장음표시 사용
201쪽
bet, de quo cautum est l. I 2. C. eod. Vana us- res populi non sunt audienda, nec enim vocibus eorum credi oportet; quando aut noxium crimine absolvi,aut innocentem eondemnari eo iadoras
Legatos mittere ae recipere. Subditi non babens jm legationis. Oratores publica eausa. Inter ddsentientes ea ves in legationis obtinet.
LEgationis etiam jus extremum est aesummuni: id quod propterea diis immoris talibus tribuunt Poetae. Virgilius: Interpres Disum fert horrida jussa preti, C. Curtius libro decimo ait regium esse. Et pria, sina quidem regias ecses manebat. Nam O leis gatigentium, regem adibant, O eopiarum duces aderant . O vestibulum satellites armarique compleverant.Ideo ex hoc legationis Iure, Legati sancti sunt & inviolabiles, etiam h Eω h,ὰ stilia tentantes, ut est quorundam sententia. jών. L. ra Livius de Legatis Tarquinii libro primo: sisti βμ unquam visi sunt commisisse , ut hostium Discti. 6ςρ usolidio tamen gentium Daluit. Caeterum Romani paucis hoc jus concesterunt. Galliae . tamen Reges olim sub praesectis Praetorii re- 'st tinuerunt. Quinetiam primi Imperatores,Gc- cupato Imperio , Senatui reliquerunt. De ςς Pato Augusto Dion. lib. s. sugustus , inquit, per ε' περ misit tribus υisu consι laribus, ut legatoσ regμm Wim populorumque, quiadse venirent, ipsi gμώp qtVria audirent siparatim, ii'ise restonderent; nisi με forte quaedam acciderent, in quibus suo O S c 'ς s natus deereto opus esset. Et de Tiberi Tran- ' quillus: Caetera quoque non nisper Magistra-- - ' νιas,
202쪽
De Iure Imper;.. cap. 18. 43 rus , se jure ordinario agebantur, tanta cossautoritate, ut Legati ex Africa adierint eos
quaerentes, trahi se a Caesare,ad quem migio-rent. Alioquin subditis legatos mittere, regu Iariter non licuit. Ideo Livius libro sexto scri bit: Colonis Circejensibus denunciatum Senatus verbis, facesserent propere ex urbe, ab ore atquaoculis populi Romani ne nihil eos jus legationis,
externo non ciυi comparatum, tegeret.
Aliud est inter cives dilientientes, & jure cetcivitatis turbato ; inter quos manet jus Legationis. Cicero libro tertio de finibus. Et sub fichiis Impp. civitatibus legatos mittere licuit, sed habnon plusquam ternos, ex edicto D.Uespasiani: Qui est in l. . D.de Legation. Milites tamen 1 i ' .ditis Legatos miserunt. Blaesus apud Taeit. 1 μ'
Annal. Decernerent legatos,se oram mandata
darent. Hinc factum est, ut is, qui a seditiosis militibus mittebatur , ut de postulatis ac desideriis militum referret, non tam Legatus appellaretur , quam Orator publicae causae; Tacitus ibid. tauo litus Legati, hoc est, Bl si, qui erat Legatus militaris Germanici)0ra' o 8atbν torpublicae cause siti ostenderet, necessitate ex- . pressa , qua per m=dsiam obtin il ut: quam h i cquam ibidem etiam Legatos appellat. Legati Lenim dicuntur omnis generis: Oratoresvero, inqui deprecabundi veniunt, ut apudMaronem; ct ora orans mandata dabat. Atque iterum ad milites f.,
mitti legatos, tralati eium fuit. Ideo Ta tuis I. . . Annal. Cur venerint Legatι aperit, Ius tegarion M,atque i in Planc igra υem atque immeritum casum, facunde miseratur. . cias
203쪽
Extrema provocatio . Summus eausa jωdex. Claudere jura manu. On minorem Majestatem prae se fert eXtrema provocatio; idque jus olim re-μ ge, Romani usurparunt, ut ab aliis CIU-wm ostensum est postea populus invasit, cu- q-hoe . teste Livio , firmissimum propugnR . t eulum sitit. Idino Appius apud eundem; Mιm
eme consulum, non Imperium dicit, ubi ad eos,
' γ' Livius lib. s. ex eo , quod provocatio sublata
erat, colligit libertatem sublatam. Nam . in- Roma quit , praterquam quod in populo nihil erat prasidii, sublata provocatione interesianem
quoque consensu sustulerunt, eumpriores DNcemviri , appellatione collega , corrigi reddita ab se jura tulissent. Ad populum tamen raro appellabatur, dc nisi in crimine majori. Dico extremam provocationem. Nam alias etiam a praetore ad praetorem, item ad Tribunos appellatum est , ut notavit doctissimus Lipsius. Mutata demum Republ. Augustus, Iure Tribunitiae potestatis , extremam appellationem sibi reservavit, ut constat ex Dione. Ut cumma pro primis ex Tacito lib. 4. Annal. Asique in-υοeario stantibus , inquit, ad Principem provocavit. adPrin Ham quod postea Cajus mutavit, haud diu-eipem. turnum fuit: sicut etiam , quod Tiberius , ut refert Tranquillus, quaedam adversus sententiam suam decerni passiis est, simulacrum p tius est ac larva pristinae libertatis. Tunc appellabatur ad Principem a toto serer terrarum orbe; ι. ψs. D. de cond. ct demonst. ut mirum sit , hoc tempore esse qui existiment Came
204쪽
De Iure Imperii. Cap. I'. Asram Imperii imparem esse litibus Germaniae decidendis. Hodie tamen etiam inImperio, ut bstietestanturPragmatici, ab omnibus sere ordini D ut si bus ad Cameram provocatur; ut apud Gallos pre a ad octo curias majores; apud Hispanos ad qua-jηdic a
tuor curias; apud Venetos ad quadraginta viros. Quod Ius reges Galliae tanti fecerunt, ut cum, Carolus V . rex Francorum, Ioanni Duci Biturigum multa Imperii Iura indulsisset, extremam provocationem , singulari exceptione sibi reservarit. Sic Conradus rex Romanorum, Trajectenses, quod a se ad Pontificem Romanum provocastent, pro reis Majestat s habuit. Otto Frisingensis de rebus gestis Friderici. Et Iulius III. Pontifex , cum per legatos apud Henricum III. regem Gauliarum tellatus esset , Deum fore ultorem, ad eumque se provocare dixisset: Rex annuit, seque pro tribunali Dei affuturum spopondit; caeterum certo se scire, Pontificem vadimO- p, hnium deserturum. Hinc Princeps dicitur si1m- hnius Iudex. Talis enim est, ad quem postremo , misi appellatur.Plinius in praefat. ad Vespasianum; Io d. oleo sommum quisq; causa sua judicem facit,
quemcunque elegit,unde provocatio appellatur: de Gunterus lib. 2. - in praesint quas maximus omnia Iudex Claudere jura manu, cunctam recidere lites Debeat, atque omnis Iudex omni uepotestas Atque magistratus, ipso prasente, quiescant.
Vnde illud de Paulo in Actis: Hic homo servari
poterat,nisprovocasset. Ait autem Poeta, claudere jura manu; quod est sere Pomponio, manu regia agere. Estque vox manus I Ctis etiam familiaris.Vnde in legib. u.Tabulam m. Et que i in Iure manum conferunt: de quo alias.
205쪽
Nonum Bella deeernere. pacem facere . Pacta Caudina.
summi Numantina . MMe Has est injussu Principti. Iura triumphi. Zmpcri T Oe vero vel omnium maximum Imperii
ferre Ius est. Certer apud Romanos bellum decernere non licuit, nisi comitiis populi centuriatis, id est maximis.Nam, ut ait Plato a.de legibus πιπις ιδεα το τ - ς πινας ἐιρηδίαι,.i MAMν, άνῶ -κοινῆ , Θανα G, ε 3 ζη-μ i απ. Si quis pacem vel bellum fecerit , pria vatim e publico scito. capitale esto. Et mutata Republica lege Iulia Majestatis tenebatur, qui bellum injustii Prine iris gesserat. lib. . ad LIul. Majest. Ol. unic. C. Vt armorum UM,S C. Nulli, inquit, prorsus nobis ins iis, atque inco ' sitiit , , quorumlibet armorum movendorum C . pia tribuatur. Et Noυeli. II. Orma ferre , nis- . . mi itanti, non licet. Et Muth. de armis , Iusti-
tis. niani constitutione inhibetur Fabricensibus,
ne arma priυaris hominibus vendant. Quo nomine , praeter alia, Pilo accusatus est, quod armis pro vinesam, unde ejectus erat,reperiisset.
, Atque haec causa fuit, propter quam Cato cem ..this suit, Caesarem nudem& vinctuni dedendum. esse Germanis:quod tamen haud scio, an non Obti in id inclementer; de quo vide alios . Non enim libenter αυπις oest μως εἰρημε να μιξολο-
Eadem est ratio pacis faciendae; quae apud Romanos iniri non potuit, nisi consensu Senatus ac populi, & postea Imperatorum . Ideo Posthumius ille Donsione, inquit, qua injussis populi Romani facta eLT, non teneri populum Romanum. ut est apud Livium. & Tacit. Is . An l.
206쪽
Annal . Donec reserantur litera Neronis, an
paci annueret. Quare pacta illa Gaudina & cms Numantina, non fuerunt pax , sed sponsio. ἔς ς De quo vide Bodinum, & quae notavi ad Ta- p tcitum. Nam quod ajunt alii, captiunculam se mmi hanc fuisse Romanorum, nego . Quin potius imp 'prudenter a Ducibus pacta componi noluerunt, nolit necessitate adducti, ut sunt m menta ac vices helli, infamia turpiaque pacta inirent. diuids1popondissem uia ait Posilium ius ille apud Livium, urbem hanc relicturum popul. Romanκm; si incensurum ;s magistratus, s Senatus, si leges non habiturum Debuit it rue sax, non aliunde peti, quam Roma, quae
icitur urbs aeterna, Δί caput rerum , dc in quo Fortunae sedes ; de qua Poeta. 6. Aneid. En hujus , nate, a pictu illa inclyta Roma. Imperium terris,animos aequabit Obmpo.
Itaque deceptio non fuit, sed lex , Sc justum posuit. Quid, quod , ut ait Plinius. lib. 8. I s. decisere pro moribus tenasorum , prudentia est Iuru Quin ergo imputant sibi suaeque ignavia Fadialia Samnites , quod juris laecialis exFerteS sue- euν erunt, statumque ejus Reipublica: , cum quap.rte bella gerebant, ignorarunt. Nam, uς est in Samnia
I. I s. D. de Reg. Iur. raui cum alio contrahit, vel My. υel ess debet non ignarus conditionueus , aut sibi imputet. Et plarunque in sponsionibus Ducum adjungebatur illa clausula, ita id ratum fore. spopulus censiisset. Ideo capienter Helvetii,non aliter foedus cum Tra- ι mulio inire voluerunt, quam accc is qui capite punirentur, nisi Princeps rem ratam h
heret. Et laudabiliter Angli belli gerendi causa profecturi ad exteros , Regi suo sancte pr
207쪽
8 Arn. ci mari; Lib. I. mittunt de conceptissimis verbis, se nullas conditiones pacis cum holle firmaturos, citra. regis ac procerum voluntatem. Fro ardin. LM tr - similiter res habuit circa jus triumphi, quod Nbi- cum instienter plebs Romana ad se rapuisset; Livius, nunquam , ait, ante de triumpho prepopulum actum , semper exsimationem arbiarrrumque ejus honoru penes Senatum D N ; ne Reges quidem majestatem summi ordinis imminuisse Quam etiam ob causam Senatui r liquit Augustus, sanxitque, ut de bellis triumphisque Senatus consuleretur. Suetonius in fugUo. Hac nimirum speciosa& insidiosa modestia Augustus tot annos Imperium Romanum obtinuit.
Iura vectigalium ,sive teloniorum. Imperiales O provinciales collecta , Melchsita mer. 1and und Triim stemer.IuraNuncnarum. Regalia ut disserant a Iure Imperii. Iusp sarum, ju, dandi ei υitatem, muniendi. Oc.
Porro Ius vectigalium penes solum Principem est, vel eos qui in Republica principatum obtinent. Hermog. ini. Io. D. de publie. O vectig. Vectigalia, sine Imperatorumpr cepto, neque Prasidi, neque ratori, neque Curia constituere, nec praecedetia reformare, his vel addere, vel diminuere licer. Ol. . c. v . ctu. nov. ins.non pos O Lunie.3.3. D. De I. Iul. Amb. Et fuit hic pretextus ad mori S in Christo servatore nostro; quod testatur Lucas cap. 23. Hunc in enimus prohibentem tributa Lire
Caesari, O dicentem , se Christum Regem esse. Quod etiamIus primi Imperatores Consulibus α Tribunis aliquandiu concesserunt, acri tum.
208쪽
De Iure Imperii. Cap. 2I. populi Romani libertate Tacitus A. Mnnαί. Reliqui enim accerrimer exercuerunt. Ideo Galeacius ille Vicecomes Mediolanensis Maiajestatis accusatus est, quod tributa subditis, sine Imperatoris arbitrio imperasset. Multo minus a Principe tributa flagitari queunt . Gunt.lib. q. Improba Romano possunt a Rege tributa, 1us ad arbitrium dissonitur omne triet-
Et Capitolitiam cogunt appendere summam, Suo eaput in toto no es mage nobile m vG VALE
Caeterum hisce si lis est hodierna, ut appel muri Iant, imperialis collecta dieios fiere er : item Eprovincialis collecta tand und Tranastedier. Ejusdem generis est Ius nundinarum , de π. . quo lex est C. de nund. Sc mercat.Et Plin.LIS. AT
Epist. Glers υir Praetorius a Senatu petiit , ut
Reliqua enim, quae Regalia dicuntur Feu- Regalia distis lib. 2.Feud.tit. i6. huc non refero; quippe erile quae a Iure Imperii multis modis di flerunt repartim quod regalia, sive majora, sive minora, Imperii. non secus atque immobi ia, aliis in seudum conceduntur; Ιura vero Imperii non faciter: quippe quae sun uno Principi in modum superioritatis reservaturi partim etiam quod regalia , praesertim minora, tantam majestatem minime prae se ferunt; quin potius patrimonio Sc rebus domesticis augendis inserviunt:
ut sunt ripatica,argentariae, portus salinarum
reditus , &c. Adde quod rerum seu dati uin Regaliumque , sinis est fere solus administratio belli rideo is qui jus belli habet, regalia communicare potest.
Atque haec sunt praecipua capita summi C Imperii,
209쪽
m. tvmari; Lib. I. Ex ea- Imperii, e qu ibus eruuntur ca quae nos indapite gan us Imperiorum Arcana; quae sunt velu-
summi ti propugnacula conservandi Imperii , ad Imperii quod nod nunquam sensim , & quasi obliquis
eruun- gradibus grassari solent cives factiosi, quorumtur ar- aviditas adeo insatiabilis est , ut cum particu- . eana iam aliquam Reip .ah sciderint, suoque, ut ita Impe- dicam, corpori adserruminarint, semper plura torum. ab dant, nunquam quieturi . Ad haec Imperii capita plerique etiam re-Im in- serunt Ius instituendi cursus publicos; sive, ut situen- vocat Laconicus, regios cursores, hodie postas:
di eur- de quibus vide C. de curs pubi. Id enim solussus pu- habet Imperator, adeoque non ita pridem, blieos Duci cuidam Germaniae, qui publicos cursiis ad eapi- in Belgium & Italiam disposuerat, severe inta Im- terdixit. De quibus postis, ut vocant, intellige perii illud Caesaris 3.de bel.civ. Nuncios,per dispύ plerique tori hoc enim postae equos, de υictoria Caesarurefersit. Messanam allatos e de illud Capitolini de nun
Regii cio, qui mutatis animalibus cucurrit, ut coeta mota dem Maximini Romanis narraret. Enimveres. ro haec ratio maximam securitatem praellat
Principi. Quare Augustus , quo celerius, ac sub manum annunciari cognoscique pota Imdan-set , quid in provincia quaque gereretur, di civia Iuvenes primo modicis intervallis per militatem, tares vias , dehinc vehicula disposuit: con item j, - modius id visium , ut qui a loco eodem praera mu- ferrent literas, interrogari quoque , si quidniendi res exigeret, possent. Haec Tranquillus in Au- θ' portis gusto. interdi- Hisce etiam adiungunt nonnulli Ius dandi sendi, civitatem, quod Iurisconsulti appellant spiri-
quo re- tum dc vitam dare civitatibus. Item Iura mu-
ferenda. niendi, & portis interdicendi. Quae quidem
210쪽
De Iure Imperii. p. 22. P . ego malo ad cana Dominationis Regiae referre Isicut etiam purpuream illam Inscriptionem, qua solus usus est Imperator l. 6.C. dedi- vers. Resi. De quibus, dc id genus aliis vide in libro tertio. CAPUT XXII.
Imperium militare non efF juris Imperii. Iura militaria Dueis. Romanorum ducum libera belli administratio. pro tempore consulere.
Solligen Mediast Hodiernus belligerandi mo ae ex directoriis. Militia Turtica.4 Vlto minus huc pertinet Imperium mi- tim litare, cujus usus ac vis obtinet tantum is in castris, extra Remp. & est penς du- - num ces belli.Sane imperio militari comprehendi is u)is tui Ius plectendi militem. Ita enim Agamem- nnon apud Homerum, ut refert Aristoteles 3. V . Polit. πάρ ἐρωi-Venulenus l. de cus. O exhineor . D qui exereitum accipit. -'e . etiam jus animadvertendi in milites caligatoo a habet. Potestas pugnam pro libitu instituendis 'I' castra metandi,obsidiones, expugnationes decernendi, captos servandi, edicta castrensia proponendi, obsides accipiendi, denique faciendi omnia, quae ad bellum expediendum pertinent: veruinamen excepto pacis faciem jure ac privilegio, quod est,ut dixi, in Rep. '. Reliqua enim jura militaria Romani Duces exercuerunt, etiam centra sen rusconsulta; ut in Historia Fabii, & Livii Mat-cat I legimus: imo etiam contra Imperatorum
mandata, de quo Procopius in Historia Beli- Asarii & Narsis. Vterque enim contra manda-; ti fines pugnavit, adeoque victoriam obe:- '