Institutionum canonicarum libri tres ad usum seminarii neapolitani auctore Julio Laurentio Selvagio cum animadversionibus, atque additamentis Josephi Romani .. 1

발행: 1839년

분량: 284페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

241쪽

ti praeter illisa aenientiam. Synodus Illiber. si

primae Cathedrae Dracopo loquitur; tum Irenaeum Lugdunensem caeteris Galliae Episcopis praefuisse scribit Eusebius 23. Igitur jam inue ab Apostolorum aetate Metropolitarum vestigia adparent , ni vero nul- tibi anto Concilium Nicaenum, nomen illud inventos; primitus enim dicebantur Πρωτοι, Κορδεαι, Primast Ihedrae Diampi, Primales Provincias, Principes, et Primast aedis Episcopi.

IV. In Africa Metropolitani, qui ex Concilii Carthag. IlI. 3ὶ Primae aedis Episcopi dicendi erant; in lem dum adpellati inveniuntur Patres, of Senea; uti cx d. Africano li), et ex multis Augustini Epistolis si, ,

aliisquo colligitur: cujus nominis illa ratio est, quod, sola Carthagino excepta , cujus Episcopus firmiter provincias Aseleae sic dictae Metropolitanus liabebatur, in reliquis Provinciis Primatus , seu jus Metropoliticumdo civitate alia in aliam transferebatur, et Semper cum seniore Provinciae Episcopo migrabat ; uti ex Conci

lii Milou. Ι. 6ὶ , et ex pluribus Augustini Epistolis ,

perspicuum eSt. .

V. Quinimmo ot Episcopo Seniori ubi conligotii

haud recte suo munere fungi, auferri polorat, quo iucasu ad proximum in ordine, qui se ante reliquos omnes consecratum probasset, devolvebatur: Aug. 0. 26 i. In aliis etiam Provinciis quid simile accidebat , ubi Metropolita a recta legum norma desciseeret ; tuneonim munoro ei ad tempus abrogato, primatus plinrumque Seniori in Provincia commilictatur ir). 1 can. LVIII. si Lib. V. eap. XXIII. sa) can. XXVI. 4D can. XC ti,in Epist. CXXXVI. CXLIX. CLll. CLXXX v. 6 In cod. Asrie. Can. LXXXIV. Eusebius cap. XXIII.

242쪽

2ο9 . VI. Metropolitae igitur sunt Episcoporum Provincino Pramules , dicti Metropolitae ex eo, quod in umbe , quae civili politia Molropolis erat , plerumquo constituti essent. Quinimmo IV. , et V. Famulo jus Metropoliticum Ecclesiasticum cum civili adeo conjunctum erat , ut Synodus Taurinensis an . 397. si decreverit : Qui eae iis comprobaverit auam civita-sem egae Metropolim , is solius Provinciae primatum obtineat. Et Chalcod. fgὶ : Si qua vero estilas potestate impersali novam efff, aut 3i pros nus innovetur , civilea dispoδisione8 , et publicas ,

Eeclegmafiearum quoque Parochiarum ordinea subsequantur e hinc, uti nil rem observat Christ. Lmpus 3 divisa per Principem provincia quomodo

suos Procongules , aut Rectores civileg , im octae peret Metropolitast. VII. In Regionibus, quae modo Regnum Neapolitanum constituunt , num antiquitus fuerint Metropolitani gravis inter Erudilos , nec adhuc finita lis est. Plerique ad VIII. usquo saoculum nullos suisse censent; atque ad O R. Ponti scom Ecclesiarum Suburbie riarum Metropolitam duntaxat faciunt. At contra Peleus de Marca in contendit jam inde ab IV. saeculo,

tum in reliquis, tum vel maximo in iis suburbicariis Provinciis, quae ad Regnum Neapolitanum pertinent. Metropolitas , Metropoles , et Provincias Ecclesiasticas agnoscendas ; idque pluribus , nec contemnendis ex antiquis monumentis desumptis rationibus demonstrat. Quaenam hoc in capite nobis sententia adrideat, in nostris Antiquitatibus Christianis aperiemus. VIII. Saoeulo VIII., uli. Pit. 8uperi indicavimus, i can. I. et can. XVII.

243쪽

quum Sicilia, ac plures Rsgni Neapolitani praosortim

maritimasi Ecclesiae ab Romano Patriarcitatu avulsae,

Throno Cpolitano adnexae sucrint , Patriarcha Cpol,lnnus, uti Episcopum Syracusanum per Siciliam, ita Episcopos Rheginum , et S. Severinae por Calabriam Metropolitas constituit: Nilus Doxopatrius rin, et Nov. Leonis Imp. apud Leunclavium sa). in cassum Novella

recensentur Episcopi eorumdem trium Metropolitarum suffraganei: scilicet num. XXXII. Moysensi, alve Calabriae I. Bibonenais. II. Taurianae. tu. Lo Liuia. IV. R iani. V. Milacii. VI. Propaei. VII. AE manleae: VIII. Crotonas. IX. Constamuenais. X NLooterengis. XI. Bia tniani. XII. Novocastrenaia. XIII. Cassani. Num. XLIX. Severianas , Calabriae. I, Euryaatenata. II. Aestrentinua. ΙΙΙ. Callipolitantia. IV. Aisylorum. V. Ggfrivoloris. Sub Syracumno Sicilias x. Taurominilanus. II. με8anenaia. III.

rigentinua. IV. Croniangis. V. Lilybei. VI. Drmpani. VII. Panhormitanus. VΙΙΙ. Thermarum. IX. Cephaltidii. Σ. Alegae. XI. Tyndarii. XII. Metilensis. XIII. Liparenδis. IX. Idem Cpolitonus Patriarcha nonnullis Episcopis, quos ad Metropoliticam dignitalam evehere ipsi non licuit, honorificum duntaxat Archippiscopi titulum est elargitus : uti prae celoris Neapolitano, et Messanensi. Unde in eadem Leonis Novella occurrunt Arch Hampama XIV. Neapolis. XV. Moggana. LV. Hydruntino qui gub8it, nullus egi Thronua. Prosecto Sergius Episcopus Neap., uti scribit Joannos Diaconus 3j: dum a Graeeorum Pontus e Arohiopiscopatum Naneiaceretur , ab Antistite Romano correptus veniam 1 Do quinquo Thronis Patriaretialibus apud Allatium do

244쪽

2I I

impetravit. Denique seculis temporibus quum et aliae Rogni Noap. civitates ab ditione Langobardica a Graincis subtractae sui Asent ea uindena quoque Ecclesiae I brinno Cpolitano adscriptae sunt; uli I urentum , Brundinsium , Tranum. Unde DOxopatrius 2 . Melo hac Poota Dominus Mareua , Nydruntum a CpOlifano mimδua fuisse comperitur. Cum autem unise 'Sae Lon- sorbadias ducatuδ , quae Delua Nellaa erat , sub Imperatore erat Cpolitans , Papa vero δeparatus cum aliis sentibus vivebat, propterea Patriar haEocleatas oblinebat ἰ nam Brundugium , et Taren- Ium a Cpolisano Sae dolea aeolfiebant; f quo nullum latot. Quinimmo Episcopus Bariensis ad Metro-

Iolitae dignitalem evectus est , ipsique duo locim supaganei adsignati sunt. Auctor Hist. Civit. N p. si Uti quoque Luitprandus Cremonensis Episc. 2ὶ Resert

Episcopos Acheruntinuiti.Τurcicum , Gravinensem , Materanum, et Tricaricensem fuisse per Nicephorum Phocam subjectos Metropolitae HIdruntino. X. Dum ros ita so habebant in Provinciis Throno

Cpolitano subjectis , in reliquis Regni Neapolitani modio saeculo ΙΑ. R. Pontifices quasdam magis conspicuas Ecclesias in Metropolos Eccles asticas evehero coeperunt. Ac primo ejusmodi dignitatem promeruero Campana, Beneventana, Neapolitana , Salerni lana , Amal. philana , et Surrentina, quibus suffragandae ad tribulae sunt Ecclesiae. Quod institutum d stin in omnibus Regni Provinciis servatum est , ne poStremo Com Plementum accepit postquam Northmanni Principes no- Stri , graecis devictis , suas R. Pontificibus Ecclosias

restituerunt.

X l. Episcopi igitur , qui Motropolitis subsunt , VO-

0 Ibidem. αὶ Lib. III. Cap. VI.

245쪽

esti olim leuom minimum esse deberent , tamen usu receptum est , ut etiam longe minores numero esse possint. Metropolita Neap. quatuor habot Suffraganeos Episcopos , scilicet Acerranum , Iselanum , Nolanum, et Putoolanum. Quinimmo Metropolita nomen , et dignitatem metropoliticam perpetuo relinei, licet summneos amittat.

notropolimrum Iura. XII. Ad jura quod spectat , praecipua erant I. Episcoporum Suffraganeorum electiones confirmare , eosdemquo Metropolita a sua Provinciali Synodo com firmandus erat. a. Controversias inter sumagnneos subortas a linritate sua decidere , ab iisque acceptare provocationem. 3. Indicoro SI nodum provinciae , eidemque praesidere. 4. Τotius Provinciao Ecclesias invisero , ct in indimctos Canonum neglectus , aliasque pravas consuetudines inquirere. Verum ex Concilio Trid. eti hoc jure Metropolita , uti nequit , nisi sua Dioecesi prius lustrata , et ex caussa cognita , probataque in Synodo Provinciali. 5. Episcopos in suo munere adimplendo negligenios instar patris et doctrinis monere , et corri3ere. 6. Ecclesiasticos Canones, ac Imperiales Sanctiones ad ecclesiasticum regimen pertinentes evulgare suphaganeis communicare, et providere , ut Observentur. . Ubi sodes aliqua Episcopalis intra suam provin- Ciam Vacaret, ejus curam gerere , neg0lia dirigere ,

246쪽

213 roditus in luto ponere , maturamque novi Episcopi ut clionem procurare.

8. In diem, quo Pascha celebrandum esset, inquirem , de coquo Ρrovinciae Episcopos admonere. o. Denique juro decretalium Vicarium Capitularem Sede Vacante constituere, si Capitulum infra octo dies ab Episcopi morte cum eligere neglexerit I). XIII. Iuro Tridentini , veluti ordinarius Coepiscoporum Superior , potest eos quolibet saltem triennio ad Provincialem Synodum cogere sa): negligentes ad Officium revocare , absentes vero a suis Ecclesiis etiam per Ductuum subtractionem ad residendum compelle-ro 3. XIV. Porro juro novo Motropolitis in Dioereses su Daganeas , sive in coepiscoporum subditos nullam exercere licet jurisdictionem, nisi g. in caussa adpellationilla 2. in actu visi talionis. 3. in casR devolutionis si) ex Alexandri III. Decrot. sancitur. Archimia 8 pus motropolitico jure audire non debet cauagas

aes Episcopotibus, nisi per adpellationem deferantur. - TITULUS XIV.

DE PALLIO METROPOLITICO.

I. Praecipuum Metropolitarum Insigno est Pallium, dictum a Graecis ομποριον, lanea scilicet Fascia nigris crucibus distincla humoris imposita in circuli forma, atque ante pectus, inque humeros deorsum pendens, significans pastoralis ossicii pro ovium salute sollici lim

i cap. IV. de supplenda negligentia Praelatorum in VI. αὶ Trid. Sess. XXIV. Ret. eap. R. 3) Idem Sess. XXIII. Ret. cap. l ; et Pius IV. in Consi. X. quae incipit : De Saluis strebis. 4) Can. I. seq. Caus. 9. qu. IlI. in Cap. 1 de OKeio Le

gali.

247쪽

2iidinem, et amplitudinem polusialis, Sumptum ex alim. ri, ubi conditum est B. Petri corpus: asscto ut ox emdom B. Petri corpore sumplum vulgo dicatur ij. II. Pallium quod seculis temporibus Metropolitarum potius ornamentum fuit, quam indumentum , antiquiliis peculiare quoddam Vestimenti genus erat, quo lo-ium corpus amiciebatur set . Corpus eju3 toris auo

conjo 'isso. Idem ex binis Pelagii ad Sopaudum Arol. Epistolis , el ex altera Grogorii 3Ι. ad Marinianum Ra-

enu. Perspicuum est.

III. Quinimmo principio ab Imperatoribus caussa honoris , ct dignitalis Patriarchis, ac sorio ollam insignioribus quibusdam Metropolitis concedebatur, quippe qui Christi Sacerdotium imperialibus insiεnibus condeco- raro voluerint: istud, tum ex facto Antimi constat, quio Cpolitana Sedu expulsus Pallium , quod habuit, Imperatoribus reddidit : Liberatus in Breviario ij, tum quoque ex Gregorio M. 5ὶ, qui pro Anastasio Antimuliono Patriarcha apud Imperatorem intercedens rogat, ut eum concos8o tiau pallii Romani tranamitteret, quamnug si ei ad auam Moleδiam minime revortilis es, gallem Romae in honore viveret suo. Plura hue spretantia videsis apud Petrum de Marca 6), ct apud I homam. tr . Igitur VI. saeculo iam in usu erat Pallisina, quo ex imperatorum liberalitate utebantur Patriarchas. IV. Illud quoque constat. Patriarchas acceptum ab Imperatora Pallium, nonnisi do ejus adsensu aliis conm

4ὶ Cap. XXI. S; Lib. I. Epist. XXII.

6, Lib. VI. eap. 6. et Paet. I. Lib. II. cap. 35. Disitiros by Corale

248쪽

inimicasse, ita Vigilias ij, et Grogorius M leti Vorum dein laetum est, ut Pontis Pallium, non requisito Imperatorum adsensu , alque adeo jure tiato ac propria auctoritale concodurunt illi ut nossuti: Da triarcna Cnolitanus , nisi permillonio Pontifico Pallion teretur. Uua in ro licet per aliquod lompus si fidoqi mi prando npud Baronium ann. 934. in varia laurit Ecclesiae Cpoli lanao disciplina; attamen sacculo XIII. iam por Latinos subacto Graecorum imperio, in Sunodo Later. IV. sanellum ost, ut Patriarchae, nonnisi a I'o1ilifico Pallium accipiant; quod suis deinceps impertiant Nut traganeis Metropolitis. V. Oeeidunium quod spociat; principio Ponti selis hodnonore decorarunt tantummodo Metropolitas ad suam perlinen los consecrationem, ut Episcopos Sudis Apostv I CarIOS , quos posterior aetas Loyalos natos dixit istud et Epistolis VSilii ad Auxanitim , Polaetii ad Sapaudrim , ct Gregorii M. ad Augustinum perquam manilos tum est. Unde accidit , ut M tropolilao Pallii ossent cupidissimi. Et quamvis initio Pontifices, nonnisi parco illud concederent, lamen post liboratiores haem re suerunt ; adeo ut omnibus generatim Archiopiscopis illud potentibus elargirentur, donec landum hace Petilio in necessitatem abierit.

VI. Igitur juro novo in Pallio pastoralis ossicii plenitudo cum i eluepiseopalis nominis adpellatione contortur 5 . Unde ne nomen quidem quis Archiepiscopi meretur , antequam Pallium receperil, sine liuo pro-iibetur Concilium. Provincialo colubrare, Chrisma comtieere, Epi Scopos conmerare, aliaque pastoralia me Cere munia, quae eum Missae Sacrificio sunt obeunda sis.

249쪽

iiii In concistorio Cardinalium personaliter, si adsis ι absens per Procuratorem , qui juramento spondoalse reverenter delaturum illud , vel ut deseratur, curaturum. Tum Pallium non conceditur, nisi praestilo prius fidelitalis , et obedientiae erga Sum. Pontificem lurejurando i). Demum electus praesens in urbe Pallium a Primo Card. Diacono accipit, absens vero ab aliquo Arrii iepiscopo , cui Papa id delegaverit VIII. Papa quum consecratur ipse sibi Pallium imponit, eoque ubique gentium, et semper ulitur , qui' po cujus potestas per universum Christianum orbem diffunditur: caeteri vero nonnisi intra jurisdictionis sua limites , certisque determinalis diebus. IX. Pallii insigne Metropoli lac personae, ejusque Ecclesiae ila adhaeret, ut neque alteri commodari possit, ei secundum, ac tertium petendum sit, si iterum, ac tortium Ecclesiam mulol. Domum ubi Archiepiscopus Sepelitur , cum eo simul Pallium , vel Pallia, si plura receperit, humanda sunt a .

TITULUS XV.

I. Ac primo in vocis Episeops etymon inquiramus. Exισκοπος igitur graece, latine interpretatur Inverior;

Dii bonorum inspectorea, iniquorumque Operum. Item' alicui rei gerendae praofectus: hinc idem Ρlutarchus

Exponitur etiam Gama : apud Theocr. Idyl.

250쪽

2i7VI. Recte igitur anud Christia uos sacri gregis Iustie-clores , primique custodes , ut et aeternae salutis procurandae Praelecti a primis usque temporibus dieii sunt Episcopi. II. Non modo Episcopalum reliquis Ecclosiasticis Ordinibus praeininore ; Verum ci Episcopos PreshIleris otiam jure divino, ordine, et potestate PraeStare posset hic politis ex ima ecclesiastica antiquitale monumentis Gemonstrari. Quod sane Christianae doctrinae caput advorsus haerelicos sic dictos Preabylorianos in Synodo Tridentina definitam est iij. Quare ejus iractationem Theologis relinquero juvat, no in alienam messem immittere salcem videamur. III. Hac igitur ratione, quod Presbyteris divina institutione praecellant, pluribus in antiqua Ecclosia honorum litulis ornali sunt. Ac x. adpellati sunt Apostoli, ut a Presbyteris distinguerentur: aevo namque apostolico Episcoporum, et Presbyterorum nomina utriusque communia illos ab his non distinguebant set ;at dein Apostolorum Succossorea dicti sunt 3): undo quaelibet Episcopi sodes Cathedra, vel Sodea. πο- afolica diei consuevit 4M. I. Aliquando nuncupati etiam sunt Principeδ, R etores , Praepo8ili, Praexides , Anti files, et quidem plerumque cum addito Golestiae, ut a Principibus saeculi distinguerentur.3. Quinimmo quum Episcopi non Bopulo tantum , sed etiam Clericis praeessent, 1dcirco dicti quoque Sunt Summi Moerdolos, Pontisicea nazimi, Principes

Sacerdotum.

. Quod non modo filios per Baptismum , Verum

i in Sess. XXIII. mp. 7. 2ὶ Theodor. Comm. in T. Timol. I, ot in Philipp. 1., et S. prianus Epist. XLII. ad Cornelium. iὶ Sidon. Apoll. Lib. VI. Epist. l; et Paullinus Epist. XLV.

SEARCH

MENU NAVIGATION