장음표시 사용
211쪽
rn. CDpmarii Lib. I. A Ducibus etiam legati nulla certa mandata accipiebant, sed, ut pro Republ. consulerent. Taelius in cinnalibus. Item , ut eoinlium pro tempore ct more cap rent.Id Germani esserunt niti vostiseni Gemst. Ulpianus eum liberauni υersorum negotiorum administratione . Ca sar tamen hanc particulam addittis Reipubli- ea commodo facere possent.Summum tamen,de Ast' hq -o nos dicimus, Imperium non habuerunt, . ne Pompejus, aut Germanicus, aut Corbulo quidem; tuorum tamen Imperium extra ordi- nem amplificatum est. Tacitus 2. Onnalium. Pque Tune deereto patrum permisse Germanico Pr
vincia, qua mari dividuntur,m usque Impe-
μ' ς ε rivim quoquo adissi, quam hu . qui sorte σμε orbuis, mi Prine Uu sustinerent Quo loco mihi mirari libet hodiernum in H r Germania belligerandi morem , quandoqui- q/ deni belli ducibus noen tantum certi commen- ῆς tu talii & ut vocant, directoria traduntur. V μ' i iv rum etiam hora pugnat, si Dis placet, ultro ci-Gςrm troque missis literis praescribitur ἔ adeoque
bella nostra ex decretis, ut Thucyd. lib. I. ait, E vel ut Galenus,veluti naves, ex commentariis geruntur, quo nihil stultius fieri potest. Nec spv' sit as,aitcurtius lib. .ante rationem eis, maxi-O ne in Milo , in quo raro permittitur tempora e pq i' si Ere.Unde accidit, ut, teste acerrimo Scripto bell*ς re distantibi terrarum Istatiu, consilia poli re adferantur. Mi hercule Reges, ait Livius lib.'. non liberi solum impedimentis, sed domini νε-rum temporumque trahunt euncta eonsiliu , non sequuntur. Quam comparationem Alexandri cum Romanis Imperatoribus, imitatus est Tacitus in comparatione Germanici cum Alexandro lib. 2. Innalium. Eguodsi in quit,
212쪽
De Iure Imperii. Cap. Io. F3quar, sim arbiter rerum, s)ure eis nomine re- In bellogio fuisset , tanto promptius assecuturum glo-prυ itriam militiae . In bello enim nihil magis prae- ΜΠ iu stat; quam unius regimen: Id quidam collega regimeυ. ait apud Livium tib. Q Regimen omnium rerum, ubi quid bellici terroris ingruat' iniviro unis esse. IUira edestin arum in animo esse, Ca--milio summittere Imperium; nec quicquam de majestatesua detractum credere, quod mayestati in viri concessisset. Et lib. q. Tres, inquit, delectu habito profecti sunt Vejos, documentoque ocre, quam plurium imperium bello inutile esset e rιndendo ad sua qui que consilia , cum liud alii videretur . aperuerunt ad occasAn mlocum hosti. 'Hinc apud Turcas superioribus annis , Si- - .nan Bassa totum septennium .etiam praesente μ' ' Principe, supremum belli Imperium , ea potestste, qua Imperator ipse,in eastris exercuit, i 'r teste Sorantio in Ottom. Qim etiam consilio. Britanniae Pri: ceps Procancellario suo chariaras publicas tradebat, sed sigillositio obsigna 'p ta , quibus in pu hlicis negotiis pro arbitrio' 'suo uteretur: Cominarus lib. i. De hujusmodi
Hactenus de IureImperii pro hoc loco, de quo Henius a me expecta in libris de Φure publico.
e. Hic enim obiter tantum ac perfunctorier egisse
suis ciat, ut monet insignis tractandi Artifex Aristoteles, ad rem praesentem intelligendam,
213쪽
χ' ς tu. . ex eo nascuntur totidem Arcanor m kς A Rὸjubi. θεcies. 2uare QAristoteler arcana regia alto steritio praterierit. Orcanorum praecipui autores.
Rcana, in specie sic dicta , s cio triplicia, ex triplici illo statu Imperii. Nam eunctagnationes O urbes, ait Tahitus,l populus, aut primores,aur 'guli regunt. Unde triplicem dum tria prudentiam notarunt Aristoteles, Cicero, &plicem cumprimis Tacitus lib.3. Annal.st , inquit, Imperii plebe υalida. υeleum patre3 pollerent, noscenda statum, vulgi natura, O quibus modis temperanter ha- ui ea beretur, Senatusique o optimatum ingenia qui vel maxime perdiderant, callidi temporum O s
I. Popu-pientes credebantur : Sic eonverso Reip. statuis tam . neque alio rerum, quam se unus imperiter. 1ae 2. ri- conquiri tradique in remfuerit. Hoc est, crassa
socrati- M inerva; aliud est nosse rationem gubernandiem. i popularem Rempub. aliud ac iocraticam , M3. RG liud regnum sive principatum. Id quod not nivi. runt Hiliorici in civibus Florentinis: eorum quosdam gratos fuisse tempore Reipublicae. sed Principibus invi s ; alios stante Republi-
214쪽
De canis Imperii. Cap. 7. s ca minime gratos, principibus vero acceptis. simos; alios vero neque sub principatu, neques ante Republica locum habuisse. Qua de re
paucis puto constare. Pro hac Rerumpublicarum varietate, & Arca- circa hanc prudentia , variant etiam Remm- norum Iublicarum arcana, sive sophismata.Vel enim species sunt Aristocratica, vel Democratica, vel Re-ms.sia.In hac Republica periculum est Regi, vel a plebe,vel a nobilitate; in illa, vel ab uno, qui imperium invadat; vela patriciis: in ista, vel a plebe , vel ne unus totius Reipublicae sui, imam ad se trahat. Hujuscemodi enim civiles dissensiones, ait Cicero in Catil. Orat. non ad delendam, sed ad mutandam Rempublicam
De prioribus duobus quaedam tractat Phi- Aristo Iosophus in Politicis:regiorum vero vix me- tele cur Ininit. An quod in occulto erant 3 an vero omiseris quod ea in vulgus dare, adeoque Principum arcana sinus populo obnoxios reddere dubitavit, regia. ut consuleret dominationi Alexandri Regis sui 3 Quod ait Cassiodorus 8. Var. Dis. Io. rduum esse meracisse Principu secretum, ubi, si quid cognoscitur , prodi vel ab alio formidatur. Et Tacitus 3. QAnnac. Arduos principis sensus, ct squid occuluia parat, exquirere illicia Mincatum , ancepsi nec ideo affqMare. Sunt tramen nor mquaedam lib.s. Politicorum de Tyrannicis arta-pFulabuS, quarum nonnullas, recte intellectas , ad rium Oarcana dominationis regiae sine periculo rese- Regno ras: de quibus postea. rum Caeterum Arcanorum popularium, dc Ari- pracias Ocratic. exempla plurima ex Livio, Salustio, puta aliisque Historicis excerpi possisnt. Regia vero tore . arcana omnium acerrime atq; frequentillime C notaviu
215쪽
sς Arn. Dpmaria Lib. I. notavit Cornelius Tacitus & hune secutus Ammianus Marcellinus, absque quo Tacito haec doctrina maximam partem adhuc In o
scuro estet. Itaque quod olim de Timotheo ac Phrynide scitum est, Timothetim quidem artem fidicinam auxille, & multis modis reddidiue locupletiorem: sed absque Phrynide fui L. set, Timotheum artificem poeterior aetas non habui siet; identidem hac de re dici postet. Etenim absque Aristotele & Tacito esset, nihil. vel parum de Imperiorum arcanis posteritati
Areana Ari stotelica optimatum . Fυe Patri-ribrum adversιι plebem. pinu significatio. plebs mavult decipi. quam cogi.
ARcana igitur Patriciorum contra plebem , sunt recondita eonsilia , per qua in Republ.ita inseatur plebs, ut putet si habere id quνd non habet. Hae enim fallacia Iactandus est populus, cui invito aliquid imponere periculosissimum est: Qtiod ait Livius lib. . Verum enimvero lege id prohiberi , ct connubium tolli patrum aeplebu , id demum contumeliosum plebi eLF. L quor de plebe, non qualis fuit apud Gallos, quae teste Caelare lib.s .debet.Gall. pene sere rum habetur loco, quae per se nihil audet, dc nulli adhibetur conulio, dc in quos eadem mnia sunt jura, quae dominis in servos: sed depopulo libertatis amante, quive, ut de Rcimanis Tacitus , Guicci ardinus de Florentinis, MCrant2 ius de quibusdam Germaniae Rebusp. testantur, neque totam libertatem, neque t
216쪽
De Iure Imperii. Cap. 7. tam servitutem .serre Iosi: mi. CaeteIUm Arcana Patriciorum adversus plebem haec fere sunt apud Aristotelem lib. 4. Polit. c. I3. cujus verba huc reserre ius Zc fas est. ΕΠ δἴ οσα Recen-
bus adesse, sed poena dicta majore pistrictiss.e cim
divitaburis η ad e, quam plebi. Circa ma-tia. nstratus autem, nis licere his qui magnum Mao- censum patent, renunciara magisiratui, plebist riu.
217쪽
s rn. cis mari; Lib.I I. Iudicia. vero ct pauperibus licere. Circa Iudies a poenam decernere divitibus,nis jus dicant civibus; plebe vero impunἐst, e illis magnam,hu vero paris.' υam mκlctam dicere , ut es in Charondae legibus. Luibusdam υero in locis licet omnibus qui
descripti sunt,ad comitia judiciaque adesse: quin sparent, poenas luunt magnas, adeoque metu poena, neque nomina edunt, neque ad concionesct judicia υeniunt.Eodem modo cirea arma O
rφώ statuunt. Plebi se pauperibus non lim
Dm cet habere arma . patriciis vero poena constituta es, nil habeant. Illi s si in armu non exercent, minimi plectuntur: Patricii vero puniuntur, adeoque hi metu poena arma tractare compeialuntur, illι impuniti ab armu abstinent. Hae sunt optimatum artes ,sive arcana consita adversu, plebem.Idem Aristot.lib.4.c.9. εν Mς ο γαρχαις τοῖς τορρις ρομίαν τά πουπιν, . αν μη δη - πτάῖς - όνα stictorii hoc est, In paucorum potentia poena decernitur optimatibus , nsjus dicant, plebi vero merces nulla.Hactenus Philosophus. Eandem rem innuit Livius cum ait l. 4. Pa-- rrum ambitione artibu*κe feri, ut obseptum plebist ad bonorem iter: Verum haec singula in disquisiuionem veniunt.
emaneant, ut puniatur. Plebi ad honores via. minimi occludenda est.Occulta ratio,propter quam Tarquinius λ Antonius, indielu co-.
miriu, ipsemansierint. Campi Dominus. Reipe. ΤN Republica, in qua vel optimates;vel pau-mrasim i ci neque enim hos hoc loco discerno prinia tu in Aciparum obtinent,maximum periculum esti a plube,
218쪽
De Areano Imperii. Cap.2. S9 a plebe, quae si ab Imperio prorsiis remota est, qμει ορο insensissima est praesenti Rei p. statui, ut testa-ptimsi tur Aristoteles lib. 3. Polit.cap. 7. Cum, inquit, te vel multitudo inopum in ciυitare es , eademque ab p c honoribuι exclusa eLF, necesse ess eam ciυirarem priVc ' plenam esse hostium Reipubl. Hinc in omnibus patum historiis tot dissensiones ac bella civilia apud obtιλ et Omnes fere gentes, ut in Romana pub.cumpleb plebs ab omnibus honoribus excluderetur UM is adeo contra Patres insurrexit , ut maluerit Rempubl. Romanam armis hostilibus obrui, quam a Repub.proris removeri. Cujus rei in Christianorum etiam Republica exempla sue runt creberrima, ut de Florentina Republica Guicci ardinus , de Trevirensi Scasinaburge sis,& de aliis testatur Crant2ius. Idque ait Iustinus lib. 13. manlatae, Equites quoque idem fecissent, pedites indignati nullas sibi consitorum partes relictas, ridaum .Alexandri fratrem regem appellant.
Caeterum ne in Aristocratia plebi senestra V , patefiat ad magistratuum creationem . Ito' . . enim tandem mutatio atque conversio prae μμ sentis Rei p. futura esto obliquis artibus 8: len s f V tonisu, a Reip. administratione arcenda est' Ψ' .atque deterrenda. Primo enim non occluden- ρda est via plebi; quin potius admittenda est, μri V 'Livius lib. 4. Et principes plebis ea comitia malebant , quibus.non haberetur ratio sui, quam quibus ur indigni praeterirentur. Verum enimvero poena dicenda est patriciis ae divitibus, nisi ad comitia veniant: plebi vero dc pauperibus scena remittenda est . Qila speciosa . fallacia fascinata plebs , operis domesticis sui suorumque sustentandorum causa occurata , facile emanebit. Suilicit enim plebi C, 6 coriam
219쪽
copiam sibi dari Reipub. a qua tamen abstinet propter negotia privata, quorum homines magis satagunt, quam publicorum, quod ait
Tacitus lib. i. His. Magnitudine nimia communium curarum expertem essepopulum . Et ibidem, Priυata euique stimulatio,υile decus publicum. Patricii vero ac divites, qui nonnunquam id Imperio suo exercendo remissiores sunt, Rempub. administrare malunt,quam pecuniaria poena puniri. Unde quod in rem est Reipublicae utrunque fit, hoc est, patricii in administranda Republica industrii sunt, &plebs ab imperio lubens abstinet. G υ h H4Πc.artem, parum abi it, quin animad . vertisset plebs in Republica Romana. Quarea,tim L Tribum Plebi apud Livium ajunt lib. .Fra '' 'μ' Lmpr secto in re sis, ct Sempronium comitio, , ἡ ' plus arta adhibuisso, quam Dei. Caeteram iis qui Rempubl. administrant, a comitis im-c pune se subducere non licet. Id enim potius
d )ρὰ 'Madeo Tarquinius, cum Latinis indixi LI is i iis sex sonu Ua, se tamen non stitit, meo judicio, .mitiis ux ς emplum suae in Latinos dominatio nia nis & praerogativς. Quam fallacem superbiam
etfὸ i, RH'madvertens Turnus Herdinius, suasit La se ., xini , ut quoniam Tarquinius se non Qteret, ' domum abirent , neque magis observarent UI diem eonsilii, quam ipse qui indixisset obse varet. Idem etiam notat in Antonio Cicero in Philip. inquit, edixit, ut adesset senatus frequens, ipse vero non adfuit.In libera enim Republ.jura comitiorum Omnes eos adstringunt, qui Reipub.praesunt: quae causa esse videtur inter alias, quod Caesar Tieviros, quod
220쪽
De Iure Imperii. Cap. s. erineque ad consilia veniebant, neque imperio parebant,pro transfugis habuit. C P UT IV.
inplebi lieeat renunciare Magistratui: Patricio vero non liceat. Sophisma Romanorum a versius . . Claudium. Magistratus summum Imperium non e re r. ac tamen de eo magna sunt in Repubi certamiua .
ARistotelis de omnium Politicorum 1en- . tentia est, magistratus ossicium non tum tribuendum esse volentibus , sed 3dfl nolentibus, si digni sint, duabus inprimis de 'ἴς
causis: Prima est, quod haec recusatio plerum que sicola est , veluti Tacitus de Augusto ex '--Π Pressit, eum specie recusantis flagrantissime φ tr cupiisse. Deinde, quod id communis Reip. sa - lus pollillat: adde quod plerumque ii, qui ho- Onores rejiciunt, eorum dissicultatem atque o ' μης nera sentiscunt, S vel Ob hanc causam elige di sunt, vel retinendi. Id observavit Galba , de quo Tranquillus: Existimabatur, inlati, Sena- 'μη.toria ct equestriae obficia biennii 1paeis Grὸν in 'minaturus, nec daturus nisi λυitu ae reo an F μμ tibin . Contra hanc regulam in optimatum Republica indulta est plebi licentia renum P . clandi Magistratui. Cum enim ex plebe magistratus fiunt, autore Livio lib. . ibi non vul .Frμt 3 gari modo cum infimis communicatur, sed φημ'. prorsus aufertur a primoribus ad plebem summum Imperium. Ideni lib. 7. Dictataris i ς' t ἄν obsinato, tollere potius totum e Republ. consula-um , quam promiscuum patribus ac plebi facere. Quare tribus ex plebe creatis tribunis consulari potestate, idem Livius lib. s. ait; nomcommunicatum modo imperium eum plebe .sed