장음표시 사용
191쪽
32 om. Dpmar i Lib. I. scenae arenaeque edendaSenatusconsulto tenerentur amosi iudicii notam sponte subissent. eos easque omnes , ne quod refugium in ratastaude cuiquam esset, exilio Uecit. Quo pertinet Senatusconsultum apud Tacitum ne Amulata adoptio , in ulla parte muneris publici Iubaret, ac ne usurpandis quidem harediba. prodest: Eadem enim majestas est, ne qui leges Imperii violet: Nec me regnante licebit, ait Imperator ille apud Cunterum lib. 8 . Has cuiquam nostras impune lacessere letu; e si quu tum: ου praesumserit obvius ire, Supplicium prasini, manifestaquepaena δε-cebit , Non muti in υielum bello , quam legibim esse. Idem Iustinianus Imrum, inquit, alterum alterim auxilio semper eguit, ct tam res mili- rares legibus , quam ipsa Leges armorum pra-sidio ferυata sitit.Sic Const.dixit, armari Iura gladio ; dc Livius lib. 6. I causam plebia ingentibus animis armant.
Iura comitiorum: magistratus creare; candidatos commendare. creationem ratihabere. Deorum secundorum cura. Cadilesiqueri Turca
Hoc jure comitiorum, & creandi Magi
stratus, apud Venetos, teste Contareno, nullum sanctius est atque antiquius: dc merito ; quippe quod in eo maxima Imperii majestas atque dignitas elucet. Ideo Decem viri , apud Livium, foedus clandestinum s cerunt , ne comitia haberentur, perpetuoque Decemvirati possessum semel retinerent imis perium. Fuit
192쪽
De sere Imperii. Cap. δη- Η Fuit autem hoc ferer semper populi Romani e Mutata Republica e campo adpatres transatum GP,ut testatur Tacitus tandem ad Principem: Modestinus. l. unie .f. ad Ieg. Lamb. Ad curam, inquit, Principis magisω- tum creatio pertinet, non ad favorem populi. Et Zonaras; Crearis, inquit, manseratuum maxima pars es munerti Imperatoria: Idque Mecaenas apudDionem multo ante A ugustum monuit, ut sim, sine plebe Jopulo, ac Senatu, magistratus crearet. Quare Tiberius teste eodem Dione lib.s8.omnium consulum, quorum erat olim seminum Imperii, nomen, renun- elationem sibis soli attribuit , caeterorumtamen magistratui indulsit, commendatione sua interposita. Eadem commendatione ut SI γ est Caelami Commendo vobis illum o ct illum uteast ut tu
vesro se retio dignitatem suam teneant. Ue-b 'rum enimvero hoc fuit sophisi na tantum acri
simulacrum, ne cruda adhuc. servitute uno i
ictu totum Imperium populo Romano an candi- putaret, de quo libro ultimo, datoris
Habuit certe haec commendatio necessitatem aliquam: Haec enim condirio Principum,ut
etiam Quintilianus Declam . q. ut quicquid faciant praecipere videantur. Cajus etiam , vel
dominandi imperitia, vel studio ludificandi
plebem, tentavit, comitiorUm more revocato,
suffragia populo reddete . Nam id postea omisit. Tranquillus in Caligula. Sumcit tamen nonnunquam ratiliabito, in creandis magistratibus, ejus qui summum Imperium habet; ' veluti teste Cassiodoro Theodoricus rex Go 'Othorum ad Senatii scripsit: dieium oseumrμΠ- Patres consiripti , noster comitatur assensus. - Quemadmodum enim Platoin mundi guber-' '' B s . natione.
193쪽
natione, facit Deum Deorum relinquere DIIs secundis minora ossicia: ita etiam Principes consulto, minorum magistratuum creationem relinquunt aliis, ceu Vicariis suis; veluti ImperatoresTurcici suis Cadilesqueris, ut vocant. Ideo de Tiberio Historicus, eum per literas patres oblique castigasse, quod cuncta ad primcipem rejicerent, & M. Lepidum & Moenium Blaesum nominasse,ex queis proconsul Asis legeretur . Illud memoratu hoc loco dignis. simum est, de populo Ungariae, qui patrocinii specie in Turcarum servitutem redigi maluit,cufa quam sinere regis creandi potellatem sibi e , torqueri. Quod & in sacro ordine locum ii
bulci.mortuo eminTreverorum Archiepiscopo
Eberhardo , quidam consilio & autoritate solius Coloniensis Episcopi Episcopatum suia cepit. Verum tam clerus, quam populus,quod se non vocatis neque consultis Episcopus electus es et, adeo graviter ferre, ut e vestigio electum ex altissima rupe praecipitarint. Posue a tamen, consentientilliinis animis, tam clerus, quam populusEpiscopatum tribuerunt V toni Iacobvi Scalfneburg.
Ius rerum Gerarum . supplicationes publiea. Penes quos Rep. Roman. fuerit jus sacrum. Summus Imperator. Summus Pontifex; - ΩΜare Christus inter Deos non relatus. Pontificum Ius. Eorundem profunda ambitio
IV xexu sacrarum, quodUirgilius haneid.
vocat Ius sacratum, quodve ingentem majestatam ac reverentiam principibus cor . Mliad. .
194쪽
De Iure Imperii. cap. I s. 33 s. ciliat, ad summum imperium rescro . Idque. 1 antiquissimi reges & principes sedulo colue t runt. Iustinus de Iudaeorum Republ. Pos Mosen, inquit, ejus silius Oroas, Leerdos saeru succrdo '
raptici, mox rex creatur , semperque exinde
hic mos apud Iudaeos fuit ut eosdem O Reges mo Sacerdotes haberent. Et de rege Anio Poeta, V 3, AEneid. Rex idem hominum Phoebique Deeriat Q dos. Religio enim, ut Afer ille Episcopus dice secon bat, in Republ. esse debet, non contra. Quam 4Πm I suisse cautam existimo, propter quam Tu st ' ς' carum Imperator, receptis in fidem Regibus, dupli cum multa Imperii jura remittit, praeter alia otique pauca sacras Sc publicas preces, quae pro salute rζρμ Principis in templis concipiuntur, perpetubg cipit. Hinc etiam apud Romanos suppli Istis Sc-cationes, de rebus feliciter domi militiaeque Πήτω po-
gestis, a solo Senatu decerni potuerunt. t cro Enimvero Ius hoc, inRepubl.Romana, non decerns
reperio penes alios suisse, quam penes reges & πη Impp. & penes summum illum ac maximum Roma-
Senatum in L L. regi M . Rex sacrorum praeses Vst 'so. Pontificis enim tantum jus fuit, sacra ad I xe ρ' ministrare, scireque, ut ait Livius lib. 1.quibus Ir re hostis. quibus diebus, ad qua templa sacrase-g'
orent, atque unde iv eos sumptus pecunia ero-βqma
Ejectis regibus, penes Senatum suisse con Apud Estat ex Senatusconsulto, quo ςdilibus remisitim eos pra- est, ne qui nisi Romani Dii, neve alio more sessa- quam patrio colerentur. Et quod M. milius crorum pro concione recitavit, ut quicunque libros Rex in Vaticinosyprecationesque , aut artem sacria fui .ficandi conscriptam haberent, eos libros om- Ejectis nes ad se deserrent, ne quis in publico sacrove regibus loco, novo aut externo ritu, sacrificaret. Li- senati-
195쪽
s6 Arn. cismarii Lib. I. vius lib. I s. Cumprimis vero ex illo apparet, quo cautum est, ne qua Bacchanalia Roma,ne ve in Italia essent: Si quis tale sacrum solemne ac necessarium duceret, ne sine religione ac piacuis se id omittere posse apud Pratorem Urbanum profiteretur, Praetor Senatum consuleretinei permi sum esset, cum in Senatu centum noraminus essent, ita id sacrum feret, dum ne plurquinque sacrificio interessent. 3 f. f., MVxRxa VerORepublica ut omnia, ita etiam': . quae ad res divinas pertinebant, In se trans-
tulerunt Imperatores. Tacitus 3. Annal. NHuc Deum mun re summum Pontifcem, summum
hominum esse. A primis tamen Imperatoribus, quaedam Iuris lacri, Senatui indulta sunt. - Quod testatur Tacitus 2.Annal.factum Sena, tusconsaltum desacru Iudaicu , EAEgyptiisique is sis,' pessenιli1. M sub Claudio Senatusconsultum fa- , ctum est, υiderent pontifices, qua retinenda - 1. ; ' mandaque ruspicum Gnt.NamSenatuscon- T sultum illud contra Tiberium latum, ne Chri- Misafui stu inter Deos referretur. singulare Sc indulf i ssimus, similiter, cum Alexander Seve- Schum ru S unico Servatori nos ro, templum,. α iacerς stinarat, eumque interDeos recipere, A squod & Adrianus cogitasse sertur,qui templa. ων Dis, in omnibus civitatibus sine simulacris jusserat - fieri in prohibitus est ab iis , qui consulentes sacra, repererant, omnes Chrilitanos suturos, si id optato venisset,& templa reliqua deserenda. OEl. Lamprid. in Severo. Sed hoc, ut dixi, mysticum eli. Ius enim sacrum postea solius suit siummi Principis. Leo ad Imp. Leon. Debes, inquit, perator in cunctanter advertere, reg am potestatem tibi non sium ad mundi regimen , sed maxime. adEcelsa praesidium esseollatum,
196쪽
De Iure Imperli. cap. I s. 3 collatum. Qtu' facit responsum illud Demetrii Chomatent, in resp. Oriental. quod miror ab aliis negligi. Imperator, inquit, ut eo unus' tὸγει μυοναρχς existens o nominatus, s)nodalitar 'ς ibus prassententiis, ct robur tribuit; ecclesia-p 'sicos ordines componit, O legem dat vitae politiaque eorum , qui altari serviunt. Et postea; ut uno verbo dicam , solo sacrificandi excepto ministerio, reliqua ponti talia priυilegia Imperator repraesentat. At enimvero Ius hoc, Sacerdotes sive Pontifices Romani, vel ambitionis aestu inflati, vel iis
lenitate, & religione Principum adducti, volarunt: adeoque appositer illudOttonis apud μTacitum huc convenit, Imperium amore reli-' R,Mὰgionu stipsιm exba Ps.Hinc ex uno capite bruti,pbisticeps factum est, de quo Gunterus lib. . Duos laude serena Infula υel gladius mundis facit esse verendos. Quod tolerandum esset, nisi insuper falcem in negotia Rei p. immitterent; imo ipsi Principi diem dicerent. Unde in Proverbium ivit, teste Guicciardino in Comm. Polit. Lares timere, O odisse, proprium esse Ecclesia . Quam in pietatem ambitionemque, Illustris Scriptor, Otto Frisiingensis, Pontilicius M teroquin Episcopus, multis in locis graviter atque argute perstrinxit. Et hunc secutus alter ille August
rum Uates lib.ς. Iam non ferre crucem Domini, sed tradere regna Gaudet, ct sugustus maυuit,quamprasut haberi.
Ac tamen hic ipsus est,qui olim Imperatorem Dominum sium appellavit, ut constat ex di-2lomate illo , cuius meminit Guiceiardinuy
197쪽
si Arn. cup Hἰ. Lib. R. in fragmentis, que dolo malo ex prudentissimi scriptoris Historiis detracta fuerunt, dc nuper
velut ex postliminio restituta,Imperante rose . Domιno nostro.
Monetas eudere. monetas siua imagine signare ruin- Anatam monetam vultu Principis consatum ca- re. Religis Romanorum circa monetas.
γ' Tiam monetas cudere jus imperii es s Quod ius eum olim esset penes Trium Imp rii viros monetales, in se transtulerunt Ca Ores. Hine in acclamationibus Principum:
'Gr ς' -ηὸta numen ontonini reddatur. Al. Lampridius in Severo.Et Antonino DiadΜmens ad Imperium evento, statim apud Antiochiam moneta Mntonini nomine percussa es . Sic piscus in Firmo: Cum ille diceret Firmum latrunculumsuisse, non Principem et contra σσssium, O purpura usum , O percvisa mo et .Augustum esse vocitatum; quinque etiam nu- mos Severus .Archontius protulit. Praeter enim: Principem nemini licuit monetas cudere, veho sua MaamVine signare .Quare CommodusPere ,magiae nium, familiarem suum, poena capitus aflecit, uernare. Ruinos publicos sua imagine lignasset. Herodianus in Commodo.Idem de regePersarum refert Herodotus,qui eandem ob causam Ariandrum praesectum Agypti securi percuti jus. sit:& de Ungarorum Politia Otto Frisingensis.' Nullus , inquit, in tam spatioso ambitu , rege
oxcepto , monetam vel retinium habere auderet
Vnde Poeta lib. 3. de Frid. I. Rege Aguratam regis patet esse monetam . Caesaru, ct Dominosub Ca, refulget imago. Quod identidem Ius Turcae, teste Bo n. ne
198쪽
De Iuνe Imperἰi. cap. Is. 'smini concedunt. Hodie autem , in Germania Iura de Italia, in tot sere partes distractum est, quod moneta
sunt Principatus, Comitatus, Civitates. C rum interum in principatu Romano tanta olim Re- Germa. ligio fuit circa monetas, ut nefas suerit vul- nia di- tu Principum signatam monetam conflare, adeoque qui hoc ausus fuerat, lege Cornelia sunt. tenebatur: ut testatur Paulus lib. s. Senteni. Nefastit. 2s. ImoVum in provinciis omnibus mamo in aereos δή argenteos liquefieri permistum esset, tam Laureos conflari vetitum fuit, teste Procopio&metino Zonara. Hinc Statius: Prineidis sum in υulam igni formanda L-pum. quescat moneta Masia, quid Musoniascriptum crepet igne cosare.
Vnde etiam gravissime puniebantur, illi quimmorum circulos circumcidebant. De quo extat Constiti uio Constantini in Codice Theodosii;& majestatis poena tenentur, qui numos
Corruperunt. l. 2. C. defiat. mon.
I. vita ct necis. Pugio. gladius. condemnaus absisere. jura ordinis reddere. commeatAmconcedere . Consi rem magnum Venetorum.
SExta species est, Ius vitae & nee s. Curtius ista
de rebus gestis Alexandri lib. 4. Et cum in Oueeii. . regati solio residebis vita neci que omnium tavium dominus. Cujus testimonium sive in- signe,apud ImperatoresRomanos erat pugio,& gladius. De Galba Imperatore facito. Iter imqvix, est Ealudatur,ac depedente a cervicibuus
199쪽
. wρ vicibus pugione ante pectus, Ec Tacitus lib. 3. λάρος Iblilior. Vitellium, solutum a latere pugionem, ImPer i caestio Simpliei Consuli in concisne reddidisse,
tanquam Im υitae ct necu. In inauguratione
enim Principi pugio tradebatur, velut insigne Imperii. Quo nomine ComnaMus Imperator a militibus salutatus , & circumlatusa est per celeberrimos vicos, strictum D. Iulii gladium tenens, detractum delubroMartis,atque in prima gratulatione porrectum sibi a quodam . Unde ex istimo constretudinem illam curiae mansisse, ut regna per gladium trade- Codem rentur, de quo Frisingensis . nato, inare condemnatos, vel a se, vel a Senatu,
absita, absolvere , jura ordinis reddere , solus potest νε sia, is , qui in Republ. Principatuin obtinet, ut p.f.st Vergoberti apud Gallos; de quo Caesar. lib. I.deoti beli. Gall. Item Tribuni, vel potius populus,priisei reste Livio, dc Halicarnasiso: & Imperatores patiam Romani, quippe qui erant perpetui Tribuni.
oblitiὸt Tacitus 14. Annal. Tunc primum, inquit, revocata ea lex credebatur, qua haud perinde exitium Mursio, quam Imperatori gloriam qua it, ut condemnatus a Senatu , intercessune tribunitia , morti eximeretur. Hinc I
lianus, Du, inquit, quam 4 lentus ad condemnandum, O quanto lentior, postquam con-Item ho-demnavi , ad ignsendum. Et Augustinus denoribus Fato : Imperatori seli licet revocare sententiam, restitue - Oreum mortu abflvere, O i jusscere. Et in
o. l. I. C. de sintent. pass. ct restit. ad Licianum in
Insulam deportatumAntoninus Augustus; Iessituo , inquit, te in integrum provincia tua. Et adjecit, ut autem si iis, quid si in integrum restituere; honoribu, ct ordini tuo , ct omnibu/caterv te restituo. Vnde Carolus v. cum Sena-
200쪽
De Iure Impersi. cap. I7. tui Mediolanensi omnia pene jura Imperii Pen . de
concederet, haec duo excepit . I. Ne pollini delictorum veniam tribuere; Σ. Neve literas Vera am. salvi conductus sive pacis publicς, reis darent; tru/μere teste Bodino. Nam, de commeatu remeatuque concedendo exuli, cavit Marcianus in I. f. Om de poen. Sic apud Venetos, nemo damnatus me tum restitui potest, nisi a toto Senatu, quem apia ςΦη eae pellant Consigito magiore Quam ob causam ς' poena eorum, quos Princeps jusserat supplicio assici, diiserebatur in decimum , sut testatur Tacitus 3. Annal. in sive , ex constitutione Tlieodosii, in 3 o. diem: l. 2O. C. de poenis . Iudex vero sente nitam in acta relatam mutare nequit. l. quodjusiit. D. de Iudic. dc ejus sententia statim executioni datur l. Is . C. de poenis, idque duabus de causis .Prima est, quod saepe interjectu temporis dominantium severitas mitigatur. Quod de eodem Theodosio Aurel. Dascisne, inquit, rebus indignis,sed - ῆηfὸη- cti cito, unde modica dilatione emolirebatur. Ammianus vocat secundam deliberationem, lib. 1s. Quod tamen de Tiberio ii ustra sunt. Neq eis Zouit, enim, inquit Tacitus 3. Annal. interjectu tem-ὸχὸ porti mitigabatur . Deinde, Iudex jus vitae N eo tibist
necis non habuit, sed solus Princep statim
quo sepe rei, nullo licet α re redempti, est, . Accipiunt propriam donato crimine vitam. netur. Vt est in Liguri . lib. 4. Idque ait Tacitus I. Sed non Senatui libertas ad poenitendum erat. Et causa redditur: l. 18. Ceod. nest occaso supplicandi,υel malignu artibus absolutionem impetrandi. Quomodo vero Iudex sententiam latam lenire possit, vide Cujacium in Observa tionibus. Vnde ab Aristotele dicitur MaemP-κG1. Multo autem minus hoc jus populus h