장음표시 사용
271쪽
ipsi indulsit, ut moratum Sacerdotem deligeret , quem interea in Episcopalibus muneribus instrueret, quemque deinde, inspectante Clero, ac populo universo, sibi suo-
cessorem renuticiaret; modo lamen adhuc vivens manus illi imponere non auderet.
R. Domum idem colligi posse videtur ex Regesto Epistolarum Gregorii M., ac praesertim ex Lib. IX. Ep. IV. ad Anatolium Diaconum Cpolitanum de Ioa ne Episcopo primae Iustinianae , qua ipsi iniungit , ut Ioanni gravi morbo aegrotanti Coadjutorem dari
Curet, novum vero Episcopum haud ordinari permittat. Et quidem, Scribit, nu3quam Camneδ praeciapiunt, ut prae amriludine Episcopo Ruccedatur ...
and dispensator illi requiratur talis, gui po389 ejust
curam omnem vere, et locum illius tu reyimine Emologiae implere.
VII. His accedit in antiquis Ecclesiae monumentis quam frequentia Occurrere exempla Coadjutorum, qui Episcopis vel grandaevis, vel infirmis dati sunt, ut iisdem postea in Episcopatu succedereni ; at hi simul Episcopo adhuc vivonto Ordinati non sunt. Videsis Thomass. 1 . Id quod haud ita intelligas , quasi perpetui
Coadjutoris ordinatio irrita habenda sit , vel dispensatione locum habere nequeat. Sane Augustinus suam ordinationem improbavit quidem, at irritam non habuit. Id quod etiam indicant modo producta Narcissi Hierosolymitani, ot Orionis Palaebiseensis exempla VIII. Perpetuum Episeopo Coadjutorem dare ant,quitus Synodi Provincialis , plebe etiam consentieule, jus erat eodem prorsus modo, quo Episcopi oligebantur: at juro novo cujuscumque generis Gadjutores nonnisi a R. Ρontifico dantur Episcopis; duuta- xat in Ecclesiis nimis ab Urbe dissitis, auctoritato postolica, vel ipse Episcopus cum adsensu Capituli unum,
i in Part. II. Lib. II. cap. 57. et Seq.
272쪽
239ves pluros sibi Coadjutores adsciscii , vel , Episcopo
impoto , duae partes Capituli Coadjutorem constituunt. Demum ubi Episcopus Coadjutorem, quo ipsi omnino Opus est, accipere nolit, apostolicis Rescriptis est Εωclesiae providendum.
DE sACRA EPISCOPALI VISITATIONE.
I. Iam indo ab IV. Ecclesiae sacculo exempla oc- eurrunt Patriarcharum , qui suas Dioeceses, Metropol,larum , qui suas Provincias, ot Episcoporum, qui suas Paroecias circumlustrarunt. Allianasium Aegyptii, me Diomeseos Ecclesias visitare consuevisse constat ex ejusdem Asolos. II. In Concilio lotius Africaoplenario Episcopi Maurilaniae Aurelium Primalem Cadithag. rogant, ut Mauritanias Provinciae Ecclesias τι silet : Dsynemini etiam , quod hoc anno δecum m ordinem distriliatas , vol alio anno Mauri mniam Protinosam vigilaro si . Concilium Taurinalens an . 397. s2ὶ dum Metropolitis Arelatensi, et Viennensi Episcopalus adsignat, qui corumdem Ecclesiasticas Metropoles constituerent , haec habet: Unaquasque M his viciniores sibi intra Provinciam vindicet os Cisales , algus Oaa Eccleatas vigilet ς olo. Demum visitationis Paroeciae, quam modo Dioecesanam dicimus , illustria habemus Oxempla in Martino , Auginstino , et Chrysostomo. Martinum asello impogitum in oeate hispida nistro pendulo pallis circumtectum Suas Paroecias vi silantem , et ubi quo in vicis idololatriae reliquias debellantem descrihil Severus Sulpi-iius δὶ, Tum Augustinus in Fussalensi Castro, cujus
273쪽
24ocivos a Donatistarum schismalo ad Ecclesiam Catholicam traduxerat, Episcopum constitulum Voluit, quod , quum is locus longius ab Hippone distaret , eum frequenter invisere non posset r). Tum easdem visitationes perspicuo indicat scribens 2ὶ: Quoniam risD--rum Ecclesiarum aes meam curam porren tium nec agilato profoema gum. Domum ChrIsostomus inter praecipua Episcopi munia Ecclosiarum recenset vi
II. Non negaverim in quibusdam Orientalibus Ecclesiis morem viguisse, ut Episcopi per Περιοδευτας Circuitores , sive Visitatores , vel per Chorepiseopos suas Poroecias visitarent Verum quum et PeriOdeutae, et Chorepiscopi nec .uhiquo , nec diu viguerint, hine non nisi Episcoporum praecipua , ac primaria en videtur suisso et cura , et potestas. III. Ecclesia qui dom Occidentalis stabilos illos Visitatores non agnovit ; at vero permisit Κpiscopis aQgritudine , aliou delentis impedimento opera uli Presbyterorum, vel Diaconorum 5ὶ, quo in munere post secutis temporibus Archidiaconi, et Decani rurales suc
cessere 63; id quod Syn. Trid. in pro iis locis con
firmavit , ubi hae anus visitationem orer ors Dys D me conmcverunt. At tria do integro constituit. I. ut nonnisi per semetipsos. ol quidem adsumpto Notario de consensu Episcopi visitare debeant. I. ut non ideo Episcopus, vel eo impedito, ejus Visitator ons sum Ecclesias seorsum ab iis visitare prohibeatur. 3. ut Archbdiaconi , vel alii inseriores ii si talionis saetae Episeo -
274쪽
li 3 . ojusvo Visitulori infra mensem rationem reddere, et depositiones tostium, dique integra Acia exhibere tonoantur. Dpmum provinciales Visitationes quod spe- . .
clat , Metropolitanos jubet suorum comyrovocialium Diooectes non visitare, nisi prius propria pleno lustra-la Dioecesi, ut ex caussa cognita, et probata in Concilio Provinciali. IV. At quorsum Episcopales institutae visi taliones inquiet fortasse quispiam. Paucis pra cipuas comptinctitur rationes Trident. ib. Vigilationum praecipuus
εω feret , eae visitontium prucientia ui dolium frinolum conosi Nero . Uti providore , ut Ecetreiae, quae reparationes indigent , rnparentur : cura animarum , si quac illis imminent, aliisque debilis obsequiis non defrauduntur , etc. IIosce sano visi taliouum oelorum SS. Episcoporum uberrimos fuisse fructus jam supra innuimus, neque post SInodum Triden linam Caroluin Borro u ., Franciscum Salesium, aliosque SS. Praesules minus uberes sacris suis visitationibus fructus tulisso neminem latere arbitror. V. Personalem totius Dinoccinos visitationem Episcopo jure divino incumbere communiter tradunt Canonistae si . Profecto antiqui lus Episcopi non modo Catholicas omnes suarum Di creeon personas , verum et
Ecclesias , Monasteria , Hospitalia , aliaque loca pia, corumque bona proprio jure visitabant set . Atque adeo
275쪽
gunt , ut non semel , sed saepius in anno pro suo ipsorum arbitrio monasteria visitent : id quod imp riali etiam sanctione firmalum est. ii VI. Successu temporum, frequenlisus inductis ab Ε- piscopali potestate exemptionibus, Episcopi visitantis auctoritas mullum decrevit: at Syn. Triu. disciplinam Ecclesiasticam pristinae puritati , qua fieri posset, re-8tituere Satagens , plura visitationem spectantia Episcopis jura restituit, licet pleraque potestale duntaxat delegata ; scilicet ut visilaro possint r. Capitula Cathedralium quomodolibet exempta. I. Beneficia omnia uni ia , curata , vel non curata, Vel qualitercumque commendata. 3. Omnes et quascumque neque saeculares, ac regulares Ecclesias. 4. Monasteria commendata ,
in quibus non viget regularis disciplina. 5. Domum hospitalia , collegia quaecumque , et confraternitates laicorum ; non tamen quae sus Regum immediata potestate sunt sino eorum licentia; et pia loca omnia , etiamsi eorum cura ad laicos pertineat. Verum novi
Sima cOucordalorum lege an. 17 1 2ὶ constitutum est, ut Episcopi duntaxat in apiritualibris Ecclesias, Exiauritas, Capellas, Confraternitates, et alia loca pia gubernata visitare possit. At de hoc Capito opportunius Libro sequenti. Do Proetirationibu3. VII. Iam alibi domonstravimus, Clericorum jus essedo Ecclesiasticis proventibus, decimis, aliisque populi oblationibus vitam transigere: mirum. igitur non Sit, si Episcopi visitantes ab Clericis locorum procuratio-
i in L. XLVI. g. 3 C. De Episeopis.
276쪽
nes accipiunt; nimirum vel sumplus ad frugalem victum necessarios , vel ipsa victualia. Procurare enim apud latinos quandoque est cibaria praebere. Faciunt huc Christi verba: si in In quamcumque eivstatem imiraveritas , et receperint vo3 s manducate quae GPPonuntur vobis VIII. At vero illud summopere mirandum , mediis saeculis , quando scilicet Ecclesiae praediis , aliisque rostibus abundabant , procurationes in tantam abiisso abusionem, ut Syn. Later. III. an. II 79. φὶ iisdem quemdam imponere modum volens , exemplum Apostoli primum proponat, qui praedicationi, et evangelicae propagationi incumbens se, Suosque propriis manibus sustentabat: dein constituat, ut Archiepiscopi Parooeias visitantes pro riverritates provinciarum , et facultatis Mologiarum quadruinis , vel quinqua via evectionum numerum numquam Eaecedans. 0ιδeopi visinu, aut Irisinsa , Cardinalea viyinti quinque, Archidiaeoni vero guisque , vel δeptem Disani constituti gub Episcopis auobu8 eguis consenti eratasant Non cum canibua Venatoriis, auι avibua procedant. Nec au lu98a3 epula3 quaerant , aed eum fraliarum actione recipiant, quod honeste, et competenter iliis fuerit ministratum etc. Hoc Lateranense Staiulum alicui sorte Ossonsioni erit,
quippe quod nimium Hsitatoribus indulgeat: at recte hic ad rem advertit doctiss. Thomassinus 3ὶ eo caninue non multum exigi, sed mullum recidi: tum damnari quidem quod prohibetur; at non statim , quod toleratur , probari, praesertim quum ibidym , et Episcoporum , qui modestiore comitatu uti consueverint, iὶ Luc. cap. X. et Can. IV. 3ὶ Part. II. Lib. III. eap. 8o n. 3. ε
277쪽
mos retinendus decernatur , et Staiulum illud , 1 -- quam gravi morbo pro temporis ratioue adhibitum le-Dimeu , tolerantiae uni, et indulgentiae tribuatur, et domum .in pauperioribus Paroecii S ea Omnino lenonda praescribatur mensura , ut Episcopi visi tantos ii dem nec Oueri sint, nee offendiculo. IX. Atqui eodem hoc medio aevo non desunt M. Episcoporum exempla , qui more Apostolico suas tu. strarent Paroedias. Radulphus Zpiscopus Cleostrensis,
uti a Willolmo ij perhibetur , ter qqolibet anno suam
circuibat Dioecesim, nihil a quoquam exigenS, Spontanea licet dona non respuens : liun Malachias Hiberniae Episcopus , auctore S. Berna O , omnes suae Dioereseos Ecclesias visitatis , nec vehebatur equo ,
sed pedes ibal; ervabat vel iuratis caetralia pabuli mensuram: apud Thomass. ibidem. X. Deniquo Synodus Tridentina, uti in caeteris, ita quoque in hoc capita sacras visi taliones ad veteris disciplinae normam exegit. Sanxit enim I. ut Episcopi nihil caussa visi talionis , etiamsi ultra oblatum, recipiant, exceptis tantum victualibus , quae sibi, ae suis 1 rugaliter, moderateque pro temporis lanium necessitate , et non ultra erunt ministranda. 2. ut in Opilo. no eorum, qui visitantur sit, num Peduniam, do qua antea jam conveuium fuerat, an vero ipsa in specie
vicinalia praebere malint. 3. ut si qui gratuito vis lare consueverint Episcopi , ab receptis moribus nodiscedant. 4. si qui autem aliquid amplius exigero non vereantur , duplum intra mensem restituant , poenis-qus vel in iure , vel in Statutis Synodi praescriptis subjaceant. Verum per haec merula Tridentini Patres nibit immutatas velle antiquas cum Ecelestis, MonaStρο
278쪽
riis, aliisque piis locis conventiones, expresse edixerunt.
XI. uuaenam in visitatione ab Episcopo praecipue intendenda sint, jam supra ex Syn. Trid. notavimus; pauca lite observanda supersunt: I. Episcopo visitanti non iudiciali, sed potius palerno more procedendum si):
. Episcopus in visitatione nec processus conficiat, nee sententias serat, nec ordinarias irroget poenas ;sed in iis, quae morum emendationem respiciunt, sine
strepitu judicii decernat set). 3. Ubi hosco limites non
excedant Episcopi, decretorum visitationis executionem nulla exemptio, aut adpellatio impedire potest 3ὶ. XII. Postremo consuevere Episcopi Diocceses visitantes suas , regios sibi adsciscere ministros Missos dominicos sic dictos, ut fideles onormium criminum reos, vel invitos publicae poenitentiae subjicerent, vel etiam poenis corporalibus addicerent 4M; tum ut quae corrigi oporteret , facilius corrigerentur 5ὶ. Ηinum,
1 cap. 1 g. Sane de censibus in VI. at Saer. Cougr. Coue. 24. apr. et x. seb. I 6O7.. Ii Teid. Sess. XXIV. de nos. cap. IO. 4 Synod. Mogunt. cap. XX. l33 Illud hic subneelere juvat, nimirum omnia, quae Episcopi tu visitatione Dioecesis gerunt, Congregationi Concilii signi- seanda esse , idque juro , meritoque , tum ut Ecclesiae eommunionem eum Sede Apostolica ostendant, tum ut ipsarum sta tus Supremo uni vprsi dominici gregis Pastori aperiatur. Vid Bened. XIV. in appeud. tom. I. rius Bullar num. L. Pag. 37 .edit. Romae x7544 Praeterea Abhates, Priores, Praepositi , caeterique omnes , etiam cardinatos, qui monasteria, aut Ecclesias habent, qui- quo iurisdictione quasi episeopali gaudent, ex Const. quod Saucta ipsius Pontificis , cadem visitationis lege adiguntur. tom. 1. Pius Bullar. pag. II. edit. cil. Huc accedit quod Episcopo rum decreta in visitationo lata appellationem devolutivam, non suspensivam admittant , illam scilicet, quae ad Judicem superiorem caussae cognitionem transmittit, non 'ero decreti eXe- eulionem suspendit. Couci I. Trid. cap. X. sess. XXIV. G
279쪽
α 6 - .rus Rom. 1ὶ quod ad imminutionem , vpi usurpationem Ecclesiasticae potestatis factum non est , sed tantummodo, ut Episcopalia decreta facilius oraquerentur. Id quod et ipsi Reges diserto fassi sunt et). O xi quos verba sunt n. Arel. m. SI 3. Cap. 27. Sacerdotalis admonitio non feriereι ad Datissam , Mya s pos las ab improbitase reducereι ad ps tatem , es oberientiam.
FINM TONI PR NI. res: Bone I. XIV. Const. ad militansis XLVIII. g. 2I. lom. T. png. 8 I. edit. eit. Denique novissima eonvenlIone anno I 8x8. art. XX. flatutum quod Episcopi in sacris visitationibus suamum Dioecesium pervendis, nemon in Diseeesanis Synodis indisendis liberi forentis
r) Tom. II. pag. 33r. Thomass. P. II. Lib. II. Pap. 79. et Lib. Il. capit. II.