장음표시 사용
11쪽
mum indigebant, avis sagitarunt aludiis. Sio in hisco praelectionibuae clericis rem canon eam a iacentibus nihil deerit, quo facilius, et plenius ecclesiaaticae juriaprudentiae docis
nis imbuantur, atque ad majora, et graviora momenta controveratarum rite aeriimanda, aptio-rea reddantur. Agitedum , adol centω, νω amplioribu3, quam antea, aureum incrementia, aequi boniquo accipite , et praeclaram Occ δionem δίrenue vryentes, eo cura' et contensionea vegisag intendite, ut senstiorem gacrorum canonum infelligentiam Myequamisi. Valete.
12쪽
dem , novam hanc nO3trarum acceδδionem non
amo adoleacentium 3Iud Sorum in Ommodo , atque etiamfagtidio meditemur. Verum alia nobis mens, congilium aliut non enim quidquid in rem Canonicam undecumque
derivari soleat Duod quidem doctissimi quique,
non gine gumma laude pra tuere hus cou rere mystavimuδ; δed ecclegmaticia tantum ado-l centibus id Canonici Iuris δolum proponere, quo et eorum menδ potioribuaprincipiis isommaretur, et animis δanioribuo roeulis , quam tum ad eorum munia gatis egi, imbueretur. Puod quidem aliter ossici non po336 credidimu nisi Canonum et Ristoriam, et Σ-αζω Dexum , et Σκοτου finem brevi quidem, at pervicua m Modo peraequeremur. Id vero non Omoriunum modo, ac proscuum, Sed propemodum nece3sarium sigimuδ.
13쪽
Et quidem quantum ad Canomum Historiam,
quem latet, aut etiam latuit, quam musta erHiistoriae Canonicae ignoratione errata des zerint , o Ma visδα δυper Canones φεοε, eorumque SeuSum, mentemque caligine 8 quam
multa etiam genuinis fallacia, inteyria intempoLala, authenticis adullerata, vel f erilia , vel audacia, vel dolus, fraudoque admissu rint8 Quot Canones antiquis Conciliis, quot Pi cita Deleribus Romanis Ponti mus , quot Sententiae veluεlis Ecclesiae Patribuypartim faLδuo , partim dubias fidei, quamplures vero interpolatae, et corruptae ad lassuerint 8 Quid quod Synodi eae intellro Rimulatae, atque in m dium allatae gunt, quae fucum facerent μεω-
inductis abusionibus discernet nisi Malorias. praesidio munitus p Si canonum historiam ante oculoa habui ent VII, ac VIII. Saeculi nomnulli auctores, dubio procul putidas quaedam mercea vel nunquam in Gol iam fuissent in--olae , vel ubi primum adparuisδent, proj
ctae, algus erilbilatas i Oguisgent, arburor, neminio nec istarum mala fraude tot perverat morra invalui ent, nec fantas eccleat sica diasciplina victustudines paδεα ωδet.
Profecto , ubi δίudium historiae, antiquit
14쪽
lumque christianarum reδumplum rat, vetereaque canones longa oblivione Repulsi nocturna, diurnaque manu vereati , en δtatim et corruptis moribuδ obviam itum rat, et disciplina eccle-δωεtica primistentae puritati mazima eae pariereatituta. Adeo hinc vel maaeime co robatur quod εcribit Tullius I). Historia lesiis temporum, lux veritatis, Vita memoriae, magistra. YL
Quod ad Canonum Συναα is nexum , primum in Canonibus cirratianae fidei gummam, morra que vectantibuδ nihil ostensia absonum, nihil inconctian8r omnea vero quotquot ab AF lolis ad hanc naquo diem conditi δunt, ad unum mira conδenδione convisant, arctigrimo suter aevinculo continentur Omnea. Regula fidei una omnino est, Sola, imm0bilis, et irreformabi
lis : a) Quod enim Augustinua inquite Concilia priora poδterioribus emendari: 3) tantum dedisciplina , quas pro temorum, locorumque
περιῶσεσι circumstantiis mutationi egi obnoaeia, intelligendum eat. Atqui etiam inter canon dAaciplinam unice moderanteδ n u3 quidam, reser fradus locorum, te Orum, et περιςα ων ei Cumstantiarum progrediente, eti tanOSCen S. Namque, uti recto Obδervant Antoniu3 Auguείμ
1 in Lib. II do orat. eap. 66. αὶ Tertuli: da velandis virginibus. 3ὶ Lib. II de Baptismo eap. 3. O
15쪽
lices Ecclesia aliquando a veteri . diisciplina in Conciliis alatuta, ac diu resistio3igyime astruata recedere cogatur, φδamque disciplinae remaeationem Iolerare, ac veluti disgimularer id Iamen non ita intelligendum, quasi Non Utet, quoad ejus seri potest, ubi nondum est collaPδa, So
licite aervari, collabentem δυεtineri, et coli FSam re3taurari. Immo ad hanc desidentia δε- aciplinae reatitutionem forum eccleεωδlicae reformationis opua tendere debere, et Discopo rum, μείorumque curam, et laborem praec uscollimare eae Synodi Tridentinae Dacretia semquam manis tum ESt.
Id potissimum prae oculis habuit S. Carolux BOrromaeua friarum nomen in Gol ia Dei in Dioeceaeos, Provinciaeque Mediolanenais administratione, et redinteyratione. Qua in requis umquam pium hocce SS. Praeδulis am-Hum , tarctylumque prosoactum merita defraudavit laude Quis non politia admiratua rat in-9entea labores, quos libentiaελθ 3ubiit, ut semsiceret tantum opus p Nec profecto alia via, quam veteris discissinae aemulatione, ejuδque revocandae, quoad seripoterat, attidio in ab-
1 Proteg. duris Eectes. Parage. II.
16쪽
ro, ac διίu hac ratione deterSO, inteFerrimam, nitidisεimamque moriens dereliquit. Adhaec veri imum est recentiorem Eccleatae diisciplinam a veteri, tamquam rivulum a fonte, di manarer immo plura novis*imao disciplinas capita non lunt, niisi veteris veδLigia, agveluti retiquiae, uti obεervant modo in cati Aurior . Quare Rino veteris discissinae nolitia plerique sicci me ritus, qui ab antiquis Orbianem sicunt, obgcuri promus, et inanel a Grebunt.
Denique eae ψεa pristiniae rei Canonica -ynrisens ver oleatae viritu3 percipietur in iis , quae praefert recentior diaciplina. Lael rior enim disciplinae iactea mutari nonnuHquam videtur, algus adeo relarari, spiritus tamen idem δemper eat, et immutabilis peraeverat. EX PIO eδδe pogaunt veteres Canones δε promovendis ad ordines, δancientea, ut nonnisivitas rutoeri, criminisque puri, quique Stolam in butιδmo acceptam nullo gravi foedaverius Scelere, sagitiove, gacris initiarentur. Pros clo Secut is tomporibus Ecclesia ab veteris haz in re disciplinae aeveritate recogit, quum σι
OCCUPOS peccatorea eaeceperit, nec Omus Pu bticorum criminum genus ab ordinations arceat; adhuc tamen eodem veluti spiritu acta e
Petri , gummoque eaeoptat opere, ut quantum t Forum vicis3studineε patiuntur, antiqua illa disciFtina δervetur, animique inteyri, praeci
17쪽
I ue Olim requisiti, inveterata poenitentia locum nunc semporis aubeate uti eae Syn. Trid. , aliisque deinceps celebratis Conciliis manifeεtum
Canonum finis. Quum enim in id aem- per Ecclegia incubuerit, ut invalescentibua morum corruptelis congruag opponeret medicinaες adhaec aliquando prudenti quadam v Sa orat ore aeconomia mala quaedam dissimularet, vet viora dumtarat fomenta adhiberet, ut commodiori tempore facilius, felici que illis mederi po33ete hinc profecto nemo non videt conferre quam quod mazime in occagionem conditi Canonis inquirere , temporumgus rimmari περιςάαις circumstantias , ut inde vel λ α genuina Canonum gententia eruatur, vel M-clesias in iis condendis viritus agno8Catur. Verba quidem Canonia corticem repraeSentant,
ratio vero conditi Canonis, Praesulumque in eo ganciendo morae sinis disciplinas viritum vertunt. emplo ait Canon Nicaenus VIII; quo Camaris , asve Novatianis eae achismais in Ecclesias ainum redeuntibus post acceptam Iantummodo manuum imoactionem in clero permanere sim II quae conditio Donati- δαδ quoque, ubi vovent in Ecclesiae unitatem denuo Coirct, propogita eει. Profecto qui horum Canonum corticem invererit, violatam conclamabit antiquissimam Eccleatae reFulam , qua non haeretici modo, et achismagici,
18쪽
vorum et quicumquo aliqua nominis macula laborante3 ἀλότριοι του alieni a Canone, grue Irregulares habebantur. Wrtim uba in Cano num mora, finem animum intenderit, profecto perviciet Ecclegiam prudenti quadam μωνομὶ aeconomia in gratiam multitudinis in alnum Ecclegiae redeuntis , algus adeo ut iis , quiis achismals aupererant, ad amplectendam Mol me unitatem calcaria adjicerentur, veteris disciplinae rigorem tantisper remisisS . Praeterea eae recte pervecto Canonum σὐτῶ sine fucus pate ni veterum Collectorum , ipsiusque Gratiani σφαλειατα errores, qui haud raro Canones iis veciebus adplicarunt, a quibus erant alieni. Rea clarior mi, quam quae demonastatione indigeat. PosIremo eadem methodo pronum egi v
plicare : id quod quam utilisyimum eδι, ns
in novis emeryentibus quae8tionibus a verilare aberremus. Enimvero aeculis semporibuS, quum veterea Eccleatae canoney neglecti δίnt, et εophistica ratiocinandi methodua, contentisaeaque in utramque pariem ediagerendi ratio eae Theologia in rem Canonicam inducta fu rit , ωι , tamquo perniciosas in re Morali Opiniones emerserunIe acilicet recentioreδ νυν--m caguum arbitri id negotii sibi να Seruns, ut morum regulag non eae Canonum praeδσι pio , εed eae porsentosis quibusdam humanae
19쪽
rationis princi iis definirent. quo factum
eat, ut ilisciplina morum adeo inriaurata non ait, ut potius primo de3ederit, deinde magis magisque delapsa, tum praece δ nonnullia in locis ires coeperis, donec ad ea tempora perve tum θεt, quibu3 vitiorum remedia vis p
si possent hujus furfuris hominea. Profecto
at antiquis vacaδgent canonibu3 , ac in e rundem σκοπον animum intendisδent, congruaδSaus quibuscumque , vel δε novo eaegistentia bust veciebus gententia3 invenissent.
Quae cum ita aint, in his noatria Canonicis adornandis Datitutionibus, Canonum KL Moriam , Σ αμ nexum, Σ - sinem pro NAriai anto oculos habere gruesimus. Ac primo Iuris Canonici Communi Neapolitani hiat riam, qua majori potuimua adcuratione pedi 8crisaeimu3. Tum in operis progre u haud raro Historici partes γλυε, Canon eo mde ovile diverata temporibua portatos Ideliter eaehibentes , ut inaes unicuique Canonum
neaeus in convectu eaget: ac demum in Ca- nonum σκοτον finem inquirente3, eorumdem rationeS , Occaδione3que, cur conderentur, e
γοδuimu3 . ut inde et eccleεiasticae discipli-nuo virituδ pateferet, et aingulis canonibus propria vecis3 aptaretur, et almul ad noνοδ emeryentes caεus legitime a sicari po3δent. Verum hisco bone, vel male praestitis it rum mones , cavs putes , eam nobis sui3δο
20쪽
quo tum alibi, tum vel mazimo Neapoli Viri Sapientia , doctrina , as eruditions clarisaiami, et egregia Iuris Ecclesia3tici Mementa, et doctas de peculiaribus quibu3dam Canoniacis Capitibus Diatribas edidere, unia et pinblicae Rei litterariae plauaum albi conciliarunt , cum quibus mo , qui nec uSu 8atis ,
Verum in id dumtaaeal intendimus animum,
cjiendi, eaeacribendique dictata, praegerrimpostmeridianis horis , liberaremuδ , et commodae atudiosis ingluulionea traderentur, quas nec isa breves eεgent, ac jejunas, ut 3u cientem Canonum avorem indere non POS-δent , nec nimis a lae, quae ab rei Canonicae δIudio abarerrerent. Haud tamen diss- Iemur ab recens editis Virorum CL doctis, et laborioata in re Canonica Commentariis haud pauca , quae ad rem noatram Iaci bant, hauδisge. Quamobrom ne ingrati animi nomine accis ur , mazimas his gratiaε ms vero profiteor, majores etiam habiturus. Illud denique benevolos Lectores etiam atque etiam roFo , υι dum ista qualiacumque vergant, at aliquando in errata ostendant , vel in capita non eo ordine, et adcuratione,