장음표시 사용
301쪽
I D Orn. cismarii Lib. III. Insignia: si: ἀωHorim, a quid ni huc referas3 Quippe imperii quae soli Principi tribuebantur.Ιnde Vitellius etia soli filium suum designaturus haeredem Imperii, Princia cunctis fortunae principalis insignibus cinxit. pi tri- Tacitus 1 .Histor. Quae insignia idem Tacitus
buma. notat I.Annal. Excubia, inquit, arma, catera, aula; miles in forum, miles in euriam comitabatur . Et Herodianus de Gordiano: Sequeb tur ipsum principatu pompa omnu, milites quia cunque aderantjuvenesique urbani proceras rura,ad eorum similitudinem qui Roma I Gratorem comitantum, virga item laureara, quo insigni Principes a pri uatis digno si untur. Pr Item terea enti de more praeferebatur, Oc. Quibus iude- accessit Diadema, corona, sceptrum, seIla. ma,co- Hinc Maro;
Et sellam regni trabeams insignia nostri. Quam occupare capitale fuit. Quod de de
sella regum Persiae refert Curtius lib. 8. Item crux. Hieronymus quam graphicer Regum, i quit , purpuras ct ardentes diademarum gemmas , patibuli Salυatoris pictura condecorat
Quod jus postea solum Pontificem Romanum habuisse, memini legere. In quibus ins-gnibus magnη plerumque majestas quaedam posita mit. Quocirca Flandri hortabantur Α glos,ut insignia Galliae usurparent; quo facio, putabant se liberari posse a juramento Gallo prinito.Frausa M.Qm enim insignia habet, imperium habet; nec ulla unquam, ut scribit Cujacius 2o. obser. 37. insignium & imperii separatio filii .
302쪽
Ne mentio fiat haeresi, duobus ad Imperium contendentibus O vivo aerincipe. Principe3 Iuventutis, Augusti, Caesares, Reguli, Rege Romanorum, Delphinus, Infans Σολ.οικισμῶς Galba, Corrhois .atiorumque in nuncupando
INterest Reipublicae, in principatu , nesue - Ne Jc
ceffrin incertost,ut cum Tacito loquar. At esior stentavero ipsi etiam Principi expedit, par- in lucertim ut pluribus munimentis insistat, partim to. etiam ut aliorum spes cohibeantur. Quod ScPlinius ait lib. Epist. Σ. Malim hoc potius tempore me patrem fieri, quo futurus essem se sic v Uin infelix. idque vovet Paedo Augusto: si in Et tibi succrescant Iuυenes bis Caesare digni, hoc Et tradant porro Caesaris usiquegenus. pr den Augustus enim, Princeps sapientissimus , ut dominationem quam Occupaverat, inter tot factionum conjurationumque fluctus rotine ret, adque posteritatem transmitteret, C um& Lucium nepotes a patre per aes & libram emptos infamiliam Caesarum induxit. Qui bus defunctis, rursum Agrippam Posthumum& Tiberium curiata lege adoptavit, eaque conditione, ut hic primum Germanicum a
Quae vestigia, ut multa alia, identidem im Ium Tia siluit Tiberius, &Drusum adhuc summae rei berii. admovit, nes extra domum Mugusam successor quareretur , memoria ιAugusti, nomenque casarum in ludibria verteret. Aliorum Principum ac Regum exempla sunt trecenta; Inter Caroli
quae hoc recens est 3c illustre in Carolo IV. quarti. . F 6 qui . .
303쪽
I 32 rn. CDpmarii Lib.III. qui vivus adhuc impetravit, ut filius sucRex Romanorum crearetur, id est, haeres Irrperii. Qui enim olim dicebantur Principes Iuventutis, sive , ut vertit Zonaras. QPροκροτοι
νεο mJ sive et , ut eis apuDionem; sive haeredes, & consortes Imper apud Suetonium, sive Augusti Ze.Caesares apud mmianum ct Spartianum; sive, ut efin veteri glo Orio Regulli, sive Reguli Retuitus inquit, υι γ βαπιλεως) ii nunc sunt Rege Romanorum; quemadmodum in Gallia Delphini, in Hispania Infantes, in Scotta Principes ScPtia . QiIae uti regulariter ita se habent; ita si ducsint, vel plures, quibus spes est ad Imperium satius est neutrum nuncupare, ut sine periculvivere possis, uti eadem de re ait tex77. g. 24D.delegat.2. Altero enim nuncupato, alteriuspes praeciditur, atque ex desperatione temeritas & audacia additur.Sub Tiberio fuerunGermanicus,& Drusus. Hic erat filius Principis,& pollebat amore patris: Germanicus ve. ro progener Augusti, adoptatus a Tiberio, Sjussis ejus qui Imperium dederat. Huc accede. bat summus in eum favor populi ex patrualienatione, postremo rerum gestarum gloria: quin etiam claritudine materni generi
anteibat, avum M.Antonium, avunculuΠAugustum ferens: eontra Drusoproavus eque Romanus Pomponius Otticus dedecere Cla diorum imagines videbatur , ut commemora Tacitus.
Quo tempore pro arcano dominationi sumo, ne mentio h redis fiat vivo adhuc Prin cire. Itaque Tacitus de Tiberio, eum Iudieiun
304쪽
De Arcanis Dominationis. Cap. Io. I sfustinuisse. Quod enim alterum praeoptabat
ille, alterum vero populus, neminem populo ostendit; ne scilicet aut alterum firmando, suum abjicet et, aut hunc praeserendo, studia popularium in se concitaret; ut sapienter hac de re disputat elegantissimus Messerus. Quam ob causam etiam hodie Turcicorum Imperatorum filii non prius e custodia dimittuntur, quam mortuo Principe. Qua in re turpissime erravit Galba, adeO- NOMη-que in administratione Imperii, magnum, ut tiarita loquar, soloecismum secit. Pisonem enim protei nominavit, non ante abjecto Ottone, quae res pes qui Ottonem animavit atque incendit adversus A autrumque.Similiter Corrhoes ille I I.cum duo GVuat essent, quibus spes ad Imperium erat, Syroes Ze Medaria, temerer rejecto Syroe , Medaris regnum tradidit; quae res utrique, & Corrhoi EM Medaris, occasio suit interitus. Quanto prudentius Augustus, antequam cautio
Cajum & Lucium Ad spem imperii eveheret, ovaia c.
Tiberium ablegavit Rhodum, & destinato ζ, ἡ Tiberio, Agrippam Posthumum in exilium T
ejecit; neque Tiberius prius Drusum nomi- . navit, quam comperta morte Germanici. Sic
Theseus, ut scribit Pausanias, cum Phaedram 8 uxorem duxisset, liberosque procreasset,Hyp- politum, a quo merito sibi timebat, ad Pytheum amandavit. Et Philippus rex Macedoniae duos habebat liberos, Demetrium & Pe seum: utrique erant suae cauta, & favor siuus. Perseus aetate major, sed ex pellice natus; Demetrius ex justis nuptiis, sed minor. Quare, presso primum Demetrio, pater Perseum regem declaravit. Et Rex Ptolomaeus, quod filium minorem prae omnibus amaret,primum
305쪽
I rn. Clumarii Lib. III. reliquorum spem clanculum fregit, postea vero populo perstasit, ut sustragarentur minori. Quo iactum est, ut scribit Iullinus , ut populi non minor favor fuerit in accipiendo, quam rosis in tradendo. Elicd- Idque non nescivit Elizabetha Regina Amb/iha gliae, adeoque lege cavit, ne quis, siub poena ca-Ati,ia pilis , meruionem faceret haeredis regni: dia RQina cens, sibi ante mortem non esse sodiendum se quomo- pulchrum. Rationem reddidit Tiberius Ma do ea croni, Orientem ab eo Solem adorari, occidentem tibis ita desierit. adeoque teste Tacito I .Histor. suspectus sisbrata semper in vis que dominanti est,quisqvu pro- verit ximm destinatur.
Ne quis summam rei gesta ad se trahat: militia a 'tela ct gloriam propriam esse summi Principu. Fals triumphi. Hujuscemodi dominationis arcana, uti salutem Regis, vel Principis respiciunt;
ita inprimis emciunt ut salva maneat ejus majestas 3cautoritas . Qim nomine, ipsi, legaris etiam in bellum missis, omnia dirigunt ; mittendo milites , arma , pecuniam , commeatum, substituendo duces, centuri nes ; & revocando, ut de Iustiniano refert Procopius hanc nimirum ob causam, ut gloria rerum gestarum penes ipsos remaneat. Id vult Poeta Lyricus ad Augustum .
Te copias,te conssium, or tuos Praebente divos .
Et Alexander apud Curtium lib. c. Suorum alia ductu meo,alia imperio aussicioqueperdomui.Et eodem libro Curtius. ratervi, inquit, omnibuι
306쪽
De Arcanis Dominationis. cap. II. IJs omnibus prvaratu , Regis exspectabat adυentum , capta urbis titulo, sicut par est, cedens.
Hinc Tacitus de Tiberio . Bellica Germanici gloria angebatur. Et alibi de Otione. Laeto O tone, O gloriam in se trahente, tanquam ct ipse felix besio , Osuu Ducibuι sussique exercitibus Rempub.auxisset. Vbi enim rerum autores rei gestae famam ad se trahunt, dc Pi incipis maia Rati' jestatem existimationemque opprimunt, de qrco'. hac militari gloria facile ad Imperium contendunt .
QiIare est hoc arcanum dominationis Regiae , ne quis alius prataer Principem famam gloriamque rei gestie ad se trahat. Itaque de Silio illo qui ingentes exercitus septem annos Silii G- moderatus suerat, cum immodice jactasset, suum militem in obsequio duravisse , cum alii nutatur ad seditiones prolaberentur eque mansurum Tiberio Imperium , si iis quoque legionibus cupido novandi fuisset, ita Tacuus .defrui per hae fortunam Jam Caesar, imparemque tanto merito rebatur. Quo prudentius Mecamas, de quo Pedo,
Majus erat potuisse tamen , nec veste triumphoi a
Major res magnis abstinui se fuit. Et Agricola ille , teste Tacito , nunquam in Item
suam famam gestis exultavit , ad autorem O grico- Ducem, ut miniser, fortunam referebat. Vnde ia pru- Curtius lib. 6. lexander, inquit, hostes vinci dentia. voluerat, Antipatrum vicisse, re tacitus quidem indignabatur , suae demptum gloria exsiman , quicquid cessi et alienae. Quare Germanicus debellatis Germanis congeriem armorum struxit,superbo cum titulo,de se nihil addidit , metu invidiae, an ratus consilientiam
307쪽
alibet. I 36 m. Clumarii Lib. III. facti satis esse. Et de Alberio Comite Τlaesensi Cuntherus pulchre. liu magni reputantibus, ipse Negligit, or modιco factum meritur honore rQuo etiam respexit Constantius, qui, stese Ammiano lib. 16. edictis testatus est , se cum gestis non adfui siet S dimicasse & viciste . Sic Domitianus , more quamvis ridiculo & imepto , sed autoritatis conservandae spe falios . triumphos egit. Quod tamen crimen grave erat,& olim appellatum stat crimen salta pugnae . De Domitiani falso triumpho, & Agriacolae victoria ita Tacitus : Inerat, inquit, co scientia derisuifuisse nule alsum e Germania triumphum, emptu per commercia, quor mhabitus 9 crines in eaptivorum speciem for
marentur , at nunc veram magnamque victo
riam tot millibus hostium easis ingenti fama celebrariti bi maxime formidolosum .privati hominis supra Principis attolli: frustra studia fori ct eiυilium artium deeus in flentium acta ,s militarem gloriam alius occuparet, circa tera utcunque facilius dissimulari,ducis boni Imperatoriam virtutem esse. Haec ille. Militaris enim gloria propria est, vel esse debet, summi Principis.
magis eoiat, quam Principis. Vtpro Princip esto vota flant. Ne quis privata sacra habear, aut novos Deos. Ne quis quempiam de salute Principila consulat , neυe rogatuό r Istondeat.
PROpe abfuit, quod abominandum est , lim imperatoriani estas a divina. Unde
308쪽
De Areanis Domἱnationis. Cap. n. I 37 Imperatoribus essigies, satuae, templa statue era bantur. Hinc signa, nomina atque imagines istri e eorum in vexillis &scutis . Quare cum Vitellius de imperio periclitaretur, Tacitus scribit nomisa 3.Histor. primores Cassiorum nomen, atque δ' Ve
imagines Vitellii amolitos fuisse. Qui honor πήβM. postea Christo habitus, quo respexit Prudenia colere.
Christur purpureAm gemato textus in auro Signabar labarum, elypeorum insignia Clari-
Scripserat. Rui Hinc qui alterius essigiem plus quam Principis coluisse dicebatur, contumaciae, imo laesae majestatis reus fiebat. Quod crimen Mareello fώς ςteν intentatum est, quod ejus statua altius quam ςr m Caesaris sita esset. Et Lucius Ennius ejusdem majestatis postulatus est, quod emgiem Pri cipis promiscuum ad usum argenti vertisset. Et cum populus Romanus efigiem Agrippinet
ac Neronis gerens circumstetisset curiam, T ' . berius criminatus es F, nihil religimm esse, nisi se e caperent ferrum , O quorum imagines provexillu secuti forent, Duces seperatoresque doligerent . Nam dc Ducum imagines in vexillis conspiciebantur. Ac tamen Tiberius Syriacis Legionibus munera dedit, quod solae nullam Seiani imaginem inter signa coluis
Sic Pontifices, cum pro incolumitate Prim P scipis vota susciperent, Sc Neronem quoque si & Drusum iisdem Diis commendarent, Ti- Princι-berius impatienter doluit aequari adolestem p Nico tes senectae suae, adeoque aegre illis hoc conia o mita donavit. Refero hoc ad arcanum dominatio te votanis : tum quod pro solius Principis salute ssipe- vota concipiebantur, l. i. C. de oblat. Hor. &Plinius
309쪽
I38 rn. clomarii Lib. III. Plinius in Paneg. Vnum omnium vorum es tu, Principu tum etiam quod me ratione majestas Imperatoris aliorum dignitate adaequabatUr.e Eter Caeterum Imperatores id inprimis studen a υμ bant, ut non tantum fortes essent& existim m abi- rentur, verum etiam sancti ac venerabiles,
ici, san- quod nihil animos plebis magis percellitcto - quam religio: Quod Curtius de Persis testatur perato- lib. 8. Per prudenter reges suos inter Deos colere . Majestatu enim imperii , saturu esse tutelam. Unde illud Pauli, Dico Dii esu. Quo nomine Imperatores Romani, etiam Christiani, se aeternos, sanctos, divinos appellabant, ut in I. 2. c. da Fabrie. Sui adorent Fabricensis nο-m σηπι fram a ternitatem ; & passim . Quam tamen ri et hyperbolen Ammianus Marcellinus non immerito irridet, & alii detestantur. Unde qui per Principem Romanum pejerabat, fustibus caedebatur. I. se duo f. uis. D. de jurejur. Et Tiberius apud Tacitum. Iusjurandum per Principem, perinde aestimandum esse aes Iovem
'rivata Quam etiam ob causam nemini fere licuit, L praeter Principem , privata sacra habere , auth bere novos Deos facere: ut ex Suetonio colligo. Et O ne μ- Callisthenes apud Curtium libro octavo: Gi-VM ha - lieet ego ct tu, cleo, Deos fecimuιὶ Et de Alcu
biade fimilius Probus: 'ergebatur etiam in .famia,quod in domo sisa facere maseria dicebatur, quod nefas erat more Otheniensum; idque non ad religionem, sed ad coniurationem pertinere arbitrabatur. Itaque soli Principes in La- rario suo colebant Fortunam; tanquam habitatricem indigenam Ac auctricem Imperii Romani. Simili etiam ratione nemini licuit,
310쪽
De reanis Dominationis. Cas. I 3. I salium de salute Principis,vel Reipublicae com Ne quis sidere. Firmicus, Caet/e, inquit, ne quando desa- de saluteria Reipubl.vel de vita Romani Imperatoris alι- Prinei- quid interrogatus restondeas. & Tertullianus pu eοη-
1ib. 3s. volet. Cui opus est perscrutari βper sulat. Caesaris salute, nisi a quo aliquid adversus tialam cogitatur,vel optatur, aut post illam speratur,aur sustinetur ρc M P V Τ XIII.
Nequis Magicam artem faciat. Mathematici. Chaldai. Ne quis nisi apud Regem vaticinia
edar. Ne quis cum exule conversetur. Conventus se eonciliabula in principatu . MVlti namque ad Imperium contende- Vltimarunt,uel hoc solum praetextu quod fato ratio sibi deberi arbitrati simi. Veluti Lentu- prace Ius , qui destinatum familiae suae regnum ex dentis sibyllinis versibus vaticinatus et t. Et de Tele- arcani. pho quodam Suetonius in Augusto, dextremum, inquit, Telephiu quasi debita sibi fato δε- minatione, ct Agustum , Senatum aggressusere. ut reliquos innumeros omittam. Quae res Imperatores impulit, ut divinan- rs diami artem damnabilem secerint, l. 6. ΩΔ mal. vinandi
Et olim prohibita fuit interdictione ignis & tanquaaquae , ut constat ex Ulpiani fragmentis; posta pericu- ea poena capitis punita: Quippe qua ipsam Asa iupulsat propemodum Majestatem, ut ait l. 7. C. princi- eod. Dicebantur autem Mathematici qui su- patutura praedicebant; Unde Iuvenalis. Nota Ma- prohibi-rhematicu geness tua. M.
Non enim intelligo veram illam & genui- Math nam Mathemascam, quam teste Dioclet. mattea discere atque exercere publice interest, quaeve se eam . permultum profitentium distinctis, ct qua quive genuini.