuς luet parronatus an confunditur hoc tu Rirrimum videndum est, an sit acquisium; nam non potest coulandi nili acquisitum , & videtur acquiri non posse ab Episcopo. Jus Ratronatus ali Eptico constituitur , & ad eum tamquam ad Epileopum pertinet constitutio iuris Pa
Igitur hoc iuq accipere a seipso nemo potest; nemo potest sibi . auctor feri
in rem tuam, L. I. r. 7. E. De aniliarit. tui. & apud Ulpianum lib. Reeid. rat. de tui. f. Morihus. Et in hane rem est oleξantiisimum cap. vita cci ainsiit. Abbas quidam , postquam Abbas eluctus est, ut in hoc cap. Episcopus post Pr motionem suam; eustodiam, id est, dignitatem in monasterio adeptus est . Quaeritur an de iure misit obtinere hanc dignitatem : & rescribit innocenti
Ill. id fieri non posse; quod ita explicandum est, ut ipso iure haec dignita; ne
momento quidem tempori et in persona Abbatis consillat , huic acquisitioni impedimento est dignitas a 3batialis : Zir, inquit , etim ratione Abbas ae ad ila ium D 1ιneat donatio custodis, non potuit is se ipse custodiam recipere. Et eadem ratione non potest Episcopus a se ipso recipere ius Patronatus, cuius constitutio,& donatio, ratione episcopalis dignitatis ad eum pertinet. Numquam igitur censetur ab eo requisitum: & quod ait in hoc cap. Adepti fuerint, id est accipiendum, ut Doctores loqui solent, de facto, non de iuret nimitur enim hae verbum abusive, ut passim hoc t t. donari dicitur Ecclesia a lateo , recipi a manibuq laicorum , & alia pleraque, quae factum, non ius demon lirant. Si igitur ad Episcopum post promotionem suam pervenerit hoc iuq Patrona-i tus, quia id obtinere non potest, quia non potest este patronuς & Episcopus , quia non possum haec simul esse & e silere , & unius acquisitio est alterius exclusio; remanet hoc ius penes patronos ipsos, qui vacantibus Ecclesiis pers nas idoneas pestunt Episcopo praesentare, quas tenetur Episcopus admittere non . obstante illa adeptione, quae nulla est; ut non obstante donatione nulla, in cap. IItad, supra , patroni praesentant . Potest quidem ius patronaim donari Ecclesiae vel loco religioso, d. cap. Illud,& east. Du. in v t. Me tis. At si im patronatus ad Episcopum perVenerit, ne momento quidem temporis id obtinere potes , & Clericos possunt praesentare patroni. Et eadem ratione dicimus eum, ad quem pertinet ius patronatus, seipsum, quamvis idoneum, id est, Clericum probum:& lueratum, praesentare non poti m
289쪽
ca'. Per nostras, infra, hoc tis. quia, ut eleganter ait d. cap. ult. de iu=t. di stinctio esse debet inter dantem & recipientem, ut inter baptizatum & haptivizantem , cap. Dictum , t Ura, δε ιυ μο eius esse iti. Sie Iure Ci.ili I ae tor seipsum tutorem, iudicem, vel arbitrum dare non potest ἔ L. klti vi offPrael. L. 4. F. De tui. ρο. curat. datis ς uee stipium ad adeundam heredita tern , quae sorte suspecta dicitur, cogere potest, L. ille a quo , l. Tempesti- v m, J Ad Trebell. Nec enim, ut inibi Jurticoni ultus ait, duplici, vel tri plici Melo fungi potest. Quae omnia valde confirmant interpretationem meam d. cap. Signscabit.
RELATUM est, quod nonnulli occasione laicae recognitionis non requisita Episcopi audientia beneficia ecclesiastica sibi praesu. reunt in parochiis vel bis vindicare. Quoniam igitur hujusmodi per nae non intrant per ostram, sed aliunde conscendunt , ae per hoc indigni sunt Pastoris nomine, vel praerogativa gaudere : mandamus . quatenus eos si commoniti praedicta minime resignaverint i nisi episcopali concessione fuerint muniti ὶ ab ossicio reddatis & beneficio alienos. Et si nee sic destiterint, vinculo anathematis innodetis, &usque ad condignam latissa chionem teneatis, & teneri faciatis astrictos. RAUM UNDus de Prena Forii, qui Rescripta Pontifieum in hac Collectione Gregoriana redegit in epitomim , dum brevitati consulit , multa plerisque in locis detrahit quae valde faciunt ad veram Pontificum mentem percipiendam: & in hoc eup. nescio qua melite delet mentionem, iuris Patro natus, qua detracta tentari potest , hoc caput proprie non pertinere ad hunc titui. nisi sorte quatenus concessio Episcopi ad beneficium obtinendum desi
Et sane ita est, quia lateam recognitionem ella putavit, eoncessionem beneficii a late, factam ; satiet esse et edidit, si ita verba hujus capituli inter laret. Sed ut maneat sententia vera, repetendum ex Ani quar, initio huius ea itus, duas pravas consuetudines, quae contra canones in Anglia obtinebant, eme dari . Prima haee suit, ut si qui sibi a lateret iun Patrona ut apud Iudicem im cularem, per xv. legales homine; inquisitione iacta, & probato eo iura. de quoe
290쪽
semper aput eundem Iudicem tractabatur, east. 3. Dp. de luarciis, id Iug. ob tineret. Altera, ut Clerici, ut eis in cap. δερ. io I. Culin. acceptis literis alaicis, occasione potentiae saxularis beneficia ecclesiastica retinerent i quaeri ententia his verbis concipitur in Antiqua: Quod n6nnulli ambitione nimi 1a mra fit , occasione laica recognitionis , oe potentiae faecularis, in faeculari foro, non requisita Episcopi audientia, Patronotus Eceles arώm, beet fici a erili iam sibi o,deant vindiestre , &C. Quoniam igitur Raymundo ansam erroris praebuit latea recognitio male ac cepta . quam nec ipse Alanus Anglus, cuius glossam hoc loco habemu , re te accepi illa videtur; debemuς explicationem a nobis lupra allatam confirmare ream nempe esse non solum confessionem in iure, vel coram terum , ut ille v luit, satiam concessonis, vel donationit antea la: lat; sed potiuς probat i cm& inquistionem factam a Judice saeculari, de iure quod quia sibi asserit, cicu indicat. Quod obtervo ex qua tu ,r Matthaei Paridis locis. Primus eii in Hearico II. ubi ita loquitur optimus ille auctor. recensis leges Angli e , & consuetu sines. Si calumnia, id est, lis, emerserit lut e Clericum laikιιm, et e co verso, de ullo tenemento quod Clericus velit ad eleemn Fuam trahere, vis D cus ad Iauum seudum y per recognit Onem xii. legalitim homiuum iliae a capitaliς i Itici et i eon erationem tεrminabituν. Secundus in Richar io I. qui. Ecclesiis Normaniae rellituit privilesia sua: Bem, inquit, ntilla fuit νεcreuitio in foro acuta tis charta, mi alio modo eleem =uatam se possessionem veri f. eclis liti probaverim. Tertius in Icam. e, qui proprie pertinet ad tu; Patronaim: Recos uitiones de nova degasua δε nurte antecessor; o de ultima praefentoriou , uou capietnturnis tu civitatibus fuis. & paulo poli: Misae de ultima perientatione Ecclesiarum mper e ipiantur de iusticiami Quartus in murico III. Rex, inquit, Henritii de Belbioch, O quosdam otios Dilicioris assignat it , ad Iariendi m rectauit nem de eonquerentium d falsicla ; qui receptis fecundum conoetu liuem rectavit1 nibus. Quae omnia valde illuliram hoe eaput noli um ; & ipsas consuetudines Normaniae, a quibus constat Anglos leges tuaς xcceptile, ubi & hanc recognitionem iuris Patronatus nominarim licet advertere, arι titr de Patronage, ocin Constitutione Philippi Regis Francorum, quae vulgo, ta Charre au Rοι rhi lines dono e a P Lle-muna, in qua, ut in d. Conluetudine, Iudex qui facit hanc recognitionem, dicitur te Reconio ga M. Ex quibus omnibus constat quicquid hoc I ,co constituat Pontifex, & d. cam anto. recognitiones haq laicaς de iure Patronatus apud Normanos &'An glos Misse uitirpatas ; & lites de iure Patrona tuet aput Judices saeculares tracta r M. quω numῆuam Pontificuς probaverunt.-quod A caula sere censeatur e et astita, quam igitur Judex laicut nec incidenter, ut loquitur , attingere debet, cap. M. v. de iudicia cap. a. f-ρ. Qui filii sui tisitimi. Beatus Martinus apud Sulpitium severum lib. r. II R. factae, in fine, novum esse γ inauditumnoas , ut causam Ecclesi Iuriet secuti itidicaret. Et notandum, recte Pontificem hoc loco opponere xudientiam Episcopi s ro saeculari et Episcopi enim proprie dicitur audientia . ut in tit. C. De episcopa si audientia. uo tamen verbo inibi Jullinianum non intelligit iurisdictionem , quam Jure Civili Episcopi non habent , neque sarum , ut Valentinianus ait in συεlla sia, de episcopali iuuitia ; ti ideo olim apud eo: negotia tractaban m sine scalptura solemni , ut cuiluitur ex Nov. Iti tiniani Noa da