장음표시 사용
331쪽
quoque magnarum perseverantia custodiebant, ne Graecis unquam,nisi Latine,responsa darent ctuin etiam ipsa liugua volubilitate, qua plurimum valent, excussa , per interpretem loqui cogebant; non in urbe rantum nostra . Ied etiam in Gracia O Asia , quo siilicet Latinae vocis honos per omnes gentes venerabilior dissunder
rur. Nec illo deerant studia doectrina, sed nulta non in re pastium toga subjici debere arbitrabantur. indignum esse existimantes, illecebria Osuavitati literarum imperii pondus se autoritatem donari.Haec ille .Idque Phavorinus dicebat , posse Imperatorem hominibus Barbaris civitatem Romanam dare, vocabulis nominibusque Barbaris non posse ; Qvjppe qu a naturali ciυium usu, qui ut est in l. 2. D. de usu. autoritate Senatus immutari nequit , vim a que proprietatem accipiunt. Cujus rei Phil tam in reatu stantem,& alieno sermone utemtem incusat Alexander . Ecquid videtis odio etiam sermoms patrii Philotam teneri Solvi quippe fastidit eum dicere. sed dicar sane utcunque cordi est: dum memineris, aeque illum It nostro more atque sermone abhorrere. Eodem modo Turcici Imperatores majestatem imperii sui ostentant , ut non alia lingua quam sua vel legatos exterorum Principum audiant, vel iisdem respondeant . Quo etiam pertinet constitutio Imperii, ne in Camera lites alia lingua intendantur, quam Germanica. Cujus linguar quidquid Arias Montanus calumnietur) tanta est majestas, tantaque dignitas, ut cum aliis fere omnibus , non tantum de elegantia, verum etiam de exquisitorum verborum circumductione , & periodorum decenti amplitudine atque tractu, certare possit.
332쪽
De Areanis Dominationis Cap. 22. IςIQΠΟ magis cavendum est, ne in Rempubl. Ne in Inrepant homines loquaces & male diserti. Remp. Quippe qui, veluti, litui,animos plebis adver- inrepastis patricios animant atque incendunt; qua- hominestes fuerunt olim apud Athenienses Daemago- loqua-gi,& apud Romanos Τribuni plebis, quorum ce4 se locum hodie quidam ex ordine sacro qui pu- male di-dor est religionis nostrae) obtinent , veluti serti. Rochisianus ille, cujus concionibus & debacchationibus Georgius a Kunsiadi Podibradius regnum Bohemiae invasit. Quo laudabilius,
civitates nonnullae adeo eorum loquacitatem ambitionemq; comprimul, ut iis nulla fere alia de re praeterqua de morum corruptione, nimarumq; salute, publice verba facere liceat.
reana Dominationis Democratica . Ne quis ei υem Romanum vir Ictum teneat. Lex Portia. Ut Tribuni sin sacrosancti: ne extra umbem abnoctent. Ut nunquam eorum potestaseesset. Tribunitia potestas . Ne patricii nimis multos lictores habeant. porro, nihil minus in hac rerum natura Arcana mortale est,quam populus . Itaque haud domin scio, an populari Reipublicae arcana do- tionis minationis accommodari queant. Ad liberta- Demo-tem tamen ac saluteiu populi Rom. pertinet cratica. edictum illud Consulis Romani: ne quis ci- Nequisve in Romanum vinctum teneret, aut clau- ciuem
sum, quo minus nominis edendi apud Con Roman. potestas fieretme quis militis, donec in castris vinctu
aestet, bona possideret aut venderet, liberos ne- teneat, potesque ejus moraretur . Inprimis vero huc aut mi-
333쪽
euicIvemRomanum intersieere liceret.Ade que haec vox, eivis Romanus sum, multis smpe inultimis terris opem inter Barbaros tulit dc salutem. Hinc Uellejus Paterculus Illud, inquit, κnum nefarie proditum, quod eapitis. non dicam , Graechi, sed civis Romani, proetum se daturum , idque auro repensurum proposuit. Quare saepenumero laaec lex renovata est. Cujus rei non alia causa fuit, teste Livio lib. io. quam quod plus paucorum opes quam libertas plebis poterant. Contra quam legem, cum Cicero Consul Romanus supplicium de hostibus patriae sumpsisset, non injuste in exilium ejectus est. Atque hanc proprie ad dominationem p
p.riia putarem , uno ad iura populi, de quibus ago
eur ρνο -Α reserri oporter , Vel ex eo liquet, quod oriis db mutata Republica,vivi suam & valorem per didi Etenim Galba, ut restri Tranquillus cutisdam cruci aflaxo, implorantique leges, & cuvem Romanum testificanti; quasi solatili , &honore aliquo poenam levaturus, mutari, mulistoque praeter caeteras altiorem , & dealbatam statui crucem jussit.' Caeterum tribuni plebis arcana quaedam Artana dominationis suae usurpasse mihi videntur. domina' Primo, quod sacrosancti fuerunt. Canulejustionis a isse apud Livium lib. 4. uid tandem eris , in-
Trib-- quit, cur negent se manibus temperaturos, vio-n pu- laturosis denuntient sacrosanctam potestatem 'bis usura Deinde, quod Tribunis extra urbem abnoct puta. re non licuit, teste Gellio dc Appia. 22. de bel. Sacro- civ. adeoque ne quidem in continentibus ii acuit verseri diem unum , Vel noctem Unam.
potestas. Ne Tribuni intra urbs pernoctent.
Ne nimirum populi saliis intuta esset, g pa-
334쪽
De careamu Domisatisnis. cap. 23. res 1lleiorum injuriis obnoxia. Quo etiam sensa legibus AEduorum iis, qui summum magistratum obtinebant, excedere ex finibus non licebat. Caesar de bel.Gal. Tertio. quod prehenden- PMestas di potestatem habebant eos , qui plebi inju- plebi in-riam inserebant, eosq; in carcerem mittendi. juriam de appellabantur Pr sides, atque libertatis inferen- populi Romani stodes, Suarto,quod creato res, pre- Dictatore, cum reliquorum magistratuum Iu- henden-riflictio cessaret, Tribunus pictis in potestate di. manebat . Osdri, quod Tribunis licuit Sena- Mansio tusconsultis intercedere, imo in curia stubsel- in potelia habere, adeo ut Veturius, teste utarcho, sate possmorte affectus fuerit, quod Tribuno in forum creatῶvenienti non cessistet. Quo facit illud apudLi- Dicta vium lib. 3. ut plebs non est habenda, aut ba- torem. bendi sunt Tribuni plebo. Psopterea Imperato- Potestas res, occupato II erio, momentΟTribunitiam interes potestatem usiurparunt, quod erat, ut scribit dendi. Tacitus 3. Annal. summi fastigii vocabulum. Quare Augustus eam triginta septem annos continuavit, eandemque a Senatu Principi- . bus Iuventutis petiit. Hinc Alexander Imperator apud Lampridium, Gratias, inquit, vo-bu ago de Caesareo nomine, de pontificatu maximo, de tribunitia potestate. Sed & hujus generis Ne Pa-
est illud : Ne in populari statu patricii multos tricii
lictores habeant. Liv. lib.3. xvi pudet lictorum multor vestrorum majorem prope numerum in foro co- lictores Dici, quam togatorum aliorums. Hisce etiam habeat. similia sunt arcana quaedam . ominationis tum regiae, tum Aristocraticae, quae huc referri Recen possitnt: ut sunt nimiae clientelae Patriciorum, sentur nimis munita aedificia,&id genus alia. Quibus Glia cu
etiam plura ex variis historiis addi pollunt, m la quod nos identidem aliquando , cum Deo& tim
335쪽
da, ct communia consilia . Romanorum smpenda magnanimitas , Externa corporu majestas: Magnus animus in rebus adversia .
ILlud vero studium famae atque reputatimnis , ut vocant, plurimum potest in omni Republica conservanda. Cujus rei Romani, supra alias gentes, peritissimi fuerunt, Sc diagnissimi admiratione. Veluti illud quod a Se natu Rorbano decretum est, ne captivorum octo millia , quae cladi Cannensisuperfuerant, ullo pretis redimerentur. Ejusdem notae est illud Caesaris, non esse consuetudinem populi Romani , taliam accipere ab homine armato condiationem.Item illa magni animi vox est: navibus transire Rhenum, neque sua; neque populi Romani dignitatu esse . Itaque pontem struxit. Sicut etiam Romanorum magnanimitas in accipiendis muneribus in stuporem conjecit saepenumero vicinas gentes: Qualis scit Gemmanici, quod dum Galli, Itali, & Hispani a ma, equos, aurum osserebant, laudato eorum studio, armis modo S equis ad bellum sumptis, propria pecunia militem juvit. Quo facto magnanimitatem illam Philosophi ad vivum expressit. Primo equos & arma sumpsit, aurum repudiavit. Magnanimi enim e F, inquit Aristoteles Et hic.libro A. cap. . non tam utiles O frμctuosas res capere , quam egregias ct elegantes, O Impera ore digna/.Nl- mirum equi & arma conveniebant Imperato-rNaurum Uero plebejo cuidam. Deinde, quod laudato ipsorum stu)io , & quasi cum pudore accepit. Est idem magnanimi bautore Aristote.
336쪽
ie, conferre beneficia: sed cum verecundia aecipere.Vnde Livius lib. 2. Legatis, inquit, gratia . nota pro munificentia, curaque , patera, quἀponderis minimi fuit,accepta.
Ac quidem Principem ipsa nonnunquam Specie
armat augulta corporis species, atque ma)e- corporis stas; qua multi deterriti atque obstupefacti, ac messa caede , quam destinaverant, abstinuerunt. sate Quemadmodum etiam de Augusto memoriae Princi- proditum est.A cujus facie, cum quidam miles pem no- se averteret,&interrogaretur ab Augusto, cur nunquaita faceret; respondit, tauia Casar fulmen tuo- armari. rum oculorum ferre non possum . Adeo nihil magis conservat salutem Principum, nihilque citius conjuratorum insidias opprimit, quam sarta tecta existimatio atque majestas. Quod
prudenter Τ acitus 4. Annal Cateras mortalium
in eo stare consilia , quid i conducere arbitrentur : Principum divertam esse sortem, quiabus praecipua rerum adfamam dirigenda. Qualis magnitudo illuxit etiam in illo ve- Exem terum Germanorum Duce ac Principe, qui plumfusus a Catualda, ad Romanos confugit, Ti- magnia herioque scripsit, non ut profugim aut supplex, rudinused ex memoria veteris fortuna . Rebus enim in Gemdeperditis saepe magnus animus fortunam manorucomminiscitur, atque ab audacia mutuatur. Duce
Eadem gravitas sedit Cononis, qui regem, ad vertere. quem missus erat, adorare noluit, quia teste Conone. R milio Probo illi vocabant; ne civitati suae, quae antea caeteris gentibus imperare consueverat , notam aliquam inureret. Torpedo
Illa vero animi torpedo atque segnities Prim animicipum latus veluti aperit, qualis 1lupor fuit in Princia Vitellio Imperatore cum de Imperio periclia pum i
337쪽
i6ς rn. cismarii Lib. III. do in serat animum,nis Prineipem eumfuis se eateri non meminissent, ipse oblivisseretur. Est enim cordati & magni Principis , nihil committere quod ipsius dignitati famaeque
detrahit. Quam animi magnitudinem etiam in Friderico Primo notat Guntherus lib.ε. Ergo puder,populo quasi debita, cogar avaro. Solvere, eui magni solvunt indebita Regia. c APUT XXV. Omnium firmissima dominationis munimenta, pietas ct eustus divinus , elementia,nusia injuria, mitis gubernatio. Fati v is in interitu. Priueipum o Rerumpubi. CIsterum omnia haec arcana consilia superat, tum clementia eorum qui impe rant, tum pietas Sc cultus divinus, ut est in veteri Vaticinio C.Martii antiqui vatis: Hae axitis, recte gaudebitu semper . tque ideo flet melior Ressublica vesra . Nam is Dius vestros perduelles singuet ad
ctui vestros eampos placide nunc ruraque passunt. a Vbi enim nimis vectigalibus aliisque pensi nibus onerantur cives, ibi conjurationes in caput Principis iniri oportet.Id est,quod na nuit Pisbnem Galba: Cogitari prat, quid aut nolueris sub alio Prineipe, aut volueris. Et M caenas ille apud Dionem, Nusia in re laberis, si ea ipsa libenterseeris, qua velles alium facere,s ejus imperio subjectus esses . Quare nemo i nem n- mere injuria assiciendus est: quin potius a furiis perandi auspicium a clementia fieri debet, ut nemo recte Augustum monuit Livia.In quo prude
am rem. τὸ. Clementia imperii austisium faciendum.
338쪽
De Areanis Domἱnationis Cap. 2s. Isreer Germanicus , qui, Cappadocia in serm Iam provinciae redacta, quaedam ex regiis tributis deminuit. 'uo,ut ait Tacitus mitius Romanum imperium speraretur. Id quod inprimis observare debent illi, qui noviter Imperium occuparunt. De quo idem Tacitus a guit Mithridatem, eum atrociorem fuisse ,
Mihi corollarii instar erit illa Salustii ad
Caesarem oratio, auro magis aurea: Equidem ego ruuncta imperia crudelia , magis acerba , quam diuturna arbitrori, nes quendam a multu metuendum esse, quin ad eum ex multis formido recidat. Eam υitam, bellum alernum, o anceps gerere: qωoniam neque adversu, neque a tergo , aut lateribus turm sis , semper in metu
aut periculo agites. Quid , quod hujuscemodi Satasia
humanae cogitationes & arcana consilia, s aurea 'penumero turpiter fallunt,dc in iumum eunt eirea que adeo , ut canit elegantissimus Lucre- hanetius, res humanas vis abdita 'u iam rem ora Obterit, O pulchros fasices , μυήλ sicnre tis. Proculcare,ae ludibrio sibi habere videtur a
339쪽
Diversitas Iuris publiei ct pri vati. In illo m sis dominatur vu O salus populi, quam a-quitas. Ius humanum. Ius belli.Belli commereia . Militaris Iurisdictionu summa lex pe-eunia. Suomodo Iura dominationis reliquaeedant jura. Vi publica negotia, quaeve ad regna & populos spectant, is in si promiscue ex jure civili ac privato ponderant atque decidunt, nae illi mihi perperam promι- facere videntur; idque duabus ς inprimis de causis. Quarum prima est rei di-ς di n=n versitas, atque dignitas. A causis privatorum debent, pendet unius atque alterius salus: a causis pu-Vir nicis populi, Respublicae, imo aliquot regna, ,quae respectu rerum privatarum, quae , teste gravissimo scriptore, semper oscere, officient-Vς que publieis negotiu , minime considerandarμ . sunt.Hinc Poeta de arte Poetica. Fuit hac sapientia quondam , Publica priυaris scernereJacra profanu. N attenuo eorum studium , qui de jure helli, de foederibus, de legationibus, de magistratu, de imperio, non sollim ex historiis
340쪽
De Iure Dominationis. Cap. I. Iss&jure publico disputant sed etiam ex juret Privato. Scimm ct hane veniam , canit Poeta petimusque, dam que vicissim: Sed non ut placita coeant immitia; non ut Serpentes avibus geminentur, rigribus agni.
Delude, quod in publicis parva , imo non Est nunquam nulla habetur ratio juris privati; Pμρέπις quippe in quibus dominantur privilegia, foeta pμ ' dera, vis armorum, militum, pecuniar. Adde I . quod obscuritas est, rerum privatarum , quar p Vος- teste Cicerone L. de Orator. multo saepe ob HV a ' scuriores sunt quam publicae, seu r&, ut Vl- rr planus vocat, judicialis illa subtilitas in pu q'blica negotia minime cadit. Hinc factum est ut regni causa, juri civili multis modis abro m Ggatum sit juxta illud , salus populi summa lex tμ m- esto . Neque hoc sine ratione aut exemplo. τ' Cum enim neque jus naturae, sive gentium &, με si Ut Tacitus appellat, jus humanum, neque jus i Civile pro sua angustia omnibus temporibus accommodari posset; hinc evenit, ut ingruentibus bellis, juri civili; tum propter superbiam pervicaciamque civium, tum etiam pro- Τμa cpter militum civitiam, detractum silerit, no-Vumque dis constitutum . Quod appellatum est jus belli. Quemadmodum apud Livium lib. s. Camillus . Sunt, inquit, pacti, ita ct belli, , j eque ea non minus , quam fortiteri gerere didicimus. Tacitus lib 3. Hist. Sabini caede dirempta belli commercia . Et Poeta in
At belli saltem captioam lege necasses. Hinc Curtius lib . s. de gest. Alex. deo si tram natura jura bellum in contrarium mutat. i Unde jura militaria atrociora sui paganorum